Ο θυρεοειδής είναι ένας ενδοκρινής αδένας ο οποίος βρίσκεται στη βάση του λαιμού και έχει σχήμα πεταλούδας. Λειτουργία του αποτελεί η παραγωγή θυρεοειδικών ορμονών οι οποίες είναι απαραίτητες για τη φυσιολογική αύξηση, ανάπτυξη και ρύθμιση των μεταβολικών διεργασιών του οργανισμού για την εύρυθμη λειτουργία όλων των συστημάτων. Οι θυρεοειδικές ορμόνες, μέσω της κυκλοφορίας του αίματος, μεταφέρονται σε όλους τους ιστούς του σώματος και επηρεάζουν σε μεγάλο βαθμό τη λειτουργία πολλών οργάνων όπως της καρδιάς, του εντέρου και των πνευμόνων.
Ο υποθυρεοειδισμός είναι μια διαταραχή του θυρεοειδούς κατά την οποία ο αδένας εργάζεται λιγότερο σε σχέση με τις ανάγκες του οργανισμού, δηλαδή υπάρχει μειωμένη παραγωγή των θυρεοειδικών ορμονών. Η πάθηση είναι δυνατόν να εξελιχθεί σταδιακά και ανεπαίσθητα, με αποτέλεσμα να πάσχει κάποιος για χρόνια και να μην το ξέρει.
Σημειώνεται ότι οι γυναίκες είναι πολύ πιο πιθανό από τους άνδρες να αναπτύξουν υποθυρεοειδισμό.
Όσον αφορά το αν κανείς παχαίνει γιατί έχει πρόβλημα με το θυρεοειδή του, αυτό είναι μύθος. Από τη στιγμή που υπάρχει πρόβλημα με το θυρεοειδή και είναι καλά ρυθμισμένος, το θέμα του βάρους δεν έχει σχέση με αυτόν. Επηρεάζεται από τον τρόπο ζωής και διατροφής, την καθιστική ζωή, καθώς και την υπερκατανάλωση υδατανθράκων και λιπαρών φαγητών. Ισχύει πάντως ότι μέχρι να ανιχνευθεί ο υποθυρεοειδισμός προκαλεί μια ανεξήγητη αύξηση βάρους. Όταν όμως εντοπιστεί το πρόβλημα και ο ασθενής πάρει τη σωστή δόση θεραπείας, ο θυρεοειδής δεν είναι υπεύθυνος για την αύξηση βάρους. Δεν μπορεί να συνεχίσει να παχαίνει κάποιος ο οποίος έχει υποθυρεοειδισμό αλλά καλά ρυθμισμένο.
Ο θυρεοειδής, ως μεταβολικός θερμοστάτης, ελέγχει τη θερμοκρασία του σώματος, τα επίπεδα της ενέργειας και τη διαδικασία της ανάπτυξης στην παιδική ηλικία. Στέλνει χημικά μηνύματα μέσω των ορμονών σε κάθε κύτταρο, διατηρώντας τη θερμοκρασία του σώματος, τον καρδιακό παλμό και τη λειτουργία των οργάνων σε φυσιολογικά επίπεδα. Ένας υποδραστήριος θυρεοειδής όμως στέλνει λιγότερες ορμόνες, επιβραδύνοντας το μεταβολισμό, με αποτέλεσμα ο οργανισμός να καίει λιγότερες θερμίδες. Το βάρος που παίρνουμε λόγω του υποθυρεοειδισμού σχετίζεται με την κατακράτηση υγρών και όχι με τη συσσώρευση λίπους. Βέβαια, επειδή ο μεταβολισμός μας επιβραδύνεται, πρέπει να είμαστε πιο προσεκτικοί με τις θερμίδες που καταναλώνουμε. Από τη στιγμή όμως που ο θυρεοειδής θα ρυθμιστεί από τον γιατρό, ο ασθενής δεν διαφέρει σε τίποτα από κάποιο άλλο άτομο που δεν αντιμετωπίζει αντίστοιχο πρόβλημα.
Διατροφή
Η διατροφή στον υποθυρεοειδισμό έχει κοινά στοιχεία με εκείνη ενός διαβητικού. Μικρά και συχνά γεύματα που βασίζονται σε τροφές με χαμηλό γλυκαιμικό δείκτη. Τρώγοντας με αυτόν τον τρόπο επιτυγχάνεται σταθεροποίηση των επιπέδων του σακχάρου του αίματος, «κινητοποίηση» του μεταβολισμού και μείωση των επιπέδων της κορτιζόλης. Τα υψηλά επίπεδα κορτιζόλης ευθύνονται για το κοιλιακό λίπος, την αύξηση του σωματικού βάρους, τη μείωση του μυϊκού ιστού, καθώς επίσης δρουν ανασταλτικά στη μετατροπή της θυροξίνη (γνωστή και ως Τ4) σε τριιωδοθυρονίνη (γνωστή και ως Τ3). Παράλληλα, θα πρέπει να αποφεύγουν στοιχεία όπως το βρώμιο, το φθόριο και το χλώριο που μπορεί να προκαλέσουν την παρεμπόδιση των υποδοχέων ιωδίου του θυρεοειδούς αδένα. Γι’ αυτόν τον λόγο, το λάχανο, τα φιστίκια, τα προϊόντα σόγιας, τα κουκουνάρια, τα ροδάκινα, τα αχλάδια, το κουνουπίδι, τα λαχανάκια Βρυξελλών, το μπρόκολο, το σπανάκι και τα γογγύλια θα πρέπει να αποφεύγονται.
Τροφές και θρεπτικά συστατικά, τα οποία συνεργούν στην καλή λειτουργία του θυρεοειδούς, είναι τα εξής:
– Βιταμίνες: Φρούτα, ελαιόλαδο, γαλακτοκομικά, σκουμπρί, σαρδέλες, τόνος, κροκός αβγού.
– Ιώδιο: Θαλασσινά και φύκια, καθώς και το ελληνικό ιωδιούχο αλάτι είναι πηγές πλούσιες σε ιώδιο. Η συνιστώμενη ημερήσια πρόσληψη είναι 150mg.
– Σελήνιο: Δημητριακά, μοσχάρι, αβγά, ψάρια, τόνος, καβούρια.
– Ψευδάργυρος: Θαλασσινά, το συκώτι, κρέας, αβγά, μανιτάρια, σύκα.
– Τυροσίνη: Ψάρια, κοτόπουλο, προϊόντα ολικής αλέσεως, γαλακτοκομικά, μπανάνες, φασόλια.
Leave a Reply