Blog

368021-PAXTR7-565.jpg

28 Νοεμβρίου, 2018 Angelos KlitsasΆρθρα0

Ο σίδηρος είναι ένα μεταλλικό στοιχείο ζωτικής σημασίας για τη σύνθεση της αιμοσφαιρίνης, μιας πρωτεΐνης που απαιτείται για τη μεταφορά του οξυγόνου στο αίμα. Επίσης, διαδραματίζει σημαντικό ρόλο σε μια ποικιλία άλλων σημαντικών λειτουργιών του οργανισμού. Η έλλειψη σιδήρου, μπορεί να οδηγήσει σε μια σειρά από σοβαρά προβλήματα υγείας στον οργανισμό, συμπεριλαμβανομένης της αναιμίας, η οποία εκδηλώνεται με συμπτώματα όπως κούραση, έλλειψη ενέργειας και εξασθένιση του ανοσοποιητικού συστήματος.

Οφέλη Σιδήρου στην Υγεία του Ανθρώπου

  • Βελτιώνει την λειτουργία των μυών, παρέχοντάς τους το οξυγόνο που απαιτείται για τη συστολή τους. Χωρίς αυτό, οι μύες χάνουν τον τόνο και την ελαστικότητά τους. Η μυϊκή αδυναμία είναι ένα από τα πιο εμφανή σημάδια αναιμίας.
  • Βελτιώνει την λειτουργία του εγκεφάλου, λόγω του οξυγόνου που μεταφέρει στο αίμα. Η σωστή ροή του αίματος στον εγκέφαλο μπορεί να διεγείρει τη γνωστική δραστηριότητα και να βοηθήσει στη δημιουργία νέων νευρικών οδών για την πρόληψη γνωστικών διαταραχών όπως η άνοια και η νόσος του Αλτσχάιμερ.
  • Αντιμετωπίζει την αναιμία, η οποία προκύπτει από την έλλειψή σιδήρου στο ανθρώπινο σώμα. Η αναιμία είναι η πιο κοινή διατροφική ανεπάρκεια στον πλανήτη. Ο σίδηρος επίσης παρουσιάζει οφέλη για την θεραπεία της αναιμίας που εμφανίζεται στις γυναίκες κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης ή της εμμήνου ρύσεως.
  • Συμμετέχει ενεργά στη σύνθεση πολλών νευροδιαβιβαστών, όπως η ντοπαμίνη, η νορεπινεφρίνη και η σεροτονίνη. Αυτές οι χημικές ουσίες διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο σε διάφορες λειτουργίες του νευρικού συστήματος και του ανθρώπινου εγκεφάλου.
  • Διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στην ενίσχυση του ανοσοποιητικού συστήματος. Χωρίς αυτόν, δεν θα υπήρχε αιμοσφαιρίνη και χωρίς αιμοσφαιρίνη, δεν θα υπήρχε οξυγόνο, το οποίο είναι απαραίτητο για την διαδικασία επούλωσης.

Τρόφιμα πλούσια σε σίδηρο

Πολλά από τα τρόφιμα που καταναλώνουμε καθημερινά περιέχουν σίδηρο σε διαφορετικές ποσότητες. Κάποια από αυτά, όπως το κόκκινο κρέας, τα ψάρια και τα πουλερικά, είναι πιο πλούσια σε σίδηρο που είναι πιο εύκολα απορροφήσιμος. Τα υπόλοιπα τρόφιμα (φυτικά), όπως τα όσπρια, τα σκούρα πράσινα φυλλώδη λαχανικά, το τοφού, οι ξηροί καρποί και οι σπόροι, περιέχουν κι αυτά σίδηρο, ο οποίος όμως είναι λιγότερο απορροφήσιμος.

Συμβουλές για να εξασφαλίσετε μια πλούσια σε σίδηρο διατροφή

  • Προσθέστε πράσινα φυλλώδη λαχανικά στα κύρια γεύματα.
  • Προσθέστε αποξηραμένα φρούτα στα επιδόρπια και καταναλώστε φρούτα και ξηρούς καρπούς ως σνακ μεταξύ των γευμάτων.
  • Συνδυάστε τις τροφές που είναι πλούσιες σε σίδηρο, με τροφές που περιέχουν βιταμίνη C, για να αυξήσετε την απορρόφησή του.
  • Μην καταναλώνετε τρόφιμα που περιέχουν ασβέστιο, όπως τυριά και γαλακτοκομικά μαζί με τροφές με σίδηρο, γιατί επιβραδύνεται η απορρόφησή του.

Τα συμπληρώματα σιδήρου μπορεί να είναι χρήσιμα όταν οι άνθρωποι δυσκολεύονται να προσλάβουν αρκετό σίδηρο μέσω της διατροφής, όπως σε μια χορτοφαγική διατροφή. Είναι καλό να προσπαθήσετε να βελτιώσετε την απορρόφηση σιδήρου από τη διατροφή, μειώνοντας τους παράγοντες που μπορεί να εμποδίσουν την απορρόφηση και την καταναλώνοντας τροφές πλούσιες σε σίδηρο.

ΗΛΙΚΙΑΚΗ ΟΜΑΔΑ ΣΗΠ
Βρέφη 0-6 μήνες 0,27 mg
7-12 μήνες 11 mg
Παιδιά 1-3 ετών 7 mg
4-8 ετών 10 mg
9-13 ετών 8 mg
Αγόρια / Κορίτσια (14 – 18 ετών) 11 / 15 mg
Γυναίκες πριν την εμμηνόπαυση 18 mg
Άνδρες & Γυναίκες μετά την εμμηνόπαυση 8 mg
Έγκυες / Θηλάζουσες γυναίκες 27 / 10 mg

Τσιούδας Αθανάσιος, διαιτολόγος – διατροφολόγος

Photo credit: Freepik


454904-PF8ZKN-589-1024x576.png

23 Νοεμβρίου, 2018 Angelos KlitsasΆρθρα0

Η στηθάγχη είναι ένα έντονο αίσθημα δυσφορίας στο στήθος, το οποίο ακτινοβολεί προς τον λαιμό, την κάτω γνάθο, τον βραχίονα, τη ράχη ή και τα δόντια και προκαλείται από τη μειωμένη παροχή οξυγόνου στον καρδιακό μυ. Οι ασθενείς ως αποτέλεσμα μπορεί επίσης να υποφέρουν από δυσπεψία, αδυναμία, ιδρώτες, ναυτία και δύσπνοια.

Συνήθως εκδηλώνεται μετά τη σωματική καταπόνηση και υποχωρεί όταν το άτομο ξεκουραστεί για λίγο. Στις περισσότερες περιπτώσεις όμως η μειωμένη παροχή αίματος οφείλεται σε στένωση των στεφανιαίων αρτηριών σαν αποτέλεσμα της αρτηριοσκλήρυνσης.

Εκτός από τη σωματική καταπόνηση η στηθάγχη εμφανίζεται συνήθως και λόγω έντονου συναισθηματικού στρες ή μετά από ένα βαρύ γεύμα, οπότε ο καρδιακός μυς απαιτεί περισσότερο οξυγόνο μέσω του αίματος, έναντι αυτού που μπορούν να προσφέρουν οι εστενωμένες στεφανιαίες αρτηρίες. Η διάρκειά της είναι συνήθως από 1 έως 15 λεπτά και για να ανακουφισθεί το άτομο, θα πρέπει να τοποθετηθεί σε αναπαυτική θέση ή να τοποθετήσει κάτω από τη γλώσσα του ένα δισκίο νιτρογλυκερίνης, το οποίο έχει την ιδιότητα να χαλαρώνει τα αιμοφόρα αγγεία και να μειώνει την αρτηριακή πίεση.

Πώς προκαλείται

Η συχνότερη αιτία της στηθάγχης είναι η στεφανιαία νόσος, ενώ λιγότερο συχνή αιτία είναι ο σπασμός των στεφανιαίων αρτηριών. Επιβαρυντικοί παράγοντες είναι το κάπνισμα, η υπέρταση, η αυξημένη χοληστερόλη και ο σακχαρώδης διαβήτης. Όταν οι στεφανιαίες αρτηρίες στενωθούν περισσότερο από 50% έως 70%, δεν μπορούν πλέον να ανταποκριθούν στις αυξημένες απαιτήσεις κατά την σωματική άσκηση ή το στρες, οπότε η έλλειψη οξυγόνου προκαλεί τον πόνο της στηθάγχης.

Ο σπασμός των στεφανιαίων οφείλεται σε σύσπαση των τοιχωμάτων των αρτηριών και εμφανίζεται κατά την ανάπαυση συνήθως τις πρώτες πρωινές ώρες. Σπασμός των στεφανιαίων μπορεί να εμφανισθεί σε εστενωμένες αλλά και σε φυσιολογικές στεφανιαίες αρτηρίες. Μπορεί να προκληθεί επίσης από τη χρήση κοκαΐνης, αλλά αυτός ο τύπος σπασμού μπορεί να είναι τόσο σοβαρός ώστε να προκαλέσει καρδιακή προσβολή.

Δύο τύποι στηθάγχης

Η στηθάγχη διακρίνεται σε δύο τύπους, οι οποίοι διαφέρουν στο αίτιο που την προκαλεί και στα συμπτώματα:

  1. Σταθερή στηθάγχη: Ο στηθαγχικός πόνος εμφανίζεται όταν υπάρχει ένας ή περισσότεροι παράγοντες που αυξάνουν το καρδιακό έργο και τις απαιτήσεις του μυοκαρδίου σε οξυγόνο. Τέτοιοι παράγοντες είναι η σωματική άσκηση, η συγκινησιακή φόρτιση, το έντονο ψύχος, ένα πλούσιο γεύμα, η σεξουαλική πράξη κ.ά. Ο πόνος διαρκεί μερικά λεπτά και υποχωρεί με τη λήψη ενός νιτρώδους φαρμάκου ή με διακοπή της σωματικής άσκησης.
  2. Ασταθής στηθάγχη: Ο στηθαγχικός πόνος εμφανίζεται ανεξάρτητα από την ύπαρξη ή μη κάποιου εκλυτικού παράγοντα όπως η σωματική άσκηση, δηλαδή ακόμη και σε κατάσταση ηρεμίας ή κατά τη διάρκεια του ύπνου. Ο πόνος μπορεί να είναι εντονότερος από εκείνον της σταθερής στηθάγχης και να διαρκεί περισσότερο, υποχωρεί όμως με τη λήψη νιτρωδών φαρμάκων. Η ασταθής στηθάγχη υποδηλώνει σοβαρότερη νόσο των στεφανιαίων αγγείων και έχει χειρότερη πρόγνωση.

Αντιμετώπιση

Οι στόχοι κατά της αντιμετώπιση της στηθάγχης είναι η ανακούφιση από τα συμπτώματα, η επιβράδυνση της εξέλιξης της στεφανιαίας νόσου και η μείωση του κινδύνου ανάπτυξης εμφράγματος του μυοκαρδίου. Γενικά μέτρα που πρέπει να λαμβάνονται είναι η διακοπή του καπνίσματος, ο διατήρηση των τιμών σακχάρου και χοληστερόλης σε φυσιολογικά επίπεδα, ο έλεγχος της αρτηριακής πίεσης και η απώλεια βάρους σε συνδυασμό με υγιεινή δίαιτα.

Μπορούν μάλιστα να χρησιμοποιηθούν και φάρμακα, τα οποία ανακουφίζουν από τον στηθαγχικό πόνο, αυξάνουν την αιμάτωση του μυοκαρδίου και μειώνουν την πιθανότητα εμφράγματος του μυοκαρδίου.

Να σημειωθεί ότι οποιοσδήποτε πόνος στο στήθος δεν σημαίνει απαραίτητα πως πρόκειται για στηθάγχη. Υπάρχουν πολλές άλλες αιτίες που μπορούν να τον προκαλέσουν όπως είναι η πνευμονία, ο πνευμοθώρακας, το έντονο άγχος, οι κρίσεις πανικού και ούτω καθεξής.

Photo credit: Freepik


Prostate.png

21 Νοεμβρίου, 2018 Angelos KlitsasΆρθρα0

Ο προστάτης είναι ένας αδένας που βρίσκεται κάτω από την ουροδόχο κύστη. Ο βιολογικός σκοπός του είναι να παράγει σπέρμα. Παρ’ όλα αυτά, πολλοί άντρες καθώς μεγαλώνουν, έχουν μια υπερπλασία (διεύρυνση) του προστάτη τους, που τους προκαλεί ενοχλητικά και μερικές φορές επώδυνα συμπτώματα κατά την ούρηση. Επίσης, ο καρκίνος του προστάτη αποτελεί τον πιο συχνό καρκίνο στον ανδρικό πληθυσμό.

Η υγεία του προστάτη εξαρτάται εν μέρει από τη διατροφή. Παρακάτω θα βρείτε ορισμένες διατροφικές συμβουλές που τον βοηθούν και προλαμβάνουν από ασθένεια:

Ο προστάτης θα προτιμούσε να είναι ‘’χορτοφάγος’’

Οι διατροφική θεραπεία για την υπερπλασία του προστάτη διερευνάται από πολλούς επαγγελματίες υγείας. Το πρώτο βήμα είναι μια χορτοφαγική δίαιτα χαμηλής περιεκτικότητας σε λιπαρά. Η μείωση των συμπτωμάτων του προστάτη γίνεται με:

  1. Λάδι από λιναρόσπορο, σε ποσότητα δύο κουταλιές της σούπας ανά ημέρα. Εάν αυτό προκαλεί χαλάρωση του προστάτη, το πρόβλημα συνήθως μειώνεται μετά από περίπου μια εβδομάδα.
  2. Βιταμίνη Ε, σε ποσότητα 400 IU ανά ημέρα μέσω της διατροφής. Μειώστε σε 100 IU την ημέρα εάν έχετε υψηλή αρτηριακή πίεση.
  3. Βιταμίνη Β6, σε ποσότητα 100 mg την ημέρα.
  4. Αποφυγή της καφεΐνης και ελάχιστη κατανάλωση αλκοόλ.

Λυκοπένιο 

Το λυκοπένιο είναι μια λαμπερή κόκκινη χρωστική ουσία, που δίνει το κόκκινο χρώμα στις ντομάτες, το καρπούζι και το ροζ γκρέιπφρουτ. Το λυκοπένιο ανήκει στην οικογένεια των καροτενοειδών, είναι “συγγενική” ουσία με το β-καροτένιο και είναι στην πραγματικότητα πολύ ισχυρότερο αντιοξειδωτικό. Μια μελέτη στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ έδειξε ότι οι άνδρες που κατανάλωναν μόλις δύο μερίδες σάλτσας ντομάτας την εβδομάδα είχαν 23% λιγότερο κίνδυνο για καρκίνο του προστάτη, σε σύγκριση με εκείνους που κατανάλωναν σπάνια προϊόντα ντομάτας.

Γαλακτοκομικά προϊόντα

Ένας επιπλέον κίνδυνος για την εμφάνιση καρκίνου του προστάτη, σχετίζεται με μια πρωτεΐνη στην κυκλοφορία του αίματος που καλείται ινσουλινοειδής αυξητικός παράγοντας-Ι (IGF-1). Αν και μια ορισμένη ποσότητα IGF-1 στο αίμα είναι φυσιολογική, υψηλά επίπεδα συνδέονται με αυξημένο κίνδυνο καρκίνου. Γενικά, η υπερβολική πρόσληψη θερμίδων ή πρωτεϊνών αυξάνει την ποσότητα του IGF-1 στο αίμα και η κατανάλωση γαλακτοκομικών προϊόντων στη δίαιτα αξίζει ιδιαίτερη προσοχή. Δύο μεγάλες μελέτες του Χάρβαρντ έδειξαν ότι οι άντρες που καταναλώνουν γάλα έχουν 30 έως 60% μεγαλύτερο κίνδυνο για καρκίνο σε σχέση με τους άνδρες που γενικά αποφεύγουν τα γαλακτοκομικά προϊόντα.

Πρόληψη

Μια δίαιτα που περιλαμβάνει φυτικές τροφές αποτελεί την καλύτερη άμυνα κατά της ανάπτυξης καρκίνου του προστάτη. Αυτή η δίαιτα είναι φυσικά χαμηλής περιεκτικότητας σε λιπαρά και υψηλής περιεκτικότητας σε φυτικές ίνες – βοηθώντας στη διατήρηση υγιών επιπέδων τεστοστερόνης – και είναι πλούσια σε αντιοξειδωτικά, τα οποία βοηθούν το ανοσοποιητικό σύστημα του ατόμου να καταπολεμήσει την παραγωγή ελεύθερων ριζών και τον καρκίνο.

Επομένως, όλα τα στοιχεία δείχνουν ότι οι άνδρες με καρκίνο του προστάτη θα πρέπει να ενθαρρύνονται να υιοθετήσουν δίαιτα χαμηλής περιεκτικότητας σε λιπαρά και vegan, ενισχύοντας την κατανάλωση λαχανικών, φρούτων, φασολιών και δημητριακών ολικής αλέσεως και αποφεύγοντας τα γαλακτοκομικά προϊόντα, τα κρέατα, τα αυγά και τα τηγανητά τρόφιμα. Έτσι, οι άνδρες μπορούν να επωφεληθούν από τα προστατευτικά θρεπτικά συστατικά των τροφών αυτών και να αποφύγουν τους παράγοντες που προάγουν τον καρκίνο.

Τσιούδας Αθανάσιος, διαιτολόγος – διατροφολόγος

Photo credit: Rawpixel.com


Gluten-free.png

19 Νοεμβρίου, 2018 Angelos KlitsasΆρθρα0

Η δυσανεξία στη γλουτένη, ή αλλιώς κοιλιοκάκη, είναι μια κληρονομική αυτοάνοση πάθηση κατά την οποία ο οργανισμός αντιδρά παράγοντας αντιγλιαδινικά αντισώματα και καταστρέφοντας έτσι το εσωτερικό τοίχωμα του λεπτού εντέρου. Το αποτέλεσμα είναι η μεγάλη μείωση της απορρόφησης των θρεπτικών συστατικών των τροφών οδηγώντας σε μεγάλη ανεπάρκεια θρεπτικών στοιχείων, βιταμινών και μετάλλων.

Η γλουτένη είναι μια αποθηκευτική πρωτεΐνη που βρίσκεται στο σιτάρι και σε άλλα δημητριακά, όπως η σίκαλη, το κριθάρι και η βρώμη. Η κληρονομικότητα σε συνδυασμό με την κατανάλωση τροφών με γλουτένη μπορεί ενδεχομένως να οδηγήσει στην εκδήλωση της νόσου. Σημειώνεται επίσης ότι η κοιλιοκάκη εμφανίζεται και στα μωρά όταν αρχίσουν να καταναλώνουν δημητριακά στη διατροφή τους.

Συμπτώματα

Η κοιλιοκάκη εμφανίζει μια σειρά εξουθενωτικών συμπτωμάτων, από τα οποία οι πάσχοντες μπορούν να ανακάμψουν πλήρως με την κατάλληλη διατροφή που αποφεύγει τη γλουτένη.

Χαρακτηριστικό είναι ότι οι άνθρωποι με κοιλιοκάκη μπορεί να μην έχουν κανένα σύμπτωμα, αλλά μπορούν να αναπτύξουν επιπλοκές της νόσου με την πάροδο του χρόνου. Τα συμπτώματα εξαρτώνται από το βαθμό της κακής απορρόφησης των τροφών και μπορεί να μην εμφανιστούν, να είναι λίγα ή ήπια, έως και σοβαρά.

Οι κατηγορίες των συμπτωμάτων είναι δύο: Μπορεί πρώτον να οφείλονται στην κακή απορρόφηση των θρεπτικών ουσιών ή και δεύτερον στην έλλειψη των βιταμινών και των μετάλλων.

Συμπτώματα λόγω κακής απορρόφησης:

  1. Διάρροια
  2. Δύσοσμα αέρια κοιλίας
  3. Στεατόρροια (αυξημένη ποσότητα λίπους στα κόπρανα)

Συμπτώματα λόγω ελλιπούς διατροφής και ανεπάρκειας βιταμινών και μετάλλων:

  1. Απώλεια βάρους και κατακράτηση υγρών
  2. Οστεοπόρωση
  3. Αναιμία
  4. Στειρότητα
  5. Συχνά αιματώματα
  6. Παθολογικά ηπατικά τεστ
  7. Περιφερική νευροπάθεια (καταστροφή νεύρων)
  8. Μυϊκή αδυναμία

Θεραπεία

Η δυσανεξία στη γλουτένη στις περισσότερες περιπτώσεις αντιμετωπίζεται επιτυχώς με πλήρη αποχή του ασθενούς από προϊόντα που περιέχουν γλουτένη, με αποτέλεσμα τη σταδιακή επαναφορά του τοιχώματος του εντέρου στη φυσιολογική του κατάσταση.

Η βρώμη, το ρύζι, η πατάτα, η σόγια και ο αραβόσιτος είναι κάποια από τα τρόφιμα που μπορεί να καταναλώνει εναλλακτικά ο ασθενής. Απαραίτητη είναι όμως η συνδρομή κάποιου ειδικού.

Υπάρχουν πάντως και περιπτώσεις που η νόσος δεν μπορεί να ελεγχθεί μονάχα με τη δίαιτα. Αυτές είναι οι ανθεκτικές μορφές της νόσου. Η θεραπεία της ανθεκτικής νόσου περιλαμβάνει την αγωγή με ανοσοκατασταλτικά φάρμακα και την πλήρωση με διάφορα σκευάσματα των απωλειών των ασθενών σε βιταμίνες και ιχνοστοιχεία.

Photo credit: Freepik


Yourdoc-exams.png

16 Νοεμβρίου, 2018 Angelos KlitsasΆρθρα0

Το ουρικό οξύ είναι μια ουσία που φυσιολογικά παράγεται στον οργανισμό ως αποτέλεσμα του μεταβολισμού των πουρινών (μιας ομάδας πρωτεϊνών). Τα επίπεδα του ουρικού οξέως αυξάνονται όταν κάποιος ακολουθεί διατροφή πλούσια σε πουρίνες ή παίρνει ορισμένα φάρμακα (λ.χ. διουρητικά) και δεν λειτουργούν φυσιολογικά τα νεφρά του.

Το αυξημένο ουρικό οξύ μπορεί να οδηγήσει σε ουρική αρθρίτιδα (φλεγμονή των αρθρώσεων) και παθήσεις των νεφρών, όπως πέτρες στα νεφρά και νεφρική ανεπάρκεια. Τα αυξημένα επίπεδα ουρικού οξέος μπορεί να μην διαγνωστούν εύκολα, επειδή κάποιοι άνθρωποι μπορεί να είναι ασυμπτωματικοί. Ωστόσο, οι περισσότεροι άνθρωποι με υψηλά επίπεδα ουρικού οξέος εμφανίζουν συμπτώματα.

Το μεγαλύτερο ποσοστό του ουρικού οξέος διαλύεται στο αίμα και ταξιδεύει προς τα νεφρά. Από εκεί, αποβάλλεται με τα ούρα. Το υψηλό επίπεδο ουρικού οξέος στο αίμα ονομάζεται υπερουριχαιμία. Για να ελέγξει κανείς τα επίπεδα του ουρικού οξέoς, θα πρέπει να κάνει αιματολογικές εξετάσεις. Οι φυσιολογικές τιμές κυμαίνονται μεταξύ 3,5 και 6,8 mg/dl.Όσοι έχουν τιμές πάνω από 6,8 mg/dl, που είναι το ανώτατο φυσιολογικό, διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο να εκδηλώσουν εκτός από νεφρολιθίαση, ουρική αρθρίτιδα και καρδιαγγειακά προβλήματα.

Τι πρέπει να γνωρίζετε για μια διατροφή που μειώνει το ουρικό οξύ

Οι γενικές αρχές μιας διατροφής για μείωση του ουρικού οξέος είναι ουσιαστικά ίδιες με τις συμβουλές για μια ισορροπημένη, υγιεινή διατροφή:

  • Απώλεια βάρους: Το υπερβολικό σωματικό βάρος αυξάνει τον κίνδυνο εμφάνισης ουρικής αρθρίτιδας, ενώ η απώλεια βάρους τον μειώνει. Η απώλεια βάρους μειώνει επίσης τη συνολική πίεση στις αρθρώσεις.
  • Σύνθετοι υδατάνθρακες: Καταναλώστε δημητριακά ολικής αλέσεως, τα οποία περιέχουν σύνθετους υδατάνθρακες.
  • Νερό: Κρατήστε τον εαυτό σας ενυδατωμένο με άφθονο νερό. Η αύξηση στην κατανάλωση νερού έχει συνδεθεί με λιγότερες εξάρσεις ουρικής αρθρίτιδας. Στόχος είναι τα 8-10 ποτήρια υγρών την ημέρα με τουλάχιστον τα μισά από αυτά να είναι καθαρό νερό.
  • Πρωτεΐνες: Περιορίστε τις πρωτεΐνες που παίρνετε από άπαχο κρέας, ψάρια και πουλερικά στα 113-170 γραμμάρια ημερησίως. Αυξήστε ταυτόχρονα την λήψη πρωτεΐνης από τροφές με χαμηλά λιπαρά ή χωρίς λιπαρά γαλακτοκομικά προϊόντα, όπως γιαούρτι ή άπαχο γάλα, τα οποία συνδέονται με μειωμένα επίπεδα ουρικού οξέος.
  • Λαχανικά: Μελέτες έχουν δείξει ότι τα λαχανικά με υψηλή περιεκτικότητα σε πουρίνες ΔΕΝ αυξάνουν τον κίνδυνο ουρικής αρθρίτιδας ή τα επαναλαμβανόμενα επεισόδια ουρικής αρθρίτιδας.
  • Αλκοόλ: Ο μεταβολισμός του αλκοόλ στο σώμα σας θεωρείται ότι αυξάνει την παραγωγή ουρικού οξέος, ενώ το αλκοόλ συμβάλλει και στην αφυδάτωση. Η μπύρα, ειδικά, σχετίζεται με αυξημένο κίνδυνο ουρικής αρθρίτιδας και επαναλαμβανόμενες εξάρσεις της.
  • Βιταμίνη C:Η βιταμίνη C μπορεί να βοηθήσει στη μείωση των επιπέδων ουρικού οξέος. Συζητήστε με το γιατρό σας σχετικά με το αν μπορείτε να πάρετε ένα συμπλήρωμα 500 mg βιταμίνης C.
  • Καφές: Έρευνες δείχνουν ότι η μέτρια κατανάλωση καφέ (με καφεΐνη) μπορεί να συσχετιστεί με μειωμένο κίνδυνο ουρικής αρθρίτιδας. Η κατανάλωση καφέ μπορεί, ωστόσο, να μην είναι κατάλληλη για άλλες παθήσεις. Συζητήστε με το γιατρό σας σχετικά με το πόσο καφέ επιτρέπεται να πίνετε.

Παρακάτω, αναφέρονται τα τρόφιμα με υψηλή περιεκτικότητα σε πουρίνες, τα οποία πρέπει να αποφεύγονται, καθώς και αυτά που περιέχουν ελάχιστες πουρίνες και επιτρέπεται να καταναλώνονται χωρίς φόβο.

ΟΜΑΔΑ 1: ΥΨΗΛΗ ΠΕΡΙΕΚΤΙΚΟΤΗΤΑ ΣΕ ΠΟΥΡΙΝΕΣ

Γαύρος, Ζωμοί, Χήνα, Σάλτσες, Ρέγγα, Σκουμπρί, Κιμάς, Μύδια, Αυγοτάραχο, Σαρδέλες, Χτένια, Μαγιά, Μπύρα, Τόνος, Συκώτι, Γλυκάδια,

ΟΜΑΔΑ 2: ΜΕΤΡΙΑ ΠΕΡΙΕΚΤΙΚΟΤΗΤΑ ΣΕ ΠΟΥΡΙΝΕΣ

Ψάρια, Πουλερικά, Κρέατα, Οστρακοειδή, Σπαράγγια, Φακές, Μανιτάρια, Αρακάς, Σπανάκι, Κρασί

ΟΜΑΔΑ 3: ΙΧΝΗ ΠΟΥΡΙΝΩΝ

Ψωμί, Βούτυρο, Τυρί, Σοκολάτα, Καφές, Αυγά, Λαχανικά (εκτός από αυτά της ομάδας 2), Φρούτα, Βότανα, Γάλα, Μακαρόνια, Ξηροί καρποί, Ελιές, Ρύζι, Αλάτι, Ζάχαρη, Ξύδι

Τσιούδας Αθανάσιος, διαιτολόγος – διατροφολόγος

Photo credit: Xb100


Emboes.png

14 Νοεμβρίου, 2018 Angelos KlitsasΆρθραΥπέρταση0

Οι εμβοές (ή βουητό) είναι συνεχείς ή διακεκομμένοι θόρυβοι που ακούγονται στο ένα η και τα δύο αυτιά. Οι θόρυβοι αυτοί ποικίλλουν ανά την έντασή τους από την απλή αίσθηση και την μικροενόχληση μέχρι και την έντονη δυσφορία.

Οι αιτίες που μπορούν να προκαλέσουν τις εμβοές είναι πολλές. Η περισσότερο συνηθισμένη είναι η δυσλειτουργία των αισθητικών νευρικών κυττάρων του εσωτερικού των αυτιών που μεταφέρουν τα ερεθίσματα στον εγκέφαλο. Επίσης, οι εμβοές συνήθως συνοδεύονται από μείωση της ακοής και για τον λόγο αυτό συναντώνται περισσότερο σε μεγαλύτερες ηλικίες, ενώ και εργαζόμενοι που είναι εκτεθειμένοι σε δυνατούς ήχους (π.χ. μουσικοί, εργάτες, κ.α.), είναι επιρρεπείς σε αυτές.

Άλλες πιθανές αιτίες είναι:

  1. Κερί (κυψελίδα)μέσα στο αυτί
  2. Αναιμία
  3. Υπέρταση
  4. Υποθυρεοειδισμός
  5. Ωτοσκλήρυνση – μια κατάσταση όπου ένα μικρό οστό στο μέσο αυτί ακινητοποιείται
  6. Μόλυνση και φλεγμονή στο αυτί
  7. Ακουστικό νευρίνωμα – καλοήθης όγκος του ακουστικού νεύρου που μεταφέρει τα ερεθίσματα από το εσωτερικό του αυτιού στον εγκέφαλο
  8. Κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις
  9. Σύνδρομο κροταφογανθικής άρθρωσης
  10. Υψηλές δόσεις φαρμάκων όπως ασπιρίνη, κινίνο και κάποια αντιβιοτικά
  11. Καρδιολογικά και αγγειολογικά προβλήματα
  12. Διαταραχή του αμυντικού μηχανισμού του σώματος
  13. Διαταραχή της Ευσταχιανής σάλπιγγας

Θεραπεία

Η θεραπεία είναι ξεχωριστή για κάθε περίπτωση, ωστόσο στις περισσότερες δεν υπάρχει κάποια ειδική για την αντιμετώπιση των εμβοών ή δεν μπορεί να τις εξαλείψει πλήρως. Η πιο αποτελεσματική είναι η ελάττωση της κυρίας αιτίας. Σε γενικές γραμμές όμως μπορεί να γίνει με φάρμακα, με βιταμίνες ή με βιοανάδραση, ύπνωση και με συσκευές εκκώφανσης, οι οποίες είναι μορφές θεραπείας που έχουν διαπιστωθεί πολύ βοηθητικές για μερικά άτομα.

Σημαντική είναι η θετική διάθεση προς το πρόβλημα για την αντιμετώπιση του. Κατάθλιψη ή άγχος μπορεί να επιδεινώσουν τα συμπτώματα και να φέρουν τον ασθενή σε ακόμα δυσχερέστερη θέση.

Άτομα πάντως με ελαφρά μορφή εμβοών γενικά δεν χρειάζονται θεραπεία. Αν διαπιστωθεί ότι δεν πάσχουν από κάποια αρρώστια ή από κάποια σοβαρή εγκεφαλική βλάβη ή διαταραχή ή ακόμα ότι δεν είναι βαρήκοα, συνήθως διαπιστώνουν ότι μπορούν να αντιμετωπίσουν τις εμβοές ή ακόμα και να τις αγνοήσουν.

Τι μπορεί να βοηθήσει

Διάφορες πρακτικές μπορούν να βοηθήσουν όσους ακούνε βουητά. Η αποφυγή έκθεσης σε δυνατούς ήχους και θορύβους είναι το προφανές μέτρο. Συνίσταται επίσης να γίνεται συχνά έλεγχος της αρτηριακής πίεσης, ενώ αν το άτομο αντιμετωπίζει κάποιο πρόβλημα θα πρέπει να συμβουλευτεί τον γιατρό του.

Όσον αφορά την διατροφή, η ελάττωση στο αλάτι μπορεί να βοηθήσει, ενώ ακόμη καλό είναι να αποφεύγονται ο καφές, το τσάι, η cocacola και το τσιγάρο.

Τέλος, συνίσταται η ικανοποιητική ανάπαυση και η αποφυγή έντονης κόπωσης, ενώ σημαντικό είναι το βουητό να μην προκαλεί πολύ ανησυχία διότι μπορεί να φέρει μόνο επιδείνωση. Ο ήχος τους ραδιοφώνου ή της τηλεόρασης μπορούν να «σκεπάσουν» τον ήχο του βουητού στην περίπτωση που προσπαθεί κανείς να συνυπάρξει με αυτό.


5907-1024x564.png

12 Νοεμβρίου, 2018 Angelos KlitsasΆρθρα0

Η βιταμίνη Β12, επίσης γνωστή ως κοβαλαμίνη, είναι μια σημαντική υδατοδιαλυτή βιταμίνη. Διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στην παραγωγή των ερυθρών αιμοσφαιρίων και του DNA, καθώς και στην καλή λειτουργία του νευρικού συστήματος.

Υπάρχει στα ζωικά τρόφιμα, συμπεριλαμβανομένων των κρεάτων, των ψαριών, των πουλερικών, των αυγών και των γαλακτοκομικών προϊόντων. Ωστόσο, μπορείτε να την βρείτε και σε εμπλουτισμένα προϊόντα, όπως μερικές ποικιλίες ψωμιού και στα φυτικά γάλατα.

Δυστυχώς, η ανεπάρκεια σε βιταμίνη Β12 είναι συνηθισμένη, ιδιαίτερα στους ηλικιωμένους.

Παρακάτω αναφέρονται 5 από τα συχνότερα συμπτώματα της έλλειψης Β12:

1. Αδυναμία και Κόπωση

Αυτά τα δύο συμπτώματα εμφανίζονται λόγω της αναιμίας που προκαλείται, επειδή το σώμα σας δεν έχει αρκετή βιταμίνη Β12 για να παράγει ερυθρά αιμοσφαίρια, τα οποία μεταφέρουν το οξυγόνο, κι έτσι αισθάνεστε κουρασμένοι και αδύναμοι. Στους ηλικιωμένους, αυτός ο τύπος αναιμίας προκαλείται συχνά από μια αυτοάνοση κατάσταση γνωστή ως κακοήθης αναιμία.

2. Γλωσσίτιδα και Στοματικά Έλκη

Η έλλειψη Β12 μπορεί να οδηγήσει σε φλεγμονές και έλκη στο στόμα και τη γλώσσα, προκαλώντας πόνο, οίδημα και ερύθημα, συμπτώματα τα οποία είναι άκρως ενοχλητικά.

3. Ζάλη

Λόγω έλλειψης Β12, μπορεί να αισθανθείτε κάποιο αναπνευστικό πρόβλημα και λίγη ζαλάδα, ειδικά όταν γυμνάζεστε. Αυτό συμβαίνει επειδή το σώμα σας στερείται τα ερυθρά αιμοσφαίρια που χρειάζεται, ώστε τα κύτταρα σας να λάβουν το οξυγόνο που χρειάζονται.

4. Διαταραγμένη Όραση

Ένα άλλο σύμπτωμα ανεπάρκειας της βιταμίνης Β12 είναι η θολή ή διαταραγμένη όραση. Αυτό μπορεί να συμβεί όταν η ανεπάρκεια Β12 καταλήγει σε βλάβη του οπτικού νεύρου των ματιών σας. Η βλάβη μπορεί να διαταράξει το νευρικό σήμα που ταξιδεύει από το μάτι σας στον εγκέφαλο σας, βλάπτοντας έτσι την όρασή σας. Αυτή η κατάσταση είναι γνωστή ως οπτική νευροπάθεια. Αν και είναι ανησυχητική, είναι συχνά αναστρέψιμη, με την χορήγηση συμπληρωμάτων Β12.

5. Αλλαγές στη Διάθεση

Τα χαμηλά επίπεδα Β12 έχουν συνδεθεί με αλλαγές στη διάθεση και εγκεφαλικές διαταραχές, όπως η κατάθλιψη και η άνοια. Αυτά τα χαμηλά επίπεδα Β12, αυξάνουν τα επίπεδα ομοκυστεΐνης, προκαλώντας έτσι πιθανή βλάβη στον εγκεφαλικό ιστό και παρεμποδίζοντας τα σήματα από και προς τον εγκέφαλο και οδηγώντας σε αλλαγές στη διάθεση. Μερικές μελέτες έχουν δείξει ότι σε ορισμένα άτομα που έχουν έλλειψη Β12, η ​​χρήση συμπληρωμάτων Β12 μπορεί να αντιστρέψει τα συμπτώματα.

Η ανεπάρκεια της βιταμίνης Β12 μπορεί να παρουσιαστεί με διάφορους τρόπους, καθιστώντας δύσκολη την ταυτοποίησή της. Εάν έχετε κάποιο από τα παραπάνω συμπτώματα, επικοινωνήστε με το γιατρό σας, για την σωστή διάγνωση και θεραπεία.

Αθανάσιος Τσιούδας, Διαιτολόγος- Διατροφολόγος, Msc Κλινικής Διατροφής

Photo credit: Katemangostar


Diabetes-check.png

7 Νοεμβρίου, 2018 Angelos KlitsasΔιαβήτης0

Ο σακχαρώδης διαβήτης είναι μια πάθηση που χαρακτηρίζεται από υψηλές τιμές γλυκόζης στο αίμα (το απλό σάκχαρο που δίνει ενέργεια στα κύτταρα του ανθρώπινου οργανισμού). Αναπτύσσεται όταν ο οργανισμός δεν παράγει ή δεν χρησιμοποιεί αποτελεσματικά μια ορμόνη που ονομάζεται ινσουλίνη, η οποία βοηθά στην απομάκρυνση του πλεονάσματος γλυκόζης από το αίμα.

Ο τρόπος με τον οποίο εκδηλώνεται, εξαρτάται από πολλούς παράγοντες και κυρίως από τον τύπο του διαβήτη. Γενικά ο τύπος 1 είναι αυτός που είναι πιθανότερο να εκδηλωθεί ξαφνικά και σε μικρότερη ηλικία με τα θορυβώδη συμπτώματα της οξείας επιπλοκής του, την διαβητική κετοξέωση. Ο τύπος 2 συνήθως ακολουθεί πιο «ύπουλη» πορεία ή μπορεί να είναι ακόμα και τελείως ασυμπτωματικός, ενώ όταν τελικά διαγιγνώσκεται έχουν ήδη εμφανιστεί επιπλοκές στην υγεία.

Το σάκχαρο δεν πρέπει να αυξάνεται πάνω από ορισμένα όρια. Αν συμβεί αυτό τότε μπορεί να παρουσιαστούν διάφορα συμπτώματα:

Κόπωση και εκνευρισμός

Τα χαμηλά επίπεδα γλυκόζης στα κύτταρα του οργανισμού τον κουράζουν, καθώς προσπαθεί με κάθε δυνατό τρόπο να λειτουργήσει, παρά τη σημαντική έλλειψη ενέργειας. Επιπλέον, όταν κάποιος καλείται να διακόπτει συχνά τον ύπνο του κατά τη διάρκεια της νύχτας για να αποβάλει την περίσσεια γλυκόζης που έχει στο αίμα, έχει ακόμα ένα λόγο να νιώθει κουρασμένος.

Η κούραση συνδέεται άμεσα με τον συνεχή εκνευρισμό, κάτι που γίνεται περισσότερο αντιληπτό όταν αντιμετωπίζεται αποτελεσματικά η νόσος με σχετική αγωγή, ο οργανισμός επανακτά τη χαμένη του ενέργεια και ο διαβητικός τη χαμένη του διάθεση.

Πείνα

Απότομες αλλαγές στην όρεξη είναι ακόμα ένα πιθανό σημάδι του διαβήτη, όταν ανεβαίνουν ή πέφτουν απότομα τα επίπεδα ζαχάρου στο αίμα. Στην απότομη πτώση γλυκόζης, ο οργανισμός νομίζει ότι δεν έχει τραφεί και ζητάει ακόμα περισσότερη ενέργεια για να τραφούν τα κύτταρα, γι’ αυτό και πεινάει.

Συχνοουρία και αυξημένη δίψα

Τα νεφρά στην προσπάθεια τους να ξεφορτωθούν την περισσευούμενη γλυκόζη του αίματος, σας στέλνουν στο μπάνιο αρκετές φορές, ενώ αυξάνεται και η ανάγκη σας για νερό, για την αναπλήρωση των χαμένων υγρών. Επιπλέον, αυτά τα συμπτώματα δείχνουν τους τρόπους που χρησιμοποιεί ο οργανισμός σας για να αντιμετωπίσει το υψηλό ζάχαρο στο αίμα.

Δερματικά προβλήματα

Η φαγούρα που είναι αποτέλεσμα ξηροδερμίας ή κακής κυκλοφορίας, είναι συχνά ένδειξη διαβήτη, όπως είναι και η σκούρα απόχρωση σε σημεία που διπλώνει το δέρμα, όπως είναι η βάση του λαιμού και οι μασχάλες. Όσοι έχουν αυτά τα συμπτώματα του πιο σκούρου δέρματος, μπορεί να μην έχουν εκδηλωμένο διαβήτη, αλλά ήδη ο οργανισμός τους εμφανίζει αντιστάσεις απέναντι στην παραγωγή της ινσουλίνης.

Απώλεια βάρους

Τα υψηλά επίπεδα ζαχάρου στο αίμα είναι επίσης ικανά να προκαλέσουν ξαφνική απώλεια βάρους. Τα κύτταρα δεν λαμβάνουν τη γλυκόζη που χρειάζονται για να λειτουργήσουν, δεδομένης της απουσίας ή σημαντικής έλλειψης της ινσουλίνης και ο οργανισμός αναγκάζεται να πάρει την ενέργεια που θέλει από τις πρωτεΐνες της μυϊκής μάζας, καταλήγοντας έτσι σε απώλεια βάρους.

Επιπλέον, τα νεφρά δουλεύουν υπερωρίες για να διατηρήσουν όσο το δυνατό περισσότερο το ζάχαρο στο αίμα σε φυσιολογικά επίπεδα, κάτι που απαιτεί περισσότερη ενέργεια και συνεπαγόμενη απώλεια θερμίδων.

Μυκητιάσεις

Ο διαβήτης ρίχνει τις άμυνες του οργανισμού, κάτι που καταλήγει σε πλήθος μολύνσεων και λοιμώξεων, με συνηθέστερες τις μυκητιάσεις, δεδομένου ότι οι μύκητες και τα βακτήρια επιβιώνουν ευκολότερα σε ένα περιβάλλον πλούσιο σε ζάχαρο.

Μυρμήγκιασμα ή μούδιασμα στα άκρα

Το μυρμήγκιασμα και το μούδιασμα σε χέρια και πόδια, μαζί με πρήξιμο και πόνο είναι σημάδι πως τα νεύρα έχουν μάλλον τραυματιστεί από τις επιπτώσεις του διαβήτη. Και σε αυτή την περίπτωση, όσο πιο σύντομα αντιμετωπιστούν τα συμπτώματα τόσο το καλύτερο. Συμπτώματα που αν και επιμένουν, αγνοούνται, είναι πιθανότερο να προκαλέσουν μόνιμη ζημιά, από τις περιπτώσεις που λαμβάνεται άμεσα η αρμόζουσα αγωγή.

Θολή όραση

Η διαστρεβλωμένη όραση και οι απότομες λάμψεις είναι ένα από τα πιο ξεκάθαρα συμπτώματα της νόσου του διαβήτη και πρόκειται ουσιαστικά για πρόβλημα διάθλασης. Τα υψηλά επίπεδα ζαχάρου αλλοιώνουν το σχήμα του ματιού οδηγώντας έτσι στην αλλοιωμένη όραση.

Το καλό είναι ότι αν αντιμετωπιστεί εγκαίρως ο διαβήτης και τα επίπεδα ζαχάρου στο αίμα επανέλθουν στα φυσιολογικά τους όρια, αποκαθίσταται και η όραση. Αν όμως, παραμείνουν τα επίπεδα υψηλά για μεγάλο χρονικό διάστημα, χωρίς θεραπευτική αγωγή, είναι πολύ πιθανό να προκληθεί μόνιμη ζημιά, μέχρι και τύφλωση, η οποία δεν είναι αναστρέψιμη.

Κακή επούλωση τραυμάτων

Μολύνσεις, εκδορές και μελανιές που αργούν να επουλωθούν είναι ακόμα ένα σύνηθες σύμπτωμα του διαβήτη. Τα αιμοφόρα αγγεία, τραυματίζονται από τις υπερβολικές ποσότητες γλυκόζης, με αποτέλεσμα να δυσκολεύεται το αίμα να φτάσει σε όλα τα σημεία του σώματος, ώστε να επουλώσει τυχόν πληγές.

Ο καλύτερος τρόπος να διαπιστώσετε αν είστε διαβητικός είναι να κάνετε εξέταση αίματος, ενώ αν εμφανίζετε τα παραπάνω συμπτώματα επικοινωνήστε με το γιατρό σας.


Snore.png

5 Νοεμβρίου, 2018 Angelos KlitsasΠαχυσαρκία0

Το ροχαλητό είναι ένα αρκετά σύνηθες πρόβλημα που απασχολεί πολλούς, ενώ έχει βρεθεί ότι σε μεγάλο ποσοστό του πληθυσμού συμβαίνει μόνιμα ή περιστασιακά.

Το ροχαλητό περιγράφεται ως η παραγωγή αναπνευστικού θορύβου κατά τον ύπνο, προερχόμενου από κραδασμούς των φαρυγγικών τοιχωμάτων. Την ώρα που κοιμόμαστε συμβαίνει διότι ο μυϊκός τόνος χαλαρώνει, οπότε η διέλευση του αέρα μέσα από στενά περάσματα με μαλακά τοιχώματα μπορεί υπό προϋποθέσεις να προκαλέσει δόνηση των τοιχωμάτων με αποτέλεσμα το γνωστό ήχο.

Στα ευαίσθητα άτομα, όταν η χαλάρωση των μυών λαμβάνει χώρα, οι γλωττίδα πιέζει τον ιστό στο πίσω μέρος του λαιμού και ο αεραγωγός αρχίζει να κλείνει. Ο αέρας περνά μέσα από αυτό το στενό χώρο του ανώτερου αεραγωγού και ο αυξημένος στροβιλισμός του αέρα προκαλεί τον χαλαρό ιστό, που ανεμίζει μπρος-πίσω προκαλώντας τον ενοχλητικό ήχο.

Προδιαθεσικοί παράγοντες

Τα παχύσαρκα άτομα με κοντό λαιμό, οι ηλικιωμένοι άνδρες και οι καπνιστές έχουν την τάση να ροχαλίζουν εντονότερα. Η κατανάλωση αλκοόλ, η λήψη βαριών γευμάτων πριν την κατάκλιση, η ύπτια θέση του σώματος στη διάρκεια του ύπνου και η χρήση ηρεμιστικών και υπνωτικών ουσιών προδιαθέτει επίσης στην εμφάνισή του.

Είναι επικίνδυνο το ροχαλητό;

Το ροχαλητό μπορεί να μην είναι τόσο αθώο αλλά να υποκρύπτει και κάποιο άλλο σοβαρότερο πρόβλημα.

Εάν συνοδεύεται από διαπιστωμένα επεισόδια άπνοιας, δηλαδή όταν κατά τη διάρκεια του ύπνου η αναπνοή ενός ατόμου διακόπτεται, τότε συνήθως πρόκειται για μια σοβαρή διαταραχή της αναπνευστικής λειτουργίας η οποία είναι γνωστή ως υπνική άπνοια. Αυτό σημαίνει ότι ο εγκέφαλος και το υπόλοιπο σώμα δεν μπορούν να πάρουν αρκετό οξυγόνο.

Το παθολογικό ροχαλητό που συνοδεύεται από άπνοια, έχει ορισμένα χαρακτηριστικά που το διακρίνουν από το αθώο ροχαλητό. Ένα επικίνδυνο ροχαλητό συνοδεύεται από διαταραχές ύπνου, πρωινή υπνηλία, πονοκεφάλους, κακοδιαθεσία, ευερεθιστότητα, πτώση της αποδοτικότητας, κ.λπ.

Αντιμετώπιση

Οι συνηθέστεροι τρόποι αντιμετώπισης του νοσηρού ροχαλητού είναι η εφαρμογή αναπνευστήρα CPAP κατά τον ύπνο, διάφορες χειρουργικές επεμβάσεις και η εφαρμογή οδοντικών προθέσεων.

H βασική και πρωταρχική θεραπεία είναι η αντιμετώπιση και διόρθωση των παραγόντων που το προκαλούν, όπως η χειρουργική διόρθωση ενός στραβού ρινικού διαφράγματος και των υπερτροφικών αδενοειδών εκβλαστήσεων (τα γνωστά «κρεατάκια»), η απώλεια σωματικού βάρους, η ρύθμιση ορμονών που σχετίζονται, κ.λπ.

Στις περιπτώσεις εκείνες όμως που είτε η πρωταρχική θεραπεία δεν απέδωσε, είτε υπάρχει δυσανεξία στη συσκευή CPAP, είτε ανατομικοί λόγοι κάνουν δύσκολη την αντιμετώπιση (π.χ. μεγάλη γλώσσα, μικρή γνάθος), είτε ο ασθενής προτιμά μία λιγότερο επεμβατική λύση, υπάρχει η δυνατότητα επιλογής θεραπείας με χρήση ενδοστοματικού νάρθηκα.

Στη διαχείριση του «απλού» ή ενοχλητικού ροχαλητού η θεραπεία με ενδοστοματικό νάρθηκα είναι μια αρκετά αποτελεσματική λύση.


279301-P5UIDU-783.png

2 Νοεμβρίου, 2018 Angelos KlitsasΆρθρα0

Ένα θέμα λεπτό, για το οποίο δύσκολα μερικές φορές οι ασθενείς μιλάνε, ωστόσο είναι πολύ σημαντικό να αφήσουμε τα ταμπού στην άκρη και να επισκεφθούμε τον γιατρό και να του αναφέρουμε οποιαδήποτε ανησυχητική ένδειξη.

Το αίμα στα κόπρανα αποτελεί τυπικό σύμπτωμα του καρκίνου στο έντερο, ενώ οποιαδήποτε μεταβολή στην όψη ή την υφή των κοπράνων μπορεί να υποδεικνύει διαταραχή στο γαστρεντερικό. Εναλλαγή δυσκοιλιότητας και διάρροιας,  παρουσία βλέννης και φυσικά αίμα στα κόπρανα,  αποτελούν “καμπανάκι” για περαιτέρω έλεγχο. Η κολονοσκόπηση και η βιοψία δια αυτής, θα θέσει τη διάγνωση.

Σημαντική η διατροφή δυτικού τύπου στην εμφάνιση καρκίνου παχέος εντέρου, με την παρουσία συχνού κόκκινου κρέατος και την απουσία αντιοξειδωτικών τροφών (λαχανικά και πράσινες τροφές και ψάρι).

Healthy Stools

Ειδικοί του βρετανικού δικτύου υπηρεσιών υγείας Ramsay Health Care UK σε συνεργασία με τον ειδικό στον ορθοκολικό καρκίνο Ash Gupta σχεδίασαν ένα χρηστικό γράφημα που διακρίνει τι είναι φυσιολογικό και τι όχι στην όψη των κοπράνων και πότε επιβάλλεται να κλείσουμε ραντεβού με το γιατρό μας.

Ο ορθοκολικός καρκίνος είναι ο τρίτος συχνότερος καρκίνος παγκοσμίως. Σύμφωνα με τα πιο πρόσφατα διαθέσιμα στοιχεία, προκύπτουν ετησίως σχεδόν 1,4 εκατομμύρια νέες διαγνώσεις. Ποσοστό κάτω από 10% των ανθρώπων που λαμβάνουν διάγνωση για ορθοκολικό καρκίνο σε τελικό στάδιο καταφέρνουν να ζήσουν για περισσότερο από πέντε χρόνια, εάν όμως η διάγνωση γίνει έγκαιρα οι πιθανότητες επιβίωσης είναι πολύ περισσότερες.

Όπως επισημαίνει ο Gupta, είναι απογοητευτικό το γεγονός ότι ο ορθοκολικός καρκίνος σκοτώνει τόσους ανθρώπους κάθε χρόνο ενώ οι θάνατοι αυτοί είναι δυνατό να αποφευχθούν. Όπως δηλώνει χαρακτηριστικά ο ειδικός, «πάνω από το 90% των ανθρώπων που εκδηλώνουν καρκίνο στο έντερο γίνεται να θεραπευτούν εάν ο καρκίνος ανιχνευθεί νωρίς, δηλαδή στο πρώτο στάδιο».

Οι πρώτες ενδείξεις για τον ορθοκολικό καρκίνο εντοπίζονται συνήθως στα κόπρανα, οπότε το ανωτέρω γράφημα σχεδιάστηκε για να αποτελέσει έναν απλό οδηγό για τα κύρια συμπτώματα της νόσου.

Πηγή: www.onmed.gr




ΕΝΗΜΕΡΩΜΕΝΟΣ ΑΣΘΕΝΗΣ ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΥΓΕΙΑ





ΕΝΗΜΕΡΩΜΕΝΟΣ ΑΣΘΕΝΗΣ, ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΥΓΕΙΑ






Copyright by Yourdoc.gr 2025. All rights reserved.





Copyright by Yourdoc.gr 2025. All rights reserved.