Από τον Βρετανό κολυμβητή και ασθενή με σακχαρώδη διαβήτη Steve στο diabetes.org.uk.
Είμαι διαβητικός εδώ και 47 χρόνια. Ήμουν μόλις 8 ετών όταν διαγνώστηκα και πήγα στο νοσοκομείο για να σταθεροποιηθώ και να λάβω την ινσουλίνη. Όταν βγήκα από το νοσοκομείο μια εβδομάδα αργότερα η Αγγλία είχε κερδίσει το World Cup.
Θυμάμαι πάντα ότι βρισκόμουν στο νοσοκομείο και η νοσοκόμα ερχόταν και μου έδινε μια ένεση δύο φορές την ημέρα, πράγμα που με ενόχλησε γιατί πονάει και δεν μπορούσα να καταλάβω γιατί έπρεπε να κάνω ένεση δύο φορές την ημέρα.
Το επόμενο βράδυ η μαμά και ο μπαμπάς μου ήρθαν να με επισκεφτούν και η μαμά μου για να με συμβουλεύσει σκέφτηκε να το κάνει με ένα τρόπο που θα με σόκαρε εκείνη την περίοδο. Μου είπε ότι αν έτρωγα ξανά γλυκά ή σοκολάτα, θα κατέληγα να τυφλωθώ ή να χάσω τα πόδια.
Θέλω να ενθαρρύνω κάθε άτομο που μόλις διαγνώστηκε με διαβήτη ότι μπορεί να ζήσει μια πολύ φυσιολογική ζωή.
Από τότε ήμουν σε θέση να αποδείξω ότι η ζωή με διαβήτη δεν είναι το τέλος του κόσμου. Ως κολυμβητής, ανέλαβα την κολύμβηση μεγάλων αποστάσεων στις αρχές της δεκαετίας του 1970 και έχω περάσει τα χρόνια κολυμπώντας σε όλο το μήκος της λίμνης Windermere 10,5 μίλια, στο Morecambe Bay 11 μίλια και στο Ullswater που είναι 7 μίλια.
Τον Αύγουστο του 1980 έγινα μέλος μιας ομάδας έξι ατόμων που κολύμπησαν στο English Channel από την Αγγλία στη Γαλλία. Γι ‘αυτό θέλω να ενθαρρύνω κάθε άτομο που μόλις διαγνώστηκε με διαβήτη ότι μπορεί να ζήσει μια πολύ φυσιολογική ζωή. Οπότε μην τα παρατάς!
Steve
Πηγή: diabetes.org.uk
Leave a Reply