Αναμασάμε συνεχώς τον τελευταίο καιρό τα ίδια λόγια, τις ίδιες σκέψεις, παρόμοιους φόβους. Και είναι όλο αυτό ένα αδιέξοδο που δε μας βγάζει πουθενά, μας αφήνει σε τέλμα. Η κρίση αφορά όλους μας, γιατρούς και ασθενείς. Δυσκολεύει αφάνταστα τη ζωή όλου του πληθυσμού της χώρας, συμπιέζει οικονομικά και όχι μόνο το μεγαλύτερο κομμάτι της.
Μέσα σε όλο αυτό το ζοφερό τοπίο, θεώρησα κάποια στιγμή ότι θα έπρεπε να αντισταθώ! Το είχα ανάγκη πρώτα ως άνθρωπος αλλά και ως γιατρός. Το χρωστούσα στην οικογένειά μου αλλά και στους ασθενείς μου, που τόσα χρόνια με εμπιστεύονται. Και είναι πολύ σημαντικό εδώ να αναφέρω ότι τίποτε δεν κατορθώνει κανείς μόνος του!
Επέλεξα λοιπόν να εμπιστευτώ ένα Φίλο… κεφαλαίο το Φ, γιατί καμιά φορά κι οι έννοιες χάνουν την αξία τους. Συζητήσαμε ώρες πολλές, βασανιστήκαμε και αλλάξαμε απόψεις… και με βοήθησε να οδηγηθώ σε ένα βασικό συμπέρασμα: ότι πρέπει να διαφοροποιήσω τον τρόπο σκέψης μου, για να βοηθήσω και να βοηθηθώ! Ότι τίποτε δεν έρχεται μόνο του και πως τα πράγματα και οι εξελίξεις τρέχουν και σε προλαβαίνουν, αν δεν αποφασίσεις να τα ακολουθήσεις! Και πως τελικά είναι πολύ σημαντικό να αποφασίσεις να πας κόντρα στο ρεύμα μέσα από την κορυφαία έννοια της ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ!
Θα μου πείτε βέβαια τι σημαίνει όλο αυτό. Οφείλω να εξηγήσω. Κάπως έτσι δημιουργήθηκε το Yourdoc. Και κάπως έτσι εγώ -με την καθοδήγηση πάντα εκείνου- αποφάσισα λίγο να αντισταθώ… να βγω από το τέλμα… και τώρα χαίρομαι γιατί η συνεργασία μας μοιάζει να μας φέρνει πιο κοντά… γιατρούς και ασθενείς, που μας χρειάζονται τώρα περισσότερο από ποτέ άλλοτε! Ευελπιστούμε η κοινότητα να μεγαλώσει, ευχόμαστε να αποκτήσουμε δυνατότερη φωνή και σιγά σιγά να συμμετέχουν κοντά μας και συνάδελφοι -στο αντικείμενό του ο καθένας- αλλά και ασθενείς! Γιατί χωρίς συνεργασία, δε γίνεται τίποτε πια. Και γιατί αν δεν έρθουμε πιο κοντά ο ένας στον άλλον, αν εξακολουθήσουμε να μένουμε απομονωμένοι, ο καθένας στο μικρόκοσμό του, το κύμα των εξελίξεων θα μας προλάβει…
Ευχαριστώ Γιάννη!!
Leave a Reply