Blog

kids-smartphone.jpg

2 Νοεμβρίου, 2016 Angelos KlitsasΆρθρα0

Η χρήση έξυπνων ηλεκτρονικών συσκευών, όπως κινητά τηλέφωνα, ταμπλέτες και ηλεκτρονικοί υπολογιστές, πριν τον νυχτερινό ύπνο αυξάνουν τον κίνδυνο αϋπνίας ή κακής ποιότητας ύπνου στα παιδιά, σύμφωνα με βρετανική μελέτη που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό έντυπο JAMA Pediatrics.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον ειδικό στη βιοστατιστική Μπεν Κάρτερ του Βασιλικού Κολεγίου του Λονδίνου και της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου του Κάρντιφ, αξιολόγησαν 20 μελέτες παρατήρησης, που συνολικά αφορούσαν περίπου 125.200 παιδιά, με μέση ηλικία 14,5 ετών.

Από την επεηεργασία των δεδομένων διαπιστώθηκε ότι η χρήση ηλεκτρονικών συσκευών υπερδιπλασιάζει τον κίνδυνο ανεπαρκούς ύπνου.

Οι επιστήμονες εξηγούν ότι ο ύπνος είναι ζωτικός για την υγιή σωματική και ψυχική ανάπτυξη των παιδιών και τονίζουν ότι η χρήση ηλεκτρονικών φορητών συσκευών πριν από τον ύπνο έχει αρνητικές συνέπειες τόσο για την ποσότητα, όσο και για την ποιότητα του ύπνου, με αποτέλεσμα τα παιδιά να είναι νυσταγμένα την επόμενη μέρα.

Οι ερευνητές συνιστούν την ελάχιστη δυνατή χρήση τέτοιων συσκευών στην κρεβατοκάμαρα πριν την ώρα του ύπνου.

Πηγή: Health.in.gr


Hemoglobin1.jpg

24 Οκτωβρίου, 2016 Angelos KlitsasΔιαβήτης0

Η γλυκοζυλιωμένη αιμοσφαιρίνη είναι μια μορφή της αιμοσφαιρίνης που χρησιμοποιείται για να καθορίσει πως ήταν η μέση τιμή γλυκόζης στο αίμα μας περίπου τους τελευταίους 3 μήνες. Ιατρικά συμβολίζεται HbA1C ή απλά A1C, ενώ ορισμένοι την αναφέρουν απλώς ως γλυκοζυλιωμένη.

Η αιμοσφαιρίνη είναι ουσία που βρίσκεται στα ερυθρά αιμοσφαίρια του αίματος. Κύριο έργο της είναι να μεταφέρει μέσω της κυκλοφορίας του αίματος οξυγόνο στους ιστούς.

Η γλυκόζη (ή αλλιώς σάκχαρο) συνδέεται με την αιμοσφαιρίνη (μια πρωτεΐνη του αίματος) και σχηματίζει τη γλυκοζυλιωμένη αιμοσφαιρίνη, η οποία και παραμένει αδιάσπαστη σε όλη τη διάρκεια της ζωής του αιμοσφαιρίου, δηλαδή περίπου 120 ημέρες και στη συνέχεια καταστρέφεται στο σπλήνα.

Που χρησιμεύει

Η γλυκοζυλιωμένη αιμοσφαιρίνη επηρεάζεται από τις τιμές σακχάρου όλου του 24ώρου των τελευταίων 120 ημερών. Έτσι σε άτομα με σακχαρώδη διαβήτη μετράται για να ελεγχθεί το πόσο καλά είναι ρυθμισμένο το σάκχαρο. Όσο πιο κοντά στο φυσιολογικό ποσοστό είναι η γλυκοζυλιωμένη αιμοσφαιρίνη, τόσο πιο καλή είναι η ρύθμιση του διαβήτη. Όταν το ποσοστό είναι μεγαλύτερο, ο γιατρός και ο ασθενής πρέπει να αυξήσουν τις προσπάθειές τους ώστε η ρύθμιση του σακχάρου να είναι καλύτερη. Για τις εγκύους με διαβήτη η εξέταση πρέπει να γίνεται συχνότερα για πιο στενή παρακολούθηση.

Επίσης, η διατήρηση των επιπέδων γλυκοζυλιωμένης αιμοσφαιρίνης κοντά στο φυσιολογικό προφυλάσσει τα άτομα με σακχαρώδη διαβήτη από την ανάπτυξη επιπλοκών σχετιζόμενων με τη νόσο τους όπως νεφρική νόσο, διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια και νευροπάθεια. Ακόμη έχει αποδειχθεί πως για τους νεοδιαγνωσθέντες ασθενείς με σακχαρώδη διαβήτη η ικανοποιητική ρύθμιση των επιπέδων σακχάρου προφυλάσσει από την ανάπτυξη καρδιαγγειακών συμβάντων όπως εμφράγματα ή εγκεφαλικά επεισόδια.

Τα επιθυμητά επίπεδα

Τα επιθυμητά επίπεδα εξαρτώνται από το λόγο για τον οποίο γίνεται η εξέταση:

  1. Αν η τιμή της γλυκοζυλιωμένης αιμοσφαιρίνης είναι ίση ή μεγαλύτερη από 6.5 σημαίνει πως ο ασθενής πιθανότατα έχει σακχαρώδη διαβήτη, αλλά θα πρέπει να επαναλάβει την εξέταση άλλη μία φορά για επιβεβαίωση.
  2. Αν γίνεται για τη διάγνωση σχετικά με το αν ένας ασθενής έχει σακχαρώδη διαβήτη, η τιμή της γλυκοζυλιωμένης αιμοσφαιρίνης θα πρέπει να είναι κάτω από 6.
  3. Αν η εξέταση γίνεται για τον έλεγχο της επιτυχίας της χορηγούμενης αγωγής σε ασθενή με γνωστό σακχαρώδη διαβήτη η γλυκοζυλιωμένη αιμοσφαιρίνη θα πρέπει να είναι κατά κανόνα κάτω από 7. Είναι όμως σημαντική η εξατομίκευση του στόχου για την τιμή της γλυκοζυλιωμένης αιμοσφαιρίνης για κάθε ασθενή,  καθώς είναι αναγκαίο σε πολλές περιπτώσεις να επιζητούνται χαμηλότερα ή σπανίως υψηλότερα επίπεδα γλυκοζυλιωμένης αιμοσφαιρίνης.
  4. Αν η τιμή της γλυκοζυλιωμένης αιμοσφαιρίνης είναι μεταξύ 5.7 και 6.4 ο ασθενής διατρέχει μεγάλο κίνδυνο ανάπτυξης σακχαρώδη διαβήτη και θα πρέπει να ενθαρρυνθεί στην υιοθέτηση συνηθειών που θα τον βοηθήσουν να προλάβει την εμφάνιση του (για παράδειγμα έναρξη άσκησης και προσπάθεια απώλειας βάρους αν είναι υπέρβαρος).

Σημειώνεται ότι η γλυκοζυλιωμένη αιμοσφαιρίνη αυξάνεται ψευδώς σε συγκεκριμένες παθολογικές καταστάσεις όπως η νεφρική ανεπάρκεια, ο χρόνιος αλκοολισμός και η υπερτριγλυκεριδαιμία, ενώ ψευδώς ελαττωμένα επίπεδα γλυκοζυλιωμένης αιμοσφαιρίνης παρατηρούμε σε περιπτώσεις οξείας ή χρόνιας απώλειας αίματος, σε δραπανοκυτταρική αναιμία και σε ασθενείς με μεσογειακή αναιμία.

Πόσο συχνά θα πρέπει να γίνεται η μέτρηση της

Η συχνότητα μέτρησης της γλυκοζυλιωμένης εξαρτάται από το αν ο ασθενής πάσχει από σακχαρώδη διαβήτη και από την τιμή της τελευταίας μέτρησής του.

  1. Αν η εξέταση έγινε για να ελεγχθεί η ύπαρξη σακχαρώδη διαβήτη και η γλυκοζυλιωμένη αιμοσφαιρίνη ήταν μικρότερη από 5.7 (που σημαίνει πως ο ασθενής δεν έχει σακχαρώδη διαβήτη) η μέτρηση θα πρέπει να επαναληφθεί μετά από 3 έτη, εκτός αν ο θεράπων ιατρός κρίνει διαφορετικά ή προκύψουν νέα δεδομένα (π.χ σημαντική πρόσληψη βάρους, ακινητοποίηση, λήψη γλυκοκορτικοειδών).
  2. Αν πρόκειται για ασθενή με γνωστό σακχαρώδη διαβήτη χωρίς ικανοποιητική ρύθμιση ή με πρόσφατη αλλαγή της χορηγούμενης αγωγής η μέτρηση θα πρέπει να επαναλαμβάνεται ανά τρίμηνο.
  3. Αν πρόκειται για ασθενή με γνωστό σακχαρώδη διαβήτη με ικανοποιητική ρύθμιση η μέτρηση θα πρέπει να επαναλαμβάνεται ανά εξάμηνο.
  4. Αν η εξέταση έγινε για να ελέγξουμε την ύπαρξη σακχαρώδη διαβήτη και η γλυκοζυλιωμένη αιμοσφαιρίνη ήταν μεταξύ 5.7 και 6.4 (που σημαίνει πως ο ασθενής δεν τώρα έχει σακχαρώδη διαβήτη αλλά βρίσκεται σε σημαντικό κίνδυνο εμφάνισης στο μέλλον) η μέτρηση θα πρέπει να επαναλαμβάνεται ετησίως.

Συμπεραίνεται ότι για τους ασθενείς με σακχαρώδη διαβήτη με την προσπάθεια τους, την επίβλεψη και συνεργασία του διαβητολόγου τους μπορούν να διατηρήσουν επίπεδα γλυκοζυλιωμένης αιμοσφαιρίνης που θα τους χαρίσουν χρόνια ζωής.


O6I4JV0.jpg

19 Οκτωβρίου, 2016 Angelos KlitsasΆρθρα0

Διαφορετικά αξιολογούν τα δυο φύλα την υγεία τους και τους κινδύνους που την επηρεάζουν, γεγονός που θα μπορούσε να εξηγήσει, εν μέρει, τον λόγο που οι γυναίκες ζουν περισσότερο, σύμφωνα με αμερικανική μελέτη που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό έντυπο Journal of Laparoendoscopic and Advanced Surgical Techniques.

Όπως διαπιστώθηκε από τα αποτελέσματα της μελέτης, στην οποία συμμετείχαν 1.500 ενήλικες, οι γυναίκες αξιολογούν τον εαυτό τους ως λιγότερο υγιείς, παρόλο που τείνουν να ζουν περισσότερο, ενώ οι άνδρες θεωρούν τους εαυτούς τους ως εξαιρετικά υγιείς, ενδεχομένως γιατί είναι πιθανότερο να μην αναζητούν ιατρική βοήθεια.

Σύμφωνα με τον ερευνητή Σερβιν Ασσαρι της Σχολής Δημόσιας Υγείας του Πανεπιστημίου του Μίσιγκαν, οι άνδρες αντιλαμβάνονται τον κίνδυνο που σχετίζεται με θέματα υγείας με διαφορετικό τρόπο από ό,τι οι γυναίκες, και αυτό γιατί «ο εγκέφαλος είναι σχεδιασμένος με τρόπο που να προστατεύει τους άνδρες από την αντίληψη του κινδύνου».

Όσον αφορά την παχυσαρκία, οι γυναίκες είναι περισσότερο ευαισθητοποιημένες για τις επιπτώσεις της νόσου στην υγεία τους, συγκριτικά με τους άνδρες, και γι’ αυτό αποφασίσουν συχνότερα πιο δραστικές λύσεις για την αντιμετώπισή της. Τέτοιες είναι οι βαριατρικές επεμβάσεις για την απώλεια του πλεονάζοντος βάρους.

Τα παραπάνω αποδείχθηκαν και από μια μελέτη η οποία πραγματοποιήθηκε από ερευνητές της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια στο Σαν Ντιέγκο, οι οποίοι θέλησαν να καταλάβουν γιατί το 80% των ασθενών που υποβάλλονται σε χειρουργική επέμβαση απώλειας βάρους -η οποία περιλαμβάνει επεμβάσεις που είτε περιορίζουν την ποσότητα της τροφής που μπορεί να ληφθεί είτε μειώνουν την απορρόφηση των θρεπτικών συστατικών και κατ’ επέκταση των προσλαμβανόμενων θερμίδων- είναι γυναίκες, παρά το γεγονός ότι τα ποσοστά παχυσαρκίας τους δεν είναι μεγαλύτερα από εκείνα των ανδρών.

Οι ερευνητές έχοντας στη διάθεσή τους στοιχεία 190.705 παχύσαρκων ασθενών, από τους οποίους το μεγαλύτερο ποσοστό είχε υποβληθεί σε γαστρική παράκαμψη (93%) και το υπόλοιπο σε γαστρικό μανίκι (7%) από το 1998 έως το 2010, διερεύνησαν τους μη βιολογικούς παράγοντες στους οποίους μπορεί να οφείλεται το μικρότερο ποσοστό των ανδρών που αναζητήσουν τη χειρουργική επιλογή για τη μείωση του βάρους τους.

Η μελέτη κατάφερε να εντοπίσει δημογραφικούς, κοινωνικοοικονομικούς και πολιτισμικούς παράγοντες που συμβάλλουν στη ύπαρξη της σημαντικής στατιστικής διαφοράς που υπάρχει μεταξύ των ανδρών και των γυναικών που υποβάλλονται σε βαριατρικές επεμβάσεις.

Ειδικότερα, στους παράγοντες που επηρεάσουν την παρατηρημένη ανισότητα υποβολής των δύο φύλων σε τέτοιου είδους επεμβάσεις περιλαμβάνονται η χειρουργική καταλληλότητα, η ηλικία, η ασφαλιστική κάλυψη, η ευαισθητοποίηση για την υγεία και η αντίληψη της εικόνας του σώματος.

Ο κύριος συντάκτης της μελέτης, καθηγητής Χειρουργικής Σαντιάγκο Χοργκαν, MD, ανέφερε ότι οι γυναίκες φαίνεται να είναι πιο ενημερωμένες και πολύ πιο πρόθυμες να εξετάσουν την πιθανότητα να δοκιμάσουν τη χειρουργική απώλειας βάρους σε νεώτερες ηλικίες από τους άνδρες, οι οποίοι αντίθετα έχουν την τάση να σκέπτονται αυτό το ενδεχόμενο αφού έχει κλονιστεί η υγεία τους από νοσήματα που συνοδεύουν την παχυσαρκία.

Ένας άλλος πιθανός λόγος για το υψηλότερο ποσοστό των γυναικών που υποβάλλονται σε βαριατρική χειρουργική είναι η μεγαλύτερη καταλληλότητα, σύμφωνα με τους ερευνητές, οι οποίοι παρέπεμψαν σε μια ανάλυση που πραγματοποιήθηκε από το Ιατρικό Πανεπιστήμιο της Νότιας Καρολίνα και η οποία αφορούσε τη διερεύνηση των τάσεων που έχουν οι διαφορετικές φυλές για υποβολή σε βαριατρική χειρουργική στις ΗΠΑ. Η ανάλυση αποκάλυψε ότι η αναλογία των γυναικών που ήταν κατάλληλες για βαριατρική επέμβαση από το 1999 έως το 2010 ήταν μεγαλύτερη.

Σημαντικό, όμως, ρόλο στην αναλογία ανδρών/γυναικών που υποβάλλονται σε επέμβαση απώλειας βάρους παίζει και η οικονομική κατάστασή τους, καθώς σε χώρες με χαμηλότερο μέσο εισόδημα έχει παρατηρηθεί σημαντικά υψηλότερο ποσοστό γυναικών που παίρνουν την απόφαση να χειρουργηθούν. Το ίδιο και ορισμένες εθνικές ομάδες, εύρημα που δείχνει ότι υπάρχουν ορισμένες πολιτιστικές και φυλετικές διαφορές που μπορεί να επιτείνουν αυτή την ανισότητα.

«Οι γυναίκες είναι γενικά πολύ πιο επιμελείς από τους άνδρες σε θέματα που άπτονται της υγείας τους, όπως άλλωστε και της υγείας των οικείων τους, ενδεχομένως λόγω της φύσης τους. Σκέφτονται τη μελλοντική υγεία τους, καθώς είναι περισσότερο ενημερωμένες για τις συνέπειες της παχυσαρκίας στον οργανισμό, οι οποίες αυξάνονται με την πάροδο του χρόνου. Επίσης, έχουν πρότυπα ομορφιάς και δεν παύουν ποτέ να επιδιώκουν», σχολιάζει ο γενικός χειρουργός, ειδικός σε θέματα παχυσαρκίας Δρ Γιώργος Σπηλιόπουλος.

«Δεδομένου ότι η πλειοψηφία των ανδρών είναι ικανοποιημένοι από την υγεία τους, όπως έχει καταδείξει άλλωστε και μελέτη του Πανεπιστημίου του Κάνσας, οι παχύσαρκοι άνδρες πρέπει να συνειδητοποιήσουν την ανάγκη για έλεγχο του βάρους τους. Έχουν μια λανθασμένη αντίληψη για το σώμα τους, θεωρούν τον εαυτό τους άτρωτο ως κάποια ηλικία, με συνέπεια να μην αναζητούν εγκαίρως τη συνδρομή της ιατρικής προκειμένου να αποφύγουν τις αρνητικές επιπτώσεις της παχυσαρκίας αργότερα στη ζωή τους. Και η βαριατρική χειρουργική μπορεί να συμβάλλει αποτελεσματικά στη βελτίωση των παθήσεων που σχετίζονται με την παχυσαρκία», καταλήγει ο Δρ Σπηλιόπουλος.

Πηγή: health.in.gr

Featured image designed by Freepik


Kidneys-Diabetes.jpg

14 Οκτωβρίου, 2016 Angelos KlitsasΔιαβήτης0

H διαβητική νεφροπάθεια είναι μία από τις επιπλοκές του σακχαρώδη διαβήτη, η οποία έχει εξελικτική πτωτική πορεία και τελική κατάληξη τη νεφρική ανεπάρκεια τελικού σταδίου.

Ο σακχαρώδης διαβήτης είναι μία πάθηση όπου το σώμα δεν είναι σε θέση να χρησιμοποιήσει αποτελεσματικά τη γλυκόζη για τη μετατροπή της σε ενέργεια. Χαρακτηρίζεται από αύξηση της συγκέντρωσης του σακχάρου στο αίμα (υπεργλυκαιμία) και διαταραχή του μεταβολισμού της γλυκόζης, είτε ως αποτέλεσμα ελαττωμένης έκκρισης της ινσουλίνης από το πάγκρεας, είτε λόγω ελάττωσης της ευαισθησίας των κυττάρων του σώματος στην ινσουλίνη.

Όταν οι νεφροί λειτουργούν καλά, τα μικροσκοπικά σε αυτούς φίλτρα – τα σπειράματα – κρατούν τις πρωτεΐνες εντός του σώματος. Οι πρωτεΐνες αυτές είναι απαραίτητες για τη διατήρηση της υγείας μας.

Ο ανεπαρκής όμως έλεγχος του σακχαρώδη διαβήτη μπορεί να επιταχύνει την εκδήλωση της νεφρικής ανεπάρκειας. Παράγοντες με τους οποίους σχετίζεται είναι η γενετική βάση, το φύλο, η ηλικία, η διάρκεια του σακχαρώδη διαβήτη, η αρτηριακή υπέρταση και το κάπνισμα.

Η νεφροπάθεια προσβάλλει ταυτόχρονα και τους δύο νεφρούς με τη βλάβη να ξεκινά αρκετά πριν παρατηρηθούν οποιαδήποτε συμπτώματα. Η πρόωρη ένδειξή της συνδέεται με τη διαρροή μικρών ποσοτήτων πρωτεΐνης (λευκωματίνη) στα ούρα. Η εξέταση ούρων είναι ο μόνος τρόπος αναγνώρισης αυτής της διαρροής, ενώ γενικότερα η ετήσια ειδική εξέταση ούρων μπορεί να αναδείξει μια επερχόμενη βλάβη στους νεφρούς.

Σε περίπτωση μεγαλύτερης βλάβης οι νεφροί χάνουν ολοένα και περισσότερη πρωτεΐνη, συντελώντας στο πρόβλημα της πρωτεϊνουρίας, ενώ όσο περισσότερα άχρηστα κατάλοιπα συσσωρεύονται στο αίμα, η βλάβη επιδεινώνεται μέχρι που τα νεφρά καταστρέφονται.

Συμπτώματα

Στα αρχικά στάδια, όπως προαναφέρθηκε, η νόσος μπορεί να μην εμφανίσει συμπτώματα. Σε προχωρημένο στάδιο όμως παρουσιάζονται σημεία όπως τα εξής:

1. Οίδημα: πρήξιμο συνήθως γύρω από τα μάτια, ενώ αργότερα γενικευμένο οίδημα όπως πρήξιμο των ποδιών.
2. Αφρώδη ούρα (που προκαλούνται από την απέκκριση της πρωτεΐνης)
3. Ακούσια αύξηση του σωματικού βάρους (από συσσώρευση υγρού)
4. Ανορεξία
5. Ναυτία και εμετός
6. Κακουχία (γενικό αίσθημα αδιαθεσίας)
7. Γενικευμένος κνησμός (φαγούρα)
8. Κούραση – αδυναμία
9. Πονοκέφαλος
10. Συχνός λόξυγκας

Αντιμετώπιση

Η αντιμετώπιση της διαβητικής νεφροπάθειας έχει σκοπό να επιβραδύνει την εξέλιξη της νεφρικής βλάβης, περιλαμβάνοντας τη ρύθμιση του σακχάρου και της αρτηριακής πίεσης, τη μείωση της προσλαμβανόμενης ποσότητας λευκώματος και τη φαρμακευτική αγωγή. Στο τελικό στάδιο της νεφρικής ανεπάρκειας μπορεί να απαιτείται αιμοκάθαρση/περιτοναϊκή κάθαρση είτε μεταμόσχευση νεφρού.


stethoscope-1584223_1280.jpg

12 Οκτωβρίου, 2016 Angelos KlitsasΥπέρταση0

Η υπέρταση, ιδιαίτερα στη μέση ηλικία, μπορεί ενδεχομένως να ανοίξει την πόρτα στην άνοια, αναφέρει η American Heart Association.

Ο Dr. Costantino Iadecola, καθηγητής στο Weill Cornell Medical College, της Νέας Υόρκης, δήλωσε ότι άνθρωποι με υπέρταση τείνουν να έχουν πιο πολύ άνοια. Δεν έχει αποδειχτεί επιστημονικά αν ο έλεγχος της υπέρτασης μειώνει τις πιθανότητες εμφάνισης άνοιας.

Υπάρχουν πολλές μικρές έρευνες παρατήρησης που εστίασαν σε ανθρώπους που αντιμετωπίστηκαν για αρτηριακή πίεση και γενικά φάνηκε βελτίωση στις νοητικές ικανότητες, δήλωσε ο Iadecola. Ωστόσο χρειάζεται έρευνα που θα εξετάζει συγκεκριμένα τη σχέση μεταξύ υπέρτασης και νοητικών ικανοτήτων.

Ο Iadecola δήλωσε ότι η υπέρταση είναι το χειρότερο για τον εγκέφαλο. Πρώτα βλάπτει τα αγγεία και οδηγεί στη σκλήρυνση των αρτηριών. Κατά δεύτερον επηρεάζει τα μικροσκοπικά αγγεία και την ικανότητα του εγκεφάλου να ελέγχει τη ροή του αίματος, που είναι αναγκαία για να εργάζεται φυσιολογικά.

Ο Iadecola σημείωσε ότι αν και επιστημονικά δεν έχουμε αποδείξεις, η αντιμετώπιση της υπέρτασης είναι σημαντική. Σώζει τον εγκέφαλο, την καρδιά και τα νεφρά. Ελλείψει αποδείξεων το καλύτερο που έχει κάποιος να κάνει είναι να ελέγχει την αρτηριακή του πίεση.

Η δήλωση δημοσιεύτηκε στη διαδικτυακή έκδοση του Hypertension.

Πηγή: iatronet.gr


w3-lipara.jpg

5 Οκτωβρίου, 2016 Angelos KlitsasΔιαβήτης0

Τα άτομα που πάσχουν από διαβήτη τύπου 2 και κάνουν μεσογειακή διατροφή, καταναλώνοντας τουλάχιστον δύο μερίδες λιπαρών ψαριών την εβδομάδα, μειώνουν τον κίνδυνο εκδήλωσης διαβητικής αμφιβληστροειδοπάθειας, σύμφωνα με ισπανική μελέτη που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό έντυπο JAMA Ophthalmology.

Ειδικοί από το Ισπανικό Ερευνητικό Κέντρο Βιοχημείας (CIBERObn) στην Μαδρίτη και το Κέντρο Έρευνας Βιοϊατρικής (IDIBAPS) στο Νοσοκομείο της Βαρκελώνης ανέλυσαν στοιχεία για άτομα που είχαν λάβει μέρος στη μεγάλη τυχαιοποιημένη μελέτη PREDIMED, οποία έγινε το διάστημα 2003-2009 στην Ισπανία. Στόχος ήταν η σύγκριση της μεσογειακής διατροφής με επιπλέον έξτρα παρθένο ελαιόλαδο ή ξηρούς καρπούς με μια συνήθη διατροφή για την πρόληψη των καρδιακών προβλημάτων σε βάθος χρόνου.

Περίπου 3.600 άτομα, 55-80 ετών που είχαν λάβει μέρος στην PREDIMED είχαν διαβήτη τύπου 2 και αποτέλεσμα το δείγμα της παρούσας μελέτης.

Βάσει των διατροφικών ερωτηματολογίων, οι ερευνητές καθόρισαν ότι τα τρία τέταρτα των ατόμων αυτων πετύχαιναν τον στόχο της πρόσληψης 500 mg την ημέρα ω-3 λιπαρών οξέων. Η ποσότητα αυτή μπορεί να προσληφθεί με την κατανάλωση δύο μερίδων ψαριών την εβδομάδα, κυρίως λιπαρών ψαριών, όπως ο σολωμός.

Κατά τη διάρκεια των έξι ετών της μελέτης καταγράφηκαν 69 νέες περιπτώσεις της απειλητικής για την όραση διαβητικής αμφιβληστροειδοπάθειας. Τα άτομα που έπαιρναν επαρκή ποσότητα ω-3 λιπαρών οξέων στην αρχή της μελέτης, είχαν 48% μικρότερες πιθανότητες να έχουν διάγνωση της οφθαλμολογικής πάθησης κατά τη διάρκεια της μελέτης.

«Είναι δύσκολο να πούμε με βεβαιότητα ότι τα αποτελέσματα θα ήταν ίδια στην περίπτωση της χρήσης συμπληρωμάτων ω-3 λιπαρών. Όμως, τα ευρήματα και άλλων μελετών δείχνουν ότι η διατροφική πρόσληψη ω-3 είναι επωφελής για την όραση όλων των ανθρώπων και όχι μόνο όσο πάσχουν από διαβήτη» σχολιάζει ο επικεφαλής συγγραφέας της έρευνας Δρ Αλέιχ Σαλα-Βιλα.

Και συμπληρώνει ότι ακόμα και μικρές αλλαγές στην διατροφή μπορούν να έχουν ουσιαστικά οφέλη υγείας. «Η κατανάλωση ψαριών μπορεί να είναι ένας τρόπος να ζήσουμε περισσότερο και καλύτερα, καθώς κάνει καλό στην καρδιά και τον εγκέφαλο» καταλήγει.

Πηγή: health.in.gr


Phosphorus-800x440.png

3 Οκτωβρίου, 2016 Angelos KlitsasΆρθρα0

Ο φώσφορος είναι ένα ιχνοστοιχείο που υπάρχει σε κάθε κύτταρο του οργανισμού μας και είναι απαραίτητος για τη σύνθεση του DNA και τη διατήρηση της ζωής.

Αποτελεί το 1% του σωματικού βάρους και μαζί με το ασβέστιο συνιστούν τα πλέον σημαντικά μέταλλα για τη φυσιολογική κατασκευή των οστών και τη διατήρηση τους σε καλή κατάσταση. Το 85% της ποσότητας φωσφόρου που υπάρχει στο σώμα μας βρίσκεται στα οστά και στα δόντια, ενώ το υπόλοιπο 15% βρίσκεται στους μαλακούς ιστούς, στα διάφορα όργανα και φυσικά σε κάθε κύτταρο.

Ο φώσφορος επιτελεί μια σειρά από πολύ βασικές λειτουργίες για τον οργανισμό μας, καθώς συμβάλλει στην ανάπτυξή, στο σχηματισμό των οστών και των δοντιών, στη συντήρηση και στην επισκευή των κυττάρων και των ιστών, στην ομαλή λειτουργία των νεφρών, των μυών, της καρδιάς, του νευρικού ιστού, καθώς και του μεταβολισμού του σώματος. Βοηθά επίσης το σώμα να παράγει το ATP, ένα μόριο το οποίο χρησιμοποιείται από το σώμα μας για να αποθηκεύει ενέργεια, είναι απαραίτητος για την παραγωγή DNA και RNA, ενώ τέλος συνεργάζεται με άλλες βιταμίνες και ανόργανα συστατικά.

Πηγές

Ο φώσφορος υπάρχει σε όλα σχεδόν τα τρόφιμα, αλλά ιδιαιτέρως πλούσια σε αυτόν είναι τα γαλακτοκομικά προϊόντα και τα ψάρια. Είναι απαραίτητο συστατικό για κάθε ζωντανό οργανισμό και όχι μόνο για τον άνθρωπο. Φώσφορο περιέχουν επίσης όλοι οι σπόροι (φασόλια, μπιζέλια, δημητριακά, καρύδια), ωστόσο από τον ανθρώπινο οργανισμό απορροφάται μόνο το περίπου μισό της ποσότητας που αυτοί περιέχουν.

Ο μεταβολισμός του φωσφόρου εξαρτάται κυρίως από τη διατροφή και τη δράση της παραθορμόνης, η ορμόνη που παράγουν οι παραθυρεοειδείς αδένες. Επηρεάζεται επίσης και από διάφορα νοσήματα και φάρμακα που άλλοτε αυξάνουν τα επίπεδά του στο αίμα (υπερφωσφαταιμία) και άλλοτε τα μειώνουν (υποφωσφαταιμία).

Πώς προκαλείται η έλλειψη φωσφόρου

Οι ημερήσιες ανάγκες του οργανισμού σε φώσφορο ανέρχονται σε 700mg την ημέρα. Η διαταραχή του φωσφόρου του αίματος προκαλείται από διάφορους παράγοντες και νόσους. Μεταξύ αυτών περιλαμβάνονται η κακή διατροφή και η δυσαπορρόφηση, ο αλκοολισμός, ο υπερπαραθυρεοειδισμός και τα νεφρικά νοσήματα με διαταραγμένη απέκκριση.

Συμπτώματα ανεπάρκειας

Η έλλειψη φωσφόρου προκαλεί δυσλειτουργίες σε όλα τα προαναφερθέντα επίπεδα. Στα κύρια συμπτώματα περιλαμβάνονται:

– Απώλεια της όρεξης
– Κόπωση
– Ακανόνιστη αναπνοή
– Ανησυχία
– Πόνος στα οστά και ευθραυστότητα
– Δυσκαμψία αρθρώσεων
– Ευερεθιστότητα
– Μούδιασμα
– Αδυναμία
– Διαταραχές βάρους
– Επιβράδυνση της ανάπτυξης στα παιδιά.

Τι προκαλεί η υπερπρόσληψη

Η πρόσληψη φωσφόρου πρέπει να βρίσκεται σε ισορροπία με την πρόσληψη ασβεστίου. Όταν η πρόσληψη του ενός από τα δύο μέταλλα αυξάνεται, τότε η απορρόφηση του άλλου μειώνεται, με αποτέλεσμα να παρουσιαστούν γαστρεντερικές διαταραχές.

Σημειώνεται ότι σε άτομα που ήδη προϋπάρχει κάποιο πρόβλημα στα νεφρά, η υπερπρόσληψη μπορεί να επιδεινώσει το πρόβλημα.

Η υπερβολική πρόσληψη φωσφόρου (περισσότερο από 1-1,5 γραμμάριο ημερησίως), επηρεάζει το μεταβολισμό του ασβεστίου και προκαλεί υποασβεστιαιμία και δευτεροπαθή υπερπαραθυρεοειδισμό.


pexels-photo-159240.jpeg

28 Σεπτεμβρίου, 2016 Angelos KlitsasΠαχυσαρκία0

Νέα έρευνα αναφέρει ότι η άσκηση ή συνδυασμός δίαιτας και άσκησης μπορεί να έχει περίπου το ίδιο καλό αποτέλεσμα εφόσον κάποιος χάνει βάρος.

Οι ερευνητές πρόσθεσαν ότι η άσκηση σε συνδυασμό με δίαιτα ίσως είναι ο καλύτερο τρόπος. Σχεδίασαν τις 3 παρεμβάσεις ώστε οι συμμετέχοντες να χάσουν περίπου 7% του βάρους τους σε διάστημα 3 μηνών. Όπως έδειξε η έρευνα, δεν φάνηκε να παίζει ρόλο η επιλογή της μεθόδου όσον αφορά το χάσιμο βάρους. Συμμετέχοντες και στις 3 ομάδες είδαν τον κίνδυνο καρδιαγγειακής νόσου να μειώνεται από το 46% στο 36%.

Ο ερευνητής Edward Weiss, του Saint Louis University, δήλωσε ότι η άσκηση και η υγιεινή διατροφή, με χαμηλές θερμίδες, είναι γνωστό πως βελτιώνουν τους παράγοντες κινδύνου για καρδιαγγειακή νόσο, ακόμα και όταν δεν σημειώνεται απώλεια βάρους. Βάσει αυτού, οι ερευνητές περίμεναν ο συνδυασμός διατροφής και άσκησης να έχει πρόσθετα οφέλη σε παράγοντες κινδύνου και επομένως να φανούν μεγαλύτερες βελτιώσεις στην ομάδα συνδυασμού έναντι των άλλων ομάδων χωριστά.

Αντίθετα, η έρευνα ανακάλυψε ότι το μέγεθος του οφέλους δεν εξαρτάται από το αν για το στόχο της απώλειας βάρους χρησιμοποιείται η διατροφή, η άσκηση ή συνδυασμός των δυο. Αυτό που είχε σημασία ήταν ότι οι άνθρωποι αδυνάτιζαν. Ερευνητές χώρισαν 52 υπέρβαρους άντρες και γυναίκες σε μια από 3 κατηγορίες: ομάδα δίαιτας, ομάδα άσκησης και ομάδα συνδυασμού των δυο.

Όσοι έκαναν δίαιτα έπρεπε να μειώσουν κατά 20% την πρόσληψη θερμίδων, ενώ όσοι ασκούνταν έπρεπε να αυξήσουν τα επίπεδα άσκησης κατά 20%. Η ομάδα του συνδυασμού έπρεπε να κάνει και τα δυο κατά 10%. Ο Weiss περιέγραψε 20% μείωση των θερμίδων ως μέτρια για τους περισσότερους ανθρώπους- περίπου το ισοδύναμο 2 σακχαρούχων αναψυκτικών.

Στο τέλος και οι 3 ομάδες είχαν τον ίδιο βαθμό βελτίωσης όσον αφορά την αρτηριακή πίεση, τα επίπεδα χοληστερόλης και τον καρδιακό παλμό, καθώς και το ίδιο ποσοστό μείωσης του κινδύνου καρδιοπάθειας.

Ο Weiss παρόλα αυτά υπέδειξε ότι συνδυαστική προσέγγιση μπορεί ενδεχομένως να είναι καλύτερη. Η ομάδα του συνδυασμού έχασε πιο γρήγορα βάρος και ήταν πιο πιθανό να συνέχιζε το στόχο της. Περίπου 30% των συμμετεχόντων στις ομάδες άσκησης ή διατροφής αποχώρησαν αλλά μόνο 5% από την ομάδα συνδυασμού.

Ο συνδυασμός δίαιτας και άσκησης μπορεί ενδεχομένως να έχει αθροιστικά οφέλη σε άλλες πτυχές της υγείας, δήλωσε ο Weiss. Για παράδειγμα, μεγαλύτερη μείωση του κινδύνου για διαβήτη τύπου 2 φάνηκε σε όσους υιοθέτησαν και τις δυο μεθόδους. Η πρόσθεση της άσκησης στη διατροφή φαίνεται να προσφέρει καρδιαγγειακό πλεονέκτημα.

Ο Weiss πρόσθεσε ότι αν δυο άνθρωποι έχουν την ίδια αρτηριακή πίεση, χοληστερόλη, οικογενειακό ιστορικό, ηλικία κλπ, αλλά ο ένας ασκείται ενώ ο άλλος όχι, ο δεύτερος έχει διπλάσιες έως τριπλάσιες πιθανότητες να εμφανίσει καρδιοπάθεια.

Η έρευνα δημοσιεύτηκε στη διαδικτυακή έκδοση του περιοδικού American Journal of Clinical Nutrition.

Πηγή: iatronet.gr


woman-jogger-jogging-sport.jpg

Ο σακχαρώδης διαβήτης είναι ένα χρόνιο μεταβολικό νόσημα, στην αντιμετώπιση του οποίου παίζει καθοριστικό ρόλο η γυμναστική.

Σύμφωνα με τις νεότερες μετρήσεις, υπολογίζεται ότι τα άτομα με διαβήτη παγκοσμίως ξεπερνούν τα 420 εκατομμύρια, ενώ οι εκτιμήσεις για τα επόμενα χρόνια είναι δυσοίωνες, αποδίδοντας την αλματώδη αυτή αύξηση στην παχυσαρκία και την καθιστική ζωή (για την περίπτωση του διαβήτη τύπου 2).

Κάθε είδους άσκηση είναι ωφέλιμη για τα άτομα με διαβήτη, ωστόσο οι διάφοροι τύποι έχουν διαφορετικά χαρακτηριστικά οφέλη.

Οι μελέτες έχουν δείξει ότι οι ασκήσεις αντίστασης όπως οι ασκήσεις με βάρη βοηθούν σημαντικά στη ρύθμιση του σακχάρου. Έχουν ως αποτέλεσμα παρόμοιες μειώσεις στα επίπεδά του με αυτές που προκαλούν τα αντιδιαβητικά δισκία. Επιπρόσθετα, βελτιώνουν τη μυϊκή δύναμη και μάζα, μειώνουν το λίπος, ενώ βελτιώνουν τη διάθεση και την αυτοπεποίθηση.

Ένα άλλο είδος γυμναστικής με σημαντικά οφέλη για τον διαβήτη είναι οι αεροβικές ασκήσεις. Κάθε δραστηριότητα που αυξάνει τον καρδιακό ρυθμό και τον διατηρεί σε υψηλά επίπεδα για ένα χρονικό διάστημα βελτιώνει την αεροβική ικανότητα του ατόμου. Εκτός από αυτά όμως βελτιώνει τη διάθεση και καταπολεμά το άγχος – ένα ιδιαίτερα συχνό πρόβλημα σε άτομα με διαβήτη.

Διαβήτης τύπου 2 και άσκηση

Ο ασθενής με διαβήτη τύπου 2 που θα ξεκινήσει τη γυμναστική, θα πρέπει να λάβει υπόψη τα εξής:

– Για να μειωθεί ο κίνδυνος υπογλυκαιμίας θα πρέπει να ακολουθήσει ένα σταθερό πρόγραμμα άσκησης και να προγραμματίσει τα γεύματα και τη λήψη των φαρμάκων την ίδια ώρα κάθε μέρα.
– Η παρατεταμένη ή πολύ έντονη άσκηση μπορεί να προκαλέσει την παραγωγή αδρεναλίνης και άλλων ορμονών που ανταγωνίζονται τη δράση της ινσουλίνης και μπορεί να αυξήσει τα επίπεδα σακχάρου. Η συμμετοχή σε τέτοιου είδους άσκηση μπορεί να οδηγήσει στην ανάγκη τροποποίησης του σχήματος ινσουλίνης/αντιδιαβητικών δισκίων, κάτι το οποίο θα πρέπει να γίνεται σε συνεννόηση με τον γιατρό.
– Θα πρέπει ακόμη να δίνεται προσοχή όταν η άσκηση γίνεται σε ώρες που τα φάρμακα έχουν τη μεγαλύτερη δράση, καθώς μπορεί να χρειαστεί μείωση της δόσης της βασικής ή γευματικής ινσουλίνης, την οποία επίσης θα προσαρμόσει ο γιατρός.
– Τέλος, βασικό είναι το άτομο να μετρά το σάκχαρο πριν, κατά τη διάρκεια και μετά την άσκηση και να έχει πάντα μαζί του ένα σνακ με υδατάνθρακες (φρούτο, χυμός) για την περίπτωση υπογλυκαιμίας.

Γενικές οδηγίες

– Ξεκινήστε αργά και σταδιακά και αυξήστε την ένταση και τη διάρκεια.
– Να ασκείστε τρεις με τέσσερις φορές την εβδομάδα για περίπου 30 λεπτά κάθε φορά. Ένα καλό πρόγραμμα άσκησης περιλαμβάνει 5 με 10 λεπτά προθέρμανση, τουλάχιστον 15 με 30 λεπτά συνεχή αερόβια άσκηση (γρήγορο περπάτημα ή ποδηλασία) και 5 λεπτά χαλάρωση στο τέλος.
– Προσθέστε σε αυτό το πρόγραμμα ασκήσεις μυϊκής ενδυνάμωσης ή αντίστασης 2 με 3 φορές την εβδομάδα.
– Αν έχετε παραπανίσια κιλά μια καλή ιδέα είναι η γυμναστική στο νερό. Άλλες επιλογές είναι η ποδηλασία ή το κολύμπι.
– Να πίνετε νερό κατά τη διάρκεια και μετά την άσκηση για την αποφυγή της αφυδάτωσης.
– Σταματήστε την άσκηση αν νιώσετε αδικαιολόγητο πόνο στους μυς και στις αρθρώσεις.
– Τα άνετα παπούτσια και η φροντίδα των ποδιών είναι σημαντικά.

Διαβήτης τύπου 1

Να σημειωθεί ότι τα άτομα με διαβήτη τύπου 1, των οποίων τα σάκχαρο είναι πάνω από 250 mg/dL αλλά έχουν και θετικές κετόνες στα ούρα ή στο αίμα, δεν θα πρέπει να ξεκινήσουν την άσκηση διότι θα αυξήσουν ακόμα περισσότερο τα επίπεδα σακχάρου.


baby-1151346_1280.jpg

19 Σεπτεμβρίου, 2016 Angelos KlitsasΔιαβήτης0

Ο σακχαρώδης διαβήτης είναι μια χρόνια ασθένεια που χαρακτηρίζεται από την ύπαρξη υψηλής ποσότητας γλυκόζης στο αίμα. Παρουσιάζεται όταν το πάγκρεας δεν παράγει αρκετή ινσουλίνη.

Η ινσουλίνη είναι ορμόνη απαραίτητη για τη μεταφορά της γλυκόζης από το αίμα μέσα στα κύτταρα, τα οποία χρησιμοποιούν τη γλυκόζη ως ενέργεια που είναι απαραίτητη για τη λειτουργία του οργανισμού. Όταν δεν υπάρχει αρκετή ινσουλίνη, η γλυκόζη συσσωρεύεται στο αίμα. Το γεγονός αυτό είναι αιτία πρόκλησης σοβαρών προβλημάτων υγείας που μπορούν να απειλούν τη διάρκεια και ποιότητα ζωής των ασθενών.

Ο διαβήτης τύπου 1, γνωστός και ως νεανικός διαβήτης – καθώς εμφανίζεται κυρίως στα παιδιά, εκδηλώνεται όταν το ανοσοποιητικό σύστημα καταστρέφει τα κύτταρα που παράγουν την ινσουλίνη στο πάγκρεας (βήτα-κύτταρα).

Υπό φυσιολογικές συνθήκες το ανοσοποιητικό σύστημα καταπολεμά τους εισβολείς, όπως ιούς και βακτήρια. Για άγνωστους λόγους, στα άτομα με διαβήτη τύπου 1, το ανοσοποιητικό σύστημα επιτίθεται στα κύτταρα του σώματος. Το αποτέλεσμα είναι η παντελής έλλειψη της ορμόνης ινσουλίνης, η χορήγηση της οποίας με ενέσεις αποτελεί το βασικό σημείο για τη διαχείριση της νόσου.

Σε περιπτώσεις όμως όπου το παιδί είναι άρρωστο, μπορεί να είναι δυσκολότερο να αντιμετωπιστεί η νόσος, καθώς:

– Η ασθένεια και η λοίμωξη συνήθως προκαλούν αύξηση στα επίπεδα της γλυκόζης αίματος.
– Η πτωχή πρόσληψη τροφής μπορεί να μειώσει τα επίπεδα της γλυκόζης αίματος, εάν η δόση της ινσουλίνης παραμένει ίδια.
– Η ναυτία και ο εμετός μπορεί να επηρεάσουν τα επίπεδα της γλυκόζης αίματος και ενδέχεται να αποτελούν σύμπτωμα (πολυουρία, πολυδιψία, κόπωση, ναυτία, έμετοι και λήθαργος) εμφάνισης διαβητικής κετοξέωσης.

Πότε χρειάζεται η ιατρική συμβουλή

Θα πρέπει να επικοινωνήσετε με τον επιβλέποντα ιατρό ή να μεταβείτε στο νοσοκομείο σε περίπτωση που:

­- Η γλυκόζη αίματος παραμένει υψηλή σε αρκετές εξετάσεις παρά τις δόσεις ινσουλίνης.
– Η γλυκόζη αίματος παραμένει σε χαμηλά επίπεδα εξαιτίας της πτωχής πρόσληψης τροφής παρά τη λήψη από του στόματος λαμβανόμενης γλυκόζης.
– Υπάρχουν υψηλά επίπεδα κετόνων στα ούρα ή το αίμα.
– Παρουσιάζεται εμμένουσα διάρροια ή και έμετος.
– Εμφανίζεται εικόνα αφυδάτωσης, όπως είναι η στεγνή γλώσσα ή η μειωμένη ενούρηση.
– Η θερμοκρασία του σώματος είναι υψηλή παρά τη λήψη φαρμακευτικής αγωγής.

Γενικές οδηγίες

Κάθε φορά που το παιδί αισθάνεται άρρωστο/αδιάθετο είναι σημαντικό να προβαίνετε στα εξής:

– Να κάνετε τακτικό έλεγχο της γλυκόζης αίματος – τουλάχιστον κάθε τέσσερις ώρες.
– Να τηρείτε το πλάνο των γευμάτων – εάν το παιδί είναι άρρωστο, προσπαθήστε να του δώσετε να φάει εύπεπτες τροφές τύπου κράκερ. Εάν δεν μπορεί να κρατήσει την τροφή στο στομάχι του, προσπαθήστε να του δώσετε χυμό ή άλλο είδος ζαχαρούχου ποτού, ή αφήστε το να γλύψει ένα δισκίο γλυκόζης, ένα γλειφιτζούρι ή ένα γλυκό τύπου ζελέ.
– Διασφαλίστε ότι το παιδί είναι ενυδατωμένο, ειδικά εάν κάνει εμετό ή έχει διάρροια.
– Συνεχίστε να του δίνετε δόσεις ινσουλίνης για να αποφύγετε τα υψηλά επίπεδα γλυκόζης αίματος.
– Να είστε προετοιμασμένοι έχοντας προμήθειες σε τροφές και αναψυκτικά, τα οποία μπορεί να χρειαστείτε όταν αρρωστήσει το παιδί.




ΕΝΗΜΕΡΩΜΕΝΟΣ ΑΣΘΕΝΗΣ ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΥΓΕΙΑ





ΕΝΗΜΕΡΩΜΕΝΟΣ ΑΣΘΕΝΗΣ, ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΥΓΕΙΑ





ΑΦΗΣΤΕ ΜΑΣ ΤΗΝ ΓΝΩΜΗ ΣΑΣ




Κλείτσας Άγγελος Παθολόγος Καλαμαριά - Σήμα αναγνώρισης ασθενών από Doctoranytime



Copyright by Yourdoc.gr 2025. All rights reserved.



Web design by Siteworks



Copyright by Yourdoc.gr 2025. All rights reserved. Web design by Siteworks