Blog

making-photograph-of-english-breakfast-1024x683.jpg

11 Νοεμβρίου, 2020 Angelos KlitsasΆρθρα0

Η χοληστερόλη -ή κοινώς χοληστερίνη- είναι μια λιπαρή ουσία που βρίσκεται στον οργανισμό μας και είναι απαραίτητη γι’ αυτόν, καθώς συμμετέχει στη λειτουργία των κυττάρων και των ορμονών.

Όταν όμως βρίσκεται σε αυξημένα επίπεδα στο αίμα και εναποτίθεται στα τοιχώματα των αρτηριών είναι επικίνδυνη, διότι μπορεί να οδηγήσει σε καταστάσεις όπως η στεφανιαία νόσος και η αθηροσκλήρωση.

Ο προληπτικός έλεγχος μάλιστα θεωρείται πολύ σημαντικός, καθώς η αυξημένη χοληστερόλη είναι μια κατάσταση χωρίς συμπτώματα. Δεν πονάει και δεν προκαλεί ζαλάδα, πυρετό ή άλλα συμπτώματα. Όμως, όπως προαναφέρθηκε, μπορεί να φράξει τα αγγεία σε μεγάλο βαθμό και μελλοντικά να αποτελέσει αιτία θανάτου.

Πώς μπορούμε να την ελέγξουμε

Ένα μεγάλο μέρος της χοληστερόλης παράγεται στο συκώτι μας, ενώ το υπόλοιπο το προσλαμβάνουμε από ορισμένα τρόφιμα, όπως τα γαλακτοκομικά προϊόντα, τα αυγά και το κρέας.

Έτσι, η χοληστερόλη μπορεί να μειωθεί με τις κατάλληλες διατροφικές επιλογές και –αν είναι αναγκαίο– με τη χρήση ειδικών φαρμάκων. Για μείωση της χοληστερόλης και τη διατήρησή της στα φυσιολογικά επίπεδα προτείνεται:

  • όσο το δυνατόν λιγότερη κατανάλωση χοιρινού, βοδινού, αρνιού και κατσικιού
  • περιορισμένη κατανάλωση τυριού
  • περιορισμένη κατανάλωση γλυκών και ζάχαρης
  • μικρή κατανάλωση αυγών, μέχρι 3 την εβδομάδα.
  • κατανάλωση άπαχου γάλακτος και γιαουρτιού
  • καθημερινή κατανάλωση φρούτων και λαχανικών
  • συχνή κατανάλωση ψαριού, κοτόπουλου, και σπανιότερα άπαχου μοσχαριού
  • χρήση ελαιολάδου στο μαγείρεμα έναντι βουτύρου ή μαργαρίνης

Σωματική άσκηση

Στη μείωση της χοληστερόλης η διατροφή και οι φαρμακευτικές θεραπείες δεν αποτελούν τις μονές λύσεις. Η καθημερινή άσκηση, η διακοπή του καπνίσματος και ο περιορισμός του στρες είναι εξίσου σημαντικοί παράγοντες σε αυτή την κατεύθυνση.

Τέλος, αυτό που δεν πρέπει να ξεχνάμε είναι ο τακτικός έλεγχος και η παρακολούθηση, καθώς η νόσος μπορεί να έχει σοβαρές επιπλοκές και είναι –όπως προαναφέρθηκε– «αθόρυβη».

Food photo created by Racool_studio – www.freepik.com


Capture.jpg

6 Νοεμβρίου, 2020 Angelos KlitsasΆρθρα0

Η κατανάλωση αλκοόλ μπορεί να μας δημιουργεί ευχάριστα συναισθήματα, τουλάχιστον βραχυπρόθεσμα. Από την πρώτη κιόλας γουλιά, το αλκοόλ ταξιδεύει στο στομάχι και στην κυκλοφορία του αίματός μας. Στη συνέχεια, κάνει το ταξίδι του σε ολόκληρο το σώμα, τον εγκέφαλο και τους μύες.

Το αλκοόλ όχι μόνο δεν περιέχει πρωτεΐνες, μέταλλα και βιταμίνες, αλλά στην πραγμαγτικότητα αναστέλλει την απορρόφηση και την χρήση ζωτικών θρεπτικών συστατικών, όπως η θειαμίνη (βιταμίνη Β1), η βιταμίνη Β12, το φολικό οξύ και ο ψευδάργυρος. Για αυτό το σώμα μας το αντιλαμβάνεται σαν “δηλητήριο”. Δεν μπορεί να το αποθηκεύσει, οπότε θέλει να το διασπάσει και να το ξεφορτωθεί.

Και εδώ εμπλέκεται το συκώτι μας, το οποίο μετατρέπει το αλκοόλ σε έναν αριθμό από διαφορετικές χημικές ενώσεις, επιτρέποντας στο σώμα μας να τις διασπάσει με την βοήθεια ενζύμων, αρχικά σε μια αρκετά τοξική ουσία, την ακεταλδεϋδη (η ουσία αυτή είναι που προκαλεί το hangover), στη συνέχεια σε οξικό οξύ και μετά σε λιπαρά οξέα, διοξείδιο του άνθρακα ή νερό, συστατικά που “αρέσουν” όλα στο σώμα και μπορεί να τα διαχειριστεί.

Ωστόσο, εάν πιούμε περισσότερο αλκοόλ από όσο μπορεί να επεξεργαστεί το συκώτι μας, αυξάνονται τα επίπεδα αλκοόλ στο αίμα μας και αρχίζουμε να μεθάμε. Τα επίπεδα του αλκοόλ στο αίμα, φτάνουν στο μέγιστο περίπου 45 με 90 λεπτά μετά την κατάναλώσή του.

Ωστόσο, οι πρώτες επιδράσεις του αλκοόλ ξεκινούν πολύ γρήγορα, ακόμα κι αν δεν τις παρατηρήσουμε αμέσως. Για την ακρίβεια, το αλκοόλ εισέρχεται στην κυκλοφορία του αίματος μόλις πιούμε την πρώτη γουλιά. Οι επιδράσεις του αρχίζουν να εμφανίζονται μέσα στα επόμενα δέκα λεπτά, και τόσο αυτές όσο και η έντασή τους διαφέρουν από άτομο σε άτομο για διάφορους λόγους.

Παράγοντες που επηρέαζουν την ταχύτητα απορρόφησης του αλκοόλ στον οργανισμό

Η κατανάλωση φαγητού

Το σώμα μας απορροφά το αλκοόλ στην κυκλοφορία του αίματος πολύ πιο γρήγορα όταν πίνουμε με άδειο στομάχι. Μόλις πίνουμε, το αλκοόλ πηγαίνει στο στομάχι μας, όπου περίπου το 20 % απορροφάται στο αίμα. Από εκεί, περνά στο λεπτό μας έντερο, από όπου απορροφάται και το υπόλοιπο στην κυκλοφορία του αίματος. Εάν υπάρχει φαγητό στο στομάχι μας, το αλκοόλ θα καθυστερήσει να περάσει στο λεπτό έντερο. Έτσι, όσο περισσότερο παραμένει το αλκοόλ στο στομάχι μας, τόσο πιο αργή είναι η έναρξη των επιδράσεών του.

Το φύλο

Oι άνδρες συνήθως έχουν περισσότερο μυϊκό ιστό από τις γυναίκες. Ο μυς έχουν περισσότερο νερό από το λίπος, κι έτσι το αλκοόλ αραιώνεται περισσότερο σε ένα άτομο με περισσότερο μυϊκό ιστό (λόγω του περισσότερου νερού). Επίσης, οι γυναίκες έχουν σε μικρότερη ποσότητα στον οργανισμό τους το ένζυμο αλκοολική αφυδρογονάση, το οποίο διασπά το αλκοόλ, και έτσι μεθάν πιο εύκολα.

Η ηλικία

Οι άνθρωποι μεγαλύτερης ηλικίας συνήθως επεξεργάζονται ταχύτερα το αλκοόλ σε σύγκριση με τους νεότερους, επειδή όσο περισσότερη είναι η έκθεση στο αλκοόλ, τόσο αυξάνονται τα βασικά ένζυμα που το μεταβολίζουν στο συκώτι. Έτσι, έχουν συνήθως αυξημένη ανοχή στο αλκοόλ.

Το είδος του ποτού

Τα αφρώδη ποτά, όπως η σαμπάνια ή τα ποτά που συνδυάζονται με ανθρακούχα αναψυκτικά,  εισέρχονται στην κυκλοφορία του αίματος γρηγορότερα, καθώς οι φυσαλίδες αυξάνουν την πίεση στο στομάχι, επομένως οι επιδράσεις του αλκοόλ εμφανίζονται πιο άμεσα.

Ο εμμηνορροϊκός κύκλος (για τις γυναίκες)

Ο ρυθμός με τον οποίο το σώμα των γυναικών απορροφά το αλκοόλ αλλάζει σε όλη τη διάρκεια του έμμηνου κύκλου. Απορροφάται γρηγορότερα κατά την ωορρηξία και λίγο πριν από την περίοδο.

Πρακτικές για πιο αργή απορρόφηση του αλκοόλ αίματος (και λιγότερες επιδράσεις)

  • Καταναλώστε φαγητό τουλάχιστον 1 ώρα πριν πιείτε αλκοόλ.
  • Πίνετε αργά τα ποτά σας.
  • Αποφύγετε τα σφηνάκια και γενικά πίνετε αργά και με μικρές γουλιές.
  • Μην πίνετε περισσότερα από ένα ποτό την ώρα.
  • Πίνετε νερό παράλληλα με την κατανάλωση αλκοόλ.
  • Περιορίστε ή αποφύγετε τα ανθρακούχα ποτά, όπως σαμπάνια, αφρώδες κρασί και κοκτέιλ αναμεμειγμένα με σόδα

Η συνιστώμενη ποσότητα κατανάλωσης αλκοόλ είναι 2 ποτά / ημέρα για τους άνδρες και
1 ποτό / ημέρα για τις γυναίκες (ποτό = 330 ml μπύρα / 150 ml κρασί / 45 ml οινοπνευματώδους ποτού).

Ωστόσο, καλό είναι να αποφεύγουμε την κατανάλωση αλκοόλ σε καθημερινή  βάση και να το περιορίσουμε μόνο στις κοινωνικές περιστάσεις, καθώς παρέχει μόνο “κενές” θερμίδες και καθόλου θρεπτικά συστατικά και απλά επιβαρύνει τον οργανισμό μας.

Θανάσης Τσιούδας, Διαιτολόγος – Διατροφολόγος


hot-ginger-juice-ginger-sliced-wooden-table.png

30 Οκτωβρίου, 2020 Angelos KlitsasΠαχυσαρκία0

Η λέξη «λιποδιαλύτης» μας παραπέμπει σε μια ουσία, ένα σκεύασμα ή ένα τρόφιμο το οποίο έχει τη δυνατότητα να «κάψει το λίπος» του σώματός μας.

Στην αγορά κυκλοφορούν νόμιμα διάφορα σκευάσματα «λιποδιαλυτών», που περιέχουν ουσίες όπως η ορλιστάτη και η σιμπουτραμίνη. Πρόκειται για χημικές ουσίες που ΔΕΝ καίνε το υπάρχον λίπος, αλλά δρουν με έμμεσο τρόπο ενάντια στην περαιτέρω κατανάλωση και αποθήκευση του.

Πέραν όμως των φαρμάκων αυτών, μερικοί υποστηρίζουν τη λειτουργία φυσικών συστατικών κάποιων τροφίμων (λεμόνι, τζιντζερ, πράσινο τσάι, μπαχαρικά) ως λυποδιαλυτική.

Πρέπει να σημειωθεί ότι η διαδικασία της λιποδιάλυσης λαμβάνει χώρα μέσα στον οργανισμό μας και είναι μια ιδιαίτερα πολύπλοκη διαδικασία κατά την οποία παρεμβάλλονται ορμόνες, ένζυμα καθώς και πολλές άλλες ουσίες. Όπως γίνεται κατανοητό, δεν μπορεί μια ουσία που θα καταναλώσουμε απλά να καταλήξει στις αποθήκες λίπους, να το κάψει και να το αποβάλλει.

Παρόλα αυτά, σε μια διαδικασία απώλειας βάρους έχουν παρατηρήσει πολλοί ότι η τακτική κατανάλωση των παραπάνω φυσικών συστατικών βοηθούν την απώλεια κιλών. Αυτό συμβαίνει διότη η χρήση τους μας βοηθά να «ξεπρηστούμε», αφού πρόκειται για τρόφιμα που περιέχουν φλαβονοειδή με ισχυρή αντιοξειδωτική δράση αλλά και φυτικές ίνες, που όλα μαζί συνεισφέρουν στην απώλεια υγρών (διουρητική δράση), παρατεταμένης διαρκείας κορεσμό και ενίσχυση λειτουργικότητας του οργανισμού.

Λαμβάνοντας υπόψιν τα παραπάνω και γνωρίζοντας ότι υπάρχουν πολλά τρόφιμα που θα μας εφοδιάσουν με αντιοξειδωτικά και διαιτητικές ίνες, όπως τα φρούτα και τα λαχανικά, καταλήγουμε εύκολα στο συμπέρασμα ότι μια υγιεινή και ισορροπημένη διατροφή θα μας δώσει εξίσου σημαντικά οφέλη.

Μην εθίζεστε σε «μαγικούς» τρόπους απώλειας λίπους, εστιάστε σε μια πιο ποιοτική καθημερινότητα με πλούσιο διατροφικό πλάνο σε θρεπτικά συστατικά και εντάξτε τη γυμναστική στη ζωή σας.

Θανάσης Τσιούδας, διαιτολόγος-διατροφολόγος
Food photo created by jcomp – www.freepik.com


cutlery-white-plate-with-measuring-tape-yellow-concept-weight-loss-diet-1024x682.png

Η κετογονική δίαιτα είναι μια δίαιτα που έχει γίνει πολύ γνωστή τα τελευταία χρόνια, με φανατικούς οπαδούς όσους θέλουν να χάσουν γρήγορα βάρος.

Ωστόσο, πρόκεται για μια δίαιτα η οποία μελετάται εκτενώς, όχι τόσο για την απώλεια βάρους – λίπους που επιφέρει, αλλά επειδή έχει αποδειχτεί πως συμβάλλει στην αντιμετώπιση της επιληψίας, του διαβήτη τύπου 2 και αρκετών άλλων χρόνιων παθήσεων, κυρίως του νευρικού συστήματος.

Πρόκειται για μια δίατα χαμηλή σε υδατάνθρακες και υψηλή σε λίπος. Ονομάζεται κετογονική, γιατί το σώμα μας, σε απουσία υδατανθράκων, παράγει ουσίες που ονομάζονται κετόνες, οδηγείται δηλαδή σε μια κατάσταση που ονομάζεται κέτωση.

Κατά την κέτωση το σώμα μας χρησιμοποιεί το λίπος για παραγωγή ενέργειας, με την διάσπαση του οποίου παράγονται κετόνες, ουσίες με τις οποίες θα τρέφεται ο εγκέφαλος και τα υπόλοιπα μέρη του σώματός μας. Εδώ να σημειωθεί πως ο εγκέφαλος τρέφεται κανονικά με γλυκόζη (υδατάνθρακες), με αποτέλεσμα η απουσία της (λόγω περιορισμού των υδατανθράκων), να προκαλεί επιπτώσεις τουλάχιστον στα αρχικά στάδια της κετογονικής δίαιτας.

Οι επιπτώσεις αυτές περιλαμβάνουν πονοκέφαλο, κούραση, κακή ποιότητα ύπνου, ναυτία και μειωμένη σωματική απόδοση. Επίσης, εξαιτίας της κέτωσης είναι συχνό το φαινόμενο της δυσάρεστης αναπνοής. Είναι σημαντικό επιπλέον να αναφερθεί ότι οι υδατάνθρακες στο σώμα μας συγκρατούν νερό και περιορίζοντάς τους αυτό χάνεται, με αποτέλεσμα την απότομη μείωση βάρους που παρατηρείται στις πρώτες μέρες της keto.

Εκτός από την απότομη μείωση βάρους όμως, η αποβολή νερού μπορεί να επιφέρει μυϊκές κράμπες στα πόδια, προβλήματα στην πέψη, αυξημένο καρδιακό ρυθμό, πέτρες στα νεφρά, αυξημένα επίπεδα χοληστερόλης αλλά και κετοξέωση (= πτώση του pH του αίματος εξαιτίας μεγάλων συγκεντρώσεων κετονών, σοβαρή κλινική κατάσταση).

Συμπερασματικά, η κετογονική διατροφή είναι ένας επιστημονικά αποδεκτός τρόπος αντιμετώπισης χρόνιων νόσων και έχει παρατηρηθεί πως βοηθά στην καύση λίπους. Η καύση λίπους όμως, αναμφισβήτητα μπορεί να επιτευχθεί με μια ισορροπημένη διατροφή σε συνδυασμό με άσκηση, χωρίς τον φόβο των παραπάνω επιπτώσεων. Παρόλα αυτά, ο κόσμος που θα επιλέξει την keto ως τρόπο απώλειας βάρους θα πρέπει κατά ανάγκη να συμβουλεύεται και να παρακολουθείται από έναν ειδικό (διαιτολόγο-διατροφολόγο) για τήρηση σωστού πλάνου και για αποφυγή των επιπτώσεων όσο γίνεται.

Θανάσης Τσιούδας, διαιτολόγος – διατροφολόγος

Food photo created by pereslavtseva – www.freepik.com


Diavitiko-podi-1024x536.png

14 Οκτωβρίου, 2020 Angelos KlitsasΔιαβήτης0

Το διαβητικό πόδι είναι ένας όρος που χρησιμοποιείται για να περιγράψει την κατάσταση της υγείας των ποδιών των ατόμων με σακχαρώδη διαβήτη, στα οποία έχουν προκληθεί σημαντικές επιπλοκές. Πρόκειται για μία από τις σοβαρότερες επιπλοκές για τα άτομα με διαβήτη, που οφείλεται κυρίως στην ανεπαρκής επί μεγάλου χρονικού διαστήματος ρύθμιση των επιπέδων του σακχάρου στο αίμα.

Ο σακχαρώδης διαβήτης είναι μια χρόνια μεταβολική ασθένεια, η οποία χαρακτηρίζεται από αύξηση της συγκέντρωσης του σακχάρου στο αίμα (υπεργλυκαιμία) και διαταραχή του μεταβολισμού της γλυκόζης. Αυτό συμβαίνει είτε ως αποτέλεσμα ελαττωμένης έκκρισης της ινσουλίνης από το πάγκρεας, μιας ορμόνης που είναι απαραίτητη για να κρατήσει επίπεδα του σακχάρου στο αίμα υπό έλεγχο, είτε λόγω ελάττωσης της ευαισθησίας των κυττάρων του σώματος στην ινσουλίνη. Το αποτέλεσμα είναι να επηρεάζονται πολλαπλά όργανα του σώματος και μακροχρόνια ο οργανισμός να εκτίθεται σε αυξημένο κίνδυνο σοβαρών επιπλοκών, όπως το διαβητικό πόδι.

Τα άτομα με διαβήτη, όταν πλέον έχει προκληθεί βλάβη, μπορεί να παρουσιάσουν συμπτώματα πόνου, μουδιάσματος και βάρους στα κάτω άκρα – γεγονός που τα βάζει σε κίνδυνο για δημιουργία τραυμάτων που δεν μπορούν να επουλωθούν γρήγορα και έτσι μπορεί να δημιουργηθούν διαβητικά έλκη.

Γιατί προκαλείται το διαβητικό πόδι

Ο βαθμός αύξησης της γλυκόζης στο αίμα και η παραμονή των αυξημένων τιμών της για μεγάλο χρονικό διάστημα βλάπτουν κυρίως τα μικρά αγγεία, προκαλώντας διαβητική νευροπάθεια, νεφροπάθεια, αμφιβληστροειδοπάθεια κ.λπ. Αυτό έχει σοβαρές συνέπειες σε πολλά οργανικά συστήματα, όπως νεφρική ανεπάρκεια, μόνιμη βλάβη στους οφθαλμούς, η οποία μπορεί να οδηγήσει και σε τύφλωση, έλκη στα πόδια κ.ά.

Οι βασικές αιτίες για τη δημιουργία έλκους στα πόδια είναι δυο σοβαρές επιπλοκές της νόσου: η νευροπάθεια και η περιφερική αρτηριοπάθεια. Κατά την εμφάνιση της νευροπάθειας χάνεται η προστατευτική αίσθηση του πόνου και το σκέλος του διαβητικού ασθενούς δεν «πονάει» όταν κάποιο αιχμηρό αντικείμενο ή θερμό ερέθισμα του προκαλέσουν βλάβη.

Έτσι, μπορεί να δημιουργηθεί οποιαδήποτε πληγή χωρίς ο ασθενής να την αντιληφθεί. Η πληγή όμως αυτή ταυτόχρονα συνεπάγεται και είσοδο μικροβίων στον οργανισμό. Με τον τρόπο αυτόν δημιουργείται φλεγμονή στο πόδι, η οποία εάν δεν αντιμετωπιστεί άμεσα και ορθολογικά, αφενός επεκτείνεται πολύ γρήγορα και αφετέρου καταλήγει σε ακρωτηριασμό.

Εάν «μαυρίσει» ή αλλάξει το χρώμα του ποδιού προς το σκούρο, υπάρχει συνήθως βλάβη των αγγείων, δηλαδή απόφραξη των αρτηριών που φέρνουν το αίμα στα κάτω άκρα. Αυτή η επιπλοκή ονομάζεται περιφερική αρτηριοπάθεια. Το άκρο που δεν αιματώνεται νεκρώνεται ολόκληρο ή κάποια δάκτυλα.

Ενίοτε η άμεση παρέμβαση που θα ανοίξει την απόφραξη και θα αποκαταστήσει την κυκλοφορία του αίματος σώζει το πόδι. Σε αντίθετη περίπτωση –για παράδειγμα με την καθυστερημένη ενημέρωση του ιατρού– θα πρέπει να γίνει ακρωτηριασμός.

Πώς να αποφύγετε τις επιπλοκές

  1. Μην περπατάτε ποτέ ξυπόλητοι, υπάρχει κίνδυνος τραυματισμού.
  2. Φοράτε άνετα παπούτσια για να προστατεύσετε τα πόδια σας από την πίεση και την δημιουργία σκληρύνσεων. Ελέγχετε καθημερινά το εσωτερικό των υποδημάτων σας έτσι ώστε να μην υπάρχουν σκισίματα στην εσωτερική επιφάνεια καθώς και ξένα αντικείμενα.
  3. Παρατηρείτε καθημερινά τα πόδια σας. Να βλέπετε τα πέλματά σας με ένα καθρέπτη. Αν δεν βλέπετε καλά Θα πρέπει να βοηθηθείτε από ένα μέλος της οικογένειάς σας ή από ένα φιλικό πρόσωπο.
  4. Κάντε ποδόλουτρο καθημερινά, αλλά μην τα αφήνετε στο νερό περισσότερο από 5΄. Μία μεγαλύτερη παραμονή στο νερό αφαιρεί το απαραίτητο λίπος από το δέρμα και προκαλεί ελαφρά ξηρότητα και σχισίματα. Προσέχετε την θερμοκρασία του νερού να μην υπερβαίνει τους 38 βαθμούς Κελσίου.
  5. Σκουπίζετε τα πόδια σας καλά, ιδιαίτερα μεταξύ δακτύλων.
  6. Χρησιμοποιείτε ενυδατική κρέμα για να διατηρήσετε το δέρμα ελαστικό (προσοχή, όχι κρέμα στο ενδιάμεσο των δακτύλων).
  7. Κόβετε τα νύχια σας με πολύ προσοχή, είναι προτιμότερο να τα κονταίνετε με λίμα.
  8. Χρησιμοποιείστε αντιιδρωτικά προϊόντα και απορροφητική-αντιμηκητισιακή πούδρα για τα πόδια που ιδρώνουν.
  9. Ποτέ μην αφαιρείτε κάλους μόνοι σας. Απευθυνθείτε στον γιατρό σας.
  10. Αποφύγετε την υπερβολική ζέστη στα πόδια σας. Μην χρησιμοποιείτε θερμοφόρες ή ηλεκτρικά θερμαινόμενα μαξιλάρια.

Σημειωτέον ότι το πόδι που πονά, άλλαξε χρώμα (κόκκινο ή μελανό), είναι θερμό (όλο ή ένα μέρος του), έχει άσχημη οσμή ή εμφάνισε φουσκάλες ή μικρές πληγές, αποτελούν σημάδια για τα οποία θα πρέπει να ζητήσετε ιατρική συμβουλή.

Featured photo created by freepik – www.freepik.com


Screen-Shot-2020-10-05-at-18.51.15.png

Γράφει ο Θανάσης Τσιούδας, διαιτολόγος-διατροφολόγος

Σίγουρα πολλοί από εσάς έχετε ακούσει ότι «το πρωινό είναι το πιο σημαντικό γεύμα μέσα στη μέρα». Τι ισχύει τελικά και ποια είναι η ιδανική σύσταση ενός πρωινού γεύματος;

Η αγγλική μετάφραση του πρωινού είναι “breakfast” = break the fast, δηλαδή κόβω τη νηστεία που λαμβάνει χώρα τις βραδινές ώρες του ύπνου.

Ύστερα από πολύωρη αποχή πρόσληψης θερμίδων, ο οργανισμός μας έχει την ανάγκη ενέργειας ώστε να μπορέσει να ανταπεξέλθει στις απαιτήσεις της ημέρας. Εκτός αυτού, η συστηματική κατανάλωση πρωινού μπορεί να επιφέρει και άλλα οφέλη, όπως αποφυγή απότομων αυξομειώσεων του σακχάρου στο αίμα, περιορισμό της όρεξης και μεγάλης κατανάλωσης τροφής στο κύριο γεύμα, ενώ έρευνες δείχνουν ότι η ένταξη του πρωινού μέσα στη μέρα συνδέεται με μεγαλύτερη πρόσληψη τροφίμων ολικής άλεσης, φυτικών ινών, βιταμινών, και μεταλλικών στοιχείων, θρεπτικά συστατικά απαραίτητα για την καλή λειτουργία του οργανισμού και την αποφυγή ασθενειών, όπως τα καρδιαγγειακά.

ΟΜΩΣ, δεν είναι όλα τα είδη πρωινού ιδανικά! Λέγοντας ιδανικό πρωινό εννοούμε έναν συνδυασμό που θα περιέχει πληθώρα βιταμινών, αντιοξειδωτικών, μετάλλων και ιχνοστοιχείων αλλά επίσης δεν θα αυξάνει απότομα την τιμή γλυκόζης στο αίμα έτσι ώστε να μείνουμε χορτάτοι για περισσότερο χρόνο! Έτσι, μπορούμε να καταναλώσουμε συνδυασμό προϊόνταν ολικής άλεσης (ψωμί, φρυγανιές, παξιμάδια, βρώμη), με μια πηγή πρωτεΐνης και λίπους (αυγό, τυρί, γαλοπούλα) και με μια πηγή φρέσκου (φρούτα, χυμός, μέλι, ντομάτα).

Έξυπνες και γρήγορες προτάσεις:

– Ψωμί ολικής άλεσης με φυστικοβούτυρο και μπανάνα
– Porridge (γάλα, βρώμη, ταχίνι, κακάο, μέλι, ξηρούς καρπούς)
– Φρυγανιές ολικής άλεσης με τυρί ή αβοκάντο , αυγό και ντοματίνια
– Κριτσίνια ολικής με σμουθι από φρέσκα φρούτα και γιαούρτι

Background photo created by freepik – www.freepik.com


YD.png

11 Σεπτεμβρίου, 2020 Angelos KlitsasΔιαβήτης0

* Γράφουν οι Δρ. Αλέξανδρος Γιακουστίδης MD PhD FRCS, Γενικός Χειρουργός με εξειδίκευση στη χειρουργική ογκολογία ήπατος, παγκρέατος, γαστρεντερικού και στη λαπαροσκοπική/ρομποτική χειρουργική και ο Άγγελος Κλείτσας, ειδικός παθολόγος-διαβητολόγος.

Ο καρκίνος παγκρέατος αποτελεί μία ιδιαίτερα επιθετική μορφή καρκίνου με ιστορικό χαμηλών ποσοστών επιβίωσης. Ερευνητικές ομάδες από τα μεγαλύτερα νοσοκομεία και ιδρύματα παγκοσμίως, μέσω των ερευνητικών τους πρωτοκόλλων, συνεισφέρουν θετικά νέα όσον αφορά τις θεραπευτικές εξελίξεις και του ουσιαστικού στόχου εν τέλει: της αύξησης της επιβίωσης των ασθενών με διάγνωση παγκρεατικού καρκίνου και βελτίωση της ποιότητας ζωής τους. Η χειρουργική αντιμετώπιση και εξαίρεση του τμήματος του παγκρέατος όπου εντοπίζεται ο όγκος είναι η ιδανική θεραπεία εφόσον υπάρχουν κριτήρια εξαιρεσιμότητας και επίσης χημειοθεραπευτικά σχήματα έχουν οδηγήσει σε αύξηση της επιβίωσης των ασθενών τα τελευταία χρόνια.

Δυστυχώς η διάγνωση σε ασθενείς με παγκρεατικό καρκίνο γίνεται συχνά σε προχωρημένο στάδιο με αποτέλεσμα να περιορίζεται το εύρος της θεραπευτικής αντιμετώπισης της νόσου. Για αυτό το λόγο έχει δοθεί έμφαση ερευνητικά παγκοσμίως σε τρόπους διαγνωστικής πρόληψης του παγκρεατικού καρκίνου, όπως π.χ. συμβαίνει με τον καρκίνο μαστού ή τον καρκίνο παχέος εντέρου. Συγκεκριμένα διερευνάται η πιθανή σύνδεση του παγκρεατικού καρκίνου και του σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2.

Στον σακχαρώδη διαβήτη, η ινσουλίνη που είναι παγκρεατική ορμόνη, δεν παράγεται σε αρκετή ποσότητα ή δεν χρησιμοποιείται όπως πρέπει από τον οργανισμό με αποτέλεσμα να υπάρχει διαταραχή στα επίπεδα γλυκόζης. Η παρουσία διαβήτη μπορεί να αποτελέσει πιθανό προδιαθετικό παράγοντα εμφάνισης καρκίνου παγκρέατος αλλά και η γένεση κάποιου όγκου στο πάγκρεας μπορεί να οδηγήσει σε απορρύθμιση των επιπέδων της γλυκόζης και εμφάνιση διαβήτη. Επίσης η χειρουργική εξαίρεση του τμήματος παγκρέατος που πάσχει μπορεί να οδηγήσει σε προσωρινή η πιο μόνιμη εμφάνιση σακχαρώδους διαβήτη.

Προληπτικός έλεγχος ασθενών με σακχαρώδη διαβήτη

Αυτό σημαίνει ότι κάθε ασθενής με σακχαρώδη διαβήτη πρέπει να ελέγχεται συχνά προληπτικά για εμφάνιση παγκρεατικού όγκου;

Όχι, διότι μόνο ένα μικρό ποσοστό ασθενών με διαβήτη έχουν αυξημένη πιθανότητα ανάπτυξης παγκρεατικού καρκίνου αλλά θα ήταν πολύ σημαντικό με έναν αλγόριθμο να εντοπίζονταν οι ασθενείς που θα κρίνονταν σκόπιμο να εντάσσονται σε πρόγραμμα προληπτικής παρακολούθησης. Ερευνητική ομάδα από το MD Anderson της Αμερικής με υπεύθυνο τον καθηγητή Dr Suresh Chari, δημοσίευσε ότι σακχαρώδης διαβήτης που εμφανίζεται ξαφνικά σε ασθενή ιδιαίτερα άνω των 50 ετών, θα μπορούσε να είναι προειδοποιητικό σύμπτωμα εμφάνισης παγκρεατικού καρκίνου σε ένα μικρό ποσοστό ασθενών- συγκεκριμένα η πιθανότητα είναι 1% που φαίνεται ως πολύ μικρό ποσοστό αλλά είναι 8 φορές μεγαλύτερο από αυτό του γενικού πληθυσμού. Το National Cancer Institute στην Αμερική διενεργεί έρευνα με συμμετοχή 10.000 ατόμων με πρόσφατα διεγνωσμένο ξαφνικά σακχαρώδη διαβήτη σε μια προσπάθεια εύρεσης πιθανών δεικτών που θα χρησίμευαν ως διαγνωστικά τεστ πρόληψης.

Κρίναμε σκόπιμο να φιλοξενήσουμε στο άρθρο τον ειδικό παθολόγο-διαβητολόγο Άγγελο Κλείτσα από το YourDoc για διευκρινιστικές ερωτήσεις-απαντήσεις. Ο Άγγελος Κλείτσας, με εξειδίκευση στο σακχαρώδη διαβήτη, διατηρεί ιδιωτικό ιατρείο στην Καλαμαριά Θεσσαλονίκης.

Α.Γ: Ποια η γνώμη σας για την πιθανή σύνδεση -σε πολύ μικρό ποσοστό- νέας εμφάνισης ξαφνικά σακχαρώδους διαβήτη και παγκρεατικού καρκίνου και πώς θα μπορούσε να διενεργείται πρόληψη χωρίς πανικό και διαγνωστικές υπερβολές;

Α.Κ.: Με δεδομένο ότι τα νησίδια του παγκρέατος ασθενών με παγκρεατικό καρκίνο είναι μειωμένα σε αριθμό, γνωρίζουμε ότι η παραγωγή ινσουλίνης στους ασθενείς αυτούς υπολείπεται. Περίπου 45 – 65 % των ασθενών με παγκρεατικό καρκίνο πάσχει από σακχαρώδη διαβήτη (ΣΔ). Ιδιαίτερα σημαντικό είναι το γεγονός ότι το ποσοστό των ασθενών που έρχονται στο γιατρό με νεοδιαγνωσθείσα υπεργλυκαιμία τη στιγμή της διάγνωσης του παγκρεατικού καρκίνου αγγίζει το 80%. Θα έλεγε λοιπόν κανείς ότι η σύνδεση αιφνίδιας εμφάνισης ΣΔ και παγκρεατικού καρκίνου είναι πολύ μεγάλο θέμα συζήτησης ανάμεσα στο γιατρό και τον ασθενή. Αν μπορούσαμε να μιλήσουμε για πρόληψη, ένα τακτικό screening με τις απαραίτητες εργαστηριακές εξετάσεις θεωρείται επιβεβλημένο. Ασθενείς με οικογενειακό ιστορικό νεοπλασιών του πεπτικού αλλά και σακχαρώδη διαβήτη, πρέπει να ελέγχονται για την ύπαρξη ενδεχόμενης υπεργλυκαιμίας νηστείας. Αυτή με τη σειρά της θα οδηγήσει το γιατρό σε διερεύνηση του αιτίου της υπεργλυκαιμίας και θα θέσει σε σωστές βάσεις την αντιμετώπιση της κατάστασης με βάση τα συνολικά ευρήματα. Κρίνεται δε απαραίτητη η συνεργασία του διαβητολόγου με τον χειρουργό για τον καλύτερο σχεδιασμό της θεραπευτικής προσέγγισης.

Α.Γ.: Πόσο συχνά εμφανίζεται απορρύθμισης του σακχάρου στον οργανισμό μετά από χειρουργική εξαίρεση τμήματος του παγκρέατος. Είναι συνήθως παροδική κατάσταση ή μπορεί να εξελιχθεί σε μόνιμη νόσο σακχαρώδους διαβήτη;

Α.Κ.: Είναι ιδιαίτερα συχνή η απορρύθμιση του διαβήτη σε ασθενείς, που υποβάλλονται σε χειρουργική εξαίρεση τμήματος του παγκρέατος για τους λόγους τους εξήγησα παραπάνω. Όλοι ή σχεδόν όλοι οι ασθενείς, που κάνουν ένα τέτοιο χειρουργείο, παρουσιάζουν αυξημένες τιμές τόσο στη γλυκόζη νηστείας όσο και στη μεταγευματική. Καλείται επομένως ο θεράπων διαβητολόγος να τροποποιήσει το θεραπευτικό σχήμα ή ακόμη και να προβεί στην έναρξη νέας θεραπείας εάν ο διαβήτης είναι πρωτοεμφανιζόμενος. Η εμπειρία μας λέει ότι η κατάσταση αυτή είναι σχεδόν πάντα μόνιμη και δεν υποστρέφεται, δεδομένου ότι μέρος του παγκρέατος έχει αφαιρεθεί και έτσι η ινσουλίνη δεν παράγεται επαρκώς.

Πηγή: ygeiamou.gr
Woman photo created by freepik – www.freepik.com


Screen-Shot-2020-09-02-at-17.55.47-1024x576.png

2 Σεπτεμβρίου, 2020 Angelos KlitsasΆρθρα0

Ο Ιατρικός Σύλλογος Θεσσαλονίκης με σκοπό την αποτροπή εξάπλωση του νέου κορονοϊού (Covid-19) προχώρησε στη δημιουργία δύο νέων ενημερωτικών βίντεο, όπου περιγράφει τα απαραίτητα μέτρα προστασίας που θα πρέπει να λαμβάνονται πριν και κατά την άφιξη του ασθενή στο ιατρείο.

Οδηγίες πριν από την άφιξη στο ιατρείο

Οδηγίες κατά την άφιξη στο ιατρείο


3691848-1024x538.jpg

24 Αυγούστου, 2020 Angelos KlitsasΛοιμώξεις0

Η Ελληνική Παιδιατρική Εταιρεία με αφορμή την καθιέρωση της χρήσης μάσκας στα σχολεία για την αποφυγή διασποράς του νέου κορωνοϊού (SARS-COV-2) εξέδωσε ανακοίνωση απαντώντας στα πιο συχνά ερωτήματα που απευθύνονται στους παιδιάτρους αναφορικά με την ασφάλειά της:

1) Σε ποιες ηλικίες μπορεί να χρησιμοποιηθεί η μάσκα;

Η μάσκα μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε όλα τα παιδιά άνω των 2 ετών. Τόσο η Αμερικάνικη Ακαδημία Παιδιατρικής όσο και το CDC της Αμερικής αλλά και η Παγκόσμια Παιδιατρική Εταιρεία συνιστούν τη μάσκα σε παιδιά άνω των 2 ετών.

2) Η χρήση της μάσκας δημιουργεί πρόβλημα στην αναπνοή;

ΟΧΙ. Ακόμη και όταν παίζει ή τρέχει το παιδί στο διάλλειμα. Εξαιρείται η περίπτωση της έντονης γυμναστικής άσκησης (τότε όμως πρέπει να τηρούνται μεγάλες αποστάσεις) ή περιπτώσεις ύπαρξης χρόνιου σοβαρού αναπνευστικού προβλήματος, συνήθως κληρονομικού.

3) Η μάσκα παρεμβαίνει στην ανάπτυξη των πνευμόνων;

ΟΧΙ. Σε άτομα που χρησιμοποιούν μάσκα για μακρύ χρονικό διάστημα δεν έχει βρεθεί καμία ένδειξη ότι επηρεάζει την ανάπτυξη των πνευμόνων. Βλάβες στο πνευμονικό παρέγχυμα δημιουργούνται κυρίως από λοιμώξεις, που η μάσκα προστατεύει.

4) Μπορεί η μάσκα να εξασθενήσει το αμυντικό (ανοσολογικό) σύστημα του παιδιού;

OXI. Η μάσκα δεν έχει καμία επίδραση στο αμυντικό σύστημα, αντίθετα το προστατεύει.

5) Η μάσκα προστατεύει μόνο από λοίμωξη COVID-19;

Η χρήση μάσκας προστατεύει από τη γρίπη, COVID-19 και άλλες ιογενείς λοιμώξεις του αναπνευστικού συστήματος. Κάθε χρόνο μετά τα Χριστούγεννα τα περισσότερα σχολεία σχεδόν έκλειναν για 1-1.5 μήνες εξαιτίας της γρίπης. Αυτά τα παιδιά με τη μάσκα δεν θα αρρωστήσουν.

6) Τι μάσκα πρέπει να χρησιμοποιούμε;

Οι υφασμάτινες μάσκες, συστήνονται για τα παιδιά, από όλους τους οργανισμούς. Θα πρέπει βέβαια να είναι διαφορετικό μέγεθος για τα μικρά παιδιά απ΄ ότι στα μεγαλύτερα παιδιά. Θα πρέπει να είναι άνετη και να φοριέται σωστά. Και εδώ βρίσκεται το σημείο προσοχής!!. Στην εκμάθηση του παιδιού να τη χρησιμοποιεί σωστά. Είναι επίσης πολύ σημαντικό να ακολουθούνται από τους γονείς οι κανόνες για τον σχολαστικό καθαρισμό της.

7) Μπορεί το παιδί να μάθει να φορά τη μάσκα σωστά;

Τα παιδιά μαθαίνουν πολύ εύκολα και αφομοιώνουν τις οδηγίες – μερικές φορές πολύ πιο εύκολα και από τους ενήλικες. Υπάρχουν διάφοροι τρόποι στα πολύ μικρά παιδιά να τα εκπαιδεύσουμε να φορούν και να ανέχονται τη μάσκα. Φορέστε μάσκα στο αγαπημένο λούτρινο ζωάκι του παιδιού, να φορέσουν οι γονείς και τα παιδιά μάσκα μπροστά στο καθρέφτη, να τους εξηγήσουμε ότι με τη μάσκα προσπαθούμε να κρατήσουμε μακριά τα «κακά» μικρόβια, να δεχθούμε ερωτήσεις και να τους απαντήσουμε. Τα παιδιά μας μαθαίνουν τόσα πολλά από πολύ μικρή ηλικία που πραγματικά μια πρακτική εφαρμογή δεν θα τους δημιουργήσει κανένα απολύτως πρόβλημα και η γνώση θα αφομοιωθεί άμεσα. Αρκεί να γίνει σωστά! Η εκπαίδευση των παιδιών για τη χρήση μάσκας πρέπει να γίνεται εκτός από τους γονείς και από τους εκπαιδευτικούς, που πρέπει να βοηθούν τα παιδιά ειδικά στην αρχή μέχρι να εξοικειωθούν.

8) Είναι επικίνδυνη η μάσκα και για πόσο χρόνο μπορεί να χρησιμοποιηθεί;

Η μάσκα αποτελεί μέρος καθημερινής ρουτίνας σε άλλες γεωγραφικές περιοχές, όπως π.χ. στην Άπω Ανατολή πολλά χρόνια πριν την εμφάνιση της COVID-19.

9) Ποια είναι τα οφέλη από τη χρήση της μάσκας;

1. Προστατεύει από τη μετάδοση του COVID-19
2. Προστατεύει από τη γρίπη
3. Υπάρχει και το επιπρόσθετο κέρδος ότι βοηθά στην ελάττωση της εξάπλωσης άλλων οξέων ιογενών αναπνευστικών λοιμώξεων
4. Δεν νοσούν τα παιδιά γεγονός και παράλληλα προστατεύονται και τα άτομα τρίτης ηλικίας που τα παιδιά έρχονται σε επαφή (παππούδες)
5. Τα παιδιά δεν αναγκάζονται σε απουσίες και διακοπή της εκπαίδευσης που λαμβάνουν στο σχολείο

Συμπερασματικά

Η μάσκα προστατεύει από τη μετάδοση της COVID-19 και άλλων ιογενών λοιμώξεων. Η χρήση μάσκας είναι απολύτως ασφαλής, εύκολος ο τρόπος εφαρμογής της και ο πιο οικονομικός τρόπος αντιμετώπισης της COVID-19 για τα παιδιά ηλικίας από 2 ετών και άνω. Μεγάλη έμφαση πρέπει φυσικά να δοθεί στη σωστή εκπαίδευση από το οικογενειακό και σχολικό περιβάλλον για τη σωστή χρήση της.

Πηγή: e-child.gr
Kids photo created by freepik – www.freepik.com


Legs-1024x536.png

22 Ιουλίου, 2020 Angelos KlitsasΆρθρα0

Η αθηροσκλήρωση είναι μία σοβαρή πάθηση που χαρακτηρίζεται από στένωση του εσωτερικού των αρτηριών, η οποία προκαλείται από εναποθέσεις χοληστερόλης, λιπιδίων και ασβεστίου στα τοιχώματα των αρτηριών.

Οι εναποθέσεις αυτές μπορεί να οδηγήσουν στην ανάπτυξη βλαβών στο τοίχωμα των αρτηριών που ονομάζονται αθηρωματικές πλάκες. Οι πλάκες αυτές περιβάλλονται από κάψα ινώδους ιστού, οι οποίες προοδευτικά μεγαλώνουν και στενεύουν σιγά-σιγά τις αρτηρίες ή αδυνατίζουν το τοίχωμά τους. Οι αρτηρίες οι οποίες θα προσβληθούν από τη νόσο μπορεί να αποφραχθούν σχεδόν ολοκληρωτικά, κάτι το οποίο οδηγεί σε ανεπαρκή παροχή αίματος (ισχαιμία).

Επιπλέον, χωρίς έγκαιρη αντιμετώπιση μπορεί κάποια στιγμή να προκαλέσει έμφραγμα του μυοκαρδίου ή εγκεφαλικό επεισόδιο ή ρήξη ανευρύσματος των αρτηριών ή και θρόμβωση των αρτηριών. Για τους λόγους αυτούς η αθηροσκλήρωση θεωρείται πολύ επικίνδυνη προκαλώντας πολλούς θανάτους παγκοσμίως.

Αξίζει να σημειωθεί ότι η αθηροσκλήρωση πολλές φορές συγχέεται με την αρτηριοσκλήρυνση, η οποία ουσιαστικά χαρακτηρίζεται από απώλεια της ελαστικότητας των αρτηριών, με αποτέλεσμα να αυξάνεται η αρτηριακή πίεση.

Πώς γίνεται η διάγνωση της αθηροσκλήρωσης

Η αθηροσκλήρωση αρχίζει από την εφηβική ηλικία ή την ενηλικίωση υπό μορφή αλλοιώσεων του εσωτερικού χιτώνα των αρτηριών. Η νόσος διαγιγνώσκεται όταν προκληθούν στενώσεις των αρτηριών ή ανευρύσματα με τη βοήθεια των απεικονιστικών μεθόδων. Ανάμεσα σ’ αυτά είναι η αγγειογραφία, η αξονική τομογραφία, η μαγνητική τομογραφία καθώς και το υπερηχοκαρδιογράφημα.

Ποιοι είναι οι παράγοντες κινδύνου 

Οι παράγοντες κινδύνου εμφάνισης αθηροσκλήρωσης είναι:

– το κάπνισμα,
– ο διαβήτης,
– οι μη φυσιολογικές συγκεντρώσεις λιπιδίων στο αίμα,
– η υπέρταση,
– το οικογενειακό ιστορικό,
– το ανδρικό φύλο,
– η αύξηση της ηλικίας,
– η καθιστική ζωή και
– η παχυσαρκία.

Ποια είναι τα συμπτώματα

Τα πιο συνηθισμένα συμπτώματα είναι η στηθάγχη (θωρακικός πόνος ή δυσφορία), η διαλείπουσα χωλότητα (πόνος που αυξάνεται κατά τη βάδιση ή σωματική άσκηση), τα εγκεφαλικά επεισόδια, οι παροδικές ισχαιμικές κρίσεις και η νεφρική ανεπάρκεια. Σημειωτέον ότι τα συμπτώματα είναι δυνατόν να εκδηλωθούν από οποιοδήποτε σύστημα οργάνων, στο οποίο η παροχή αίματος είναι μειωμένη λόγω της αθηρωσκλήρωσης.

Πώς αντιμετωπίζεται

Ο ασθενής και η οικογένειά του είναι σημαντικό να γνωρίζουν τους παράγοντες κινδύνου που σχετίζονται με την αθηροσκλήρωση και ενθαρρύνονται να τροποποιήσουν τον τρόπο ζωής και τις συνήθειες που επιβαρύνουν την υγεία του. Η συμμετοχή σε προγράμματα διακοπής του καπνίσματος, ο περιορισμός της καθιστικής ζωής, η μείωση του άγχους, ο έλεγχος της παχυσαρκίας και η μείωση της πρόσληψης κορεσμένων λιπαρών οξέων είναι μερικές από τις βασικότερες συστάσεις. Προτείνεται επίσης τακτική άσκηση, ο τύπος και η ένταση της οποίας όμως θα πρέπει να είναι προσαρμοσμένα στον κάθε ασθενή.

Τέλος, η φαρμακευτική αντιμετώπιση της υπέρτασης, των διαταραχών των συγκεντρώσεων των λιπιδίων και του σακχαρώδη διαβήτη επίσης βοηθάει σε αυτή την κατεύθυνση. Η αγγειοπλαστική και η αθηρεκτομή ή εμφύτευση μοσχεύματος αρτηριακής παράκαμψης έχει αποδειχθεί ότι είναι επίσης ωφέλιμες σε ορισμένους ασθενείς.

Βιβλιογραφία

  1. “What Are the Signs and Symptoms of Atherosclerosis? – NHLBI, NIH”. www.nhlbi.nih.gov. 22 June 2016. Retrieved 5 November2017.
  2. Jump up to:a b “What Causes Atherosclerosis? – NHLBI, NIH”. www.nhlbi.nih.gov. 22 June 2016. Retrieved 6 November 2017.
  3. Jump up to:a b c “Who Is at Risk for Atherosclerosis?”. www.nhlbi.nih.gov. 22 June 2016. Retrieved 5 November 2017.
  4. Jump up to:a b c “How Can Atherosclerosis Be Prevented or Delayed? – NHLBI, NIH”. www.nhlbi.nih.gov. 22 June 2016. Retrieved 6 November 2017.
  5. Jump up to:a b c d e “How Is Atherosclerosis Treated? – NHLBI, NIH”. www.nhlbi.nih.gov. 22 June 2016. Retrieved 6 November 2017.
  6. Jump up to:a b Aronow WS, Fleg JL, Rich MW (2013). Tresch and Aronow’s Cardiovascular Disease in the Elderly, Fifth Edition. CRC Press. p. 171. ISBN 9781842145449.
  7. Jump up to:a b c “What Is Atherosclerosis? – NHLBI, NIH”. www.nhlbi.nih.gov. 22 June 2016. Retrieved 6 November 2017.



ΕΝΗΜΕΡΩΜΕΝΟΣ ΑΣΘΕΝΗΣ ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΥΓΕΙΑ





ΕΝΗΜΕΡΩΜΕΝΟΣ ΑΣΘΕΝΗΣ, ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΥΓΕΙΑ






Copyright by Yourdoc.gr 2025. All rights reserved.





Copyright by Yourdoc.gr 2025. All rights reserved.