Blog

Η δυσαπορρόφηση είναι μια πάθηση που περιγράφει τη μειωμένη ικανότητα του οργανισμού να πραγματοποιήσει τη διαδικασία της πέψης ή και απορρόφησης των θρεπτικών συστατικών από τα τρόφιμα, όπως ορισμένα σάκχαρα, λίπη, πρωτεΐνες και βιταμίνες. Πρόκειται για μια κατάσταση η οποία συνδέεται με μια ποικιλία ασθενειών και μπορεί να οδηγήσει σε γενικό υποσιτισμό ή σε συμπτώματα που σχετίζονται με ελλείψεις συγκεκριμένων θρεπτικών συστατικών.

Το σώμα μας γενικότερα απαιτεί μια σταθερή παροχή θρεπτικών συστατικών για πολλαπλές λειτουργίες. Τα θρεπτικά συστατικά προέρχονται από τη διατροφή και περιλαμβάνουν πολλές βασικές βιταμίνες και μέταλλα (ιχνοστοιχεία), τα οποία λαμβάνονται μέσω της διαδικασίας της πέψης. Η διαταραχή της πέψης όμως μπορεί να προκαλέσει τη δυσαπορρόφηση. Στην περίπτωση αυτή οι θρεπτικές ουσίες αποβάλλονται από το σώμα με τα κόπρανα.

Υπάρχουν ορισμένες παθήσεις που μπορούν να προκαλέσουν δυσαπορρόφηση, μεταξύ των οποίων είναι η κοιλιοκάκη, η νόσος Crohn, η δυσανεξία σε γάλα σόγιας αλλά και σε τροφές κυρίως από αγελαδινό γάλα, οι λοιμώξεις από παράσιτα, μερικές κακοήθειες όπως το λέμφωμα, καθώς και η απόφραξη των χολιφόρων και η χολόσταση.

Συμπτώματα

Το πιο κοινό σύμπτωμα της φυσικής δυσαπορρόφησης είναι οι συχνές εξάρσεις διάρροιας. Όταν το σώμα δεν είναι σε θέση να επεξεργαστεί τα θρεπτικά συστατικά, τα περισσότερα από τα τρόφιμα και υγρά που καταναλώνονται, αποβάλλονται γρήγορα ως απόβλητα. Τα ανοιχτόχρωμα αποτελούν σημάδια ότι το λίπος δεν αφομοιώνεται σωστά. Ο κοιλιακός πόνος, οι κράμπες, η ναυτία και η απώλεια βάρους είναι συνηθισμένες καταστάσεις στις χρόνιες ελλείψεις βιταμινών και πρωτεϊνών.

Άλλα σημεία και συμπτώματα που προκαλούνται από τη δυσαπορρόφηση είναι η συσσώρευση υγρού στην κοιλιά (ασκίτης), η φλεγμονή της γλώσσας (γλωσσίτιδα), η ανεξήγητη απώλεια βάρους, ο πόνος στα οστά και στους μύες, κλπ.

Αντιμετώπιση

Η θεραπεία περιλαμβάνει την αντιμετώπιση της υποκείμενης αιτίας, ώστε να ελαχιστοποιηθούν τα συμπτώματα της δυσαπορρόφησης και η εντερική βλάβη. Μπορεί επίσης να χρειαστεί η αποκατάσταση της έλλειψης θρεπτικών συστατικών, ενώ συχνά συνίσταται και η διατροφή με τρόφιμα υψηλής διατροφικής αξίας. Σε κάποιους ανθρώπους συνιστάται δίαιτα χαμηλής περιεκτικότητας σε λιπαρά και σε άλλους διατροφή υψηλής περιεκτικότητας σε πρωτεΐνες ή ακόμα δίαιτα ελεύθερη γλουτένης.

Πάνω από 25.000 άνθρωποι χάνουν κάθε χρόνο τη ζωή τους στην Ευρώπη, λόγω της κατάχρησης αντιβιοτικών. Η Ελλάδα δυστυχώς παραμένει πολύ ψηλά στη λίστα της υπερσυνταγογράφισης αντιβιοτικών και της υψηλής αντοχής των αντιβιοτικών στην κοινότητα, ενώ κατέχει τα πρωτεία στην κατανάλωση αντιβιοτικών στην Ευρώπη.

Με αφορμή την Ευρωπαϊκή Ημέρα Ενημέρωσης για τα Αντιβιοτικά (18 Νοεμβρίου), ο επίτροπος για την Υγεία και την Ασφάλεια των Τροφίμων, Βιτένις Αντρουκάιτις, παρουσίασε στις Βρυξέλες στοιχεία σύμφωνα με τα οποία η κατάχρηση αντιβιοτικών προκαλεί ανθεκτικότητα σε πολλά κοινά μικρόβια και καθιστά τους ανθρώπους ευάλωτους σε θανατηφόρες λοιμώξεις.

«Οι λοιμώξεις από βακτήρια ανθεκτικά στα αντιβιοτικά σκοτώνουν πλέον χιλιάδες ανθρώπους κάθε χρόνο και ευθύνονται για την απώλεια 1.500.000.000 ευρώ σε έξοδα νοσηλείας, συμπεριλαμβανομένων και των ωρών εργασίας που χάνονται», υπογράμμισε ο ευρωπαίος αξιωματούχος.

Από την πλευρά του, ο γενικός διευθυντής του Τομέα Υγείας και Ασφάλειας Τροφίμων στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Χαβιέρ Πρατς Μονέ, υποστήριξε ότι «επιστρέφουμε στην σκοτεινή πλευρά της ιατρικής, στην εποχή πριν τον Φλέμινγκ και τον Παστέρ, που δεν υπήρχε αποτελεσματική θεραπεία για τις λοιμώξεις».

Σύμφωνα με στοιχεία του Ευρωπαϊκού Κέντρου Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (ECDC), η κατάσταση συνεχίζει να επιδεινώνεται για τα περισσότερα βακτηρίδια και αντιβιοτικά υπό επιτήρηση.

Σε τουλάχιστον τρεις χώρες, την Ιταλία την Ελλάδα και τη Μάλτα, η αντίσταση στα πιο πρόσφατα αντιβιοτικά έχει γίνει ενδημικό πρόβλημα, που σημαίνει ότι τα νοσοκομεία σ’ αυτές τις χώρες δεν είναι σε θέση να θεραπεύσουν αποτελεσματικά ασθενείς που έχουν μολυνθεί με ανθεκτικά βακτήρια.

Ωστόσο, για πρώτη φορά σημειώνεται σημαντική μείωση στην κατανάλωση αντιβιοτικών στην κοινότητα σε πέντε ευρωπαϊκές χώρες, τη Δανία, το Λουξεμβούργο, τη Σλοβενία, την Ισπανία και τη Σουηδία, παρότι η κατανάλωση αντιβιοτικών στα νοσοκομεία εξακολουθεί να αυξάνεται.

Πηγή: health.in.gr

Ο σίδηρος είναι ένα απαραίτητο συστατικό για τον ανθρώπινο οργανισμό καθώς συμβάλλει στη σύνθεση της αιμοσφαιρίνης, η οποία μεταφέρει το οξυγόνο από τους πνεύμονες προς τους ιστούς και τα διάφορα όργανα του σώματος, ενώ παράλληλα απομακρύνει και το διοξείδιο του άνθρακα.

Όταν τα επίπεδα σιδήρου είναι χαμηλά, ο οργανισμός αντιδρά με έντονες ζαλάδες, αδυναμία και διάφορα άλλα συμπτώματα που μπορεί να προκαλέσουν σοβαρά προβλήματα. Η έλλειψή του αποτελεί μια συχνή διατροφική ανεπάρκεια που ταλαιπωρεί κυρίως τις γυναίκες αναπαραγωγικής ηλικίας.

Διακρίνεται σε δύο είδη: στον αιμικό ο οποίος βρίσκεται κυρίως στο κρέας, στο ψάρι και στα πουλερικά και είναι περισσότερο απορροφήσιμος και στον μη-αιμικό, ο οποίος συναντάται κυρίως στα φυτικής προέλευσης τρόφιμα και παρουσιάζει μικρή απορρόφηση. Τρόφιμα που είναι πλούσια σε μη-αιμικό σίδηρο είναι τα φασόλια, τα σκουροπράσινα φυλλώδη λαχανικά, οι ξηροί καρποί, τα αποξηραμένα φρούτα και τα προϊόντα ολικής άλεσης.

Παρά τη φτωχή απορρόφηση του μη-αιμικού σιδήρου υπάρχουν κάποιοι διαιτητικοί παράγοντες που μπορούν να αυξήσουν ή να μειώσουν την απορρόφησή του, συμβάλλοντας καθοριστικά στα επίπεδα του στον οργανισμό μας.

Παράγοντες που αυξάνουν την απορρόφηση του μη-αιμικού σιδήρου:

1. Η βιταμίνη C μπορεί να αυξήσει σημαντικά την απορρόφηση του σιδήρου, διότι μετατρέπει τον τρισθενή σίδηρο σε δισθενή, δημιουργώντας ένα απορροφήσιμο σύμπλεγμα.
2. Η κατανάλωση ταυτόχρονα του μη-αιμικού σιδήρου με κρέας, ψάρι ή κοτόπουλο.
3. Τα σάκχαρα όπως η φρουκτόζη η οποία περιέχεται στα φρούτα.
4. Οργανικά οξέα όπως το κιτρικό οξύ (στα λεμόνια), το οξικό οξύ (στο ξύδι) και το γαλακτικό οξύ αυξάνουν μέτρια την απορρόφηση σιδήρου.

Παράγοντες που μειώνουν την απορρόφηση του μη-αιμικού σιδήρου:

1. Φυτικό οξύ: Εμπεριέχεται στα όσπρια, τα δημητριακά και το ρύζι και μπορεί να μειώσει την απορρόφηση σιδήρου φυτικής προέλευσης.
2. Πολυφαινόλες: Εμπεριέχονται στα φρούτα, τα λαχανικά, τον καφέ, το τσάι, το κρασί και τα μπαχαρικά. Μπορούν να εμποδίσουν σημαντικά την απορρόφηση του σιδήρου φυτικής προέλευσης.
3. Η πρωτεΐνη της σόγιας μειώνει την απορρόφηση σιδήρου ανεξάρτητα από το φυτικό οξύ.
4. Τροφές πλούσιες σε φυτικές ίνες.
5. Η φωσβιτίνη η οποία αποτελεί μια πρωτεΐνη του αβγού.
6. Το αιθυλένοδιαμινοτετραοξικό οξύ (EDTA) το οποίο αποτελεί πρόσθετο των τροφίμων και δρα ως σταθεροποιητής.
7. Διάφορα θρεπτικά συστατικά όπως το ασβέστιο, ο ψευδάργυρος, το μαγγάνιο και το νικέλιο.

Σημειωτέον ότι για την αντιμετώπιση της έλλειψης σιδήρου δεν αρκεί η λήψη σκευασμάτων σιδήρου διότι το πρόβλημα δεν θα διορθωθεί μόνιμα. Απαιτείται ολοκληρωμένη αντιμετώπιση με εργαστηριακό έλεγχο σε τακτά χρονικά διαστήματα και εκτίμηση της συμπτωματολογίας του ατόμου.

Η 13η Νοεμβρίου 2015 και συγκεκριμένα η ερχόμενη Παρασκευή θα είναι η 2η Παγκόσμια Ημέρα για τον Καρκίνο του Παγκρέατος. Είναι μια ημέρα αφιερωμένη στην ενημέρωση και την ευαισθητοποίηση για έναν από τους πιο θανατηφόρους καρκίνους.

Το πάγκρεας είναι ένα σημαντικό όργανο του ανθρώπινου σώματος που βρίσκεται πίσω από το στομάχι και μπροστά από τη σπονδυλική στήλη. Βοηθάει τον οργανισμό να χρησιμοποιεί και να αποθηκεύει την ενέργεια της τροφής, παράγοντας ορμόνες που ελέγχουν το επίπεδο σακχάρου αλλά και ένζυμα για τη διάσπαση της τροφής και την πέψη.

Ο παγκρεατικός καρκίνος εμφανίζεται όταν τα κύτταρα στο πάγκρεας αυξάνονται και πολλαπλασιάζονται ανεξέλεγκτα, δημιουργώντας μία μάζα που ονομάζεται όγκος. Είναι από τις σοβαρότερες μορφές καρκίνου, ο οποίος προσβάλλει εξίσου τους άνδρες και τις γυναίκες.

Η αιτία εμφάνισης των περισσότερων περιπτώσεων παγκρεατικού καρκίνου είναι άγνωστη. Υπάρχουν κάποιοι αναγνωρισμένοι παράγοντες κινδύνου, όμως απαιτείται περισσότερη έρευνα για να γίνει κατανοητή η άμεση συσχέτισή τους με τη νόσο. Στους παράγοντες οι οποίοι μπορεί να αυξήσουν τον κίνδυνο εμφάνισης παγκρεατικού καρκίνου περιλαμβάνονται: η ηλικία καθώς σε ποσοστό 90% ο παγκρεατικός καρκίνος εμφανίζεται σε άτομα ηλικίας 55 ετών και άνω, το οικογενειακό ιστορικό, το κάπνισμα, το αλκοόλ, η παχυσαρκία, η αυξημένη πρόσληψη λιπαρών, καθώς και η ύπαρξη διαβήτη ή χρόνιας παγκρεατίτιδας.

Συμπτώματα

Η ανίχνευση και διάγνωση της νόσου παρουσιάζουν δυσκολίες διότι στα αρχικά στάδια δεν εμφανίζονται αξιοσημείωτα σημεία ή συμπτώματα, ενώ όταν υπάρχουν, είναι παρόμοια με αυτά πολλών άλλων ασθενειών. Επίσης, η ανατομική θέση του παγκρέατος δεν ευκολύνει τη διάγνωση, ενώ και οι εξετάσεις που χρειάζονται για αυτήν δεν είναι εύκολες. Για τους λόγους αυτούς σπάνια γίνεται στα αρχικά στάδια, ενώ η νόσος έχει και την τάση να κάνει μεταστάσεις νωρίς στην εξέλιξη της.

Το ποια ακριβώς συμπτώματα εμφανίζονται εξαρτάται από πολλές παραμέτρους που συμπεριλαμβάνουν τον τύπο του παγκρεατικού καρκίνου, το πού εντοπίζεται ο καρκίνος στο πάγκρεας και τις επιπτώσεις που έχει στον οργανισμό. Η συγκεκριμένη νόσος μάλιστα, καθώς αναπτύσσεται, τείνει να πυροδοτεί περισσότερα συμπτώματα.

Στα συνηθέστερα περιλαμβάνονται: πόνοι στην κοιλιακή χώρα και στη μέση της πλάτης, ναυτία, σημεία/εμφάνιση ίκτερου, κατάθλιψη, έναρξη διαβήτη μη σχετιζόμενου με αύξηση βάρους, εν τω βάθει φλεβική θρόμβωση, ανεξήγητη απώλεια βάρους, καθώς και αλλαγές στις εντερικές συνήθειες όπως διάρροια/ στεατόρροια.

Θεραπευτικές επιλογές

Η αντιμετώπιση του παγκρεατικού καρκίνου εξαρτάται από το στάδιο του καρκίνου και το σημείο που εντοπίζεται ο όγκος. Εάν ο όγκος είναι αρκετά μικρός, ο καρκίνος δεν έχει εξαπλωθεί, ενώ και ο ασθενής είναι σε καλή φυσική κατάσταση και αρκετά υγιής, τότε προτείνεται χειρουργική επέμβαση και ολοκληρωτική αφαίρεση του όγκου.

Εάν ο όγκος είναι μη αφαιρέσιμος, δηλαδή ο καρκίνος είναι είτε πολύ προχωρημένος εντός και πέριξ του παγκρέατος είτε έχει εξαπλωθεί σε άλλα σημεία του σώματος, ο σκοπός της θεραπείας είναι ο έλεγχος των συμπτωμάτων και η καλύτερη δυνατή ποιότητα ζωής.

Η χημειοθεραπεία ή και η ακτινοθεραπεία μπορεί να χρησιμοποιηθούν για να συρρικνωθεί ο όγκος και να επιβραδυνθεί η ανάπτυξή του, αλλά καμία από τις επιλογές δεν θα επιφέρει ίαση του καρκίνου. Υπάρχουν και νεότερες θεραπείες που στοχεύουν μόνον κάποια συγκεκριμένα χαρακτηριστικά των καρκινικών κυττάρων. Επειδή τα φυσιολογικά κύτταρα δεν προσβάλλονται κατά τον ίδιο τρόπο όπως γίνεται κατά τη χημειοθεραπεία, τα νέα φάρμακα σχετίζονται με λιγότερες παρενέργειες.

Φανατικοί καπνιστές παραμένουν οι Έλληνες και αψηφώντας τον σχετικό νόμο συνεχίζουν να καπνίζουν σε κλειστούς χώρους. Παράλληλα, απέχουν από το μεσογειακό πρότυπο διατροφής, έχουν αυξημένο σωματικό βάρος και δεν κάνουν προληπτικές ιατρικές εξετάσεις, σύμφωνα με τα αποτελέσματα της πανελλαδικής έρευνας Hellas Health VΙ.

Η μελέτη για την υγεία των Ελλήνων πραγματοποιήθηκε από το Ινστιτούτο Κοινωνικής και Προληπτικής Ιατρικής (ΙΚΠΙ), σε συνεργασία με το Κέντρο Μελετών Υπηρεσιών Υγείας της Ιατρικής Σχολής του ΕΚΠΑ και παρουσιάστηκε σήμερα από τον Γιάννη Τούντα, διευθυντή του ΙΚΠΙ και του Κέντρου Μελετών Υπηρεσιών Υγείας και τον Κυριάκο Σουλιώτη, επίκουρο καθηγητή Πολιτικής Υγείας της Σχολής Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου.

Οι ερευνητές εντόπισαν αντιπροσωπευτικό δείγμα 1.001 ατόμων, ηλικίας άνω των 18 ετών, τον Απρίλιο του 2015 και τους ρώτησαν για μια σειρά παραμέτρων που επηρεάζουν την υγεία και τον τρόπο ζωής τους.

Από την επεξεργασία των απαντήσεων του δείγματος προέκυψε ότι:

• Μόνο το 41% του ενήλικου ελληνικού πληθυσμού δηλώνει ότι η υγεία του είναι «εξαιρετική» (12%) ή «πολύ καλή» (29%). «Κακή υγεία» δηλώνουν σε υπερδιπλάσιο ποσοστό οι συνταξιούχοι (14%) και οι έχοντες βασική εκπαίδευση (17%).
• Ο δείκτης ψυχικής υγείας είναι σημαντικά μειωμένος (45,8) σε σχέση με το 2010 (49,5).
• Το 39% απέχει από οποιαδήποτε σωματική δραστηριότητα (μέτρια φυσική άσκηση), ενώ το ποσοστό αυτό στα χαμηλότερα κοινωνικό-οικονομικά στρώματα κυμαίνεται γύρω στο 50%.
• Εξαιρετικά υψηλό, παρά τη μείωση των τελευταίων ετών, εξακολουθεί να παραμένει το ποσοστό των καπνιστών (37%), με 40% στους άνδρες και 34% στις γυναίκες, καθώς και το παθητικό κάπνισμα στους χώρους εργασίας (27%), στα εστιατόρια (78%) και στις καφετέριες μπαρ (92%).
• Το 9% δεν καταναλώνει καμία μερίδα λαχανικών την ημέρα και το 15% δεν καταναλώνει κανένα φρούτο.
• Μόνο το 41% έχει κανονικό βάρος σώματος (17% παχύσαρκοι, 42% υπέρβαροι).

Σε ό,τι αφορά τη χρήση υπηρεσιών υγείας και το φάρμακο διαπιστώθηκαν μεταξύ άλλων:

• Χαμηλά ποσοστά στη χρήση προληπτικών εξετάσεων, κυρίως μαστογραφίας (57%), μικροσκοπική κοπράνων (14%), ενώ 2 στους 10 Έλληνες δεν έχουν μετρήσει την αρτηριακή τους πίεση, τη χοληστερόλη και το σάκχαρο αίματος.
• Αυξημένη προσφυγή σε ιδιώτες γιατρούς (60%) και μειωμένη χρήση ιατρείων ασφαλιστικού ταμείου (8%).
• Το 22% δεν έλαβε τη θεραπεία ή/και τις εξετάσεις που ήθελε.
• Μόνο ένας στους τρεις γνωρίζει καλά τι είναι τα γενόσημα φάρμακα και μόνο ένας στους πέντε τα εμπιστεύεται. Το 83% δεν ζητά από τον ιατρό να προτείνει γενόσημο φάρμακο.
• Η εμπιστοσύνη στον φαρμακοποιό ότι θα δώσει το φθηνότερο γενόσημο είναι υψηλή (64%).
• Το 61% δεν γνωρίζει εάν υπάρχουν φθηνότερα φάρμακα σε σύγκριση με αυτό που προτείνει ο γιατρός.
• Το 44% διαθέτει μηνιαίως για υπηρεσίες υγείας και φάρμακα πάνω από 5% του εισοδήματος, ενώ περισσότεροι από το 15% διαθέτουν πάνω από το 10% του εισοδήματός τους.

Πηγή: health.in.gr