Blog

Η γρίπη και το κρυολόγημα είναι δύο πολύ συχνές ασθένειες του αναπνευστικού συστήματος που μοιάζουν πολύ μεταξύ τους και μπορούν να προκαλέσουν παρόμοια συμπτώματα. Παρόλα αυτά, υπάρχουν ορισμένες διαφορές μεταξύ τους που λαμβάνονται υπόψη στη διάγνωση από τον γιατρό.

Η γρίπη είναι μια ιογενής νόσος που προκαλείται από τον ιό της γρίπης. Η λοίμωξη είναι συνήθως πιο σοβαρή από το κρυολόγημα και μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρές επιπλοκές, όπως πνευμονία, αλλά και στην επιδείνωση παθήσεων όπως η καρδιακή ανεπάρκεια και ο σακχαρώδης διαβήτης.

Αντίθετα, το  κοινό κρυολόγημα προκαλείται από ιούς διαφορετικούς από τους ιούς της γρίπης. Τα συμπτώματά του συνήθως είναι πιο ελαφρά, περιορίζονται στο ανώτερο αναπνευστικό (καταρροή, φτάρνισμα, πονόλαιμος), διαρκούν λιγότερο, ενώ σπάνια συμβαίνουν επιπλοκές.

Διαφορές γρίπης – κοινού κρυολογήματος*

*Πηγή: eody.gov.gr

Πότε πρέπει να απευθυνθούμε σε γιατρό;

Υπάρχουν κάποια συμπτώματα που όταν εμφανιστούν θα πρέπει άμεσα να επικοινωνήσουμε με τον γιατρό. Αυτά τα συμπτώματα είναι:

• υψηλός και παρατεινόμενος πυρετός
• δύσπνοια
• πόνος ή αίσθημα πίεσης στο στήθος
• λιποθυμικά επεισόδια
• σύγχυση
• πολλοί ή παρατεινόμενοι έμετοι

Όσον αφορά τα παιδιά, θα πρέπει να απευθυνθούμε στον παιδίατρο όταν υπάρχει:

• υψηλός και παρατεινόμενος πυρετός
• γρήγορη αναπνοή ή δυσκολία στην αναπνοή
• κυάνωση
• άρνηση για λήψη υγρών ή τροφής
• μειωμένη δραστηριότητα, υπνηλία
• διέγερση ή σπασμοί
• επανεμφάνιση του πυρετού ή επιδείνωση του βήχα ύστερα από βελτίωση των συμπτωμάτων της γρίπης καθώς και ενδεχόμενη επιδείνωση υποκείμενου χρόνιου νοσήματος (καρδιολογικού, αναπνευστικού, διαβήτη κλπ.)

Κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού και ιδίως την περίοδο των διακοπών είναι σύνηθες να εμφανίζεται μία σειρά από νοσήματα τα οποία οφείλονται σε λοίμωξη, όπως κρυολόγημα, ωτίτιδα και διαρροϊκά σύνδρομα.

Προς αποφυγή αρνητικών επιπτώσεων είναι σημαντικό η αιτιολογία και η εικόνα τους να διερευνάται από έναν ειδικό. Εντούτοις, συχνό φαινόμενο είναι πολλοί να προβαίνουν σε πρωτοβουλίες για την αντιμετώπιση των συμπτωμάτων, οι οποίες μπορεί να μην έχουν αποτέλεσμα – όπως η λήψη αντιβιοτικών χωρίς τη συμβουλή ειδικού – ενώ μπορούν και να επιδεινώσουν την κατάσταση.

Κρυολόγημα

Σε περιπτώσεις όπου εκδηλώνονται συμπτώματα όπως συνάχι, χαμηλός πυρετός, πονοκέφαλος, πονόλαιμος και πόνοι στους μυς και στα οστά πρόκειται – εάν δεν συντρέχουν και άλλοι παράγοντες –  για το κοινό κρυολόγημα. Αυτό οφείλεται σε μια ιογενή λοίμωξη που εμφανίζεται συχνά στο τέλος του καλοκαιριού και το φθινόπωρο. Περισσότερα από 200 είδη ιών προκαλούν το συγκεκριμένο σύνδρομο για το οποίο, αφού πρόκειται για ίωση δεν είναι δραστικά τα αντιβιοτικά.

Ωτίτιδα

Το μπάνιο στην πισίνα το καλοκαίρι και σπανιότερα στη θάλασσα προδιαθέτει για την αποκαλούμενη «ωτίτιδα των κολυμβητών». Πρόκειται για μια μικροβιακή φλεγμονή στον έξω ακουστικό πόρο που εκδηλώνεται με πόνο, ερυθρότητα και οίδημα και θεραπεύεται συνήθως με σταγόνες αντισηπτικού στον έξω ακουστικό πόρο.

Διαρροϊκά σύνδρομα

Το καλοκαίρι είναι συχνότερα τα διαρροϊκά σύνδρομα όπως και η γαστρεντερίτιδα (δηλαδή διάρροια που συνοδεύεται από εμέτους), διότι ευνοούνται από τις καιρικές συνθήκες, την ευκολία μετάδοσης και την κατανάλωση τροφίμων χωρίς καλή συντήρηση.

Αίτιο είναι κατά κανόνα πολλά είδη ιών γι’ αυτό και δεν πρέπει να χορηγούνται αντιβιοτικά. Καθώς προκαλείται αφυδάτωση από τη διάρροια, χρειάζεται λήψη πολλών υγρών από το στόμα, να αποφεύγονται το γάλα και τα σακχαρούχα αναψυκτικά, ενώ η διατροφή θα πρέπει να είναι ελαφρά.

Στην περίπτωση που η διάρροια υπερβεί σε διάρκεια τις 3 ημέρες ή εμφανιστεί υψηλός πυρετός, ή αίμα στα κόπρανα τότε είναι σημαντική η άμεση λήψη ιατρικής συμβουλής για το ενδεχόμενο της σαλμονέλας, για την οποία απαιτούνται ειδικά φάρμακα.

Ουρολοιμώξεις

Οι ουρολοιμώξεις είναι μια κατάσταση που δεν προκαλείται από το μπάνιο στη θάλασσα το καλοκαίρι, παρότι τείνει να επικρατεί λανθασμένα η αντίθετη άποψη. Σε γενικές γραμμές συμπτώματα κυστίτιδας όπως «κάψιμο στην ούρηση», συχνουρία και δυσουρία απαιτούν καλλιέργεια ούρων και συμβουλή από γιατρό για να χορηγηθεί η κατάλληλη θεραπεία.

Τσιμπήματα από έντομα

Μετά από τσίμπημα από κουνούπι η άλλα έντομα μπορεί να εμφανιστεί έντονη και εκτεταμένη ερυθρότητα γύρω από το τσίμπημα, όπως και πυρετός. Στην περίπτωση αυτή χρειάζεται ειδικό αντιβιοτικό γιατί έχει γίνει μόλυνση συνήθως από στρεπτόκοκκους ή σταφυλόκοκκους.

Κολπίτιδες

Το μπάνιο στη θάλασσα είναι δυνατόν στις γυναίκες και ιδιαίτερα σε όσες έχουν προδιάθεση, όπως οι παχύσαρκες και οι πάσχουσες από σακχαρώδη διαβήτη, να προκαλέσει κολπίτιδα από μύκητες με συμπτώματα που συχνά μοιάζουν με τα συμπτώματα της κυστίτιδας. Σε αυτά περιλαμβάνονται η επιτακτική και συχνή ενούρηση, ο πόνος και το τσούξιμο κατά την ενούρηση και ο πόνος τοπικά στο σημείο που βρίσκεται η ουροδόχος κύστη.

Η μυκητιασική κολπίτιδα απαιτεί ειδική αγωγή για την οποία η πάσχουσα πρέπει να συμβουλευτεί γυναικολόγο.

People photo created by freepik – www.freepik.com

Το κοινό κρυολόγημα, το οποίο είναι γνωστό και ως ρινοφαρυγγίτιδα, είναι μια εξαιρετικά μεταδοτική νόσος του ανώτερου αναπνευστικού συστήματος, η οποία οφείλεται σε έναν ή και περισσότερους ιούς. Μπορεί να το «κολλήσει» ο καθένας μας με οποιονδήποτε από τους γνωστούς τρόπους μετάδοσης όλων των ιών του αναπνευστικού (χειραψία, φιλί, σταγονίδια από βήχα ή φτάρνισμα) και ειδικά τους χειμερινούς μήνες, όπου ο συνωστισμός σε κλειστούς χώρους είναι συχνότερος.

Δεν πρόκειται όμως για μια ασθένεια που εμφανίζεται μόνο σε περιόδους έντονου κρύου, αλλά και το καλοκαίρι. Το «καλοκαιρινό κρυολόγημα» είναι ένας αδόκιμος όρος που χρησιμοποιείται για να σηματοδοτήσει ετερόκλητα νοσήματα, τα οποία μοιάζουν με το κοινό κρυολόγημα του χειμώνα.

Εκδηλώνεται συνήθως με πονόλαιμο, πόνους στα κόκκαλα και στο μυϊκό ιστό, καθώς και βήχα και μικρό πυρετό, τα οποία μπορεί να εμφανίζονται από κοινού ή μεμονωμένα. Μπορεί μάλιστα να συνυπάρξει και υψηλός πυρετός ή άλλα συμπτώματα από το αναπνευστικό σύστημα, την κοιλιά (πχ. κοιλιακό άλγος) ή και διάρροια.

Πώς προκαλείται

Τα λοιμώδη αίτια και οι μηχανισμοί που εμπλέκονται στην εμφάνιση του καλοκαιρινού κρυολογήματος, διαφέρουν με εκείνα του χειμώνα. Η παραμονή σε ανοικτούς χώρους αναγκαστικά λόγω των υψηλών θερμοκρασιών μειώνει την επίπτωση των αερογενώς μεταδιδόμενων λοιμωδών νοσημάτων. Το κολύμπι σε ακάθαρτα ύδατα, τα κακώς συντηρημένα κλιματιστικά, καθώς και οι υψηλές θερμοκρασίες που ευνοούν τον πολλαπλασιασμό λοιμογόνων παραγόντων στο νερό και στα τρόφιμα συγκαταλέγονται στους παράγοντες που μπορεί να συμβάλλουν στην εμφάνιση κρυολογήματος.

Πρόληψη

Για την πρόληψη του κρυολογήματος ο οργανισμός μας θα πρέπει να είναι καλά οχυρωμένος. Αυτό σημαίνει ότι η σωστή ενυδάτωση θα πρέπει είναι το αρχικό μας μέλημα. Ακολουθούν η ξεκούραση, αν αυτό κρίνεται απαραίτητο, η λήψη επιπλέον ποσότητας βιταμίνης C σε οποιαδήποτε μορφή (εσπεριδοειδή, χυμοί φρούτων ακόμη κι ένα βιταμινούχο σκεύασμα από το φαρμακείο), τα αντιπυρετικά αν η θερμοκρασία σώματος ξεπερνά τους 38 βαθμούς Κελσίου και τέλος η αποφυγή παραμονής μας σε κλειστό χώρο.

Τέλος, δεν θα πρέπει να αμελείται το καλό πλύσιμο των χεριών και των τροφίμων, το καλό ψήσιμο των τροφών, η αποφυγή κατανάλωσης μη παστεριωμένων γαλακτοκομικών προϊόντων ή και αμφιβόλου προέλευσης ποτών ή πάγου, ενώ μετά την κολύμβηση σημαντικό είναι και το πλύσιμο χεριών ποδιών και σώματος.

Photo credit: Freepik

Η οξεία ρινοφαρυγγίτιδα, γνωστή και ως κοινό κρυολόγημα, αποτελεί την πιο συχνή μορφή λοίμωξης του αναπνευστικού συστήματος, ιδιαίτερα κατά τη χειμερινή περίοδο.

Η εμφάνισή της οφείλεται σε λοίμωξη από διάφορους ιούς και για το λόγο αυτό ο ανθρώπινος οργανισμός αδυνατεί να αναπτύξει ανοσία κατά της ασθένειας. Αυτό συμβαίνει διότι τα αντισώματα που δημιουργούνται έναντι του ενός ιού δεν μπορούν να προστατεύσουν από τον επόμενο υπεύθυνο.

Η μετάδοση της νόσου γίνεται είτε με τα σταγονίδια που εκπέμπει ένας άρρωστος με το φτάρνισμα, το βήχα ή και την ομιλία, τα οποία ταξιδεύουν με μεγάλη ταχύτητα στον αέρα, είτε μέσω επαφής με μολυσμένη επιφάνεια από σάλιο με τα χέρια μας που στη συνέχεια θα το μεταφέρουν στη μύτη.

Συμπτώματα

Μετά από την αρχική λοίμωξη η περίοδος επώασης του ιού κυμαίνεται στις 8 με 12 ώρες.
Τα συμπτώματα μπορεί να εμφανισθούν συνήθως μετά από 10-12 ώρες ή μπορεί να ξεκινήσουν μετά από 2 με 5 μέρες από τη μόλυνση. Σε αυτά περιλαμβάνονται:

– Βήχας από ήπιος έως πολύ έντονος
– Πονόλαιμος
– Φτάρνισμα
– Ρινική καταρροή
– Αίσθημα απόφραξης της μύτης με δυσκολία στην αναπνοή
– Αδυναμία ή και μυαλγίες
– Πονοκέφαλος
– Ανορεξία
– Πυρετός

Τα συμπτώματα συνήθως διαρκούν λίγες μέρες αλλά σε μερικές περιπτώσεις μπορεί να διαρκέσουν 7-14 μέρες, με τον βήχα συνήθως να υποχωρεί τελευταίο.

Τα άτομα των οποίων η γενική κατάσταση δεν είναι καλή ή που πάσχουν και από άλλες αρρώστιες που επηρεάζουν την άμυνα του οργανισμού, είναι πολύ ευαίσθητα στα κρυολογήματα, ενώ ακόμη τα συμπτώματα και γενικά η νόσος εμφανίζονται σχετικά πιο βαριά, αυξάνοντας παράλληλα την πιθανότητα σοβαρών επιπλοκών.

Οι επιπλοκές, εάν συμβούν, αφορούν περισσότερο τους πολύ ηλικιωμένους, τους πολύ νεαρούς ή εκείνους που έχουν εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα. Μπορεί μάλιστα να εμφανιστούν και δευτερογενείς βακτηριακές λοιμώξεις οδηγώντας σε ιγμορίτιδα, λοίμωξη του αυτιού, πνευμονία, χρόνια βρογχίτιδα, φαρυγγίτιδα και λαρυγγίτιδα.

Αντιμετώπιση

Η καλύτερη αντιμετώπιση της ρινοφαρυγγίτιδας είναι η πρόληψη. Σε γενικές γραμμές συνίσταται η αποφυγή της επαφής με άτομο που νοσεί ή με μολυσμένο υλικό που περιέχει τον ιό. Επιπλέον, πρέπει να γίνεται συχνά πλύση των χεριών, να αποφεύγουμε να πιάνουμε συχνά το πρόσωπο, τη μύτη και το στόμα, ενώ σε χώρους με πολλά άτομα να αποφεύγονται οι χειραψίες και τα φιλιά. Στην αντίθετη περίπτωση τα χέρια και το πρόσωπο θα πρέπει να πλένονται καλά.

Η θεραπεία συνήθως στοχεύει να καταπολεμήσει τα συμπτώματα καθώς είναι αναποτελεσματική ενάντια στον ιό. Η αντιμετώπιση της ασθένειας βασίζεται στο ανοσοποιητικό σύστημα, ενώ η καλή ενυδάτωση, η αποφυγή καταπόνησης και κούρασης, τα αναλγητικά και τα αντιπυρετικά είναι ορισμένα από τα μέτρα που μπορεί να βοηθήσουν.

Μετά τις πρώτες αυξομοιώσεις της θερμοκρασίας το φθινόπωρο εγκαταστάθηκε πλέον και επίσημα. Και αμέσως φαίνονται και οι πρώτες ασήμαντες ή όχι επιπτώσεις στην υγεία μας. Βήχας, φτάρνισμα, μικρός πυρετός, συνάχι. Όλα σημάδια του κοινού κρυολογήματος.

Τι είναι όμως αυτό που προκαλεί το κοινό κρυολόγημα; Πώς αντιμετωπίζεται; Και τι μπορούμε να κάνουμε για να προστατευτούμε;

Το κοινό κρυολόγημα λοιπόν είναι οντότητα που οφείλεται σε έναν ή και περισσότερους ιούς. Μεταδίδεται με τους γνωστούς τρόπους μετάδοσης όλων των ιών του αναπνευστικού (χειραψία, φιλί, σταγονίδια από βήχα ή φτάρνισμα) και βέβαια κάτι τέτοιο ενισχύεται τώρα με την παρουσία των παιδιών στα σχολεία. Συνωστισμός σε χώρους με πολύ κόσμο ή και η υποβάθμιση συνθηκών υγιεινής σε αυτούς αποτελούν δυσεπίλυτα προβλήματα.

Ποιοι είναι όμως οι τρόποι αντιμετώπισης ενός κοινού κρυολογήματος;

Πρώτα πρώτα θα πρέπει ο οργανισμός μας να είναι καλά οχυρωμένος απέναντι σε κάτι τέτοιο. Σωστή ενυδάτωση, άφθονα υγρά δηλαδή, είναι το αρχικό μας μέλημα. Ακολουθούν η ξεκούραση, αν αυτό κρίνεται απαραίτητο, η λήψη επιπλέον ποσότητας βιταμίνης C σε οποιαδήποτε μορφή (εσπεριδοειδή, χυμοί φρούτων ακόμη κι ένα βιταμινούχο σκεύασμα από το φαρμακείο), τα αντιπυρετικά αν η θερμοκρασία σώματος ξεπερνά τους 38 βαθμούς Κελσίου και τέλος η αποφυγή παραμονής μας σε κλειστό χώρο.