Ο θυρεοειδής είναι ένας ενδοκρινής αδένας, ο οποίος βρίσκεται στη βάση του λαιμού και έχει σχήμα πεταλούδας. Λειτουργία του αποτελεί η παραγωγή θυρεοειδικών ορμονών οι οποίες είναι απαραίτητες για τη φυσιολογική αύξηση, ανάπτυξη και τη ρύθμιση των μεταβολικών διεργασιών του οργανισμού για την εύρυθμη λειτουργία όλων των συστημάτων. Οι θυρεοειδικές ορμόνες, μέσω της κυκλοφορίας του αίματος, μεταφέρονται σε όλους τους ιστούς του σώματος και επηρεάζουν σε μεγάλο βαθμό τη λειτουργία πολλών οργάνων όπως της καρδιάς, του εντέρου και των πνευμόνων.
Ο υποθυρεοειδισμός είναι μια διαταραχή του θυρεοειδούς κατά την οποία ο αδένας εργάζεται λιγότερο σε σχέση με τις ανάγκες του οργανισμού, δηλαδή υπάρχει μειωμένη παραγωγή των θυρεοειδικών ορμονών. Η πάθηση είναι δυνατόν να εξελιχθεί σταδιακά και ανεπαίσθητα, με αποτέλεσμα να πάσχει κάποιος για χρόνια και να μην το ξέρει.
Συχνότερη αιτία υποθυρεοειδισμού αποτελεί η θυρεοειδίτιδα του Hashimoto. Το όνομά της οφείλεται σε έναν Ιάπωνα ιατρό, ο οποίος την περιέγραψε για πρώτη φορά το 1912. Η νόσος αυτή είναι μία κατάσταση που προκαλείται από φλεγμονή του θυρεοειδούς. Πρόκειται περί αυτοάνοσης νόσου, που σημαίνει ότι ο οργανισμός λανθασμένα επιτίθεται στον θυρεοειδή αδένα, σαν να ήταν ξένος ιστός. Παραμένει ωστόσο άγνωστη η αιτία που προκαλεί αυτή την αυτοάνοση διαδικασία.
Τα άτομα που πάσχουν από θυρεοειδίτιδα του Hashimoto, συχνά παρουσιάζουν αρχικά μία φάση υπερθυρεοειδισμού (πολύ αυξημένη ορμόνη του θυρεοειδούς), η οποία ονομάζεται hashi-τοξίκωσις. Καθώς η ορμόνη του θυρεοειδούς διαρρέει από τον προσβεβλημένο αδένα, αυτός καταστρέφεται, και τελικά οι ασθενείς καθίστανται υποθυρεοειδικοί.
Σημειωτέον ότι η συγκεκριμένη νόσος έχει την τάση να εμφανίζεται σε οικογένειες, ενώ μπορεί να συνδέεται και με άλλες αυτοάνοσες νόσους, όπως είναι ο διαβήτης τύπου 1 ή η κοιλιοκάκη (κοιλιακή νόσος). Η θυρεοειδίτιδα του Hashimoto, είναι 5 έως 10 φορές συχνότερη στις γυναίκες απ’ ότι στους άνδρες και αρχίζει συχνότερα στην ενήλικη ζωή.
Συμπτώματα
Τα σημεία και τα συμπτώματα της θυρεοειδίτιδας του Hashimoto είναι γενικά ίδια με εκείνα του υποθυρεοειδισμού και συχνά είναι πολύ αμυδρά. Δεν είναι συγκεκριμένα, πράγμα που σημαίνει ότι μπορεί να μιμηθούν τα συμπτώματα πολλών άλλων καταστάσεων και συχνά αποδίδονται στη γήρανση. Συνεπώς, η διάγνωση βασίζεται στην προσεκτική εξέταση και αξιολόγηση των συμπτωμάτων από τον ειδικό, καθώς και στον εντοπισμό συγκεκριμένων βιοχημικών ευρημάτων σε δείγμα αίματος.
Οι ασθενείς με ήπιο υποθυρεοειδισμό μπορεί να μην έχουν καθόλου σημεία ή συμπτώματα. Τα συμπτώματα γενικά καθίστανται εμφανέστερα καθώς επιδεινώνεται η νόσος και η πλειοψηφία τους έχει σχέση με την μεταβολική επιβράδυνση του οργανισμού.
Στα συχνότερα σημεία και συμπτώματα περιλαμβάνονται το αίσθημα κόπωσης, η μέτρια αύξηση του βάρους, η δυσκοιλιότητα, η μη ανοχή στο ψύχος, η υπερβολική υπνηλία, η κατάθλιψη, οι ξηρές τρίχες με τραχεία υφή, η ξηροδερμία, οι μυϊκές κράμπες, τα αυξημένα επίπεδα χοληστερόλης, η μειωμένη ικανότητα συγκέντρωσης, ασαφείς πόνοι και διόγκωση των κάτω άκρων.
Εάν ο υποθυρεοειδισμός διαγνωσθεί σωστά, μπορεί να θεραπευθεί εύκολα και απόλυτα, μετά από θεραπεία με ορμόνες του θυρεοειδούς. Ο υποθυρεοειδισμός που παραμένει χωρίς θεραπευτική αγωγή μπορεί να οδηγήσει σε μυοκαρδιοπάθεια, επιδείνωση της καρδιακής ανεπάρκειας και συσσώρευση υγρού γύρω από τους πνεύμονες ή την καρδιά.
Leave a Reply