Ο σακχαρώδης διαβήτης είναι μια χρόνια νόσος, όπου το σώμα δεν είναι σε θέση να χρησιμοποιήσει αποτελεσματικά την γλυκόζη που λαμβάνουμε από τα τρόφιμα για να την μετατρέψει στην ενέργεια που χρειάζεται.
Χαρακτηρίζεται από αύξηση της συγκέντρωσης του σακχάρου στο αίμα και διαταραχή του μεταβολισμού της γλυκόζης, είτε ως αποτέλεσμα ελαττωμένης έκκρισης της ινσουλίνης από το πάγκρεας (ορμόνη που συμβάλλει στην ανωτέρω διαδικασία), είτε λόγω ελάττωσης της ευαισθησίας των κυττάρων του σώματος στην ινσουλίνη.
Τα άτομα που ζούνε με τη νόσο οφείλουν να ακολουθούν έναν υγιεινό τρόπο ζωής με συγκεκριμένες διατροφικές συνήθειες και συχνή σωματική άσκηση προκειμένου να ρυθμίσουν τα επίπεδα του σακχάρου, τα οποία σε τιμές άνω του φυσιολογικού μπορεί μακροπρόθεσμα να δημιουργήσουν σοβαρές επιπλοκές.
Πέραν από τα παραπάνω όμως οι ασθενείς χρειάζεται να γνωρίζουν ότι ο διαβήτης συνοδεύεται και από μια αυξημένη προδιάθεση ανάπτυξης λοιμώξεων, οι οποίες απορυθμίζουν το σάκχαρο επιπλέκοντας την ήδη επιβεβαρυμένη κλινική πορεία και ποιότητα ζωής τους.
Η επιρρέπεια αυτή αποδίδεται σε δύο βασικούς παράγοντες:
1. στη δυσαρμονία που προκαλεί η νόσος στη λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος
2. και στην αγγειοπάθεια και νευροπάθεια του διαβήτη που δημιουργούν εστίες εισόδου μικροβίων στον οργανισμό.
Μερικές φορές οι μολύνσεις σε άτομα με διαβήτη δεν έχουν τη θορυβώδη κλινική συμπτωματολογία που παρατηρείται σε μη διαβητικά άτομα. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να αναζητούν καθυστερημένα ιατρική βοήθεια, με σοβαρές συνέπειες για την υγεία τους. Έτσι στον διαβητικό επιβάλλεται η πρώιμη ιατρική αξιολόγηση, ανεξαρτήτως είδους και εντάσεως συμπτωμάτων.
Πρόληψη
Ο καλύτερος τρόπος αντιμετώπισης των λοιμώξεων είναι η πρόληψη. Αυτό σημαίνει καλή ρύθμιση του σακχάρου και ορθολογισμός στη χρήση των αντιβιοτικών, καθόσον οι διαστάσεις της αντοχής στα αντιβιοτικά στη χώρα μας είναι τέτοιες που έχουν οδηγήσει σε ανάπτυξη ανθεκτικών μικροβιακών στελεχών.
Σε κάθε περίπτωση λοίμωξης ο ασθενής πρέπει να επισκέπτεται άμεσα τον γιατρό του, διότι όλες αυτές οι λοιμώξεις είναι δυσίατες.
Όσες από αυτές είναι επικίνδυνες έχουν ως χαρακτηριστικό ότι οι τιμές του τριχοειδικού σακχάρου αυξάνονται πολύ περισσότερο από το σύνηθες και ότι απαιτούν μεγαλύτερη δόση ινσουλίνης για να ρυθμιστούν.
Σε ό,τι αφορά την καθημερινότητά του το άτομο πρέπει να μεριμνά για την περιποίηση της υγιεινής των ποδιών με την τακτική κοπή των νυχιών με τρόπο που να μην παραμένουν αιχμηρά άκρα και τραυματίζουν το δέρμα.
Σημαντικός είναι ακόμη ο εμβολιασμός για τον πνευμονιόκοκκο και για την εποχική γρίπη σε ασθενείς ηλικίας μεγαλύτερης των 65 ετών.
Είναι επίσης απαραίτητο σε αυτή την κατεύθυνση ο ασθενής να φροντίζει τον εαυτό του με διατροφή πλούσια σε φυτικές ίνες, όσπρια, λαχανικά και γαλακτοκομικά προϊόντα χαμηλής περιεκτικότητας σε λιπαρά. Θα πρέπει να αποφύγει την κατάχρηση κρέατος, να διακόψει το κάπνισμα και ενταχθεί σε προγράμματα άσκησης, τα οποία δεν είναι απαραίτητο να είναι οργανωμένα, αλλά να περιλαμβάνουν συστηματικό γρήγορο περπάτημα.
Η διατήρηση του φυσιολογικού βάρους, ο επαρκής ύπνος και η αποφυγή ψυχολογικών επιβαρύνσεων βοηθούν.
Τέλος, οι κανόνες που ισχύουν σε όλους για την προστασία από λοιμώξεις έχουν εφαρμογή και στην περίπτωση των διαβητικών. Οι κλειστοί χώροι πρέπει να αερίζονται επαρκώς και τα χέρια να πλένονται συχνά.
Leave a Reply