Ένας από τους κυριότερους λόγους επίσκεψης στον γιατρό αποτελεί ο πόνος στο λαιμό, ο οποίος παρουσιάζεται ιδιαίτερα κατά τους χειμερινούς μήνες. Η νόσος που συχνότερα συνδέεται με αυτό είναι η φαρυγγίτιδα η οποία διακρίνεται σε οξεία και χρόνια ανάλογα με τη διάρκεια των συμπτωμάτων.
Όσον αφορά την οξεία φαρυγγίτιδα, πρόκειται για μια φλεγμονή που παρουσιάζεται υπό μορφή έντονου πόνου στη φαρυγγική κοιλότητα.
Τα αίτιά της είναι όμοια με αυτά του κοινού κρυολογήματος. Μπορεί να οφείλεται σε λοίμωξη από αδενοϊούς, από τον ιό Epstein- Barr ή ακόμη και στον ιό του έρπητα. Ιδιαίτερη σημασία έχει η φαρυγγίτιδα που οφείλεται στον στρεπτόκοκκο της ομάδας Α. Όταν προέρχεται από βακτήρια υπάρχει κίνδυνος πρόκλησης περιαμυγδαλικού αποστήματος, ρευματικού πυρετού ή μεταστρεπτοκοκκικής σπειραματονεφρίτιδας.
Συμπτώματα
Τα συμπτώματα είναι επίσης όμοια με αυτά του κοινού κρυολογήματος. Περιλαμβάνουν δηλαδή πυρετό, αίσθημα κόπωσης, δυσφαγία, έντονο πόνο στο φάρυγγα, δυσκολία στην κατάποση και κάποιες φορές αυχενική λεμφαδενοπάθεια.
Μπορεί όμως να ακολουθήσει μικροβιακή λοίμωξη, την οποία προκαλούν μικρόβια (όπως ο Στρεπτόκοκκος) που βρίσκονται φυσιολογικά στη στοματική κοιλότητα, λόγω πτώσης της άμυνας του οργανισμού. Σε τέτοια περίπτωση είναι απαραίτητη η αντιβιοτική αγωγή.
Σε περίπτωση έντονου πόνου κατά την κατάποση θα πρέπει ο ασθενής να λάβει αρχικά παυσίπονα και να πίνει άφθονα υγρά σε θερμοκρασία δωματίου, αποφεύγοντας παράλληλα τους ερεθιστικούς παράγοντες (κάπνισμα, ξηρή ατμόσφαιρα). Στην πλειοψηφία των περιπτώσεων, η φαρυγγίτιδα υποχωρεί σε λίγες ημέρες.
Αυτό που κυρίως θα πρέπει να ανησυχήσει τον ασθενή και να τον οδηγήσει στο γιατρό είναι η μεγάλη δυσκολία στη λήψη τροφής και υγρών καθώς και ο υψηλός πυρετός που επιμένει παρά τα αντιπυρετικά φάρμακα. Σε τέτοια περίπτωση η κλινική εξέταση θα καθορίσει την κατάλληλη αντιβιοτική αγωγή.
Σε περίπτωση πολλαπλών επεισοδίων οξείας φαρυγγοαμυγδαλίτιδας, θα πρέπει να ληφθούν εξετάσεις αίματος προς αποκλεισμό υποκείμενης νόσου, ενώ είναι πιθανό να χρειαστεί αμυγδαλεκτομή.
Θεραπεία
Η θεραπεία περιλαμβάνει μεταξύ άλλων χορήγηση φαρμάκων στο στοματοφάρυγγα, γαργάρες και παστίλιες για το λαιμό, ενώ συνιστάται ξεκούραση του ασθενούς, λήψη άφθονων υγρών και αν χρειαστεί αναλγητικά. Όταν υπάρχει ένδειξη βακτηριακής λοίμωξης ο πάσχων πρέπει να λάβει αντιβιοτική αγωγή.