Διαβήτης | YourDoc | by Aggelos Klitsas

O προδιαβήτης είναι μια μεταβολική διαταραχή κατά την οποία οι τιμές γλυκόζης στο αίμα, το απλό δηλαδή σάκχαρο που δίνει ενέργεια στα κύτταρα του ανθρώπινου οργανισμού, βρίσκονται πάνω από το φυσιολογικό, αλλά όχι σε επίπεδα που να τίθεται η διάγνωση του σακχαρώδη διαβήτη.

Ο σακχαρώδης διαβήτης είναι μια πάθηση που χαρακτηρίζεται από υψηλές τιμές γλυκόζης στο αίμα και αναπτύσσεται όταν ο οργανισμός δεν παράγει (τύπος 1) ή δεν χρησιμοποιεί αποτελεσματικά την ινσουλίνη (τύπος 2), μια ορμόνη που βοηθά στην απομάκρυνση του πλεονάσματος γλυκόζης από το αίμα.

Ο προδιαβήτης είναι μια μακρόχρονη κατάσταση που οδηγεί στον διαβήτη τύπου 2 εάν δεν ληφθούν τα κατάλληλα μέτρα. Λόγω της παιδικής παχυσαρκίας είναι πολύ πιθανόν να ξεκινά από μικρές ηλικίες και τα παιδιά αυτά πρέπει να εντοπίζονται και να θεραπεύονται κατάλληλα. Η κατάσταση του πρόδιαβήτη είναι πλήρως αναστρέψιμη αν ακολουθηθεί ένα σωστό πρόγραμμα δίαιτας και αύξησης της φυσικής δραστηριότητας.

Διάγνωση

Προκειμένου να διαπιστωθεί αν κάποιο παιδί έχει προδιαβήτη θα πρέπει γίνουν εξετάσεις αίματος ή καμπύλη γλυκόζης. Τα παιδιά που μπορούν να θεωρηθούν ότι έχουν προδιαβήτη, έχουν το σάκχαρο νηστείας σε τιμές από 100 έως 124 mg/dl, γλυκοζυλιωμένη αιμοσφαιρίνη από 5,7% έως 6,4%, ενώ στην καμπύλη σακχάρου, 2 ώρες μετά τη λήψη 75 γραμμαρίων γλυκόζης, το σάκχαρο είναι σε τιμές από 140 έως 199 mg/dl.

Παράγοντες κινδύνου

Όπως προαναφέρθηκε, η παιδική παχυσαρκία εντάσσεται στους παράγοντες κινδύνου ανάπτυξης προδιαβήτη, αφορώντας συγκεκριμένα όσα παιδιά είναι υπέρβαρα με δείκτη μάζας σώματος άνω του 85% για την ηλικία και το φύλο τους.

Εκτός όμως από το βάρος, υπάρχουν ακόμη τέσσερις παράγοντες, εκ των οποίων θα πρέπει να έχουν τουλάχιστον δύο:

– Οικογενειακό ιστορικό με σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2.
– Εθνικότητα ή φυλή γηγενούς Αμερικάνου, Αφρο-Αμερικάνου, Λατίνου, Ασιάτη ή περιοχής Ειρηνικού Ωκεανού.
– Σημεία ύπαρξης σακχαρώδη διαβήτη ή κατάστάσεις που συνδέονται με το σύνδρομο της αντίστασης στην ινσουλίνη.
– Ιστορικό από την μητέρα ανάπτυξης διαβήτη κύησης κατά τη διάρκεια της κυοφορίας.

Ο έλεγχος θα πρέπει να αρχίζει στην ηλικία των 10 ετών ή στην έναρξη της εφηβείας αν αυτή ξεκινά νωρίτερα. Ο έλεγχος θα πρέπει να επαναλαμβάνεται κάθε 3 χρόνια.

O προδιαβήτης είναι μια μεταβολική διαταραχή κατά την οποία οι τιμές γλυκόζης στο αίμα –το απλό σάκχαρο που δίνει ενέργεια στα κύτταρα του ανθρώπινου οργανισμού– βρίσκονται πάνω από το φυσιολογικό, αλλά όχι σε επίπεδα που να τίθεται η διάγνωση του σακχαρώδη διαβήτη.

Ο σακχαρώδης διαβήτης είναι μια πάθηση που χαρακτηρίζεται από υψηλές τιμές γλυκόζης στο αίμα και αναπτύσσεται όταν ο οργανισμός δεν παράγει ή δεν χρησιμοποιεί αποτελεσματικά την ινσουλίνη, μια ορμόνη που βοηθά στην απομάκρυνση του πλεονάσματος γλυκόζης από το αίμα.

Σχεδόν όλοι οι άνθρωποι που πάσχουν από σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2 εμφάνισαν αρχικά προδιαβήτη. Δεν ισχύει όμως το αντίθετο, δηλαδή όσοι έχουν προδιαβήτη δεν αναπτύσσουν σίγουρα διαβήτη.

Χωρίς συμπτώματα

Ο προδιαβήτης δεν έχει κλινική συμπτωματολογία και δεν αποτελεί ιδιαίτερη νοσολογική οντότητα, πρέπει όμως να ανιχνεύεται έγκαιρα και να αντιμετωπίζεται με την ανάλογη σοβαρότητα, διότι εξελίσσεται σε σακχαρώδη διαβήτη και συνδέεται με καρδιαγγειακά συμβάματα.

Πώς προκαλείται

Καθώς ο προδιαβήτης είναι μια κατάσταση πριν από το σακχαρώδη διαβήτη, έτσι και τα αίτια των δύο είναι όμοια. Στους παράγοντες αυτούς περιλαμβάνονται η παχυσαρκία, η καθιστική ζωή, η μεγάλη κατανάλωση υδατανθράκων, καθώς και η κληρονομικότητα.

Εκτός αυτών όμως αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης διαβήτη έχουν και άτομα με υπέρταση ή υπερλιπιδαιμία, καρδιαγγειακή νόσο, όσοι λαμβάνουν αντιψυχωσικά φάρμακα, καθώς και οι γυναίκες με ιστορικό διαβήτη κύησης ή σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών.

Οι παραπάνω θα πρέπει να λάβουν σοβαρά υπόψη τον έλεγχο, καθώς ο προδιαβήτης είναι συχνά μια «σιωπηλή» κατάσταση που δεν εμφανίζει συμπτώματα.

Φυσιολογικές τιμές

Ο προδιαβήτης χαρακτηρίζεται από δύο διαταραχές στα επίπεδα της γλυκόζης στο αίμα. Αυτές είναι:

– Η διαταραγμένη γλυκόζη νηστείας, που σημαίνει ότι το πρωινό σάκχαρο βρίσκεται στα 100-125 mg/dl (νηστικός). Κάτω από 100 είναι το φυσιολογικό, ενώ από 126 και πάνω πρόκειται για διαβήτη.
– Η διαταραγμένη ανοχή στη γλυκόζη, η οποία βρίσκεται με τη δοκιμασία ανοχής της γλυκόζης και ορίζεται ως σάκχαρο στις 2 ώρες 140-199 mg/dl. Κάτω από 140 είναι το φυσιολογικό, ενώ πάνω από 200 πρόκειται για διαβήτη.

Από τη στιγμή που διαπιστωθεί κάποιο από τα παραπάνω θα πρέπει να υπάρχει τακτικότερος έλεγχος τουλάχιστον μια φορά το χρόνο ή το εξάμηνο.

Βέβαια, οι καταστάσεις αυτές δεν είναι μόνιμες. Συνήθως μπορούν και πρέπει να υποχωρήσουν κυρίως με σωστή δίαιτα, απώλεια βάρους και συστηματικό πρόγραμμα άσκησης έτσι ώστε να μην οδηγήσουν σε διαβήτη.

Αντιμετώπιση

Η αλλαγή τρόπου ζωής με καθημερινή άσκηση, η αλλαγή των διατροφικών μας συνηθειών με διατροφή πλούσια σε φυτικές ίνες, λιγότερα λίπη και αποφυγή των «κακών» υδατανθράκων (κυρίως των έτοιμων φαγητών), των γλυκών και γενικότερα της ζάχαρης, βοηθούν στην αντιμετώπιση του προδιαβήτη, επιβραδύνοντας την εξέλιξη σε σακχαρώδη διαβήτη.

Πότε να απευθυνθείτε στον ειδικό

Είναι σημαντικό να γίνεται ετήσιο τεστ γλυκόζης για την παρακολούθηση του προδιαβήτη, ειδικά σε ηλικίες άνω των 30 και σε περιπτώσεις αυξημένου σωματικού βάρους. Τα συμπτώματα που μπορεί να υποδηλώνουν την ανάπτυξη του προδιαβήτη είναι:

ανεξήγητη απώλεια βάρους,
σύγχυση σκέψης, αδυναμία, ζαλάδες και πονοκέφαλοι, ναυτία,
πολυουρία, πολυδιψία και πείνα,
αυξημένη επιδεκτικότητα σε μολύνσεις, ειδικά του δέρματος και του κόλπου.

Το ελαιόλαδο είναι πλούσιο στα πολύτιμα μονοακόρεστα λιπαρά οξέα.

Το ελαιόλαδο είναι το φυσικό έλαιο που εξάγεται από τον καρπό της ελιάς. Περίπου το 14% του ελαίου είναι κορεσμένο λίπος, ενώ το 11% είναι πολυακόρεστο (ωμέγα-6 και ωμέγα-3 λιπαρά οξέα). Ωστόσο, τα κυρίαρχα λιπαρά οξέα στο ελαιόλαδο είναι τα μονοακόρεστα, όπως το ελαϊκό οξύ, που αποτελεί το 73% της συνολικής του περιεκτικότητας. Τα μονοακόρεστα λίπη είναι αρκετά ανθεκτικά στη μεγάλη θερμότητα, καθιστώντας το εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο μια υγιεινή επιλογή για το μαγείρεμα.

Το ελαιόλαδο έχει ισχυρές αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες.

Οι αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες του ελαιόλαδου οφείλονται στα αντιοξειδωτικά που περιέχει, με πιο σημαντικό την ολεοκανθάλη, το οποίο έχει αποδειχθεί ότι λειτουργεί παρόμοια με την ιβουπροφαίνη, ένα αντιφλεγμονώδες φάρμακο. Έρευνες έχουν δείξει ότι η ολεοκανθάλη που περιέχεται σε 3-4 κουταλιές (50 ml) εξαιρετικού παρθένου ελαιολάδου έχει παρόμοιο αποτέλεσμα με το 10% της δόσης ιβουπροφαίνης για ενήλικες.

Επίσης το ελαϊκό οξύ, μπορεί να μειώσει τα επίπεδα σημαντικών φλεγμονώδων δεικτών όπως η πρωτεΐνη C-reactive (CRP).

Το ελαιόλαδο προστατεύει από την καρδιακή νόσο.

Οι μελέτες που διενεργήθηκαν πριν από μερικές δεκαετίες έδειξαν ότι οι καρδιακές παθήσεις είναι λιγότερο συχνές στις μεσογειακές χώρες. Αυτό οδήγησε σε εκτεταμένη έρευνα σχετικά με τη μεσογειακή διατροφή, η οποία έχει αποδειχθεί ότι μειώνει σημαντικά τον κίνδυνο καρδιακών παθήσεων.

Το εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο είναι ένα από τα βασικά συστατικά της δίαιτας αυτής, προστατεύοντας από καρδιακές παθήσεις με διάφορους τρόπους. Μειώνει την φλεγμονή, προστατεύει την «κακή» LDL χοληστερόλη από την οξείδωση, βελτιώνει την επένδυση των αιμοφόρων αγγείων και μπορεί να βοηθήσει στην πρόληψη της υπερβολικής πήξης του αίματος.

Είναι ενδιαφέρον ότι έχει επίσης αποδειχθεί ότι μειώνει την αρτηριακή πίεση, η οποία είναι ένας από τους ισχυρότερους παράγοντες κινδύνου για καρδιακές παθήσεις.

Το ελαιόλαδο δεν συνδέεται με την αύξηση του σωματικού βάρους και την παχυσαρκία.

Πολυάριθμες μελέτες έχουν συνδέσει τη μεσογειακή διατροφή, η οποία είναι πλούσια σε ελαιόλαδο, με ευνοϊκές επιδράσεις στο σωματικό βάρος.

Διάφορες μελέτες έχουν αποδείξει ότι η κατανάλωση ελαιολάδου δεν συνδέεται με αύξηση του βάρους. Επιπλέον, μια διατροφή πλούσια σε ελαιόλαδο συνδέεται με αυξημένα επίπεδα αντιοξειδωτικών στο αίμα, καθώς και απώλεια βάρους.

Το ελαιόλαδο μπορεί να βοηθήσει στη θεραπεία της ρευματοειδούς αρθρίτιδας.

Η ρευματοειδής αρθρίτιδα είναι μια αυτοάνοση ασθένεια που χαρακτηρίζεται από παραμορφώσεις και πόνους στις αρθρώσεις. Τα συμπληρώματα ελαιολάδου φαίνεται να βελτιώνουν τους φλεγμονώδεις δείκτες και να μειώνουν το οξειδωτικό στρες σε άτομα με ρευματοειδή αρθρίτιδα.Το ελαιόλαδο φαίνεται ιδιαίτερα ευεργετικό όταν συνδυάζεται με το ιχθυέλαιο, που είναι πηγή αντιφλεγμονωδών ω-3 λιπαρών οξέων.

Το ελαιόλαδο μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο για διαβήτη τύπου 2.

Αρκετές μελέτες έχουν συνδέσει το ελαιόλαδο με ευεργετικές επιδράσεις στο σάκχαρο του αίματος και στην ευαισθησία στην ινσουλίνη. Μια μεσογειακή διατροφή πλούσια σε ελαιόλαδο μειώνει τον κίνδυνο διαβήτη τύπου 2, περισσότερο από 40%.

Για όλους τους παραπάνω λόγους, προσπαθήστε να εντάξετε το παρθένο ελαιόλαδο στην διατροφή σας, καθώς πρόκειται για το πιο υγιεινό λίπος που υπάρχει. Λόγω των ισχυρών αντιοξειδωτικών, ωφελεί την καρδιά, τον εγκέφαλο, τις αρθρώσεις και γενικότερα μπορεί να προσφέρει πολλαπλά οφέλη στον οργανισμό σας!

Αθανάσιος Τσιούδας, Διαιτολόγος – Διατροφολόγος

Ο σακχαρώδης διαβήτης στις μέρες μας αποτελεί τρόπο ζωής για ένα μεγάλο ποσοστό του γενικού πληθυσμού. Πρόκειται για μια χρόνια μεταβολική νόσο όπου το σώμα δεν είναι σε θέση να χρησιμοποιήσει αποτελεσματικά τη γλυκόζη, που λαμβάνουμε από τα τρόφιμα για τη μετατροπή της σε ενέργεια. Χαρακτηρίζεται από αύξηση της συγκέντρωσης του σακχάρου στο αίμα (υπεργλυκαιμία) και διαταραχή του μεταβολισμού της γλυκόζης, είτε ως αποτέλεσμα ελαττωμένης έκκρισης της ινσουλίνης από το πάγκρεας, είτε λόγω ελάττωσης της ευαισθησίας των κυττάρων του σώματος στην ινσουλίνη.

Τα άτομα με σακχαρώδη διαβήτη χρειάζεται να ακολουθούν ορισμένες οδηγίες προκειμένου να αποφύγουν τις σοβαρές για την υγεία επιπλοκές του. Είναι πολλοί οι παράγοντες που μπορούν να παίξουν ρόλο στη σωστή διαχείριση της νόσου, μεταξύ των οποίων η ρύθμιση των τιμών του σακχάρου στο αίμα και του σωματικού βάρους. Υπάρχουν ορισμένες τροφές που μπορούν να βοηθήσουν σε αυτή την κατεύθυνση:

Μη-αμυλούχα λαχανικά

Οι φυτικές ίνες που περιέχονται στα μη-αμυλούχα λαχανικά, όπως το μπρόκολο, τα φασολάκια, το σπανάκι, τα σπαράγγια και το μαρούλι είναι ευεργετικές για την υγεία και τη ρύθμιση του σακχάρου. Ωστόσο, δεν είναι απαραίτητο να διακοπούν πλήρως τα αμυλούχα λαχανικά, όπως οι πατάτες και ο αρακάς. Παρότι αυτά περιέχουν περισσότερους υδατάνθρακες και αυξάνουν περισσότερο το σάκχαρο του αίματος, είναι καλό να καταναλώνονται σε μικρές ποσότητες.

Βρώμη

Η βρώμη χωρίς ζάχαρη μπορεί να βοηθήσει στον έλεγχο των επιπέδων σακχάρου του αίματος. Αν και πρόκειται για υδατάνθρακα, συγκαταλέγεται στους καλούς διότι είναι πλούσιος σε διαλυτές φυτικές ίνες, χωνεύεται πιο δύσκολα και δεν αυξάνει το σάκχαρο του αίματος γρήγορα. Συν τοις άλλοις, αποτελεί πηγή ενέργειας και βοηθάει στην απώλεια βάρους χάρη στις φυτικές της ίνες που κρατούν την πείνα μακριά για μεγαλύτερο διάστημα, βοηθώντας έτσι και στον έλεγχο του σωματικού βάρους. Πέραν όμως της βρώμης, τα προϊόντα ολικής αλέσεως αποτελούν μια πολύ καλή επιλογή για όσους θέλουν να κρατήσουν το σάκχαρο χαμηλά.

Σολομός και άπαχο κρέας

Τα κρέατα έχουν υψηλή περιεκτικότητα σε πρωτεΐνη και δεν επηρεάζουν το σάκχαρο του αίματος όπως οι υδατάνθρακες. Η κατανάλωση ψαριού και άπαχων κομματιών κρέατος – χωρίς βέβαια με υπερβολή – αποτελούν καλές επιλογές για τις διαβητικές δίαιτες. Ο σολομός ειδικότερα είναι μια καλή επιλογή που περιέχει ωμέγα-3 λιπαρά οξέα ωφέλιμα για την καρδιά – κάτι που χρειάζονται όσοι πάσχουν από διαβήτη. Ακόμη, το κρέας περιέχει χρώμιο, ένα μέταλλο που επιτρέπει στην ινσουλίνη να λειτουργεί όπως πρέπει και να βοηθά το σώμα να μεταβολίζει τους υδατάνθρακες.

Αμύγδαλα

Τα αμύγδαλα αποτελούν μια καλή επιλογή για σνακ, καθώς περιέχουν βιταμίνες, μέταλλα, «καλά» λιπαρά, φυτικές ίνες και αντιοξειδωτικά συστατικά, ενώ παράλληλα έχουν χαμηλό γλυκαιμικό δείκτη. Η προσθήκη αμυγδάλων στο γεύμα οδηγεί σε χαμηλότερα μεταγευματικά επίπεδα γλυκόζης, ενώ η τακτική κατανάλωση αμυγδάλων και άλλων ξηρών καρπών έχει συσχετισθεί με βελτίωση των τιμών γλυκόζης νηστείας και γλυκοζυλιωμένης αιμοσφαιρίνης.

Κρεμμύδι

Το κρεμμύδι είναι μια πολύ καλή πηγή χρωμίου, το οποίο είναι σημαντικό για τη διαχείριση του σακχάρου στο αίμα. Το χρώμιο βοηθά το σώμα να παράγει συντελεστές για την ανοχή της γλυκόζης (GTF), βοηθώντας την ινσουλίνη που απαιτείται να βοηθήσει την κίνηση της γλυκόζης από το αίμα στα κύτταρα του σώματος για να χρησιμοποιηθεί ως ενέργεια.

Πράσινο τσάι

Το πράσινο τσάι βοηθάει στην ρύθμιση των επιπέδων γλυκόζης αίματος λόγω της υψηλής του περιεκτικότητας σε επιγαλλοκατεχίνη (EGC), μια ενεργή μορφή των κατεχινών με ισχυρή αντιοξειδωτική δράση. Ένα με δύο ποτήρια πράσινου τσαγιού σε καθημερινή βάση είναι μια καλή επιλογή.

Φράουλες

Πολλοί άνθρωποι ενδεχομένως αποφεύγουν τις φράουλες με την ανησυχία ότι θα εντείνουν το πρόβλημα στα επίπεδα σακχάρου. Στην πραγματικότητα όμως έχουν χαμηλή περιεκτικότητα σε θερμίδες και υδατάνθρακες, ενώ είναι πλούσιες σε φυτικές ίνες και νερό, χαρίζοντας εύκολα το αίσθημα κορεσμού και ικανοποιώντας ταυτόχρονα την ανάγκη για γλυκό. Ένα φλιτζάνι φράουλες δεν θα ανεβάσει το σάκχαρο του αίματος ιδιαίτερα και είναι μια πολύ καλύτερη εναλλακτική από μια σοκολάτα ή ένα μπισκότο.

Photo credit: Jcomp

Ο σακχαρώδης διαβήτης είναι μια χρόνια μεταβολική νόσος, η οποία χαρακτηρίζεται από υψηλές τιμές γλυκόζης στο αίμα, το απλό σάκχαρο δηλαδή που δίνει ενέργεια στα κύτταρα του ανθρώπινου οργανισμού. Αναπτύσσεται όταν ο οργανισμός δεν παράγει ή δεν χρησιμοποιεί αποτελεσματικά μια ορμόνη που ονομάζεται ινσουλίνη, η οποία βοηθά στην απομάκρυνση του πλεονάσματος γλυκόζης από το αίμα.

Ο διαβήτης ανάλογα με την περίπτωση μπορεί να προσβάλλει πολλά όργανα του σώματος, μεταξύ των οποίων και το δέρμα. Υπολογίζεται ότι περισσότεροι από ένας στους τρεις ανθρώπους με διαβήτη θα εμφανίσουν σε κάποια περίοδο της ζωής τους μια δερματική διαταραχή.

Κάποια από τα προβλήματα αυτά μπορεί να είναι απλές μολύνσεις από βακτήρια και μύκητες ή και κνησμός. Στις πιο ειδικές περιπτώσεις συγκαταλέγονται το χαλάζιο στο μάτι, το λεγόμενο «κριθαράκι», καθώς και το «πόδι του αθλητή», μια λοίμωξη που προκαλείται από μύκητες.

Υπάρχουν όμως και πιο σπάνια προβλήματα που εμφανίζονται κυρίως ή και αποκλειστικά στα άτομα με διαβήτη. Τέτοια είναι η διαβητική δερματοπάθεια, η λιποειδική νεκροβίωση, η μελανίζουσα ακάνθωση, οι διαβητικές φουσκάλες και τα εξανθήματα.

Ξηροδερμία

Από τα συχνότερα είναι η ξηροδερμία, η οποία εμφανίζεται περίπου στο 40% των διαβητικών. Αυτή η κατάσταση είναι συνέπεια της γλυκοζυλίωσης των πρωτεϊνών του δέρματος, η οποία παρεμποδίζει τη φυσιολογική λειτουργία των κυττάρων του.

Ένας από τους λόγους που εμφανίζεται συχνότερα η ξηροδερμία είναι πως όταν τα επίπεδα της γλυκόζης είναι υψηλά, αυξάνεται η συχνότητα ούρησης προκειμένου ο οργανισμός μας να αποβάλλει το πλεόνασμα γλυκόζης που διαθέτει, και με αυτόν τον τρόπο χάνονται αρκετά υγρά που χρησιμεύουν στην ενυδάτωση του δέρματος. Επιπλέον, με υψηλά επίπεδα γλυκόζης στο αίμα αποκρούονται δυσκολότερα συγκεκριμένα βακτήρια. Και οι δύο αυτοί παράγοντες αυξάνουν τον κίνδυνο μόλυνσης.

Στα συμπτώματα της ξηροδερμίας περιλαμβάνονται η ξηρότητα, η φαγούρα και η εμφάνιση σκληρίας στο δέρμα. Με την ξηροδερμία αυξάνεται ο κίνδυνος εμφάνισης πληγών, που στην περίπτωση του διαβήτη επουλώνονται δύσκολα και μπορούν να προχωρήσουν σε βαθύτερα στρώματα. Σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να καταλήξει σε οστεομυελίτιδα (μία λοίμωξη των οστών) με πολλές πιθανότητες ακρωτηριασμού στα άκρα.

Η θεραπεία των δερματοπαθειών στο διαβήτη συνήθως γίνεται με φαρμακευτική αγωγή και με ταυτόχρονη εξισορρόπηση των επιπέδων της γλυκόζης στο αίμα.

Φροντίδα

Η περιποίηση του δέρματος είναι σημαντική για την πρόληψη των παραπάνω. Ο ασθενής χρειάζεται να διατηρεί το δέρμα του στεγνό και καθαρό, να αποφεύγει τα πολύ ζεστά μπάνια και τα προϊόντα που ξηραίνουν την επιδερμίδα και να χρησιμοποιεί ενυδατική λοσιόν, ιδιαίτερα το χειμώνα. Να αποφεύγει όμως την επάλειψη στα δάχτυλα των ποδιών, καθώς η επιπλέον υγρασία στην περιοχή μπορεί να ευνοήσει την ανάπτυξη μυκήτων.

Σημαντικό είναι επίσης να προσέχει τις γρατσουνιές και τα κοψίματα, διότι όταν το δέρμα είναι ξηρό, η γρατζουνιά κλείνει δύσκολα αυξάνοντας τις πιθανότητες μόλυνσης. Η άμεση πλύση της περιοχής με σαπούνι και νερό και η κάλυψη με αποστειρωμένη γάζα μπορεί να βοηθήσει στα λιγότερο σημαντικά κοψίματα.

Τέλος, στην περίπτωση εγκαύματος, μόλυνσης ή βαθιού κοψίματος ο ασθενής θα πρέπει να απευθυνθεί σε έναν γιατρό και να μην χρησιμοποιήσει αντιβιοτικά χωρίς τη συμβουλή του

Ο σακχαρώδης διαβήτης είναι μια χρόνια μεταβολική νόσος, η οποία εμφανίζεται όταν το πάγκρεας δεν παράγει αρκετή ινσουλίνη (τύπου 1) ή όταν ο οργανισμός δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει αποτελεσματικά την παραγόμενη ινσουλίνη (τύπου 2). Η ινσουλίνη είναι μια ορμόνη που επιτρέπει στα κύτταρα να συλλέξουν το σάκχαρο από το αίμα και να το χρησιμοποιήσουν μεταξύ άλλων ως πηγή ενέργειας. Το αποτέλεσμα όμως του διαβήτη είναι να συγκεντρώνονται υψηλές ποσότητες γλυκόζης στο αίμα, προκαλώντας βλάβες σε σημαντικά όργανα του σώματος.

Το πρόβλημα με τη συγκεκριμένη νόσο είναι ότι τις περισσότερες φορές δεν παρουσιάζει σαφή συμπτώματα με αποτέλεσμα να μην γίνεται έγκαιρα η διάγνωση και το άτομο να εμφανίζει κάποια σοβαρή επιπλοκή.

Ο σακχαρώδης διαβήτης είναι το πρώτο αίτιο τύφλωσης των ενηλίκων, πρώτο αίτιο νεφρικής ανεπάρκειας που χρήζει αιμοκάθαρσης, πρώτο αίτιο εμφράγματος και εγκεφαλικού επεισοδίου, πρώτο αίτιο ακρωτηριασμού των κάτω άκρων και πρώτο αίτιο στυτικής δυσλειτουργίας.

Βέβαια, για όλα αυτά ενοχοποιείται ο αρρύθμιστος διαβήτης. Το ρυθμισμένο σάκχαρο αποτελεί το αλεξικέραυνο για την αποτροπή των χρόνιων επιπλοκών.

Ο κίνδυνος για ανάπτυξη σακχαρώδους διαβήτη αυξάνεται εάν κάποιος συγγενής πρώτου βαθμού είναι διαβητικός, εάν το άτομο είναι παχύσαρκο, κάνει κακή διατροφή, υπάρχει έλλειψη σωματικής άσκησης και έχει ξεπεράσει την ηλικία των 45. Για τις γυναίκες ειδικότερα συντρέχουν και άλλοι παράγοντες κινδύνου, όπως όταν έχουν ιστορικό σακχαρώδους διαβήτη κύησης και σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών.

Το παρακάτω βίντεο προβάλλει τα βασικά χαρακτηριστικά της νόσου.

Η παράλειψη του πρωινού γεύματος μπορεί να διαταράξει τα επίπεδα σακχάρου για την υπόλοιπη μέρα, προκαλώντας επικίνδυνες αυξήσεις έπειτα από κάθε επόμενο γεύμα, προειδοποιούν επιστήμονες από το Ισραήλ.

Σε μελέτη με μικρό αριθμό εθελοντών ανακάλυψαν πως τις μέρες δίχως πρωινό τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα τους ήταν κατά 37% υψηλότερα το μεσημέρι απ’ ό,τι όταν έτρωγαν πρωινό. Την ώρα του βραδινού, δε, εξακολουθούσαν να είναι αυξημένα, με τη διαφορά να φτάνει το 27% σε σύγκριση με το βραδινό σάκχαρο που είχαν τις μέρες που είχαν φάει πρωινό.

«Τα ευρήματα αυτά έχουν πολύ μεγάλη κλινική σημασία, διότι τις τελευταίες δεκαετίες ολοένα περισσότεροι ενήλικες παραλείπουν το πρωινό», δήλωσε η επικεφαλής ερευνήτρια δρ Ντανιέλα Γιακούμποβιτς, καθηγήτρια Ιατρικής στο Πανεπιστήμιο του Τελ Αβίβ. «Τόσο αυτή όσο και προγενέστερες μελέτες, όμως, έχουν δείξει ότι η τακτική αυτή είναι επιβλαβής για την υγεία και τα νέα ευρήματα υποδηλώνουν ότι αυτό είναι ιδιαιτέρως σοβαρό στην περίπτωση των πασχόντων από διαβήτη. «Και αυτό, διότι τα υψηλά επίπεδα σακχάρου στο αίμα βλάπτουν στα βήτα-κύτταρα του παγκρέατος, τα αγγεία και τα νεύρα, αυξάνοντας τον κίνδυνο για προβλήματα όπως η καρδιοπάθεια και η νεφροπάθεια».

Στη μελέτη, που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Diabetes Care», συμμετείχαν 22 υπέρβαροι εθελοντές με τύπου 2 διαβήτη, μέσης ηλικίας 57 ετών.

Για δύο μέρες κατανάλωσαν ακριβώς τον ίδιο αριθμό θερμίδων και τα ίδια υγιεινά φαγητά για μεσημεριανό και βραδινό, αλλά τη μία μέρα έφαγαν επίσης ένα πρωινό και την άλλη όχι. Την ημέρα που είχαν φάει πρωινό τα μέσα επίπεδα σακχάρου (γλυκόζης) στο αίμα τους ήταν 192 mg/dl μετά το μεσημεριανό τους φαγητό και 215 mg/dl μετά το βραδινό. Ωστόσο την ημέρα που παρέλειψαν το πρωινό, το σάκχαρό τους εκτοξεύθηκε στα268 mg/dl μετά το μεσημεριανό και στα 298 mg/dlμετά το βραδινό.

«Ως φαίνεται, η παρατεταμένη αφαγία εξαιτίας της παράλειψης του πρωινού αδρανοποιεί τα βήτα-κύτταρα του παγκρέατος, τα οποία χρειάζονται περισσότερη ώρα μετά την κατανάλωση κάθε γεύματος για να ενεργοποιηθούν και να ρυθμίσουν τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα», είπε η δρ Γιακούμποβιτς. Και κατέληξε: «Τα ευρήματα αυτά υποδηλώνουν ότι ακόμα κι αν ένας πάσχων από διαβήτη προσέχει τη διατροφή του, θα βλάψει την ασθένειά του εάν παραλείπει το πρωινό. Επομένως αυτό είναι κάτι που αντενδείκνυται στους συγκεκριμένους ασθενείς».

Πηγή: ygeia.tanea.gr
Photo by Alexander Mils from Pexels

Ο σακχαρώδης διαβήτης είναι μια πάθηση που χαρακτηρίζεται από υψηλές τιμές γλυκόζης στο αίμα (το απλό σάκχαρο που δίνει ενέργεια στα κύτταρα του ανθρώπινου οργανισμού). Αναπτύσσεται όταν ο οργανισμός δεν παράγει ή δεν χρησιμοποιεί αποτελεσματικά μια ορμόνη που ονομάζεται ινσουλίνη, η οποία βοηθά στην απομάκρυνση του πλεονάσματος γλυκόζης από το αίμα.

Ο τρόπος με τον οποίο εκδηλώνεται, εξαρτάται από πολλούς παράγοντες και κυρίως από τον τύπο του διαβήτη. Γενικά ο τύπος 1 είναι αυτός που είναι πιθανότερο να εκδηλωθεί ξαφνικά και σε μικρότερη ηλικία με τα θορυβώδη συμπτώματα της οξείας επιπλοκής του, την διαβητική κετοξέωση. Ο τύπος 2 συνήθως ακολουθεί πιο «ύπουλη» πορεία ή μπορεί να είναι ακόμα και τελείως ασυμπτωματικός, ενώ όταν τελικά διαγιγνώσκεται έχουν ήδη εμφανιστεί επιπλοκές στην υγεία.

Το σάκχαρο δεν πρέπει να αυξάνεται πάνω από ορισμένα όρια. Αν συμβεί αυτό τότε μπορεί να παρουσιαστούν διάφορα συμπτώματα:

Κόπωση και εκνευρισμός

Τα χαμηλά επίπεδα γλυκόζης στα κύτταρα του οργανισμού τον κουράζουν, καθώς προσπαθεί με κάθε δυνατό τρόπο να λειτουργήσει, παρά τη σημαντική έλλειψη ενέργειας. Επιπλέον, όταν κάποιος καλείται να διακόπτει συχνά τον ύπνο του κατά τη διάρκεια της νύχτας για να αποβάλει την περίσσεια γλυκόζης που έχει στο αίμα, έχει ακόμα ένα λόγο να νιώθει κουρασμένος.

Η κούραση συνδέεται άμεσα με τον συνεχή εκνευρισμό, κάτι που γίνεται περισσότερο αντιληπτό όταν αντιμετωπίζεται αποτελεσματικά η νόσος με σχετική αγωγή, ο οργανισμός επανακτά τη χαμένη του ενέργεια και ο διαβητικός τη χαμένη του διάθεση.

Πείνα

Απότομες αλλαγές στην όρεξη είναι ακόμα ένα πιθανό σημάδι του διαβήτη, όταν ανεβαίνουν ή πέφτουν απότομα τα επίπεδα ζαχάρου στο αίμα. Στην απότομη πτώση γλυκόζης, ο οργανισμός νομίζει ότι δεν έχει τραφεί και ζητάει ακόμα περισσότερη ενέργεια για να τραφούν τα κύτταρα, γι’ αυτό και πεινάει.

Συχνοουρία και αυξημένη δίψα

Τα νεφρά στην προσπάθεια τους να ξεφορτωθούν την περισσευούμενη γλυκόζη του αίματος, σας στέλνουν στο μπάνιο αρκετές φορές, ενώ αυξάνεται και η ανάγκη σας για νερό, για την αναπλήρωση των χαμένων υγρών. Επιπλέον, αυτά τα συμπτώματα δείχνουν τους τρόπους που χρησιμοποιεί ο οργανισμός σας για να αντιμετωπίσει το υψηλό ζάχαρο στο αίμα.

Δερματικά προβλήματα

Η φαγούρα που είναι αποτέλεσμα ξηροδερμίας ή κακής κυκλοφορίας, είναι συχνά ένδειξη διαβήτη, όπως είναι και η σκούρα απόχρωση σε σημεία που διπλώνει το δέρμα, όπως είναι η βάση του λαιμού και οι μασχάλες. Όσοι έχουν αυτά τα συμπτώματα του πιο σκούρου δέρματος, μπορεί να μην έχουν εκδηλωμένο διαβήτη, αλλά ήδη ο οργανισμός τους εμφανίζει αντιστάσεις απέναντι στην παραγωγή της ινσουλίνης.

Απώλεια βάρους

Τα υψηλά επίπεδα ζαχάρου στο αίμα είναι επίσης ικανά να προκαλέσουν ξαφνική απώλεια βάρους. Τα κύτταρα δεν λαμβάνουν τη γλυκόζη που χρειάζονται για να λειτουργήσουν, δεδομένης της απουσίας ή σημαντικής έλλειψης της ινσουλίνης και ο οργανισμός αναγκάζεται να πάρει την ενέργεια που θέλει από τις πρωτεΐνες της μυϊκής μάζας, καταλήγοντας έτσι σε απώλεια βάρους.

Επιπλέον, τα νεφρά δουλεύουν υπερωρίες για να διατηρήσουν όσο το δυνατό περισσότερο το ζάχαρο στο αίμα σε φυσιολογικά επίπεδα, κάτι που απαιτεί περισσότερη ενέργεια και συνεπαγόμενη απώλεια θερμίδων.

Μυκητιάσεις

Ο διαβήτης ρίχνει τις άμυνες του οργανισμού, κάτι που καταλήγει σε πλήθος μολύνσεων και λοιμώξεων, με συνηθέστερες τις μυκητιάσεις, δεδομένου ότι οι μύκητες και τα βακτήρια επιβιώνουν ευκολότερα σε ένα περιβάλλον πλούσιο σε ζάχαρο.

Μυρμήγκιασμα ή μούδιασμα στα άκρα

Το μυρμήγκιασμα και το μούδιασμα σε χέρια και πόδια, μαζί με πρήξιμο και πόνο είναι σημάδι πως τα νεύρα έχουν μάλλον τραυματιστεί από τις επιπτώσεις του διαβήτη. Και σε αυτή την περίπτωση, όσο πιο σύντομα αντιμετωπιστούν τα συμπτώματα τόσο το καλύτερο. Συμπτώματα που αν και επιμένουν, αγνοούνται, είναι πιθανότερο να προκαλέσουν μόνιμη ζημιά, από τις περιπτώσεις που λαμβάνεται άμεσα η αρμόζουσα αγωγή.

Θολή όραση

Η διαστρεβλωμένη όραση και οι απότομες λάμψεις είναι ένα από τα πιο ξεκάθαρα συμπτώματα της νόσου του διαβήτη και πρόκειται ουσιαστικά για πρόβλημα διάθλασης. Τα υψηλά επίπεδα ζαχάρου αλλοιώνουν το σχήμα του ματιού οδηγώντας έτσι στην αλλοιωμένη όραση.

Το καλό είναι ότι αν αντιμετωπιστεί εγκαίρως ο διαβήτης και τα επίπεδα ζαχάρου στο αίμα επανέλθουν στα φυσιολογικά τους όρια, αποκαθίσταται και η όραση. Αν όμως, παραμείνουν τα επίπεδα υψηλά για μεγάλο χρονικό διάστημα, χωρίς θεραπευτική αγωγή, είναι πολύ πιθανό να προκληθεί μόνιμη ζημιά, μέχρι και τύφλωση, η οποία δεν είναι αναστρέψιμη.

Κακή επούλωση τραυμάτων

Μολύνσεις, εκδορές και μελανιές που αργούν να επουλωθούν είναι ακόμα ένα σύνηθες σύμπτωμα του διαβήτη. Τα αιμοφόρα αγγεία, τραυματίζονται από τις υπερβολικές ποσότητες γλυκόζης, με αποτέλεσμα να δυσκολεύεται το αίμα να φτάσει σε όλα τα σημεία του σώματος, ώστε να επουλώσει τυχόν πληγές.

Ο καλύτερος τρόπος να διαπιστώσετε αν είστε διαβητικός είναι να κάνετε εξέταση αίματος, ενώ αν εμφανίζετε τα παραπάνω συμπτώματα επικοινωνήστε με το γιατρό σας.

Ο σακχαρώδης διαβήτης είναι μια χρόνια νόσος όπου το σώμα δεν είναι σε θέση να χρησιμοποιήσει αποτελεσματικά τη γλυκόζη που λαμβάνουμε από τα τρόφιμα για τη μετατροπή της σε ενέργεια. Χαρακτηρίζεται από αύξηση της συγκέντρωσης του σακχάρου στο αίμα (υπεργλυκαιμία) και διαταραχή του μεταβολισμού της γλυκόζης, είτε ως αποτέλεσμα ελαττωμένης έκκρισης της ινσουλίνης (ορμόνη η οποία βοηθά τη γλυκόζη να εισέλθει από το αίμα στα κύτταρα) από το πάγκρεας, είτε λόγω ελάττωσης της ευαισθησίας των κυττάρων του σώματος στην ινσουλίνη.

Η γενικευμένη αυτή διαταραχή του μεταβολισμού μπορεί να προκαλέσει βλάβες σε αρκετούς ιστούς του σώματος καθώς και μια σειρά δυσλειτουργιών που επηρεάζουν μεταξύ άλλων το ουροποιογεννητικό σύστημα. Σε αυτές περιλαμβάνονται διαταραχές στην ουροδόχο κύστη και στο νεφρό, καθώς και η σεξουαλική δυσλειτουργία.

Οι διαταραχές στην ουροδόχο κύστη εκδηλώνονται συνήθως με αδυναμία πλήρους κένωσης, ανάπτυξη ουρολοιμώξεων και πύου στα ούρα, ενώ ακόμη μπορεί να εμφανιστούν και συμπτώματα όπως συχνουρία και δυσουρία. Ορισμένοι διαβητικοί ωστόσο παρουσιάζουν συχνά επεισόδια πυουρίας χωρίς συμπτώματα.

Όσον αφορά τις διαταραχές στο νεφρό, κατά τα πρώτα χρόνια εμφάνισης της νόσου εκδηλώνονται ορισμένες οργανικές διεργασίες, μεταξύ των οποίων πάχυνση της βασικής μεμβράνης και υπερτροφία των νεφρικών σπειραμάτων (μικροσκοπικά φίλτρα που κρατούν τις πρωτεΐνες εντός του σώματος). Προοδευτικά αναπτύσσεται και έκκριση λευκωματίνης στα ούρα, η οποία οδηγεί ορισμένους ασθενείς σε αιμοκάθαρση. Μερικές φορές μάλιστα αναπτύσσεται νεφρική σωληναριακή οξέωση (διαταραχή στα ουροφόρα σωληνάρια) και υπερκαλιαιμία (αυξημένη συγκέντρωση Καλίου στον οργανισμό), με το νεφρό να γίνεται ιδιαίτερα ευαίσθητο σε φάρμακα και τοξικές ουσίες.

Τέλος, η σεξουαλική δυσλειτουργία εκδηλώνεται με αδυναμία ικανοποιητικής στύσης και εκδηλώσεις παλίνδρομης εκσπερμάτισης στον άνδρα, καθώς και με ξηρότητα κόλπου και πόνου κατά τη συνουσία στη γυναίκα.

Κατά τις ανωτέρω περιπτώσεις ο βαθμός της κακής ρύθμισης του σακχαρώδη διαβήτη και η διάρκεια της υπερκαλιαιμίας είναι μεταξύ των παραγόντων που συμβάλλουν στην αύξηση του κινδύνου χρόνιων επιπλοκών.

Οι ασθενείς με διαβήτη που εμφανίζουν ουροποιογεννητικά συμπτώματα θα πρέπει να γνωρίζουν ότι το κάπνισμα, η υψηλή πίεση και η υψηλή χοληστερόλη επιδεινώνουν τα βλαπτικά αποτελέσματα του αυξημένου σακχάρου. Θα πρέπει επίσης να λάβουν υπ’ όψιν ότι είναι απαραίτητη η επαρκής πρόσληψη νερού και η περιοδική εξέταση των ούρων (ενίοτε και των γεννητικών υγρών) για μικρόβια και μικρολευκωματίνη.

Η αντιμετώπιση των ουροποιογεννητικών συμπτωμάτων γίνεται μέσω φαρμακευτικής αγωγής, ωστόσο είναι απαραίτητη και η σωστή αγωγή για τη θεραπεία του διαβήτη.

Οι διακυμάνσεις στο σωματικό βάρος, την αρτηριακή πίεση, τη χοληστερόλη και/ή τα επίπεδα της γλυκόζης στο αίμα σε κατά τα άλλα υγιή άτομα ενδεχομένως να σχετίζονται με μεγαλύτερο κίνδυνο εμφράγματος, εγκεφαλικού επεισοδίου και θανάτου από οποιαδήποτε αιτία, σύμφωνα με νέα μελέτη που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό έντυπο Circulation.

Πρόκειται για την πρώτη μελέτη που δείχνει ότι η μεγάλη διακύμανση στους προαναφερόμενους δείκτες έχει αρνητική επίπτωση ακόμα και σε σχετικά υγιή άτομα.

Η κορεατική μελέτη που αξιοποίησε στοιχεία από το Εθνικό Ασφαλιστικό Σύστημα της Νότιας Κορέας, εστίασε σε 6.748.773 άτομα χωρίς προηγούμενα εμφράγματα και χωρίς διαβήτη, υπέρταση, ή υψηλή χοληστερόλη στην αρχή της μελέτης.

Όλοι οι συμμετέχοντες είχαν υποβληθεί σε τουλάχιστον τρία τσεκ-απ την περίοδο 2005-2012, στα οποία είχε ελεγχθεί το σωματικό βάρος, η γλυκόζη νηστείας, η συστολική αρτηριακή πίεση και η ολική χοληστερόλη.

Συγκριτικά με τα άτομα που είχαν πάντα σταθερό βάρος, αρτηριακή πίεση, χοληστερόλη και/ή γλυκόζη, όσοι εμφάνιζαν μεγάλες αυξομειώσεις κατά την διάρκεια των 5,5 ετών της μελέτης είχαν 127% περισσότερες πιθανότητες να πεθάνουν, 43% περισσότερες πιθανότητες να υποστούν έμφραγμα και 41% περισσότερες πιθανότητες να υποστούν εγκεφαλικό επεισόδιο.

«Οι επαγγελματίες υγείας θα πρέπει να δίνουν μεγάλη προσοχή στις διακυμάνσεις που παρουσιάσουν δείκτες, όπως η χοληστερόλη, η γλυκόζη και η αρτηριακή πίεση, παράλληλα φυσικά με το σωματικό βάρος. Η σταθεροποίησή τους ενδεχομένως να είναι ένα σημαντικό βήμα για τη βελτίωση της συνολικής υγείας των κατά τα άλλα υγιών ατόμων», σχολιάζει ο Σεουνγκ-Χουαν Λι, συγγραφέας της μελέτης και καθηγητής Ενδοκρινολογίας στο Κολέγιο Ιατρική του Καθολικού Πανεπιστημίου της Νότιας Κορέας, στη Σεούλ.

Πηγή: health.in.gr

Newer Posts

Older Posts

Blog

Ποια παιδιά πρέπει να κάνουν έλεγχο για προδιαβήτη;

Διάγνωση

Παράγοντες κινδύνου

Τι είναι προδιαβήτης και πότε πρέπει να απευθυνθούμε σε ειδικό

Χωρίς συμπτώματα

Πώς προκαλείται

Φυσιολογικές τιμές

Αντιμετώπιση

Πότε να απευθυνθείτε στον ειδικό

Ποια είναι τα οφέλη του ελαιόλαδου για την υγεία

Διαβήτης: Ποιες τροφές βοηθούν στον έλεγχο του σακχάρου;

Μη-αμυλούχα λαχανικά

Βρώμη

Σολομός και άπαχο κρέας

Αμύγδαλα

Κρεμμύδι

Πράσινο τσάι

Φράουλες

Μπορεί ο διαβήτης να επηρεάσει την υγεία του δέρματος;

Ξηροδερμία

Φροντίδα

Σακχαρώδης διαβήτης: Όσα πρέπει να γνωρίζετε σε 2 λεπτά [video]

Γιατί δεν πρέπει να παραλείπουν το πρωινό οι διαβητικοί

Ο Διαβήτης τύπου 2 είναι «ύπουλος» – Πώς να τον αναγνωρίσετε

Κόπωση και εκνευρισμός

Πείνα

Συχνοουρία και αυξημένη δίψα

Δερματικά προβλήματα

Απώλεια βάρους

Μυκητιάσεις

Μυρμήγκιασμα ή μούδιασμα στα άκρα

Θολή όραση

Κακή επούλωση τραυμάτων

Σακχαρώδης διαβήτης και προβλήματα στο ουροποιητικό σύστημα

Αυξομειώσεις στους δείκτες υγείας προάγουν έμφραγμα και εγκεφαλικό

ΕΝΗΜΕΡΩΜΕΝΟΣ ΑΣΘΕΝΗΣ ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΥΓΕΙΑ

ΕΝΗΜΕΡΩΜΕΝΟΣ ΑΣΘΕΝΗΣ, ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΥΓΕΙΑ

ΝΟΜΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ

ΝΟΜΙΚΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ