Η διαλείπουσα χωλότητα είναι μια πάθηση που εκδηλώνεται με τη μορφή πόνου, αδυναμίας, βάρους ή σφιξίματος στα κάτω μέλη (μηροί, γάμπες, γλουτοί ή πέλματα) κατά το περπάτημα, αλλά εξαφανίζεται με το ολιγόλεπτο σταμάτημα και την ξεκούραση.
Αυτό συμβαίνει διότι μπορεί να υπάρχει μειωμένη ροή αίματος με τις αρτηρίες προς τα κάτω μέλη όταν το άτομο βαδίζει, αλλά στην ηρεμία η ποσότητα του αίματος να είναι επαρκής.
Η διαλείπουσα χωλότητα παρουσιάζεται γρηγορότερα κατά τη βάδιση σε ανηφόρα ή με γρηγορότερο βήμα, οπότε οι απαιτήσεις των μυών σε αίμα και οξυγόνο γίνονται μεγαλύτερες, ενώ με τον καιρό τα συμπτώματα μπορεί να γίνονται αισθητά και σε μικρότερες αποστάσεις.
Πού οφείλεται
Η συνηθέστερη αιτία είναι η αθηροσκλήρυνση που μπορεί να στενέψει μια αρτηρία ή να την κλείσει εντελώς. Η συγκεκριμένη είναι μια διεργασία γήρανσης που συμβαίνει νωρίτερα σε ανθρώπους που καπνίζουν, αλλά και σε όσους έχουν σακχαρώδη διαβήτη, υπέρταση ή αυξημένη χοληστερόλη. Όταν η πάθηση αυτή προσβάλλει τις αρτηρίες που τροφοδοτούν τα κάτω μέλη, ονομάζεται περιφερική αποφρακτική αρτηριοπάθεια ή περιφερική αγγειακή νόσος.
Σημειωτέον ότι τα συμπτώματα της διαλείπουσας χωλότητας μπορούν να εμφανιστούν και σε άλλες καταστάσεις, οι οποίες ωστόσο δεν είναι αγγειακές. Σε αυτές περιλαμβάνονται μυοσκελετικές παθήσεις όπως η οστεοαρθρίτιδα (ισχίων ή γονάτων), οι νευρολογικές παθήσεις όπως η διαβητική νευροπάθεια και ο ριζιτικός πόνος από στένωση του νωτιαίου σωλήνα ή από συμπίεση νευρικών ριζών στη σπονδυλική στήλη.
Ο ειδικός για το λόγο αυτό θα εκτιμήσει τη γενική κατάσταση της υγείας του ατόμου πριν προχωρήσει στη διάγνωση.
Θεραπεία
Η αντιμετώπιση της διαλείπουσας χωλότητας εξαρτάται από το αίτιο που την προκάλεσε, οπότε και η θεραπευτική αγωγή καθορίζεται αναλόγως.
Σε γενικές γραμμές η συντηρητική αγωγή με ένα πρόγραμμα βαδίσματος βοηθά πολύ και είναι ασφαλής, ενώ συνίσταται παράλληλα η πλήρης διακοπή του καπνίσματος, η λήψη φαρμακευτικής θεραπείας, ο έλεγχος των επιπέδων του σακχάρου στο αίμα, της αρτηριακής πίεσης και της χοληστερόλης, η τακτική άσκηση, η μείωση κατανάλωσης ζωικών λιπών και η διατήρηση του σωματικού βάρους σε κανονικά επίπεδα.
Στις περιπτώσεις όμως της διαλείπουσας χωλότητας που είναι σοβαρές και περιορίζουν σε σημαντικό βαθμό τον ασθενή, συνίσταται η χειρουργική και η ενδαγγειακή θεραπεία.
Leave a Reply