Blog

Διαστάσεις-άρθρου-για-site.png

10 Οκτωβρίου, 2018 Angelos KlitsasΛοιμώξεις0

Η γρίπη είναι μια οξεία νόσος του αναπνευστικού συστήματος, που προκαλείται από τους ιούς της γρίπης και μεταδίδεται πολύ εύκολα από το ένα άτομο στο άλλο. Μπορεί να προκαλέσει από ήπια έως και πολύ σοβαρή νόσηση, προσβάλλοντας το ανώτερο ή και το κατώτερο τμήμα του αναπνευστικού συστήματος (μύτη, φάρυγγας, λάρυγγας, βρόγχοι).

Υπάρχουν τρεις τύποι ιών γρίπης: οι A, οι B και οι C. Οι ιοί τύπου Α ή Β αποτελούν τα κύρια αίτια γρίπης στον άνθρωπο, ενώ οι περιπτώσεις γρίπης από ιούς τύπου C είναι πολύ σπάνιες.

Στην καθημερινή γλώσσα, ο όρος «γρίπη» χρησιμοποιείται συχνά ως συνώνυμο του «κρύωμα» ή «ίωση» αλλά, με την αυστηρή ιατρική έννοια του όρου, γρίπη είναι η νόσος που οφείλεται στους παραπάνω συγκεκριμένους ιούς.

Οι περισσότεροι υγιείς άνθρωποι την ξεπερνούν χωρίς να παρουσιάσουν επιπλοκές, ορισμένοι όμως, όπως άτομα που ανήκουν σε ομάδες υψηλού κινδύνου, διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο για σοβαρές επιπλοκές από τη γρίπη.

Πώς μεταδίδεται

Η γρίπη μεταδίδεται από το ένα άτομο στο άλλο όταν ένας ασθενής βήχει, φταρνίζεται ή μιλά και διασπείρει τους ιούς στον αέρα με τη μορφή πολύ μικρών, αόρατων σταγονιδίων. Οι συγκεκριμένοι ιοί μεταδίδονται επίσης μέσω των χεριών, όταν κάποιος αγγίζει αντικείμενα και επιφάνειες που έχουν μολυνθεί και στη συνέχεια πιάνει τα μάτια του, τη μύτη ή το στόμα του.

Παράγοντες όπως ο ψυχρός καιρός και ο συγχρωτισμός (συγκέντρωση πολλών ατόμων σε κλειστούς χώρους) αυξάνουν τη μετάδοση της. Για την αποφυγή της μετάδοσης τα άτομα θα πρέπει να καλύπτουν το στόμα και τη μύτη τους με χαρτομάντιλο όταν βήχουν ή φτερνίζονται, αλλά και να πλένουν τακτικά τα χέρια τους.

Οι ενήλικες μπορεί να μεταδώσουν τη νόσο μία ημέρα πριν αρρωστήσουν έως 5 – 7 ημέρες από τη στιγμή που θα εκδηλώσουν τα συμπτώματα. Τα παιδιά και οι ασθενείς με σοβαρή ανοσοκαταστολή μπορεί να μεταδίδουν για περισσότερο από μία εβδομάδα.

Συμπτώματα

Τα συμπτώματα της γρίπης συνήθως ξεκινούν απότομα και περιλαμβάνουν υψηλό πυρετό, πόνους των μυών και των αρθρώσεων, πονοκέφαλο, έντονη κόπωση, καταρροή, πονόλαιμο, βήχα (συνήθως ξηρό). Τα παιδιά μπορεί να παρουσιάζουν συμπτώματα από το γαστρεντερικό, όπως ναυτία, εμέτους, διάρροια, ενώ στους ενήλικες τα συμπτώματα αυτά είναι σπάνια.

Ξεκινούν από 1 έως 4 ημέρες μετά την προσβολή από τον ιό και διαρκούν από 2 έως 7 ημέρες. Ο βήχας όμως μπορεί να επιμένει για αρκετό χρονικό διάστημα.

Σημεία που πρέπει να μας θορυβήσουν

Υπάρχουν κάποια συμπτώματα που όταν εμφανιστούν στα παιδιά θα πρέπει άμεσα να επικοινωνήσετε με τον γιατρό σας. Αυτά τα συμπτώματα είναι:

  • ο υψηλός και παρατεινόμενος πυρετός,
  • η γρήγορη αναπνοή ή η δυσκολία στην αναπνοή,
  • η κυάνωση,
  • η άρνηση για λήψη υγρών ή τροφής,
  • η μειωμένη δραστηριότητα και η υπνηλία,
  • η διέγερση ή σπασμοί
  • και η επανεμφάνιση του πυρετού ή επιδείνωση του βήχα, ύστερα από βελτίωση των συμπτωμάτων της γρίπης, καθώς και ενδεχόμενη επιδείνωση υποκείμενου χρόνιου νοσήματος (καρδιολογικού, αναπνευστικού, διαβήτη κλπ.)

Όσον αφορά τους ενήλικες, τα συμπτώματα για τα οποία θα πρέπει άμεσα να συμβουλευτείτε τον γιατρό σας είναι:

  • ο υψηλός και παρατεινόμενος πυρετός,
  • η δύσπνοια,
  • ο πόνος ή αίσθημα πίεσης στο στήθος,
  • τα λιποθυμικά επεισόδια,
  • η σύγχυση
  • και οι πολλοί ή παρατεινόμενοι έμετοι.

Επιπλοκές

Η γρίπη μπορεί να προκαλέσει από ήπια έως και σοβαρή νόσηση και μερικές φορές μπορεί να οδηγήσει στο θάνατο. Οι περισσότεροι υγιείς άνθρωποι ξεπερνούν τη γρίπη χωρίς να παρουσιάσουν επιπλοκές, ορισμένα όμως άτομα που ανήκουν σε ομάδες υψηλού κινδύνου μπορεί να εμφανίσουν σοβαρές επιπλοκές από τη γρίπη.

Μερικές από τις επιπλοκές αυτές είναι η πνευμονία από τον ίδιο τον ιό της γρίπης ή από μικρόβια, κυρίως από πνευμονιόκοκκο, η αφυδάτωση, οι κρίσεις άσθματος στα άτομα που πάσχουν από βρογχικό άσθμα, η παρόξυνση της χρόνιας βρογχίτιδας, καθώς και η επιδείνωση της καρδιακής ανεπάρκειας ή του διαβήτη. Τα παιδιά μπορεί επίσης να παρουσιάσουν ιγμορίτιδα και ωτίτιδα.

Ποιοι βρίσκονται σε υψηλό κίνδυνο

Ο ιός της γρίπης μπορεί να προσβάλλει όλες τις ηλικιακές ομάδες. Ωστόσο τον υψηλότερο κίνδυνο για σοβαρή νόσηση και εμφάνιση επιπλοκών διατρέχουν συγκεκριμένα:

1. τα άτομα ηλικίας 60 ετών και άνω,
2. οι εργαζόμενοι σε χώρους παροχής υπηρεσιών υγείας (ιατρονοσηλευτικό προσωπικό και λοιποί εργαζόμενοι),
3. τα παιδιά ή ενήλικες που παρουσιάζουν έναν ή περισσότερους επιβαρυντικούς παράγοντες (π.χ. υπεβλήθησαν σε μεταμόσχευση οργάνων) ή χρόνια νοσήματα όπως άσθμα, καρδιακή νόσο, σακχαρώδη διαβήτη, χρόνια νεφροπάθεια, νευρομυϊκά νοσήματα, κλπ,
4. οι έγκυες γυναίκες β΄και γ΄τριμήνου,
5. τα παιδιά που παίρνουν ασπιρίνη μακροχρόνια (π.χ. για τη ρευματοειδής αρθρίτιδα) για τον πιθανό κίνδυνο εμφάνισης συνδρόμου Reye μετά από γρίπη,
6. καθώς και τα άτομα που φροντίζουν άλλους με υποκείμενο νόσημα, τα οποία διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο επιπλοκών από τη γρίπη.

Αντιμετώπιση

Όπως συμβαίνει με τις περισσότερες ιώσεις, έτσι και η γρίπη συνήθως «θα κάνει τον κύκλο της». Χρειάζεται ξεκούραση, πολλά υγρά και αποφυγή του καπνίσματος.

Σε ό,τι αφορά τη λήψη φαρμάκων καλό θα είναι να συμβουλεύεστε έναν ειδικό πριν από τη λήψη. Τα αντιβιοτικά δεν έχουν καμία θέση στην θεραπεία της γρίπης, διότι δεν καταπολεμούν τους ιούς. Σημαντικό είναι επίσης να μην δίνετε ασπιρίνη σε παιδιά και εφήβους, ιδίως όταν έχουν πυρετό, αν δεν συμβουλευθείτε πρώτα έναν γιατρό. Στα άτομα αυτής της ηλικίας που έχουν αρρωστήσει με γρίπη, η ασπιρίνη μπορεί σπάνια να προκαλέσει ένα σοβαρό νόσημα που λέγεται σύνδρομο Reye.

Προστασία

Η τήρηση βασικών κανόνων υγιεινής είναι ένας αρκετά αποτελεσματικός τρόπος για να προστατεύσουμε τον εαυτό μας και τους γύρω μας από την γρίπη. Για το λόγο αυτό:

  1. αποφύγετε στενή επαφή με άλλα άτομα,
  2. αποφύγετε να έρχεστε σε επαφή με άτομα που είναι άρρωστα,
  3. κρατήστε απόσταση από τους άλλους όταν είστε εσείς άρρωστοι για να τους προφυλάξετε και να μην αρρωστήσουν,
  4. μείνετε στο σπίτι σας όταν είστε άρρωστοι,
  5. καλύψτε με χαρτομάντιλο το στόμα και τη μύτη σας όταν βήχετε ή φταρνίζεστε,
  6. πλένετε συχνά τα χέρια σας για να μειωθεί η διασπορά των ιών
  7. αποφύγετε να πιάνετε τα μάτια σας, τη μύτη σας ή το στόμα σας.

Mouth-ulcers.jpg

8 Οκτωβρίου, 2018 Angelos KlitsasΆρθρα2

Οι άφθες, οι οποίες ονομάζονται επίσης «αφθώδη έλκη», είναι επί της ουσίας μικρές επιφανειακές πληγές που εντοπίζονται στα χείλη, στη γλώσσα, στα ούλα, στις παρειές, στο έδαφος του στόματος και στο στοματοφάρυγγα.

Έχουν στρογγυλό σχήμα, λευκοκίτρινη επιφάνεια και ερυθρή περιφέρεια, ενώ κύριο χαρακτηριστικό τους είναι η συχνή επανεμφάνιση και ο έντονος πόνος όταν ερεθίζονται από την επαφή με τις τροφές και ιδιαίτερα τις αλμυρές, τις πιπεράτες, τις ξινές, κλπ.

Όταν εμφανίζονται πολλές άφθες ταυτόχρονα μιλάμε για αφθώδη στοματίτιδα.

Η διάρκειά τους συνήθως είναι από μία έως δύο εβδομάδες και εξαφανίζονται μόνες τους, ενώ κατά το χρόνο αυτό μπορούν να προκαλέσουν δυσφαγία, δυσκαταποσία και δυσκολία στην ομιλία. Μπορούν πάντως και να υποτροπιάζουν, εμφανιζόμενες έως και έξι φορές το χρόνο, ενώ εκδηλώνονται συχνότερα στις γυναίκες από τους άνδρες σε ηλικίες μικρότερες των 45 χρόνων.

Οι άφθες ταξινομούνται στις ελάσσονες, διαμέτρου λιγότερο από 10 χιλιοστά που περνάνε σε μία εβδομάδα, στις μείζονες που είναι μεγαλύτερες από 10 χιλιοστά που περνάνε σε δύο με τρεις εβδομάδες και στις ερπητόμορφες, δηλαδή σε συστάδα πολλών μικρών που προσομοιάζουν με την ερπητοειδή στοματίτιδα.

Σημαντικό είναι να σημειωθεί ότι δεν είναι μολυσματικές και δεν μεταδίδονται με σεξουαλική ή άλλη επαφή.

Πού οφείλονται

Η αιτιολογία εμφάνισης τους είναι ασαφής, ωστόσο σύμφωνα με τα πιο πρόσφατα δεδομένα μπορεί να συνδέονται μεταξύ άλλων με:

– την κόπωση και το στρες
– τη διατροφική ανεπάρκεια σε βιταμίνη Β12, φολικό οξύ και σίδηρο
– την κληρονομικότητα
– την αλλεργία σε ορισμένες τροφές
– γαστροεντερικές διαταραχές που συντελούν σε κακή απορρόφηση των θρεπτικών συστατικών.

Πότε είναι επικίνδυνες

Στις περισσότερες περιπτώσεις πρόκειται για ένα αθώο πρόβλημα, υπάρχουν όμως και άλλες που μπορεί να υποκρύπτουν κάτι πολύ πιο σοβαρό. Δεδομένου ότι στο στόμα μπορούν να εκδηλωθούν πολλά νοσήματα, τα οποία συνοδεύονται από άφθες ή βλάβες που μοιάζουν με αυτές, επιβάλλεται σε κάθε περίπτωση η αξιολόγησή τους από ειδικό.

Στις ασθένειες που σχετίζονται με τα παραπάνω, περιλαμβάνονται μεταξύ άλλων οι παθήσεις του πεπτικού συστήματος (π.χ. ελκώδης κολίτιδα), οι παθήσεις του αίματος (π.χ. λευχαιμία), οι ιογενείς λοιμώξεις (έρπης), η HIV/AIDS λοίμωξη και ο καρκίνος του στόματος.

Αντιμετώπιση

Δεν υπάρχει φάρμακο που να θεραπεύει την αφθώδη στοματίτιδα, ωστόσο διατίθενται διάφορα σκευάσματα που χορηγούνται τοπικά για να απαλύνουν το πόνο. Τέτοια είναι ειδικές ουσίες σε μορφή διαλύματος, γέλης  ή spray που «κολλάνε» πάνω στις άφθες και τις προστατεύουν από τα επώδυνα ερεθίσματα.

Όταν παρουσιάζονται, συνίσταται να αποφεύγονται τα ξινά, τα αλμυρά και τα πιπεράτα γεύματα.


Διαστάσεις-άρθρου-για-site.png

5 Οκτωβρίου, 2018 Angelos KlitsasΆρθρα0

Μόλις μια εβδομάδα με ελάχιστες ώρες βραδινού ύπνου μπορεί να συντελέσει σε βλάβες στην καρδιά, λόγω αύξησης της LDL (κακής) χοληστερόλης, υποστηρίζουν Φιλανδοί ερευνητές σε άρθρο που δημοσιεύεται στο επιστημονικό έντυπο Scientific Reports.

Επιστήμονες του Πανεπιστημίου του Ελσίνκι διαπίστωσαν ότι τα άτομα που κοιμόντουσαν ελάχιστες ώρες είχαν επίσης χαμηλότερη HDL (καλή) χοληστερόλη στο αίμα τους, συγκριτικά με όσους κοιμόντουσαν επαρκώς. Οι ειδικοί αποδίδουν το φαινόμενο στο γεγονός ότι γονίδια τα οποία ρυθμίζουν την κυκλοφορία της χοληστερόλης στο σώμα είναι λιγότερο δραστήρια όταν έχουμε στερηθεί τον ύπνο, εν αντιθέσει με την επαρκή νυχτερινή ξεκούραση. Τα νέα αυτά ευρήματα εξηγούν εν μέρει γιατί όσοι κοιμούνται λιγότερο από επτά ώρες το βράδυ διατρέχουν υψηλότερο κίνδυνο καρδιαγγειακών νοσημάτων, όπως εμφράγματος, εγκεφαλικού επεισοδίου ή καρδιακής νόσου.

Η χοληστερόλη είναι μια ουσία που βρίσκεται φυσικά στο σώμα μας και είναι σημαντική για την καλή λειτουργία κάθε κυττάρου. Το σώμα χρησιμοποιεί τη χοληστερόλη για να παρασκευάσει ζωτικά συστατικά, όπως η βιταμίνη D και ορισμένες ορμόνες.

Υπάρχουν δύο βασικά είδη χοληστερόλης, η λιποπρωτεΐνη υψηλής πυκνότητας (HDL), ή αλλιώς «καλή» χοληστερόλη, που είναι ωφέλιμη για την υγεία της καρδιάς. Απομακρύνει τη χοληστερόλη από τις αρτηρίες προς το ήπαρ, όπου αποβάλλεται. Και η λιποπρωτεΐνη χαμηλής πυκνότητας (LDL), ή αλλιώς «κακή» χοληστερόλη, που επιβαρύνει τη λειτουργία της καρδιάς, μεταφέροντας τη χοληστερόλη από το ήπαρ στους ιστούς του οργανισμού.

Εάν τα επίπεδα της LDL είναι υψηλά, η χοληστερόλη συσσωρεύεται στις αρτηρίες σχηματίζοντας αθηρωματικές πλάκες οι οποίες περιορίζουν την κυκλοφορία του αίματος προς την καρδιά, με αποτέλεσμα την εκδήλωση εμφράγματος. Ή μπορεί να προκληθεί ρήξη της αθηρωματικής πλάκας και τα τμήματα της να φτάσουν μέσω του αίματος μέχρι τον εγκέφαλο και να προκαλέσουν εγκεφαλικό επεισόδιο.

Οι Φιλανδοί ερευνητές θέλησαν να δουν γιατί η έλλειψη ύπνου σχετίζεται με περισσότερα καρδιακά προβλήματα και εγκεφαλικά επεισόδια. Μελέτησαν, λοιπόν, την επίδραση της στέρησης ύπνου στο πώς τα γονίδια ρυθμίζουν την μεταφορά της χοληστερόλης στο σώμα, αλλά στα πραγματικά επίπεδα της χοληστερόλης στο αίμα. Παράγοντες που συντελούν στην εκδήλωσης της αθηροσκλήρωσης εντοπίστηκαν τόσο στα άτομα που μελετήθηκαν καθώς και στον γενικό πληθυσμό, που δεν κοιμόντουσαν επαρκώς.

Παλαιότερες μελέτες είχαν δείξει ότι η ανεπάρκεια ύπνου επηρεάζει τη λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος, προκαλώντας φλεγμονή και αυξημένο κίνδυνο ασθενειών. Και η φινλανδική μελέτη απέδειξε ότι, μόλις μια εβδομάδα με ανεπάρκεια ύπνου είναι ικανή να εγείρει αλλαγές στην ανοσοποιητική αντίδραση του οργανισμού και στον μεταβολισμό.

Επόμενος στόχος των επιστημόνων είναι να καθορίσουν πόσο ελάσσονα είναι η ανεπάρκεια ύπνου αλλά παρόλα αυτά να προκαλεί αλλαγές στον οργανισμό του ανθρώπου.

Πηγή: Health.in.gr


Σχέδιο-χωρίς-τίτλο.png

3 Οκτωβρίου, 2018 Angelos KlitsasΠαχυσαρκία0

Η Ελληνική Ιατρική Εταιρεία Παχυσαρκίας (ΕΙΕΠ) σε τεύχος της περιοδικής της έκδοσης κοινοποίησε τα αποτελέσματα πρόσφατης μελέτης (Psychol Med. 2015 May 20:1-11), η οποία εξέτασε το φαινόμενο του εκφοβισμού (bullying) στην παιδική ηλικία και την ενδεχόμενη συσχέτισή του με την παχυσαρκία μεταγενέστερα.

Οι ερευνητές είχαν στόχο να ελέγξουν αν ο εκφοβισμός και η θυματοποίηση στην παιδική ηλικία αυξάνει τον κίνδυνο για νόσηση σχετιζόμενη με την ηλικία στα μέσα της ζωής με τη χρήση βιολογικών δεικτών όπως η φλεγμονή και η παχυσαρκία, ανεξάρτητα από άλλους παράγοντες κινδύνου της παιδικής ηλικίας.

Η μελέτη ήταν μια 50-ετής προοπτική μελέτη όλων των γεννήσεων στη Βρετανία σε 1 εβδομάδα το 1958. Η έκθεση σε εκφοβισμό εκτιμήθηκε αναδρομικά, όταν οι συμμετέχοντες ήταν ηλικίας 7 και 11 ετών (27,7% περιστασιακά εκφοβισμού και 14,6% συχνά θύμα εκφοβισμού). Βιοχημικοί δείκτες φλεγμονής στο αίμα και η παρουσία παχυσαρκίας μετρήθηκαν σε ηλικία 45 χρόνων.

Σύμφωνα με τα αποτελέσματα, οι συμμετέχοντες που υπήρξαν συχνά θύματα εκφοβισμού στην παιδική ηλικία έδειξαν αυξημένα επίπεδα της πρωτεΐνης CRP στο μέσο του κύκλου ζωής τους, που σημαίνει μεγαλύτερο κίνδυνο για κλινικά σημαντική φλεγμονή.

Οι γυναίκες που είχαν κακοποιηθεί στην παιδική ηλικία είχαν υψηλότερο Δείκτη Μάζας Σώματος (ΔΜΣ) από αυτές με μη εκφοβισμό και διέτρεχαν αυξημένο κίνδυνο παχυσαρκίας.

Η συσχέτιση παρέμεινε στατιστικά σημαντική κατά τον έλεγχο των παραγόντων κινδύνου της παιδικής ηλικίας (π.χ. γονική κοινωνική τάξη, ψυχοπαθολογία στην παιδική ηλικία) και της ενήλικης ζωής (π.χ κοινωνική τάξη, κάπνισμα, διατροφή και άσκηση).

Το συμπέρασμα είναι ότι τα εκφοβισμένα παιδιά παρουσιάζουν αυξήσεις σε παράγοντες κινδύνου για τη νόσο σχετιζόμενη με την ηλικία στην μεσαία ενηλικίωση, ανεξάρτητα από συνυπάρχοντες κινδύνους της παιδικής ηλικίας και της ενήλικης ζωής. Έτσι, δεδομένου του υψηλού επιπολασμού του εκφοβισμού και της θυματοποίησης στην παιδική ηλικία, η αντιμετώπιση αυτής της μορφής ψυχοκοινωνικού στρες νωρίς στη ζωή έχει τη δυνατότητα μείωσης του κινδύνου για τη νόσο σχετιζόμενη με την ηλικία και τις επιπλοκές της.


Fotolia_82797853_Subscription_Monthly_M-1024x682.jpg

Οι διακυμάνσεις στο σωματικό βάρος, την αρτηριακή πίεση, τη χοληστερόλη και/ή τα επίπεδα της γλυκόζης στο αίμα σε κατά τα άλλα υγιή άτομα ενδεχομένως να σχετίζονται με μεγαλύτερο κίνδυνο εμφράγματος, εγκεφαλικού επεισοδίου και θανάτου από οποιαδήποτε αιτία, σύμφωνα με νέα μελέτη που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό έντυπο Circulation.

Πρόκειται για την πρώτη μελέτη που δείχνει ότι η μεγάλη διακύμανση στους προαναφερόμενους δείκτες έχει αρνητική επίπτωση ακόμα και σε σχετικά υγιή άτομα.

Η κορεατική μελέτη που αξιοποίησε στοιχεία από το Εθνικό Ασφαλιστικό Σύστημα της Νότιας Κορέας, εστίασε σε 6.748.773 άτομα χωρίς προηγούμενα εμφράγματα και χωρίς διαβήτη, υπέρταση, ή υψηλή χοληστερόλη στην αρχή της μελέτης.

Όλοι οι συμμετέχοντες είχαν υποβληθεί σε τουλάχιστον τρία τσεκ-απ την περίοδο 2005-2012, στα οποία είχε ελεγχθεί το σωματικό βάρος, η γλυκόζη νηστείας, η συστολική αρτηριακή πίεση και η ολική χοληστερόλη.

Συγκριτικά με τα άτομα που είχαν πάντα σταθερό βάρος, αρτηριακή πίεση, χοληστερόλη και/ή γλυκόζη, όσοι εμφάνιζαν μεγάλες αυξομειώσεις κατά την διάρκεια των 5,5 ετών της μελέτης είχαν 127% περισσότερες πιθανότητες να πεθάνουν, 43% περισσότερες πιθανότητες να υποστούν έμφραγμα και 41% περισσότερες πιθανότητες να υποστούν εγκεφαλικό επεισόδιο.

«Οι επαγγελματίες υγείας θα πρέπει να δίνουν μεγάλη προσοχή στις διακυμάνσεις που παρουσιάσουν δείκτες, όπως η χοληστερόλη, η γλυκόζη και η αρτηριακή πίεση, παράλληλα φυσικά με το σωματικό βάρος. Η σταθεροποίησή τους ενδεχομένως να είναι ένα σημαντικό βήμα για τη βελτίωση της συνολικής υγείας των κατά τα άλλα υγιών ατόμων», σχολιάζει ο Σεουνγκ-Χουαν Λι, συγγραφέας της μελέτης και καθηγητής Ενδοκρινολογίας στο Κολέγιο Ιατρική του Καθολικού Πανεπιστημίου της Νότιας Κορέας, στη Σεούλ.

Πηγή: health.in.gr


Screen-Shot-2019-12-02-at-18.15.28-1024x576.png

28 Σεπτεμβρίου, 2018 Angelos KlitsasΆρθραΛοιμώξεις0

Στην ιατρική ο βήχας δεν είναι νόσος. Είναι ένα συχνό σύμπτωμα ποικίλων παθήσεων, το οποίο αποτελεί ένα αντανακλαστικό που εκδηλώνεται με επαναλαμβανόμενη εισπνοή και βίαιη εκπνοή με πίεση του αέρα.

Μπορεί να είναι μια κουραστική και ενοχλητική εμπειρία, ωστόσο αποτελεί μέρος μιας αυτο-προστατευτικής αντίδρασης του οργανισμού. Είναι βασικό κομμάτι του μηχανισμού αυτο-καθαρισμού και χρησιμεύει κυρίως στον καθαρισμό των αεραγωγών, προστατεύοντας έτσι τους πνεύμονες.

Πώς προκαλείται ο βήχας

Προκαλείται όταν ενεργοποιηθούν οι ειδικοί νεύρο-υποδοχείς στους αεραγωγούς. Για παράδειγμα ο καπνός, η σκόνη ή τα ψίχουλα της τροφής προκαλούν μια άμεση αντίδραση βήχα. Επίσης, το οξύ από το στομάχι που ανεβαίνει στον οισοφάγο (γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση) μπορεί να προκαλέσει αυτήν την αντίδραση, αλλά και η οπισθορινική συλλογή εκκρίσεων στην ιγμορίτιδα. Είναι κοινό σύμπτωμα σε αναπνευστικά νοσήματα, όπως το άσθμα και η χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια, ενώ καμιά φορά μπορεί να είναι σύμπτωμα φαρμακευτικής αγωγής. Επιπλέον, η υπερβολική ποσότητα εκκρίσεων (φλέματος) στους αεραγωγούς μπορεί να ενεργοποιήσει το αντανακλαστικό του βήχα, ιδιαίτερα όταν αυτά είναι παχύρευστα και κολλώδη και εμποδίζουν τα μαλακά τριχάκια (κροσσοί) που υπό φυσιολογικές συνθήκες μεταφέρουν τη βλέννα έξω από τους αεραγωγούς.

Ο βήχας ανάλογα με τη χρονική του διάρκεια χωρίζεται σε οξύ όταν η διάρκειά του είναι μικρότερη των 3 εβδομάδων, υποξύ όταν διαρκεί από 3 έως 8 εβδομάδες και χρόνιο όταν ξεπερνάει το διάστημα των 8 εβδομάδων.

Στην περίπτωση του κρυολογήματος με βουλωμένη μύτη, ο βήχας αποτελεί ένα απλό σύμπτωμα που συνοδεύεται με μπούκωμα και δακρύρροια. Ο ασθενής συστήνεται να ακολουθήσει κλασικές συμβουλές όπως υγιεινή διατροφή και ζεστά ροφήματα, κάνοντας υπομονή μέχρι η ίωση να κάνει τον κύκλο της.

Εάν ο βήχας περιλαμβάνει φλέγματα, συνήθως πρόκειται για το γνωστό «τσιγαρόβηχα». Σε εκείνη την περίπτωση ο καπνιστής συμβουλεύεται να το σταματήσει. Εάν χρειάζεται βοήθεια, μπορεί να απευθυνθεί σε πνευμονολόγο.

Πότε χρειάζεται γιατρός

Στον ξηρό βήχα που εμφανίζεται επιδείνωση, συνάχι, έντονη καταρροή ή και αίσθηση ενός ξένου σώματος στο λαιμό που δεν μπορεί να απομακρυνθεί, μπορεί να υπάρχει μια λοίμωξη στο ανώτερο αναπνευστικό που δεν έχει θεραπευτεί, με αποτέλεσμα οι εκκρίσεις που ρέουν πίσω από τη μύτη να ερεθίζουν τους υποδοχείς του βήχα στο φάρυγγα. Ο ασθενής σε κάθε περίπτωση θα πρέπει να απευθυνθεί στον γιατρό του.

Αν ο βήχας συνοδεύεται με δύσπνοια, υπάρχει το ενδεχόμενο να πρόκειται για άσθμα το οποίο προκαλεί χρόνιο βήχα. Συνήθως είναι ξηρός, ενώ ορισμένες φορές συνοδεύεται εκτός από δύσπνοια και με σφίξιμο στο στήθος.

Σε γενικές γραμμές ο ασθενής θα πρέπει να ζητήσει ιατρική βοήθεια στις περιπτώσεις που ο βήχας διαρκεί πάνω από 3 εβδομάδες, συνοδεύεται από αίμα και πυρετό, δύσπνοια, πόνο στο στήθος ή ακόμη και αν ανήκει σε κάποια από τις ευπαθείς ομάδες (καπνιστές, καρδιοπαθείς, ηλικιωμένους, πνευμονοπαθείς).

Background photo created by freepik – www.freepik.com


pexels-photo-346768.jpeg

21 Σεπτεμβρίου, 2018 Angelos KlitsasΔιαβήτης0

Ο σακχαρώδης διαβήτης είναι μια χρόνια κατάσταση που χαρακτηρίζεται από υψηλές τιμές γλυκόζης στο αίμα (το απλό σάκχαρο που δίνει ενέργεια στα κύτταρα του ανθρώπινου οργανισμού) και αναπτύσσεται όταν ο οργανισμός δεν παράγει ή δεν χρησιμοποιεί αποτελεσματικά την ινσουλίνη, μια ορμόνη που βοηθά στην απομάκρυνση του πλεονάσματος γλυκόζης από το αίμα.

Είναι μια πάθηση που χρειάζεται καθημερινά έλεγχο ώστε τα επίπεδα σακχάρου να μην ξεφεύγουν των ορίων, τα οποία προσαρμόζονται τόσο από την καθημερινότητα του ατόμου και τις διατροφικές του συνήθειες όσο και από την ορθή υλοποίηση του θεραπευτικού πλάνου.

Κάθε άτομο με σακχαρώδη διαβήτη που ταξιδεύει είναι σημαντικό να προβαίνει σε ορισμένες προετοιμασίες όπως παρουσιάζεται στο παρακάτω infographic.

Infographic - Σακχαρώδης διαβήτης και ταξίδι


YD-sleep.png

19 Σεπτεμβρίου, 2018 Angelos KlitsasΆρθρα0

Η αποφρακτική υπνική άπνοια, μία κατάσταση όπου κατά τη διάρκεια του ύπνου η αναπνοή τείνει να διακόπτεται, συνδέεται ισχυρά με μη φυσιολογικά επίπεδα χοληστερόλης, σύμφωνα με νέα έρευνα που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Respirology.

Τα αποτελέσματα της έρευνας του Gothenburg University υποδεικνύουν ότι άνθρωποι με σοβαρή υπνική άπνοια έχουν αυξημένο κίνδυνο για υψηλότερη ολική χοληστερόλη, υψηλότερη χοληστερόλη LDL (“κακή χοληστερόλη”), αυξημένα τριγλυκερίδια και χαμηλότερη χοληστερόλη HDL (“καλή χοληστερόλη”).

Η έρευνα έγινε σε 8.592 Eυρωπαίους που δεν είχαν προηγούμενη διάγνωση υψηλής χοληστερόλης και δεν λάμβαναν φάρμακα για αυτή.

Σύμφωνα με τους ερευνητές, η σχέση θα μπορούσε να εξηγεί γιατί άνθρωποι με αποφρακτική υπνική άπνοια έχουν υψηλότερο κίνδυνο καρδιακής νόσου. Τα αποτελέσματα της έρευνας υπογραμμίζουν τη σημασία της αντιμετώπισης της υπνικής άπνοιας και του ελέγχου παραγόντων για καρδιακή νόσο.

Με πληροφορίες από: www.iatronet.gr
Photo credit: Bearfotos


Fotolia_205421795_Subscription_Monthly_M.png

17 Σεπτεμβρίου, 2018 Angelos KlitsasΔιαβήτης0

Ο σακχαρώδης διαβήτης είναι μια πάθηση που μπορεί να αλλάξει τόσο τη ζωή του ατόμου όσο και των ανθρώπων γύρω του. Πρόκειται για μια χρόνια νόσο όπου το σώμα δεν είναι σε θέση να χρησιμοποιήσει αποτελεσματικά τη γλυκόζη που λαμβάνουμε από τα τρόφιμα για τη μετατροπή της σε ενέργεια.

Χαρακτηρίζεται από αύξηση της συγκέντρωσης του σακχάρου στο αίμα και διαταραχή του μεταβολισμού της γλυκόζης, είτε ως αποτέλεσμα ελαττωμένης έκκρισης της ινσουλίνης από το πάγκρεας είτε λόγω ελάττωσης της ευαισθησίας των κυττάρων του σώματος στην ινσουλίνη.

Η ινσουλίνη είναι η ορμόνη που παράγεται από τα βήτα κύτταρα του παγκρέατος. Είναι απαραίτητη στο σώμα καθώς βοηθά στην απομάκρυνση της γλυκόζης από την κυκλοφορία του αίματος και τη μετατροπή της σε απαραίτητη ενέργεια για ιστούς, όπως είναι οι μυς και ο εγκέφαλος.

Ο σακχαρώδης διαβήτης τύπου 1, ο οποίος ονομάζεται και ινσουλινοεξαρτώμενος ή νεανικός, είναι γνωστός ως αυτοάνοση νόσος, που σημαίνει ότι το ανοσοποιητικό σύστημα καταστρέφει τα βήτα κύτταρα του παγκρέατος που παράγουν ινσουλίνη. Στον διαβήτη τύπου 1 το σώμα παράγει μικρή ή καθόλου ποσότητα ινσουλίνης. Αυτή η έλλειψη ινσουλίνης οδηγεί σε υψηλή γλυκόζη αίματος, η οποία είναι επίσης γνωστή ως υπεργλυκαιμία.

Ο χαρακτηρισμός του ως νεανικός διαβήτης οφείλεται στο ότι κατά κανόνα εμφανίζεται σε άτομα νεότερης ηλικίας, χωρίς βέβαια να αποκλείεται και η εμφάνισή του σε μεγαλύτερης ηλικίας ανθρώπους.

Συνήθη συμπτώματα

Στα συνήθη συμπτώματα του διαβήτη τύπου 1 συγκαταλέγονται τα εξής:

– Υπερβολική δίψα
– Συχνή ενούρηση (π.χ. ούρηση στον ύπνο)
– Κόπωση, αδυναμία, υπνηλία
– Υπερβολική απώλεια βάρους σε μικρό χρονικό διάστημα χωρίς εμφανή λόγο
– Εύρεση σακχάρου στα ούρα
– Φρουτώδης οσμή («κετόνες») στο σώμα που περιγράφεται συχνά ως παρόμοια με την οσμή του μανό ή του χαλασμένου αχλαδιού.

Διαχείριση

Ο διαβήτης τύπου 1 είναι μια διαρκής κατάσταση η οποία αντιμετωπίζεται με ισορροπημένη διατροφή, σωματική άσκηση και ενέσεις ινσουλίνης. Οι ενέσεις πρέπει να χορηγούνται σε καθημερινή βάση, διότι απαιτείται ένας αριθμός ενέσεων προκειμένου να διατηρηθεί ο έλεγχος της γλυκόζης αίματος. Στην εκάστοτε περίπτωση ενδέχεται να χορηγηθούν περισσότεροι από έναν τύποι ινσουλίνης.

Ο γιατρός ανάλογα την περίπτωση θα συμβουλεύσει σχετικά με το πότε θα πρέπει να ξεκινήσουν οι ενέσεις ινσουλίνης καθώς και πόση ινσουλίνη χρειάζεται.

Παρακολούθηση γλυκόζης

Είναι σημαντικό οι γονείς του παιδιού με διαβήτη να παρακολουθούν τα επίπεδα γλυκόζης αίματος προκειμένου να βοηθήσουν στη ρύθμισή του. Η παρακολούθηση της γλυκόζης δείχνει εάν η ινσουλίνη λειτουργεί, καθώς και τον τρόπο με τον οποίο η σωματική δραστηριότητα και οι τροφές επηρεάζουν τα επίπεδά της.

Ο έλεγχος είναι πιθανό να χρειαστεί να γίνεται τέσσερις φορές την ημέρα – πριν από το κάθε γεύμα και πριν από την ώρα του ύπνου. Ορισμένες φορές μπορεί επίσης να χρειαστεί και μετά από το γεύμα, μετά από τη σωματική δραστηριότητα ή κατά τη διάρκεια της νύχτας.

Η πραγματοποίησή του γίνεται με ειδικό μετρητή, στον οποίο τοποθετείται μια ταινία εξέτασης. Ο χρήστης στη συνέχεια θα πρέπει να τσιμπήσει το δάκτυλο του παιδιού και να τοποθετήσει μια σταγόνα αίματος στην ταινία εξέτασης. Ο μετρητής με τη σειρά του θα δείξει την ένδειξη της γλυκόζης αίματος.

Ιδανικά αποτελέσματα

Ο γιατρός θα ενημερώσει για τους στόχους που θα πρέπει να επιτευχθούν όσον αφορά τα αποτελέσματα, καθώς και για τις καταστάσεις που μπορεί να προκύψουν όταν υπάρχει έλλειψη ισορροπίας σε ειδικούς παράγοντες, όπως η σωστή προσαρμογή στη δόση της ινσουλίνης, στην ποσότητα τροφής και στη σωματική δραστηριότητα.

Σε γενικές γραμμές ιδανική θεωρείται η επίτευξη των ακόλουθων μακροχρόνιων στόχων της γλυκόζης αίματος:

– Πριν από το γεύμα τα επίπεδα θα πρέπει να κυμαίνονται μεταξύ 4,0 και 8,0 mmol/L (72 -144 mg/dL).
– Δύο ώρες μετά από το γεύμα τα επίπεδα δεν θα πρέπει να υπερβαίνουν τα 10,0 mmol/L (180 mg/dL).
– Κατά την ώρα του ύπνου τα επίπεδα θα πρέπει να μην υπερβαίνουν τα 180 mg/dL.

Σημειώνεται ότι οι συγκεκριμένοι στόχοι μπορεί να είναι δύσκολο να επιτευχθούν, καθώς και ότι το παιδί ενδεχομένως δεν θα επιτύχει αυτά τα επίπεδα όταν ξεκινά για πρώτη φορά να χρησιμοποιεί την ινσουλίνη. Εάν όμως συνεχίζει η δυσκολία αυτή για μεγάλο χρονικό διάστημα, τότε είναι σημαντική η επικοινωνία με τον γιατρό.


1875.png

14 Σεπτεμβρίου, 2018 Angelos KlitsasΆρθρα0

Κάθε κατάσταση στην οποία υπάρχει διαταραχή του φυσιολογικού καρδιακού ρυθμού ονομάζεται καρδιακή αρρυθμία. H καρδιά λειτουργεί χάρη σ’ έναν αυτόματο μηχανισμό ηλεκτρικής διέγερσης με τον ρυθμό της να κυμαίνεται φυσιολογικά σ’ έναν ενήλικα από 60 έως 100 χτύπους το λεπτό, όταν αυτός βρίσκεται σε κατάσταση ηρεμίας.

Ωστόσο για κάποιους λόγους μπορεί ο ρυθμός αυτός να διαταραχθεί, είτε για ορισμένο χρονικό διάστημα είτε και μόνιμα, με αποτέλεσμα η καρδιά να δυσκολεύεται να εκπληρώσει τον ρόλο της ως αντλία που στέλνει το αίμα στον εγκέφαλο και το υπόλοιπο σώμα.

Υπάρχουν διαφόρων ειδών αρρυθμίες, εκ των οποίων ορισμένες είναι εντελώς αθώες ενώ άλλες πολύ σοβαρές και θανατηφόρες. Μία από τις συχνότερες και σημαντικότερες μορφές αρρυθμίας είναι η κολπική μαρμαρυγή, της οποίας η συχνότητα εμφάνισης αυξάνεται όσο αυξάνεται και η ηλικία.

Μορφές

Στην πράξη υπάρχουν τρεις μορφές κολπικής μαρμαρυγής:

1. Πρωτοεμφανιζόμενη
2. Διαλείπουσα (μετά την εμφάνιση 2 ή περισσοτέρων επεισοδίων)
– Παροξυσμική (η αρρυθμία τερματίζεται αυτόματα σε λιγότερο από 7 ημέρες)
– Εμμένουσα (η αρρυθμία παραμένει για περισσότερο από 7 ημέρες και τερματίζεται με φαρμακευτική αγωγή ή καρδιομετατροπή)
3. Μόνιμη (μακροχρόνια κολπική μαρμαρυγή, που διαρκεί πάνω από ένα έτος)

Ένας ασθενής μπορεί να μεταπίπτει από το ένα είδος στο άλλο σε διάφορα χρονικά διαστήματα.

Συμπτώματα

Συχνά η αρρυθμία αυτή είναι ασυμπτωματική ή συνοδεύεται μόνο από ελαφρά συμπτώματα, όπως το αίσθημα παλμών, η ζάλη και η κόπωση. Το «φτερούγισμα» στο στήθος είναι το συνηθέστερο. Σε ορισμένες περιπτώσεις υπάρχει επίσης ο κίνδυνος ισχαιμίας, ενώ σοβαρές κλινικές καταστάσεις που μπορούν να δημιουργηθούν είναι η οξεία καρδιακή κάμψη, το εμβολικό επεισόδιο, το οξύ πνευμονικό οίδημα, το συγκοπτικό επεισόδιο κ.α.

Αντιμετώπιση

Η αντιμετώπιση της μαρμαρυγής των κόλπων έχει τρεις παραμέτρους: 1) τον έλεγχο της συχνότητας, 2) την πρόληψη των εμβολικών επιπλοκών και 3) την αποκατάσταση και διατήρηση του φλεβοκομβικού ρυθμού.

Η θεραπεία θα πρέπει να αποσκοπεί στο να μην υπάρξει επανάληψη του επεισοδίου, οπότε προληπτικά γίνεται χορήγηση φαρμάκων ή άλλες ενέργειες. Σε ανθρώπους με κολπική μαρμαρυγή μόνιμη ή υποτροπιάζουσα χορηγούνται αντιπηκτικά ώστε να προληφθεί ένα πιθανό εγκεφαλικό επεισόδιο.

Σημειώνεται ότι η επιτυχία της θεραπευτικής αντιμετώπισης της πολλές φορές εξαρτάται από την αιτιολογία της, καθώς συχνά έχει να κάνει και με «ανατομικά» προβλήματα.

Αλλαγές στον τρόπο ζωής 

Όσοι αντιμετωπίζουν πρόβλημα κολπικής μαρμαρυγής θα πρέπει να διακόψουν το κάπνισμα, να περιορίσουν ή και να διακόψουν την κατανάλωση καφέ, τσαγιού, αναψυκτικών τύπου κόλα που περιέχουν καφεΐνη, καθώς και να περιορίσουν την κατανάλωση αλκοόλ. Τέλος, να είναι προσεκτικοί και να συμβουλεύονται τον γιατρό τους πριν λάβουν κάποιο φάρμακο, καθώς ορισμένα επηρεάζουν τον καρδιακό ρυθμό.

Photo credit: Katemangostar




ΕΝΗΜΕΡΩΜΕΝΟΣ ΑΣΘΕΝΗΣ ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΥΓΕΙΑ





ΕΝΗΜΕΡΩΜΕΝΟΣ ΑΣΘΕΝΗΣ, ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΥΓΕΙΑ





ΑΦΗΣΤΕ ΜΑΣ ΤΗΝ ΓΝΩΜΗ ΣΑΣ




Κλείτσας Άγγελος Παθολόγος Καλαμαριά - Σήμα αναγνώρισης ασθενών από Doctoranytime



Copyright by Yourdoc.gr 2025. All rights reserved.



Web design by Siteworks



Copyright by Yourdoc.gr 2025. All rights reserved. Web design by Siteworks