Αναρωτιέται κανείς τι είναι αυτό που μας σπρώχνει στο να κάνουμε ένα καινούριο ξεκίνημα στην επαγγελματική μας ζωή. Ιδιαίτερα σήμερα που το τοπίο στη χώρα μας παραμένει ιδιαίτερα ομιχλώδες, οι συνθήκες δεν ευνοούν κάτι τέτοιο.
Ο χώρος της υγείας έχει δεχθεί τα τελευταία χρόνια αρκετά σημαντική πίεση, που ώρες ώρες σε αποκαρδιώνει από το να συνεχίσεις να παλεύεις μέσα σ’αυτόν.
Τι είναι όμως εκείνο που κάνει κάποιους από εμάς – ανάμεσά τους και μένα – να συνεχίζουν να προσπαθούν και να αποτολμούν κινήσεις, που μοιάζουν ίσως ατέρμονες και ουτοπικές στα μάτια των περισσότερων;
Ο κάθε επαγγελματίας υγείας, γιατρός ή οδοντίατρος, νοσηλευτής ή εργαστηριακός αλλά ακόμη κι εκείνος ο επιχειρηματίας, που αποφασίζει να θυσιάσει χρήματα για μια νέα προσπάθεια, αντλεί δύναμη και έμπνευση από τα δικά του πιστεύω, από τις δικές του ελπίδες και πεποιθήσεις.
Προσωπικά οφείλω να ομολογήσω ότι ανέκαθεν πηγή δικής μου έμπνευσης αποτελεί στο μεγαλύτερο ποσοστό η προσφορά προς τον πάσχοντα ασθενή. Αυτό ασφαλώς από μόνο του δεν είναι αρκετό, είναι όμως η κινητήριος δύναμη στη δική μου δουλειά.
Όταν αυτό συνδυάζεται με ένα ικανό εργασιακό περιβάλλον που απαρτίζεται από ανθρώπους – συναδέλφους ή μη – με τους οποίους μοιράζεσαι κοινά οράματα και νέες ιδέες, όταν οι άνθρωποι με τους οποίους καλείσαι να μοιραστείς την καθημερινότητα, λειτουργούν ως ομάδα με όραμα και στόχο την κοινή επιτυχία και – πολύ περισσότερο – όταν η συνεργασία και η συνέργεια τους χαρακτηρίζει, τότε δεν μπορείς παρά να ελπίζεις στο καλύτερο, δε μπορείς παρά να ονειρεύεσαι ένα καλύτερο αύριο.
Εύχομαι και ελπίζω όλα να πάνε καλά!
ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!!!