Blog

Diabetes-1.jpg

Του Ανδρέα Μελιδώνη για την «Εφημερίδα των Συντακτών»

Εκτιμάται ότι μέχρι το 2025 οι διαβητικοί θα ξεπεράσουν τα 600 εκατομμύρια. Θα μπορούσε άραγε αυτή η πρόβλεψη να ακυρωθεί;

Εν έτει 2015 ο σακχαρώδης διαβήτης θεωρείται το πιο σοβαρό χρόνιο νόσημα στην Ευρώπη, ενώ στις ΗΠΑ χαρακτηρίστηκε το πιο επικίνδυνο μαζί με την υπέρταση και τη στεφανιαία νόσο.

Πρόκειται για μια μεταβολική νόσο που χαρακτηρίζεται από διαταραχές στον μεταβολισμό της γλυκόζης (του σακχάρου δηλαδή), με συνέπεια αυξημένα επίπεδα σακχάρου στο αίμα, δηλαδή υπεργλυκαιμία. Υπεύθυνη ορμόνη για τον μεταβολισμό της γλυκόζης στον οργανισμό είναι η ινσουλίνη. Στον διαβήτη έχουμε είτε διαταραχή στην έκκριση της ινσουλίνης από το πάγκρεας, είτε διαταραχή στη δράση της ινσουλίνης στους ιστούς, είτε και τα δύο. Ακραία εκδοχή της διαταραχής έκκρισης ινσουλίνης είναι ο διαβήτης τύπου Ι με ολοσχερή έλλειψη ινσουλίνης, ενώ ο διαβήτης τύπου ΙΙ (το 90% του διαβήτη) χαρακτηρίζεται κυρίως από τη διαταραχή στη δράση της ινσουλίνης (ινσουλινοαντίσταση).

Δεδομένα από αμερικανικές μελέτες δείχνουν ότι ο γνωστός διαβήτης στις ΗΠΑ είναι περίπου στο 8,5%, ο μη γνωστός διαβήτης εκτιμάται ότι είναι στο 3,5%, ενώ ο προδιαβήτης αγγίζει το 36%. Δηλαδή μιλάμε για ένα σύνολο του πληθυσμού πάνω από 50% που πάσχουν από διαταραχή του μεταβολισμού της γλυκόζης.

Σε αναπτυσσόμενες χώρες από την άλλη, όπως η Κίνα για παράδειγμα, ο γνωστός διαβήτης είναι στο 3,5%, ο μη γνωστός στο 8,5%, ενώ ο προδιαβήτης αγγίζει το 50%, σύμφωνα με εξαιρετικά πρόσφατες μελέτες. Το ίδιο ισχύει και για την Ινδία και όλες τις αναπτυσσόμενες χώρες που έχουν αρχίσει και ακολουθούν το δυτικό πρότυπο διατροφής.

Στη χώρα μας οι τελευταίες μελέτες δείχνουν ότι τα ποσοστά του διαβήτη αγγίζουν το 9%-9,5%. Εκτιμάται, λοιπόν, ότι διαβήτη έχει σήμερα το 10% περίπου των Ελλήνων. Το σημαντικό όμως στον διαβήτη δεν είναι τόσο η επιδημική τάση ανάπτυξής του όσο οι χρόνιες επιπλοκές που συνοδεύουν τη νόσο.

Ο διαβήτης είναι το πρώτο αίτιο τύφλωσης των ενηλίκων, πρώτο αίτιο νεφρικής ανεπάρκειας που χρήζει αιμοκάθαρσης, πρώτο αίτιο εμφράγματος και εγκεφαλικού επεισοδίου, πρώτο αίτιο ακρωτηριασμού των κάτω άκρων, πρώτο αίτιο στυτικής δυσλειτουργίας.

Βέβαια, για όλα αυτά ενοχοποιείται ο αρρύθμιστος διαβήτης. Το ρυθμισμένο σάκχαρο αποτελεί το αλεξικέραυνο για την αποτροπή των χρόνιων επιπλοκών.

Το πλήρες άρθρο δημοσιεύτηκε στο efsyn.gr.
Photo credit: AlishaV / Source / CC BY

Diabetes-1.jpg

3 Απριλίου, 2015 Angelos KlitsasΔιαβήτης0

Όταν καταναλώνουμε τρόφιμα που περιλαμβάνουν υδατάνθρακες, αυτά με τη σειρά τους διασπώνται από το πεπτικό σύστημα και μετατρέπονται σε γλυκόζη για την παροχή ενέργειας στα κύτταρα του σώματος.

Η γλυκόζη στη συνέχεια εισέρχεται στην κυκλοφορία του αίματος, με τον οργανισμό να αντιλαμβάνεται πως έγινε μια αύξηση στα επίπεδά της. Το πάγκρεας, ως αποτέλεσμα, ξεκινά να εκκρίνει μια ορμόνη που ονομάζεται ινσουλίνη, η οποία βοηθά τη γλυκόζη να εισέλθει από το αίμα στα κύτταρα.

Ο μηχανισμός αυτός όμως υπολειτουργεί όταν το άτομο πάσχει από σακχαρώδη διαβήτη. Πρόκειται για μια χρόνια νόσο όπου το σώμα δεν είναι σε θέση να χρησιμοποιήσει αποτελεσματικά τη γλυκόζη που λαμβάνουμε από τα τρόφιμα για τη μετατροπή της σε ενέργεια. Χαρακτηρίζεται από αύξηση της συγκέντρωσης του σακχάρου στο αίμα (υπεργλυκαιμία) και διαταραχή του μεταβολισμού της γλυκόζης, είτε ως αποτέλεσμα ελαττωμένης έκκρισης της ινσουλίνης από το πάγκρεας, είτε λόγω ελάττωσης της ευαισθησίας των κυττάρων του σώματος στην ινσουλίνη.

Ο τρόπος με τον οποίο εκδηλώνεται η νόσος, εξαρτάται από πολλούς παράγοντες και κυρίως από τον τύπο του διαβήτη. Οι κύριοι τύποι σακχαρώδους διαβήτη είναι ο διαβήτης τύπου 1, ο διαβήτης τύπου 2 και ο διαβήτης της κύησης. Γενικά ο τύπος 1 είναι αυτός που είναι πιθανότερο να εκδηλωθεί ξαφνικά (και σε μικρότερη ηλικία), με τα θορυβώδη συμπτώματα της οξείας επιπλοκής του (διαβητική κετοξέωση), ενώ ο τύπος 2 συνήθως ακολουθεί πιο ήπια-ύπουλη πορεία ή μπορεί να είναι ακόμα και τελείως ασυμπτωματικός.

Στο παρακάτω βίντεο ο βρετανικός οργανισμός Diabetes UK εξηγεί το πως γίνεται η επεξεργασία των τροφών από το σώμα μας προκειμένου να μετατραπούν σε ενέργεια για όλα τα κύτταρα του οργανισμού, καθώς και το τι συμβαίνει όταν το σύστημα αυτό δεν λειτουργεί λόγω του σακχαρώδους διαβήτη.

Photo credit: AlishaV / Foter / CC BY

Diabetes-card1.png

22 Δεκεμβρίου, 2014 Angelos KlitsasΔιαβήτης0

Συνέντευξη του αναπληρωτή καθηγητή Παθολογίας Νικόλαου Παπάνα στην Εύα Ντελιδάκη για το kartadiaviti.gr

 

Γιατί χρειάζεται η πληροφόρηση του κοινού σχετικά με το σακχαρώδη διαβήτη;

Η πληροφόρηση χρειάζεται για δύο λόγους: πρώτον, επειδή ο σακχαρώδης διαβήτης είναι ιδιαίτερα συχνός και δεύτερον, επειδή, στην αρχή τουλάχιστον, δεν εκδηλώνονται συμπτώματα. Έτσι, μπορεί ένας άνθρωπος να έχει σακχαρώδη διαβήτη χωρίς καμία ενόχληση, ενώ τα «κλασικά» συμπτώματα (δίψα, πείνα, αυξημένη αποβολή ούρων, αδυναμία, κόπωση, απώλεια βάρους και θολή όραση) μπορεί να καθυστερήσουν πολύ. Η ανυπαρξία λοιπόν των συμπτωμάτων συνεπάγεται την καθυστέρηση της διάγνωσης, εκτός, βέβαια, αν γίνει έγκαιρος προληπτικός έλεγχος με απλή εξέταση αίματος.

Σε ποιους πρέπει να απευθύνεται η πληροφόρηση του κοινού;

Η πληροφόρηση πρέπει να απευθύνεται σε όλους. Ιδιαίτερα όμως πρέπει να στοχεύει δύο ομάδες. Η πρώτη ομάδα περιλαμβάνει τα άτομα υψηλού κινδύνου στα οποία ανήκουν εκείνα με ένα η περισσότερα από τα εξής: παχυσαρκία, πρόσφατη αύξηση σωματικού βάρους, ιστορικό σακχαρώδους διαβήτη κατά την εγκυμοσύνη ή γέννηση υπέρβαρου μωρού, συγγενείς πρώτου βαθμού με σακχαρώδη διαβήτη, καθιστική ζωή και έλλειψη άσκησης, ιδίως σε ηλικία μετά τα 45 έτη.

Η δεύτερη ομάδα περιλαμβάνει τα άτομα με διεγνωσμένο σακχαρώδη διαβήτη. Σε αυτούς χρειάζεται να δοθεί έμφαση στην πρόληψη των χρόνιων επιπλοκών από τα μάτια, τα πόδια, νεφρά, την καρδιά κ.ά. Είναι πραγματικά κρίμα άνθρωποι με γνωστό σακχαρώδη διαβήτη να αρκούνται σε μια (όχι πάντα επαρκή) μέτρηση της γλυκόζης τους, χωρίς να γνωρίζουν ότι χρειάζεται πρόγραμμα τακτικής ιατρικής παρακολούθησης, καθώς και έγκαιρης διάγνωσης και παρακολούθησης επιπλοκών.

Ποιο το περιεχόμενο της ενημέρωσης;

Στα άτομα του γενικού πληθυσμού ο στόχος της ενημέρωσης είναι η ενθάρρυνση της άσκησης και της υγιεινής διατροφής, η αποφυγή της παχυσαρκίας και η σκοπιμότητα περιοδικής προληπτικής εξέτασης γλυκόζης αίματος, ιδίως στα άτομα υψηλού κινδύνου. Στα άτομα με σακχαρώδη διαβήτη χρειάζεται ευαισθητοποίηση ότι πρέπει να παρακολουθούνται συστηματικά για την πρόληψη χρόνιων επιπλοκών, ότι χρειάζεται αυστηρή ρύθμιση της αρτηριακής πίεσης, της χοληστερόλης και των τριγλυκεριδίων του ορού και ότι επιβάλλεται η διακοπή του καπνίσματος.

Πώς μπορούν να συμβάλουν τα μέσα μαζικής ενημέρωσης;

Τα μέσα μαζικής ενημέρωσης μπορούν να συμβάλουν αποφασιστικά στη διαφώτιση του κοινού, συμπεριλαμβανομένων των δύο ομάδων που προαναφέρθηκαν. Το πρόγραμμα ενημέρωσης μπορεί να υλοποιηθεί με τα εξής: α) έκδοση ενημερωτικών φυλλαδίων, β) δημοσιεύματα στον τύπο με σκοπό την ενημέρωση σχετικά με σημαντικές νέες θεραπευτικές ή διαγνωστικές εξελίξεις, γ) ολιγόλεπτα ενημερωτικά μηνύματα για χρήση στην τηλεόραση και/ή στο ραδιόφωνο, δ) εξορμήσεις ενημέρωσης του κοινού για την ανάγκη προληπτικών εξετάσεων, ε) δημοσιογραφική κάλυψη των κυριότερων ευρημάτων ιατρικών συνεδρίων και ημερίδων.

Πώς μπορεί να βελτιωθεί η εκστρατεία ενημέρωσης;

Η ενημέρωση μπορεί να βελτιωθεί με τη στενότερη και σταθερότερη συνεργασία μεταξύ ιατρικού κόσμου και μέσων μαζικής ενημέρωσης. Χρειάζεται συμμαχία των δύο αυτών φορέων για καλύτερη πληροφόρηση του κοινού, η οποία θα υπηρετήσει τον έγκαιρο προληπτικό έλεγχο και την έγκαιρη αναζήτηση ιατρικής βοήθειας. Για παράδειγμα, θα μπορούσαν να καθιερωθούν συχνότερες σύντομες ενημερωτικές τηλεοπτικές εκπομπές.

Επίσης θα μπορούσε να υπάρχει πιο γενναιόδωρη δημοσιογραφική προβολή των κύριων μηνυμάτων που προκύπτουν από τοπικά αλλά και διεθνή ιατρικά συνέδρια και ημερίδες. Κατά τη δημοσιοποίηση αυτών των ευρημάτων χρειάζεται, βέβαια, συνεργασία με την ιατρική κοινότητα, για να διασφαλιστεί ότι δεν παρερμηνεύονται τα μηνύματα με την απλούστερη διατύπωσή τους. Τέλος ωφέλιμη θα ήταν ο από κοινού με τους ιατρούς σχεδιασμός και η διοργάνωση εκδηλώσεων ενημέρωσης σε δημόσιους χώρους (π.χ. μέτρηση γλυκόζης).

Πηγή: kartadiaviti.gr


pulse-818378_1280.jpg

28 Μαΐου, 2014 Angelos KlitsasΆρθρα0

Το δέρμα είναι το μεγαλύτερο όργανο του σώματός μας που έρχεται σε άμεση επαφή με το περιβάλλον. Για ακριβώς αυτό τον λόγο διαθέτει ορισμένες ιδιότητες που είναι απαραίτητες για την επιβίωση μας. Είναι αδιαπέραστο από μικροοργανισμούς και χημικές ουσίες, δεν επιτρέπει την προς τα έξω απώλεια υγρών και προστατεύει από τη βλαπτική δράση της υπεριώδους ακτινοβολίας, αποτελώντας έναν μη ειδικό μηχανισμό άμυνας.

Ακριβώς όπως το υγιές δέρμα μπορεί να συμβάλλει στην διατήρηση της υγείας μας, έτσι και η κατάσταση μας μπορεί να αντανακλάται στο δέρμα μας. Ορισμένες αλλαγές σε αυτό μπορούν να προειδοποιήσουν για κάποια υποβόσκουσα πάθηση.

Αλλεργίες

Με τον όρο αλλεργία εννοείται η παθολογική κατάσταση κατά την οποία ο οργανισμός αντιδρά απέναντι σε αβλαβείς περιβαλλοντικές ουσίες, που ονομάζονται αλλεργιογόνα.

Τα εξανθήματα που εμφανίζονται στο δέρμα και ο κνησμός, συχνά οφείλονται σε κάποια αλλεργία. Τέτοιες μπορεί να είναι τροφικές αλλεργίες, αλλεργίες που οφείλονται σε φάρμακα, σε έντομα κλπ. Πολλές φορές μάλιστα, επειδή το εξάνθημα μπορεί να εμφανιστεί αρκετή ώρα μετά την επαφή με το αλλεργιογόνο, είναι δύσκολο να εντοπιστεί το αίτιο για την αλλεργία. Για αυτό και σε άτομα που υποφέρουν από αλλεργίες συστήνονται ειδικά τεστ ώστε να εντοπιστεί και να αποφεύγεται η επαφή με το αλλεργιογόνο αίτιο.

Έρπης ζωστήρας

Ο έρπης ζωστήρας η πιο συνηθισμένη του μορφή εμφανίζεται με τη μορφή φυσαλιδώδους εξανθήματος που «ζώνει» (εξού και το όνομά του) τη μια πλευρά του σώματος, σημειώνοντας πόνο ή και έντονο κνησμό. Εμφανίζεται σε όσους έχουν νοσήσει στο παρελθόν από ανεμοβλογιά διότι πρόκειται για τον ίδιο ιό και συνήθως πυροδοτείται σε άτομα με εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα. Εάν η αναγνώριση του προβλήματος και η θεραπεία καθυστερήσει, σε σπάνιες περιπτώσεις μπορεί να υπάρξουν σοβαρές επιπλοκές  σε άτομα με κακή λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος, όπως  απώλεια όρασης η ακοής.

Υποθυρεοειδισμός

Ο υποθυρεοειδισμός είναι μια διαταραχή του θυρεοειδούς κατά την οποία ο αδένας  εργάζεται λιγότερο σε σχέση με τις ανάγκες του οργανισμού, δηλαδή υπάρχει μειωμένη παραγωγή των θυρεοειδικών ορμονών. Η πάθηση είναι δυνατόν να εξελιχθεί σταδιακά και ανεπαίσθητα, με αποτέλεσμα να πάσχει κάποιος για χρόνια και να μην το ξέρει.

Οι γυναίκες με υποθυρεοειδισμό συνήθως παραπονιούνται για αδικαιολόγητη κούραση, άγχος, μη αντοχή στο κρύο και τη ζέστη αλλά και για εύθραυστα νύχια και μαλλιά, καθώς και για ξηρό, άτονο, σταχτιάς απόχρωσης δέρμα. Επίσης άτομα με προχωρημένο υποθυρεοειδισμό ίσως παρατηρήσουν πάχυνση του δέρματος στις κνήμες τους. Τα συμπτώματα αυτά ωστόσο περιορίζονται όταν ελεγχθεί η λειτουργία του θυρεοειδούς.

Διαβήτης

Ο σακχαρώδης διαβήτης είναι πάθηση που χαρακτηρίζεται από υψηλές τιμές γλυκόζης στο αίμα (το απλό σάκχαρο που δίνει ενέργεια στα κύτταρα του ανθρώπινου οργανισμού). Ο διαβήτης αναπτύσσεται όταν ο οργανισμός δεν παράγει ή δεν χρησιμοποιεί αποτελεσματικά μια ορμόνη που ονομάζεται ινσουλίνη, η οποία βοηθά στην απομάκρυνση του πλεονάσματος γλυκόζης από το αίμα.

Ακόμα και πριν διαγνωστούν υψηλά επίπεδα σακχάρου στο αίμα, το δέρμα μπορεί να προειδοποιήσει για την ύπαρξη διαβήτη με μία δερματική κατάσταση που ονομάζεται λιποειδική νεκροβίωση. Τα υψηλά επίπεδα σακχάρου στο αίμα οδηγούν σε αλλαγές στα αιμοφόρα αγγεία του δέρματος με αποτέλεσμα τη δημιουργία κηλίδων, οι οποίες στην αρχή έχουν θαμπό, κόκκινο χρώμα και στη συνέχεια το δέρμα στο σημείο γυαλίζει και η κηλίδα αποκτά μωβ περίγραμμα. Περιοχές με υπερμελάγχρωση ή πιο σκούρο δέρμα επίσης μπορεί να υποδηλώνουν την ύπαρξη διαβήτη.

Καθώς η πάθηση εξελίσσεται, το αυξημένο σάκχαρο μπορεί να παρεμποδίσει την προστατευτική ιδιότητα φραγμού του δέρματος. Επιπλέον, καθώς διαταράσσεται η κυκλοφορία του αίματος και η αίσθηση στα άκρα, ο ασθενής κινδυνεύει από μολύνσεις. Για το λόγο αυτό τα άτομα που πάσχουν από διαβήτη, πρέπει να ελέγχουν καθημερινά τα πέλματά τους για πιθανά κοψίματα και πληγές με σκοπό την αποφυγή επιπλοκών.

Ηπατικές παθήσεις

Το ήπαρ είναι ένα όργανο υπεύθυνο για πολλές λειτουργίες όπως η αποθήκευση και το φιλτράρισμα του αίματος, η παραγωγή χολής, ο μεταβολισμός λιπών και ζαχάρων και η κατασκευή ενώσεων που ελέγχουν τον όγκο και την πήξη του αίματος. Στις παθήσεις του ήπατος περιλαμβάνονται η ηπατίτιδα, η κίρρωση και τα αποστήματα, ενώ ο ίκτερος είναι από τα πιο συνηθισμένα προβλήματα του.

Με το δέρμα σχετίζονται η έντονη φαγούρα που μπορεί σε κάποιες περιπτώσεις να είναι σύμπτωμα κίρρωσης του ήπατος ή ηπατίτιδας, ενώ η ηπατίτιδα C μπορεί επίσης να προκαλέσει την εμφάνιση υπερυψωμένων κόκκινων περιοχών στα πόδια.

Υψηλή Χοληστερόλη

Η χοληστερόλη είναι μία λιπαρή ουσία, η οποία αποτελεί βασικό συστατικό των λιποπρωτεϊνικών συμπλοκών που σχηματίζουν τις κυτταρικές μεμβράνες. Είναι αναγκαία για τον οργανισμό, καθώς αποτελεί πρόδρομη ουσία μιας σειράς ορμονών. Επίσης ένα από τα παράγωγά της (7-διυδροχοληστερόλη), μετατρέπεται σε βιταμίνη D με την επίδραση του ηλιακού φωτός στο δέρμα.

Τα άτομα με μη ελεγχόμενη υψηλή χοληστερόλη μπορούν να εμφανίσουν εναπόθεση λίπους γύρω από τα μάτια, που εμφανίζεται με τη μορφή κίτρινων εξογκωμάτων, γνωστών και ως ξανθελάσματα. Συνήθως εμφανίζονται σε ανθρώπους με αυξημένη χοληστερόλη ή τριγλυκερίδια που οφείλεται σε γενετική διαταραχή (όπως η οικογενειακή υπερχοληστερολαιμία)  ή σε ηπατική διαταραχή (όπως η πρωτοπαθής χολική κίρρωση).

Σύνδρομο Πολυκυστικών Ωοθηκών

Το Σύνδρομο των Πολυκυστικών Ωοθηκών (ΣΠΩ) είναι μια συχνή ορμονική διαταραχή που η διάγνωσή της γίνεται στις έφηβες ή στην ηλικία των 20 – 30 ετών, ενώ δεν έχει και γνωστή παθογένεια.

Εάν εμφανιστεί αύξηση της τριχοφυΐας στο πρόσωπο ή κυστική ακμή που αντιστέκεται στις παραδοσιακές θεραπείες της ακμής, το δέρμα ίσως προειδοποιεί  για την ύπαρξη πολυκυστικών ωοθηκών. Σε αυτή την περίπτωση πρέπει να ελεγχθεί ο κύκλος, το ιστορικό και τα επίπεδα των ορμονών.

Δερματικός Ερυθηματώδης Λύκος

Ο λύκος είναι μια χρόνια φλεγμονώδης αυτοάνοση πάθηση που χαρακτηρίζεται από ένα ευρύτατο φάσμα κλινικών εκδηλώσεων και από την παρουσία στο αίμα μιας πληθώρας αυτοαντισωμάτων. Μπορεί να προσβάλει όχι μόνο τις αρθρώσεις και τους μυς, αλλά και το δέρμα, τα νεφρά, το νευρικό σύστημα, τους πνεύμονες, την καρδιά και τα αιμοποιητικά όργανα.

Για κάποιους ανθρώπους, οι στρογγυλές  κηλίδες στο δέρμα είναι τα πρώτα συμπτώματα που υποδεικνύουν την ύπαρξη Δερματικού Ερυθηματώδους Λύκου – έναν από τους διάφορους τύπους του. Οι περισσότεροι ασθενείς με λύκο θα αναπτύξουν κάποιο δερματικό σύμπτωμα κάποια στιγμή της ζωής τους, συχνά στις περιοχές που εκτίθενται στον ήλιο. Για τους πάσχοντες ο ήλιος είναι ακόμα πιο βλαβερός που σημαίνει ότι η σωστή και τακτική χρήση αντηλιακού και η φωτοπροστασία είναι ακόμα πιο σημαντική.

Photo credit: rosmary / Foter / CC BY 2.0

file0003508759631.jpg

5 Μαρτίου, 2014 Angelos KlitsasΔιαβήτης0

Η διαβητική κετοξέωση (ΔΚΟ) είναι μία σοβαρή επιπλοκή του διαβήτη τύπου 1. Ο ασθενής μετά από κάποιο γεγονός που απορρυθμίζει το σάκχαρό του (λοίμωξη, τραυματισμός, στρες, καρδιακή προσβολή, εγκεφαλικό επεισόδιο, χειρουργική επέμβαση), δεν προσαρμόζει τη δόση ινσουλίνης ανάλογα, με αποτέλεσμα την απότομη απορρύθμιση του σακχάρου και την εμφάνιση κέτωσης, δηλαδή την συσσώρευση στον οργανισμό κετονικών σωμάτων ως αποτέλεσμα του κακού μεταβολισμού.

Πριν από την εμφάνισή της κέτωσης προηγούνται για μια ή περισσότερες ώρες, πολυουρία, πολυδιψία, κόπωση, ναυτία και έμετοι και τελικά εμφανίζεται λήθαργος, που εξελίσσεται σε κώμα. Ο ασθενής μπορεί να παρουσιαστεί σε κώμα ή με διαταραγμένο το νοητικό επίπεδο, αναπνέει γρήγορα και αποπνέει οξόνη (εκπνοή με χαρακτηριστική οσμή). Η υπόταση και η ταχυκαρδία είναι σημεία βαριάς αφυδάτωσης και απώλειας ηλεκτρολυτών. Ανάμεσα στα συμπτώματα περιλαμβάνονται επίσης η εμφάνιση υψηλών επιπέδων σακχάρου στο αίμα (>240 mg/dL [> 13,3 mmol/L]), κετόνες στα ούρα, μειωμένη όρεξη, καθώς και εξάψεις.

Θεραπεία

Η θεραπεία στηρίζεται σε ορισμένους άξονες. Αυτοί είναι η αντικατάσταση των υγρών, η υποκατάσταση της ινσουλίνης, η αντικατάσταση του καλίου και των φωσφορικών και η θεραπεία πιθανής υποκείμενης λοίμωξης.

Ο ασθενής είναι σημαντικό να αντιληφθεί τη διαβητική κέτωση και να μεταφερθεί επειγόντως στο νοσοκομείο, διότι αλλιώς κινδυνεύει η ζωή του. Επιπλέον είναι βασικό να γνωρίζει ότι κύριο πρόβλημα από την κέτωση είναι ουσιαστικά η αφυδάτωση. Συνεπώς το πρώτο βήμα της θεραπείας είναι η εντατική χορήγηση ενδοφλεβίων υγρών, ενώ για τη ρύθμιση του σακχάρου αίματος δεν χρειάζονται υψηλές δόσεις ινσουλίνης. Μόλις τα επίπεδα της γλυκόζης επανέλθουν, θα πρέπει να ληφθεί μέριμνα για την αντιμετώπιση της εμφανιζόμενης υποκαλιαιμίας.

Πρόγνωση

Για να προληφθεί η εμφάνισή της ο ασθενής θα πρέπει να προβαίνει στα εξής:

– Να παίρνει πάντα την ινσουλίνη του, ακόμα και όταν δεν μπορεί να φάει.
– Να ελέγχει το σάκχαρο στο αίμα τουλάχιστον μία φορά την ημέρα και κατά προτίμηση περισσότερες από μία φορές. Να καταγράφει τις χρονικές στιγμές των μετρήσεων και τα επίπεδα γλυκόζης.
– Να ελέγχει τα ούρα για κετόνες όποτε το σάκχαρο στο αίμα είναι υψηλότερο από 240 mg dL (13,3 mmol/L) ή αισθάνεται αδιαθεσία.
– Να καλέσει γιατρό όταν έχει κετόνες και αυξημένο σάκχαρο στο αίμα. Η διαβητική κετοξέωση μπορεί να επέλθει ταχύτατα, αλλά είναι αποτρέψιμη.




ΕΝΗΜΕΡΩΜΕΝΟΣ ΑΣΘΕΝΗΣ ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΥΓΕΙΑ





ΕΝΗΜΕΡΩΜΕΝΟΣ ΑΣΘΕΝΗΣ, ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΥΓΕΙΑ






Copyright by Yourdoc.gr 2025. All rights reserved.





Copyright by Yourdoc.gr 2025. All rights reserved.