Blog

pexels-photo-259363.png

Όταν καταναλώνουμε τρόφιμα που περιλαμβάνουν υδατάνθρακες, αυτά με τη σειρά τους διασπώνται από το πεπτικό σύστημα και μετατρέπονται σε γλυκόζη για την παροχή ενέργειας στα κύτταρα του σώματος.

Παράλληλα, ο οργανισμός με τη λήψη της τροφής παράγει ινσουλίνη, μια ορμόνη που είναι υπεύθυνη για τη ρύθμιση των επιπέδων σακχάρου στο αίμα. Η ινσουλίνη εκκρίνεται από το πάγκρεας όταν η γλυκόζη εισέλθει στην κυκλοφορία του αίματος, από όπου στη συνέχεια με τη βοήθεια της θα εισχωρήσει στα κύτταρα. Όταν όμως ο μηχανισμός αυτός υπολειτουργεί, τότε το άτομο πάσχει από σακχαρώδη διαβήτη.

Κατά την εγκυμοσύνη το σώμα χρειάζεται μεγαλύτερη ποσότητα ινσουλίνης και εάν αυτή δεν είναι επαρκής (είτε λόγω ελαττωματικής παραγωγής από το πάγκρεας, είτε λόγω ελαττωματικής δραστικότητας), τότε τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα ανεβαίνουν. Αυτό ακριβώς είναι ο σακχαρώδης διαβήτης της κύησης.

Οι παράγοντες κινδύνου ποικίλουν, ωστόσο αυξημένο (σε ποσοστό έως και 14%) έχουν μεταξύ άλλων οι περιπτώσεις όπου η έγκυος είναι ηλικίας άνω των 25 και ιδιαίτερα άνω των 35 ετών, έχει παχυσαρκία ή αυξάνεται υπερβολικά το βάρος της κατά τη διάρκεια της κύησης ή ακόμη έχει ιστορικό που σχετίζεται με τη νόσο.

Ο –μη ρυθμισμένος– σακχαρώδης διαβήτης της εγκυμοσύνης αυξάνει τους κινδύνους για εμφάνιση επιπλοκών τόσο στο έμβρυο όσο και στη μητέρα (όπως η ανάπτυξη υπέρτασης ή προεκλαμψίας) και για το λόγο αυτό θα πρέπει να παρακολουθείται συχνά κατά τη διάρκειά της. Επίσης, μετά τον τοκετό θα πρέπει να επανεκτιμηθεί η κατάσταση της μητέρας, διότι υπολογίζεται ότι 40% των γυναικών αυτών μπορεί να αναπτύξουν σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2 μέσα στην επόμενη δεκαετία.

Ασυμπτωματική νόσος

Το μεγαλύτερο μέρος του προβλήματος έγκειται στο γεγονός ότι οι γυναίκες με σακχαρώδη διαβήτη εγκυμοσύνης δεν παρουσιάζουν συμπτώματα και γι’ αυτό είναι σημαντικό να ελέγχονται.

Ένας απλός τρόπος είναι κατά τον 6ο μήνα της εγκυμοσύνης, ανεξάρτητα από την ώρα της ημέρας και τη λήψη τροφής, η λήψη 50 γραμμαρίων γλυκόζης και ο προσδιορισμός σακχάρου αίματος μια ώρα μετά. Αν τα επίπεδα σακχάρου του αίματος είναι υψηλότερα των 140 mg/dl, τότε πρέπει να γίνει μια εξέταση με την ονομασία «καμπύλη γλυκόζης» σύμφωνα με τις οδηγίες του ειδικού.

Οι επιπλοκές του διαβήτη κύησης

Ο σακχαρώδης διαβήτης της κύησης αυξάνει τον κίνδυνο για μια σειρά από επιπλοκές. Σε αυτές περιλαμβάνονται η εμφάνιση υπερτασικής νόσου στη μητέρα, ο ενδομήτριος θάνατος του εμβρύου, το υδράμνιο (πλεονάζον αμνιακό υγρό γύρω από το έμβρυο), η εμφάνιση συγγενών ανωμαλιών και η μακροσωμία του εμβρύου.

Μετά τον τοκετό μπορεί επίσης να εμφανιστεί στη μητέρα υπογλυκαιμία, υπασβεστιαιμία, καθώς και σύνδρομο αναπνευστικής δυσχέρειας στο έμβρυο.

Αντιμετώπιση

Είναι σημαντικό αν όχι όλες, οι έγκυοι υψηλού κινδύνου να ελέγχονται για διαβήτη εγκυμοσύνης, γιατί είναι μια κατάσταση που αν διαγνωστεί έγκαιρα και δοθεί κατάλληλη θεραπεία μηδενίζονται οι κίνδυνοι για τη μητέρα και το παιδί.

Η θεραπεία περιλαμβάνει την εκπαίδευση σε θέματα διατροφής, στον τρόπο παρακολούθησης της γλυκόζης αίματος και ούρων καθώς και στον έλεγχο του σωματικού βάρους μέσω καθημερινής άσκησης. Στην περίπτωση που η διατροφή και η άσκηση δεν αρκούν, μπορεί να χρειαστούν ινσουλίνη ή φάρμακα για τον έλεγχό του σακχάρου.

Σημειωτέον ότι θα πρέπει να ξαναγίνει μια καμπύλη γλυκόζης σε 6 εβδομάδες μετά τον τοκετό για να επιβεβαιωθεί το αν ο διαβήτης υποχώρησε.

Τέλος, κάθε γυναίκα που παρουσιάζει διαβήτη στην εγκυμοσύνη θα πρέπει να θυμάται πως έχει μεγάλες πιθανότητες να αναπτύξει διαβήτη αργότερα στη ζωή της.


OI4S7E0.png

20 Ιουνίου, 2018 Angelos KlitsasΠαχυσαρκία0

Ο σύγχρονος τρόπος ζωής που επιβάλλει την κατανάλωση γρήγορων και επεξεργασμένων τροφών, το άγχος και η καθιστική ζωή συγκαταλέγονται μεταξύ άλλων στους παράγοντες που επηρεάζουν αρνητικά το συκώτι (ήπαρ), καθώς μπορούν να προκαλέσουν τη συσσώρευση λίπους σε αυτό.

Η κατάσταση αυτή ονομάζεται μη αλκοολική λιπώδης νόσος του ήπατος και χαρακτηρίζεται από τη συγκέντρωση λίπους στα κύτταρα του ήπατος, η οποία δεν οφείλεται στην υπέρμετρη κατανάλωση αλκοόλ. Σχετίζεται σημαντικά με την παχυσαρκία και μπορεί να προκαλέσει σοβαρά προβλήματα υγείας, ενώ αποτελεί σήμερα μία από τις συχνότερες αιτίες χρόνιας ηπατοπάθειας παγκοσμίως.

Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν αναπτύσσουν σοβαρά προβλήματα με το ήπαρ, αλλά έχουν αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης καρδιαγγειακών προβλημάτων, όπως έμφραγμα, αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο και σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2. Σε ορισμένα άτομα όμως το συσσωρευμένο λίπος μπορεί να προκαλέσει φλεγμονή και ουλές στο ήπαρ, ενώ σε πιο σοβαρές περιπτώσεις μπορεί να εξελιχθεί και σε ηπατική ανεπάρκεια.

Συμπτώματα

Στην πλειονότητά τους οι πάσχοντες είναι ασυμπτωματικοί ή εμφανίζουν ελάχιστα σημεία. Η νόσος αποκαλύπτεται τυχαία σε κάποιο βιοχημικό ή απεικονιστικό έλεγχο ρουτίνας, για τη διάγνωση της οποίας απαραίτητη προϋπόθεση είναι η αποχή από την κατανάλωση αλκοόλ σε ποσότητα πέραν των ασφαλών ορίων.

Πιο σπάνια όμως μπορεί να προκαλέσει συμπτώματα που είναι μη ειδικά: εξασθένιση, ηπατομεγαλία (αύξηση του μεγέθους του συκωτιού), πόνος στο δεξιό υποχόνδριο του ήπατος ή και σημεία πυλαίας υπέρτασης (αύξηση της πίεσης μέσα στο πυλαίο σύστημα).

Αντιμετώπιση

Σε ό,τι αφορά την αντιμετώπιση της νόσου, δεν υπάρχει ακόμη κάποια ειδική θεραπεία, ωστόσο η προσπάθεια επικεντρώνεται στη ρύθμιση των παραγόντων κινδύνου. Οι οδηγίες που παρέχονται στους ασθενείς συνήθως περιλαμβάνουν την απώλεια σωματικού βάρους, την υγιεινή διατροφή που είναι πλούσια σε φρούτα, λαχανικά και δημητριακά ολικής αλέσεως και την αύξηση της σωματικής δραστηριότητας υπό τη μορφή μέτριας αερόβιας άσκησης 30 λεπτών, 3-6 φορές την εβδομάδα.

Εάν συνυπάρχει σακχαρώδης διαβήτης, είναι απαραίτητη η σωστή ρύθμιση των επιπέδων σακχάρου για τη μείωση του λίπους στο ήπαρ, ενώ αν είναι αυξημένα και τα επίπεδα της χοληστερίνης, η σωστή διατροφή, η άσκηση και η φαρμακευτική αγωγή μπορούν να βοηθήσουν.

Τέλος, απαραίτητη είναι η προστασία του ήπατος από παράγοντες που επιβαρύνουν τη λειτουργία του, όπως είναι το αλκοόλ και τα περιττά φάρμακα.

Photo credit: Freepik


930.png

11 Ιουνίου, 2018 Angelos KlitsasΔιαβήτης0

Άνθρωποι που ζουν με διαβήτη τύπου 1 για πολύ μεγάλο διάστημα, μπορεί ενδεχομένως να έχουν ελαφρά μείωση των νοητικών ικανοτήτων-κυρίως στη μνήμη, σε σύγκριση με όσους δεν έχουν διαβήτη, αναφέρει νέα έρευνα.

Σύμφωνα με την έρευνα, που δημοσιεύτηκε στο Diabetes Care, οι αλλαγές στη μνήμη συνδέονται με την καρδιαγγειακή νόσο. Η έρευνα συνέκρινε τις νοητικές ικανότητες 82 συμμετεχόντων ηλικίας 50 ετών, που ζούσαν με διαβήτη τύπου 1 για μεγάλο διάστημα, με άλλους παρόμοιας ηλικίας με διαβήτη τύπου 2 ή χωρίς διαβήτη.

Οι ελαφρές νοητικές εκπτώσεις δεν φαίνονται σε κλινικά συμπτώματα σε αυτούς τους ασθενείς, που παραμένουν στο φυσιολογικό εύρος λειτουργίας ανθρώπων της ηλικίας τους, δήλωσε ο ερευνητής Gail Musen, του Joslin Diabetes Centre στη Βοστόνη.

Οι ερευνητές επίσης εξέτασαν πώς διάφορα μέτρα νοητικής υγείας μεταξύ των συμμετεχόντων θα μπορούσαν να ανταποκρίνονται σε συνήθεις επιπλοκές διαβήτη. Η επίδοση ήταν σημαντικά αλλά όχι υπερβολικά χαμηλότερη σε ανθρώπους με κάποιας μορφής διαβήτη σε σχέση με ανθρώπους χωρίς τη νόσο.

Ενώ αυτό είναι γνωστό για ανθρώπους με διαβήτη τύπου 2, οι αλλαγές στη μνήμη σε ηλικιωμένους με διαβήτη τύπου 1 δεν είχαν περιγραφεί με σαφήνεια. Στα τεστ οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι συμμετέχοντες είχαν κατά μέσον όρο ελαφρώς χειρότερη επίδοση σε σχέση με ανθρώπους χωρίς διαβήτη.

Πηγή: www.iatronet.gr
Photo credit: Freepik


Article-Walking.png

Το έντονο περπάτημα μπορεί ενδεχομένως να παρατείνει τη ζωή, αναφέρει νέα έρευνα. Σε σύγκριση με τον αργό βηματισμό, το περπάτημα με μέσο ρυθμό φάνηκε να μειώνει τον κίνδυνο πρόωρου θανάτου κατά 20%, ενώ ο γρηγορότερος ρυθμός φάνηκε να μειώνει τον κίνδυνο κατά 24%.

Ο ερευνητής Εμμανουήλ Σταματάκης, του University of Sydney, δήλωσε ότι ο γρήγορος βηματισμός είναι 5-7 χιλιόμετρα την ώρα αλλά εξαρτάται από τα επίπεδα φόρμας. Άλλος δείκτης είναι το βάδισμα σε ρυθμό που μας κάνει ελαφρώς να χάνουμε την αναπνοή μας ή να ιδρώνουμε.

Οι ερευνητές ανακάλυψαν επίσης ότι οι άνθρωποι φαίνεται να μειώνουν τον κίνδυνο πρόωρου θανάτου από καρδιακή νόσο κατά 24% περιπατώντας με μέτριο ρυθμό και κατά 21% περιπατώντας γρήγορα, σε σύγκριση με το βάδισμα με αργό ρυθμό.

Επιπλέον, το όφελος της έντονης βάδισης ήταν ιδιαίτερα ενισχυμένο σε ηλικιωμένους. Όσοι ήταν άνω των 60 ετών και περπατούσαν με μέτριο ρυθμό είχαν 46% μείωση του κινδύνου πρόωρου θανάτου από καρδιοπάθεια και όσοι περπατούσαν γρήγορα είχαν 53% μείωση. Οι ερευνητές ανακάλυψαν σχέση αλλά δεν απέδειξαν ότι είναι αιτιατή.

Οι ερευνητές ανέλυσαν στοιχεία θανάτου και τα συνέδεσαν με αποτελέσματα 11 ερευνών στη Βρετανία και τη Σκοτία, μεταξύ 1994 και 2008. Σε αυτές, οι συμμετέχοντες ανέφεραν το ρυθμό βηματισμού. Ο ερευνητής δήλωσε ότι αν και το φύλο και ο ΔΜΣ δεν φάνηκε να επηρεάζουν το αποτέλεσμα, το περπάτημα με μέτριο ρυθμό συνδεόταν με σημαντικά μειωμένο κίνδυνο θνησιμότητας από όλα τα αιτία και καρδιαγγειακή νόσο. Δεν υπήρχαν ενδείξεις να υποδεικνύουν ότι ο βηματισμός είχε σημαντική επίδραση στη θνησιμότητα από καρκίνο.

Η ανάλυση έδειξε ότι η αύξηση του ρυθμού βάδισης μπορεί ενδεχομένως να είναι σωστός τρόπος βελτίωσης της υγείας της καρδιάς. Ειδικά σε καταστάσεις στις οποίες το περισσότερο περπάτημα δεν είναι εφικτό, το να περπατά κάποιος γρηγορότερα μπορεί ενδεχομένως να είναι καλή επιλογή αύξησης του καρδιακού ρυθμού-που οι περισσότεροι μπορούν να εντάξουν στη ζωή τους.

Η έρευνα δημοσιεύτηκε στο περιοδικό British Journal of Sports Medicine.

Πηγή: www.iatronet.gr
Photo credit: Freepik


748.png

18 Μαΐου, 2018 Angelos KlitsasΆρθρα0

Νέα έρευνα υποδεικνύει ότι άσχετα από την ηλικία κάποιου, η τακτική φυσική δραστηριότητα μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο κατάθλιψης.

Οι ερευνητές ανέλυσαν στοιχεία 49 ερευνών σε σχεδόν 267.000 ανθρώπους στη Νότιο Αμερική, την Ευρώπη και την Ωκεανία. Οι συμμετέχοντες δεν είχαν ψυχική νόσο και παρακολουθήθηκαν για περισσότερα από 7 χρόνια κατά μέσον όρο.

Υψηλά επίπεδα σωματικής δραστηριότητας συνδέθηκαν με χαμηλότερο κίνδυνο κατάθλιψης σε όλες τις ηλικιακές ομάδες κατά  τη διάρκεια της έρευνας, ανακάλυψαν οι ερευνητές. Ωστόσο, η νέα έρευνα δεν είχε σχεδιαστεί έτσι ώστε να αποδεικνύει ότι η άσκηση πράγματι προκάλεσε τη μείωση του κινδύνου.

Ο Felipe Barreto Schuch, του Universidade La Salle, δήλωσε ότι πρόκειται για την πρώτη παγκόσμια μετα-ανάλυση που δείχνει ότι η φυσική δραστηριότητα είναι ωφέλιμη για την προστασία του πληθυσμού από την εμφάνιση κατάθλιψης.

Ο ερευνητής δήλωσε ότι οι ενδείξεις είναι σαφείς, ότι άνθρωποι που είναι πιο δραστήριοι έχουν μικρότερο κίνδυνο εμφάνισης κατάθλιψης και πρόσθεσε, ότι άσχετα από την ηλικία ή από τον τόπο διαμονής, η φυσική δραστηριότητα μπορεί να μειώσει τον κατοπινό κίνδυνο κατάθλιψης. Περισσότερες έρευνες χρειάζονται για να διαπιστωθεί η ελάχιστη ποσότητα άσκησης που απαιτείται για τη μείωση του κινδύνου κατάθλιψης και των ειδών και ποσοτήτων φυσικής δραστηριότητας που μπορεί ενδεχομένως να είναι πιο αποτελεσματικά.

Η έρευνα δημοσιεύτηκε στο περιοδικό American Journal of Psychiatry.

Πηγή: www.iatronet.gr
Photo credit: Freepik

Diabetes.png

Άνθρωποι με έλλειψη βιταμίνης D φαίνεται πως έχουν πολύ μεγαλύτερο κίνδυνο εμφάνισης προδιαβήτη και διαβήτη τύπου 2 σε σχέση με όσους έχουν φυσιολογικά επίπεδα της βιταμίνης, σύμφωνα με νέα έρευνα του University of California San Diego School of Medicine και του Seoul National University στη Νότιο Κορέα.

Η έρευνα έγινε σε 903 υγιείς ενήλικες, μέσης ηλικίας 74 ετών χωρίς σημάδια προδιαβήτη ή διαβήτη, από το 1997 έως το 1999, οι οποίοι παρακολουθήθηκαν μέχρι το 2009.

Κατά τη διάρκεια της έρευνας, οι ερευνητές μέτρησαν τα επίπεδα βιταμίνης D στο αίμα και τη γλυκόζη στο πλάσμα καθώς και την ανοχή στη γλυκόζη. Καθόρισαν ως φυσιολογικά τα επίπεδα βιταμίνης στα 30 ng/mL.

Σύμφωνα με τους ερευνητές, οι συμμετέχοντες με έλλειψη βιταμίνης D είχαν πενταπλάσιες πιθανότητες να εμφανίσουν διαβήτη τύπου 2 σε σχέση με όσους είχαν επίπεδα πάνω από 50 ng/mL.

Τα ευρήματα της επιδημιολογικής έρευνας δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό PLOS One.

Πηγή: iatronet.gr


Fotolia_124855890_Subscription_Monthly_M.png

Η διαβητική μακροαγγειοπάθεια είναι μία μορφή γενικευμένης αποφρακτικής αρτηριοπάθειας, κατά την οποία προσβάλλονται αρτηρίες μεσαίου και μεγάλου μεγέθους, με συχνότερη εντόπιση στις περιφερικές αρτηρίες των άκρων, τις στεφανιαίες και τις εγκεφαλικές αρτηρίες.

Πρόκειται για μια επιπλοκή του διαβήτη, η οποία αποτελεί τον κύριο λόγο προβλημάτων υγείας των ατόμων με τη νόσο.

Ο συγκεκριμένος όρος χρησιμοποιείται ως συνώνυμο της κοινής αθηροσκλήρυνσης, μιας πάθησης των αρτηριών που δημιουργείται από τη σταδιακή εγκατάσταση λιπαρών ουσιών και λιπιδίων στα τοιχώματά τους, με αποτέλεσμα τη στένωση και την απόφραξη, που μπορεί να οδηγήσει σε έμφραγμα, εγκεφαλικό ή ισχαιμία των κάτω άκρων.

Σε αντίθεση με άλλες επιπλοκές η μακροαγγειοπάθεια δεν αποτελεί ειδική εκδήλωση του διαβήτη. Εντούτοις, η εμφάνιση διαφόρων αθηροσκληρυντικών εκδηλώσεων τείνει να είναι συχνότερη και πρωιμότερη στους διαβητικούς σε σχέση με τους μη διαβητικούς, ενώ και η εξέλιξή της ταχύτερη.

Η εμφάνιση της αθηροσκλήρυνσης παρατηρείται σε όλο το φάσμα του διαβήτη: από τους δύσκολα ρυθμιζόμενους ινσουλινοεξαρτώμενους ασθενείς έως ασθενείς με ήπια υπεργλυκαιμία που δεν απαιτούν ινσουλίνη.

Οι παράγοντες που οδηγούν στη διαβητική μακροαγγειοπάθεια είναι η συνύπαρξη παχυσαρκίας, δυσλιπιδαιμίας (με υψηλές τιμές LDL και χαμηλές HDL – χοληστερόλης και υπερτριγλυκεριδαιμίας) και αρτηριακής υπέρτασης, ενώ άλλοι που μπορούν να επιβαρύνουν την κατάσταση είναι το κάπνισμα και η καθιστική ζωή.

Συμπτώματα

Η κλινική εμφάνιση της μακροαγγειοπάθειας είναι ίδια με εκείνη της αθηροσκλήρυνσης. Δεν έχει συμπτώματα στα πρώιμα στάδια. Ωστόσο, όταν η νόσος γίνει πιο σοβαρή, τα συμπτώματα εξαρτώνται από ποιες αρτηρίες είναι στενωμένες και σχετίζονται με τη δυσλειτουργία των οργάνων που αιματώνουν οι αρτηρίες αυτές.

Σε στένωση των αγγείων της καρδιάς τα πρώτα συμπτώματα είναι πόνος σαν σφίξιμο κατά τη σωματική άσκηση. Σε στένωση των αρτηριών του εγκεφάλου μπορεί να εκδηλωθεί εγκεφαλικό σε ολική απόφραξη. Σε στένωση των αρτηριών των ποδιών το πρώτο σύμπτωμα μπορεί να είναι κράμπες και πόνος κατά τη βάδιση που να υποχρεώνει τον ασθενή σε στάση (διαλείπουσα χωλότητα).

Αντιμετώπιση

Η θεραπεία της διαβητικής μακροαγγειοπάθειας εστιάζει κατά βάση στη μεταβολική ρύθμιση του διαβήτη και στη λήψη ειδικών μέτρων για την πρόληψη σοβαρότερων επιπλοκών.

Συνιστάται η διακοπή του καπνίσματος, η υιοθέτηση ενός υγιεινού τρόπου ζωής, το περπάτημα και η αντιμετώπιση άλλων παραγόντων κινδύνου. Η αντιμετώπιση μπορεί να είναι είτε συντηρητική με φαρμακευτική αγωγή είτε χειρουργική κατά περίπτωση και σύμφωνα με τις υποδείξεις του ειδικού.


pexels-photo-618923.png

Αν είναι σε καλή φόρμα, μια γυναίκα έχει λιγότερες πιθανότητες να εμφανίσει διαβήτη κύησης κατά την εγκυμοσύνη, αναφέρει νέα έρευνα.

Σακχαρώδης διαβήτης της εγκυμοσύνης είναι ο διαβήτης που παρουσιάζεται κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και υποχωρεί (στις περισσότερες περιπτώσεις) μετά τον τοκετό. Ο σακχαρώδης διαβήτης είναι μια πάθηση όπου το σώμα δεν είναι σε θέση να χρησιμοποιήσει αποτελεσματικά τη γλυκόζη που λαμβάνουμε από τα τρόφιμα για τη μετατροπή της σε ενέργεια. Χαρακτηρίζεται από αύξηση της συγκέντρωσης του σακχάρου στο αίμα (υπεργλυκαιμία) και διαταραχή του μεταβολισμού της γλυκόζης, είτε ως αποτέλεσμα ελαττωμένης έκκρισης της ινσουλίνης από το πάγκρεας, είτε λόγω ελάττωσης της ευαισθησίας των κυττάρων του σώματος στην ινσουλίνη.

Ερευνητές που παρακολούθησαν 1.300 γυναίκες ανακάλυψαν ότι υψηλά επίπεδα φόρμας πριν την εγκυμοσύνη συνδέθηκαν με μείωση 21% του διαβήτη κύησης. Τα ευρήματα δείχνουν ότι γυναίκες θα πρέπει να σκέφτονται να βρουν τη φόρμα τους πριν τη σύλληψη, σύμφωνα με ερευνητές από την Αϊόβα.

Η ερευνήτρια Kara Whitaker, δήλωσε ότι οι γυναίκες είναι πολύ προσεκτικές κατά την εγκυμοσύνη με αυτά που τρώνε και με την άσκηση που κάνουν. Η έρευνα έδειξε ότι θα πρέπει να ασχολούνται με αυτές τις υγιεινές συμπεριφορές και πριν συλλάβουν.

Οι ερευνητές σημείωσαν ότι ο διαβήτης κύησης αυξάνει τις πιθανότητες εμφάνισης διαβήτη τύπου 2 μετά τον τοκετό. Πριν συλλάβει μια γυναίκα μπορεί να βρεθεί σε φόρμα κάνοντας τουλάχιστον 150 λεπτά μέτρια έως έντονη άσκηση (30 λεπτά την ημέρα για 5 εβδομάδες), δήλωσε η Whitaker.

Το έντονο περπάτημα θα μπορούσε να αποτελέσει μέτρια σωματική δραστηριότητα, ενώ το τρέξιμο έντονη.

Οι ερευνητές ανέλυσαν στοιχεία 25 ετών από 1.333 γυναίκες. Τα ευρήματα δημοσιεύτηκαν πρόσφατα στο Medicine & Science in Sports & Exercise.

Με πληροφορίες από iatronet.gr.


Fotolia_111603904_Subscription_Monthly_M.png

20 Απριλίου, 2018 Angelos KlitsasΔιαβήτης0

Η κακή υγεία των μυών μπορεί ενδεχομένως να αποτελεί επιπλοκή του σακχαρώδη διαβήτη τύπου 1, ακόμα και σε νέους ανθρώπους που ασκούνται επαρκώς, αποκάλυψε νέα έρευνα που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Diabetologia.

Ερευνητές από το McMaster University του Hamilton και του York University στο Τορόντο ανέλυσαν δείγματα μυών νέων ενηλίκων, με και χωρίς διαβήτη τύπου 1, που ασκούνταν περισσότερο από τη συνιστώμενη άσκηση σε εβδομαδιαία βάση. Στους νέους ενήλικες με διαβήτη, οι βιοψίες μυών αποκάλυψαν δομικές και λειτουργικές αλλαγές στα μιτοχόνδρια. Τα μιτοχόνδρια παρήγαγαν χαμηλότερες από τις φυσιολογικές ποσότητες ενέργειας και απελευθέρωναν φυσιολογικές ποσότητες τοξινών που προκαλούν κυτταρική βλάβη.

Αυτές οι αλλαγές θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε πιο αργό μεταβολισμό, μεγαλύτερη δυσκολία ελέγχου των επιπέδων σακχάρου στο αίμα και γρηγορότερη έναρξη αναπηρίας. Σύμφωνα με τους ερευνητές τα ευρήματα δείχνουν πως η κακή μυϊκή υγεία θα πρέπει να προστεθεί στις γνωστές επιπλοκές του διαβήτη τύπου 1 μαζί με νευρική βλάβη, καρδιοπάθεια και νεφρικές διαταραχές. Πρόσθεσαν, επίσης, ότι πλέον γνωρίζουμε πως ακόμα και ενεργητικοί άνθρωποι με διαβήτη έχουν αλλαγές στους μυς τους, που θα μπορούσαν να βλάπτουν την ικανότητα ρύθμισης του σακχάρου.

Είναι γνωστό πως οι σκελετικοί μύες είναι το μεγαλύτερο μεταβολικό όργανο και ο κύριος ιστός καθαρισμού του σακχάρου μετά την κατανάλωση γεύματος, επομένως πρέπει να τους κρατάμε όσο γίνεται πιο υγιείς.

Τα συμπεράσματα των ερευνητών δείχνουν ότι οι οδηγίες άσκησης για ανθρώπους με διαβήτη τύπου 1 μπορεί ενδεχομένως να πρέπει να αναθεωρηθούν για το καλό επίπεδο της μυϊκής υγείας.

Με πληροφορίες από: www.iatronet.gr.


108314345_fb128d39cc_o.jpg

Όταν καταναλώνουμε τρόφιμα που περιλαμβάνουν υδατάνθρακες, αυτά με τη σειρά τους διασπώνται από το πεπτικό σύστημα και μετατρέπονται σε γλυκόζη για την παροχή ενέργειας στα κύτταρα του σώματος.

Παράλληλα, ο οργανισμός με τη λήψη της τροφής παράγει ινσουλίνη, μια ορμόνη που είναι υπεύθυνη για τη ρύθμιση των επιπέδων σακχάρου στο αίμα. Η ινσουλίνη εκκρίνεται από το πάγκρεας όταν η γλυκόζη εισέλθει στην κυκλοφορία του αίματος, από όπου στη συνέχεια με τη βοήθεια της θα εισχωρήσει στα κύτταρα. Όταν όμως ο μηχανισμός αυτός υπολειτουργεί, τότε το άτομο πάσχει από σακχαρώδη διαβήτη.

Κατά την εγκυμοσύνη το σώμα χρειάζεται μεγαλύτερη ποσότητα ινσουλίνης και εάν αυτή δεν είναι επαρκής (είτε λόγω ελαττωματικής παραγωγής από το πάγκρεας, είτε λόγω ελαττωματικής δραστικότητας), τότε τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα ανεβαίνουν. Αυτό ακριβώς είναι ο σακχαρώδης διαβήτης της κύησης.

Ο μηχανισμός παραγωγής της ινσουλίνης κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης παρεμποδίζεται από τη δράση των ορμονών που εκκρίνει ο πλακούντας. Τα επίπεδα των πλακουντιακών ορμονών αυξάνονται γραμμικά στο δεύτερο και τρίτο τρίμηνο, τα οποία με τη σειρά τους προκαλούν αντιστάσεις στη δράση της ινσουλίνης. Το αποτέλεσμα είναι οι ανάγκες σε ινσουλίνη να αυξάνονται. Στο τρίτο τρίμηνο η μέση 24ωρη ινσουλίνη αυξάνεται κατά 50% σε σχέση με την προ κυήσεως κατάσταση.

Το πάγκρεας για να αντεπεξέλθει στις ανωτέρω συνθήκες είναι αναγκασμένο να δουλέψει περισσότερο για να δημιουργήσει έως και διπλάσια ποσότητα ινσουλίνης.

Πώς επηρεάζεται το έμβρυο

Εάν η ανταπόκρισή του παγκρέατος στις αυξημένες απαιτήσεις δεν είναι ικανοποιητική, τότε εμφανίζεται υπεργλυκαιμία τόσο στη μητέρα όσο και στο έμβρυο.

Συνήθως αυτή η υπεργλυκαιμία εμφανίζεται μετά τα γεύματα και προκαλεί αύξηση στο μέγεθος του εμβρύου. Αυτό συμβαίνει διότι η υπεργλυκαιμία προκαλεί αυξημένη έκκριση ινσουλίνης, η οποία είναι αναβολική ορμόνη και προκαλεί αυξημένη συσσώρευση θρεπτικών συστατικών στο έμβρυο και αύξηση του μεγέθους πέραν του κανονικού (μακροσωμία).

Η γλυκόζη με τη σειρά της που συσσωρεύεται στο έμβρυο μετατρέπεται σε λίπος. Η μετατροπή αυτή απαιτεί οξυγόνο με αποτέλεσμα το έμβρυο να βιώνει επεισόδια μειωμένης συγκέντρωση οξυγόνου (υποξία). Η εμβρυϊκή υποξία προκαλεί την έκκριση κατεχολαμινών από τα επινεφρίδια, τα οποία με τη σειρά τους προκαλούν καταστάσεις όπως υπέρταση, καρδιακή υπερτροφία και υπερπλασία του μυελού.

Η μακροσωμία καθιστά δύσκολη την διαδικασία του φυσιολογικού τοκετού και βάζει το έμβρυο σε κίνδυνο τραυματισμού. Σε αυτές τις περιπτώσεις προτιμάται η μέθοδος της καισαρικής τομής. Επίσης, τα παιδιά που γεννιούνται με μεγάλο βάρος τείνουν να είναι παχύσαρκα και να εμφανίζουν προβλήματα με τον μεταβολισμό τους στο μέλλον.

Πόσο συχνός είναι ο διαβήτης κύησης

Έχει παρατηρηθεί ότι το ποσοστό των γυναικών με διαβήτη κύησης είναι περίπου 3-6%. Στο στόχαστρο της ασθένειας βρίσκονται κυρίως όσες διαθέτουν ιστορικό διαβήτη στην οικογένεια, είναι παχύσαρκες ή έχουν ηλικία μεγαλύτερη των 35 ετών. Υπάρχουν ωστόσο και πολλές περιπτώσεις όπου δεν χρειάζεται κανένας επιβαρυντικός παράγοντας για να εμφανιστεί η ασθένεια.

Αντιμετώπιση

Είναι σημαντικό αν όχι όλες, οι έγκυοι υψηλού κινδύνου να ελέγχονται για διαβήτη εγκυμοσύνης, γιατί είναι μια κατάσταση που αν διαγνωστεί έγκαιρα και δοθεί κατάλληλη θεραπεία μηδενίζονται οι κίνδυνοι για τη μητέρα και το παιδί.

Η θεραπεία περιλαμβάνει την εκπαίδευση σε θέματα διατροφής, στον τρόπο παρακολούθησης της γλυκόζης αίματος και ούρων καθώς και στον έλεγχο του σωματικού βάρους μέσω καθημερινής άσκησης. Στην περίπτωση που η διατροφή και η άσκηση δεν αρκούν, μπορεί να χρειαστούν ινσουλίνη ή φάρμακα για τον έλεγχό του σακχάρου.

Σημειωτέον ότι θα πρέπει να ξαναγίνει μια καμπύλη γλυκόζης σε 6 εβδομάδες μετά τον τοκετό για να επιβεβαιωθεί το αν ο διαβήτης υποχώρησε.

Τέλος, κάθε γυναίκα που παρουσιάζει διαβήτη στην εγκυμοσύνη θα πρέπει να θυμάται πως έχει μεγάλες πιθανότητες να αναπτύξει διαβήτη αργότερα στη ζωή της.

Featured photo credit: bies via Foter.com / CC BY-NC-SA




ΕΝΗΜΕΡΩΜΕΝΟΣ ΑΣΘΕΝΗΣ ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΥΓΕΙΑ





ΕΝΗΜΕΡΩΜΕΝΟΣ ΑΣΘΕΝΗΣ, ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΥΓΕΙΑ





ΑΦΗΣΤΕ ΜΑΣ ΤΗΝ ΓΝΩΜΗ ΣΑΣ




Κλείτσας Άγγελος Παθολόγος Καλαμαριά - Σήμα αναγνώρισης ασθενών από Doctoranytime



Copyright by Yourdoc.gr 2025. All rights reserved.



Web design by Siteworks



Copyright by Yourdoc.gr 2025. All rights reserved. Web design by Siteworks