Blog

Ο επιπολασμός της παχυσαρκίας στις μέρες μας έχει αυξηθεί σε σημαντικό βαθμό, τόσο στα παιδιά και στους έφηβους όσο και στους ενήλικες. Τα διατροφικά πρότυπα του γενικού πληθυσμού επιδεινώνονται με αποτέλεσμα να προκαλούνται βλαβερές συνέπειες στον οργανισμό.

Η πρόσληψη μεγαλύτερης ποσότητας ενέργειας μέσω των τροφίμων σε σχέση με αυτή που καταναλώνουμε, μπορεί μακροπρόθεσμα να οδηγήσει σε νοσήματα όπως ο σακχαρώδης διαβήτης, η υπέρταση, η οστεοπόρωση, η υπνική άπνοια κ.λπ.

Ως αποτέλεσμα πολλοί στρέφονται σε δίαιτες αμφιβόλου ποιότητας με την πεποίθηση ότι θα χάσουν γρήγορα το περιττό σωματικό βάρος και θα αποκαταστήσουν τα διατροφικά λάθη. Σπάνια όμως είναι αποτελεσματικές οι δίαιτες στη μακροχρόνια διατήρηση του χαμηλού σωματικού βάρους, ενώ επιπλέον εκείνες για την ταχεία απώλειά του μπορεί να προκαλέσουν και σημαντικές παθολογικές επιπλοκές.

Οι δίαιτες ταχείας απώλειας βάρους συνδέονται με καταστάσεις όπως ανάπτυξη χολόλιθων, σύνδρομο χρόνιας κόπωσης, δυσκοιλιότητα, διάρροια, παγκρεατίτιδα, αδυναμία συγκέντρωσης, τριχόπτωση, ανωμαλίες περιόδου, διαταραχές ηλεκτρολυτών, ουρική νόσο, ορθοστατική υπόταση, καθώς και καρδιακές αρρυθμίες. Οι προσπάθειες απώλειας βάρους, συνεπώς, είναι χρήσιμο να γίνονται υπό ιατρική παρακολούθηση και να μην υπερβαίνουν τα τέσσερα κιλά το μήνα.

Στην περίπτωση που η δίαιτα παρατείνεται ενώ το άτομο προσέγγισε το ιδανικό βάρος, μπορεί να υπάρχει το ενδεχόμενο του συνδρόμου νευρογενούς ανορεξίας, το οποίο είναι συχνότερο σε γυναίκες. Στα συμπτώματα του συνδρόμου περιλαμβάνονται η δυσανεξία στο ψύχος, η αναστολή της εμμήνου ρήσεως, οι καρδιακές αρρυθμίες, γαστρεντερικές διαταραχές, υπόταση, υποθερμία και απολεπιζόμενο δέρμα.

Η θεραπεία της παχυσαρκίας είναι χρονοβόρα και απαιτητική ενώ είναι απαραίτητο να περιλαμβάνει ένα συνδυασμό μεθόδων και προσεγγίσεων του θέματος. Για την αποφυγή αποτυχίας και δημιουργίας αισθήματος απογοήτευσης χρειάζεται να τηρούνται κάποιες προϋποθέσεις, όπως η ειλικρινής πρόθεση του ατόμου να συμμετάσχει σε ένα τέτοιο πρόγραμμα και η υιοθέτηση ρεαλιστικών στόχων.

Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι οι δίαιτες με ταχεία απώλεια βάρους δεν υπερέχουν στη μακροχρόνια διατήρησή του συγκριτικά με δίαιτες βραδύτερου ρυθμού απώλειας.

Η χοληστερίνη ή χοληστερόλη είναι μία ουσία απαραίτητη για τη λειτουργία των κυττάρων μας. Όταν όμως τα επίπεδά της αυξηθούν σημαντικά, γίνεται επιβλαβής για τον οργανισμό, καθώς κολλάει στα τοιχώματα των αγγείων και πυροδοτεί την αθηροσκλήρυνση, μία διαδικασία εκφύλισης των αγγείων που ευθύνεται για τα καρδιαγγειακά νοσήματα (εμφράγματα και εγκεφαλικά επεισόδια).

Η χοληστερόλη προσλαμβάνεται με τις τροφές ή συντίθεται στο ήπαρ και κυκλοφορεί στο αίμα ενσωματωμένη σε σφαιρικά σωματίδια που ονομάζονται λιποπρωτεΐνες. Υπάρχουν δύο κύριες κατηγορίες τέτοιων σωματιδίων: Οι «κακές» (LDL) λιποπρωτεΐνες και οι «καλές» (HDL) λιποπρωτεΐνες.

Ο κεντρικός ρόλος των LDL είναι η μεταφορά χοληστερόλης από το ήπαρ προς τους ιστούς και συνεπώς στις αρτηρίες όπου, όταν είναι σε περίσσεια, δημιουργούνται αθηρώματα – δηλαδή πλάκες που στενεύουν και φράζουν τον αυλό τους.

Αντιθέτως, τα HDL σωματίδια έχουν την ικανότητα να παίρνουν τη χοληστερόλη από τα τοιχώματα των αγγείων και να τη μεταφέρουν στο ήπαρ, έτσι ώστε να απομακρυνθεί από τον οργανισμό. Αποτελούν δηλαδή το μηχανισμό άμυνας του οργανισμού για τον περιορισμό της διαδικασίας φθοράς των αγγείων.

Υπάρχουν ορισμένες αλλαγές στη διατροφή και τον τρόπο ζωής που μπορούν σε μικρή έκταση να αυξήσουν τα επίπεδα της χοληστερόλης HDL στον οργανισμό μας.

Χαμηλά λιπαρά: Η διατροφή με αυξημένο γλυκαιμικό φορτίο – μια κατάταξη του κατά πόσο τα τρόφιμα αυξάνουν τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα – συνδέεται με παράλληλη μείωση της χοληστερόλης HDL. Το μεγαλύτερο μέρος των υδατανθράκων που προσλαμβάνουμε συνίσταται να προέρχεται από ολική άλεση, φρούτα, λαχανικά και γαλακτοκομικά με χαμηλά ή καθόλου λιπαρά.

Μονοακόρεστα λιπαρά: Η αντικατάσταση των κορεσμένων λιπαρών με μονοακόρεστα βοηθά στη μείωση των επιπέδων της «κακής» χοληστερόλης, παρουσιάζοντας ταυτόχρονα δυνατότητες αύξησης των επίπεδων της HDL. Η κυριότερη πηγή μονοακόρεστων είναι το ελαιόλαδο. Μικρότερες ποσότητες περιέχονται στα σπορέλαια, στο σουσάμι, στο ταχίνι, στα αμύγδαλα, στα αράπικα φιστίκια και στα καρύδια.

Σόγια: Τα προϊόντα σόγιας είναι χαμηλά σε κορεσμένα λιπαρά και υψηλά σε ακόρεστα. Έχει διαπιστωθεί ότι η σόγια μπορεί να οδηγήσει σε μικρή μείωση των επιπέδων χοληστερόλης LDL και τριγλυκεριδίων, αλλά και σε πιθανή ενίσχυση της λειτουργίας των αγγείων. Περίπου 3 μερίδες σόγιας την ημέρα μπορούν να μειώσουν τα επίπεδα «κακής» χοληστερόλης και τριγλυκεριδίων.

Χυμός πορτοκαλιού: Η κατανάλωση 3 φλιτζανιών χυμού πορτοκαλιού την ημέρα μπορεί να αυξήσει κατά 1/5 τα επίπεδα της χοληστερόλης HDL σε διάστημα μερικών εβδομάδων.

Αλκοόλ με μέτρο: Η κατανάλωση μέτριας ποσότητας αλκοόλ συνδέεται με υψηλότερο επίπεδο χοληστερόλης HDL.

Διακοπή καπνίσματος: Η διακοπή του καπνίσματος εκτιμάται ότι μπορεί ελάχιστα να αυξήσει το επίπεδο της «καλής» χοληστερόλης.

Αερόβια άσκηση: Μετρίως έντονη άσκηση για τουλάχιστον 30 λεπτά τις περισσότερες ημέρες της εβδομάδας μπορεί να βοηθήσει στην αύξηση της HDL.

Απώλεια βάρους: Το επιπλέον βάρος και η παχυσαρκία συμβάλλουν σε χαμηλά επίπεδα «καλής» χοληστερόλης.

Ένας άνθρωπος που καπνίζει ένα πακέτο τσιγάρα τη μέρα, συσσωρεύει κάθε χρόνο κατά μέσο όρο 150 γενετικές μεταλλάξεις σε κάθε κύτταρο των πνευμόνων του, σύμφωνα με διεθνή μελέτη που δημοσιεύθηκε στο Science.

Μάλιστα, κάθε μία ξεχωριστά από αυτές τις μεταλλάξεις μπορεί να αποτελέσει την αφετηρία εξελίξεων, που θα οδηγήσουν τελικά στον καρκίνο και αυτό εξηγεί γιατί το κάπνισμα αυξάνει τόσο πολύ τον κίνδυνο εκδήλωσης καρκίνου των πνευμόνων.

Όμως, εκτός από τους πνεύμονες, και άλλα όργανα υφίστανται μεταλλάξεις. Ένα πακέτο τσιγάρα τη μέρα επί ένα έτος προκαλεί 97 μεταλλάξεις σε κάθε κύτταρο του λάρυγγα, 39 μεταλλάξεις στο φάρυγγα, 23 στο στόμα, 18 στην ουροδόχο κύστη και έξι σε κάθε κύτταρο του ήπατος.

Οι ερευνητές από 16 επιστημονικά κέντρα των ΗΠΑ, της Ευρώπης και της Ασίας, με επικεφαλής τον Δρ Λουντμίλ Αλεξαντρόφ του Εθνικού Εργαστηρίου Λος Άλαμος των ΗΠΑ, για πρώτη φορά υπολόγισαν με στοχευμένο τρόπο την καταστροφική ζημιά που κάνει το κάπνισμα σε γενετικό επίπεδο, στα διάφορα όργανα του σώματος και εντόπισαν μια σειρά από διαφορετικούς μηχανισμούς μέσω των οποίων ο καπνός του τσιγάρου, είτε άμεσα, είτε έμμεσα, προκαλεί μεταλλάξεις στο DNA. Πρόκειται για την πρώτη ολοκληρωμένη και συγκριτική ανάλυση του DNA των καρκίνων που σχετίζονται με το κάπνισμα.

Οι ειδικοί μελέτησαν πάνω από 5.200 όγκους, συγκρίνοντας τους καρκίνους των καπνιστών με τους καρκίνους των μη καπνιστών, προκειμένου να εντοπίσουν τις μεταλλάξεις εκείνες που οφείλονται αποκλειστικά στο κάπνισμα. Βρήκαν έτσι τουλάχιστον πέντε διαφορετικούς τρόπους («υπογραφές») βλάβης του DNA από τον καπνό. Η πιο συνηθισμένη είναι η επιτάχυνση ενός κυτταρικού «ρολογιού» που οδηγεί σε πρόωρη μετάλλαξη του γενετικού υλικού.

Μερικοί καρκίνοι λόγω του καπνίσματος έχουν μόνο μια «υπογραφή» μετάλλαξης, ενώ άλλοι περισσότερες από μία. Για μερικές μεταλλάξεις, οι υποκείμενοι βιολογικοί μηχανισμοί παραμένουν ακόμη ασαφείς.

«Προηγουμένως είχαμε ένα μεγάλο όγκο επιδημιολογικών στοιχείων που συνδέουν το κάπνισμα με τον καρκίνο. Όμως, τώρα πια μπορούμε πραγματικά να παρατηρήσουμε και να εξειδικεύσουμε τις μοριακές αλλαγές στο DNA εξαιτίας του καπνίσματος», εξηγεί ο Δρ Αλεξαντρόφ.

Ο καθηγητής του Βασιλικού Κολεγίου του Λονδίνου Ντέηβιντ Φίλιπς συμπληρώνει ότι, στα όργανα που έρχονται σε επαφή με τον καπνό του τσιγάρου (στόμα, λαιμός, πνεύμονες) οι μεταλλάξεις στο DNA τους προκαλούνται με άμεσο τρόπο, ενώ σε άλλα όργανα οι κυτταρικές μεταλλάξεις γίνονται έμμεσα.

Να σημειωθεί ότι το κάπνισμα σκοτώνει τουλάχιστον έξι εκατομμύρια ανθρώπους κάθε χρόνο και, αν συνεχιστεί η σημερινή τάση, σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, θα υπάρξουν πάνω από ένα δισεκατομμύριο σχετικοί θάνατοι έως το τέλος του αιώνα μας. Το κάπνισμα έχει συσχετισθεί -με βάση επιδημιολογικά στοιχεία- με τουλάχιστον 17 διαφορετικά είδη καρκίνου, καθώς το τσιγάρο είναι ένα πολύπλοκο μίγμα με πάνω από 7.000 χημικές ουσίες και, από αυτές, τουλάχιστον 70 θεωρούνται καρκινογόνες.

Πηγή: Health.in.gr

Vintage photo created by nensuria – www.freepik.com

O προδιαβήτης είναι μια μεταβολική διαταραχή κατά την οποία οι τιμές γλυκόζης στο αίμα –το απλό σάκχαρο που δίνει ενέργεια στα κύτταρα του ανθρώπινου οργανισμού– βρίσκονται πάνω από το φυσιολογικό, αλλά όχι σε επίπεδα που να τίθεται η διάγνωση του σακχαρώδη διαβήτη.

Ο σακχαρώδης διαβήτης είναι μια πάθηση που χαρακτηρίζεται από υψηλές τιμές γλυκόζης στο αίμα και αναπτύσσεται όταν ο οργανισμός δεν παράγει ή δεν χρησιμοποιεί αποτελεσματικά την ινσουλίνη, μια ορμόνη που βοηθά στην απομάκρυνση του πλεονάσματος γλυκόζης από το αίμα.

Σχεδόν όλοι οι άνθρωποι που πάσχουν από σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2 εμφάνισαν αρχικά προδιαβήτη. Δεν ισχύει όμως το αντίθετο, δηλαδή όσοι έχουν προδιαβήτη δεν αναπτύσσουν σίγουρα διαβήτη.

Χωρίς συμπτώματα

Ο προδιαβήτης δεν έχει κλινική συμπτωματολογία και δεν αποτελεί ιδιαίτερη νοσολογική οντότητα, πρέπει όμως να ανιχνεύεται έγκαιρα και να αντιμετωπίζεται με την ανάλογη σοβαρότητα, διότι εξελίσσεται σε σακχαρώδη διαβήτη και συνδέεται με καρδιαγγειακά συμβάματα.

Πώς προκαλείται

Καθώς ο προδιαβήτης είναι μια κατάσταση πριν από το σακχαρώδη διαβήτη, έτσι και τα αίτια των δύο είναι όμοια. Στους παράγοντες αυτούς περιλαμβάνονται η παχυσαρκία, η καθιστική ζωή, η μεγάλη κατανάλωση υδατανθράκων, καθώς και η κληρονομικότητα.

Εκτός αυτών όμως αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης διαβήτη έχουν και άτομα με υπέρταση ή υπερλιπιδαιμία, καρδιαγγειακή νόσο, όσοι λαμβάνουν αντιψυχωσικά φάρμακα, καθώς και οι γυναίκες με ιστορικό διαβήτη κύησης ή σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών.

Οι παραπάνω θα πρέπει να λάβουν σοβαρά υπόψη τον έλεγχο, καθώς ο προδιαβήτης είναι συχνά μια «σιωπηλή» κατάσταση που δεν εμφανίζει συμπτώματα.

Φυσιολογικές τιμές

Ο προδιαβήτης χαρακτηρίζεται από δύο διαταραχές στα επίπεδα της γλυκόζης στο αίμα. Αυτές είναι:

– Η διαταραγμένη γλυκόζη νηστείας, που σημαίνει ότι το πρωινό σάκχαρο βρίσκεται στα 100-125 mg/dl (νηστικός). Κάτω από 100 είναι το φυσιολογικό, ενώ από 126 και πάνω πρόκειται για διαβήτη.
– Η διαταραγμένη ανοχή στη γλυκόζη, η οποία βρίσκεται με τη δοκιμασία ανοχής της γλυκόζης και ορίζεται ως σάκχαρο στις 2 ώρες 140-199 mg/dl. Κάτω από 140 είναι το φυσιολογικό, ενώ πάνω από 200 πρόκειται για διαβήτη.

Από τη στιγμή που διαπιστωθεί κάποιο από τα παραπάνω θα πρέπει να υπάρχει τακτικότερος έλεγχος τουλάχιστον μια φορά το χρόνο ή το εξάμηνο.

Βέβαια, οι καταστάσεις αυτές δεν είναι μόνιμες. Συνήθως μπορούν και πρέπει να υποχωρήσουν κυρίως με σωστή δίαιτα, απώλεια βάρους και συστηματικό πρόγραμμα άσκησης έτσι ώστε να μην οδηγήσουν σε διαβήτη.

Αντιμετώπιση

Η αλλαγή τρόπου ζωής με καθημερινή άσκηση, η αλλαγή των διατροφικών μας συνηθειών με διατροφή πλούσια σε φυτικές ίνες, λιγότερα λίπη και αποφυγή των «κακών» υδατανθράκων (κυρίως των έτοιμων φαγητών), των γλυκών και γενικότερα της ζάχαρης, βοηθούν στην αντιμετώπιση του προδιαβήτη, επιβραδύνοντας την εξέλιξη σε σακχαρώδη διαβήτη.

Πότε να απευθυνθείτε στον ειδικό

Είναι σημαντικό να γίνεται ετήσιο τεστ γλυκόζης για την παρακολούθηση του προδιαβήτη, ειδικά σε ηλικίες άνω των 30 και σε περιπτώσεις αυξημένου σωματικού βάρους. Τα συμπτώματα που μπορεί να υποδηλώνουν την ανάπτυξη του προδιαβήτη είναι:

ανεξήγητη απώλεια βάρους,
σύγχυση σκέψης, αδυναμία, ζαλάδες και πονοκέφαλοι, ναυτία,
πολυουρία, πολυδιψία και πείνα,
αυξημένη επιδεκτικότητα σε μολύνσεις, ειδικά του δέρματος και του κόλπου.

Το ελαιόλαδο είναι πλούσιο στα πολύτιμα μονοακόρεστα λιπαρά οξέα.

Το ελαιόλαδο είναι το φυσικό έλαιο που εξάγεται από τον καρπό της ελιάς. Περίπου το 14% του ελαίου είναι κορεσμένο λίπος, ενώ το 11% είναι πολυακόρεστο (ωμέγα-6 και ωμέγα-3 λιπαρά οξέα). Ωστόσο, τα κυρίαρχα λιπαρά οξέα στο ελαιόλαδο είναι τα μονοακόρεστα, όπως το ελαϊκό οξύ, που αποτελεί το 73% της συνολικής του περιεκτικότητας. Τα μονοακόρεστα λίπη είναι αρκετά ανθεκτικά στη μεγάλη θερμότητα, καθιστώντας το εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο μια υγιεινή επιλογή για το μαγείρεμα.

Το ελαιόλαδο έχει ισχυρές αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες.

Οι αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες του ελαιόλαδου οφείλονται στα αντιοξειδωτικά που περιέχει, με πιο σημαντικό την ολεοκανθάλη, το οποίο έχει αποδειχθεί ότι λειτουργεί παρόμοια με την ιβουπροφαίνη, ένα αντιφλεγμονώδες φάρμακο. Έρευνες έχουν δείξει ότι η ολεοκανθάλη που περιέχεται σε 3-4 κουταλιές (50 ml) εξαιρετικού παρθένου ελαιολάδου έχει παρόμοιο αποτέλεσμα με το 10% της δόσης ιβουπροφαίνης για ενήλικες.

Επίσης το ελαϊκό οξύ, μπορεί να μειώσει τα επίπεδα σημαντικών φλεγμονώδων δεικτών όπως η πρωτεΐνη C-reactive (CRP).

Το ελαιόλαδο προστατεύει από την καρδιακή νόσο.

Οι μελέτες που διενεργήθηκαν πριν από μερικές δεκαετίες έδειξαν ότι οι καρδιακές παθήσεις είναι λιγότερο συχνές στις μεσογειακές χώρες. Αυτό οδήγησε σε εκτεταμένη έρευνα σχετικά με τη μεσογειακή διατροφή, η οποία έχει αποδειχθεί ότι μειώνει σημαντικά τον κίνδυνο καρδιακών παθήσεων.

Το εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο είναι ένα από τα βασικά συστατικά της δίαιτας αυτής, προστατεύοντας από καρδιακές παθήσεις με διάφορους τρόπους. Μειώνει την φλεγμονή, προστατεύει την «κακή» LDL χοληστερόλη από την οξείδωση, βελτιώνει την επένδυση των αιμοφόρων αγγείων και μπορεί να βοηθήσει στην πρόληψη της υπερβολικής πήξης του αίματος.

Είναι ενδιαφέρον ότι έχει επίσης αποδειχθεί ότι μειώνει την αρτηριακή πίεση, η οποία είναι ένας από τους ισχυρότερους παράγοντες κινδύνου για καρδιακές παθήσεις.

Το ελαιόλαδο δεν συνδέεται με την αύξηση του σωματικού βάρους και την παχυσαρκία.

Πολυάριθμες μελέτες έχουν συνδέσει τη μεσογειακή διατροφή, η οποία είναι πλούσια σε ελαιόλαδο, με ευνοϊκές επιδράσεις στο σωματικό βάρος.

Διάφορες μελέτες έχουν αποδείξει ότι η κατανάλωση ελαιολάδου δεν συνδέεται με αύξηση του βάρους. Επιπλέον, μια διατροφή πλούσια σε ελαιόλαδο συνδέεται με αυξημένα επίπεδα αντιοξειδωτικών στο αίμα, καθώς και απώλεια βάρους.

Το ελαιόλαδο μπορεί να βοηθήσει στη θεραπεία της ρευματοειδούς αρθρίτιδας.

Η ρευματοειδής αρθρίτιδα είναι μια αυτοάνοση ασθένεια που χαρακτηρίζεται από παραμορφώσεις και πόνους στις αρθρώσεις. Τα συμπληρώματα ελαιολάδου φαίνεται να βελτιώνουν τους φλεγμονώδεις δείκτες και να μειώνουν το οξειδωτικό στρες σε άτομα με ρευματοειδή αρθρίτιδα.Το ελαιόλαδο φαίνεται ιδιαίτερα ευεργετικό όταν συνδυάζεται με το ιχθυέλαιο, που είναι πηγή αντιφλεγμονωδών ω-3 λιπαρών οξέων.

Το ελαιόλαδο μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο για διαβήτη τύπου 2.

Αρκετές μελέτες έχουν συνδέσει το ελαιόλαδο με ευεργετικές επιδράσεις στο σάκχαρο του αίματος και στην ευαισθησία στην ινσουλίνη. Μια μεσογειακή διατροφή πλούσια σε ελαιόλαδο μειώνει τον κίνδυνο διαβήτη τύπου 2, περισσότερο από 40%.

Για όλους τους παραπάνω λόγους, προσπαθήστε να εντάξετε το παρθένο ελαιόλαδο στην διατροφή σας, καθώς πρόκειται για το πιο υγιεινό λίπος που υπάρχει. Λόγω των ισχυρών αντιοξειδωτικών, ωφελεί την καρδιά, τον εγκέφαλο, τις αρθρώσεις και γενικότερα μπορεί να προσφέρει πολλαπλά οφέλη στον οργανισμό σας!

Αθανάσιος Τσιούδας, Διαιτολόγος – Διατροφολόγος

Η υψηλή αρτηριακή πίεση ή υπέρταση είναι μια χρόνια πάθηση, η οποία κάνει την καρδιά να εργάζεται πιο εντατικά από το φυσιολογικό για να κυκλοφορεί το αίμα μέσω των αιμοφόρων αγγείων.

Αποτελεί έναν από τους κυριότερους παράγοντες κινδύνου ανάπτυξης καρδιαγγειακών παθήσεων, όπως στεφανιαία νόσος, αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο και καρδιακή ανεπάρκεια και συνιστά ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα υγείας στις αναπτυγμένες χώρες.

Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας αναφέρει ότι ο αριθμός των υπερτασικών ατόμων παγκοσμίως κυμαίνεται στα 600 εκατομμύρια. Εκτιμάται επίσης ότι μόνο τα μισά υπερτασικά άτομα είναι ενήμερα της κατάστασής τους και από αυτά μόνο οι μισοί βρίσκονται υπό θεραπεία. Σύγχρονες απόψεις υπογραμμίζουν ότι η αλλαγή του τρόπου ζωής μπορεί να συνεισφέρει δυναμικά στην πρόληψη της χρόνιας υπέρτασης καθώς επίσης και στην επαναφορά, σε φυσιολογικά επίπεδα, της αυξημένης αρτηριακής πίεσης. Μεταξύ των αλλαγών στον τρόπο ζωής, οι ευεργετικές επιδράσεις της διατροφής στην υγεία του ανθρώπου έχουν υποδειχθεί σε αρκετές μελέτες.

Διατροφή

Τα τελευταία χρόνια υπάρχουν επιστημονικές ενδείξεις ότι η διατροφή η οποία είναι πλούσια σε φρούτα, λαχανικά, όσπρια, σιτηρά ολικής αλέσεως, ψάρι, ξηρούς καρπούς και γαλακτοκομικά προϊόντα με χαμηλά λιπαρά, έχει ευεργετικές επιδράσεις στην υγεία.

Μελέτες παρατήρησης υποδεικνύουν χαμηλότερη αρτηριακή πίεση σε χορτοφάγους συγκρινόμενοι με μη χορτοφάγους και σε εκείνους των οποίων η διατροφή είναι πλούσια σε μέταλλα και φυτικές ίνες. Όμως, επειδή οι φυτοφαγικές δίαιτες δεν είναι πρακτικές για την πλειονότητα των ανθρώπων μια εναλλακτική μορφή είναι η γνωστή σε όλους Μεσογειακή διατροφή. Το ελαιόλαδο είναι το βασικότερο χαρακτηριστικό αυτής της διατροφής, όχι μόνο επειδή έχει αρκετές ευεργετικές επιδράσεις αλλά επιτρέπει επίσης την κατανάλωση μεγάλων ποσοτήτων λαχανικών με τη μορφή σαλάτας και οσπρίων και με τη μορφή μαγειρεμένου φαγητού.

Άλλα βασικά συστατικά της Μεσογειακής διατροφής είναι το σιτάρι, οι ελιές, τα σταφύλια και ποικίλα παράγωγα αυτών. Αυτού του είδους η παραδοσιακή διατροφή περιέχει 9 βασικά στοιχεία: υψηλή κατανάλωση ελαιολάδου, οσπρίων, δημητριακών, φρούτων, λαχανικών (σε καθημερινή βάση), μέτρια έως υψηλή κατανάλωση ψαριού (2-3 φορές την εβδομάδα), μέτρια κατανάλωση κρασιού, γαλακτοκομικών προϊόντων (κυρίως τυρί και γιαούρτι) και χαμηλή κατανάλωση κόκκινου κρέατος και υποκατάστατων αυτού (1 φορά την εβδομάδα). Επιπρόσθετα, αν και η πρόσληψη γάλατος είναι μέτρια, η κατανάλωση τυριού και γιαουρτιού είναι σχετικά υψηλή. Το αλκοόλ καταναλώνεται σε μέτριες ποσότητες και σχεδόν σε κάθε γεύμα. Η συγκεκριμένη δίαιτα χαρακτηρίζεται από χαμηλή περιεκτικότητα σε κορεσμένο λίπος (λιγότερο από το 9% της συνολικής ενέργειας), με τη συνολική πρόσληψη λίπους να ποικίλει από 30% έως 40% της συνολικής προσλαμβανόμενης ενέργειας .

Εστιάζοντας όχι τόσο σε διατροφικά πρότυπα αλλά σε πιο συγκεκριμένα συστατικά της τροφής συστήνεται περιορισμός του νατρίου και της πρόσληψης αλκοόλ, καθώς επίσης αύξηση της πρόσληψης καλίου και μαγνησίου.

Σε ό,τι αφορά την πρόσληψη νατρίου, η οποία αποτελεί την πιο βασική σύσταση για την αντιμετώπιση της υπέρτασης, θα πρέπει να κυμαίνεται στα 2.300 mg (ή 1 κουταλάκι του γλυκού αλάτι ) περίπου ημερησίως ή 1.500 mg σε ενήλικες που βρίσκονται σε αυξημένο κίνδυνο. Ο μέσος άνθρωπος καταναλώνει περίπου 3.400mg νατρίου ημερησίως, πολύ περισσότερο δηλαδή από το συνιστώμενο.

Οι βασικές πηγές νατρίου είναι:

– Επεξεργασμένα – τυποποιημένα – προπαρασκευασμένα τρόφιμα (ψωμί, τυριά, έτοιμες σούπες, έτοιμα φαγητά τύπου fast food, πίτσα, κέικ, κράκερ, μπισκότα, αλλαντικά, πίκλες, τσιπς, αλατισμένοι ξηροί καρποί, κονσερβοποιημένα τρόφιμα, κέτσαπ, μουστάρδα, ελιές, έτοιμα dressings, παστά τρόφιμα)
– Φυσικές πηγές: Λαχανικά, γάλα, κρέας, θαλασσινά. Καταναλώνοντας τρόφιμα αυτής της κατηγορίας δεν είναι δυνατό να υπερβεί κάποιος τη συνιστώμενη πρόσληψη, αλλά συντελεί προσθετικά στη συνολική πρόσληψη νατρίου. Για παράδειγμα 1 ποτήρι γάλα χαμηλών λιπαρών περιέχει 107 mg νατρίου
– Επιπρόσθετο αλάτι κατά το μαγείρεμα και στο τραπέζι. Αρκετές συνταγές περιέχουν αρκετό αλάτι και πολλοί προσθέτουν αλάτι στο τραπέζι κατά τη διάρκεια του φαγητού. Επίσης διάφορα υλικά που χρησιμοποιούνται έχουν αρκετό νάτριο. Για παράδειγμα 1 κουτάλι της σούπας σόγια σως περιέχει 1000 mg νατρίου.

Οδηγίες για τη μείωση της πρόσληψης του νατρίου:

Καταναλώστε περισσότερα φρέσκα φρούτα και λαχανικά, άπαχο κρέας, ψάρι, μη επεξεργασμένα δημητριακά.
Αντικαταστήστε τρόφιμα υψηλής περιεκτικότητας σε νάτριο με τρόφιμα χαμηλής περιεκτικότητας.
Διαβάστε τις ετικέτες τροφίμων και δείτε την περιεκτικότητα σε νάτριο (θα πρέπει να είναι λιγότερο από 5% για να θεωρείται χαμηλό σε νάτριο).
Χρησιμοποιήστε μυρωδικά (λεμόνι, πιπέρι, ρίγανη, ξύδι) για γεύση στο φαγητό ή στη σαλάτα.
Όταν τρώτε έξω ζητήστε να προσθέσουν αλάτι στο φαγητό ή στη σαλάτα και κάντε το μόνοι σας με μέτρο.
Προσοχή στις κρυφές πηγές νατρίου (π.χ. το ψωμί).
Αυξήστε την πρόσληψη καλίου το οποίο ανταγωνίζεται το νάτριο. Η συνιστώμενη ημερήσια πρόσληψη καλίου κυμαίνεται στα 4.700 mg. Τρόφιμα πλούσια σε κάλιο είναι τα πράσινα φυλλώδη λαχανικά, η πατάτα, η μπανάνα.

Οι συστάσεις που ισχύουν σήμερα σχετικά με την κατανάλωση οινοπνευματωδών ποτών είναι έως 30 ml αιθανόλης για τους άνδρες και 15 ml για τις γυναίκες. Η συγκεκριμένη σύσταση μεταφράζεται σε λιγότερο από 720 ml μπύρα ή 300 ml κρασί ή 60 ml ουίσκι για τους άνδρες και οι μισές ποσότητες για τις γυναίκες.

Συμπερασματικά, η διατροφή διαδραματίζει πολύ σημαντικό ρόλο στην εμφάνιση παραγόντων για καρδιαγγειακές παθήσεις όπως η υπέρταση και σχετίζεται και με άλλους μεταβολικούς παράγοντες κινδύνου όπως είναι ο διαβήτης, η υψηλή αρτηριακή πίεση και η παχυσαρκία.

Food photo created by freepik – www.freepik.com

Ο σακχαρώδης διαβήτης στις μέρες μας αποτελεί τρόπο ζωής για ένα μεγάλο ποσοστό του γενικού πληθυσμού. Πρόκειται για μια χρόνια μεταβολική νόσο όπου το σώμα δεν είναι σε θέση να χρησιμοποιήσει αποτελεσματικά τη γλυκόζη, που λαμβάνουμε από τα τρόφιμα για τη μετατροπή της σε ενέργεια. Χαρακτηρίζεται από αύξηση της συγκέντρωσης του σακχάρου στο αίμα (υπεργλυκαιμία) και διαταραχή του μεταβολισμού της γλυκόζης, είτε ως αποτέλεσμα ελαττωμένης έκκρισης της ινσουλίνης από το πάγκρεας, είτε λόγω ελάττωσης της ευαισθησίας των κυττάρων του σώματος στην ινσουλίνη.

Τα άτομα με σακχαρώδη διαβήτη χρειάζεται να ακολουθούν ορισμένες οδηγίες προκειμένου να αποφύγουν τις σοβαρές για την υγεία επιπλοκές του. Είναι πολλοί οι παράγοντες που μπορούν να παίξουν ρόλο στη σωστή διαχείριση της νόσου, μεταξύ των οποίων η ρύθμιση των τιμών του σακχάρου στο αίμα και του σωματικού βάρους. Υπάρχουν ορισμένες τροφές που μπορούν να βοηθήσουν σε αυτή την κατεύθυνση:

Μη-αμυλούχα λαχανικά

Οι φυτικές ίνες που περιέχονται στα μη-αμυλούχα λαχανικά, όπως το μπρόκολο, τα φασολάκια, το σπανάκι, τα σπαράγγια και το μαρούλι είναι ευεργετικές για την υγεία και τη ρύθμιση του σακχάρου. Ωστόσο, δεν είναι απαραίτητο να διακοπούν πλήρως τα αμυλούχα λαχανικά, όπως οι πατάτες και ο αρακάς. Παρότι αυτά περιέχουν περισσότερους υδατάνθρακες και αυξάνουν περισσότερο το σάκχαρο του αίματος, είναι καλό να καταναλώνονται σε μικρές ποσότητες.

Βρώμη

Η βρώμη χωρίς ζάχαρη μπορεί να βοηθήσει στον έλεγχο των επιπέδων σακχάρου του αίματος. Αν και πρόκειται για υδατάνθρακα, συγκαταλέγεται στους καλούς διότι είναι πλούσιος σε διαλυτές φυτικές ίνες, χωνεύεται πιο δύσκολα και δεν αυξάνει το σάκχαρο του αίματος γρήγορα. Συν τοις άλλοις, αποτελεί πηγή ενέργειας και βοηθάει στην απώλεια βάρους χάρη στις φυτικές της ίνες που κρατούν την πείνα μακριά για μεγαλύτερο διάστημα, βοηθώντας έτσι και στον έλεγχο του σωματικού βάρους. Πέραν όμως της βρώμης, τα προϊόντα ολικής αλέσεως αποτελούν μια πολύ καλή επιλογή για όσους θέλουν να κρατήσουν το σάκχαρο χαμηλά.

Σολομός και άπαχο κρέας

Τα κρέατα έχουν υψηλή περιεκτικότητα σε πρωτεΐνη και δεν επηρεάζουν το σάκχαρο του αίματος όπως οι υδατάνθρακες. Η κατανάλωση ψαριού και άπαχων κομματιών κρέατος – χωρίς βέβαια με υπερβολή – αποτελούν καλές επιλογές για τις διαβητικές δίαιτες. Ο σολομός ειδικότερα είναι μια καλή επιλογή που περιέχει ωμέγα-3 λιπαρά οξέα ωφέλιμα για την καρδιά – κάτι που χρειάζονται όσοι πάσχουν από διαβήτη. Ακόμη, το κρέας περιέχει χρώμιο, ένα μέταλλο που επιτρέπει στην ινσουλίνη να λειτουργεί όπως πρέπει και να βοηθά το σώμα να μεταβολίζει τους υδατάνθρακες.

Αμύγδαλα

Τα αμύγδαλα αποτελούν μια καλή επιλογή για σνακ, καθώς περιέχουν βιταμίνες, μέταλλα, «καλά» λιπαρά, φυτικές ίνες και αντιοξειδωτικά συστατικά, ενώ παράλληλα έχουν χαμηλό γλυκαιμικό δείκτη. Η προσθήκη αμυγδάλων στο γεύμα οδηγεί σε χαμηλότερα μεταγευματικά επίπεδα γλυκόζης, ενώ η τακτική κατανάλωση αμυγδάλων και άλλων ξηρών καρπών έχει συσχετισθεί με βελτίωση των τιμών γλυκόζης νηστείας και γλυκοζυλιωμένης αιμοσφαιρίνης.

Κρεμμύδι

Το κρεμμύδι είναι μια πολύ καλή πηγή χρωμίου, το οποίο είναι σημαντικό για τη διαχείριση του σακχάρου στο αίμα. Το χρώμιο βοηθά το σώμα να παράγει συντελεστές για την ανοχή της γλυκόζης (GTF), βοηθώντας την ινσουλίνη που απαιτείται να βοηθήσει την κίνηση της γλυκόζης από το αίμα στα κύτταρα του σώματος για να χρησιμοποιηθεί ως ενέργεια.

Πράσινο τσάι

Το πράσινο τσάι βοηθάει στην ρύθμιση των επιπέδων γλυκόζης αίματος λόγω της υψηλής του περιεκτικότητας σε επιγαλλοκατεχίνη (EGC), μια ενεργή μορφή των κατεχινών με ισχυρή αντιοξειδωτική δράση. Ένα με δύο ποτήρια πράσινου τσαγιού σε καθημερινή βάση είναι μια καλή επιλογή.

Φράουλες

Πολλοί άνθρωποι ενδεχομένως αποφεύγουν τις φράουλες με την ανησυχία ότι θα εντείνουν το πρόβλημα στα επίπεδα σακχάρου. Στην πραγματικότητα όμως έχουν χαμηλή περιεκτικότητα σε θερμίδες και υδατάνθρακες, ενώ είναι πλούσιες σε φυτικές ίνες και νερό, χαρίζοντας εύκολα το αίσθημα κορεσμού και ικανοποιώντας ταυτόχρονα την ανάγκη για γλυκό. Ένα φλιτζάνι φράουλες δεν θα ανεβάσει το σάκχαρο του αίματος ιδιαίτερα και είναι μια πολύ καλύτερη εναλλακτική από μια σοκολάτα ή ένα μπισκότο.

Photo credit: Jcomp

Ο πονοκέφαλος είναι ένα από τα πιο συχνά ενοχλήματα και από τους κύριους λόγους που οι άνθρωποι ζητούν ιατρική βοήθεια. Αποτελεί ένα σύμπτωμα και όχι μια ασθένεια, καθώς συχνά το άτομο, μετά που θα του περάσει, αισθάνεται φυσιολογικά.

Εάν όμως είναι η μόνη εκδήλωση, τότε είναι η νόσος καθεαυτή και ονομάζεται ιδιοπαθής κεφαλαλγία. Συνήθως ξεκινά και επαναλαμβάνεται από μικρής ηλικίας και είναι καλοήθους αιτιολογίας. Εάν όμως προκαλείται από συγκεκριμένη νόσο, τότε λέγεται δευτεροπαθής κεφαλαλγία και μπορεί να χρήζει διερεύνησης.

Ο έντονος βήχας μπορεί να προκαλέσει πονοκέφαλο και ένα μικρό ποσοστό των ατόμων που εμφανίζουν αυτό το σύμπτωμα μπορεί να έχουν υποκείμενο νόσημα. Επίσης, υποψία για δευτερογενή κεφαλαλγία εγείρεται όταν ο πονοκέφαλος είναι νέο σύμπτωμα, αρχίζει μετά την ηλικία των 55 χρόνων ή έχει αλλάξει χαρακτήρα. Εάν το άτομο κάνει εμετό πριν από τον πονοκέφαλο, έχει πυρετό ή σημεία συστηματικής νόσου, τότε η κεφαλαλγία χρήζει διερεύνησης.

Πρωτοπαθείς κεφαλαλγίες

Οι πρωτοπαθείς κεφαλαλγίες διακρίνονται σε τρεις τύπους, ωστόσο μπορεί να υπάρχουν και αλληλοεπικαλύψεις (ένας πονοκέφαλος δηλαδή να έχει στοιχεία και των τριών μορφών).

1. Κεφαλαλγία τάσης: Εκδηλώνεται σε ίδιο ποσοστό στους άνδρες και τις γυναίκες, είναι αμβλύς αλλά και συνήθως ήπιος, ενώ μπορεί να εμφανίζεται επιμένων πόνος στον αυχένα, στο λαιμό, στο μέτωπο και στο δέρμα του κρανίου. Ένα ακόμη χαρακτηριστικό είναι το αίσθημα βάρους με κατανομή που μοιάζει με καπέλο.

2. Ημικρανία: H ημικρανία δεν είναι ένας απλός πονοκέφαλος. Είναι μια πολύ συχνή νευρολογική νόσος που μπορεί να επηρεάσει αρνητικά την ποιότητα ζωής του ασθενή.

Οι γυναίκες προσβάλλονται σε τριπλάσια συχνότητα από τους άνδρες. Αρχίζει κατά την εφηβεία και σπανιότερα μετά τα 40 έτη, ο πόνος είναι σοβαρός και προκαλεί ανικανότητα, είναι σφύζων και συνήθως πιάνει το ένα ημιμόριο της κεφαλής, ενώ μπορεί να συνοδεύεται και από οπτικές διαταραχές (φώτα, λάμψεις). Σπανιότερα μπορεί να μουδιάσει ή και να παραλύσει το ένα χέρι και πόδι (ημικρανιακή ημιπληγία), ενώ μπορεί να συνοδεύεται από ναυτία, τάση για έμετο, αλλά και υπερευαισθησία στο φως (φωτοφοβία).

3. Αθροιστική κεφαλαλγία: Από το συγκεκριμένο τύπο οι άνδρες προσβάλλονται πιο συχνά και κυρίως οι καπνιστές και όσοι καταναλώνουν μεγάλες ποσότητες αλκοόλ. Παρατηρείται σταθερός, ισχυρός και κουραστικός πόνος γύρω από το ένα μάτι, καθώς και μέσα σε αυτό, ο οποίος συνήθως διαρκεί περίπου 60 λεπτά. Μπορεί επίσης να προκαλέσει δακρύρροια και ερυθρότητα στο μάτι, αλλά και ρινική καταρροή (από το σύστοιχο ρουθούνι).

Η αθροιστική κεφαλαλγία σχετίζεται με τις καιρικές αλλαγές και μερικές φορές παρουσιάζει περιοδικότητα, ενώ έχει και την τάση να εμφανίζεται την ίδια ώρα κάθε μέρα για μερικές εβδομάδες (αθροιστικά). Μπορεί όμως να υπάρξουν και πολύ μεγάλα διαστήματα ελεύθερα από κεφαλαλγία.

Η συγκεκριμένη περίπτωση μπορεί λανθασμένα να διαγνωσθεί ως ιγμορίτιδα ή επιπεφυκίτιδα.

Αντιμετώπιση

Για τις κεφαλαλγίες τάσης πρώτα συνίσταται να δοκιμάζεται τοπικό μασάζ, κρύα ή ζεστά επιθέματα, τεχνικές χαλάρωσης ή ένα ζεστό ντους. Αν τα μέτρα αυτά δεν αποδώσουν, μία μικρή δόση παρακεταμόλης μπορεί να βοηθήσει.

Για τις επαναλαμβανόμενες κεφαλαλγίες η καταγραφή των επεισοδίων, της διάρκειας του πόνου, αλλά και η συσχέτιση με γεγονότα που τα προκαλούν είναι χρήσιμη για τη διερεύνηση και αντιμετώπιση του προβλήματος. Όλα όσα έχουν παρατηρηθεί ότι προκαλούν πονοκέφαλο πρέπει να αποφεύγονται, μέχρι και να αλλάξουν ορισμένες συνήθειες ή ο τρόπος ζωής αν έχει κάποια σχέση με την κεφαλαλγία. Πάντως, ο επαρκής ύπνος και η σωματική άσκηση δρουν αποτρεπτικά στην εμφάνιση νέων κρίσεων.

Σε ό,τι αφορά την ημικρανία, τις πιο πολλές φορές γίνεται αντιληπτή με το που προκύψει, οπότε και πρέπει να αρχίσει άμεσα η θεραπεία. Η ασπιρίνη, η ιβουπροφαίνη ή η παρακεταμόλη στις δόσεις που συστήνονται μπορούν να βοηθήσουν. Μερικοί σταματούν την κεφαλαλγία με το να κοιμηθούν σε ήσυχο και σκοτεινό δωμάτιο, ενώ άλλοι με το να πιούν καφέ ή coca-cola.

Σημειωτέον όμως ότι αν η αυτοβοήθεια δεν αποδώσει σε 1 με 2 ημέρες, ο ασθενής θα πρέπει να ζητήσει ιατρική συμβουλή. Ο γιατρός αφού πάρει ιστορικό και κάνει κλινική εξέταση, πιθανόν θα συστήσει κάποιες εργαστηριακές εξετάσεις και θα συνταγογραφήσει φάρμακα.

Πρόληψη

Για την πρόληψη της ημικρανίας είναι εξαιρετικά σημαντικό να αποφεύγονται οι εκλυτικοί παράγοντες της, μεταξύ των οποίων είναι το κόκκινο κρασί, η σοκολάτα, το κίτρινο τυρί, η πείνα και η έλλειψη ύπνου. Όσον αφορά την κεφαλαλγία τάσης, δεν υπάρχουν ειδικά προληπτικά μέτρα εκτός από την αποφυγή του στρες και το σταθερό ωράριο ύπνου.

Photo credit: Freepik

Πολλοί άνθρωποι στις μέρες μας εντάσσουν στην καθημερινότητά τους την έντονη σωματική άσκηση ή και τις υπερβολικές ώρες εργασίας, χωρίς ωστόσο να διαθέτουν επαρκή για τον οργανισμό τους χρόνο ξεκούρασης.

Υπό τέτοιες όμως συνθήκες ο οργανισμός οδηγείται στην υπερκόπωση, μια παθολογική κατάσταση που χαρακτηρίζεται από συναισθηματική, ψυχική και σωματική εξάντληση, η οποία εκδηλώνεται κατά τη διάρκεια παρατεταμένων χρονικών περιόδων.

Ως αποτέλεσμα της υπερκόπωσης τα ζωτικά όργανα οδηγούνται σε αυξημένη λειτουργία, η οποία, όταν η ξεκούραση και η αναπλήρωση της ενεργειακής εφεδρείας των κυττάρων είναι ανεπαρκής, συμβάλλει στην πρόωρη γήρανση και εξάντλησή τους. Προκαλούνται επίσης καταστάσεις όπως αυξημένη έκκριση ορμονών του στρες, αύξηση της αρτηριακής πίεσης, καθώς και πτώση του ανοσοποιητικού συστήματος που μπορεί να φτάσει μέχρι και σε σοβαρές διαταραχές του κεντρικού νευρικού συστήματος.

Η κόπωση προκειμένου να μετατραπεί σε υπερκόπωση θα πρέπει να μεσολαβήσει κάποιο χρονικό διάστημα, η οποία, αφού εκδηλωθεί, δεν αποκαθίσταται ύστερα από συνήθη μέτρα ξεκούρασης.

Συμπτώματα

Στα συμπτώματα που μπορεί να εκδηλωθούν περιλαμβάνεται κατά κύριο η γενικευμένη ατονία που αρχίζει να δρα επιβαρυντικά σε καθημερινές δραστηριότητες. Η κατάσταση αυτή χαρακτηρίζεται από έλλειψη ενέργειας και δυσκολία στη διεκπεραίωση ορισμένων δραστηριοτήτων.

Άλλα συμπτώματα μπορεί να είναι η εμφάνιση μυϊκών πόνων, κεφαλαλγίες, αρθραλγίες, ταχυκαρδία, καθώς και πόνοι στην πλάτη ή στον αυχένα, ενώ συχνά αναφέρονται και διαταραχές στον ύπνο, στην πέψη, αλλά και προβλήματα στη συγκέντρωση και στη μνήμη.

Ποιοι είναι επιρρεπείς

Πέραν της ανεπαρκούς ξεκούρασης και του στρες υπάρχουν και ορισμένοι συνήθεις παράγοντες και καταστάσεις της καθημερινότητας που καθιστούν το άτομο πιο επιρρεπές στην υπερκόπωση.

Σε αυτούς περιλαμβάνονται η κύηση και η περίοδος μετά τον τοκετό, η εμμηνόπαυση, η υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ, η ακατάλληλη δίαιτα, ορισμένα φάρμακα, ιώσεις, λοιμώξεις, αναιμία, υπόταση, κλπ.

Αντιμετώπιση

Η αντιμετώπιση της υπερκόπωσης καθορίζεται με βάση τα συμπτώματα και την περίπτωση του ασθενή. Η θεραπευτική προσέγγιση περιλαμβάνει φάρμακα, ειδικά διατροφικά προγράμματα και συμπληρώματα διατροφής.

Photo credit: Freepik

Οι ιώσεις είναι ασθένειες που οφείλονται σε προσβολή του οργανισμού από ιούς που μεταδίδονται από άνθρωπο σε άνθρωπο, κυρίως μέσω του βήχα και του φταρνίσματος. Οι ιοί αυτοί προσκολλώνται στο εσωτερικό της μύτης ή του λάρυγγα με αποτέλεσμα να δημιουργούνται ενοχλήσεις στη μύτη ή και στο λαιμό, ενώ έπειτα εξαπλώνονται στο αναπνευστικό σύστημα και πιο σπάνια στους πνεύμονες.

Το ανοσοποιητικό σύστημα για να αντιμετωπίσει την κατάσταση κατακλύζει αυτές τις περιοχές με τα λευκά αιμοσφαίρια, τα οποία λειτουργούν ως αντι-μολυσματικοί παράγοντες.

Οι συνεχείς εναλλαγές της θερμοκρασίας αποτελούν την κύρια αιτία εμφάνισης μιας ίωσης, ενώ η κακή διατροφή, η κούραση και η έλλειψη σωματικής άσκησης είναι μεταξύ των παραγόντων που εξασθενούν τις άμυνες του οργανισμού, συμβάλλοντας στην αύξηση των κρουσμάτων διαφόρων ιώσεων.

Κρυολόγημα και γρίπη

Το κοινό κρυολόγημα είναι το συχνότερο μεταδοτικό νόσημα της εποχής, το οποίο συνήθως συνοδεύεται από βήχα, καταρροή και πυρετό. Σύμφωνα μάλιστα με έρευνες το κρυολόγημα προκύπτει στους ενήλικες δύο με τέσσερις φορές το χρόνο, ενώ στα παιδιά η συχνότητα εμφάνισης μιας ίωσης είναι διπλάσια. Τα παιδιά είναι πιο ευπαθή στο συχνό βήχα, στις ιώσεις και τη γρίπη σε σχέση με τους ενήλικες, καθώς το ανοσοποιητικό τους σύστημα δεν έχει ακόμη αναπτυχθεί πλήρως.

Αντιβιοτικά

Πάντως, ένα σημαντικό ζήτημα που παρατηρείται είναι ότι μεγάλο ποσοστό ασθενών με γρίπη ή κρυολόγημα ή κάποια εποχιακή ίωση έχει την τάση να προχωρά σε αλόγιστη χρήση φαρμάκων, χωρίς όμως τη συμβουλή ενός ειδικού. Αυτό όμως, αντί να βοηθά, επιβαρύνει τον οργανισμό. Η λήψη αντιβιοτικών δεν είναι πάντα αποτελεσματική για την αντιμετώπιση των ιώσεων διότι οι ιοί εξελίσσονται συνεχώς και τα φάρμακα δεν μπορούν να τους καταπολεμήσουν. Η χορήγηση αντιβίωσης είναι αναγκαία μόνο όταν ο βήχας συνεχίζει για πάνω από 7-10 ημέρες, εμφανισθεί πυρετός, οι εξετάσεις είναι θετικές ή βρεθούν ευρήματα μικροβιακής εστίας στο ανώτερο αναπνευστικό.

Πρόληψη

Σε γενικές γραμμές συνίσταται προσοχή σε κλειστούς χώρους, συχνή πλύση των χεριών και καλός καθαρισμός των επιφανειών και αντικειμένων με τα οποία υπάρχει καθημερινή επαφή. Επιπλέον, η σωστή ενυδάτωση, η ξεκούραση, αν αυτό κρίνεται απαραίτητο και η λήψη επιπλέον ποσότητας βιταμίνης C σε οποιαδήποτε μορφή (εσπεριδοειδή, χυμοί φρούτων, ακόμη κι ένα βιταμινούχο σκεύασμα από το φαρμακείο) είναι σημαντικά για την ενίσχυση του οργανισμού απέναντι στο κρυολόγημα και τις ιώσεις.

Photo credit: Freepik

Newer Posts

Older Posts

Πότε μπορεί μια δίαιτα να είναι επικίνδυνη;

Πώς αυξάνεται η «καλή» χοληστερόλη στον οργανισμό μας

Ένα πακέτο τσιγάρα τη μέρα προκαλεί 150 μεταλλάξεις στους πνεύμονες

Τι είναι προδιαβήτης και πότε πρέπει να απευθυνθούμε σε ειδικό

Χωρίς συμπτώματα

Πώς προκαλείται

Φυσιολογικές τιμές

Αντιμετώπιση

Πότε να απευθυνθείτε στον ειδικό

Ποια είναι τα οφέλη του ελαιόλαδου για την υγεία

Έχω υπέρταση – Τι διατροφή θα πρέπει να ακολουθήσω;

Διατροφή

Διαβήτης: Ποιες τροφές βοηθούν στον έλεγχο του σακχάρου;

Μη-αμυλούχα λαχανικά

Βρώμη

Σολομός και άπαχο κρέας

Αμύγδαλα

Κρεμμύδι

Πράσινο τσάι

Φράουλες

Πονοκέφαλος: Πού μπορεί να οφείλεται και πώς τον αντιμετωπίζουμε

Πρωτοπαθείς κεφαλαλγίες

Αντιμετώπιση

Πρόληψη

Υπερκόπωση: Αναγνωρίστε εγκαίρως τα σημάδια της

Συμπτώματα

Ποιοι είναι επιρρεπείς

Αντιμετώπιση

Μέτρα πρόληψης για τις ιώσεις του χειμώνα

Κρυολόγημα και γρίπη

Αντιβιοτικά

Πρόληψη

ΕΝΗΜΕΡΩΜΕΝΟΣ ΑΣΘΕΝΗΣ ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΥΓΕΙΑ

ΕΝΗΜΕΡΩΜΕΝΟΣ ΑΣΘΕΝΗΣ, ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΥΓΕΙΑ

ΝΟΜΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ

ΝΟΜΙΚΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ