Blog

Thyroid-gland1.jpg

19 Δεκεμβρίου, 2014 Angelos KlitsasΆρθρα0

Ο θυρεοειδής είναι ένας ενδοκρινής αδένας, ο οποίος βρίσκεται στη βάση του λαιμού και έχει σχήμα πεταλούδας. Λειτουργία του αποτελεί η παραγωγή θυρεοειδικών ορμονών οι οποίες είναι απαραίτητες για τη φυσιολογική αύξηση, ανάπτυξη και τη ρύθμιση των μεταβολικών διεργασιών του οργανισμού για την εύρυθμη λειτουργία όλων των συστημάτων. Οι θυρεοειδικές ορμόνες, μέσω της κυκλοφορίας του αίματος, μεταφέρονται σε όλους τους ιστούς του σώματος και επηρεάζουν σε μεγάλο βαθμό τη λειτουργία πολλών οργάνων όπως της καρδιάς, του εντέρου και των πνευμόνων.

Ο υποθυρεοειδισμός είναι μια διαταραχή του θυρεοειδούς κατά την οποία ο αδένας  εργάζεται λιγότερο σε σχέση με τις ανάγκες του οργανισμού, δηλαδή υπάρχει μειωμένη παραγωγή των θυρεοειδικών ορμονών. Η πάθηση είναι δυνατόν να εξελιχθεί σταδιακά και ανεπαίσθητα, με αποτέλεσμα να πάσχει κάποιος για χρόνια και να μην το ξέρει.

Συχνότερη αιτία υποθυρεοειδισμού αποτελεί η θυρεοειδίτιδα του Hashimoto. Το όνομά της οφείλεται σε έναν Ιάπωνα ιατρό, ο οποίος την περιέγραψε για πρώτη φορά το 1912. Η νόσος αυτή είναι μία κατάσταση που προκαλείται από φλεγμονή του θυρεοειδούς. Πρόκειται περί αυτοάνοσης νόσου, που σημαίνει ότι ο οργανισμός λανθασμένα επιτίθεται στον θυρεοειδή αδένα, σαν να ήταν ξένος ιστός. Παραμένει ωστόσο άγνωστη η αιτία που προκαλεί αυτή την αυτοάνοση διαδικασία.

Τα άτομα που πάσχουν από θυρεοειδίτιδα του Hashimoto, συχνά παρουσιάζουν αρχικά μία φάση υπερθυρεοειδισμού (πολύ αυξημένη ορμόνη του θυρεοειδούς), η οποία ονομάζεται hashi-τοξίκωσις. Καθώς η ορμόνη του θυρεοειδούς διαρρέει από τον προσβεβλημένο αδένα, αυτός καταστρέφεται, και τελικά οι ασθενείς καθίστανται υποθυρεοειδικοί.

Σημειωτέον ότι η συγκεκριμένη νόσος έχει την τάση να εμφανίζεται σε οικογένειες, ενώ μπορεί να συνδέεται και με άλλες αυτοάνοσες νόσους, όπως είναι ο διαβήτης τύπου 1 ή η κοιλιοκάκη (κοιλιακή νόσος). Η θυρεοειδίτιδα του Hashimoto, είναι 5 έως 10 φορές συχνότερη στις γυναίκες απ’ ότι στους άνδρες και αρχίζει συχνότερα στην ενήλικη ζωή.

Συμπτώματα

Τα σημεία και τα συμπτώματα της θυρεοειδίτιδας του Hashimoto είναι γενικά ίδια με εκείνα του υποθυρεοειδισμού και συχνά είναι πολύ αμυδρά. Δεν είναι συγκεκριμένα, πράγμα που σημαίνει ότι μπορεί να μιμηθούν τα συμπτώματα πολλών άλλων καταστάσεων  και συχνά αποδίδονται στη γήρανση. Συνεπώς, η διάγνωση βασίζεται στην προσεκτική εξέταση και αξιολόγηση των συμπτωμάτων από τον ειδικό, καθώς και στον εντοπισμό συγκεκριμένων βιοχημικών ευρημάτων σε δείγμα αίματος.

Οι ασθενείς με ήπιο υποθυρεοειδισμό μπορεί να μην έχουν καθόλου σημεία ή συμπτώματα. Τα συμπτώματα γενικά καθίστανται εμφανέστερα καθώς επιδεινώνεται η νόσος και η πλειοψηφία τους έχει σχέση με την μεταβολική επιβράδυνση του οργανισμού.

Στα συχνότερα σημεία και συμπτώματα περιλαμβάνονται το αίσθημα κόπωσης, η μέτρια αύξηση του βάρους, η δυσκοιλιότητα, η μη ανοχή στο ψύχος, η υπερβολική υπνηλία, η κατάθλιψη, οι ξηρές τρίχες με τραχεία υφή, η ξηροδερμία, οι μυϊκές κράμπες, τα αυξημένα επίπεδα χοληστερόλης, η μειωμένη ικανότητα συγκέντρωσης, ασαφείς πόνοι και διόγκωση των κάτω άκρων.

Εάν ο υποθυρεοειδισμός διαγνωσθεί σωστά, μπορεί να θεραπευθεί εύκολα και απόλυτα, μετά από θεραπεία με ορμόνες του θυρεοειδούς. Ο υποθυρεοειδισμός που παραμένει χωρίς θεραπευτική αγωγή μπορεί να οδηγήσει σε μυοκαρδιοπάθεια, επιδείνωση της καρδιακής ανεπάρκειας και συσσώρευση υγρού γύρω από τους πνεύμονες ή την καρδιά.


pulse-818378_1280.jpg

28 Μαΐου, 2014 Angelos KlitsasΆρθρα0

Το δέρμα είναι το μεγαλύτερο όργανο του σώματός μας που έρχεται σε άμεση επαφή με το περιβάλλον. Για ακριβώς αυτό τον λόγο διαθέτει ορισμένες ιδιότητες που είναι απαραίτητες για την επιβίωση μας. Είναι αδιαπέραστο από μικροοργανισμούς και χημικές ουσίες, δεν επιτρέπει την προς τα έξω απώλεια υγρών και προστατεύει από τη βλαπτική δράση της υπεριώδους ακτινοβολίας, αποτελώντας έναν μη ειδικό μηχανισμό άμυνας.

Ακριβώς όπως το υγιές δέρμα μπορεί να συμβάλλει στην διατήρηση της υγείας μας, έτσι και η κατάσταση μας μπορεί να αντανακλάται στο δέρμα μας. Ορισμένες αλλαγές σε αυτό μπορούν να προειδοποιήσουν για κάποια υποβόσκουσα πάθηση.

Αλλεργίες

Με τον όρο αλλεργία εννοείται η παθολογική κατάσταση κατά την οποία ο οργανισμός αντιδρά απέναντι σε αβλαβείς περιβαλλοντικές ουσίες, που ονομάζονται αλλεργιογόνα.

Τα εξανθήματα που εμφανίζονται στο δέρμα και ο κνησμός, συχνά οφείλονται σε κάποια αλλεργία. Τέτοιες μπορεί να είναι τροφικές αλλεργίες, αλλεργίες που οφείλονται σε φάρμακα, σε έντομα κλπ. Πολλές φορές μάλιστα, επειδή το εξάνθημα μπορεί να εμφανιστεί αρκετή ώρα μετά την επαφή με το αλλεργιογόνο, είναι δύσκολο να εντοπιστεί το αίτιο για την αλλεργία. Για αυτό και σε άτομα που υποφέρουν από αλλεργίες συστήνονται ειδικά τεστ ώστε να εντοπιστεί και να αποφεύγεται η επαφή με το αλλεργιογόνο αίτιο.

Έρπης ζωστήρας

Ο έρπης ζωστήρας η πιο συνηθισμένη του μορφή εμφανίζεται με τη μορφή φυσαλιδώδους εξανθήματος που «ζώνει» (εξού και το όνομά του) τη μια πλευρά του σώματος, σημειώνοντας πόνο ή και έντονο κνησμό. Εμφανίζεται σε όσους έχουν νοσήσει στο παρελθόν από ανεμοβλογιά διότι πρόκειται για τον ίδιο ιό και συνήθως πυροδοτείται σε άτομα με εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα. Εάν η αναγνώριση του προβλήματος και η θεραπεία καθυστερήσει, σε σπάνιες περιπτώσεις μπορεί να υπάρξουν σοβαρές επιπλοκές  σε άτομα με κακή λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος, όπως  απώλεια όρασης η ακοής.

Υποθυρεοειδισμός

Ο υποθυρεοειδισμός είναι μια διαταραχή του θυρεοειδούς κατά την οποία ο αδένας  εργάζεται λιγότερο σε σχέση με τις ανάγκες του οργανισμού, δηλαδή υπάρχει μειωμένη παραγωγή των θυρεοειδικών ορμονών. Η πάθηση είναι δυνατόν να εξελιχθεί σταδιακά και ανεπαίσθητα, με αποτέλεσμα να πάσχει κάποιος για χρόνια και να μην το ξέρει.

Οι γυναίκες με υποθυρεοειδισμό συνήθως παραπονιούνται για αδικαιολόγητη κούραση, άγχος, μη αντοχή στο κρύο και τη ζέστη αλλά και για εύθραυστα νύχια και μαλλιά, καθώς και για ξηρό, άτονο, σταχτιάς απόχρωσης δέρμα. Επίσης άτομα με προχωρημένο υποθυρεοειδισμό ίσως παρατηρήσουν πάχυνση του δέρματος στις κνήμες τους. Τα συμπτώματα αυτά ωστόσο περιορίζονται όταν ελεγχθεί η λειτουργία του θυρεοειδούς.

Διαβήτης

Ο σακχαρώδης διαβήτης είναι πάθηση που χαρακτηρίζεται από υψηλές τιμές γλυκόζης στο αίμα (το απλό σάκχαρο που δίνει ενέργεια στα κύτταρα του ανθρώπινου οργανισμού). Ο διαβήτης αναπτύσσεται όταν ο οργανισμός δεν παράγει ή δεν χρησιμοποιεί αποτελεσματικά μια ορμόνη που ονομάζεται ινσουλίνη, η οποία βοηθά στην απομάκρυνση του πλεονάσματος γλυκόζης από το αίμα.

Ακόμα και πριν διαγνωστούν υψηλά επίπεδα σακχάρου στο αίμα, το δέρμα μπορεί να προειδοποιήσει για την ύπαρξη διαβήτη με μία δερματική κατάσταση που ονομάζεται λιποειδική νεκροβίωση. Τα υψηλά επίπεδα σακχάρου στο αίμα οδηγούν σε αλλαγές στα αιμοφόρα αγγεία του δέρματος με αποτέλεσμα τη δημιουργία κηλίδων, οι οποίες στην αρχή έχουν θαμπό, κόκκινο χρώμα και στη συνέχεια το δέρμα στο σημείο γυαλίζει και η κηλίδα αποκτά μωβ περίγραμμα. Περιοχές με υπερμελάγχρωση ή πιο σκούρο δέρμα επίσης μπορεί να υποδηλώνουν την ύπαρξη διαβήτη.

Καθώς η πάθηση εξελίσσεται, το αυξημένο σάκχαρο μπορεί να παρεμποδίσει την προστατευτική ιδιότητα φραγμού του δέρματος. Επιπλέον, καθώς διαταράσσεται η κυκλοφορία του αίματος και η αίσθηση στα άκρα, ο ασθενής κινδυνεύει από μολύνσεις. Για το λόγο αυτό τα άτομα που πάσχουν από διαβήτη, πρέπει να ελέγχουν καθημερινά τα πέλματά τους για πιθανά κοψίματα και πληγές με σκοπό την αποφυγή επιπλοκών.

Ηπατικές παθήσεις

Το ήπαρ είναι ένα όργανο υπεύθυνο για πολλές λειτουργίες όπως η αποθήκευση και το φιλτράρισμα του αίματος, η παραγωγή χολής, ο μεταβολισμός λιπών και ζαχάρων και η κατασκευή ενώσεων που ελέγχουν τον όγκο και την πήξη του αίματος. Στις παθήσεις του ήπατος περιλαμβάνονται η ηπατίτιδα, η κίρρωση και τα αποστήματα, ενώ ο ίκτερος είναι από τα πιο συνηθισμένα προβλήματα του.

Με το δέρμα σχετίζονται η έντονη φαγούρα που μπορεί σε κάποιες περιπτώσεις να είναι σύμπτωμα κίρρωσης του ήπατος ή ηπατίτιδας, ενώ η ηπατίτιδα C μπορεί επίσης να προκαλέσει την εμφάνιση υπερυψωμένων κόκκινων περιοχών στα πόδια.

Υψηλή Χοληστερόλη

Η χοληστερόλη είναι μία λιπαρή ουσία, η οποία αποτελεί βασικό συστατικό των λιποπρωτεϊνικών συμπλοκών που σχηματίζουν τις κυτταρικές μεμβράνες. Είναι αναγκαία για τον οργανισμό, καθώς αποτελεί πρόδρομη ουσία μιας σειράς ορμονών. Επίσης ένα από τα παράγωγά της (7-διυδροχοληστερόλη), μετατρέπεται σε βιταμίνη D με την επίδραση του ηλιακού φωτός στο δέρμα.

Τα άτομα με μη ελεγχόμενη υψηλή χοληστερόλη μπορούν να εμφανίσουν εναπόθεση λίπους γύρω από τα μάτια, που εμφανίζεται με τη μορφή κίτρινων εξογκωμάτων, γνωστών και ως ξανθελάσματα. Συνήθως εμφανίζονται σε ανθρώπους με αυξημένη χοληστερόλη ή τριγλυκερίδια που οφείλεται σε γενετική διαταραχή (όπως η οικογενειακή υπερχοληστερολαιμία)  ή σε ηπατική διαταραχή (όπως η πρωτοπαθής χολική κίρρωση).

Σύνδρομο Πολυκυστικών Ωοθηκών

Το Σύνδρομο των Πολυκυστικών Ωοθηκών (ΣΠΩ) είναι μια συχνή ορμονική διαταραχή που η διάγνωσή της γίνεται στις έφηβες ή στην ηλικία των 20 – 30 ετών, ενώ δεν έχει και γνωστή παθογένεια.

Εάν εμφανιστεί αύξηση της τριχοφυΐας στο πρόσωπο ή κυστική ακμή που αντιστέκεται στις παραδοσιακές θεραπείες της ακμής, το δέρμα ίσως προειδοποιεί  για την ύπαρξη πολυκυστικών ωοθηκών. Σε αυτή την περίπτωση πρέπει να ελεγχθεί ο κύκλος, το ιστορικό και τα επίπεδα των ορμονών.

Δερματικός Ερυθηματώδης Λύκος

Ο λύκος είναι μια χρόνια φλεγμονώδης αυτοάνοση πάθηση που χαρακτηρίζεται από ένα ευρύτατο φάσμα κλινικών εκδηλώσεων και από την παρουσία στο αίμα μιας πληθώρας αυτοαντισωμάτων. Μπορεί να προσβάλει όχι μόνο τις αρθρώσεις και τους μυς, αλλά και το δέρμα, τα νεφρά, το νευρικό σύστημα, τους πνεύμονες, την καρδιά και τα αιμοποιητικά όργανα.

Για κάποιους ανθρώπους, οι στρογγυλές  κηλίδες στο δέρμα είναι τα πρώτα συμπτώματα που υποδεικνύουν την ύπαρξη Δερματικού Ερυθηματώδους Λύκου – έναν από τους διάφορους τύπους του. Οι περισσότεροι ασθενείς με λύκο θα αναπτύξουν κάποιο δερματικό σύμπτωμα κάποια στιγμή της ζωής τους, συχνά στις περιοχές που εκτίθενται στον ήλιο. Για τους πάσχοντες ο ήλιος είναι ακόμα πιο βλαβερός που σημαίνει ότι η σωστή και τακτική χρήση αντηλιακού και η φωτοπροστασία είναι ακόμα πιο σημαντική.

Photo credit: rosmary / Foter / CC BY 2.0

Overweight_Teen1.jpg

Ο θυρεοειδής είναι ένας ενδοκρινής αδένας ο οποίος βρίσκεται στη βάση του λαιμού και έχει σχήμα πεταλούδας. Λειτουργία του αποτελεί η παραγωγή θυρεοειδικών ορμονών οι οποίες είναι απαραίτητες για τη φυσιολογική αύξηση, ανάπτυξη και ρύθμιση των μεταβολικών διεργασιών του οργανισμού για την εύρυθμη λειτουργία όλων των συστημάτων. Οι θυρεοειδικές ορμόνες, μέσω της κυκλοφορίας του αίματος, μεταφέρονται σε όλους τους ιστούς του σώματος και επηρεάζουν σε μεγάλο βαθμό τη λειτουργία πολλών οργάνων όπως της καρδιάς, του εντέρου και των πνευμόνων.

Ο υποθυρεοειδισμός είναι μια διαταραχή του θυρεοειδούς κατά την οποία ο αδένας  εργάζεται λιγότερο σε σχέση με τις ανάγκες του οργανισμού, δηλαδή υπάρχει μειωμένη παραγωγή των θυρεοειδικών ορμονών. Η πάθηση είναι δυνατόν να εξελιχθεί σταδιακά και ανεπαίσθητα, με αποτέλεσμα να πάσχει κάποιος για χρόνια και να μην το ξέρει.

Σημειώνεται ότι οι γυναίκες είναι πολύ πιο πιθανό από τους άνδρες να αναπτύξουν υποθυρεοειδισμό.

Όσον αφορά το αν κανείς παχαίνει γιατί έχει πρόβλημα με το θυρεοειδή του, αυτό είναι μύθος. Από τη στιγμή που υπάρχει πρόβλημα με το θυρεοειδή και είναι καλά ρυθμισμένος, το θέμα του βάρους δεν έχει σχέση με αυτόν. Επηρεάζεται από τον τρόπο ζωής και διατροφής, την καθιστική ζωή, καθώς και την υπερκατανάλωση υδατανθράκων και λιπαρών φαγητών. Ισχύει πάντως ότι μέχρι να ανιχνευθεί ο υποθυρεοειδισμός προκαλεί μια ανεξήγητη αύξηση βάρους. Όταν όμως εντοπιστεί το πρόβλημα και ο ασθενής πάρει τη σωστή δόση θεραπείας, ο θυρεοειδής δεν είναι υπεύθυνος για την αύξηση βάρους. Δεν μπορεί να συνεχίσει να παχαίνει κάποιος ο οποίος έχει υποθυρεοειδισμό αλλά καλά ρυθμισμένο.

Ο θυρεοειδής, ως μεταβολικός θερμοστάτης, ελέγχει τη θερμοκρασία του σώματος, τα επίπεδα της ενέργειας και τη διαδικασία της ανάπτυξης στην παιδική ηλικία. Στέλνει χημικά μηνύματα μέσω των ορμονών σε κάθε κύτταρο, διατηρώντας τη θερμοκρασία του σώματος, τον καρδιακό παλμό και τη λειτουργία των οργάνων σε φυσιολογικά επίπεδα. Ένας υποδραστήριος θυρεοειδής όμως στέλνει λιγότερες ορμόνες, επιβραδύνοντας το μεταβολισμό, με αποτέλεσμα ο οργανισμός να καίει λιγότερες θερμίδες. Το βάρος που παίρνουμε λόγω του υποθυρεοειδισμού σχετίζεται με την κατακράτηση υγρών και όχι με τη συσσώρευση λίπους. Βέβαια, επειδή ο μεταβολισμός μας επιβραδύνεται, πρέπει να είμαστε πιο προσεκτικοί με τις θερμίδες που καταναλώνουμε. Από τη στιγμή όμως που ο θυρεοειδής θα ρυθμιστεί από τον γιατρό, ο ασθενής δεν διαφέρει σε τίποτα από κάποιο άλλο άτομο που δεν αντιμετωπίζει αντίστοιχο πρόβλημα.

Διατροφή

Η διατροφή στον υποθυρεοειδισμό έχει κοινά στοιχεία με εκείνη ενός διαβητικού. Μικρά και συχνά γεύματα που βασίζονται σε τροφές με χαμηλό γλυκαιμικό δείκτη. Τρώγοντας με αυτόν τον τρόπο επιτυγχάνεται σταθεροποίηση των επιπέδων του σακχάρου του αίματος, «κινητοποίηση» του μεταβολισμού και μείωση των επιπέδων της κορτιζόλης. Τα υψηλά επίπεδα κορτιζόλης ευθύνονται για το κοιλιακό λίπος, την αύξηση του σωματικού βάρους, τη μείωση του μυϊκού ιστού, καθώς επίσης δρουν ανασταλτικά στη μετατροπή της θυροξίνη (γνωστή και ως Τ4) σε τριιωδοθυρονίνη (γνωστή και ως Τ3). Παράλληλα, θα πρέπει να αποφεύγουν στοιχεία όπως το βρώμιο, το φθόριο και το χλώριο που μπορεί να προκαλέσουν την παρεμπόδιση των υποδοχέων ιωδίου του θυρεοειδούς αδένα. Γι’ αυτόν τον λόγο, το λάχανο, τα φιστίκια, τα προϊόντα σόγιας, τα κουκουνάρια, τα ροδάκινα, τα αχλάδια, το κουνουπίδι, τα λαχανάκια Βρυξελλών, το μπρόκολο, το σπανάκι και τα γογγύλια θα πρέπει να αποφεύγονται.

Τροφές και θρεπτικά συστατικά, τα οποία συνεργούν στην καλή λειτουργία του θυρεοειδούς, είναι τα εξής:

– Βιταμίνες: Φρούτα, ελαιόλαδο, γαλακτοκομικά, σκουμπρί, σαρδέλες, τόνος, κροκός αβγού.
– Ιώδιο: Θαλασσινά και φύκια, καθώς και το ελληνικό ιωδιούχο αλάτι είναι πηγές πλούσιες σε ιώδιο. Η συνιστώμενη ημερήσια πρόσληψη είναι 150mg.
– Σελήνιο: Δημητριακά, μοσχάρι, αβγά, ψάρια, τόνος, καβούρια.
– Ψευδάργυρος: Θαλασσινά, το συκώτι, κρέας, αβγά, μανιτάρια, σύκα.
– Τυροσίνη: Ψάρια, κοτόπουλο, προϊόντα ολικής αλέσεως, γαλακτοκομικά, μπανάνες, φασόλια.


Thyroid-gland1.jpg

7 Μαρτίου, 2014 Angelos KlitsasΆρθρα0

Ο θυρεοειδής είναι ένας ενδοκρινής αδένας, ο οποίος βρίσκεται στη βάση του λαιμού και έχει σχήμα πεταλούδας. Σε αυτόν παράγονται θυρεοειδικές ορμόνες οι οποίες είναι απαραίτητες για τη φυσιολογική αύξηση, ανάπτυξη και τη ρύθμιση των μεταβολικών διεργασιών του οργανισμού για την εύρυθμη λειτουργία όλων των συστημάτων. Οι θυρεοειδικές ορμόνες, μέσω της κυκλοφορίας του αίματος, μεταφέρονται σε όλους τους ιστούς του σώματος και επηρεάζουν σε μεγάλο βαθμό τη λειτουργία πολλών οργάνων όπως της καρδιάς, του εντέρου και των πνευμόνων.

Ο υποθυρεοειδισμός είναι μια διαταραχή του θυρεοειδούς κατά την οποία ο αδένας εργάζεται λιγότερο σε σχέση με τις ανάγκες του οργανισμού, δηλαδή υπάρχει μειωμένη παραγωγή των θυρεοειδικών ορμονών. Η πάθηση είναι δυνατόν να εξελιχθεί σταδιακά και ανεπαίσθητα, με αποτέλεσμα να πάσχει κάποιος για χρόνια και να μην το ξέρει.

Αίτια

Η συχνότερη αιτία του υποθυρεοειδισμού είναι η αυτοάνοση θυρεοειδοπάθεια.

Το συνηθέστερο αίτιο δημιουργίας υποθυρεοειδισμού είναι η φλεγμονή του θυρεοειδούς αδένα που καταστρέφει τα κύτταρα του. Η αυτοάνοση θυρεοειδίτιδα ή Νόσος Hashimoto, κατά την οποία το ανοσοποιητικό σύστημα επιτίθεται στον θυρεοειδή αδένα, είναι το συνηθέστερο παράδειγμα. Ορισμένες γυναίκες αναπτύσσουν υποθυρεοειδισμό μετά από εγκυμοσύνη, ο οποίος ονομάζεται και επιλόχειος  θυρεοειδισμός.

Άλλα αίτια που προκαλούν υποθυρεοειδισμό είναι:

  1. Κάποιες παθήσεις της υπόφυσης και κάποιες σπάνιες παθήσεις κατά τις οποίες έχουμε διήθηση του θυρεοειδούς αδένα
  2. Ιογενής θυρεοειδίτιδα, που ακολουθείται συχνά από προσωρινό ή μόνιμο υποθυρεοειδισμό
  3. Γενετικές ανωμαλίες
  4. Ακτινοβολίες στον λαιμό για τη θεραπεία διαφόρων καρκίνων, που μπορεί να βλάψουν τον θυρεοειδή αδένα
  5. Χειρουργική αφαίρεση μέρους ή ολόκληρου του θυρεοειδούς αδένα, ως θεραπεία άλλων προβλημάτων του θυρεοειδούς
  6. Ραδιενεργό ιώδιο που χρησιμοποιείται για τη θεραπεία του υπερθυρεοειδισμού
  7. Ακτινοβολία του εγκεφάλου
  8. Σύνδρομο Sheehan, που μπορεί να εμφανιστεί σε γυναίκα με σοβαρή αιμορραγία κατά τη διάρκεια εγκυμοσύνης ή τοκετού, με αποτέλεσμα να καταστραφεί η υπόφυση.

Επίσης, ορισμένα φάρμακα μπορεί να προκαλέσουν υποθυρεοειδισμό:

  1. Αμιοδαρόνη
  2. Λίθιο
  3. Φάρμακα που χορηγούνται για τον υπερθυρεοειδισμό, όπως προπυλθειουρακίλη (PTU) και μεθιμαζόλη

Τέλος, στους παράγοντες κινδύνου συγκαταλέγονται η ηλικία πάνω από τα 50, καθώς και το γυναικείο φύλο.

Συμπτώματα

Αρχικά η ασθένεια δεν έχει συμπτώματα, δηλαδή δεν υπάρχει πόνος, πυρετός, πρήξιμο ή πνίξιμο αν και ορισμένοι ασθενείς μπορεί να παραπονεθούν για «σφίξιμο» στο λαιμό. Καθώς η κατάσταση επιδεινώνεται, οι υποθυρεοειδισμός συνδέεται με ένα ευρύ φάσμα συμπτωμάτων που είναι συνάρτηση της βαρύτητας της ασθένειας αλλά και της ηλικίας του ασθενούς. Στους ενήλικες εκδηλώνεται με σωματική και πνευματική νωθρότητα, μεγάλη ευαισθησία στο κρύο, δυσκοιλιότητα, αύξηση του βάρους και δέρμα ξερό και άγριο.

Ένα από τα πιο χαρακτηριστικά κλινικά συμπτώματα του υποθυρεοειδισμού είναι η κούραση. Σημειώνεται ότι η κούραση εμφανίζεται και στον υπερθυρεοειδισμό αλλά οφείλεται σε μυϊκή αδυναμία. Οι υποθυρεοειδικοί είναι συνήθως νωθροί, νωχελικοί, εμφανίζουν υπνηλία και αισθάνονται αδιάθετοι να μετακινηθούν. Επίσης, δεν αντέχουν το κρύο και δεν παχαίνουν ανάλογα με το φαγητό που καταναλώνουν ή αντίθετα αδυνατίζουν. Ακόμη, εκδηλώνουν δυσκοιλιότητα ενώ εμφανίζουν και ένα γενικευμένο πρήξιμο, το οποίο οφείλεται σε διήθηση του δέρματος από μία ουσία που λέγεται βλεννοπολυζαχαρίτης. Αυτό το πρήξιμο προσβάλλει επίσης τη γλώσσα, τους βλεννογόνους, την καρδιά, κλπ.

Η εμφάνιση του ασθενούς ιδιαίτερα σε προχωρημένα στάδια, παίρνει μια χαρακτηριστική όψη όπου το πρόσωπο είναι ωχρό με αύξηση του λίπους πρήξιμο των βλεφάρων, με ξερά μαλλιά και αραιά φρύδια, με γλώσσα παχιά και μεγάλη, με βραχνή και αργή φωνή. Σε πιο προχωρημένες μορφές μπορεί να συγκεντρωθεί υγρό μέσα στην κοιλιά (ασκίτης) ή γύρω από την καρδιά (περικαρδίτιδα). Τέλος ο ασθενής μπορεί να παρουσιάσει προοδευτική υποθερμία και κώμα.

Στα κύρια συμπτώματα της πάθησης περιλαμβάνονται:

  1. Tάση υπνηλίας και εύκολη κόπωση
  2. Yποτονικότητα
  3. Μείωση των καύσεων με αποτέλεσμα να «παίρνετε» εύκολα βάρος και να χάνετε δύσκολα (εφόσον μένει αρρύθμιστος)
  4. Kρυώνετε πιο εύκολα από το φυσιολογικό
  5. Λεπτά και εύθραυστα μαλλιά με αποτέλεσμα έντονη τριχόπτωση
  6. Δυσκοιλιότητα
  7. Bραχνάδα στη φωνή
  8. Ξηρότητα δέρματος

Σε πιο «βαριές» περιπτώσεις παρατηρούνται:

  1. Διαταραχές στην έμμηνο ρύση
  2. Πλευρίτιδα, περικαρδίτιδα ή ακόμα και οίδημα στα πόδια λόγω της κατακράτησης υγρών
  3. Kατάθλιψη
  4. Aναιμία

Θεραπεία

Ο υποθυρεοειδισμος είναι μια χρόνια νόσος που χρειάζεται αντιμετώπιση γιατί μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρά προβλήματα υγείας. Η θεραπεία βασίζεται στο να πάρει ο ασθενής τις ορμόνες που δεν μπορεί να φτιάξει ο οργανισμός του. Συνήθως ξεκινά με μικρή δοσολογία οι οποίες και αυξάνονται βαθμιαία.




ΕΝΗΜΕΡΩΜΕΝΟΣ ΑΣΘΕΝΗΣ ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΥΓΕΙΑ





ΕΝΗΜΕΡΩΜΕΝΟΣ ΑΣΘΕΝΗΣ, ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΥΓΕΙΑ






Copyright by Yourdoc.gr 2025. All rights reserved.





Copyright by Yourdoc.gr 2025. All rights reserved.