Blog

Υπάρχει ένας απλός τρόπος να μειώσετε τον κίνδυνο εκδήλωσης καρδιακής νόσου και εμφράγματος, σύμφωνα με δύο νέες μελέτες που δημοσιεύθηκαν στο επιστημονικό έντυπο Circulation. Μπορείτε να κάνετε τακτικά ποδήλατο.

Στην πρώτη μελέτη, ερευνητές από το Πανεπιστήμιο της Νότιας Δανίας, με επικεφαλής τον Δρ Αντερς Γκροντβεντ, ανέλυσαν στοιχεία για χιλιάδες δανούς, 50-65 ετών. Όσοι άρχισαν να κάνουν ποδήλατο και συνέχισαν αυτή τη μορφή άθλησης, είχαν 25% μικρότερο κίνδυνο εκδήλωσης καρδιακής νόσου σε ορίζοντα 15ετίας, συγκριτικά με εκείνους που δεν έκαναν ποδήλατο.

Επίσης, οι δανοί που χρησιμοποιούσαν τακτικά τα ποδήλατά τους για αναψυχή ή ως μέσο μετακίνησης είχαν 11-18% λιγότερα εμφράγματα κατά τη διάρκεια των 20 ετών που διήρκεσε η μελέτη.

«Αν και είναι πρόκληση να βρούμε τον χρόνο να αθληθούμε στην σύγχρονη καθημερινότητα, το ποδήλατο που έχει πλέον μπει στη ζωή μας και ως εναλλακτική μορφή μετακίνησης, μπορεί να συμβάλλει στη μείωση του καρδιαγγειακού κινδύνου» σχολιάζει ο Δρ Γκροντβεντ.

Σπεύδει πάντως να σημειώσει ότι η μελέτη δεν αποδεικνύει ότι το ποδήλατο είναι πανάκεια. Τα οφέλη που αποκομίζουν οι λάτρεις του ποδηλάτου είναι μια ισχυρή ένδειξη ότι η ποδηλασία μπορεί να ενισχύει την υγεία της καρδιάς.

Στην δεύτερη μελέτη, ειδικοί του Πανεπιστημίου Λουντ στην Σουηδία έθεσαν υπό ιατρική παρακολούθηση περισσότερους από 20.000 σουηδούς, 40, 50 και 60 ετών για μια δεκαετία. Συγκριτικά με όσους δεν έκαναν ποδήλατο, όσοι το χρησιμοποιούσαν τακτικά για να πάνε στην εργασία τους είχαν σημαντικά λιγότερες πιθανότητες να είναι παχύσαρκοι, να έχουν υπέρταση, υψηλή χοληστερόλη και διαβήτη, όλοι σημαντικοί παράγοντες κινδύνου για καρδιακή νόσο.

Μάλιστα, υπολόγισαν ότι αν κανείς ξεκινήσει και συνεχίσει να χρησιμοποιεί το ποδήλατο για να πάει στη δουλειά του, αυτό συντελεί σε μείωση κατά 24% των περιπτώσεων παχυσαρκίας, κατά 6% των διαγνώσεων υπέρτασης, κατά 13% των διαγνώσεων υψηλής χοληστερόλης και 11% των κρουσμάτων διαβήτη.

«Διαπιστώσαμε ότι η εναλλακτική αυτή μορφή μετακίνησης έχει επιπρόσθετα οφέλη για τον άνθρωπο, εκτός του ότι είναι φιλική για το περιβάλλον και πιο οικονομική λύση» σχολιάζει ο συγγραφέας της μελέτης Πολ Φρανκς, καθηγητής στο Τμήμα Κλινικών Επιστημών του Πανεπιστημίου του Λουντ.

Πηγή: Health.in.gr

People photo created by freepik – www.freepik.com

Ένας άνθρωπος που καπνίζει ένα πακέτο τσιγάρα τη μέρα, συσσωρεύει κάθε χρόνο κατά μέσο όρο 150 γενετικές μεταλλάξεις σε κάθε κύτταρο των πνευμόνων του, σύμφωνα με διεθνή μελέτη που δημοσιεύθηκε στο Science.

Μάλιστα, κάθε μία ξεχωριστά από αυτές τις μεταλλάξεις μπορεί να αποτελέσει την αφετηρία εξελίξεων, που θα οδηγήσουν τελικά στον καρκίνο και αυτό εξηγεί γιατί το κάπνισμα αυξάνει τόσο πολύ τον κίνδυνο εκδήλωσης καρκίνου των πνευμόνων.

Όμως, εκτός από τους πνεύμονες, και άλλα όργανα υφίστανται μεταλλάξεις. Ένα πακέτο τσιγάρα τη μέρα επί ένα έτος προκαλεί 97 μεταλλάξεις σε κάθε κύτταρο του λάρυγγα, 39 μεταλλάξεις στο φάρυγγα, 23 στο στόμα, 18 στην ουροδόχο κύστη και έξι σε κάθε κύτταρο του ήπατος.

Οι ερευνητές από 16 επιστημονικά κέντρα των ΗΠΑ, της Ευρώπης και της Ασίας, με επικεφαλής τον Δρ Λουντμίλ Αλεξαντρόφ του Εθνικού Εργαστηρίου Λος Άλαμος των ΗΠΑ, για πρώτη φορά υπολόγισαν με στοχευμένο τρόπο την καταστροφική ζημιά που κάνει το κάπνισμα σε γενετικό επίπεδο, στα διάφορα όργανα του σώματος και εντόπισαν μια σειρά από διαφορετικούς μηχανισμούς μέσω των οποίων ο καπνός του τσιγάρου, είτε άμεσα, είτε έμμεσα, προκαλεί  μεταλλάξεις στο DNA. Πρόκειται για την πρώτη ολοκληρωμένη και συγκριτική ανάλυση του DNA των καρκίνων που σχετίζονται με το κάπνισμα.

Οι ειδικοί μελέτησαν πάνω από 5.200 όγκους, συγκρίνοντας τους καρκίνους των καπνιστών με τους καρκίνους των μη καπνιστών, προκειμένου να εντοπίσουν τις μεταλλάξεις εκείνες που οφείλονται αποκλειστικά στο κάπνισμα. Βρήκαν έτσι τουλάχιστον πέντε διαφορετικούς τρόπους («υπογραφές») βλάβης του DNA από τον καπνό. Η πιο συνηθισμένη είναι η επιτάχυνση ενός κυτταρικού «ρολογιού» που οδηγεί σε πρόωρη μετάλλαξη του γενετικού υλικού.

Μερικοί καρκίνοι λόγω του καπνίσματος έχουν μόνο μια «υπογραφή» μετάλλαξης, ενώ άλλοι περισσότερες από μία. Για μερικές μεταλλάξεις, οι υποκείμενοι βιολογικοί μηχανισμοί παραμένουν ακόμη ασαφείς.

«Προηγουμένως είχαμε ένα μεγάλο όγκο επιδημιολογικών στοιχείων που συνδέουν το κάπνισμα με τον καρκίνο. Όμως, τώρα πια μπορούμε πραγματικά να παρατηρήσουμε και να εξειδικεύσουμε τις μοριακές αλλαγές στο DNA εξαιτίας του καπνίσματος», εξηγεί ο Δρ Αλεξαντρόφ.

Ο καθηγητής του Βασιλικού Κολεγίου του Λονδίνου Ντέηβιντ Φίλιπς συμπληρώνει ότι, στα όργανα που έρχονται σε επαφή με τον καπνό του τσιγάρου (στόμα, λαιμός, πνεύμονες) οι μεταλλάξεις στο DNA τους προκαλούνται με άμεσο τρόπο, ενώ σε άλλα όργανα οι κυτταρικές μεταλλάξεις γίνονται έμμεσα.

Να σημειωθεί ότι το κάπνισμα σκοτώνει τουλάχιστον έξι εκατομμύρια ανθρώπους κάθε χρόνο και, αν συνεχιστεί η σημερινή τάση, σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, θα υπάρξουν πάνω από ένα δισεκατομμύριο σχετικοί θάνατοι έως το τέλος του αιώνα μας. Το κάπνισμα έχει συσχετισθεί -με βάση επιδημιολογικά στοιχεία- με τουλάχιστον 17 διαφορετικά είδη καρκίνου, καθώς το τσιγάρο είναι ένα πολύπλοκο μίγμα με πάνω από 7.000 χημικές ουσίες και, από αυτές, τουλάχιστον 70 θεωρούνται καρκινογόνες.

Πηγή: Health.in.gr

Vintage photo created by nensuria – www.freepik.com

Ο πονοκέφαλος είναι ένα από τα πιο συχνά ενοχλήματα και από τους κύριους λόγους που οι άνθρωποι ζητούν ιατρική βοήθεια. Αποτελεί ένα σύμπτωμα και όχι μια ασθένεια, καθώς συχνά το άτομο, μετά που θα του περάσει, αισθάνεται φυσιολογικά.

Εάν όμως είναι η μόνη εκδήλωση, τότε είναι η νόσος καθεαυτή και ονομάζεται ιδιοπαθής κεφαλαλγία. Συνήθως ξεκινά και επαναλαμβάνεται από μικρής ηλικίας και είναι καλοήθους αιτιολογίας. Εάν όμως προκαλείται από συγκεκριμένη νόσο, τότε λέγεται δευτεροπαθής κεφαλαλγία και μπορεί να χρήζει διερεύνησης.

Ο έντονος βήχας μπορεί να προκαλέσει πονοκέφαλο και ένα μικρό ποσοστό των ατόμων που εμφανίζουν αυτό το σύμπτωμα μπορεί να έχουν υποκείμενο νόσημα. Επίσης, υποψία για δευτερογενή κεφαλαλγία εγείρεται όταν ο πονοκέφαλος είναι νέο σύμπτωμα, αρχίζει μετά την ηλικία των 55 χρόνων ή έχει αλλάξει χαρακτήρα. Εάν το άτομο κάνει εμετό πριν από τον πονοκέφαλο, έχει πυρετό ή σημεία συστηματικής νόσου, τότε η κεφαλαλγία χρήζει διερεύνησης.

Πρωτοπαθείς κεφαλαλγίες

Οι πρωτοπαθείς κεφαλαλγίες διακρίνονται σε τρεις τύπους, ωστόσο μπορεί να υπάρχουν και αλληλοεπικαλύψεις (ένας πονοκέφαλος δηλαδή να έχει στοιχεία και των τριών μορφών).

1. Κεφαλαλγία τάσης: Εκδηλώνεται σε ίδιο ποσοστό στους άνδρες και τις γυναίκες, είναι αμβλύς αλλά και συνήθως ήπιος, ενώ μπορεί να εμφανίζεται επιμένων πόνος στον αυχένα, στο λαιμό, στο μέτωπο και στο δέρμα του κρανίου. Ένα ακόμη χαρακτηριστικό είναι το αίσθημα βάρους με κατανομή που μοιάζει με καπέλο.

2. Ημικρανία: H ημικρανία δεν είναι ένας απλός πονοκέφαλος. Είναι μια πολύ συχνή νευρολογική νόσος που μπορεί να επηρεάσει αρνητικά την ποιότητα ζωής του ασθενή.

Οι γυναίκες προσβάλλονται σε τριπλάσια συχνότητα από τους άνδρες. Αρχίζει κατά την εφηβεία και σπανιότερα μετά τα 40 έτη, ο πόνος είναι σοβαρός και προκαλεί ανικανότητα, είναι σφύζων και συνήθως πιάνει το ένα ημιμόριο της κεφαλής, ενώ μπορεί να συνοδεύεται και από οπτικές διαταραχές (φώτα, λάμψεις). Σπανιότερα μπορεί να μουδιάσει ή και να παραλύσει το ένα χέρι και πόδι (ημικρανιακή ημιπληγία), ενώ μπορεί να συνοδεύεται από ναυτία, τάση για έμετο, αλλά και υπερευαισθησία στο φως (φωτοφοβία).

3. Αθροιστική κεφαλαλγία: Από το συγκεκριμένο τύπο οι άνδρες προσβάλλονται πιο συχνά και κυρίως οι καπνιστές και όσοι καταναλώνουν μεγάλες ποσότητες αλκοόλ. Παρατηρείται σταθερός, ισχυρός και κουραστικός πόνος γύρω από το ένα μάτι, καθώς και μέσα σε αυτό, ο οποίος συνήθως διαρκεί περίπου 60 λεπτά. Μπορεί επίσης να προκαλέσει δακρύρροια και ερυθρότητα στο μάτι, αλλά και ρινική καταρροή (από το σύστοιχο ρουθούνι).

Η αθροιστική κεφαλαλγία σχετίζεται με τις καιρικές αλλαγές και μερικές φορές παρουσιάζει περιοδικότητα, ενώ έχει και την τάση να εμφανίζεται την ίδια ώρα κάθε μέρα για μερικές εβδομάδες (αθροιστικά). Μπορεί όμως να υπάρξουν και πολύ μεγάλα διαστήματα ελεύθερα από κεφαλαλγία.

Η συγκεκριμένη περίπτωση μπορεί λανθασμένα να διαγνωσθεί ως ιγμορίτιδα ή επιπεφυκίτιδα.

Αντιμετώπιση

Για τις κεφαλαλγίες τάσης πρώτα συνίσταται να δοκιμάζεται τοπικό μασάζ, κρύα ή ζεστά επιθέματα, τεχνικές χαλάρωσης ή ένα ζεστό ντους. Αν τα μέτρα αυτά δεν αποδώσουν, μία μικρή δόση παρακεταμόλης μπορεί να βοηθήσει.

Για τις επαναλαμβανόμενες κεφαλαλγίες η καταγραφή των επεισοδίων, της διάρκειας του πόνου, αλλά και η συσχέτιση με γεγονότα που τα προκαλούν είναι χρήσιμη για τη διερεύνηση και αντιμετώπιση του προβλήματος. Όλα όσα έχουν παρατηρηθεί ότι προκαλούν πονοκέφαλο πρέπει να αποφεύγονται, μέχρι και να αλλάξουν ορισμένες συνήθειες ή ο τρόπος ζωής αν έχει κάποια σχέση με την κεφαλαλγία. Πάντως, ο επαρκής ύπνος και η σωματική άσκηση δρουν αποτρεπτικά στην εμφάνιση νέων κρίσεων.

Σε ό,τι αφορά την ημικρανία, τις πιο πολλές φορές γίνεται αντιληπτή με το που προκύψει, οπότε και πρέπει να αρχίσει άμεσα η θεραπεία. Η ασπιρίνη, η ιβουπροφαίνη ή η παρακεταμόλη στις δόσεις που συστήνονται μπορούν να βοηθήσουν. Μερικοί σταματούν την κεφαλαλγία με το να κοιμηθούν σε ήσυχο και σκοτεινό δωμάτιο, ενώ άλλοι με το να πιούν καφέ ή coca-cola.

Σημειωτέον όμως ότι αν η αυτοβοήθεια δεν αποδώσει σε 1 με 2 ημέρες, ο ασθενής θα πρέπει να ζητήσει ιατρική συμβουλή. Ο γιατρός αφού πάρει ιστορικό και κάνει κλινική εξέταση, πιθανόν θα συστήσει κάποιες εργαστηριακές εξετάσεις και θα συνταγογραφήσει φάρμακα.

Πρόληψη

Για την πρόληψη της ημικρανίας είναι εξαιρετικά σημαντικό να αποφεύγονται οι εκλυτικοί παράγοντες της, μεταξύ των οποίων είναι το κόκκινο κρασί, η σοκολάτα, το κίτρινο τυρί, η πείνα και η έλλειψη ύπνου. Όσον αφορά την κεφαλαλγία τάσης, δεν υπάρχουν ειδικά προληπτικά μέτρα εκτός από την αποφυγή του στρες και το σταθερό ωράριο ύπνου.

Photo credit: Freepik

Πολλοί άνθρωποι στις μέρες μας εντάσσουν στην καθημερινότητά τους την έντονη σωματική άσκηση ή και τις υπερβολικές ώρες εργασίας, χωρίς ωστόσο να διαθέτουν επαρκή για τον οργανισμό τους χρόνο ξεκούρασης.

Υπό τέτοιες όμως συνθήκες ο οργανισμός οδηγείται στην υπερκόπωση, μια παθολογική κατάσταση που χαρακτηρίζεται από συναισθηματική, ψυχική και σωματική εξάντληση, η οποία εκδηλώνεται κατά τη διάρκεια παρατεταμένων χρονικών περιόδων.

Ως αποτέλεσμα της υπερκόπωσης τα ζωτικά όργανα οδηγούνται σε αυξημένη λειτουργία, η οποία, όταν η ξεκούραση και η αναπλήρωση της ενεργειακής εφεδρείας των κυττάρων είναι ανεπαρκής, συμβάλλει στην πρόωρη γήρανση και εξάντλησή τους. Προκαλούνται επίσης καταστάσεις όπως αυξημένη έκκριση ορμονών του στρες, αύξηση της αρτηριακής πίεσης, καθώς και πτώση του ανοσοποιητικού συστήματος που μπορεί να φτάσει μέχρι και σε σοβαρές διαταραχές του κεντρικού νευρικού συστήματος.

Η κόπωση προκειμένου να μετατραπεί σε υπερκόπωση θα πρέπει να μεσολαβήσει κάποιο χρονικό διάστημα, η οποία, αφού εκδηλωθεί, δεν αποκαθίσταται ύστερα από συνήθη μέτρα ξεκούρασης.

Συμπτώματα

Στα συμπτώματα που μπορεί να εκδηλωθούν περιλαμβάνεται κατά κύριο η γενικευμένη ατονία που αρχίζει να δρα επιβαρυντικά σε καθημερινές δραστηριότητες. Η κατάσταση αυτή χαρακτηρίζεται από έλλειψη ενέργειας και δυσκολία στη διεκπεραίωση ορισμένων δραστηριοτήτων.

Άλλα συμπτώματα μπορεί να είναι η εμφάνιση μυϊκών πόνων, κεφαλαλγίες, αρθραλγίες, ταχυκαρδία, καθώς και πόνοι στην πλάτη ή στον αυχένα, ενώ συχνά αναφέρονται και διαταραχές στον ύπνο, στην πέψη, αλλά και προβλήματα στη συγκέντρωση και στη μνήμη.

Ποιοι είναι επιρρεπείς

Πέραν της ανεπαρκούς ξεκούρασης και του στρες υπάρχουν και ορισμένοι συνήθεις παράγοντες και καταστάσεις της καθημερινότητας που καθιστούν το άτομο πιο επιρρεπές στην υπερκόπωση.

Σε αυτούς περιλαμβάνονται η κύηση και η περίοδος μετά τον τοκετό, η εμμηνόπαυση, η υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ, η ακατάλληλη δίαιτα, ορισμένα φάρμακα, ιώσεις, λοιμώξεις, αναιμία, υπόταση, κλπ.

Αντιμετώπιση

Η αντιμετώπιση της υπερκόπωσης καθορίζεται με βάση τα συμπτώματα και την περίπτωση του ασθενή. Η θεραπευτική προσέγγιση περιλαμβάνει φάρμακα, ειδικά διατροφικά προγράμματα και συμπληρώματα διατροφής.

Photo credit: Freepik

Κάθε φορά που ο οργανισμός μας νιώθει κρύο, αναπτύσσει αυτόματα μηχανισμούς προστασίας για να ζεσταθεί. Οι θερμιδικές ανάγκες το χειμώνα είναι αυξημένες λόγω μείωσης της θερμοκρασίας καθώς ο μεταβολισμός επιταχύνεται. Η διατροφή μας μπορεί να τον βοηθήσει να προστατευτεί ενάντια στο κρύο, αφού υπάρχουν κάποιες τροφές που αυξάνουν τη θερμογένεση και βοηθούν τον οργανισμό να παράγει ενέργεια.

Οι τροφές που θα μας προφυλάξουν από τις χαμηλές θερμοκρασίες:

Υδατάνθρακες

Αυξήστε την κατανάλωση υδατανθράκων όπως δημητριακά, ψωμί, ρύζι, πατάτες και ζυμαρικά όλων των ειδών που περιέχουν σύνθετους υδατάνθρακες και παρέχουν στον οργανισμό ενέργεια με αργό και σταθερό ρυθμό.

Ζεστές σούπες

Οι σούπες μας ζεσταίνουν λόγω της θερμοκρασίας τους, αλλά παρέχουν και την απαιτούμενη για τον οργανισμό ενέργεια με λιγότερες θερμίδες.

Ζεστά Ροφήματα

Πολύ καλή επιλογή για τις κρύες ημέρες του χειμώνα, είναι μία κούπα με ζεστό ρόφημα. Προσοχή όμως! Πολλά από τα έτοιμα ροφήματα έχουν πολλές θερμίδες. Γι’ αυτό, επιλέξτε τα απλά ροφήματα όπως καφέ (προσοχή στη ζάχαρη), τσάι, αφεψήματα και αποφύγετε αυτά που έχουν πολύ γάλα, ζάχαρη και σαντιγί.

Όσπρια

Τα περισσότερα όσπρια είναι πλούσια σε σύνθετους υδατάνθρακες και πρωτεΐνες και έτσι αυξάνουν τις αντοχές του οργανισμού απέναντι στις δύσκολες καιρικές συνθήκες.

Πικάντικα τρόφιμα – περισσότερο πιπέρι

Τα καυτερά αυξάνουν τις καύσεις παράγοντας άμεσα θερμότητα χρήσιμη για τον οργανισμό. Αν βέβαια το αντέχει το στομάχι σας, τα καυτερά τρόφιμα θα σας ζεστάνουν τις κρύες μέρες του χειμώνα.

Ξηροί Καρποί

Τα καρύδια, τα αμύγδαλα, τα φουντούκια, κλπ, είναι η ιδανική τροφή για να αντιμετωπίσουμε το κρύο του χειμώνα. Μας  προστατεύουν από τους ιούς της γρίπης, και λόγω καλής πηγής σε καλά λιπαρά οξέα αποτελούν καύσιμο για τον οργανισμό για να παράγει θερμότητα.

Ξερά φρούτα

Οι σταφίδες, και γενικά τα αποξηραμένα φρούτα (δαμάσκηνα, σύκα, χουρμάδες, κλπ) αποτελούν καλή πηγή ενέργειας και μας βοηθούν ενάντια στο κρύο.

Τzίντζερ

Περιέχει δύο ουσίες, την gingerol (τζιντζερόλη) και την shogaol (σογκαόλη), που είναι υπεύθυνες για τις θερμαντικές του ιδιότητες.

Πράσινο Τσάι

Το πράσινο τσάι εκτός από του ότι αποτελεί ένα ζεστό ρόφημα, περιέχει και κατεχίνες οι οποίες φαίνεται ότι αυξάνουν τη θερμογένεση.

Μπαχαρικά και καρυκεύματα

Η κανέλα, ο κόλιανδρος και το σκόρδο φαίνεται να συμβάλλουν στην αύξηση της εσωτερικής θερμοκρασίας του οργανισμού.

Προσοχή στο αλκοόλ

Αν καταναλώσετε μεγάλη ποσότητα αλκοόλ μπορεί θα ζεσταθείτε προσωρινά, αλλά αργότερα η απώλεια της θερμότητας θα είναι μεγαλύτερη. Σε αντίθεση με όσα πιστεύονται, η μεγάλη κατανάλωση αλκοόλ δημιουργεί αγγειοδιαστολή με αποτέλεσμα να κρυώνουμε περισσότερο.

Η στηθάγχη είναι ένα έντονο αίσθημα δυσφορίας στο στήθος, το οποίο ακτινοβολεί προς τον λαιμό, την κάτω γνάθο, τον βραχίονα, τη ράχη ή και τα δόντια και προκαλείται από τη μειωμένη παροχή οξυγόνου στον καρδιακό μυ. Οι ασθενείς ως αποτέλεσμα μπορεί επίσης να υποφέρουν από δυσπεψία, αδυναμία, ιδρώτες, ναυτία και δύσπνοια.

Συνήθως εκδηλώνεται μετά τη σωματική καταπόνηση και υποχωρεί όταν το άτομο ξεκουραστεί για λίγο. Στις περισσότερες περιπτώσεις όμως η μειωμένη παροχή αίματος οφείλεται σε στένωση των στεφανιαίων αρτηριών σαν αποτέλεσμα της αρτηριοσκλήρυνσης.

Εκτός από τη σωματική καταπόνηση η στηθάγχη εμφανίζεται συνήθως και λόγω έντονου συναισθηματικού στρες ή μετά από ένα βαρύ γεύμα, οπότε ο καρδιακός μυς απαιτεί περισσότερο οξυγόνο μέσω του αίματος, έναντι αυτού που μπορούν να προσφέρουν οι εστενωμένες στεφανιαίες αρτηρίες. Η διάρκειά της είναι συνήθως από 1 έως 15 λεπτά και για να ανακουφισθεί το άτομο, θα πρέπει να τοποθετηθεί σε αναπαυτική θέση ή να τοποθετήσει κάτω από τη γλώσσα του ένα δισκίο νιτρογλυκερίνης, το οποίο έχει την ιδιότητα να χαλαρώνει τα αιμοφόρα αγγεία και να μειώνει την αρτηριακή πίεση.

Πώς προκαλείται

Η συχνότερη αιτία της στηθάγχης είναι η στεφανιαία νόσος, ενώ λιγότερο συχνή αιτία είναι ο σπασμός των στεφανιαίων αρτηριών. Επιβαρυντικοί παράγοντες είναι το κάπνισμα, η υπέρταση, η αυξημένη χοληστερόλη και ο σακχαρώδης διαβήτης. Όταν οι στεφανιαίες αρτηρίες στενωθούν περισσότερο από 50% έως 70%, δεν μπορούν πλέον να ανταποκριθούν στις αυξημένες απαιτήσεις κατά την σωματική άσκηση ή το στρες, οπότε η έλλειψη οξυγόνου προκαλεί τον πόνο της στηθάγχης.

Ο σπασμός των στεφανιαίων οφείλεται σε σύσπαση των τοιχωμάτων των αρτηριών και εμφανίζεται κατά την ανάπαυση συνήθως τις πρώτες πρωινές ώρες. Σπασμός των στεφανιαίων μπορεί να εμφανισθεί σε εστενωμένες αλλά και σε φυσιολογικές στεφανιαίες αρτηρίες. Μπορεί να προκληθεί επίσης από τη χρήση κοκαΐνης, αλλά αυτός ο τύπος σπασμού μπορεί να είναι τόσο σοβαρός ώστε να προκαλέσει καρδιακή προσβολή.

Δύο τύποι στηθάγχης

Η στηθάγχη διακρίνεται σε δύο τύπους, οι οποίοι διαφέρουν στο αίτιο που την προκαλεί και στα συμπτώματα:

1. Σταθερή στηθάγχη: Ο στηθαγχικός πόνος εμφανίζεται όταν υπάρχει ένας ή περισσότεροι παράγοντες που αυξάνουν το καρδιακό έργο και τις απαιτήσεις του μυοκαρδίου σε οξυγόνο. Τέτοιοι παράγοντες είναι η σωματική άσκηση, η συγκινησιακή φόρτιση, το έντονο ψύχος, ένα πλούσιο γεύμα, η σεξουαλική πράξη κ.ά. Ο πόνος διαρκεί μερικά λεπτά και υποχωρεί με τη λήψη ενός νιτρώδους φαρμάκου ή με διακοπή της σωματικής άσκησης.
2. Ασταθής στηθάγχη: Ο στηθαγχικός πόνος εμφανίζεται ανεξάρτητα από την ύπαρξη ή μη κάποιου εκλυτικού παράγοντα όπως η σωματική άσκηση, δηλαδή ακόμη και σε κατάσταση ηρεμίας ή κατά τη διάρκεια του ύπνου. Ο πόνος μπορεί να είναι εντονότερος από εκείνον της σταθερής στηθάγχης και να διαρκεί περισσότερο, υποχωρεί όμως με τη λήψη νιτρωδών φαρμάκων. Η ασταθής στηθάγχη υποδηλώνει σοβαρότερη νόσο των στεφανιαίων αγγείων και έχει χειρότερη πρόγνωση.

Αντιμετώπιση

Οι στόχοι κατά της αντιμετώπιση της στηθάγχης είναι η ανακούφιση από τα συμπτώματα, η επιβράδυνση της εξέλιξης της στεφανιαίας νόσου και η μείωση του κινδύνου ανάπτυξης εμφράγματος του μυοκαρδίου. Γενικά μέτρα που πρέπει να λαμβάνονται είναι η διακοπή του καπνίσματος, ο διατήρηση των τιμών σακχάρου και χοληστερόλης σε φυσιολογικά επίπεδα, ο έλεγχος της αρτηριακής πίεσης και η απώλεια βάρους σε συνδυασμό με υγιεινή δίαιτα.

Μπορούν μάλιστα να χρησιμοποιηθούν και φάρμακα, τα οποία ανακουφίζουν από τον στηθαγχικό πόνο, αυξάνουν την αιμάτωση του μυοκαρδίου και μειώνουν την πιθανότητα εμφράγματος του μυοκαρδίου.

Να σημειωθεί ότι οποιοσδήποτε πόνος στο στήθος δεν σημαίνει απαραίτητα πως πρόκειται για στηθάγχη. Υπάρχουν πολλές άλλες αιτίες που μπορούν να τον προκαλέσουν όπως είναι η πνευμονία, ο πνευμοθώρακας, το έντονο άγχος, οι κρίσεις πανικού και ούτω καθεξής.

Photo credit: Freepik