Το αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο είναι μια κατάσταση που συμβαίνει όταν η ροή του αίματος στον εγκέφαλο ελαττώνεται σημαντικά ή διακόπτεται απότομα. Τα εγκεφαλικά κύτταρα, που βρίσκονται στο σημείο όπου δεν κυκλοφορεί το αίμα, πεθαίνουν λόγω έλλειψης οξυγόνου.
Ένα αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο μπορεί να είναι ελαφρύ ή πολύ σοβαρό και συνεπώς τα αποτελέσματά του μπορεί να είναι προσωρινά ή μόνιμα.
Υπάρχουν επίσης δύο κύριοι τύποι: το ισχαιμικό και το αιμορραγικό. Αν συμβεί λόγω αιμορραγίας, τότε κάνουμε λόγο για αιμορραγικό εγκεφαλικό επεισόδιο. Αν οφείλεται σε απόφραξη ενός αγγείου, τότε ονομάζεται ισχαιμικό. Σε κάθε περίπτωση η αντιμετώπισή του γίνεται στο νοσοκομείο.
Πώς εκδηλώνεται
Το ισχαιμικό εγκεφαλικό επεισόδιο εκδηλώνεται με απότομη έναρξη ενός ή περισσοτέρων συμπτωμάτων:
- Αδυναμία στα χέρια ή τα πόδια
- Μούδιασμα στα χέρια ή τα πόδια
- Δυσκολία στην ομιλία
- Δυσκολία στο περπάτημα (αστάθεια βάδισης)
- Ίλιγγος και ζάλη
- Ελάττωση της όρασης ή διπλωπία
- Πονοκέφαλος και εμετός
- Σε μεγάλα εγκεφαλικά επεισόδια, ο ασθενής χάνει τις αισθήσεις του και πέφτει σε κώμα.
Σημειωτέον ότι κάθε ένα από αυτά τα συμπτώματα μπορεί να οφείλεται και σε άλλες νευρολογικές καταστάσεις. Η απότομη έναρξη είναι εκείνη που «δείχνει» προς ένα αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο.
Ποιοι κινδυνεύουν περισσότερο από εγκεφαλικό
Το εγκεφαλικό μπορεί να προκληθεί στον καθένα. Υπάρχουν παράγοντες κινδύνου που δεν μπορούν να τροποποιηθούν, πολλοί όμως μπορούν να βελτιωθούν με την σωστή διατροφή και φροντίδα. Μερικοί εξ αυτών είναι:
- Ηλικία: Ο κίνδυνος αυξάνεται σε άτομα άνω των 55 ετών
- Φύλο: Οι άντρες έχουν περισσότερες πιθανότητες για εγκεφαλικό επεισόδιο και ακόμη περισσότερο οι διαζευγμένοι
- Οικογενειακό ιστορικό εγκεφαλικού
- Παρελθόν με εγκεφαλικό ή παροδικό ισχαιμικό εγκεφαλικό επεισόδιο
- Αυξημένη αρτηριακή πίεση
- Αυξημένη χοληστερόλη
- Υπερβολικό βάρος και παχυσαρκία
- Σακχαρώδης Διαβήτης
- Κάπνισμα
- Αυξημένα επίπεδα ομοσυστείνης (αμινοξύ στο αίμα)
Αντιμετώπιση
Η αντιμετώπιση του οξέως εγκεφαλικού περιλαμβάνει τη γρήγορη μεταφορά του ασθενούς σε εξειδικευμένο κέντρο, την έγκαιρη παρακολούθηση ζωτικών σημείων και την έγκαιρη θρομβόλυση, εφόσον είναι εκτικό, για τη διάλυση του θρόμβου που περιορίζει τη ροή του αίματος στο αγγείο.
Μετά τις πρώτες 48 ώρες, και αφού έχει σταθεροποιηθεί ο ασθενής, αρχίζει πρόγραμμα παθητικής κινητοποίησης από φυσιοθεραπευτές, εργοθεραπευτές και λογοθεραπευτές όπου υπάρχει ανάγκη. Οι συνοδοί εκπαιδεύονται για την αναγκαιότητα της συνέχισης του προγράμματος και μετά τις συνεδρίες των ειδικών.
Στη συνέχεια και με την πρόοδο της αποκατάστασης το πρόγραμμα περιλαμβάνει ενεργητικές υποβοηθούμενες ασκήσεις επί κλίνης, ισορροπία σε καθιστή θέση με και χωρίς υποστήριξη, κινητοποίηση στο κρεβάτι, εκτίμηση από εργοθεραπευτή των ικανοτήτων για προσωπική φροντίδα και λήψη τροφής και από τον λογοθεραπευτή για δυνατότητα επικοινωνίας.
Leave a Reply