Η φυματίωση είναι μία λοίμωξη από τον οξεάντοχο βάκιλο του Koch (ή αλλιώς μυκοβακτηρίδιο της φυματίωσης – M. tuberculosis) που συνήθως αφορά τους πνεύμονες.
Το μυκοβακτηρίδιο της φυματίωσης βρίσκεται σε μικροσκοπικά σταγονίδια στον αέρα, γύρω από κάποιον ασθενή με φυματίωση ο οποίος βήχει, φταρνίζεται ή μιλά έντονα. Αν, λοιπόν κάποιος υγιής εισπνεύσει αυτά τα σταγονίδια στους πνεύμονές του, τότε μπορεί να μολυνθεί. Εάν κάποιος μολυνθεί από το μυκοβακτηρίδιο της φυματίωσης, μπορεί να μην αρρωστήσει αμέσως. Αντιθέτως, μπορεί να συμβεί κάτι από τα δύο παρακάτω ενδεχόμενα.
Πρώτο: Το ανοσοποιητικό σύστημα του οργανισμού του, το οποίο είναι υπεύθυνο ουσιαστικά για την άμυνα του οργανισμού, μπορεί να καταστρέψει τα μυκοβακτηρίδια. Εάν συμβεί αυτό, τότε το άτομο δεν θα αρρωστήσει με φυματίωση.
Δεύτερο: Το ανοσοποιητικό σύστημα να περιορίσει τα μυκοβακτηρίδια, αλλά να μην τα σκοτώσει όλα και πλήρως. Αυτό καλείται ως λανθάνουσα φυματίωση. Τα άτομα με λανθάνουσα φυματίωση δεν νοσούν αμέσως μετά τη μόλυνση, αλλά μπορεί να εκδηλώσουν τη φυματίωση αργότερα στη ζωή τους. Τα άτομα που τελικά εκδηλώνουν τη φυματίωση, καλούνται ως άτομα με ενεργό φυματίωση.
Συμπτώματα
Τα συμπτώματα της φυματίωσης μπορεί να ποικίλουν. Κάποια από τα συχνότερα είναι τα εξής:
- Βήχας (παραγωγικός συνήθως)
- Αιματηρά πτύελα
- Κακουχία, εύκολη κόπωση, μικρή απώλεια βάρους
- Νυχτερινή εφίδρωση
- Χαμηλός απογευματινός πυρετός
- Πλευριτικός πόνος
Πότε πρέπει να επισκεφθείτε τον γιατρό
Εάν έχετε έρθει σε στενή επαφή με κάποιο άτομο με γνωστή φυματίωση. Εάν έχετε βήχα για περισσότερο από ένα μήνα και δεν φαίνεται να βελτιώνεται και εάν έχετε άλλα συμπτώματα ύποπτα φυματίωσης, όπως πυρετό, νυχτερινούς ιδρώτες και απώλεια σωματικού βάρους.
Θεραπεία
Για την αντιμετώπιση της φυματίωσης χορηγούνται συνδυασμοί αντιφυματικών φαρμάκων 1ης (ισονιαζίδη, ριφαμπικινη, κλπ) και 2ης γραμμής (αμικασίνη, θειοναμίδη, κλπ) σε φαρμακευτικά σχήματα των 6 ή 9 μηνών. Άλλα φάρμακα και μέτρα αντιμετώπισης:
- Κορτικοστεροειδή σε ειδικές περιπτώσεις και πάντα υπό αντιφυματική αγωγή
- Χειρουργική θεραπεία (δεν χρησιμοποιείται πλέον)
- Συμπτωματική ανακούφιση του βήχα (ενθαρρύνεται ο παραγωγικός βήχας, όμως σε έντονο εξαντλητικό βήχα ενδείκνυται η καταστολή του με κωδεΐνη)
- Σε περίπτωση αιμορραγίας είναι απαραίτητα η κατάκλιση για αποφυγή εισρόφησης μολυσμένου αίματος.
Πρόληψη
Απλές κινήσεις όπως η κάλυψη του στόματος κατά τη διάρκεια του βήχα ή του πταρμού μπορούν να μειώσουν τη μετάδοση της νόσου, όπως και η χρήση μάσκας κύριώς από τον ασθενή ( τα σωματίδια που περιέχουν τα μυκοβακτηρίδια παγιδεύονται μέσα στη μάσκα) και λιγότερο από τα υπόλοιπα άτομα που εκτίθονται σε φυματικό περιβάλλον.
Αποφυγή του συνωστισμού στο σπίτι, στην εργασία και σε άλλους δημόσιους χώρους, ενώ συνιστάται ο καλός εξαερισμός τους.
Leave a Reply