Γράφει η Ντόρα Σιμοπούλου – Ντόβα, ρευματολόγος
Πολλοί άνθρωποι παραπονούνται για ενοχλήσεις από τον αυχένα, συνήθως αυχεναλγία (πόνος στον αυχένα) και δυσκαμψία (δυσκολία στις κινήσεις της κεφαλής). Ο πόνος στον αυχένα και τα συνοδά του συμπτώματα, άλγος που αντανακλά στη ράχη ή/και τα άνω άκρα (αιμωδίες/μουδιάσματα στα δάκτυλα), κεφαλαλγία, ζάλη, αστάθεια, ίλιγγο, συνολικά ονομάζονται αυχενικό σύνδρομο. Ο όρος αυχενικό σύνδρομο δεν απαντάται στην διεθνή βιβλιογραφία, όπου χρησιμοποιείται ο όρος neck pain (πόνος αυχένα).
O πόνος συνήθως είναι τοπικός (στον αυχένα), υπάρχει όμως πιθανότητα να αντανακλά ο πόνος στο ένα ή και στα δύο χέρια ή να εμφανίζεται μούδιασμα. Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δοθεί αν ο πόνος είναι στο αριστερό χέρι, αφού είναι πιθανό να υποκρύπτεται καρδιακό πρόβλημα.
Tο αυχενικό σύνδρομο μπορεί να οφείλεται σε μία σειρά από παθήσεις που έχουν σχέση με τους μυς, τους μεσοσπονδύλιους δίσκους, τους συνδέσμους, τα νεύρα, τα αγγεία ή το νωτιαίο μυελό. Η συχνότερη αιτία άλγους στον αυχένα είναι η κήλη δίσκου και ακολουθεί η εκφυλιστική σπονδυλαρθρίτιδα. Η καταπόνηση μυών και συνδέσμων από ενασχόληση με την κεφαλή σε κάμψη σχετίζεται επίσης με άλγος στον αυχένα. Εκτός από τα εκφυλιστικά – μηχανικά αίτια, άλλα αίτια άλγους στον αυχένα είναι φλεγμονώδεις καταστάσεις, λοιμώξεις, νεοπλάσματα, νευρολογικές παθήσεις και άλλα πιο σπάνια σύνδρομα.
Η θεραπεία πρέπει να έχει σαν βάση την εκπαίδευση για τη σωστή στάση του σώματος και του αυχένα στην εργασία αλλά και στον ύπνο. Ειδικές ασκήσεις για ενδυνάμωση των αυχενικών μυών είναι απαραίτητες (εφόσον διδαχτούν ώστε να γίνονται σωστά). Η αντιμετώπιση κάθε περίπτωσης αυχενικού συνδρόμου εξαρτάται πάντα από την ακριβή αιτία. Απλές μορφές, όπως αυτές που οφείλονται σε μυϊκή καταπόνηση, μυϊκή θλάση και διάστρεμμα, υποχωρούν με απλή φαρμακευτική αγωγή (αναλγητικά ή και αντιφλεγμονώδη) μέσα σε διάστημα ημερών ή εβδομάδων. Είναι σημαντικό σε αυτές τις περιπτώσεις να αποφεύγεται η ακινητοποίηση του αυχένα με αυχενικό κηδεμόνα (κολάρο) και να ενθαρρύνεται η πλήρης κινητοποίηση, καθώς αυτό επιταχύνει την αποκατάσταση.
Η χρήση κηδεμόνα περιορίζει την κίνηση του αυχένα ώστε να μην αναγκάζονται οι μύες να συσπώνται. Εφόσον κριθεί απαραίτητο, θα πρέπει ο ασθενής να το φοράει σύμφωνα με τις υποδείξεις του γιατρού και όχι για μεγάλο χρονικό διάστημα. Η αντιμετώπιση των μορφών του αυχενικού συνδρόμου που οφείλονται σε εκφυλιστική νόσο της σπονδυλικής στήλης είναι πιο μακροχρόνια. Βασίζεται κυρίως στη φαρμακευτική αγωγή και στη φυσικοθεραπεία. Η χειρουργική αντιμετώπιση έχει ένδειξη μόνο σε συγκεκριμένες – σοβαρές – καταστάσεις.
Πηγή: simopoulou.wordpress.com
Leave a Reply