Angelos Klitsas | YourDoc | by Aggelos Klitsas

Οι εμβοές (ή βουητό) είναι συνεχείς ή διακεκομμένοι θόρυβοι που ακούγονται στο ένα η και τα δύο αυτιά. Οι θόρυβοι αυτοί ποικίλλουν ανά την έντασή τους από την απλή αίσθηση και την μικροενόχληση μέχρι και την έντονη δυσφορία.

Οι αιτίες που μπορούν να προκαλέσουν τις εμβοές είναι πολλές. Η περισσότερο συνηθισμένη είναι η δυσλειτουργία των αισθητικών νευρικών κυττάρων του εσωτερικού των αυτιών που μεταφέρουν τα ερεθίσματα στον εγκέφαλο. Επίσης, οι εμβοές συνήθως συνοδεύονται από μείωση της ακοής και για τον λόγο αυτό συναντώνται περισσότερο σε μεγαλύτερες ηλικίες, ενώ και εργαζόμενοι που είναι εκτεθειμένοι σε δυνατούς ήχους (π.χ. μουσικοί, εργάτες, κ.α.), είναι επιρρεπείς σε αυτές.

Άλλες πιθανές αιτίες είναι:

Κερί (κυψελίδα)μέσα στο αυτί
Αναιμία
Υπέρταση
Υποθυρεοειδισμός
Ωτοσκλήρυνση – μια κατάσταση όπου ένα μικρό οστό στο μέσο αυτί ακινητοποιείται
Μόλυνση και φλεγμονή στο αυτί
Ακουστικό νευρίνωμα – καλοήθης όγκος του ακουστικού νεύρου που μεταφέρει τα ερεθίσματα από το εσωτερικό του αυτιού στον εγκέφαλο
Κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις
Σύνδρομο κροταφογανθικής άρθρωσης
Υψηλές δόσεις φαρμάκων όπως ασπιρίνη, κινίνο και κάποια αντιβιοτικά
Καρδιολογικά και αγγειολογικά προβλήματα
Διαταραχή του αμυντικού μηχανισμού του σώματος
Διαταραχή της Ευσταχιανής σάλπιγγας

Θεραπεία

Η θεραπεία είναι ξεχωριστή για κάθε περίπτωση, ωστόσο στις περισσότερες δεν υπάρχει κάποια ειδική για την αντιμετώπιση των εμβοών ή δεν μπορεί να τις εξαλείψει πλήρως. Η πιο αποτελεσματική είναι η ελάττωση της κυρίας αιτίας. Σε γενικές γραμμές όμως μπορεί να γίνει με φάρμακα, με βιταμίνες ή με βιοανάδραση, ύπνωση και με συσκευές εκκώφανσης, οι οποίες είναι μορφές θεραπείας που έχουν διαπιστωθεί πολύ βοηθητικές για μερικά άτομα.

Σημαντική είναι η θετική διάθεση προς το πρόβλημα για την αντιμετώπιση του. Κατάθλιψη ή άγχος μπορεί να επιδεινώσουν τα συμπτώματα και να φέρουν τον ασθενή σε ακόμα δυσχερέστερη θέση.

Άτομα πάντως με ελαφρά μορφή εμβοών γενικά δεν χρειάζονται θεραπεία. Αν διαπιστωθεί ότι δεν πάσχουν από κάποια αρρώστια ή από κάποια σοβαρή εγκεφαλική βλάβη ή διαταραχή ή ακόμα ότι δεν είναι βαρήκοα, συνήθως διαπιστώνουν ότι μπορούν να αντιμετωπίσουν τις εμβοές ή ακόμα και να τις αγνοήσουν.

Τι μπορεί να βοηθήσει

Διάφορες πρακτικές μπορούν να βοηθήσουν όσους ακούνε βουητά. Η αποφυγή έκθεσης σε δυνατούς ήχους και θορύβους είναι το προφανές μέτρο. Συνίσταται επίσης να γίνεται συχνά έλεγχος της αρτηριακής πίεσης, ενώ αν το άτομο αντιμετωπίζει κάποιο πρόβλημα θα πρέπει να συμβουλευτεί τον γιατρό του.

Όσον αφορά την διατροφή, η ελάττωση στο αλάτι μπορεί να βοηθήσει, ενώ ακόμη καλό είναι να αποφεύγονται ο καφές, το τσάι, η cocacola και το τσιγάρο.

Τέλος, συνίσταται η ικανοποιητική ανάπαυση και η αποφυγή έντονης κόπωσης, ενώ σημαντικό είναι το βουητό να μην προκαλεί πολύ ανησυχία διότι μπορεί να φέρει μόνο επιδείνωση. Ο ήχος τους ραδιοφώνου ή της τηλεόρασης μπορούν να «σκεπάσουν» τον ήχο του βουητού στην περίπτωση που προσπαθεί κανείς να συνυπάρξει με αυτό.

Η βιταμίνη Β12, επίσης γνωστή ως κοβαλαμίνη, είναι μια σημαντική υδατοδιαλυτή βιταμίνη. Διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στην παραγωγή των ερυθρών αιμοσφαιρίων και του DNA, καθώς και στην καλή λειτουργία του νευρικού συστήματος.

Υπάρχει στα ζωικά τρόφιμα, συμπεριλαμβανομένων των κρεάτων, των ψαριών, των πουλερικών, των αυγών και των γαλακτοκομικών προϊόντων. Ωστόσο, μπορείτε να την βρείτε και σε εμπλουτισμένα προϊόντα, όπως μερικές ποικιλίες ψωμιού και στα φυτικά γάλατα.

Δυστυχώς, η ανεπάρκεια σε βιταμίνη Β12 είναι συνηθισμένη, ιδιαίτερα στους ηλικιωμένους.

Παρακάτω αναφέρονται 5 από τα συχνότερα συμπτώματα της έλλειψης Β12:

1. Αδυναμία και Κόπωση

Αυτά τα δύο συμπτώματα εμφανίζονται λόγω της αναιμίας που προκαλείται, επειδή το σώμα σας δεν έχει αρκετή βιταμίνη Β12 για να παράγει ερυθρά αιμοσφαίρια, τα οποία μεταφέρουν το οξυγόνο, κι έτσι αισθάνεστε κουρασμένοι και αδύναμοι. Στους ηλικιωμένους, αυτός ο τύπος αναιμίας προκαλείται συχνά από μια αυτοάνοση κατάσταση γνωστή ως κακοήθης αναιμία.

2. Γλωσσίτιδα και Στοματικά Έλκη

Η έλλειψη Β12 μπορεί να οδηγήσει σε φλεγμονές και έλκη στο στόμα και τη γλώσσα, προκαλώντας πόνο, οίδημα και ερύθημα, συμπτώματα τα οποία είναι άκρως ενοχλητικά.

3. Ζάλη

Λόγω έλλειψης Β12, μπορεί να αισθανθείτε κάποιο αναπνευστικό πρόβλημα και λίγη ζαλάδα, ειδικά όταν γυμνάζεστε. Αυτό συμβαίνει επειδή το σώμα σας στερείται τα ερυθρά αιμοσφαίρια που χρειάζεται, ώστε τα κύτταρα σας να λάβουν το οξυγόνο που χρειάζονται.

4. Διαταραγμένη Όραση

Ένα άλλο σύμπτωμα ανεπάρκειας της βιταμίνης Β12 είναι η θολή ή διαταραγμένη όραση. Αυτό μπορεί να συμβεί όταν η ανεπάρκεια Β12 καταλήγει σε βλάβη του οπτικού νεύρου των ματιών σας. Η βλάβη μπορεί να διαταράξει το νευρικό σήμα που ταξιδεύει από το μάτι σας στον εγκέφαλο σας, βλάπτοντας έτσι την όρασή σας. Αυτή η κατάσταση είναι γνωστή ως οπτική νευροπάθεια. Αν και είναι ανησυχητική, είναι συχνά αναστρέψιμη, με την χορήγηση συμπληρωμάτων Β12.

5. Αλλαγές στη Διάθεση

Τα χαμηλά επίπεδα Β12 έχουν συνδεθεί με αλλαγές στη διάθεση και εγκεφαλικές διαταραχές, όπως η κατάθλιψη και η άνοια. Αυτά τα χαμηλά επίπεδα Β12, αυξάνουν τα επίπεδα ομοκυστεΐνης, προκαλώντας έτσι πιθανή βλάβη στον εγκεφαλικό ιστό και παρεμποδίζοντας τα σήματα από και προς τον εγκέφαλο και οδηγώντας σε αλλαγές στη διάθεση. Μερικές μελέτες έχουν δείξει ότι σε ορισμένα άτομα που έχουν έλλειψη Β12, η χρήση συμπληρωμάτων Β12 μπορεί να αντιστρέψει τα συμπτώματα.

Η ανεπάρκεια της βιταμίνης Β12 μπορεί να παρουσιαστεί με διάφορους τρόπους, καθιστώντας δύσκολη την ταυτοποίησή της. Εάν έχετε κάποιο από τα παραπάνω συμπτώματα, επικοινωνήστε με το γιατρό σας, για την σωστή διάγνωση και θεραπεία.

Αθανάσιος Τσιούδας, Διαιτολόγος- Διατροφολόγος, Msc Κλινικής Διατροφής

Photo credit: Katemangostar

Ο σακχαρώδης διαβήτης είναι μια πάθηση που χαρακτηρίζεται από υψηλές τιμές γλυκόζης στο αίμα (το απλό σάκχαρο που δίνει ενέργεια στα κύτταρα του ανθρώπινου οργανισμού). Αναπτύσσεται όταν ο οργανισμός δεν παράγει ή δεν χρησιμοποιεί αποτελεσματικά μια ορμόνη που ονομάζεται ινσουλίνη, η οποία βοηθά στην απομάκρυνση του πλεονάσματος γλυκόζης από το αίμα.

Ο τρόπος με τον οποίο εκδηλώνεται, εξαρτάται από πολλούς παράγοντες και κυρίως από τον τύπο του διαβήτη. Γενικά ο τύπος 1 είναι αυτός που είναι πιθανότερο να εκδηλωθεί ξαφνικά και σε μικρότερη ηλικία με τα θορυβώδη συμπτώματα της οξείας επιπλοκής του, την διαβητική κετοξέωση. Ο τύπος 2 συνήθως ακολουθεί πιο «ύπουλη» πορεία ή μπορεί να είναι ακόμα και τελείως ασυμπτωματικός, ενώ όταν τελικά διαγιγνώσκεται έχουν ήδη εμφανιστεί επιπλοκές στην υγεία.

Το σάκχαρο δεν πρέπει να αυξάνεται πάνω από ορισμένα όρια. Αν συμβεί αυτό τότε μπορεί να παρουσιαστούν διάφορα συμπτώματα:

Κόπωση και εκνευρισμός

Τα χαμηλά επίπεδα γλυκόζης στα κύτταρα του οργανισμού τον κουράζουν, καθώς προσπαθεί με κάθε δυνατό τρόπο να λειτουργήσει, παρά τη σημαντική έλλειψη ενέργειας. Επιπλέον, όταν κάποιος καλείται να διακόπτει συχνά τον ύπνο του κατά τη διάρκεια της νύχτας για να αποβάλει την περίσσεια γλυκόζης που έχει στο αίμα, έχει ακόμα ένα λόγο να νιώθει κουρασμένος.

Η κούραση συνδέεται άμεσα με τον συνεχή εκνευρισμό, κάτι που γίνεται περισσότερο αντιληπτό όταν αντιμετωπίζεται αποτελεσματικά η νόσος με σχετική αγωγή, ο οργανισμός επανακτά τη χαμένη του ενέργεια και ο διαβητικός τη χαμένη του διάθεση.

Πείνα

Απότομες αλλαγές στην όρεξη είναι ακόμα ένα πιθανό σημάδι του διαβήτη, όταν ανεβαίνουν ή πέφτουν απότομα τα επίπεδα ζαχάρου στο αίμα. Στην απότομη πτώση γλυκόζης, ο οργανισμός νομίζει ότι δεν έχει τραφεί και ζητάει ακόμα περισσότερη ενέργεια για να τραφούν τα κύτταρα, γι’ αυτό και πεινάει.

Συχνοουρία και αυξημένη δίψα

Τα νεφρά στην προσπάθεια τους να ξεφορτωθούν την περισσευούμενη γλυκόζη του αίματος, σας στέλνουν στο μπάνιο αρκετές φορές, ενώ αυξάνεται και η ανάγκη σας για νερό, για την αναπλήρωση των χαμένων υγρών. Επιπλέον, αυτά τα συμπτώματα δείχνουν τους τρόπους που χρησιμοποιεί ο οργανισμός σας για να αντιμετωπίσει το υψηλό ζάχαρο στο αίμα.

Δερματικά προβλήματα

Η φαγούρα που είναι αποτέλεσμα ξηροδερμίας ή κακής κυκλοφορίας, είναι συχνά ένδειξη διαβήτη, όπως είναι και η σκούρα απόχρωση σε σημεία που διπλώνει το δέρμα, όπως είναι η βάση του λαιμού και οι μασχάλες. Όσοι έχουν αυτά τα συμπτώματα του πιο σκούρου δέρματος, μπορεί να μην έχουν εκδηλωμένο διαβήτη, αλλά ήδη ο οργανισμός τους εμφανίζει αντιστάσεις απέναντι στην παραγωγή της ινσουλίνης.

Απώλεια βάρους

Τα υψηλά επίπεδα ζαχάρου στο αίμα είναι επίσης ικανά να προκαλέσουν ξαφνική απώλεια βάρους. Τα κύτταρα δεν λαμβάνουν τη γλυκόζη που χρειάζονται για να λειτουργήσουν, δεδομένης της απουσίας ή σημαντικής έλλειψης της ινσουλίνης και ο οργανισμός αναγκάζεται να πάρει την ενέργεια που θέλει από τις πρωτεΐνες της μυϊκής μάζας, καταλήγοντας έτσι σε απώλεια βάρους.

Επιπλέον, τα νεφρά δουλεύουν υπερωρίες για να διατηρήσουν όσο το δυνατό περισσότερο το ζάχαρο στο αίμα σε φυσιολογικά επίπεδα, κάτι που απαιτεί περισσότερη ενέργεια και συνεπαγόμενη απώλεια θερμίδων.

Μυκητιάσεις

Ο διαβήτης ρίχνει τις άμυνες του οργανισμού, κάτι που καταλήγει σε πλήθος μολύνσεων και λοιμώξεων, με συνηθέστερες τις μυκητιάσεις, δεδομένου ότι οι μύκητες και τα βακτήρια επιβιώνουν ευκολότερα σε ένα περιβάλλον πλούσιο σε ζάχαρο.

Μυρμήγκιασμα ή μούδιασμα στα άκρα

Το μυρμήγκιασμα και το μούδιασμα σε χέρια και πόδια, μαζί με πρήξιμο και πόνο είναι σημάδι πως τα νεύρα έχουν μάλλον τραυματιστεί από τις επιπτώσεις του διαβήτη. Και σε αυτή την περίπτωση, όσο πιο σύντομα αντιμετωπιστούν τα συμπτώματα τόσο το καλύτερο. Συμπτώματα που αν και επιμένουν, αγνοούνται, είναι πιθανότερο να προκαλέσουν μόνιμη ζημιά, από τις περιπτώσεις που λαμβάνεται άμεσα η αρμόζουσα αγωγή.

Θολή όραση

Η διαστρεβλωμένη όραση και οι απότομες λάμψεις είναι ένα από τα πιο ξεκάθαρα συμπτώματα της νόσου του διαβήτη και πρόκειται ουσιαστικά για πρόβλημα διάθλασης. Τα υψηλά επίπεδα ζαχάρου αλλοιώνουν το σχήμα του ματιού οδηγώντας έτσι στην αλλοιωμένη όραση.

Το καλό είναι ότι αν αντιμετωπιστεί εγκαίρως ο διαβήτης και τα επίπεδα ζαχάρου στο αίμα επανέλθουν στα φυσιολογικά τους όρια, αποκαθίσταται και η όραση. Αν όμως, παραμείνουν τα επίπεδα υψηλά για μεγάλο χρονικό διάστημα, χωρίς θεραπευτική αγωγή, είναι πολύ πιθανό να προκληθεί μόνιμη ζημιά, μέχρι και τύφλωση, η οποία δεν είναι αναστρέψιμη.

Κακή επούλωση τραυμάτων

Μολύνσεις, εκδορές και μελανιές που αργούν να επουλωθούν είναι ακόμα ένα σύνηθες σύμπτωμα του διαβήτη. Τα αιμοφόρα αγγεία, τραυματίζονται από τις υπερβολικές ποσότητες γλυκόζης, με αποτέλεσμα να δυσκολεύεται το αίμα να φτάσει σε όλα τα σημεία του σώματος, ώστε να επουλώσει τυχόν πληγές.

Ο καλύτερος τρόπος να διαπιστώσετε αν είστε διαβητικός είναι να κάνετε εξέταση αίματος, ενώ αν εμφανίζετε τα παραπάνω συμπτώματα επικοινωνήστε με το γιατρό σας.

Το ροχαλητό είναι ένα αρκετά σύνηθες πρόβλημα που απασχολεί πολλούς, ενώ έχει βρεθεί ότι σε μεγάλο ποσοστό του πληθυσμού συμβαίνει μόνιμα ή περιστασιακά.

Το ροχαλητό περιγράφεται ως η παραγωγή αναπνευστικού θορύβου κατά τον ύπνο, προερχόμενου από κραδασμούς των φαρυγγικών τοιχωμάτων. Την ώρα που κοιμόμαστε συμβαίνει διότι ο μυϊκός τόνος χαλαρώνει, οπότε η διέλευση του αέρα μέσα από στενά περάσματα με μαλακά τοιχώματα μπορεί υπό προϋποθέσεις να προκαλέσει δόνηση των τοιχωμάτων με αποτέλεσμα το γνωστό ήχο.

Στα ευαίσθητα άτομα, όταν η χαλάρωση των μυών λαμβάνει χώρα, οι γλωττίδα πιέζει τον ιστό στο πίσω μέρος του λαιμού και ο αεραγωγός αρχίζει να κλείνει. Ο αέρας περνά μέσα από αυτό το στενό χώρο του ανώτερου αεραγωγού και ο αυξημένος στροβιλισμός του αέρα προκαλεί τον χαλαρό ιστό, που ανεμίζει μπρος-πίσω προκαλώντας τον ενοχλητικό ήχο.

Προδιαθεσικοί παράγοντες

Τα παχύσαρκα άτομα με κοντό λαιμό, οι ηλικιωμένοι άνδρες και οι καπνιστές έχουν την τάση να ροχαλίζουν εντονότερα. Η κατανάλωση αλκοόλ, η λήψη βαριών γευμάτων πριν την κατάκλιση, η ύπτια θέση του σώματος στη διάρκεια του ύπνου και η χρήση ηρεμιστικών και υπνωτικών ουσιών προδιαθέτει επίσης στην εμφάνισή του.

Είναι επικίνδυνο το ροχαλητό;

Το ροχαλητό μπορεί να μην είναι τόσο αθώο αλλά να υποκρύπτει και κάποιο άλλο σοβαρότερο πρόβλημα.

Εάν συνοδεύεται από διαπιστωμένα επεισόδια άπνοιας, δηλαδή όταν κατά τη διάρκεια του ύπνου η αναπνοή ενός ατόμου διακόπτεται, τότε συνήθως πρόκειται για μια σοβαρή διαταραχή της αναπνευστικής λειτουργίας η οποία είναι γνωστή ως υπνική άπνοια. Αυτό σημαίνει ότι ο εγκέφαλος και το υπόλοιπο σώμα δεν μπορούν να πάρουν αρκετό οξυγόνο.

Το παθολογικό ροχαλητό που συνοδεύεται από άπνοια, έχει ορισμένα χαρακτηριστικά που το διακρίνουν από το αθώο ροχαλητό. Ένα επικίνδυνο ροχαλητό συνοδεύεται από διαταραχές ύπνου, πρωινή υπνηλία, πονοκεφάλους, κακοδιαθεσία, ευερεθιστότητα, πτώση της αποδοτικότητας, κ.λπ.

Αντιμετώπιση

Οι συνηθέστεροι τρόποι αντιμετώπισης του νοσηρού ροχαλητού είναι η εφαρμογή αναπνευστήρα CPAP κατά τον ύπνο, διάφορες χειρουργικές επεμβάσεις και η εφαρμογή οδοντικών προθέσεων.

H βασική και πρωταρχική θεραπεία είναι η αντιμετώπιση και διόρθωση των παραγόντων που το προκαλούν, όπως η χειρουργική διόρθωση ενός στραβού ρινικού διαφράγματος και των υπερτροφικών αδενοειδών εκβλαστήσεων (τα γνωστά «κρεατάκια»), η απώλεια σωματικού βάρους, η ρύθμιση ορμονών που σχετίζονται, κ.λπ.

Στις περιπτώσεις εκείνες όμως που είτε η πρωταρχική θεραπεία δεν απέδωσε, είτε υπάρχει δυσανεξία στη συσκευή CPAP, είτε ανατομικοί λόγοι κάνουν δύσκολη την αντιμετώπιση (π.χ. μεγάλη γλώσσα, μικρή γνάθος), είτε ο ασθενής προτιμά μία λιγότερο επεμβατική λύση, υπάρχει η δυνατότητα επιλογής θεραπείας με χρήση ενδοστοματικού νάρθηκα.

Στη διαχείριση του «απλού» ή ενοχλητικού ροχαλητού η θεραπεία με ενδοστοματικό νάρθηκα είναι μια αρκετά αποτελεσματική λύση.

Ένα θέμα λεπτό, για το οποίο δύσκολα μερικές φορές οι ασθενείς μιλάνε, ωστόσο είναι πολύ σημαντικό να αφήσουμε τα ταμπού στην άκρη και να επισκεφθούμε τον γιατρό και να του αναφέρουμε οποιαδήποτε ανησυχητική ένδειξη.

Το αίμα στα κόπρανα αποτελεί τυπικό σύμπτωμα του καρκίνου στο έντερο, ενώ οποιαδήποτε μεταβολή στην όψη ή την υφή των κοπράνων μπορεί να υποδεικνύει διαταραχή στο γαστρεντερικό. Εναλλαγή δυσκοιλιότητας και διάρροιας, παρουσία βλέννης και φυσικά αίμα στα κόπρανα, αποτελούν “καμπανάκι” για περαιτέρω έλεγχο. Η κολονοσκόπηση και η βιοψία δια αυτής, θα θέσει τη διάγνωση.

Σημαντική η διατροφή δυτικού τύπου στην εμφάνιση καρκίνου παχέος εντέρου, με την παρουσία συχνού κόκκινου κρέατος και την απουσία αντιοξειδωτικών τροφών (λαχανικά και πράσινες τροφές και ψάρι).

Healthy Stools

Ειδικοί του βρετανικού δικτύου υπηρεσιών υγείας Ramsay Health Care UK σε συνεργασία με τον ειδικό στον ορθοκολικό καρκίνο Ash Gupta σχεδίασαν ένα χρηστικό γράφημα που διακρίνει τι είναι φυσιολογικό και τι όχι στην όψη των κοπράνων και πότε επιβάλλεται να κλείσουμε ραντεβού με το γιατρό μας.

Ο ορθοκολικός καρκίνος είναι ο τρίτος συχνότερος καρκίνος παγκοσμίως. Σύμφωνα με τα πιο πρόσφατα διαθέσιμα στοιχεία, προκύπτουν ετησίως σχεδόν 1,4 εκατομμύρια νέες διαγνώσεις. Ποσοστό κάτω από 10% των ανθρώπων που λαμβάνουν διάγνωση για ορθοκολικό καρκίνο σε τελικό στάδιο καταφέρνουν να ζήσουν για περισσότερο από πέντε χρόνια, εάν όμως η διάγνωση γίνει έγκαιρα οι πιθανότητες επιβίωσης είναι πολύ περισσότερες.

Όπως επισημαίνει ο Gupta, είναι απογοητευτικό το γεγονός ότι ο ορθοκολικός καρκίνος σκοτώνει τόσους ανθρώπους κάθε χρόνο ενώ οι θάνατοι αυτοί είναι δυνατό να αποφευχθούν. Όπως δηλώνει χαρακτηριστικά ο ειδικός, «πάνω από το 90% των ανθρώπων που εκδηλώνουν καρκίνο στο έντερο γίνεται να θεραπευτούν εάν ο καρκίνος ανιχνευθεί νωρίς, δηλαδή στο πρώτο στάδιο».

Οι πρώτες ενδείξεις για τον ορθοκολικό καρκίνο εντοπίζονται συνήθως στα κόπρανα, οπότε το ανωτέρω γράφημα σχεδιάστηκε για να αποτελέσει έναν απλό οδηγό για τα κύρια συμπτώματα της νόσου.

Πηγή: www.onmed.gr

Ο σακχαρώδης διαβήτης είναι μια χρόνια νόσος όπου το σώμα δεν είναι σε θέση να χρησιμοποιήσει αποτελεσματικά τη γλυκόζη που λαμβάνουμε από τα τρόφιμα για τη μετατροπή της σε ενέργεια. Χαρακτηρίζεται από αύξηση της συγκέντρωσης του σακχάρου στο αίμα (υπεργλυκαιμία) και διαταραχή του μεταβολισμού της γλυκόζης, είτε ως αποτέλεσμα ελαττωμένης έκκρισης της ινσουλίνης (ορμόνη η οποία βοηθά τη γλυκόζη να εισέλθει από το αίμα στα κύτταρα) από το πάγκρεας, είτε λόγω ελάττωσης της ευαισθησίας των κυττάρων του σώματος στην ινσουλίνη.

Η γενικευμένη αυτή διαταραχή του μεταβολισμού μπορεί να προκαλέσει βλάβες σε αρκετούς ιστούς του σώματος καθώς και μια σειρά δυσλειτουργιών που επηρεάζουν μεταξύ άλλων το ουροποιογεννητικό σύστημα. Σε αυτές περιλαμβάνονται διαταραχές στην ουροδόχο κύστη και στο νεφρό, καθώς και η σεξουαλική δυσλειτουργία.

Οι διαταραχές στην ουροδόχο κύστη εκδηλώνονται συνήθως με αδυναμία πλήρους κένωσης, ανάπτυξη ουρολοιμώξεων και πύου στα ούρα, ενώ ακόμη μπορεί να εμφανιστούν και συμπτώματα όπως συχνουρία και δυσουρία. Ορισμένοι διαβητικοί ωστόσο παρουσιάζουν συχνά επεισόδια πυουρίας χωρίς συμπτώματα.

Όσον αφορά τις διαταραχές στο νεφρό, κατά τα πρώτα χρόνια εμφάνισης της νόσου εκδηλώνονται ορισμένες οργανικές διεργασίες, μεταξύ των οποίων πάχυνση της βασικής μεμβράνης και υπερτροφία των νεφρικών σπειραμάτων (μικροσκοπικά φίλτρα που κρατούν τις πρωτεΐνες εντός του σώματος). Προοδευτικά αναπτύσσεται και έκκριση λευκωματίνης στα ούρα, η οποία οδηγεί ορισμένους ασθενείς σε αιμοκάθαρση. Μερικές φορές μάλιστα αναπτύσσεται νεφρική σωληναριακή οξέωση (διαταραχή στα ουροφόρα σωληνάρια) και υπερκαλιαιμία (αυξημένη συγκέντρωση Καλίου στον οργανισμό), με το νεφρό να γίνεται ιδιαίτερα ευαίσθητο σε φάρμακα και τοξικές ουσίες.

Τέλος, η σεξουαλική δυσλειτουργία εκδηλώνεται με αδυναμία ικανοποιητικής στύσης και εκδηλώσεις παλίνδρομης εκσπερμάτισης στον άνδρα, καθώς και με ξηρότητα κόλπου και πόνου κατά τη συνουσία στη γυναίκα.

Κατά τις ανωτέρω περιπτώσεις ο βαθμός της κακής ρύθμισης του σακχαρώδη διαβήτη και η διάρκεια της υπερκαλιαιμίας είναι μεταξύ των παραγόντων που συμβάλλουν στην αύξηση του κινδύνου χρόνιων επιπλοκών.

Οι ασθενείς με διαβήτη που εμφανίζουν ουροποιογεννητικά συμπτώματα θα πρέπει να γνωρίζουν ότι το κάπνισμα, η υψηλή πίεση και η υψηλή χοληστερόλη επιδεινώνουν τα βλαπτικά αποτελέσματα του αυξημένου σακχάρου. Θα πρέπει επίσης να λάβουν υπ’ όψιν ότι είναι απαραίτητη η επαρκής πρόσληψη νερού και η περιοδική εξέταση των ούρων (ενίοτε και των γεννητικών υγρών) για μικρόβια και μικρολευκωματίνη.

Η αντιμετώπιση των ουροποιογεννητικών συμπτωμάτων γίνεται μέσω φαρμακευτικής αγωγής, ωστόσο είναι απαραίτητη και η σωστή αγωγή για τη θεραπεία του διαβήτη.

Η καούρα είναι μια αίσθηση καψίματος που ανεβαίνει από το στομάχι ή από χαμηλά στο θώρακα προς το λαιμό και συνοδεύεται συνήθως από ξινίλα και αναγωγή. Μερικές φορές μάλιστα δημιουργείται και το αίσθημα ότι οι τροφές επιστρέφουν στο λαιμό, με παράλληλη αίσθηση ξινίλας ή πικρής γεύσης στο πίσω μέρος του στόματος.

Συνήθως παρουσιάζεται μετά από ένα βαρύ και πικάντικο γεύμα, καθώς και όταν ξαπλώνουμε ή καπνίζουμε αμέσως μετά το φαγητό. Το αίσθημα καύσου οφείλεται στην παλινδρόμηση του όξινου περιεχομένου του στομάχου προς τον οισοφάγο, εξαιτίας της χαλάρωσης του οισοφαγικού σφιγκτήρα, της «μυϊκής βαλβίδας» δηλαδή μεταξύ του στομάχου και του οισοφάγου, που κανονικά «κλείνει» μόλις περάσει η τροφή. Εάν όμως παραμείνει «ανοιχτός», τότε το φαγητό ανεβαίνει από το στομάχι δημιουργώντας το αίσθημα καψίματος στον οισοφάγο. Το «κάψιμο» οφείλεται στο ότι ο βλεννογόνος του οισοφάγου σε αντίθεση με αυτόν του στομάχου δεν είναι δομημένος έτσι ώστε να δέχεται όξινο περιεχόμενο.

Οι συχνές καούρες είναι το κυριότερο σύμπτωμα της γαστροοισοφαγικής παλινδρόμησης (ΓΟΠ), της πάθησης που οφείλεται στην κακή λειτουργία του οισοφαγικού σφιγκτήρα. Εάν προκύπτει καούρα ή άλλα συμπτώματα παλινδρόμησης πάνω από δύο φορές την εβδομάδα ή αυτά τα συμπτώματα έχουν αρνητικές επιπτώσεις στην καλή κατάσταση της υγείας, τότε μπορεί να υπάρχει το ενδεχόμενο της γαστροοισοφαγικής παλινδρόμησης.

Η εν λόγω πάθηση μπορεί να έχει σημαντική επίδραση στην ποιότητα ζωής και μπορεί να προκαλέσει βλάβη στον οισοφάγο αν το άτομο δεν υποβληθεί στην κατάλληλη θεραπευτική αγωγή.

Συμπτώματα

Αίσθημα καύσου στο στήθος (καούρα) με μερικές φορές μετάδοσή του στο λαιμό, μαζί με μια πικρή γεύση στο στόμα
Πόνος στο στήθος
Δυσκολία στην κατάποση (δυσφαγία)
Αναγωγή τροφής ή ξινό υγρό στο στόμα (ΓΟΠ)
Αίσθημα ξένου σώματος στο λαιμό
Βραχνάδα ή πονόλαιμος
Ξηρός βήχας

Αντιμετώπιση

Η καούρα και η παλινδρόμηση μπορούν να αντιμετωπιστούν με φάρμακα που εξουδετερώνουν ή μειώνουν την ποσότητα οξέος στο στομάχι. Αυτό μειώνει την ενόχληση που προκαλείται από το ανερχόμενο στομαχικό οξύ και επιτρέπει στο εσωτερικό τοίχωμα του οισοφάγου να επουλωθεί.

Αλλαγές στον τρόπο ζωής

Ορισμένες αλλαγές στον τρόπο ζωής μπορούν να βοηθήσουν στη μείωση της συχνότητας της καούρας:

Διατήρηση ενός υγιούς βάρους.
Αποφυγή τροφών που προκαλούν καούρα. Αν και για κάθε άτομο μπορεί να διαφέρουν, τα λιπαρά ή τηγανητά τρόφιμα, η σοκολάτα, η καφεΐνη, το αλκοόλ, το σκόρδο, το κρεμμύδι και η μέντα μπορεί να χειροτερέψουν την καούρα.
Αποφυγή του καπνίσματος.
Προτίμηση ρούχων που δεν είναι σφιχτά ή στενά.
Να αποφεύγεται η κατάκλιση (ξάπλωμα) μετά από ένα γεύμα για τουλάχιστον 2 με 3 ώρες.
Μια κλίση περίπου 40 μοιρών ανέβασμα στο προσκέφαλο του κρεβατιού μπορεί να βοηθήσει αρκετά.

Το μούδιασμα αποτελεί ένα συχνό φαινόμενο ως σύμπτωμα, στο οποίο ωστόσο τις περισσότερες φορές δεν του δίνεται η απαραίτητη σημασία. Αρκετοί συχνά το περιγράφουν με διάφορους άλλους τρόπους, όπως τσιμπήματα, σφιξίματα, τραβήγματα, κάψιμο ή ακόμα και σουβλιές.

Ως φαινόμενο μπορεί να είναι αποτέλεσμα κάποιων νευρικών βλαβών ή και κακής αιμάτωσης της περιοχής όπου εμφανίζονται. Οι αιτίες ωστόσο που μπορεί να τα προκαλούν είναι πολλές.

Τα μουδιάσματα μπορεί να είναι επιμέρους εκδηλώσεις καταστάσεων που συνδέονται με έντονο στρες, ψυχική φόρτιση και ψυχολογικά σύνδρομα, μπορεί όμως να συνδέονται και με οργανικές παθήσεις όπως νευρολογικές διαταραχές, παθήσεις του κυκλοφορικού, παθολογικά σύνδρομα, καθώς και παθήσεις των οστών που παρακωλύουν την πορεία των νεύρων. Επίσης μπορεί να οφείλονται σε αναιμία ή ενδοκρινολογικές διαταραχές. Για αυτό το λόγο η ιατρική διερεύνηση του μουδιάσματος είναι αναγκαία σε αρκετές περιπτώσεις.

Το μούδιασμα στο πρόσωπο ή και στα άκρα μπορεί να παρατηρηθεί ύστερα από έκθεση σε υπερβολικό κρύο. Μουδιάσματα όμως που εμφανίζονται παροδικά, ύστερα από έκθεση σε χαμηλό ψύχος, μπορεί να οφείλονται στο σπάνιο σύνδρομο Raynaud, το οποίο επιβάλλει πάντοτε ιατρική διερεύνηση.

Επίσης, όταν το σύμπτωμα είναι έντονο, θα πρέπει να γίνει ιατρική εξέταση για να αποκλειστεί η περίπτωση εξελισσόμενου εγκεφαλικού ή καρδιολογικού επεισοδίου. Εάν το σύμπτωμα εκδηλώνεται στο θώρακα ή στα άνω άκρα, μπορεί να οφείλεται σε εξελισσόμενη πάθηση του μυοκαρδίου. Τα παροδικά ισχαιμικά επεισόδια επίσης, που μπορεί να είναι προάγγελος ενός μόνιμου εγκεφαλικού, χαρακτηρίζονται από συμπτώματα όπως ζαλάδα, αδυναμία, προβλήματα στην όραση και στην ομιλία, αλλά και μουδιάσματα στο πρόσωπο ή στα άκρα.

Τα μουδιάσματα στα άκρα μπορεί να οφείλονται σε κακή αιμάτωση κάποιου μέλους εξαιτίας στένωσης ή απόφραξης μιας αρτηρίας συνήθως σε αυτά τα σημεία. Επίσης μουδιάσματα στα χέρια μπορεί να σημαίνουν και παθήσεις του μυοσκελετικού, όπως για παράδειγμα αυχενικό σύνδρομο.

Μουδιάσματα εντοπισμένα στον καρπό του χεριού που συνήθως όμως συνοδεύονται και από πόνο μπορεί να προκαλέσει και το σύνδρομο καρπιαίου σωλήνα, μια προοδευτική πάθηση που προκαλείται λόγω συμπίεσης ενός βασικού νεύρου στον καρπό. Η πίεση μπορεί να δημιουργηθεί στο καρπιαίο κανάλι λόγω φλεγμονής και πρηξίματος των τενόντων και των συνδέσμων βλάπτοντας το μεσαίο νεύρο. Τα μουδιάσματα στην περίπτωση αυτή εντοπίζονται ιδιαίτερα στον αντίχειρα, στο δείκτη και στο μεσαίο δάχτυλο.

Μουδιάσματα που κάνουν την εμφάνισή τους κάθε φορά σε διαφορετικό σημείο του σώματος και διαρκούν από μερικά λεπτά έως και αρκετές ώρες ή και ημέρες, αλλά πάντοτε υποχωρούν χωρίς να αφήνουν κανένα νευρολογικό υπόλειμμα στην περιοχή που παρατηρούνται, οφείλονται συνήθως σε άγχος. Αν τα μουδιάσματα οφείλονται πράγματι σε ψυχολογικά αίτια, τότε η θεραπεία με αγχολυτικά και η ψυχοθεραπεία μπορούν να βοηθήσουν.

Τα μουδιάσματα οργανικής αιτιολογίας συνήθως συνοδεύονται και από άλλα συμπτώματα που προβληματίζουν, όπως μειωμένη αισθητικότητα, διαταραχές κινητικότητας του μέλους, πόνο, ζαλάδα, αδυναμία κ.ά.

Ο ειδικός κατά την εξέταση διερευνά εάν υπάρχουν αισθητικές διαταραχές, διαταραχές νευρολογικού τύπου ή τοπικές διαταραχές αιμάτωσης.

Το άτομο θα πρέπει να επισκεφτεί άμεσα τον γιατρό στην περίπτωση που το μούδιασμα σε οποιαδήποτε περιοχή του σώματος επιμένει, καθώς μπορεί να κρύβει πιο σοβαρές καταστάσεις.

Photo credit: Chiara Cremaschi / Foter / CC BY-ND

Τα ω-3 και ω-6 λιπαρά οξέα μπορούν να βελτιώσουν τις ικανότητες ανάγνωσης των μαθητών του Δημοτικού Σχολείου, σύμφωνα με μικρή σουηδική έρευνα που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό έντυπο Journal of Child Psychology and Psychiatry. Η βελτίωση φαίνεται να είναι πιο εμφανής στα παιδιά με προβλήματα συγκέντρωσης και προσοχής.

Οι ερευνητές του Κέντρου Νευροψυχιατρικής της Ιατρικής Ακαδημίας Σαλγκρένσκα του Πανεπιστημίου του Γκέτεμποργκ, με επικεφαλής τον Ματς Τζόνσον, μελέτησαν 154 μαθητές εννέα έως δέκα ετών, που χωρίστηκαν τυχαία σε δύο ομάδες. Η μία έπαιρνε επί τρεις μήνες συμπλήρωμα διατροφής με ω-3 και ω-6 λιπαρά οξέα, ενώ η άλλη έπαιρνε εικονικά διατροφικά συμπληρώματα.

Η κλινική δοκιμή ήταν «τυφλή», δηλαδή ούτε οι ερευνητές, ούτε οι γονείς, ούτε τα παιδιά γνώριζαν ποιο παιδί ανήκε στις δύο ομάδες. Μετά από τρεις μήνες, όλοι οι μαθητές κλήθηκαν να κάνουν ένα τεστ σε υπολογιστή, το οποίο μετρούσε τις ικανότητες ανάγνωσης (ταχύτητα, κατανόηση, λεξιλόγιο, προφορά κ.α.).

Μετά το τεστ, στο τελικό στάδιο της έρευνας, όλα πλέον τα παιδιά -και αυτά που πρoηγουμένως είχαν πάρει εικονικό συμπλήρωμα διατροφής- πήραν ω-3 και ω-6 για επιπλέον τρεις μήνες. Όπως διαπιστώθηκε, οι ικανότητες ανάγνωσης των παιδιών που είχαν πάρει τα λιπαρά οξέα, ήταν καλύτερες. Ιδίως οι μαθητές με ήπια προβλήματα προσοχής, εμφάνισαν μεγαλύτερη βελτίωση.

«Η σύγχρονη διατροφή περιέχει σχετικά λίγα ω-3 λιπαρά οξέα, πράγμα που πιστεύεται ότι έχει αρνητική επίπτωση στα παιδιά, όσον αφορά την μάθηση, τον αλφαβητισμό και την προσοχή. Οι κυτταρικές μεμβράνες στον εγκέφαλο αποτελούνται κυρίως από πολυακόρεστα λίπη και υπάρχουν μελέτες που δείχνουν ότι τα λιπαρά οξέα είναι σημαντικά για την μετάδοση των σημάτων μεταξύ των νευρικών κυττάρων», εξηγεί ο Δρ Τζόνσον.

Πηγή: health.in.gr

Τα τελευταία χρόνια έχουμε όλοι γίνει μάρτυρες της αλματώδους εξέλιξης της τεχνολογίας σε κάθε επίπεδο στη ζωή μας, καθώς και της επιρροής που αυτή ασκεί στον χώρο της υγείας.

Είναι γεγονός ότι τόσο το διαδίκτυο όσο και το επίπεδο μόρφωσης ωθούν τους πάντες σε ένα νέο επίπεδο. Ο σύγχρονος ασθενής έχει στα χέρια του περισσότερη γνώση σε ό,τι αφορά την υγεία του απ’ ότι στο παρελθόν, ενώ ο επαγγελματίας υγείας έχει παύσει να αποτελεί την πρώτη του επιλογή για αναζήτηση συμβουλής.

Το σίγουρο είναι ότι τα δεδομένα αλλάζουν σε περισσότερα από το παραπάνω επίπεδα. Οφείλουμε όμως να μην αγνοήσουμε τη σημασία της σχέσης που έχει αρχίσει και διαμορφώνεται εκ νέου ανάμεσα στον γιατρό και τον ασθενή.

Παλαιότερα συνηθίζαμε να επιλέγουμε θεραπείες και να αποφασίζουμε αγωγές με έναν τρόπο απόλυτο και – γιατί όχι – απόμακρο, με αποτέλεσμα να μεγαλώνει η απόσταση ανάμεσα στον άνθρωπο απέναντι μας. Τι οφείλουμε να αλλάξουμε αλήθεια; Για ποιο λόγο; Και τι πετυχαίνουμε με μια ενδεχόμενη στροφή της ιατρικής μας πράξης;

Τι πρέπει να αλλάξει;

Πρέπει να υπάρξει προσπάθεια από την πλευρά μας ώστε να δημιουργηθούν σταθερές σχέσεις εμπιστοσύνης με τους ασθενείς. Η επαφή μας πρέπει να γίνει περισσότερο ανθρώπινη, λιγότερο απρόσωπη και σαφώς εποικοδομητική. Ας θυμόμαστε πάντα για αρχή ότι στη θέση του οποιουδήποτε ασθενή θα μπορούσε να είναι ο πατέρας μας, ένας συγγενής, ένας φίλος και γιατί όχι εμείς οι ίδιοι…

Τι σημαίνει η αφοσίωση ενός ασθενή σε έναν γιατρό;

Δεν είναι μόνο ο συναισθηματικός παράγοντας που παίζει ρόλο σε αυτή την κατεύθυνση. Έρευνα του Ιδρύματος Υγείας (The Health Foundation) του Λονδίνου κατέδειξε ότι και το τελικό αποτέλεσμα στην υγεία του ατόμου μπορεί να επηρεαστεί από τη σχέση που θα αναπτύξει με τον γιατρό του.

Οι ερευνητές διαπίστωσαν πως όσοι ασθενείς εμφάνιζαν υψηλό βαθμό επιμονής στον ίδιο γιατρό, είχαν κατά μέσο όρο λιγότερες εισαγωγές στο νοσοκομείο σε σχέση με όσους δεν επέλεγαν συχνά τον ίδιο γιατρό. Η δημιουργία εμπιστοσύνης και αμοιβαίας υπευθυνότητας οδηγούσε σε καλύτερη κατανόηση του προβλήματος του ασθενή από τον γιατρό, με αποτέλεσμα να λαμβάνει ο ασθενής την καλύτερη δυνατή αγωγή, όπως τόνισαν.

Η συνεχής πρόοδος της τεχνολογίας και η προσαρμογή της στην ιατρική επιφέρει πολλά θετικά. Εμείς οφείλουμε να το εκμεταλλευτούμε μεριμνώντας ώστε να μην υποβαθμίζεται το ανθρώπινο στοιχείο.

Newer Posts

Older Posts

Blog

Που οφείλεται το βουητό στα αυτιά και πώς αντιμετωπίζεται;

Θεραπεία

Τι μπορεί να βοηθήσει

Βιταμίνη Β12: Ανεπάρκεια και συμπτώματα

Ο Διαβήτης τύπου 2 είναι «ύπουλος» – Πώς να τον αναγνωρίσετε

Κόπωση και εκνευρισμός

Πείνα

Συχνοουρία και αυξημένη δίψα

Δερματικά προβλήματα

Απώλεια βάρους

Μυκητιάσεις

Μυρμήγκιασμα ή μούδιασμα στα άκρα

Θολή όραση

Κακή επούλωση τραυμάτων

Πότε μπορεί να είναι επικίνδυνο το ροχαλητό;

Προδιαθεσικοί παράγοντες

Είναι επικίνδυνο το ροχαλητό;

Αντιμετώπιση

Πότε τα κόπρανα μπορούν να είναι προάγγελος κακοήθους βλάβης του παχέος εντέρου

Σακχαρώδης διαβήτης και προβλήματα στο ουροποιητικό σύστημα

Καούρα: Πώς προκαλείται και πότε είναι επικίνδυνη

Συμπτώματα

Αντιμετώπιση

Αλλαγές στον τρόπο ζωής

Όταν το μούδιασμα δεν είναι «αθώο»

Photo credit: Chiara Cremaschi / Foter / CC BY-ND

Τα ω-3 και ω-6 λιπαρά βελτιώνουν τις σχολικές επιδόσεις των παιδιών

Γιατί πρέπει να αλλάξει η σημερινή σχέση ιατρού και ασθενή

Τι πρέπει να αλλάξει;

Τι σημαίνει η αφοσίωση ενός ασθενή σε έναν γιατρό;

ΕΝΗΜΕΡΩΜΕΝΟΣ ΑΣΘΕΝΗΣ ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΥΓΕΙΑ

ΕΝΗΜΕΡΩΜΕΝΟΣ ΑΣΘΕΝΗΣ, ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΥΓΕΙΑ

ΝΟΜΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ

ΑΦΗΣΤΕ ΜΑΣ ΤΗΝ ΓΝΩΜΗ ΣΑΣ

ΝΟΜΙΚΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ