Τα τελευταία χρόνια σε όλες τις προηγμένες χώρες συμβαίνουν σημαντικές αλλαγές στον τομέα της υγείας.
Μία από αυτές, που θεωρείται θεμελιώδης, είναι ο τρόπος με τον οποίο ο ασθενής τοποθετείται μπροστά στο γιατρό του. Η σύγχρονη ιατρική πρακτική ζητάει -για να μην πω απαιτεί- από τον ασθενή να έχει πιο ενεργό ρόλο σε θέματα υγείας που απασχολούν τον ίδιο ή και τους οικείους του.
Παύει λοιπόν ο ρόλος του γιατρού-παντογνώστη, που αποφασίζει μόνος και επιλέγει θεραπείες και φάρμακα. Ο ασθενής καλείται να συμμετέχει σε έναν διάλογο, στον οποίο επίκεντρο είναι ο ίδιος. Ενημερώνεται για το πρόβλημα από τον ειδικό-ιατρό και στη συνέχεια επιλέγουν μαζί τη θεραπευτική προσέγγιση. Πρέπει να πάρει φάρμακα? Είναι απαραίτητο? Για πόσο διάστημα? Θα έχει παρενέργειες? Υπάρχουν άλλοι τρόποι θεραπείας?
Για όλους αυτούς τους λόγους οφείλουν οι ασθενείς μας να ενημερώνονται, να συζητούν και εν τέλει να συμμετέχουν. Χωρίς παρωπίδες και εγωισμούς,πλάι σε έναν υπεύθυνο ιατρό-επιστήμονα, που οφείλει να τους κατευθύνει στην πιο ωφέλιμη γι’ αυτούς επιλογή.
Άγγελος Ι.Κλείτσας
