Ο θυρεοειδής αδένας είναι ένας από τους πιο σημαντικούς του ενδοκρινικού μας συστήματος, καθώς παράγει βασικές για τον οργανισμό ορμόνες. Βρίσκεται στο λαιμό ακριβώς μπροστά από τους χόνδρους του λάρυγγα και αποτελείται από δύο λοβούς: τον αριστερό και το δεξιό που ενώνονται μεταξύ τους με τον ισθμό.
Οι θυρεοειδικές ορμόνες που παράγονται σε αυτόν, είναι απαραίτητες για τη φυσιολογική αύξηση, ανάπτυξη και ρύθμιση των μεταβολικών διεργασιών του οργανισμού για την εύρυθμη λειτουργία όλων των συστημάτων. Μέσω της κυκλοφορίας του αίματος οι ορμόνες αυτές μεταφέρονται σε όλους τους ιστούς του σώματος και επηρεάζουν σε μεγάλο βαθμό τη λειτουργία πολλών οργάνων όπως της καρδιάς, του εντέρου και των πνευμόνων.
Ο υπερθυρεοειδισμός είναι μια λειτουργική διαταραχή του θυρεοειδούς, κατά την οποία ο αδένας εργάζεται δυσανάλογα περισσότερο σε σχέση με τις ανάγκες του ατόμου. Υπάρχει παραγωγή περισσειών θυρεοειδικών ορμονών, η οποία έχει ως επακόλουθο την αύξηση του ρυθμού μεταβολισμού του οργανισμού.
Είναι μια παθολογική κατάσταση που παρουσιάζει δεκαπλάσια συχνότητα στις γυναίκες σε σύγκριση με τους άνδρες, επηρεάζοντας πιο συγκεκριμένα τις ηλικίες από 20 έως 50 ετών.
Συμπτώματα
Υπάρχουν περιπτώσεις όπου ο υπερθυρεοειδισμός μπορεί για μεγάλο χρονικό διάστημα να υποεκτιμάται, χωρίς να προκαλεί κανένα σύμπτωμα ή να προκαλεί ελαφρά συμπτώματα τα οποία τις περισσότερες φορές δεν γίνονται εύκολα αντιληπτά (υποκλινικός υπερθυρεοειδισμός).
Στην τυπική του μορφή όμως χαρακτηρίζεται από συμπτώματα ιδιαίτερα έντονα και εμφανή, τόσο που ο γιατρός αντιλαμβάνεται ότι βρίσκεται μπροστά σε ασθενή που πάσχει από υπερθυρεοειδισμό, βασιζόμενος μόνο στη συμπεριφορά του.
Στα κύρια συμπτώματα περιλαμβάνονται:
- Ταχυπαλμία και άλλες ανωμαλίες του καρδιακού ρυθμού
- Ιδρώτας, εξάψεις και δυσανεξία στη ζέστη
- Αδυνάτισμα που δεν δικαιολογείται από τη σωματική άσκηση ή το φαγητό.
- Νευρικότητα και συναισθηματική αστάθεια
- Μυϊκή αδυναμία, κούραση ή εύκολη κόπωση
- Διόγκωση του θυρεοειδούς αδένα (βρογχοκήλη)
- Τρέμουλο
- Εξόφθαλμος (όταν τα μάτια προεξέχουν)
- Πρόωρη εκσπερμάτιση και στυτική δυσλειτουργία στους άνδρες.
Θεραπεία
Η θεραπευτική αντιμετώπιση περιλαμβάνει τη χορήγηση ειδικών φαρμάκων που καταστέλλουν τη λειτουργία του θυρεοειδούς αδένα. Αν μέσα σε 6 με 12 μήνες δεν μπορέσει να ελεγχθεί ο υπερθυρεοειδισμός, τότε θα πρέπει να γίνει λήψη ραδιενεργού ιωδίου ή χειρουργική αφαίρεση του αδένα. Η χειρουργική θεραπεία (ολική ή σχεδόν ολική θυρεοειδεκτομή) είναι οριστική και απαλλάσσει τον ασθενή από τον υπερθυρεοειδισμό και από τις πιθανές υποτροπές.
Leave a Reply