Angelos Klitsas | YourDoc | by Aggelos Klitsas

Νέα έρευνα αναφέρει ότι η άσκηση ή συνδυασμός δίαιτας και άσκησης μπορεί να έχει περίπου το ίδιο καλό αποτέλεσμα εφόσον κάποιος χάνει βάρος.

Οι ερευνητές πρόσθεσαν ότι η άσκηση σε συνδυασμό με δίαιτα ίσως είναι ο καλύτερο τρόπος. Σχεδίασαν τις 3 παρεμβάσεις ώστε οι συμμετέχοντες να χάσουν περίπου 7% του βάρους τους σε διάστημα 3 μηνών. Όπως έδειξε η έρευνα, δεν φάνηκε να παίζει ρόλο η επιλογή της μεθόδου όσον αφορά το χάσιμο βάρους. Συμμετέχοντες και στις 3 ομάδες είδαν τον κίνδυνο καρδιαγγειακής νόσου να μειώνεται από το 46% στο 36%.

Ο ερευνητής Edward Weiss, του Saint Louis University, δήλωσε ότι η άσκηση και η υγιεινή διατροφή, με χαμηλές θερμίδες, είναι γνωστό πως βελτιώνουν τους παράγοντες κινδύνου για καρδιαγγειακή νόσο, ακόμα και όταν δεν σημειώνεται απώλεια βάρους. Βάσει αυτού, οι ερευνητές περίμεναν ο συνδυασμός διατροφής και άσκησης να έχει πρόσθετα οφέλη σε παράγοντες κινδύνου και επομένως να φανούν μεγαλύτερες βελτιώσεις στην ομάδα συνδυασμού έναντι των άλλων ομάδων χωριστά.

Αντίθετα, η έρευνα ανακάλυψε ότι το μέγεθος του οφέλους δεν εξαρτάται από το αν για το στόχο της απώλειας βάρους χρησιμοποιείται η διατροφή, η άσκηση ή συνδυασμός των δυο. Αυτό που είχε σημασία ήταν ότι οι άνθρωποι αδυνάτιζαν. Ερευνητές χώρισαν 52 υπέρβαρους άντρες και γυναίκες σε μια από 3 κατηγορίες: ομάδα δίαιτας, ομάδα άσκησης και ομάδα συνδυασμού των δυο.

Όσοι έκαναν δίαιτα έπρεπε να μειώσουν κατά 20% την πρόσληψη θερμίδων, ενώ όσοι ασκούνταν έπρεπε να αυξήσουν τα επίπεδα άσκησης κατά 20%. Η ομάδα του συνδυασμού έπρεπε να κάνει και τα δυο κατά 10%. Ο Weiss περιέγραψε 20% μείωση των θερμίδων ως μέτρια για τους περισσότερους ανθρώπους- περίπου το ισοδύναμο 2 σακχαρούχων αναψυκτικών.

Στο τέλος και οι 3 ομάδες είχαν τον ίδιο βαθμό βελτίωσης όσον αφορά την αρτηριακή πίεση, τα επίπεδα χοληστερόλης και τον καρδιακό παλμό, καθώς και το ίδιο ποσοστό μείωσης του κινδύνου καρδιοπάθειας.

Ο Weiss παρόλα αυτά υπέδειξε ότι συνδυαστική προσέγγιση μπορεί ενδεχομένως να είναι καλύτερη. Η ομάδα του συνδυασμού έχασε πιο γρήγορα βάρος και ήταν πιο πιθανό να συνέχιζε το στόχο της. Περίπου 30% των συμμετεχόντων στις ομάδες άσκησης ή διατροφής αποχώρησαν αλλά μόνο 5% από την ομάδα συνδυασμού.

Ο συνδυασμός δίαιτας και άσκησης μπορεί ενδεχομένως να έχει αθροιστικά οφέλη σε άλλες πτυχές της υγείας, δήλωσε ο Weiss. Για παράδειγμα, μεγαλύτερη μείωση του κινδύνου για διαβήτη τύπου 2 φάνηκε σε όσους υιοθέτησαν και τις δυο μεθόδους. Η πρόσθεση της άσκησης στη διατροφή φαίνεται να προσφέρει καρδιαγγειακό πλεονέκτημα.

Ο Weiss πρόσθεσε ότι αν δυο άνθρωποι έχουν την ίδια αρτηριακή πίεση, χοληστερόλη, οικογενειακό ιστορικό, ηλικία κλπ, αλλά ο ένας ασκείται ενώ ο άλλος όχι, ο δεύτερος έχει διπλάσιες έως τριπλάσιες πιθανότητες να εμφανίσει καρδιοπάθεια.

Η έρευνα δημοσιεύτηκε στη διαδικτυακή έκδοση του περιοδικού American Journal of Clinical Nutrition.

Πηγή: iatronet.gr

Ο σακχαρώδης διαβήτης είναι ένα χρόνιο μεταβολικό νόσημα, στην αντιμετώπιση του οποίου παίζει καθοριστικό ρόλο η γυμναστική.

Σύμφωνα με τις νεότερες μετρήσεις, υπολογίζεται ότι τα άτομα με διαβήτη παγκοσμίως ξεπερνούν τα 420 εκατομμύρια, ενώ οι εκτιμήσεις για τα επόμενα χρόνια είναι δυσοίωνες, αποδίδοντας την αλματώδη αυτή αύξηση στην παχυσαρκία και την καθιστική ζωή (για την περίπτωση του διαβήτη τύπου 2).

Κάθε είδους άσκηση είναι ωφέλιμη για τα άτομα με διαβήτη, ωστόσο οι διάφοροι τύποι έχουν διαφορετικά χαρακτηριστικά οφέλη.

Οι μελέτες έχουν δείξει ότι οι ασκήσεις αντίστασης όπως οι ασκήσεις με βάρη βοηθούν σημαντικά στη ρύθμιση του σακχάρου. Έχουν ως αποτέλεσμα παρόμοιες μειώσεις στα επίπεδά του με αυτές που προκαλούν τα αντιδιαβητικά δισκία. Επιπρόσθετα, βελτιώνουν τη μυϊκή δύναμη και μάζα, μειώνουν το λίπος, ενώ βελτιώνουν τη διάθεση και την αυτοπεποίθηση.

Ένα άλλο είδος γυμναστικής με σημαντικά οφέλη για τον διαβήτη είναι οι αεροβικές ασκήσεις. Κάθε δραστηριότητα που αυξάνει τον καρδιακό ρυθμό και τον διατηρεί σε υψηλά επίπεδα για ένα χρονικό διάστημα βελτιώνει την αεροβική ικανότητα του ατόμου. Εκτός από αυτά όμως βελτιώνει τη διάθεση και καταπολεμά το άγχος – ένα ιδιαίτερα συχνό πρόβλημα σε άτομα με διαβήτη.

Διαβήτης τύπου 2 και άσκηση

Ο ασθενής με διαβήτη τύπου 2 που θα ξεκινήσει τη γυμναστική, θα πρέπει να λάβει υπόψη τα εξής:

– Για να μειωθεί ο κίνδυνος υπογλυκαιμίας θα πρέπει να ακολουθήσει ένα σταθερό πρόγραμμα άσκησης και να προγραμματίσει τα γεύματα και τη λήψη των φαρμάκων την ίδια ώρα κάθε μέρα.
– Η παρατεταμένη ή πολύ έντονη άσκηση μπορεί να προκαλέσει την παραγωγή αδρεναλίνης και άλλων ορμονών που ανταγωνίζονται τη δράση της ινσουλίνης και μπορεί να αυξήσει τα επίπεδα σακχάρου. Η συμμετοχή σε τέτοιου είδους άσκηση μπορεί να οδηγήσει στην ανάγκη τροποποίησης του σχήματος ινσουλίνης/αντιδιαβητικών δισκίων, κάτι το οποίο θα πρέπει να γίνεται σε συνεννόηση με τον γιατρό.
– Θα πρέπει ακόμη να δίνεται προσοχή όταν η άσκηση γίνεται σε ώρες που τα φάρμακα έχουν τη μεγαλύτερη δράση, καθώς μπορεί να χρειαστεί μείωση της δόσης της βασικής ή γευματικής ινσουλίνης, την οποία επίσης θα προσαρμόσει ο γιατρός.
– Τέλος, βασικό είναι το άτομο να μετρά το σάκχαρο πριν, κατά τη διάρκεια και μετά την άσκηση και να έχει πάντα μαζί του ένα σνακ με υδατάνθρακες (φρούτο, χυμός) για την περίπτωση υπογλυκαιμίας.

Γενικές οδηγίες

– Ξεκινήστε αργά και σταδιακά και αυξήστε την ένταση και τη διάρκεια.
– Να ασκείστε τρεις με τέσσερις φορές την εβδομάδα για περίπου 30 λεπτά κάθε φορά. Ένα καλό πρόγραμμα άσκησης περιλαμβάνει 5 με 10 λεπτά προθέρμανση, τουλάχιστον 15 με 30 λεπτά συνεχή αερόβια άσκηση (γρήγορο περπάτημα ή ποδηλασία) και 5 λεπτά χαλάρωση στο τέλος.
– Προσθέστε σε αυτό το πρόγραμμα ασκήσεις μυϊκής ενδυνάμωσης ή αντίστασης 2 με 3 φορές την εβδομάδα.
– Αν έχετε παραπανίσια κιλά μια καλή ιδέα είναι η γυμναστική στο νερό. Άλλες επιλογές είναι η ποδηλασία ή το κολύμπι.
– Να πίνετε νερό κατά τη διάρκεια και μετά την άσκηση για την αποφυγή της αφυδάτωσης.
– Σταματήστε την άσκηση αν νιώσετε αδικαιολόγητο πόνο στους μυς και στις αρθρώσεις.
– Τα άνετα παπούτσια και η φροντίδα των ποδιών είναι σημαντικά.

Διαβήτης τύπου 1

Να σημειωθεί ότι τα άτομα με διαβήτη τύπου 1, των οποίων τα σάκχαρο είναι πάνω από 250 mg/dL αλλά έχουν και θετικές κετόνες στα ούρα ή στο αίμα, δεν θα πρέπει να ξεκινήσουν την άσκηση διότι θα αυξήσουν ακόμα περισσότερο τα επίπεδα σακχάρου.

Ο σακχαρώδης διαβήτης είναι μια χρόνια ασθένεια που χαρακτηρίζεται από την ύπαρξη υψηλής ποσότητας γλυκόζης στο αίμα. Παρουσιάζεται όταν το πάγκρεας δεν παράγει αρκετή ινσουλίνη.

Η ινσουλίνη είναι ορμόνη απαραίτητη για τη μεταφορά της γλυκόζης από το αίμα μέσα στα κύτταρα, τα οποία χρησιμοποιούν τη γλυκόζη ως ενέργεια που είναι απαραίτητη για τη λειτουργία του οργανισμού. Όταν δεν υπάρχει αρκετή ινσουλίνη, η γλυκόζη συσσωρεύεται στο αίμα. Το γεγονός αυτό είναι αιτία πρόκλησης σοβαρών προβλημάτων υγείας που μπορούν να απειλούν τη διάρκεια και ποιότητα ζωής των ασθενών.

Ο διαβήτης τύπου 1, γνωστός και ως νεανικός διαβήτης – καθώς εμφανίζεται κυρίως στα παιδιά, εκδηλώνεται όταν το ανοσοποιητικό σύστημα καταστρέφει τα κύτταρα που παράγουν την ινσουλίνη στο πάγκρεας (βήτα-κύτταρα).

Υπό φυσιολογικές συνθήκες το ανοσοποιητικό σύστημα καταπολεμά τους εισβολείς, όπως ιούς και βακτήρια. Για άγνωστους λόγους, στα άτομα με διαβήτη τύπου 1, το ανοσοποιητικό σύστημα επιτίθεται στα κύτταρα του σώματος. Το αποτέλεσμα είναι η παντελής έλλειψη της ορμόνης ινσουλίνης, η χορήγηση της οποίας με ενέσεις αποτελεί το βασικό σημείο για τη διαχείριση της νόσου.

Σε περιπτώσεις όμως όπου το παιδί είναι άρρωστο, μπορεί να είναι δυσκολότερο να αντιμετωπιστεί η νόσος, καθώς:

– Η ασθένεια και η λοίμωξη συνήθως προκαλούν αύξηση στα επίπεδα της γλυκόζης αίματος.
– Η πτωχή πρόσληψη τροφής μπορεί να μειώσει τα επίπεδα της γλυκόζης αίματος, εάν η δόση της ινσουλίνης παραμένει ίδια.
– Η ναυτία και ο εμετός μπορεί να επηρεάσουν τα επίπεδα της γλυκόζης αίματος και ενδέχεται να αποτελούν σύμπτωμα (πολυουρία, πολυδιψία, κόπωση, ναυτία, έμετοι και λήθαργος) εμφάνισης διαβητικής κετοξέωσης.

Πότε χρειάζεται η ιατρική συμβουλή

Θα πρέπει να επικοινωνήσετε με τον επιβλέποντα ιατρό ή να μεταβείτε στο νοσοκομείο σε περίπτωση που:

- Η γλυκόζη αίματος παραμένει υψηλή σε αρκετές εξετάσεις παρά τις δόσεις ινσουλίνης.
– Η γλυκόζη αίματος παραμένει σε χαμηλά επίπεδα εξαιτίας της πτωχής πρόσληψης τροφής παρά τη λήψη από του στόματος λαμβανόμενης γλυκόζης.
– Υπάρχουν υψηλά επίπεδα κετόνων στα ούρα ή το αίμα.
– Παρουσιάζεται εμμένουσα διάρροια ή και έμετος.
– Εμφανίζεται εικόνα αφυδάτωσης, όπως είναι η στεγνή γλώσσα ή η μειωμένη ενούρηση.
– Η θερμοκρασία του σώματος είναι υψηλή παρά τη λήψη φαρμακευτικής αγωγής.

Γενικές οδηγίες

Κάθε φορά που το παιδί αισθάνεται άρρωστο/αδιάθετο είναι σημαντικό να προβαίνετε στα εξής:

– Να κάνετε τακτικό έλεγχο της γλυκόζης αίματος – τουλάχιστον κάθε τέσσερις ώρες.
– Να τηρείτε το πλάνο των γευμάτων – εάν το παιδί είναι άρρωστο, προσπαθήστε να του δώσετε να φάει εύπεπτες τροφές τύπου κράκερ. Εάν δεν μπορεί να κρατήσει την τροφή στο στομάχι του, προσπαθήστε να του δώσετε χυμό ή άλλο είδος ζαχαρούχου ποτού, ή αφήστε το να γλύψει ένα δισκίο γλυκόζης, ένα γλειφιτζούρι ή ένα γλυκό τύπου ζελέ.
– Διασφαλίστε ότι το παιδί είναι ενυδατωμένο, ειδικά εάν κάνει εμετό ή έχει διάρροια.
– Συνεχίστε να του δίνετε δόσεις ινσουλίνης για να αποφύγετε τα υψηλά επίπεδα γλυκόζης αίματος.
– Να είστε προετοιμασμένοι έχοντας προμήθειες σε τροφές και αναψυκτικά, τα οποία μπορεί να χρειαστείτε όταν αρρωστήσει το παιδί.

Οι ηλικιωμένοι με ανεπαρκώς ελεγχόμενο διαβήτη ενδεχομένως να αντιμετωπίζουν προβλήματα με την μνήμη τους, σύμφωνα με αμερικανική μελέτη που δημοσιεύεται στο επιστημονικό έντυπο Journal of Epidemiology and Community Health.

Επιστημονική ομάδα του Πανεπιστημίου της Νότιας Φλόριντα μελέτησε τα αποτελέσματα μιας σειρά τεσσάρων τεστ μνήμης που είχαν διεξαχθεί από το 2006 έως το 2012 σε 950 ηλικιωμένους με διαβήτη και 3.469 ηλικιωμένους χωρίς τη νόσο.

Οι συμμετέχοντες που είχαν διαβήτη και αυξημένα επίπεδα σακχάρου στο αίμα είχαν χειρότερες επιδόσεις στον πρώτο γύρο των τεστ μνήμης στην αρχή της μελέτης και είχαν επίσης μεγαλύτερη φθορά στην λειτουργία της μνήμης μέχρι να ολοκληρωθεί η έρευνα.

«Πιστεύουμε ότι ο συνδυασμός διαβήτη και υψηλών επιπέδων σακχάρου στο αίμα αυξάνει τις πιθανότητες εμφάνισης διαφόρων προβλημάτων υγείας. Και η παρούσα μελέτη αναδεικνύει τον κίνδυνο επιδείνωσης της μνήμης. Αν και δεν εξηγεί γιατί συμβαίνει αυτό. Όμως εικάζουμε ότι τα αυξημένα επίπεδα του σακχάρου καταστρέφουν τα εγκεφαλικά κύτταρα που μεταδίδουν μηνύματα στον ιππόκαμπο, τμήμα του εγκεφάλου που παίζει ρόλο στην λειτουργία της μνήμης» εξηγεί η επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης Κολιν Παππας, ερευνήτρια στο αμερικανικό πανεπιστήμιο.

Στα αρχικά στάδια της μελέτης, όταν οι συμμετέχοντες ήταν περίπου 73 ετών, κατά μέσο όρο, υποβλήθηκαν σε εξέταση γλυκοζυλιωμένης αιμοσφαιρίνης (HbA1c), δηλαδή υπολογισμού του ποσοστού της αιμοσφαιρίνης (πρωτεΐνη των ερυθρών κυττάρων που μεταφέρει οξυγόνο) που είναι επικαλυμμένη με γλυκόζη. Μια τιμή από 6,5% και πάνω υποδεικνύει διαβήτη.

Τα άτομα χωρίς διαβήτη είχαν κατά μέσο όρο HbA1c 5,6, δηλαδή εντός φυσιολογικών ορίων, αλλά όσοι είχαν διαβήτη εμφάνιζαν τιμές 6,7 και άνω, αυξάνοντας τον κίνδυνο εμφάνισης επιπλοκών της νόσου.

Οι ερευνητές έκαναν και τεστ μνήμης στους συμμετέχοντες, όπου έπρεπε να ανακαλέσουν άμεσα ή σε βάθος χρόνου λέξεις, για να καταγραφεί η εγκεφαλική λειτουργία μακροπρόθεσμα.

Τα υψηλότερα επίπεδα της HbA1c συσχετίστηκαν με χαμηλότερα σκορ στο πρώτο τεστ μνήμης και πιο απότομη έκπτωση των σκορ με την πάροδο του χρόνου.

«Αν και οι ερευνητές μέτρησαν μόνο μια φορά την HbA1c στην αρχή της μελέτης και επίσης δεν παραθέτουν τυχόν στοιχεία για την φαρμακευτική αγωγή των ατόμων με διαβήτη, αναδεικνύεται η ανάγκη διατήρηση της γλυκοζυλιωμένης αιμοσφαιρίνης εντός φυσιολογικών ορίων για την προστασία της μνήμης με την πάροδο του χρόνου» σχολιάζει ο Δρ Τζόι Βεργκεσε, διευθυντής του Κέντρου για την Γήρανση του Εγκεφάλου «Montefiore-Einstein» στη Νέα Υόρκη.

Τα άτομα με διαβήτη μπορεί να βιώσουν διάφορες εγκεφαλικές αλλαγές που εκδηλώνονται με την πάροδο του χρόνου, όπως η συρρίκνωση περιοχών που σχετίζονται με τη μνήμη και τη σκέψη, καθώς και βλάβες στα αιμοφόρα αγγεία που τροφοδοτούν τον εγκέφαλο. Τα υψηλά επίπεδα σακχάρου στο αίμα μπορεί να έχουν καταστροφικές συνέπειες για την εγκεφαλική υγεία ακόμα και στους ηλικιωμένους που πληρούν τα βασικά κριτήρια για την θεραπεία του διαβήτη» συμπληρώνει.

Πηγή: health.in.gr

Ο σακχαρώδης διαβήτης είναι ένα χρόνιο μεταβολικό νόσημα το οποίο χαρακτηρίζεται από υψηλές τιμές γλυκόζης στο αίμα (το απλό σάκχαρο που δίνει ενέργεια στα κύτταρα του ανθρώπινου οργανισμού). Αναπτύσσεται όταν ο οργανισμός δεν παράγει ή δεν χρησιμοποιεί αποτελεσματικά μια ορμόνη που ονομάζεται ινσουλίνη, η οποία βοηθά στην απομάκρυνση του πλεονάσματος γλυκόζης από το αίμα.

Εξαιτίας της παθοφυσιολογίας του ο σακχαρώδης διαβήτης μπορεί να παρουσιάσει ορισμένες φορές οξείες καταστάσεις και προβλήματα στην καθημερινότητα του ασθενή, όπως είναι η υπερωσμωτική μη κετωτική κατάσταση.

Η συγκεκριμένη συνήθως εμφανίζεται σε ηλικιωμένα άτομα με σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2, κυρίως στο πλαίσιο μιας αρρώστιας, π.χ. μιας λοίμωξης. Μερικές φορές μπορεί να αποτελεί και την πρώτη εκδήλωση εμφάνισης του διαβήτη.

Στην υπερωσμωτική μη κετωτική κατάσταση τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα αυξάνονται (συνήθως πάνω από 600 mg/dl). Ο οργανισμός έχει την ανάγκη να ξεφορτωθεί το επιπλέον αυτό σάκχαρο και το αποβάλει με τα ούρα. Με τον τρόπο αυτό δημιουργείται πολυουρία και αφυδάτωση. Αν αυτή η κατάσταση συνεχιστεί για αρκετές ημέρες, τότε η αφυδάτωση μπορεί να οδηγήσει σε σπασμούς, κώμα και τελικά στον θάνατο.

Συμπτώματα

Η υπερωσμωτική μη κετωτική κατάσταση κάνει το άτομο να χάσει τις αισθήσεις του, δηλαδή να πέσει σε κώμα. Προτού όμως συμβεί αυτό υπάρχουν προειδοποιητικά συμπτώματα για μερικές ημέρες, όπως:

– Έντονη δίψα, η οποία σιγά σιγά εξασθενεί
– Πολυουρία
– Αλλαγή του χρώματος των ούρων (πολύ σκούρο κίτρινο ή καφέ)
– Ξηροστομία
– Θερμό, ξηρό δέρμα χωρίς ιδρώτα
– Πυρετός
– Διέγερση ή σύγχυση.

Πρόληψη

Ο καλύτερος τρόπος πρόληψης αυτής της επιπλοκής είναι ο τακτικός έλεγχος των επιπέδων σακχάρου. Αν για παράδειγμα το άτομο έχει πολυουρία και συνεχόμενα υψηλές τιμές σακχάρου στο αίμα, τότε θα πρέπει να ελέγξει αν είσαι άρρωστο, π.χ. αν έχει πυρετό. Θα πρέπει επίσης να πίνει πολλά υγρά, να επικοινωνήσει με τον γιατρό του και αν παρουσιάσει πυρετό ή οι τιμές του σακχάρου παραμένουν υψηλές παρά τη λήψη υγρών θα πρέπει να επισκεφτεί νοσοκομείο.

Το κοιλιακό λίπος, το οποίο είναι γνωστό και ως κεντρική ή ανδρική παχυσαρκία, είναι ένα σοβαρό πρόβλημα το οποίο αντιμετωπίζει σήμερα ένα αρκετά μεγάλο ποσοστό του γενικού πληθυσμού. Η συσσώρευση του λίπους στην περιοχή της κοιλιάς θεωρείται επικίνδυνη καθώς επιδρά «τοξικά» σε όλα τα όργανα και τα αγγεία του οργανισμού.

Αυτό συμβαίνει διότι, σε αντίθεση με το λίπος που συσσωρεύεται στους γοφούς και στα υπόλοιπα σημεία, το λίπος που συγκεντρώνεται γύρω από τα εσωτερικά όργανα της κοιλιάς είναι μεταβολικώς ενεργό και εκκρίνει περισσότερες φλεγμονώδεις, τοξικές και χημικές ουσίες. Οι ουσίες αυτές συνδέονται με αρκετές νοσηρές καταστάσεις όπως:

– η αύξηση της αρτηριακής πίεσης,
– η μείωση της «καλής» χοληστερόλης (HDL) και η αύξηση της «κακής» χοληστερόλης (LDL),
– η ανθεκτικότητα στην ινσουλίνη, η μείωση δηλαδή της ικανότητας των κυττάρων να χρησιμοποιούν ορθά την ινσουλίνη,
– καθώς και η αύξηση της έκκρισης οιστρογόνων.

Το αποτέλεσμα αυτών είναι να πολλαπλασιάζεται σε αυτά τα άτομα η πιθανότητα εκδήλωσης καρδιοπάθειας, σακχαρώδους διαβήτη, μεταβολικού συνδρόμου, καρκίνου του μαστού και του παχέος εντέρου, υπέρτασης και προβλημάτων στη χοληδόχο κύστη.

Γυναίκες και άνδρες με κοιλιακή παχυσαρκία κινδυνεύουν εξίσου, αν και οι άνδρες έχουν συχνότερα πάχος στην κοιλιά από τη νεαρή ηλικία, ενώ οι γυναίκες το εμφανίζουν συνήθως λίγο πριν ή μετά την εμμηνόπαυση.

Το βάρος του ανθρώπινου σώματος εξαρτάται από τις θερμίδες που προσλαμβάνονται από τη διατροφή και από τις θερμίδες που καταναλώνονται καθημερινά. Όταν υπάρχει θετικό πλεόνασμα θερμίδων, δημιουργείται λίπος που κατανέμεται στο σώμα σε διάφορες περιοχές, όπως η κοιλιά, οι γοφοί, οι βραχίονες και αλλού. Η αύξηση του σωματικού βάρους επηρεάζεται επίσης και από την αύξηση της ηλικίας, καθώς συνήθως παρατηρείται μείωση της μυϊκής μάζας και αύξηση του λίπους. Η μείωση των μυών μειώνει την κατανάλωση θερμίδων, γεγονός που ευνοεί την αύξηση του βάρους σώματος με απόκτηση περιττών κιλών.

Η παθολογική σημασία όμως της άθροισης λίπους στην κοιλιά παραμένει ακόμα και εάν το σωματικό βάρος εμφανίζεται φυσιολογικό.

Η μείωση του περιττού σωματικού βάρους μειώνει την περίμετρο της κοιλιάς. Το σπλαγχνικό λίπος ελαττώνεται από τη δίαιτα και τη σωματική άσκηση.

Η κολπική μαρμαρυγή είναι μία ακανόνιστη ταχυκαρδία και η πιο συχνή μορφή καρδιακής αρρυθμίας, η οποία αποδίδεται σε μια δυσλειτουργία του μηχανισμού ηλεκτρικής διέγερσης της καρδιάς.

Οι δύο κόλποι της καρδιάς ουσιαστικά δεν συστέλλονται για να προωθήσουν το αίμα προς τις κοιλίες, γεγονός το οποίο αποδίδεται σε διάφορους παράγοντες. Κάθε καρδιακή και πνευμονική πάθηση ή γονιδιακή διαταραχή που μπορεί να αυξήσει αισθητά τις πιέσεις μέσα στους κόλπους μπορεί να οδηγήσει σε κολπική μαρμαρυγή.

Συχνά η αρρυθμία που προκαλείται είναι ασυμπτωματική ή συνοδεύεται μόνο από ελαφρά συμπτώματα, όπως το αίσθημα παλμών, η ζάλη και η κόπωση. Το «φτερούγισμα» στο στήθος είναι το συνηθέστερο. Σε ορισμένες περιπτώσεις υπάρχει επίσης ο κίνδυνος ισχαιμίας, ενώ σοβαρές κλινικές καταστάσεις που μπορούν να δημιουργηθούν είναι η οξεία καρδιακή κάμψη, το οξύ πνευμονικό οίδημα κ.ά.

Τα κοινά σημεία με τον διαβήτη

Ο σακχαρώδης διαβήτης είναι ένα χρόνιο μεταβολικό νόσημα που χαρακτηρίζεται από υψηλές τιμές γλυκόζης στο αίμα (το απλό σάκχαρο που δίνει ενέργεια στα κύτταρα του ανθρώπινου οργανισμού). Αναπτύσσεται όταν ο οργανισμός δεν παράγει ή δεν χρησιμοποιεί αποτελεσματικά μια ορμόνη που ονομάζεται ινσουλίνη, η οποία βοηθά στην απομάκρυνση του πλεονάσματος γλυκόζης από το αίμα.

Ο διαβήτης είναι η συχνότερη διαταραχή του μεταβολισμού και έχει αρκετά κοινά σημεία με τη συχνότερη διαταραχή του καρδιακού ρυθμού (κολπική μαρμαρυγή):

1. Το κυριότερο αίτιο των δύο είναι η παχυσαρκία, η κακή και πλούσια σε αλάτι και θερμίδες διατροφή, καθώς και η έλλειψη φυσικής δραστηριότητας.
2. Είναι δύο νοσήματα που προκαλούν σημαντική επιβάρυνση της ποιότητας ζωής του ατόμου.
3. Συνυπάρχουν συχνά, καθώς περίπου ένας στους τέσσερις ασθενείς με κολπική μαρμαρυγή πάσχει από σακχαρώδη διαβήτη.
4. Ο διαβήτης αυξάνει σημαντικά την πιθανότητα εγκεφαλικού επεισοδίου σε ασθενείς με κολπική μαρμαρυγή.
5. Η φαρμακευτική αγωγή που χρησιμοποιείται για την κολπική μαρμαρυγή δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί στις περιπτώσεις όπου ο σακχαρώδης διαβήτης συνυπάρχει με τη στεφανιαία νόσο, διότι ελλοχεύει ο κίνδυνος της καρδιακής ανακοπής.

Πρόληψη

Είναι πολύ σημαντικό για τους ασθενείς, προκειμένου να διαφύγουν τον κίνδυνο, να μεριμνήσουν ώστε να αποκτήσουν ένα φυσιολογικό σωματικό βάρος με ισορροπημένη διατροφή και φυσική δραστηριότητα. Όσοι αντιμετωπίζουν πρόβλημα κολπικής μαρμαρυγής θα πρέπει να διακόψουν το κάπνισμα, αλλά και να περιορίσουν ή να διακόψουν την κατανάλωση καφέ, τσαγιού και αναψυκτικών τύπου κόλα που περιέχουν καφεΐνη. Τέλος, είναι απαραίτητο να περιορίσουν την κατανάλωση αλκοόλ, αλλά και να συμβουλεύονται τον γιατρό τους πριν λάβουν κάποιο φάρμακο, καθώς ορισμένα επηρεάζουν τον καρδιακό ρυθμό.

Κάθε καλοκαίρι, όπως φυσικά και κατά τη διάρκεια άλλων εποχών στη χώρα μας, πολλοί από εμάς συνηθίζουν να εκτίθενται στον ήλιο για παρατεταμένο χρονικό διάστημα, είτε γιατί μπορεί να απολαμβάνουν τον χρόνο τους στην παραλία είτε γιατί το επιβάλλει η φύση του επαγγέλματός τους.

Κάτι τέτοιο ωστόσο ενέχει κινδύνους για τον οργανισμό μας, καθώς μπορεί να προκύψουν οξεία ή χρόνια παθολογικά προβλήματα από την τοξική βλάβη της ηλιακής ακτινοβολίας στο δέρμα και τους βλεννογόνους ή και κόπωση των ομοιοστατικών μηχανισμών του σώματος.

Οξείες βλάβες

Η βλάβη από τον ήλιο αρχικά προσβάλλει τα επιφανειακά στρώματα του δέρματος με αποτέλεσμα την εμφάνιση ερεθισμού με μικρή ερυθρότητα και πόνο. Καθώς η βλάβη προχωράει βαθύτερα, τα συμπτώματα επιδεινώνονται, η ερυθρότητα γίνεται πιο έντονη, ο πόνος αυξάνεται και εμφανίζονται φουσκάλες ή πρήξιμο. Στο σημείο αυτό η σοβαρότητα του εγκαύματος εξαρτάται από την έκταση του δέρματος που προσβλήθηκε και το βάθος του εγκαύματος.

Στα προβλήματα που μπορεί να προκαλέσουν τα εγκαύματα περιλαμβάνονται η αφυδάτωση, ηλεκτρολυτικές διαταραχές, καθώς και σοβαρές λοιμώξεις που μπορεί να οδηγήσουν σε νοσηλεία. Σε βάθος χρόνου μάλιστα τα εγκαύματα έχουν συνδεθεί και με την ανάπτυξη δερματικών καρκινωμάτων. Εκτός όμως από τις βλάβες του δέρματος από την ηλιακή ακτινοβολία μπορεί να προσβληθεί και ο οφθαλμός με ηλιακό έγκαυμα και θάμβο της όρασης.

Στις ομάδες υψηλού κινδύνου για σοβαρές άμεσες επιπλοκές είναι τα μικρά παιδιά, οι ηλικιωμένοι και οι πάσχοντες από ορισμένα χρόνια νοσήματα όπως ο σακχαρώδης διαβήτης.

Χρόνια προβλήματα

Οι χρόνιες βλάβες που μπορεί να προκαλέσει στο δέρμα η παρατεταμένη έκθεση στον ήλιο είναι πολλές και χαρακτηρίζονται από άμετρο πολλαπλασιασμό κυττάρων με απώλεια της φυσιολογικής αυτορρύθμισης.

Η πιο επικίνδυνη βλάβη είναι το μελάνωμα, λόγω της ταχύτητας που πραγματοποιεί μεταστάσεις. Είναι σημαντικό να γνωρίζουμε ότι κάθε πρωτοεμφανιζόμενος σπίλος ή σπίλος που αλλάζει χρώμα πρέπει να μας παραπέμπει για εξέταση σε ειδικό. Η πιθανότητα κακοήθειας είναι υψηλή όταν το χρώμα του σπίλου είναι μελανό ή μαύρο, έχει ασαφή όρια, ασύμμετρο σχήμα, ανομοιομορφία χρώματος, αυξητική τάση ή μέγεθος πάνω από έξι χιλιοστά.

Κόπωση ομοιοστατικών μηχανισμών

Οι ομοιοστατικοί μηχανισμοί είναι η ικανότητα του οργανισμού να διατηρεί σταθερές τις συνθήκες του εσωτερικού περιβάλλοντος του σώματος (θερμοκρασία, συγκεντρώσεις διάφορων συστατικών, άμυνα κτλ.) παρά τις εξωτερικές μεταβολές. Αυτή λειτουργία είναι πολύ σημαντική και η εφίδρωση, η περιφερική αγγειοδιαστολή και η δίψα είναι βασικοί συντελεστές του συστήματος ομοιόστασης.

Όταν όμως μηχανισμοί αυτοί υφίστανται κόπωση και ανεπαρκούν, εμφανίζεται ηλίαση. Η ηλίαση εκδηλώνεται με ατονία, ζάλη, πονοκέφαλο, αδυναμία, κράμπες, σύγχυση, ναυτία, εμετό, λιποθυμία, εγκεφαλική δυσλειτουργία και διαταραχές ούρων.

Όταν η ομοιοστατική λειτουργία διαταραχτεί σε μεγάλο βαθμό, εμφανίζεται θερμοπληξία με πυρετό που μπορεί να εξελιχθεί σε σοβαρή βλάβη στην λειτουργία της καρδιάς, των πνευμόνων, του εγκεφάλου, του ήπατος και των νεφρών.

Άτομα υψηλού κινδύνου είναι τα μικρά παιδιά, τα παχύσαρκα άτομα, τα υποτασικά, τα άτομα που ευρίσκονται σε κακή φυσική κατάσταση, που λαμβάνουν χρονίως ορισμένου τύπου φάρμακα, οι ηλικιωμένοι, οι ασκούμενοι και οι πάσχοντες από ορισμένα ιατρικά νοσήματα, όπως καρδιακή ανεπάρκεια.

Πρόληψη

Για την πρόληψη των προβλημάτων αυτών είναι σημαντικό:

– Να αποφεύγετε την έκθεση στον ήλιο κατά την διάρκεια της ύψιστης ηλιοφάνειας 11.00 – 17.00.
– Να πίνετε επαρκή ποσότητα νερού, να φοράτε καπέλο και ανοιχτόχρωμα ρούχα, να κάνετε πολλά δροσερά μπάνια κατά την παραμονή στην θάλασσα και να αποφεύγετε το αλκοόλ και τα βαριά φαγητά. Συνιστάται επίσης χρήση αντηλιακών γυαλιών και γαλακτωμάτων με υψηλό δείκτη προστασίας.

Τέλος, σημαντικό είναι να γίνονται ορισμένες τροποποιήσεις στην φαρμακευτική αγωγή που λαμβάνουν οι χρονίως πάσχοντες.

Τα παιδιά προσχολικής ηλικίας που μπαίνουν νωρίς για ύπνο έχουν μικρότερη πιθανότητα να γίνουν παχύσαρκοι έφηβοι, αναφέρει νέα έρευνα.

Επιστήμονες από το Ohio State University στο Columbus εξέτασαν στοιχεία από 977 παιδιά που είχαν γεννηθεί το 1991 και τα παρακολουθούσαν μέχρι τα 15 τους χρόνια.

Όταν είχαν γίνει 4 χρόνων, οι μητέρες τους είχαν δηλώσει τι ώρα έμπαιναν συνήθως για ύπνο. Όπως είχαν πει, τα μισά έμπαιναν για ύπνο γύρω στις 8-9 το βράδυ, το 25% στις 8 ή νωρίτερα και τα υπόλοιπα μετά τις 9.

Όταν οι ερευνητές εξέτασαν το σωματικό βάρος των παιδιών σε ηλικία 15 ετών ανακάλυψαν πως όσα έμπαιναν στην προσχολική ηλικία για ύπνο στις 8 είχαν τις μισές πιθανότητες να είναι παχύσαρκα συγκριτικά με όσα ήταν ξύπνια μέχρι τις 9.

Η πιθανότητα παχυσαρκίας ήταν μεγαλύτερη για τα παιδιά που έμπαιναν για ύπνο ανάμεσα στις 8 και στις 9 το βράδυ και μέγιστη για όσα κοιμόντουσαν μετά τις 9, γράφουν η Dr. Sarah Anderson, Associate Professor Epidemiology, College of Public Health, Ohio State University, και οι συνεργάτες της στο περιοδικό Journal of Pediatrics.

“Η ενθάρρυνση των μικρών παιδιών να μπαίνουν νωρίς για ύπνο μπορεί να αποτελεί έναν τρόπο πρόληψης της υπερβολικής αύξησης του σωματικού βάρους” δήλωσε η Anderson.

Οι ερευνητές συνυπολόγισαν κι άλλους πιθανούς παράγοντες που μπορεί να επηρεάσουν την πιθανότητα παχυσαρκίας όπως την κοινωνικο-οικονομική κατάσταση των γονέων, την παχυσαρκία της μητέρας και την ποιότητα της σχέσης μητέρας-παιδιού. Απεδείχθη όμως ότι τα συμπεράσματά τους παρέμεναν ισχυρά.

Αν και η Anderson παραδέχτηκε πως δεν είναι πάντα εύκολο να μπαίνουν τα παιδιά νωρίς για ύπνο, ειδικά όταν δουλεύουν οι γονείς τους, πρόσθεσε πως είναι σημαντικό να βάζουν ως προτεραιότητα την ανάγκη του παιδιού για επαρκή ύπνο, γιατί έτσι θέτουν τα θεμέλια για μια υγιή ζωή στο μέλλον.

Πηγή: iatronet.gr

Οι προοπτικές για ανθρώπους με διαβήτη τύπου 2 και καρδιοπάθεια μπορεί ενδεχομένως να είναι πιο ζοφερές σε σχέση με ότι πιστεύαμε μέχρι τώρα, αναφέρει νέα έρευνα.

Ο ερευνητής Dr. William White, Καθηγητής στο University of Connecticut, δήλωσε ότι ο διαβήτης τύπου 2 που συνοδεύεται από οξύ στεφανιαίο σύνδρομο χρειάζεται πολύ περισσότερη προσοχή, ιδιαίτερα για να αποφευχθεί ακόμα ένα σημαντικό καρδιακό συμβάν.

Η έρευνα, περιέλαβε περισσότερους από 5.300 ανθρώπους με διαβήτη τύπου 2, από διάφορες χώρες. Όσοι εισήχθησαν στο νοσοκομείο για συμφορητική καρδιακή ανεπάρκεια είχαν 24% έως 28% πιθανότητες να πεθάνουν εντός 18 μηνών-πέντε φορές υψηλότερο ποσοστό να εμφανίσουν σημαντικό καρδιακό πρόβλημα όσοι δε νοσηλεύτηκαν.

Ο κίνδυνος καρδιοπάθειας είναι 2 έως 3 φορές υψηλότερος σε ανθρώπους με διαβήτη τύπου 2, σε σχέση με το γενικό πληθυσμό, σημείωσαν οι ερευνητές.

Ο White δήλωσε ότι σε όλες τις μελλοντικές έρευνες για τον διαβήτη τύπου 2 και την καρδιοπάθεια, το αποτέλεσμα της καρδιακής ανεπάρκειας θα πρέπει να λάβει την ίδια έκταση λεπτομερούς ελέγχου με το εγκεφαλικό επεισόδιο, την καρδιακή προσβολή και την ασταθή στηθάγχη.

Η αιτία που η καρδιοπάθεια και ο διαβήτης τύπου 2 συνδέονται οφείλεται μερικώς στο ότι η παχυσαρκία και προβλήματα όπως η υπέρταση και η υψηλή χοληστερόλη συμβάλλουν στις 2 νόσους. Ωστόσο, υπάρχουν επίσης ανησυχίες ότι ορισμένα φάρμακα για τον έλεγχο του σακχάρου σε ανθρώπους με διαβήτη μπορεί επίσης ενδεχομένως να βλάψουν την καρδιά, σύμφωνα με τους ερευνητές.

Η έρευνα παρουσιάστηκε στο συνέδριο American Diabetes Association στη Νέα Ορλεάνη και δημοσιεύτηκε στη διαδικτυακή έκδοση του περιοδικού Diabetes Care.

Πηγή: iatronet.gr

Newer Posts

Older Posts

Blog

Δίαιτα έναντι άσκησης: Τι είναι καλύτερο για την καρδιά στη μέση ηλικία

Τα καλύτερη είδη άσκησης για άτομα με διαβήτη

Διαβήτης τύπου 2 και άσκηση

Γενικές οδηγίες

Διαβήτης τύπου 1

Διαβήτης τύπου 1: Τι να κάνετε σε ημέρες αρρώστιας

Πότε χρειάζεται η ιατρική συμβουλή

Γενικές οδηγίες

Κακό στη λειτουργία της μνήμης κάνει ο ελλιπής έλεγχος του διαβήτη

Υπερώσμωση: Μια οξεία κατάσταση του σακχαρώδη διαβήτη

Συμπτώματα

Πρόληψη

Ποιους κινδύνους ενέχει το λίπος στην κοιλιά;

Η «σχέση» κολπικής μαρμαρυγής και σακχαρώδη διαβήτη

Τα κοινά σημεία με τον διαβήτη

Πρόληψη

Τι προβλήματα προκαλεί η παρατεταμένη έκθεση στον ήλιο;

Οξείες βλάβες

Χρόνια προβλήματα

Κόπωση ομοιοστατικών μηχανισμών

Πρόληψη

Παιδιά: Ο καλός ύπνος συνδέεται με την πρόληψη της παχυσαρκίας

Διαβήτης τύπου 2 και καρδιοπάθεια: Επικίνδυνος συνδυασμός

ΕΝΗΜΕΡΩΜΕΝΟΣ ΑΣΘΕΝΗΣ ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΥΓΕΙΑ

ΕΝΗΜΕΡΩΜΕΝΟΣ ΑΣΘΕΝΗΣ, ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΥΓΕΙΑ

ΝΟΜΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ

ΝΟΜΙΚΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ