Η οικονομική κρίση επηρεάζει πολλούς. Σαφώς περισσότερο τα ασθενέστερα στρώματα της κοινωνίας. Ανεργία, μείωση συντάξεων, μισθών, περικοπές επιδομάτων, καθυστέρηση τακτικών πληρωμών αλλά και αύξηση της φορολογίας έχουν οδηγήσει πολύ κόσμο σε απόγνωση.
Τι γίνεται όμως όταν αυτά τα προβλήματα μεταφέρονται στην υγεία? Και στο δικό μας τομέα η κατάσταση δεν είναι καθόλου ρόδινη. Καθημερινά συναντούμε ασθενείς, που μας τονίζουν τις οικονομικές τους δυσχέρειες. Και παράλληλα τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν για να σταθούν με αξιοπρέπεια απέναντι στο γιατρό τους.
Τα φάρμακα διαχωρίστηκαν μονομιάς σε πρωτότυπα και γενόσημα. Λες και πρόκειται για το καλό και το κακό φάρμακο, τη σωστή ή λάθος θεραπεία. Η συμμετοχή των ασθενών, που ακόμη έχουν ασφάλιση, στην αγορά των φαρμάκων ολοένα και αυξάνεται. Κι ας μειώθηκαν οι τιμές τους σημαντικά. Ο ασθενής πηγαίνει στο φαρμακείο και δεν γνωρίζει συχνά ούτε ποιο φάρμακο θα λάβει, ούτε πόσο επιβάλλεται να πληρώσει και γιατί.
Αποτέλεσμα όλων αυτών είναι εμείς σαν γιατροί να δεχόμαστε τα δικαιολογημένα παράπονα των ασθενών μας για τις ανεπάρκειες του ανάλγητου συστήματος ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης. Γινόμαστε καθημερινά δέκτες παραπόνων και καλούμαστε να αποφασίσουμε πως θα προχωρήσουμε στη θεραπεία, σκεπτόμενοι ακόμη και το πορτοφόλι του ασθενούς μας. Ο ίδιος πολλές φορές ζητά φθηνότερο φάρμακο, μειωμένη συμμετοχή, αδυνατώντας να ανταπεξέλθει στο κόστος.
Πώς λοιπόν πρέπει να λειτουργήσει ο γιατρός? Τι απόφαση να πάρει σκεπτόμενος όλα αυτά?
Ειλικρινά το βάρος είναι μεγάλο!
Προσωπικά, πάντα ανακουφίζομαι από το διάλογο με τους ασθενείς μου. Τους εξηγώ την άποψή μου σε ό,τι έχει να κάνει με τη θεραπεία τους, τους προτείνω τις επιλογές μου και ακούω τις ενστάσεις τους. Θεωρώ πως ο διάλογος είναι ο καλύτερος σύμβουλος, βοηθά στην καλλιέργεια εμπιστοσύνης και οδηγεί σε σωστές λύσεις.
Οφείλουμε λοιπόν -αυτή είναι η άποψή μου- σε δύσκολους καιρούς να δυναμώσουμε τη σχέση μας με τους αρρώστους μας. Να κατανοήσουμε τα προβλήματά τους -ακόμη και τα οικονομικά- και να οδηγηθούμε σε αποφάσεις που θα τους ανακουφίσουν. Γιατί ο γιατρός πρέπει πρώτα να λειτουργεί ως άνθρωπος.
Leave a Reply