διατροφή

Η χοληστερίνη ή χοληστερόλη είναι μία ουσία απαραίτητη για τη λειτουργία των κυττάρων μας. Όταν όμως τα επίπεδά της αυξηθούν σημαντικά, γίνεται επιβλαβής για τον οργανισμό, καθώς κολλάει στα τοιχώματα των αγγείων και πυροδοτεί την αθηροσκλήρυνση, μία διαδικασία εκφύλισης των αγγείων που ευθύνεται για τα καρδιαγγειακά νοσήματα (εμφράγματα και εγκεφαλικά επεισόδια).

Η χοληστερόλη προσλαμβάνεται με τις τροφές ή συντίθεται στο ήπαρ και κυκλοφορεί στο αίμα ενσωματωμένη σε σφαιρικά σωματίδια που ονομάζονται λιποπρωτεΐνες. Υπάρχουν δύο κύριες κατηγορίες τέτοιων σωματιδίων: Οι «κακές» (LDL) λιποπρωτεΐνες και οι «καλές» (HDL) λιποπρωτεΐνες.

Ο κεντρικός ρόλος των LDL είναι η μεταφορά χοληστερόλης από το ήπαρ προς τους ιστούς και συνεπώς στις αρτηρίες όπου, όταν είναι σε περίσσεια, δημιουργούνται αθηρώματα – δηλαδή πλάκες που στενεύουν και φράζουν τον αυλό τους.

Αντιθέτως, τα HDL σωματίδια έχουν την ικανότητα να παίρνουν τη χοληστερόλη από τα τοιχώματα των αγγείων και να τη μεταφέρουν στο ήπαρ, έτσι ώστε να απομακρυνθεί από τον οργανισμό. Αποτελούν δηλαδή το μηχανισμό άμυνας του οργανισμού για τον περιορισμό της διαδικασίας φθοράς των αγγείων.

Υπάρχουν ορισμένες αλλαγές στη διατροφή και τον τρόπο ζωής που μπορούν σε μικρή έκταση να αυξήσουν τα επίπεδα της χοληστερόλης HDL στον οργανισμό μας.

Χαμηλά λιπαρά: Η διατροφή με αυξημένο γλυκαιμικό φορτίο – μια κατάταξη του κατά πόσο τα τρόφιμα αυξάνουν τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα – συνδέεται με παράλληλη μείωση της χοληστερόλης HDL. Το μεγαλύτερο μέρος των υδατανθράκων που προσλαμβάνουμε συνίσταται να προέρχεται από ολική άλεση, φρούτα, λαχανικά και γαλακτοκομικά με χαμηλά ή καθόλου λιπαρά.

Μονοακόρεστα λιπαρά: Η αντικατάσταση των κορεσμένων λιπαρών με μονοακόρεστα βοηθά στη μείωση των επιπέδων της «κακής» χοληστερόλης, παρουσιάζοντας ταυτόχρονα δυνατότητες αύξησης των επίπεδων της HDL. Η κυριότερη πηγή μονοακόρεστων είναι το ελαιόλαδο. Μικρότερες ποσότητες περιέχονται στα σπορέλαια, στο σουσάμι, στο ταχίνι, στα αμύγδαλα, στα αράπικα φιστίκια και στα καρύδια.

Σόγια: Τα προϊόντα σόγιας είναι χαμηλά σε κορεσμένα λιπαρά και υψηλά σε ακόρεστα. Έχει διαπιστωθεί ότι η σόγια μπορεί να οδηγήσει σε μικρή μείωση των επιπέδων χοληστερόλης LDL και τριγλυκεριδίων, αλλά και σε πιθανή ενίσχυση της λειτουργίας των αγγείων. Περίπου 3 μερίδες σόγιας την ημέρα μπορούν να μειώσουν τα επίπεδα «κακής» χοληστερόλης και τριγλυκεριδίων.

Χυμός πορτοκαλιού: Η κατανάλωση 3 φλιτζανιών χυμού πορτοκαλιού την ημέρα μπορεί να αυξήσει κατά 1/5 τα επίπεδα της χοληστερόλης HDL σε διάστημα μερικών εβδομάδων.

Αλκοόλ με μέτρο: Η κατανάλωση μέτριας ποσότητας αλκοόλ συνδέεται με υψηλότερο επίπεδο χοληστερόλης HDL.

Διακοπή καπνίσματος: Η διακοπή του καπνίσματος εκτιμάται ότι μπορεί ελάχιστα να αυξήσει το επίπεδο της «καλής» χοληστερόλης.

Αερόβια άσκηση: Μετρίως έντονη άσκηση για τουλάχιστον 30 λεπτά τις περισσότερες ημέρες της εβδομάδας μπορεί να βοηθήσει στην αύξηση της HDL.

Απώλεια βάρους: Το επιπλέον βάρος και η παχυσαρκία συμβάλλουν σε χαμηλά επίπεδα «καλής» χοληστερόλης.

Η υψηλή αρτηριακή πίεση ή υπέρταση είναι μια χρόνια πάθηση, η οποία κάνει την καρδιά να εργάζεται πιο εντατικά από το φυσιολογικό για να κυκλοφορεί το αίμα μέσω των αιμοφόρων αγγείων.

Αποτελεί έναν από τους κυριότερους παράγοντες κινδύνου ανάπτυξης καρδιαγγειακών παθήσεων, όπως στεφανιαία νόσος, αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο και καρδιακή ανεπάρκεια και συνιστά ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα υγείας στις αναπτυγμένες χώρες.

Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας αναφέρει ότι ο αριθμός των υπερτασικών ατόμων παγκοσμίως κυμαίνεται στα 600 εκατομμύρια. Εκτιμάται επίσης ότι μόνο τα μισά υπερτασικά άτομα είναι ενήμερα της κατάστασής τους και από αυτά μόνο οι μισοί βρίσκονται υπό θεραπεία. Σύγχρονες απόψεις υπογραμμίζουν ότι η αλλαγή του τρόπου ζωής μπορεί να συνεισφέρει δυναμικά στην πρόληψη της χρόνιας υπέρτασης καθώς επίσης και στην επαναφορά, σε φυσιολογικά επίπεδα, της αυξημένης αρτηριακής πίεσης. Μεταξύ των αλλαγών στον τρόπο ζωής, οι ευεργετικές επιδράσεις της διατροφής στην υγεία του ανθρώπου έχουν υποδειχθεί σε αρκετές μελέτες.

Τα τελευταία χρόνια υπάρχουν επιστημονικές ενδείξεις ότι η διατροφή η οποία είναι πλούσια σε φρούτα, λαχανικά, όσπρια, σιτηρά ολικής αλέσεως, ψάρι, ξηρούς καρπούς και γαλακτοκομικά προϊόντα με χαμηλά λιπαρά, έχει ευεργετικές επιδράσεις στην υγεία.

Μελέτες παρατήρησης υποδεικνύουν χαμηλότερη αρτηριακή πίεση σε χορτοφάγους συγκρινόμενοι με μη χορτοφάγους και σε εκείνους των οποίων η διατροφή είναι πλούσια σε μέταλλα και φυτικές ίνες. Όμως, επειδή οι φυτοφαγικές δίαιτες δεν είναι πρακτικές για την πλειονότητα των ανθρώπων μια εναλλακτική μορφή είναι η γνωστή σε όλους Μεσογειακή διατροφή. Το ελαιόλαδο είναι το βασικότερο χαρακτηριστικό αυτής της διατροφής, όχι μόνο επειδή έχει αρκετές ευεργετικές επιδράσεις αλλά επιτρέπει επίσης την κατανάλωση μεγάλων ποσοτήτων λαχανικών με τη μορφή σαλάτας και οσπρίων και με τη μορφή μαγειρεμένου φαγητού.

Άλλα βασικά συστατικά της Μεσογειακής διατροφής είναι το σιτάρι, οι ελιές, τα σταφύλια και ποικίλα παράγωγα αυτών. Αυτού του είδους η παραδοσιακή διατροφή περιέχει 9 βασικά στοιχεία: υψηλή κατανάλωση ελαιολάδου, οσπρίων, δημητριακών, φρούτων, λαχανικών (σε καθημερινή βάση), μέτρια έως υψηλή κατανάλωση ψαριού (2-3 φορές την εβδομάδα), μέτρια κατανάλωση κρασιού, γαλακτοκομικών προϊόντων (κυρίως τυρί και γιαούρτι) και χαμηλή κατανάλωση κόκκινου κρέατος και υποκατάστατων αυτού (1 φορά την εβδομάδα). Επιπρόσθετα, αν και η πρόσληψη γάλατος είναι μέτρια, η κατανάλωση τυριού και γιαουρτιού είναι σχετικά υψηλή. Το αλκοόλ καταναλώνεται σε μέτριες ποσότητες και σχεδόν σε κάθε γεύμα. Η συγκεκριμένη δίαιτα χαρακτηρίζεται από χαμηλή περιεκτικότητα σε κορεσμένο λίπος (λιγότερο από το 9% της συνολικής ενέργειας), με τη συνολική πρόσληψη λίπους να ποικίλει από 30% έως 40% της συνολικής προσλαμβανόμενης ενέργειας .

Εστιάζοντας όχι τόσο σε διατροφικά πρότυπα αλλά σε πιο συγκεκριμένα συστατικά της τροφής συστήνεται περιορισμός του νατρίου και της πρόσληψης αλκοόλ, καθώς επίσης αύξηση της πρόσληψης καλίου και μαγνησίου.

Σε ό,τι αφορά την πρόσληψη νατρίου, η οποία αποτελεί την πιο βασική σύσταση για την αντιμετώπιση της υπέρτασης, θα πρέπει να κυμαίνεται στα 2.300 mg (ή 1 κουταλάκι του γλυκού αλάτι ) περίπου ημερησίως ή 1.500 mg σε ενήλικες που βρίσκονται σε αυξημένο κίνδυνο. Ο μέσος άνθρωπος καταναλώνει περίπου 3.400mg νατρίου ημερησίως, πολύ περισσότερο δηλαδή από το συνιστώμενο.

Οι βασικές πηγές νατρίου είναι:

– Επεξεργασμένα – τυποποιημένα – προπαρασκευασμένα τρόφιμα (ψωμί, τυριά, έτοιμες σούπες, έτοιμα φαγητά τύπου fast food, πίτσα, κέικ, κράκερ, μπισκότα, αλλαντικά, πίκλες, τσιπς, αλατισμένοι ξηροί καρποί, κονσερβοποιημένα τρόφιμα, κέτσαπ, μουστάρδα, ελιές, έτοιμα dressings, παστά τρόφιμα)
– Φυσικές πηγές: Λαχανικά, γάλα, κρέας, θαλασσινά. Καταναλώνοντας τρόφιμα αυτής της κατηγορίας δεν είναι δυνατό να υπερβεί κάποιος τη συνιστώμενη πρόσληψη, αλλά συντελεί προσθετικά στη συνολική πρόσληψη νατρίου. Για παράδειγμα 1 ποτήρι γάλα χαμηλών λιπαρών περιέχει 107 mg νατρίου
– Επιπρόσθετο αλάτι κατά το μαγείρεμα και στο τραπέζι. Αρκετές συνταγές περιέχουν αρκετό αλάτι και πολλοί προσθέτουν αλάτι στο τραπέζι κατά τη διάρκεια του φαγητού. Επίσης διάφορα υλικά που χρησιμοποιούνται έχουν αρκετό νάτριο. Για παράδειγμα 1 κουτάλι της σούπας σόγια σως περιέχει 1000 mg νατρίου.

Οδηγίες για τη μείωση της πρόσληψης του νατρίου:

Καταναλώστε περισσότερα φρέσκα φρούτα και λαχανικά, άπαχο κρέας, ψάρι, μη επεξεργασμένα δημητριακά.
Αντικαταστήστε τρόφιμα υψηλής περιεκτικότητας σε νάτριο με τρόφιμα χαμηλής περιεκτικότητας.
Διαβάστε τις ετικέτες τροφίμων και δείτε την περιεκτικότητα σε νάτριο (θα πρέπει να είναι λιγότερο από 5% για να θεωρείται χαμηλό σε νάτριο).
Χρησιμοποιήστε μυρωδικά (λεμόνι, πιπέρι, ρίγανη, ξύδι) για γεύση στο φαγητό ή στη σαλάτα.
Όταν τρώτε έξω ζητήστε να προσθέσουν αλάτι στο φαγητό ή στη σαλάτα και κάντε το μόνοι σας με μέτρο.
Προσοχή στις κρυφές πηγές νατρίου (π.χ. το ψωμί).
Αυξήστε την πρόσληψη καλίου το οποίο ανταγωνίζεται το νάτριο. Η συνιστώμενη ημερήσια πρόσληψη καλίου κυμαίνεται στα 4.700 mg. Τρόφιμα πλούσια σε κάλιο είναι τα πράσινα φυλλώδη λαχανικά, η πατάτα, η μπανάνα.

Οι συστάσεις που ισχύουν σήμερα σχετικά με την κατανάλωση οινοπνευματωδών ποτών είναι έως 30 ml αιθανόλης για τους άνδρες και 15 ml για τις γυναίκες. Η συγκεκριμένη σύσταση μεταφράζεται σε λιγότερο από 720 ml μπύρα ή 300 ml κρασί ή 60 ml ουίσκι για τους άνδρες και οι μισές ποσότητες για τις γυναίκες.

Συμπερασματικά, η διατροφή διαδραματίζει πολύ σημαντικό ρόλο στην εμφάνιση παραγόντων για καρδιαγγειακές παθήσεις όπως η υπέρταση και σχετίζεται και με άλλους μεταβολικούς παράγοντες κινδύνου όπως είναι ο διαβήτης, η υψηλή αρτηριακή πίεση και η παχυσαρκία.

Food photo created by freepik – www.freepik.com

Ο σακχαρώδης διαβήτης στις μέρες μας αποτελεί τρόπο ζωής για ένα μεγάλο ποσοστό του γενικού πληθυσμού. Πρόκειται για μια χρόνια μεταβολική νόσο όπου το σώμα δεν είναι σε θέση να χρησιμοποιήσει αποτελεσματικά τη γλυκόζη, που λαμβάνουμε από τα τρόφιμα για τη μετατροπή της σε ενέργεια. Χαρακτηρίζεται από αύξηση της συγκέντρωσης του σακχάρου στο αίμα (υπεργλυκαιμία) και διαταραχή του μεταβολισμού της γλυκόζης, είτε ως αποτέλεσμα ελαττωμένης έκκρισης της ινσουλίνης από το πάγκρεας, είτε λόγω ελάττωσης της ευαισθησίας των κυττάρων του σώματος στην ινσουλίνη.

Τα άτομα με σακχαρώδη διαβήτη χρειάζεται να ακολουθούν ορισμένες οδηγίες προκειμένου να αποφύγουν τις σοβαρές για την υγεία επιπλοκές του. Είναι πολλοί οι παράγοντες που μπορούν να παίξουν ρόλο στη σωστή διαχείριση της νόσου, μεταξύ των οποίων η ρύθμιση των τιμών του σακχάρου στο αίμα και του σωματικού βάρους. Υπάρχουν ορισμένες τροφές που μπορούν να βοηθήσουν σε αυτή την κατεύθυνση:

Μη-αμυλούχα λαχανικά

Οι φυτικές ίνες που περιέχονται στα μη-αμυλούχα λαχανικά, όπως το μπρόκολο, τα φασολάκια, το σπανάκι, τα σπαράγγια και το μαρούλι είναι ευεργετικές για την υγεία και τη ρύθμιση του σακχάρου. Ωστόσο, δεν είναι απαραίτητο να διακοπούν πλήρως τα αμυλούχα λαχανικά, όπως οι πατάτες και ο αρακάς. Παρότι αυτά περιέχουν περισσότερους υδατάνθρακες και αυξάνουν περισσότερο το σάκχαρο του αίματος, είναι καλό να καταναλώνονται σε μικρές ποσότητες.

Βρώμη

Η βρώμη χωρίς ζάχαρη μπορεί να βοηθήσει στον έλεγχο των επιπέδων σακχάρου του αίματος. Αν και πρόκειται για υδατάνθρακα, συγκαταλέγεται στους καλούς διότι είναι πλούσιος σε διαλυτές φυτικές ίνες, χωνεύεται πιο δύσκολα και δεν αυξάνει το σάκχαρο του αίματος γρήγορα. Συν τοις άλλοις, αποτελεί πηγή ενέργειας και βοηθάει στην απώλεια βάρους χάρη στις φυτικές της ίνες που κρατούν την πείνα μακριά για μεγαλύτερο διάστημα, βοηθώντας έτσι και στον έλεγχο του σωματικού βάρους. Πέραν όμως της βρώμης, τα προϊόντα ολικής αλέσεως αποτελούν μια πολύ καλή επιλογή για όσους θέλουν να κρατήσουν το σάκχαρο χαμηλά.

Σολομός και άπαχο κρέας

Τα κρέατα έχουν υψηλή περιεκτικότητα σε πρωτεΐνη και δεν επηρεάζουν το σάκχαρο του αίματος όπως οι υδατάνθρακες. Η κατανάλωση ψαριού και άπαχων κομματιών κρέατος – χωρίς βέβαια με υπερβολή – αποτελούν καλές επιλογές για τις διαβητικές δίαιτες. Ο σολομός ειδικότερα είναι μια καλή επιλογή που περιέχει ωμέγα-3 λιπαρά οξέα ωφέλιμα για την καρδιά – κάτι που χρειάζονται όσοι πάσχουν από διαβήτη. Ακόμη, το κρέας περιέχει χρώμιο, ένα μέταλλο που επιτρέπει στην ινσουλίνη να λειτουργεί όπως πρέπει και να βοηθά το σώμα να μεταβολίζει τους υδατάνθρακες.

Αμύγδαλα

Τα αμύγδαλα αποτελούν μια καλή επιλογή για σνακ, καθώς περιέχουν βιταμίνες, μέταλλα, «καλά» λιπαρά, φυτικές ίνες και αντιοξειδωτικά συστατικά, ενώ παράλληλα έχουν χαμηλό γλυκαιμικό δείκτη. Η προσθήκη αμυγδάλων στο γεύμα οδηγεί σε χαμηλότερα μεταγευματικά επίπεδα γλυκόζης, ενώ η τακτική κατανάλωση αμυγδάλων και άλλων ξηρών καρπών έχει συσχετισθεί με βελτίωση των τιμών γλυκόζης νηστείας και γλυκοζυλιωμένης αιμοσφαιρίνης.

Κρεμμύδι

Το κρεμμύδι είναι μια πολύ καλή πηγή χρωμίου, το οποίο είναι σημαντικό για τη διαχείριση του σακχάρου στο αίμα. Το χρώμιο βοηθά το σώμα να παράγει συντελεστές για την ανοχή της γλυκόζης (GTF), βοηθώντας την ινσουλίνη που απαιτείται να βοηθήσει την κίνηση της γλυκόζης από το αίμα στα κύτταρα του σώματος για να χρησιμοποιηθεί ως ενέργεια.

Πράσινο τσάι

Το πράσινο τσάι βοηθάει στην ρύθμιση των επιπέδων γλυκόζης αίματος λόγω της υψηλής του περιεκτικότητας σε επιγαλλοκατεχίνη (EGC), μια ενεργή μορφή των κατεχινών με ισχυρή αντιοξειδωτική δράση. Ένα με δύο ποτήρια πράσινου τσαγιού σε καθημερινή βάση είναι μια καλή επιλογή.

Φράουλες

Πολλοί άνθρωποι ενδεχομένως αποφεύγουν τις φράουλες με την ανησυχία ότι θα εντείνουν το πρόβλημα στα επίπεδα σακχάρου. Στην πραγματικότητα όμως έχουν χαμηλή περιεκτικότητα σε θερμίδες και υδατάνθρακες, ενώ είναι πλούσιες σε φυτικές ίνες και νερό, χαρίζοντας εύκολα το αίσθημα κορεσμού και ικανοποιώντας ταυτόχρονα την ανάγκη για γλυκό. Ένα φλιτζάνι φράουλες δεν θα ανεβάσει το σάκχαρο του αίματος ιδιαίτερα και είναι μια πολύ καλύτερη εναλλακτική από μια σοκολάτα ή ένα μπισκότο.

Photo credit: Jcomp

Κάθε φορά που ο οργανισμός μας νιώθει κρύο, αναπτύσσει αυτόματα μηχανισμούς προστασίας για να ζεσταθεί. Οι θερμιδικές ανάγκες το χειμώνα είναι αυξημένες λόγω μείωσης της θερμοκρασίας καθώς ο μεταβολισμός επιταχύνεται. Η διατροφή μας μπορεί να τον βοηθήσει να προστατευτεί ενάντια στο κρύο, αφού υπάρχουν κάποιες τροφές που αυξάνουν τη θερμογένεση και βοηθούν τον οργανισμό να παράγει ενέργεια.

Οι τροφές που θα μας προφυλάξουν από τις χαμηλές θερμοκρασίες:

Υδατάνθρακες

Αυξήστε την κατανάλωση υδατανθράκων όπως δημητριακά, ψωμί, ρύζι, πατάτες και ζυμαρικά όλων των ειδών που περιέχουν σύνθετους υδατάνθρακες και παρέχουν στον οργανισμό ενέργεια με αργό και σταθερό ρυθμό.

Ζεστές σούπες

Οι σούπες μας ζεσταίνουν λόγω της θερμοκρασίας τους, αλλά παρέχουν και την απαιτούμενη για τον οργανισμό ενέργεια με λιγότερες θερμίδες.

Ζεστά Ροφήματα

Πολύ καλή επιλογή για τις κρύες ημέρες του χειμώνα, είναι μία κούπα με ζεστό ρόφημα. Προσοχή όμως! Πολλά από τα έτοιμα ροφήματα έχουν πολλές θερμίδες. Γι’ αυτό, επιλέξτε τα απλά ροφήματα όπως καφέ (προσοχή στη ζάχαρη), τσάι, αφεψήματα και αποφύγετε αυτά που έχουν πολύ γάλα, ζάχαρη και σαντιγί.

Όσπρια

Τα περισσότερα όσπρια είναι πλούσια σε σύνθετους υδατάνθρακες και πρωτεΐνες και έτσι αυξάνουν τις αντοχές του οργανισμού απέναντι στις δύσκολες καιρικές συνθήκες.

Πικάντικα τρόφιμα – περισσότερο πιπέρι

Τα καυτερά αυξάνουν τις καύσεις παράγοντας άμεσα θερμότητα χρήσιμη για τον οργανισμό. Αν βέβαια το αντέχει το στομάχι σας, τα καυτερά τρόφιμα θα σας ζεστάνουν τις κρύες μέρες του χειμώνα.

Ξηροί Καρποί

Τα καρύδια, τα αμύγδαλα, τα φουντούκια, κλπ, είναι η ιδανική τροφή για να αντιμετωπίσουμε το κρύο του χειμώνα. Μας προστατεύουν από τους ιούς της γρίπης, και λόγω καλής πηγής σε καλά λιπαρά οξέα αποτελούν καύσιμο για τον οργανισμό για να παράγει θερμότητα.

Ξερά φρούτα

Οι σταφίδες, και γενικά τα αποξηραμένα φρούτα (δαμάσκηνα, σύκα, χουρμάδες, κλπ) αποτελούν καλή πηγή ενέργειας και μας βοηθούν ενάντια στο κρύο.

Τzίντζερ

Περιέχει δύο ουσίες, την gingerol (τζιντζερόλη) και την shogaol (σογκαόλη), που είναι υπεύθυνες για τις θερμαντικές του ιδιότητες.

Πράσινο Τσάι

Το πράσινο τσάι εκτός από του ότι αποτελεί ένα ζεστό ρόφημα, περιέχει και κατεχίνες οι οποίες φαίνεται ότι αυξάνουν τη θερμογένεση.

Μπαχαρικά και καρυκεύματα

Η κανέλα, ο κόλιανδρος και το σκόρδο φαίνεται να συμβάλλουν στην αύξηση της εσωτερικής θερμοκρασίας του οργανισμού.

Προσοχή στο αλκοόλ

Αν καταναλώσετε μεγάλη ποσότητα αλκοόλ μπορεί θα ζεσταθείτε προσωρινά, αλλά αργότερα η απώλεια της θερμότητας θα είναι μεγαλύτερη. Σε αντίθεση με όσα πιστεύονται, η μεγάλη κατανάλωση αλκοόλ δημιουργεί αγγειοδιαστολή με αποτέλεσμα να κρυώνουμε περισσότερο.

Πηγή: Nutriexperts
Photo credit: Prostooleh

Η παράλειψη του πρωινού γεύματος μπορεί να διαταράξει τα επίπεδα σακχάρου για την υπόλοιπη μέρα, προκαλώντας επικίνδυνες αυξήσεις έπειτα από κάθε επόμενο γεύμα, προειδοποιούν επιστήμονες από το Ισραήλ.

Σε μελέτη με μικρό αριθμό εθελοντών ανακάλυψαν πως τις μέρες δίχως πρωινό τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα τους ήταν κατά 37% υψηλότερα το μεσημέρι απ’ ό,τι όταν έτρωγαν πρωινό. Την ώρα του βραδινού, δε, εξακολουθούσαν να είναι αυξημένα, με τη διαφορά να φτάνει το 27% σε σύγκριση με το βραδινό σάκχαρο που είχαν τις μέρες που είχαν φάει πρωινό.

«Τα ευρήματα αυτά έχουν πολύ μεγάλη κλινική σημασία, διότι τις τελευταίες δεκαετίες ολοένα περισσότεροι ενήλικες παραλείπουν το πρωινό», δήλωσε η επικεφαλής ερευνήτρια δρ Ντανιέλα Γιακούμποβιτς, καθηγήτρια Ιατρικής στο Πανεπιστήμιο του Τελ Αβίβ. «Τόσο αυτή όσο και προγενέστερες μελέτες, όμως, έχουν δείξει ότι η τακτική αυτή είναι επιβλαβής για την υγεία και τα νέα ευρήματα υποδηλώνουν ότι αυτό είναι ιδιαιτέρως σοβαρό στην περίπτωση των πασχόντων από διαβήτη. «Και αυτό, διότι τα υψηλά επίπεδα σακχάρου στο αίμα βλάπτουν στα βήτα-κύτταρα του παγκρέατος, τα αγγεία και τα νεύρα, αυξάνοντας τον κίνδυνο για προβλήματα όπως η καρδιοπάθεια και η νεφροπάθεια».

Στη μελέτη, που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Diabetes Care», συμμετείχαν 22 υπέρβαροι εθελοντές με τύπου 2 διαβήτη, μέσης ηλικίας 57 ετών.

Για δύο μέρες κατανάλωσαν ακριβώς τον ίδιο αριθμό θερμίδων και τα ίδια υγιεινά φαγητά για μεσημεριανό και βραδινό, αλλά τη μία μέρα έφαγαν επίσης ένα πρωινό και την άλλη όχι. Την ημέρα που είχαν φάει πρωινό τα μέσα επίπεδα σακχάρου (γλυκόζης) στο αίμα τους ήταν 192 mg/dl μετά το μεσημεριανό τους φαγητό και 215 mg/dl μετά το βραδινό. Ωστόσο την ημέρα που παρέλειψαν το πρωινό, το σάκχαρό τους εκτοξεύθηκε στα268 mg/dl μετά το μεσημεριανό και στα 298 mg/dlμετά το βραδινό.

«Ως φαίνεται, η παρατεταμένη αφαγία εξαιτίας της παράλειψης του πρωινού αδρανοποιεί τα βήτα-κύτταρα του παγκρέατος, τα οποία χρειάζονται περισσότερη ώρα μετά την κατανάλωση κάθε γεύματος για να ενεργοποιηθούν και να ρυθμίσουν τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα», είπε η δρ Γιακούμποβιτς. Και κατέληξε: «Τα ευρήματα αυτά υποδηλώνουν ότι ακόμα κι αν ένας πάσχων από διαβήτη προσέχει τη διατροφή του, θα βλάψει την ασθένειά του εάν παραλείπει το πρωινό. Επομένως αυτό είναι κάτι που αντενδείκνυται στους συγκεκριμένους ασθενείς».

Πηγή: ygeia.tanea.gr
Photo by Alexander Mils from Pexels

Η κατανάλωση γευμάτων με χαμηλούς υδατάνθρακες μπορεί ενδεχομένως να οδηγήσει σε υγιείς αλλαγές στο μεταβολισμό μιας γυναίκας, που δεν συμβαίνουν όταν καταναλώνει γεύματα πλούσια σε υδατάνθρακες, υποδεικνύει μικρή έρευνα.

Οι ερευνητές ανακάλυψαν επίσης ότι η στιγμή της άσκησης ενδεχομένως παίζει ρόλο στο πόσο ωφέλιμη είναι για το μεταβολισμό. Η ερευνήτρια Katarina Borer, δήλωσε ότι η έρευνα δείχνει ότι μικρές αλλαγές μπορούν να κάνουν τη διαφορά, όπως το να προσέχουμε τα είδη τροφίμων που καταναλώνουμε και να μην ασκούμαστε σε ακατάλληλη χρονική στιγμή.

Η έρευνα ανέφερε ότι όταν οι άνθρωποι κατανάλωναν 3 γεύματα που περιείχαν μόλις 30% υδατάνθρακες σε 24ωρο διάστημα είχαν 30% μείωση στην αντίσταση στην ινσουλίνη μετά το γεύμα. Όταν οι άνθρωποι κατανάλωναν 3 γεύματα που περιείχαν 60% υδατάνθρακες σε 24 ώρες, δεν υπήρχε τέτοια μείωση στην αντίσταση στην ινσουλίνη ή στα επίπεδά της. Η έρευνα περιέλαβε 32 υγιείς μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες, 50 έως 65 ετών. Καμία δεν είχε σημάδια διαβήτη ή προδιαβήτη.

Οι γυναίκες χωρίστηκαν σε 4 ομάδες-υψηλή ή χαμηλή διατροφή, και με ή χωρίς άσκηση πριν τα γεύματα. Οι γυναίκες είχαν ένα γεύμα στο εργαστήριο το βράδυ πριν την έρευνα και 2 γεύματα την επόμενη ημέρα-ένα το πρωί και το δεύτερο στις 5.00 το απόγευμα. Κάθε γεύμα περιείχε περίπου 800 θερμίδες. Το γεύμα με τους χαμηλούς υδατάνθρακες περιείχε 30% υδατάνθρακες, 25% πρωτεΐνες και 45% λιπαρά.

Ωστόσο, οι ερευνητές εστίασαν στα καλά λιπαρά. Το γεύμα που περιείχε υψηλότερα επίπεδα υδατανθράκων περιλάμβανε 60% υδατάνθρακες, 15% πρωτεΐνες και 25% λιπαρά.

Οι ομάδες άσκησης ήταν μετρίως δραστήριες για 2 ώρες και η διάρκεια της άσκησης τελείωνε μια ώρα πριν το γεύμα. Φυσιολογικά, η άσκηση θεωρείται ότι βοηθά στον περιορισμό της αντίστασης στην ινσουλίνη και μειώνει τα επίπεδα σακχάρου. Ωστόσο, στη νέα έρευνα η άσκηση πριν το φαγητό αύξανε τα επίπεδα σακχάρου το βράδυ.

Η Borer εξήγησε ότι κατά την άσκηση χρειαζόμαστε ενέργεια και ορμόνες προάγουν την απελευθέρωση σακχάρου από το ήπαρ. Οι περισσότεροι ιστοί γίνονται ανθεκτικοί στην ινσουλίνη για να επιτρέπουν στον εγκέφαλο και τους μυς να χρησιμοποιήσουν το παραπάνω σάκχαρο. Αν οι ιστοί δεν χρησιμοποιούν όλο το σάκχαρο για την άσκηση, το σάκχαρο στο αίμα θα παραμείνει αυξημένο.

Ωστόσο, αν κάποιος ασκηθεί μετά το φαγητό, το γεύμα του παρέχει το ‘’καύσιμο’’ αντί για το ήπαρ και το επιπλέον σάκχαρο από το γεύμα πιθανόν έχει εξαντληθεί. Η ερευνήτρια συνιστά άσκηση εντός 40 λεπτών από το γεύμα. Η Borer αναγνωρίζει ότι τα αποτελέσματα της έρευνας ήταν βραχυπρόθεσμα.

Τα ευρήματα δημοσιεύτηκαν πρόσφατα στο περιοδικό PLOS One.

Πηγή: iatronet.gr
Photo credit: Freepik

Ο όρος «μεταβολισμός» περιγράφει το σύνολο των βιοχημικών αντιδράσεων που πραγματοποιούνται στα κύτταρα του σώματός μας με την κατανάλωση τροφής και εμπλέκονται στην παραγωγή και απελευθέρωση της ενέργειας.

Η ενεργοποίηση του μεταβολισμού αποτελεί το πιο σημαντικό στοιχείο για τη διατήρηση ενός υγιούς σωματικού βάρους, το οποίο καθορίζεται με βάση την ηλικία, την αναλογία μυών-λίπους, το ύψος, το φύλο και την οστική πυκνότητα.

Ο ρυθμός με τον οποίο ο οργανισμός μας καίει θερμίδες εξαρτάται από πολλούς παράγοντες. Κάποιοι άνθρωποι κληρονομούν μεταβολισμό που λειτουργεί με γρήγορο ρυθμό. Σημαντικό όμως ρόλο παίζει και το φύλο. Οι άνδρες καίνε περισσότερες θερμίδες σε σύγκριση με τις γυναίκες, ακόμη και όταν ξεκουράζονται, εξαιτίας των πιο ανεπτυγμένων μυών, ενώ υπάρχει επίσης ο γενικός κανόνας που ορίζει ότι ο μεταβολισμός επιβραδύνεται μετά την ηλικία των 40 ετών.

Είναι σαφές ότι δεν υπάρχει τρόπος να ελέγξουμε τους ανωτέρω παράγοντες, υπάρχουν όμως άλλοι που μπορούν να βοηθήσουν στο να δώσουμε ώθηση στο μεταβολισμό.

Μυϊκή μάζα

Η καύση των θερμίδων γίνεται ασταμάτητα, ακόμη και όταν δεν κάνουμε τίποτα, διότι το σώμα μας χρειάζεται ενέργεια για να λειτουργεί. Στους ανθρώπους που έχουν περισσότερους μύες, ο ρυθμός μεταβολισμού είναι πολύ μεγαλύτερος, καθώς ένα κιλό μυϊκής μάζας καίει 12 θερμίδες την ημέρα ενώ ένα κιλό λίπους καίει μόνο 4. Η γυμναστική ενεργοποιεί τους μυς σε όλο το σώμα, αυξάνοντας έτσι το μεταβολισμό.

Αερόβια άσκηση

Η αεροβική διαλειματική άσκηση, αν και δεν βοηθάει στο χτίσιμο μυϊκής μάζας, είναι επίσης ένας τρόπος να δώσουμε ώθηση στο μεταβολισμό κατά το χρονικό διάστημα μετά τη γυμναστική. Η σωματική άσκηση μεγάλης έντασης, όπως το γρήγορο τζόκινγκ, με μικρές εναλλαγές ήπιας άσκησης ή ξεκούρασης κάνει το μεταβολισμό να λειτουργεί πιο έντονα και για περισσότερη ώρα όταν ξεκουραζόμαστε.

Ενυδάτωση

Ο οργανισμός μας χρειάζεται νερό για να επεξεργαστεί τις θερμίδες, ενώ όταν αθλούμαστε χρειάζεται περισσότερη ενυδάτωση. Ακόμα και σε περίπτωση ήπιας αφυδάτωσης, ο μεταβολισμός λειτουργεί με πιο αργό ρυθμό. Σε μια σχετική μελέτη διαπιστώθηκε ότι οι ενήλικες που έπιναν οκτώ ή περισσότερα ποτήρια νερό την ημέρα, έκαιγαν περισσότερες θερμίδες σε σύγκριση με εκείνους που έπιναν τέσσερα.

Γενικότερα, πρέπει να πίνουμε ένα ποτήρι νερό πριν από κάθε γεύμα και να διαλέγουμε σνακ που περιέχουν νερό, όπως φρέσκα φρούτα και λαχανικά. Επιπλέον, ο καφές –με μέτρο – και το πράσινο τσάι περιέχουν ουσίες που έχει αποδειχθεί ότι μπορούν να ενισχύσουν προσωρινά το μεταβολισμό.

Σε ό,τι αφορά τα ροφήματα ενέργειας (energy drinks), τα οποία πολλοί άνθρωποι πίνουν όταν γυμνάζονται, θα πρέπει να σημειώσουμε ότι τα αποτελέσματα είναι περίπλοκα. Κάποιες φορές βοηθούν το μεταβολισμό καθώς περιέχουν καφεΐνη και άλλες ουσίες που βοηθούν στην καύση λίπους. Έχει παρατηρηθεί όμως ότι μπορεί να προκαλέσουν και προβλήματα υπέρτασης, στρες και διαταραχή στον ύπνο. Για αυτόν το λόγο συνήθως δεν προτείνονται, ειδικά στην περίπτωση των παιδιών και των εφήβων.

Διατροφή

Τα συχνά γεύματα μέσα στην ημέρα μπορούν να βοηθήσουν στο χάσιμο βάρους. Αντιθέτως, όταν τρώμε μεγάλα γεύματα με πολλές ώρες μεταξύ αυτών, ο μεταβολισμός επιβραδύνει. Ένα μικρό γεύμα ή σνακ κάθε 3 με 4 ώρες κρατά το μεταβολισμό σε εγρήγορση για την καύση περισσότερων θερμίδων μέσα στην ημέρα.

Έχει διαπιστωθεί επίσης ότι τα πικάντικα τρόφιμα περιέχουν φυσικές ουσίες που μπορούν να επιταχύνουν προσωρινά το μεταβολισμό, ωστόσο δεν προτείνεται στα άτομα που για λόγους υγείας αποφεύγουν τις συγκεκριμένες τροφές.

Πολύ σημαντικό είναι να αποφεύγονται οι δίαιτες χαμηλής ημερησίας κατανάλωσης θερμίδων. Μπορεί μεν να βοηθούν στο χάσιμο περιττού σωματικού βάρους, χάνονται όμως έτσι σημαντικές θρεπτικές ουσίες ενώ μπορεί να συμβάλλουν και στη μείωση της μυϊκής μάζας.

Πρωτεΐνη

Το σώμα μας καίει περισσότερες θερμίδες κατά τη διαδικασία της πέψης των πρωτεϊνών σε σύγκριση με τους υδατάνθρακες και το λίπος. Στα πλαίσια μιας ισορροπημένης διατροφής η αντικατάσταση ορισμένων υδατανθράκων με τροφές πλούσιες σε πρωτεΐνες μπορεί να ενισχύσει το μεταβολισμό. Καλές πηγές πρωτεϊνών είναι το άπαχο βοδινό κρέας, η γαλοπούλα, το ψάρι, το κοτόπουλο, τα φασόλια, τα αυγά, κλπ.

Ας έχουμε λοιπόν υπ’ όψιν ότι ο μεταβολισμός μας μπορεί να ενεργοποιηθεί με μια ολοκληρωμένη διατροφή, σωστή ενυδάτωση και συχνή σωματική δραστηριότητα.

Ο σακχαρώδης διαβήτης είναι μία χρόνια μεταβολική νόσος η οποία στις μέρες μας, κυρίως λόγω του δυτικού τρόπου ζωής, επηρεάζει μεγάλο ποσοστό του πληθυσμού.

Ο διαβήτης παρουσιάζεται όταν ο οργανισμός αδυνατεί να παράγει μια ορμόνη που ονομάζεται ινσουλίνη, η οποία μεταξύ άλλων ρυθμίζει την ποσότητα σακχάρου που λαμβάνεται από τα τρόφιμα και κυκλοφορεί στο αίμα. Χαρακτηρίζεται από αύξηση της συγκέντρωσης του σακχάρου στο αίμα (υπεργλυκαιμία) και διαταραχή του μεταβολισμού της γλυκόζης, είτε ως αποτέλεσμα ελαττωμένης έκκρισης ινσουλίνης είτε λόγω ελάττωσης της ευαισθησίας των κυττάρων του σώματος στην ινσουλίνη.

Ο διαβήτης ποικίλει σε μορφή και σοβαρότητα, αλλά ανεξάρτητα από αυτό, όλοι οι τύποι διαβήτη μπορούν να θέσουν την υγεία μας σε κίνδυνο. Εάν μείνει για αρκετό χρονικό διάστημα αρρύθμιστος, μπορεί να προκαλέσει μια σειρά σοβαρών επιπλοκών όπως καρδιαγγειακή νόσο, χρόνια νεφρική ανεπάρκεια, βλάβες του αμφιβληστροειδούς, βλάβες των νεύρων, κ.ά.

Για την ρύθμιση της νόσου το άτομο χρειάζεται να παρακολουθεί σε τακτά χρονικά διαστήματα τα επίπεδα της γλυκόζης στο αίμα, να λάβει φαρμακευτική αγωγή ανάλογα με τον τύπο και το στάδιό του, αλλά και να ακολουθεί ένα πρόγραμμα διατροφής και σωματικής άσκησης.

Ειδικά στο κεφάλαιο της διατροφής είναι εξαιρετικά σημαντικό να δοθεί προσοχή, καθώς μπορούν να επηρεαστούν οι διακυμάνσεις της γλυκόζης. Φυσικά αυτό δεν σημαίνει ότι ο ασθενής θα στερηθεί όλες τις αγαπημένες του επιλογές, ωστόσο θα χρειαστεί να μάθει πώς να σχεδιάζει ένα υγιεινό και ισορροπημένο διατροφικό μενού ως ένα σημαντικό κομμάτι της θεραπείας, γεγονός που σημαίνει ότι θα πρέπει να γνωρίζει τι περιέχεται στο φαγητό.

Ποσότητα

Η ποσότητα τροφής που χρειάζεται καθημερινά ένας διαβητικός εξαρτάται από πολλούς παράγοντες. Ένας εξ αυτών είναι το βάρος του ατόμου σε σχέση με το ύψος του, ενώ ένας άλλος είναι το επίπεδο της σωματικής δραστηριότητάς του. Σε γενικές γραμμές, τα άτομα που ασκούνται πολύ ή που έχουν έντονη σωματική δραστηριότητα κατά την εργασία τους, καταναλώνουν περισσότερη ενέργεια και χρειάζονται περισσότερο φαγητό.

Συχνότητα

Επίσης, η συχνότητα των γευμάτων εξαρτάται από τον τύπο ινσουλίνης ή δισκίων που λαμβάνονται, το επίπεδο της δραστηριότητας και το πόσον καταβάλλονται προσπάθειας για το χάσιμο περιττού βάρους. Τα περισσότερα άτομα τρέφονται καλύτερα, αισθάνονται καλύτερα και έχουν περισσότερη ενέργεια όταν έχουν τακτικά γεύματα. Η κατανομή του φαγητού σε μικρότερα γεύματα σε ολόκληρη τη διάρκεια της ημέρας μπορεί να βοηθήσει στον έλεγχο του βάρους και στην πρόσληψη των βιταμινών και των χρήσιμων μεταλλικών στοιχείων.

Εάν εντός της ημέρας το άτομο έχει μόνο ένα μεγάλο γεύμα, ο οργανισμός του θα δυσκολεύεται στην εξισορρόπηση των σακχάρων στο αίμα. Επίσης, εάν λαμβάνει ινσουλίνη ή αντιδιαβητικά δισκία, μπορεί να εμφανιστούν προβλήματα χαμηλού σακχάρου στο αίμα εάν γίνει παράλειψη ή καθυστέρηση ενός γεύματος.

Σε γενικές γραμμές συνίσταται το γεύμα να γίνεται κάθε τέσσερις έως πέντε ώρες, συμπεριλαμβανομένων των ελαφρών γευμάτων (σνακ). Ένας διατροφολόγος μπορεί να δώσει συμβουλές σχετικά με τον καλύτερο χρονικό προγραμματισμό των γευμάτων.

Photo credit: Freepik

Ο σακχαρώδης διαβήτης είναι μια χρόνια διαταραχή του μεταβολισμού που χαρακτηρίζεται από αύξηση του σακχάρου (γλυκόζης) στο αίμα, δηλαδή υπεργλυκαιμία, και οφείλεται σε απόλυτη ή σχετική έλλειψη ινσουλίνης ή και μειονεκτική δράση της.

Η αντιμετώπιση της νόσου βασίζεται στον τρόπο ζωής του ατόμου και κυρίως στις διατροφικές συνήθειές του. Γενικότερα τα άτομα με σακχαρώδη διαβήτη είναι χρήσιμο να τρέφονται υγιεινά, να έχουν φυσιολογικό βάρος και να διατηρούν σε φυσιολογικά επίπεδα το σάκχαρο, τα λιπίδια αίματος και την αρτηριακή πίεση. Η σωστή επιλογή των τροφών σε συνδυασμό με τη συχνή σωματική δραστηριότητα βοηθούν στην επίτευξη των στόχων του ατόμου.

Υπάρχουν δέκα συγκεκριμένες τροφές, οι οποίες είναι σημαντικό να περιλαμβάνονται στο διαιτολόγιο ενός ατόμου με διαβήτη:

– Όσπρια
– Σκούρα πράσινα φυλλώδη λαχανικά (σπανάκι, μαρούλι, ραδίκι, μαϊντανός, άνιθος)
– Εσπεριδοειδή φρούτα (πορτοκάλι, λεμόνι, μανταρίνι, νεράντζι,)
– Γλυκοπατάτα
– Μούρα (βατόμουρα, φράουλες, μύρτιλα, γκότζι)
– Ντομάτα
– Ψάρια πλούσια σε ω-3 λιπαρά οξέα (σολομός, σκουμπρί, σαρδέλα, ρέγγα, κολιός κ.ά.)
– Δημητριακά ολικής αλέσεως (νιφάδες βρώμης, πλιγούρι βρώμης, καστανό ρύζι, ψωμί ολικής αλέσεως)
– Ανάλατοι ξηροί καρποί (καρύδια και αμύγδαλα) και λιναρόσπορος
– Άπαχο γάλα και γιαούρτι (ιδιαίτερα εμπλουτισμένα σε βιταμίνη D).

Οι τροφές αυτές είναι απαραίτητες για τη διαχείριση του διαβήτη καθώς έχουν χαμηλό γλυκαιμικό δείκτη, δηλαδή οι υδατάνθρακες που περιέχουν απορροφούνται αργά στην κυκλοφορία του αίματος, βοηθώντας στην καλύτερη ρύθμιση του σακχάρου. Είναι επίσης πλούσιες σε φυτικές ίνες, αντιοξειδωτικά, ασβέστιο, κάλιο, μαγνήσιο, βιταμίνη Α, C και Ε προάγοντας την υγεία του ατόμου.

Παρόλα τα ευεργετικά αποτελέσματά τους και τα συστατικά που περιέχουν συνιστάται να καταναλώνονται με μέτρο.

Οι πάσχοντες από σακχαρώδη διαβήτη τις ημέρες του Πάσχα ευλόγως ρωτούν για την διατροφή που πρέπει να ακολουθήσουν. Χρειάζεται να τηρήσουν το αυστηρό διαιτολόγιο που γνωρίζουν ή μήπως μπορούν να συμμετάσχουν στη γαστριμαργική απόλαυση των ημερών;

Ο θεράπων ιατρός οφείλει να ενημερώσει τον ασθενή για το τι μπορεί να κάνει, ώστε να περιορίσει τις επιπτώσεις από τις διαιτητικές παρεκτροπές που ενδεχομένως θα υπάρξουν.

Ειδικότερα, αυτά που θα πρέπει να προσέξουν οι διαβητικοί είναι η ποσότητα του γεύματος, ο τρόπος με τον οποίο θα είναι μαγειρεμένο, καθώς και τα υλικά που θα χρησιμοποιήσουν. Για παράδειγμα, το κατσίκι είναι λιγότερο παχύ από το αρνί, οπότε εάν μπορούν ας το προτιμήσουν. Εάν θέλουν να το συνοδεύσουν με πατάτες, καλό θα είναι να είναι ψητές, μαγειρεμένες χώρια από το κρέας και με ελαιόλαδο.

Επίσης, τόσο γενικότερα στις γιορτές όσο και καθημερινά, ένα μεγάλο πρόβλημα είναι οι ποσότητες του φαγητού που καταναλώνονται. Αν νομίζει κανείς ότι θα παρασυρθεί από την παρέα του, μπορεί να φάει μία σαλάτα χορταρικών πριν από το γεύμα και να πιει ένα ή δύο ποτήρια νερό στην αρχή, ώστε να μειώσει την πείνα του.

Όσον αφορά την μαγειρίτσα, για την παρασκευή της είναι καλό να χρησιμοποιηθεί μόνο το ασπράδι του αυγού και όχι ο κρόκος ή αντί για αυγολέμονο να προστεθεί γιαούρτι.

Για τα γλυκά των ημερών ο διαβητικός μπορεί να τα απολαύσει χρησιμοποιώντας γλυκαντικές ουσίες στην παρασκευή τους.

Τέλος, θα πρέπει να προσέξει την κατανάλωση αλκοόλ: ένα με δύο ποτήρια κρασί είναι αρκετά.

Καλές γιορτές και καλό Πάσχα!

Newer Posts

Older Posts

Blog

Πώς αυξάνεται η «καλή» χοληστερόλη στον οργανισμό μας

Έχω υπέρταση – Τι διατροφή θα πρέπει να ακολουθήσω;

Διατροφή

Διαβήτης: Ποιες τροφές βοηθούν στον έλεγχο του σακχάρου;

Μη-αμυλούχα λαχανικά

Βρώμη

Σολομός και άπαχο κρέας

Αμύγδαλα

Κρεμμύδι

Πράσινο τσάι

Φράουλες

Ποιες τροφές μας προστατεύουν από τις χαμηλές θερμοκρασίες τον χειμώνα

Υδατάνθρακες

Ζεστές σούπες

Ζεστά Ροφήματα

Όσπρια

Πικάντικα τρόφιμα – περισσότερο πιπέρι

Ξηροί Καρποί

Ξερά φρούτα

Τzίντζερ

Πράσινο Τσάι

Μπαχαρικά και καρυκεύματα

Προσοχή στο αλκοόλ

Γιατί δεν πρέπει να παραλείπουν το πρωινό οι διαβητικοί

Η χαμηλή σε υδατάνθρακες διατροφή βοηθά το μεταβολισμό

Ενεργοποιώντας τον μεταβολισμό για υγιές σωματικό βάρος

Διαβήτης: Η σωστή ποσότητα τροφής στην κατάλληλη ώρα

Ποσότητα

Συχνότητα

Διαβήτης: Οι 10 τροφές που δεν πρέπει να παραλείπονται

Σακχαρώδης διαβήτης: Διατροφικές συστάσεις για το Πάσχα

ΕΝΗΜΕΡΩΜΕΝΟΣ ΑΣΘΕΝΗΣ ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΥΓΕΙΑ

ΕΝΗΜΕΡΩΜΕΝΟΣ ΑΣΘΕΝΗΣ, ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΥΓΕΙΑ

ΝΟΜΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ

ΝΟΜΙΚΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ