Πριν καιρό με επισκέφθηκε στο ιατρείο άνδρας γύρω στα 50, στον οποίο είχε για πρώτη φορά διαγνωσθεί διαβήτης.
Θεώρησε καλό να πάρει μια δεύτερη γνώμη, έχοντας πρώτα επισκεφθεί διαβητολογικό εξωτερικό ιατρείο νοσοκομείου, όπου του συνέστησαν να κάνει καθημερινά τρεις δόσεις ινσουλίνης.
Η αλήθεια είναι ότι προβληματίστηκα αρκετά με την προσέγγιση. Έμοιαζε αγχώδης, αλλά χωρίς ιδιαίτερα περιττά κιλά, έκανε καθιστική ζωή και μου έδειξε διάθεση να συνεργαστεί στενά μαζί μου.
Εκανα ό,τι θα έκανα σε οποιοδήποτε ασθενή με επισκέπτεται για πρώτη φορά με πρωτοδιαγνωσθέντα διαβήτη τύπου 2. Ορίσαμε ένα σωστό διαιτολόγιο, συζητήσαμε για τρόπους άσκησης ώστε να μειωθεί το στρες και να κινητοποιηθεί ο μεταβολισμός και πάνω απ’όλα προσπάθησα να του δώσω να καταλάβει ότι θα έπρεπε να νιώσει πιό δυνατός από το διαβήτη του. Παράλληλα -και επειδή είχε υψηλό σάκχαρο- ξεκινήσαμε θεραπεία με ένα μόνο αντιδιαβητικό δισκίο ημερησίως.
Τώρα -τέσσερεις σχεδόν μήνες μετά την πρώτη μας συνάντηση- ο Βασίλης είναι σε εξαιρετική κατάσταση, τρέφεται και ασκείται σωστά, έχει πολύ καλές τιμές σακχάρου και είναι απόλυτα ικανοποιημένος από την εξέλιξη.
Οφείλουμε πάντα να τονίζουμε στους ασθενείς μας, ότι η αλλαγή τρόπου ζωής είναι το νούμερο ένα ζητούμενο στην αντιμετώπιση του διαβήτη τύπου 2 και όχι μόνον.
Τι λέτε; Δεν αξίζει τον κόπο;
