Διαβήτης | YourDoc | by Aggelos Klitsas

Άρθρο της Linda Girgis, MD, στο Medscape.com

Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και οι ιστότοποι των μεγαλύτερων μέσων ενημέρωσης είναι γεμάτα από ιστορίες σχετικά με το νέο «θαυματουργό» φάρμακο για την απώλεια βάρους: το Ozempic (σεμαγλουτίδη). Ακόμη και οι αστέρες του Χόλιγουντ μιλούν γι’ αυτό.

Πρόσφατα, ο ζήλος για τη συνταγογράφηση αυτού του φαρμάκου για τον διαβήτη οδήγησε σε μια 6μηνη έλλειψη, καθιστώντας δύσκολη την απόκτησή του από οποιονδήποτε. Μέρος του προβλήματος προέρχεται από την ψηφιακή πρόσβαση σε αυτά τα φάρμακα, όπου ο ασθενής μπορεί να πάρει τη συνταγή του online. Επιπλέον, ορισμένα προγράμματα απώλειας βάρους συνέβαλαν στην προώθηση του.

Είναι σημαντικό όμως να θυμόμαστε ότι το Ozempic δεν έχει λάβει έγκριση από τον αμερικανικό Οργανισμό Τροφίμων και Φαρμάκων (FDA) για την απώλεια βάρους, αλλά για τη θεραπεία του σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2. Οι γιατροί γενικά συνηθίζουν να συνταγογραφούν φάρμακα για χρήσεις που δεν έχουν λάβει ένδειξη, αλλά αυτό πρέπει να γίνεται με γνώμονα τη συνολική εικόνα.

Το Ozempic είναι ένας αγωνιστής του γλυκαγονόμορφου πεπτιδίου-1 (GLP-1), που μειώνει την αιμοσφαιρίνη A1c σε ασθενείς με διαβήτη και μειώνει τον κίνδυνο καρδιαγγειακών επεισοδίων. Η σεμαγλουτίδη πωλείται επίσης και σε σκεύασμα με την εμπορική ονομασία Wegovy, το οποίο ενδείκνυται για την απώλεια βάρους. Τόσο το Ozempic όσο και το Wegovy πωλούνται σε πολλαπλές δόσεις, αλλά η δόση-στόχος για το Wegovy είναι υψηλότερη.

Η απώλεια βάρους με το Wegovy είναι κατά μέσο όρο υψηλότερη από εκείνη που παρατηρείται με το Ozempic. Ωστόσο, είναι συχνά πιο δύσκολο να καλυφθεί το Wegovy από τις ασφαλιστικές εταιρείες.

Ως γιατροί, πρέπει να είμαστε οι υπεύθυνοι για τα φάρμακα που συνταγογραφούμε. Είναι σαφές ότι το διαδίκτυο δεν πρέπει να καθοδηγεί τις συνταγογραφικές μας συνήθειες. Η συνταγογράφηση του Ozempic για την απώλεια βάρους μπορεί να καταστήσει πιο δύσκολη τη λήψη του από ασθενείς με διαβήτη και θα πρέπει να εξετάσουμε άλλες επιλογές έως ότου να είναι διαθέσιμο σε περισσότερα σημεία ή και να λάβει έγκριση από τον FDA για τη θεραπεία της παχυσαρκίας.

Οι περισσότεροι από εμάς έχουμε δει τους ασθενείς μας με διαβήτη να δυσκολεύονται να εκτελέσουν μια συνταγή για το Ozempic, είτε επειδή είναι σε αναμονή είτε λόγω έλλειψης κάλυψης. Οι ασφαλιστικές εταιρείες δεν έχουν κανένα κίνητρο να μειώσουν το κόστος όταν έχει τόσο μεγάλη ζήτηση με το σημερινό ποσοστό. Για αυτούς τους ασθενείς, η μείωση της A1c μπορεί να είναι σωτήρια για τη ζωή τους και να αποτρέψει τις επιπλοκές του διαβήτη, όπως η νεφρική ανεπάρκεια και οι καρδιακές παθήσεις. Στο σημερινό περιβάλλον θα πρέπει να επιφυλάξουμε τη συνταγογράφηση του Ozempic για τους ασθενείς μας με διαβήτη που το χρειάζονται περισσότερο. Το Wegovy είναι διαθέσιμο και μπορεί να συνταγογραφηθεί για τους ασθενείς που επιθυμούν να χάσουν βάρος.

Πολλοί ασθενείς αναζητούν τη «μαγική» θεραπεία. Κανένα από τα δύο φάρμακα δεν είναι αυτό. Οι ασθενείς πρέπει να ξεκινήσουν πρώτα με αλλαγές στον τρόπο ζωής. Στην πρωτοβάθμια περίθαλψη, οι συμβουλές και η βοήθεια προς τους ασθενείς για την εφαρμογή τους είναι συχνά τα πιο δύσκολα καθήκοντά μας. Ωστόσο, κανένα φάρμακο δεν πρόκειται να λειτουργήσει αν ο ασθενής δεν κάνει προσαρμογές στη διατροφή του και στην ποσότητα και το είδος της κίνησης που κάνει. Σε ασθενείς που δυσκολεύονται να αλλάξουν τη διατροφή τους, η μείωση της πρόσληψης υδατανθράκων μπορεί να είναι ένα καλό πρώτο βήμα. Η άσκηση ή η μεγαλύτερη δραστηριότητα, εάν ο ασθενής δεν μπορεί να ασκηθεί, είναι μια σημαντική θεραπεία.

Όπως όλοι γνωρίζουμε, η μετφορμίνη είναι η συνήθης προτιμώμενη μέθοδος για τη θεραπεία του διαβήτη τύπου 2, εκτός αν αντενδείκνυται σε έναν συγκεκριμένο ασθενή. Υπάρχουν πολλά από του στόματος φάρμακα για τον διαβήτη και το ποια από αυτά και πώς συνταγογραφούνται πρέπει να προσαρμόζονται στον εκάστοτε ασθενή. Το Ozempic μπορεί να χρησιμοποιηθεί όταν ένας ασθενής δεν μπορεί να λάβει μετφορμίνη ή άλλα φάρμακα από το στόμα ή αν προτιμά να κάνει μια εβδομαδιαία ένεση αντί να θυμάται να παίρνει καθημερινά χάπια, για παράδειγμα.

Η παχυσαρκία έχει λάβει διαστάσεις επιδημίας στις Ηνωμένες Πολιτείες. Σύμφωνα με το Κέντρο Ελέγχου Νοσημάτων (CDC), περισσότερο από το 40% του πληθυσμού των ΗΠΑ είναι παχύσαρκο. Επιπλέον, εκατομμύρια παιδιά ηλικίας μεταξύ 2 και 19 ετών θεωρούνται πλέον παχύσαρκα, και οι ιατρικές επιπλοκές για τα άτομα αυτά δεν έχουν ακόμη φανεί. Επίσης, πολλοί από εμάς βλέπουμε καθημερινά συχνότερα περιστατικά διαβήτη, υπέρτασης και άλλων χρόνιων νοσημάτων σε εφήβους.

Ο πόλεμός μας κατά της παχυσαρκίας είναι ένας αγώνας για μελλοντικές ζωές και το να έχουμε περισσότερα διαθέσιμα εργαλεία είναι σίγουρα μια βοήθεια. Όπως συμβαίνει και με τους ασθενείς με διαβήτη, όλα τα θεραπευτικά σχήματα πρέπει να ξεκινούν με αλλαγές στον τρόπο ζωής. Οι δίαιτες της μόδας σπάνια οδηγούν σε μακροχρόνια απώλεια βάρους.

Υπάρχουν τώρα αρκετά φάρμακα που είναι διαθέσιμα για να βοηθήσουν στην απώλεια βάρους, το Wegovy είναι μόνο ένα από αυτά. Οι ασθενείς συχνά έρχονται σε εμάς με τις δικές τους προσωπικές προτιμήσεις και είναι δουλειά μας να τους καθοδηγήσουμε προς την καταλληλότερη πορεία.

Ας σταματήσουμε να συνταγογραφούμε το Ozempic για την απώλεια βάρους επειδή το λένε οι υπόλοιποι. Κρατήστε το για τους ασθενείς μας με διαβήτη, εκείνους των οποίων η ζωή μπορεί να εξαρτάται από τη λήψη του. Αν δεν είχαμε άλλα φάρμακα διαθέσιμα, θα ήταν μια πολύ διαφορετική ιστορία. Αλλά έχουμε, και πρέπει να αντισταθούμε στην πίεση που δεχόμαστε και να κάνουμε το σωστό για όλους τους ασθενείς μας.

«Έχω διαβήτη. Τι θα πρέπει να προσέξω στο Πασχαλινό τραπέζι για να μην απορρυθμίσω το σάκχαρο»;

Πολλοί άνθρωποι που πάσχουν από σακχαρώδη διαβήτη αναρωτιούνται ποιες είναι οι επιλογές τους για το τραπέζι της Κυριακής του Πάσχα. Κάποιοι από αυτούς μάλιστα αυτοπεριορίζονται, πιστεύοντας ότι δεν μπορούν να απολαύσουν την αγαπημένη μας παράδοση.

Η αλήθεια όμως είναι ότι με μερικές εναλλακτικές, αλλά και με μέτρο, δε χρειάζεται να πούμε «αντίο» στα αγαπημένα μας πιάτα.

Μαγειρίτσα

Μία μερίδα μαγειρίτσα μπορεί να περιέχει περίπου 580 θερμίδες, ενώ έχει επίσης υψηλή περιεκτικότητα σε χοληστερόλη. Αυτή η ποσότητα μπορεί να μειωθεί κατά 213 mg ανά κρόκο, χρησιμοποιώντας μόνο τα ασπράδια των αυγών αντί για ολόκληρο τον κρόκο ή μόνο έναν κρόκο για το μαγείρεμα. Επίσης, προτείνεται μια παραλλαγή της μαγειρίτσας, όπου αντί για συκώτι, μπορούν να χρησιμοποιηθούν κομμάτια κρέατος αρνιού από τα οποία έχει αφαιρεθεί το λίπος, με αποτέλεσμα να μειωθεί η περιεκτικότητα σε χοληστερόλη, καθώς το συκώτι είναι πλούσιο σε αυτήν.

Τσουρέκι

Το τσουρέκι είναι πηγή πολλών υδατανθράκων και λίπους, καθώς τα 100 γραμμάρια του περιέχουν 408 θερμίδες, 65,5 γραμμάρια υδατανθράκων και 105 mg χοληστερόλης. Η χρήση γλυκαντικής ουσίας επιτρέπει στους ανθρώπους με διαβήτη να το απολαύσουν μόνο σε μικρές ποσότητες.

Αυγά

Όσον αφορά την κατανάλωση αυγών, το κάθε ένα με μέτριο μέγεθος περιέχει περίπου 75-80 θερμίδες, 6 γραμμάρια πρωτεΐνης, 5 γραμμάρια λίπους και κυρίως 215-230 mg χοληστερόλης. Επομένως, αποτελούν πηγή αρκετής ποσότητας λίπους και χοληστερόλης και θα πρέπει να περιορίσουμε την κατανάλωσή τους, καθώς στα ίδια γεύματα υπάρχουν και άλλες πηγές αυτών των διατροφικών στοιχείων.

Κρέας

Στο πασχαλινό τραπέζι συνήθως συστήνεται το κατσίκι αντί του αρνιού, επειδή είναι λιγότερο λιπαρό. Τα 100 γραμμάρια άψητου κρέατος (αρνιού ή κατσικιού) περιέχουν περίπου 370 θερμίδες, αλλά η περιεκτικότητα σε λίπος είναι αρκετά υψηλή. Και τα δύο είδη κρέατος είναι πηγές υψηλής βιολογικής αξίας πρωτεΐνης, καθώς επίσης περιέχουν βιταμίνες (κυρίως τη βιταμίνη Β), σίδηρο και φώσφορο.

Προσοχή

Πρέπει να σημειωθεί ότι άτομα με διαταραγμένο λιπιδαιμικό προφίλ (υψηλά επίπεδα χοληστερόλης και τριγλυκεριδίων) πρέπει να αποφεύγουν τρόφιμα με υψηλή περιεκτικότητα σε χοληστερόλη και λίπος.

Οπότε, δεδομένου ότι στο πασχαλινό τραπέζι μας περιλαμβάνονται πολλά φαγητά με υψηλό θερμιδικό φορτίο και ποσοστά λίπους και χοληστερόλης, είναι σημαντικό για όσους έχουν διαβήτη να λάβουν υπόψη τους τις συστάσεις και να συμβουλευτούν τον θεράποντα ιατρό τους για τη βέλτιστη διαχείριση του σακχάρου τους.

Ο σακχαρώδης διαβήτης χαρακτηρίζεται ως μία «ύπουλη» ασθένεια, αφού σε πολλές περιπτώσεις μπορεί να εμφανιστεί χωρίς όμως να εκδηλώσει κάποια συγκεκριμένα συμπτώματα.

Είναι μια χρόνια μεταβολική νόσος που οδηγεί σε υψηλές τιμές γλυκόζης στο αίμα –το απλό δηλαδή σάκχαρο που δίνει ενέργεια στα κύτταρα– και αναπτύσσεται όταν ο οργανισμός δεν παράγει ή δεν χρησιμοποιεί αποτελεσματικά την ινσουλίνη –την ορμόνη που βοηθά στην απομάκρυνση του πλεονάσματος γλυκόζης από το αίμα.

Όταν όμως αυτές οι τιμές παραμένουν υψηλές για μεγάλο χρονικό διάστημα, μπορεί να εμφανιστούν συμπτώματα που συνδέονται με κάποια από τις θορυβώδεις επιπλοκές του, όπως η καρδιαγγειακή νόσος, νεφρική βλάβη κ.ά.

Ποια είναι τα σημεία που δεν πρέπει να αγνοήσουμε

Πολυουρία: Όταν έχουμε υψηλά επίπεδα σακχάρου, μέρος αυτού αποβάλλεται κατά την ούρηση παρασύροντας και νερό. Αυτή η απώλεια νερού προκαλεί και κάποιου βαθμού αφυδάτωση.
Ξηροστομία και πολυδιψία: Η αφυδάτωση με τη σειρά της οδηγεί σε στεγνό στόμα και ανάγκη για πολύ νερό. Η συχνή ανάγκη για ούρηση λοιπόν δεν οφείλεται στο ότι οι ασθενείς πίνουν πολύ νερό, αλλά το αντίθετο, θέλουν πολύ νερό επειδή αφυδατώνονται σε ένα βαθμό από την ούρηση. Σημειωτέον ότι κάποιοι κάνουν το λάθος να προσπαθούν να μην πίνουν νερό, γιατί τους ενοχλεί που πηγαίνουν συνέχεια στην τουαλέτα.
Απώλεια βάρους: Μπορεί να συμβεί γιατί η έλλειψη ινσουλίνης αφήνει τα κύτταρα χωρίς θρεπτικά συστατικά και χωρίς ενέργεια. Έτσι ο ασθενής αδυνατίζει, αλλά αυτό που χάνει δεν είναι λίπος, είναι κυρίως μυϊκή μάζα. Αυτή η απώλεια βάρους συμβαίνει παρόλο που το άτομο δεν έχει μειώσει το πόσο τρώει, αλλά μπορεί αντιθέτως να τρώει ακόμα περισσότερο από πριν (πολυφαγία), σε μια προσπάθεια του οργανισμού να βρει αυτά τα θρεπτικά συστατικά που λείπουν από τα κύτταρα.
Άλλα συμπτώματα που μπορεί να παρουσιαστούν είναι εύκολη κούραση (από έλλειψη ενέργειας), θολή όραση (από συσσώρευση γλυκόζης στο φακό του ματιού, η οποία προσελκύει και νερό και προκαλεί προσωρινό «φούσκωμα» του φακού), κράμπες στα πόδια, φαγούρα και μηκυτιάσεις στα γεννητικά όργανα κ.ά.

Ποια άτομα πρέπει να ελέγχονται για σακχαρώδη διαβήτη;

Στους παράγοντες κινδύνου ανάπτυξης προδιαβήτη ή διαβήτη τύπου 2 περιλαμβάνονται κυρίως:

Οι τιμές γλυκόζης αίματος εκτός των κανονικών ορίων
Η ηλικία άνω των 45 ετών
Το οικογενειακό ιστορικό διαβήτη ανεξάρτητα από την ηλικία
Το υπερβολικό βάρος ή η παχυσαρκία
Η καθιστική ζωή σε συνδυασμό με τη σπάνια σωματική άσκηση
Η υψηλή αρτηριακή πίεση
Τα χαμηλά επίπεδα «καλής» (HDL) χοληστερόλης στο αίμα
Τα υψηλά τριγλυκερίδια αίματος
Ο διαβήτης κατά την εγκυμοσύνη
Το σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών
Το ιστορικό με παθήσεις της καρδιάς, του εγκεφάλου ή των κάτω μελών
Ορισμένες δερματικές παθήσεις όπως η μελανίζουσα ακάνθωση

Η αναγνώριση των προειδοποιητικών ενδείξεων είναι ένα από τα πρώτα βήματα για τη διαχείριση του διαβήτη. Ο επιβλέπον ιατρός θα κατευθύνει τον ασθενή σε ό,τι αφορά τη διενέργεια εξέτασης για τη νόσο και θα δώσει την θεραπευτική αγωγή.

Τι είναι ο σακχαρώδης διαβήτης;

Ο σακχαρώδης διαβήτης είναι ένα χρόνιο μεταβολικό νόσημα, το οποίο χαρακτηρίζεται από υψηλά επίπεδα γλυκόζης (σακχάρου) στο αίμα.

Αυτό συμβαίνει διότι το πάγκρεας παράγει λιγότερη ή και καθόλου ινσουλίνη – η ορμόνη που παίζει κύριο ρόλο στον μεταβολισμό των υδατανθράκων (σακχάρων) – ή χρησιμοποιεί την ινσουλίνη με μη αποτελεσματικό τρόπο.

Εκδηλώνεται έτσι αύξηση της συγκέντρωσης του σακχάρου στο αίμα (υπεργλυκαιμία) και διαταραχή του μεταβολισμού της γλυκόζης. Αυτό προκύπτει είτε ως αποτέλεσμα της ελαττωμένης έκκρισης ινσουλίνης είτε λόγω της ελάττωσης της ευαισθησίας των κυττάρων του σώματος στη δράση της ινσουλίνης.

Πώς γίνεται η διάγνωσή του διαβήτη;

Ο διαβήτης θεωρείται «σιωπηλή» νόσος καθώς δεν εκδηλώνεται πάντα με κάποια συμπτώματα στα πρώτα στάδιά της. Το αποτέλεσμα είναι η διάγνωσή του να γίνεται ύστερα από μεγάλο χρονικό διάστημα όπου τα υψηλά επίπεδα σακχάρου να δημιουργήσουν βλάβη σε διάφορα μέρη του σώματος.

Η διάγνωσή του στηρίζεται στα αποτελέσματα αιματολογικών εργαστηριακών ελέγχων των επιπέδων γλυκόζης είτε σε τυχαία εξέταση είτε επί της εμφάνισης κάποιων κλασικών συμπτωμάτων: πολυδιψία, πολυουρία, απότομη απώλεια βάρους, ξηροστομία, μειωμένη αντοχή, έντονη κόπωση, πολυφαγία, και θολή όραση.

Οι εργαστηριακές εξετάσεις που απαιτούνται για τη διάγνωση είναι:

Μέτρηση γλυκόζης πλάσματος νηστείας
Μέτρηση μεταγευματικής γλυκόζης
Μέτρηση καμπύλης σακχάρου
Μέτρηση γλυκοζυλιωμένης αιμοσφαιρίνης (HbA1c)

Κάθε εξέταση έχει διαφορετική τιμή παθολογικής υπεργλυκαιμίας και γι’ αυτό είναι απαραίτητο να επιβεβαιώνεται με δεύτερη εξέταση.

Ο τακτικός εργαστηριακός έλεγχος μπορεί να οδηγήσει σε ταχύτερη διάγνωση και καλύτερη αντιμετώπιση της νόσου.

Ποια άτομα πρέπει να ελέγχονται για σακχαρώδη διαβήτη;

Στους παράγοντες κινδύνου ανάπτυξης προδιαβήτη ή διαβήτη τύπου 2 περιλαμβάνονται:

– Οι τιμές γλυκόζης αίματος εκτός των κανονικών ορίων
– Η ηλικία άνω των 45 ετών
– Το οικογενειακό ιστορικό διαβήτη ανεξάρτητα από την ηλικία
– Το υπερβολικό βάρος ή η παχυσαρκία
– Η καθιστική ζωή σε συνδυασμό με τη σπάνια σωματική άσκηση
– Η υψηλή αρτηριακή πίεση
– Τα χαμηλά επίπεδα «καλής» (HDL) χοληστερόλης στο αίμα
– Τα υψηλά τριγλυκερίδια αίματος
– Ο διαβήτης κατά την εγκυμοσύνη
– Το σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών
– Το ιστορικό με παθήσεις της καρδιάς, του εγκεφάλου ή των κάτω μελών
– Ορισμένες δερματικές παθήσεις όπως η μελανίζουσα ακάνθωση

Τέλος, στην κατηγορία εντάσσονται τα άτομα που ανήκουν σε εθνικές ομάδες υψηλού κινδύνου όπως Λατινοαμερικάνοι, Ισπανικής προέλευσης, Αφρικανοαμερικανοί, Ινδιάνοι της Αμερικής, ιθαγενείς της Αλάσκας και Αμερικανοασιάτες.

Υπάρχει τρόπος πρόληψης;

Λαμβάνοντας υπόψη τους παράγοντες κινδύνου το πρώτο βήμα για την πρόληψη είναι να γνωρίζουμε τι κίνδυνο έχουμε να αναπτύξουμε διαβήτη.

Σαφώς υπάρχουν παράγοντες για τους οποίους δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι ώστε να προλάβουμε τη νόσο, γεγονός το οποίο ισχύει κατά βάση στην περίπτωση του διαβήτη τύπου 1.

Η γνώση όμως των παραπάνω σε συνδυασμό με τη λήψη ορισμένων μέτρων, όπως ο προληπτικός έλεγχος και η υιοθέτηση ενός υγιέστερου τρόπου μπορούν να βοηθήσουν σε αυτή την κατεύθυνση.

Πώς αντιμετωπίζεται;

Ο σακχαρώδης διαβήτης είναι μια νόσος με την οποία πρέπει να μάθουμε να ζούμε, καθώς η έκβασή της περνάει ουσιαστικά από τα δικά μας χέρια. Μερικοί «κανόνες» που πρέπει να έχουμε υπόψη:

1. Μαθαίνουμε να τρώμε σωστά: Ακολουθούμε μία υγιεινή, ισορροπημένη, μεσογειακή διατροφή. Μελέτες δείχνουν ότι άνθρωποι που ακολουθούσαν μία διατροφή πλούσια σε ίνες και σύνθετους υδατάνθρακες βελτίωσαν τον έλεγχο του σακχάρου τους κατά 95%.

2. Βάζουμε τη σωματική άσκηση στη ζωή μας: Το να ασκούμαστε -αν όχι καθημερινά- 3 με 4 φορές την εβδομάδα (το να περπατάμε μισή ώρα την ημέρα με γοργό βήμα αρκεί), μπορεί να αποδειχθεί σωτήριο για την υγεία μας.

3. Μετράμε μόνοι μας το σάκχαρό μας: Πέραν από τις τακτικές μικροβιολογικές εξετάσεις που συστήνονται, είναι σημαντικό να γνωρίζουμε ότι θα πρέπει να ελέγχουμε το σάκχαρό μας σε τακτά χρονικά διαστήματα στο σπίτι μόνοι μας, να σημειώνουμε τις τιμές και έπειτα κατά τις επισκέψεις στον διαβητολόγο μας να του δίνουμε τα αποτελέσματα.

4. Αδυνατίζουμε: Η απώλεια βάρους είναι πάρα πολύ σημαντική τόσο για να απομακρύνουμε την πιθανότητα να εμφανίσουμε διαβήτη όσο και για να ελέγξουμε την έκβαση της ασθένειας αν τελικά μας προκύψει.

5. Κρατάμε χαμηλά την πίεσή μας: Ακολουθούμε τις οδηγίες του γιατρού μας, ώστε να την κρατάμε στα επιθυμητά επίπεδα.

6. Ελέγχουμε τις τιμές των λιπιδίων μας (τριγλυκερίδια, χοληστερόλη): Αν οι τιμές των λιπιδίων στο αίμα μας είναι υψηλότερες από τις επιθυμητές τιμές, ο γιατρός μας θα μας καθοδηγήσει σχετικά με την ειδική φαρμακευτική αγωγή που θα πρέπει να πάρουμε.

7. Δεν αμελούμε το τσεκ απ: Η τακτική παρακολούθησή μας από τον διαβητολόγο μας, 4 φορές τον χρόνο, σε συνδυασμό με τη διενέργεια των εξετάσεων που αυτός θα μας συστήσει, είναι πολύ σημαντικά για την καλή ρύθμιση και πορεία του διαβήτη.

world-diabetes-day-sugar-wooden-bowl-dark-surface-1024x683.jpg

Η ινσουλίνη είναι μια ορμόνη που παράγεται από το πάγκρεας και επιτρέπει στα κύτταρα να αξιοποιούν τη γλυκόζη για την παραγωγή ενέργειας.

Αντίσταση στην ινσουλίνη ονομάζεται η κατάσταση στην οποία τα κύτταρα δεν μπορούν να χρησιμοποιήσουν αποτελεσματικά την ορμόνη, με αποτέλεσμα να μην απορροφάται μερικώς ή και καθόλου η γλυκόζη και κατ’ επέκταση να συγκεντρώνεται στο αίμα.

Εάν η συγκέντρωση γλυκόζης στο αίμα είναι υψηλή, τότε εκδηλώνεται προ-διαβήτης ή διαβήτης τύπου 2. Τα αίτια που ωθούν τον οργανισμό να αναπτύξει αντίσταση στην ινσουλίνη δεν είναι απολύτως σαφή, σημαντικός θεωρείται όμως ο ρόλος του υπερβολικού βάρους. Η καθιστική ζωή συμβάλλει επίσης στον προ-διαβήτη ή τον διαβήτη τύπου 2, ιδιαίτερα στα υπέρβαρα και παχύσαρκα άτομα.

Η αντίσταση στην ινσουλίνη δεν συνοδεύεται σε αρχικό στάδιο από σαφή συμπτώματα. Μπορεί ένα άτομο να έχει αναπτύξει αντίσταση στην ινσουλίνη για χρόνια και να μην το έχει αντιληφθεί εάν δεν έχει κάνει εξετάσεις για τον έλεγχο των επιπέδων του σακχάρου.

Πώς μπορεί λοιπόν να καταλάβει κανείς ότι κινδυνεύει; Δείτε ποια είναι τα προειδοποιητικά σημάδια:

Αύξηση του βάρους, κυρίως στην περιοχή της κοιλιάς
Δυσκολία συγκέντρωσης
Άνοδος της αρτηριακής πίεσης
Τριχόπτωση (στις γυναίκες)
Κρίσεις ακμής
Πρήξιμο στους αστραγάλους

Πηγή: Onmed.gr
World photo created by jcomp – www.freepik.com

Τα ασταθή ωράρια ύπνου μπορούν να αυξήσουν τον κίνδυνο μεταβολικών διαταραχών, όπως τα αυξημένα επίπεδα σακχάρου αίματος, η παχυσαρκία και η υπέρταση, σύμφωνα με πρόσφατη μελέτη.

Οι επιστήμονες δεν γνωρίζουν ακόμη τον ακριβή λόγο που κοιμόμαστε. Στην προσπάθειά τους να δώσουν απάντηση σε αυτό το ερώτημα, έχουν διαπιστώσει ότι το ρολόι του σώματος ρυθμίζει τόσο την ξεκούραση όσο και τον μεταβολισμό μας.

Το μεγαλύτερο μέρος της έρευνας έχει εστιάσει στις επιπτώσεις της έλλειψης ύπνου, η νέα μελέτη των επιστημόνων του Brigham and Women’s Hospital όμως, υποδεικνύει ότι ακόμη και αν κοιμόμαστε αρκετά, η μη τήρηση σταθερών ωραρίων μπορεί να διαταράξει τον μεταβολισμό.

Η τήρηση σταθερού προγράμματος ύπνου από την άλλη, μπορεί να συμβάλλει στην πρόληψη όχι μόνο των διαταραχών του μεταβολισμού, αλλά και της κατάθλιψης, ωφελώντας παράλληλα την υγεία της καρδιάς, σημειώνουν οι ερευνητές.

Το σώμα λειτουργεί σύμφωνα με ένα εσωτερικό ρολόι το οποίο δεν μετρά με βάση τα λεπτά ή τις ώρες, αλλά τους ρυθμούς. Ο κιρκάδιος ρυθμός επηρεάζεται από τη ροή διαφόρων ορμονών και τις βιολογικές διαδικασίες που λαμβάνουν χώρα κατά τη διάρκεια του 24ώρου.

Όταν ο κιρκάδιος ρυθμός λειτουργεί φυσιολογικά, μας υποδεικνύει πότε να φάμε και πότε να κοιμηθούμε μέσω των αλλαγών στα επίπεδα των ορμονών. Λειτουργεί όμως και αντίστροφα: Αυτά που τρώμε αλλά και ο χρόνος που τρώμε και κοιμόμαστε μπορούν να διαταράξουν το βιολογικό ρολόι.

Είναι γνωστό ότι η έλλειψη ύπνου αυξάνει τον κίνδυνο διαβήτη, κυρίως επειδή μεταβάλλει την απελευθέρωση ινσουλίνης στο σώμα. Η ινσουλίνη επιτρέπει στο μεταβολικό μας σύστημα να επεξεργάζεται σωστά και να διασπά τη γλυκόζη, την οποία το σώμα μετατρέπει στη συνέχεια σε ενέργεια.

Οι άνθρωποι που δεν κοιμούνται επαρκώς σε χρόνια βάση τείνουν να παράγουν λιγότερη ινσουλίνη, επιτρέποντας τη συσσώρευση γλυκόζης στο αίμα σε ανθυγιεινά επίπεδα.

Δεν είναι απαραίτητο όμως να μην κοιμάται κανείς επαρκώς για να διαταράξει τον κιρκάδιο ρυθμό και κατά συνέπεια τον μεταβολισμό του.

Ακόμη και η κατά μία ώρα απόκλιση στην ώρα που κάποιος κοιμάται και ξυπνάει καθημερινά, μπορεί να διαταράξει τον κιρκάδιο ρυθμό και τον τρόπο με τον οποίο το σώμα του επεξεργάζεται τις τροφές.

Οι ερευνητές παρακολούθησαν πάνω από 2.000 άνδρες και γυναίκες από 45 έως 84 ετών για περίπου 6 χρόνια και ανακάλυψαν δραματικές διαφορές στις μεταβολικές διαταραχές ανάλογα με την κανονικότητα του ύπνου.

Διαπίστωσαν ότι κάθε ωριαία μετατόπιση στο νυχτερινό ωράριο ύπνου, πολλαπλασιάζει τους μεταβολικούς κινδύνους, ανέφερε ο συν-συγγραφέας της μελέτης και επιδημιολόγος Δρ Tianyi Huang.

Συγκεκριμένα κάθε ώρα ασυνέπειας στο πρόγραμμα ύπνου συνδέθηκε με 27% μεγαλύτερο κίνδυνο μεταβολικού προβλήματος.
Όσοι πήγαιναν για ύπνο και ξύπναγαν σε μεταβλητούς χρόνους, ήταν πιθανότερο να αναπτύξουν υψηλή αρτηριακή πίεση, υψηλά επίπεδα σακχάρου στο αίμα, παχυσαρκία ή άλλη μεταβολική διαταραχή.

Οι ερευνητές αναφέρουν ότι αυτό είναι απόδειξη ότι τα ακανόνιστα ωράρια ύπνου μπορούν να προκαλούν μεταβολικές διαταραχές. Αν και η αιτία δεν είναι απολύτως σαφής, αναφέρουν ότι όσοι έχουν ασταθές ωράριο ύπνου, είναι πιθανότερο να δουλεύουν σε βάρδιες, να τρώνε περισσότερο, να καπνίζουν, να έχουν κατάθλιψη και γενικά να μην κοιμούνται.

Πηγή: onmed.gr

Η αυξημένη συνειδητοποίηση των επιπτώσεων της κατανάλωσης υπερβολικής ποσότητας ζάχαρης στην υγεία έχει τροφοδοτήσει μια ραγδαία αύξηση στην κατανάλωση τεχνητών γλυκαντικών με μηδενικές θερμίδες τις τελευταίες δεκαετίες.

Ωστόσο, σύμφωνα με έρευνα, τα υποκατάστατα ζάχαρης μπορούν επίσης να προκαλέσουν αλλαγές υγείας, που συνδέονται με τον διαβήτη και την παχυσαρκία.

Τα τεχνητά γλυκαντικά (όπως τα υποκατάστατα ζάχαρης) είναι ένα από τα πιο συνηθισμένα πρόσθετα τροφίμων παγκοσμίως. Συχνά εμπεριέχονται σε αναψυκτικά με “μηδέν θερμίδες” και άλλα προϊόντα. Αν και κάποιες προηγούμενες μελέτες έχουν ήδη συνδέσει τα τεχνητά γλυκαντικά με αρνητικές συνέπειες για την υγεία, τα αποτελέσματα δεν ήταν σαφή και άφηναν διαφορετικές ερμηνείες. Επίσης, υπάρχουν ερωτήματα πίσω από την χρηματοδότηση των ερευνών για την ζάχαρη και τα τεχνητά γλυκαντικά, αφού πολλές έρευνες διεξάγονται με χρήματα και κατά παραγγελία μεγάλων εταιρειών της παγκόσμιας αγοράς.

Αυτή η μελέτη επικεντρώθηκε στις βιοχημικές αλλαγές στον οργανισμό -χρησιμοποιώντας μια προσέγγιση γνωστή ως αμερόληπτη μεταβολική ικανότητα υψηλής απόδοσης (unbiased high-throughput metabolomics)- μετά την κατανάλωση ζάχαρης, ή υποκατάστατων ζάχαρης. Οι ερευνητές εξέτασαν επίσης τις επιπτώσεις στην αγγειακή υγεία, μελετώντας τον τρόπο με τον οποίο τα υποκατάστατα ζάχαρης επηρεάζουν τα τοιχώματα των αιμοφόρων αγγείων. Οι μελέτες διεξήχθησαν σε αρουραίους και σε κυτταροκαλλιέργειες.

Τι είπε ο επικεφαλής ερευνητής

“Παρά την προσθήκη αυτών των μη-θερμιδικών τεχνητών γλυκαντικών στην καθημερινή μας διατροφή, εξακολουθεί να παρατηρείται δραστική άνοδος της παχυσαρκίας και του διαβήτη», δήλωσε ο επικεφαλής ερευνητής, δρ. Brian Hoffmann, επίκουρος καθηγητής στο τμήμα βιοϊατρικής μηχανικής του Ιατρικού Κολλεγίου του Πανεπιστημίου Wisconsin and Marquette.

Και πρόσθεσε: “Στις μελέτες μας, τόσο η ζάχαρη όσο και τα υποκατάστατα ζάχαρης (τεχνητά γλυκαντικά) φαίνεται να εμφανίζουν αρνητικές επιπτώσεις που συνδέονται με την παχυσαρκία και τον διαβήτη, αν και με πολύ διαφορετικούς μηχανισμούς ο ένας από τον άλλο”.

Πώς έγινε η έρευνα

Οι ερευνητές έδωσαν σε διαφορετικές ομάδες αρουραίων τροφές με υψηλή περιεκτικότητα σε γλυκόζη, ή φρουκτόζη (είδη ζάχαρης), ή ασπαρτάμη, ή ακεσουλφάμη καλίου. Όλα αυτά είναι γνωστά υποκατάστατα ζάχαρης “με μηδενικές θερμίδες”. Μετά από τρεις εβδομάδες, οι ερευνητές είδαν σημαντικές διαφορές στις συγκεντρώσεις βιοχημικών, λιπών και αμινοξέων σε δείγματα αίματος από τα πειραματόζωα.

Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι τα τεχνητά γλυκαντικά αλλάζουν τον τρόπο με τον οποίο το σώμα επεξεργάζεται το λίπος και παίρνει την ενέργειά του. Επιπλέον, διαπίστωσαν ότι η ουσία acesulfame potassium φαίνεται να συσσωρεύεται στο αίμα, καθώς οι υψηλότερες συγκεντρώσεις έχουν πιο επιβλαβή επίδραση στα κύτταρα που επενδύουν τα τοιχώματα των αιμοφόρων αγγείων.

Ο δρ. Hoffmann δήλωσε: “Παρατηρήσαμε ότι με μέτρια πρόσληψη, το σώμα έχει τους μηχανισμούς για να χειριστεί τη ζάχαρη. Το πρόβλημα είναι όταν το σύστημα είναι υπερφορτωμένο για μεγάλο χρονικό διάστημα. Τότε είναι που… χαλάει […] Παρατηρήσαμε επίσης ότι η αντικατάσταση αυτών των σακχάρων με μη θερμιδικά τεχνητά γλυκαντικά οδηγεί σε αρνητικές αλλαγές στον μεταβολισμό λίπους και ενέργειας”.

Τελικά τι είναι χειρότερο: η ζάχαρη, ή τα υποκατάστατα ζάχαρης;

Οι ερευνητές προειδοποίησαν ότι τα αποτελέσματά τους δεν παρέχουν σαφή απάντηση και το ερώτημα απαιτεί περαιτέρω μελέτη. Είναι γνωστό ότι η υψηλή διατροφική ζάχαρη συνδέεται με αρνητικά αποτελέσματα για την υγεία και η εν λόγω έρευνα δείχνει, επίσης, ότι αντίστοιχες επιπτώσεις έχουν και τα τεχνητά γλυκαντικά.

“Δεν είναι τόσο απλό να πούμε ότι σταματάμε να χρησιμοποιούμε τεχνητά γλυκαντικά και θα λύσουμε συνολικά τις επιπτώσεις τους που σχετίζονται με τον διαβήτη και την παχυσαρκία […] Εάν καταναλώνετε επί χρόνια αυτές τις ξένες ουσίες (όπως και με τη ζάχαρη), ο κίνδυνος αρνητικών αποτελεσμάτων υγείας αυξάνεται. Όπως και με άλλα διαιτητικά συστατικά, μου αρέσει να λέω ότι η μετριοπάθεια είναι το κλειδί αν κάποιος δυσκολεύεται να κόψει εντελώς κάτι από τη διατροφή του”.

Πηγή: www.iatropedia.gr | www.medicalxpress.com

Ο σακχαρώδης διαβήτης είναι ένα χρόνιο μεταβολικό νόσημα, το οποίο χαρακτηρίζεται από υψηλά επίπεδα γλυκόζης (σακχάρου) στο αίμα. Αυτό συμβαίνει διότι ο οργανισμός παράγει λιγότερη ή και καθόλου ινσουλίνη – η ορμόνη που παίζει κύριο ρόλο στον μεταβολισμό των υδατανθράκων (σακχάρων) – ή χρησιμοποιεί την ινσουλίνη με μη αποτελεσματικό τρόπο.

Εκδηλώνεται έτσι αύξηση της συγκέντρωσης του σακχάρου στο αίμα (υπεργλυκαιμία) και διαταραχή του μεταβολισμού της γλυκόζης, η οποία προκύπτει είτε ως αποτέλεσμα της ελαττωμένης έκκρισης ινσουλίνης είτε λόγω της ελάττωσης της ευαισθησίας των κυττάρων του σώματος στη δράση της ινσουλίνης.

Πώς θα ζήσουμε καλύτερα με τον διαβήτη

Οταν μάθουμε ότι πάσχουμε από διαβήτη – ή ότι βρισκόμαστε στον προθάλαμο για να τον εκδηλώσουμε – είναι κάτι που σίγουρα μας στενοχωρεί και μας δημιουργεί άγχος, είναι όμως πολύ σημαντικό να αποδεχθούμε την κατάσταση, να μάθουμε όσο περισσότερα γίνεται και να συνειδητοποιήσουμε ότι πρόκειται για μία ασθένεια της οποίας η έκβαση περνάει ουσιαστικά από τα δικά μας χέρια. Ετσι, συστήνεται να εφαρμόζουμε κάποιες αλλαγές στον τρόπο ζωής μας, όπως οι εξής:

1) Μαθαίνουμε να τρώμε σωστά

Αντίθετα με τα όσα ίσως πιστεύουμε ή έχουμε ακούσει, το γεγονός ότι έχουμε διαβήτη δεν σημαίνει ότι χρειάζεται να πεθαίνουμε από την πείνα, σημαίνει όμως ότι θα πρέπει να ακολουθούμε μία υγιεινή, ισορροπημένη, μεσογειακή διατροφή. Μελέτες δείχνουν ότι άνθρωποι που ακολουθούσαν μία διατροφή πλούσια σε ίνες και σύνθετους υδατάνθρακες βελτίωσαν τον έλεγχο του σακχάρου τους κατά 95%.

2) Βάζουμε τη σωματική άσκηση στη ζωή μας

Το να ασκούμαστε αν όχι καθημερινά, 3 με 4 φορές την εβδομάδα (το να περπατάμε μισή ώρα την ημέρα με γοργό βήμα αρκεί), μπορεί να αποδειχθεί σωτήριο για την υγεία μας. Μάλιστα μελέτες έχουν δείξει ότι οι άνθρωποι που βρίσκονται στον «προθάλαμο» του διαβήτη ακολουθώντας μέτρια άσκηση μειώνουν κατά 40% τον κίνδυνο να εμφανίσουν τελικά διαβήτη. Επίσης, έχει φανεί ότι μετά από κάποια αθλητική δραστηριότητα πέφτουν τα επίπεδα του σακχάρου στο αίμα κατά 20% με 30%.

3) Αδυνατίζουμε

Η απώλεια βάρους είναι πάρα πολύ σημαντική τόσο για να απομακρύνουμε την πιθανότητα να εμφανίσουμε διαβήτη όσο και για να ελέγξουμε την έκβαση της ασθένειας αν τελικά μας προκύψει. Αλλωστε έχει αποδειχθεί ότι η παχυσαρκία αυξάνει τον κίνδυνο να εμφανίσουμε διαβήτη κατά 90%, ενώ η έλλειψη σωματικής άσκησης κατά 25%.

4) Κρατάμε χαμηλά την πίεσή μας

Σε γενικές γραμμές αυτό σημαίνει ότι η μεγάλη θα πρέπει να είναι 14 (140 χιλιοστά της στήλης υδραργύρου) και η μικρή 8,5 (85 χιλιοστά της στήλης υδραργύρου). Αν όμως υπάρχουν και άλλα προβλήματα (π.χ. καρδιολογικά, νεφρολογικά) τότε, σε συνεννόηση με τον ειδικό γιατρό, είναι πιθανό να χρειάζεται να είναι η πίεση χαμηλότερη. Στην περίπτωση που η πίεσή μας είναι εκτός των επιθυμητών ορίων χρειάζεται να παίρνουμε ειδική φαρμακευτική αγωγή, σύμφωνα με τις οδηγίες του γιατρού μας, ώστε να την κρατάμε στα επιθυμητά επίπεδα.

5) Ελέγχουμε τις τιμές των λιπιδίων μας

Αυτό σημαίνει ότι τα λιπίδιά μας θα πρέπει να είναι: Χοληστερόλη κάτω από 200 mgr%, τριγλυκερίδια κάτω από 150 mgr%, HDL (καλή χοληστερίνη) πάνω από 45 mgr%, LDL (κακή χοληστερίνη) κάτω από 100 mgr%. Οπως και με την πίεση έτσι και με τα λιπίδια, αν υπάρχουν και άλλοι παράγοντες κινδύνου (π.χ. έμφραγμα, εγκεφαλικό κ.ά.) είναι πιθανό να χρειάζεται να είναι οι τιμές ακόμη χαμηλότερα, και αυτό είναι κάτι που θα καθορίσει ο ειδικός γιατρός. Αν οι τιμές των λιπιδίων στο αίμα μας είναι υψηλότερες από τις επιθυμητές τιμές, ο γιατρός μας θα μας καθοδηγήσει σχετικά με την ειδική φαρμακευτική αγωγή, που θα πρέπει να πάρουμε.

6) Μετράμε μόνοι μας το σάκχαρό μας

Παρά την τακτική εξέταση του σακχάρου νηστείας αλλά και της γλυκοζυλιωμένης αιμοσφαιρίνης που κάνουμε στον μικροβιολόγο μας, πρέπει να γνωρίζουμε ότι θα πρέπει να ελέγχουμε το σάκχαρό μας σε τακτά χρονικά διαστήματα στο σπίτι μόνοι μας, να σημειώνουμε τις τιμές και έπειτα κατά τις επισκέψεις στον διαβητολόγο μας να του δίνουμε τα αποτελέσματα. Με βάση την κατάστασή μας ο γιατρός μας θα μας πει πόσο συχνά πρέπει να μετριόμαστε και με ποιον τρόπο.

7) Δεν αμελούμε το τσεκ απ

Η τακτική παρακολούθησή μας από τον διαβητολόγο μας, 4 φορές τον χρόνο, σε συνδυασμό με τη διενέργεια των εξετάσεων που αυτός θα μας συστήσει (σε συγκεκριμένα χρονικά διαστήματα) ώστε να διασφαλίζεται η καλή κατάσταση όλων των οργάνων (μάτια, νεφρά, αγγεία, καρδιά κ.λπ.) που μπορεί να απειληθούν από τον διαβήτη, αλλά και η σωστή φροντίδα των ποδιών μας (θα πρέπει να επισκεπτόμαστε ένα εξειδικευμένο ιατρείο διαβητικού ποδιού μία φορά τον χρόνο) είναι πολύ σημαντικές για την καλή ρύθμιση και πορεία του διαβήτη μας. Επίσης θα πρέπει να επισκεφθούμε ένα διατροφολόγο-διαιτολόγο με την έναρξη του διαβήτη και αν χρειαστεί και στη συνέχεια.

Πηγή: in.gr

Από τον Βρετανό κολυμβητή και ασθενή με σακχαρώδη διαβήτη Steve στο diabetes.org.uk.

Είμαι διαβητικός εδώ και 47 χρόνια. Ήμουν μόλις 8 ετών όταν διαγνώστηκα και πήγα στο νοσοκομείο για να σταθεροποιηθώ και να λάβω την ινσουλίνη. Όταν βγήκα από το νοσοκομείο μια εβδομάδα αργότερα η Αγγλία είχε κερδίσει το World Cup.

Θυμάμαι πάντα ότι βρισκόμουν στο νοσοκομείο και η νοσοκόμα ερχόταν και μου έδινε μια ένεση δύο φορές την ημέρα, πράγμα που με ενόχλησε γιατί πονάει και δεν μπορούσα να καταλάβω γιατί έπρεπε να κάνω ένεση δύο φορές την ημέρα.

Το επόμενο βράδυ η μαμά και ο μπαμπάς μου ήρθαν να με επισκεφτούν και η μαμά μου για να με συμβουλεύσει σκέφτηκε να το κάνει με ένα τρόπο που θα με σόκαρε εκείνη την περίοδο. Μου είπε ότι αν έτρωγα ξανά γλυκά ή σοκολάτα, θα κατέληγα να τυφλωθώ ή να χάσω τα πόδια.

Θέλω να ενθαρρύνω κάθε άτομο που μόλις διαγνώστηκε με διαβήτη ότι μπορεί να ζήσει μια πολύ φυσιολογική ζωή.

Από τότε ήμουν σε θέση να αποδείξω ότι η ζωή με διαβήτη δεν είναι το τέλος του κόσμου. Ως κολυμβητής, ανέλαβα την κολύμβηση μεγάλων αποστάσεων στις αρχές της δεκαετίας του 1970 και έχω περάσει τα χρόνια κολυμπώντας σε όλο το μήκος της λίμνης Windermere 10,5 μίλια, στο Morecambe Bay 11 μίλια και στο Ullswater που είναι 7 μίλια.

Τον Αύγουστο του 1980 έγινα μέλος μιας ομάδας έξι ατόμων που κολύμπησαν στο English Channel από την Αγγλία στη Γαλλία. Γι ‘αυτό θέλω να ενθαρρύνω κάθε άτομο που μόλις διαγνώστηκε με διαβήτη ότι μπορεί να ζήσει μια πολύ φυσιολογική ζωή. Οπότε μην τα παρατάς!

Steve

Πηγή: diabetes.org.uk

Το «burnout» (εξάντληση) του σακχαρώδη διαβήτη είναι ένας όρος που περιγράφει τη συναισθηματική κόπωση και απογοήτευση που αισθάνονται τα άτομα με διαβήτη, όταν φτάνουν στο σημείο να κουράζονται από την καθημερινή αυτοφροντίδα της νόσου.

Δεν είναι ίδιο με την κατάθλιψη, συμβαίνει όμως όταν ο ασθενής είτε δεν επιθυμεί να αλλάξει είτε είναι απλά κουρασμένος από την ατελείωτη προσπάθεια που απαιτεί η αυτοφροντίδα. Ο κλινικός ψυχολόγος William Polonsky για να το περιγράψει πιο απλά, εξήγησε ότι τα άτομα που βρίσκονται σε burnout, «πολεμούν με το διαβήτη τους και χάνουν».

Η κατάσταση αυτή μπορεί να είναι είτε προσωρινή είτε μόνιμη.

Ποια είναι τα σημάδια του

Tα σημάδια του «burnout» του διαβήτη περιλαμβάνουν:

– Αποδέσμευση από την αυτοδιαχείριση, όπως μείωση του χρόνου αυτοελέγχου της γλυκόζης αίματος και διαχείρισης των αποτελεσμάτων, παράλειψη λήψης αντιδιαβητικής αγωγής, δόσεων ινσουλίνης, καθημερινής φροντίδας των ποδιών, τακτικής σωματικής άσκησης κ.ά.
– Ανθυγιεινή ή ανεξέλεγκτη διατροφή, χωρίς υπολογισμό των υδατανθράκων.
– Aρνητικά συναισθήματα για τη νόσο ή τη διαχείρισή της και σκέψεις εγκατάλειψης.
– Μη συμμετοχή στη θεραπευτική εκπαίδευση, αποφυγή ραντεβού ιατρικής περίθαλψης.

Πώς μπορείτε να το διαχειριστείτε

– Αφιερώστε χρόνο για να κάνετε πράγματα που σας αρέσουν.
– Αποφύγετε το στρες και την απογοήτευση γύρω από τις διακυμάνσεις των μετρήσεων γλυκόζης. Βάλτε στόχο να είστε κινητοποιημένοι και «όχι τέλειοι» για να αποφύγετε το άγχος.
– Βάλτε μικρούς και ρεαλιστικούς θεραπευτικούς στόχους.
– Δώστε προσοχή στα συναισθήματά σας. Εστιάστε στα οφέλη της αυτοδιαχείρισης καταγράφοντας τις μετρήσεις της γλυκόζης και την αντίστοιχη συναισθηματική σας κατάσταση, ώστε να αποκτήσετε εσείς τον μελλοντικό έλεγχο.
– Αναζητήστε βοήθεια και υποστήριξη από τους επαγγελματίες υγείας όταν νομίζετε ότι ξεφεύγετε συναισθηματικά αλλά και τους οικείους σας.

Η κατάλληλη υποστήριξη, η συνεχής καθοδήγηση και η θεραπευτική συμμαχία μπορούν να συμβάλουν καθοριστικά στην επίτευξη των θεραπευτικών στόχων, στην αποφυγή των επιπλοκών και στη διατήρηση της ποιότητας ζωής του ατόμου με σακχαρώδη διαβήτη.

Βιβλιογραφική Πηγή: Μαρία Μελετιάδου, Περιοδικό «Στα χρώματα του διαβήτη», Τεύχος 35, Απρίλιος- Ιούνιος 2021, σελ. 66-69.

Newer Posts

Older Posts

Μαγειρίτσα

Τσουρέκι

Αυγά

Κρέας

Προσοχή

Ποια είναι τα σημεία που δεν πρέπει να αγνοήσουμε

Ποια άτομα πρέπει να ελέγχονται για σακχαρώδη διαβήτη;

Τι είναι ο σακχαρώδης διαβήτης;

Πώς γίνεται η διάγνωσή του διαβήτη;

Ποια άτομα πρέπει να ελέγχονται για σακχαρώδη διαβήτη;

Υπάρχει τρόπος πρόληψης;

Πώς αντιμετωπίζεται;

Τι είπε ο επικεφαλής ερευνητής

Πώς έγινε η έρευνα

Τελικά τι είναι χειρότερο: η ζάχαρη, ή τα υποκατάστατα ζάχαρης;

Πώς θα ζήσουμε καλύτερα με τον διαβήτη

1) Μαθαίνουμε να τρώμε σωστά

2) Βάζουμε τη σωματική άσκηση στη ζωή μας

3) Αδυνατίζουμε

4) Κρατάμε χαμηλά την πίεσή μας

5) Ελέγχουμε τις τιμές των λιπιδίων μας

6) Μετράμε μόνοι μας το σάκχαρό μας

7) Δεν αμελούμε το τσεκ απ

Ποια είναι τα σημάδια του

Πώς μπορείτε να το διαχειριστείτε

Βιβλιογραφική Πηγή: Μαρία Μελετιάδου, Περιοδικό «Στα χρώματα του διαβήτη», Τεύχος 35, Απρίλιος- Ιούνιος 2021, σελ. 66-69.

ΝΟΜΙΚΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ