Blog

Blog-posts-Yourdoc-1024x536.jpg

4 Οκτωβρίου, 2024 Angelos KlitsasΆρθρα0

Η καρδιά μας είναι ένα όργανο μικρότερο από μια γροθιά, το οποίο εργάζεται ακούραστα κάθε δευτερόλεπτο της ζωής μας. Είναι υπεύθυνη για τη μεταφορά οξυγόνου και θρεπτικών συστατικών σε κάθε κύτταρο του σώματός μας. 

Παρά την καίρια σημασία της, συχνά την παραμελούμε μέχρι να εμφανιστεί κάποιο πρόβλημα. Ευτυχώς, υπάρχουν μερικές μικρές καθημερινές αλλαγές που μπορούν να έχουν σημαντικό αντίκτυπο στην υγεία της καρδιάς μας και κατ’ επέκταση στην ποιότητα ζωής μας.

Η σημασία της καρδιαγγειακής υγείας 

Τα καρδιαγγειακά νοσήματα παραμένουν η κύρια αιτία θανάτου παγκοσμίως. Στην Ελλάδα, όπως και σε πολλές άλλες χώρες, οι καρδιοπάθειες ευθύνονται για ένα σημαντικό ποσοστό θανάτων ετησίως. Το ενθαρρυντικό είναι ότι πολλοί από τους παράγοντες κινδύνου για καρδιαγγειακά νοσήματα είναι τροποποιήσιμοι, δηλαδή μπορούμε να τους επηρεάσουμε με τις καθημερινές μας επιλογές.

Περιορισμός του αλατιού

Η υπερβολική κατανάλωση αλατιού μπορεί να οδηγήσει σε υπέρταση, έναν σημαντικό παράγοντα κινδύνου για καρδιαγγειακά νοσήματα. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας συνιστά την κατανάλωση λιγότερο από 5 γραμμαρίων αλατιού την ημέρα. Πώς μπορούμε να το πετύχουμε αυτό;

  • Διαβάζετε προσεκτικά τις ετικέτες των τροφίμων
  • Χρησιμοποιείτε μυρωδικά και μπαχαρικά αντί για αλάτι στο μαγείρεμα
  • Αποφεύγετε τα επεξεργασμένα τρόφιμα που συχνά περιέχουν κρυφό αλάτι
  • Μην προσθέτετε επιπλέον αλάτι στο τραπέζι

Η δύναμη του ελαιολάδου

Το ελαιόλαδο, βασικό συστατικό της μεσογειακής διατροφής, είναι πλούσιο σε μονοακόρεστα λιπαρά οξέα και αντιοξειδωτικά. Έρευνες δείχνουν ότι η τακτική κατανάλωση ελαιολάδου μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο καρδιαγγειακών παθήσεων. Πώς μπορούμε να το εντάξουμε στη διατροφή μας;

  • Χρησιμοποιήστε το ως κύριο μαγειρικό έλαιο
  • Προσθέστε το ωμό σε σαλάτες
  • Αντικαταστήστε το βούτυρο με ελαιόλαδο στο ψωμί
  • Επιλέξτε έξτρα παρθένο ελαιόλαδο για μέγιστα οφέλη

Ωμέγα-3 λιπαρά οξέα: Ο σύμμαχος της καρδιάς

Τα ωμέγα-3 λιπαρά οξέα βρίσκονται κυρίως στα λιπαρά ψάρια. Έχουν αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες και μπορούν να βοηθήσουν στη μείωση των τριγλυκεριδίων και της αρτηριακής πίεσης. Ο Αμερικανικός Καρδιολογικός Σύλλογος συνιστά την κατανάλωση λιπαρών ψαριών τουλάχιστον δύο φορές την εβδομάδα. Πώς μπορούμε να αυξήσουμε την πρόσληψη ωμέγα-3;

  • Εντάξτε στη διατροφή σας σολομό, σαρδέλες, σκουμπρί και τόνο
  • Προσθέστε καρύδια και σπόρους chia στα δημητριακά ή τις σαλάτες σας
  • Δοκιμάστε φύκια ως σνακ ή σε σαλάτες
  • Συζητήστε με τον γιατρό σας για πιθανά συμπληρώματα ωμέγα-3

Διαχείριση του στρες: Το κλειδί για μια υγιή καρδιά

Το χρόνιο στρες μπορεί να επηρεάσει αρνητικά την καρδιαγγειακή υγεία, αυξάνοντας την αρτηριακή πίεση και προάγοντας τη φλεγμονή. Η διαχείριση του στρες είναι ζωτικής σημασίας για την προστασία της καρδιάς μας. Πώς μπορούμε να μειώσουμε το στρες στην καθημερινότητά μας;

  • Εφαρμόστε τεχνικές χαλάρωσης όπως ο διαλογισμός ή η βαθιά αναπνοή
  • Ασκηθείτε τακτικά – η άσκηση απελευθερώνει ενδορφίνες, τις ορμόνες της ευτυχίας
  • Βρείτε χρόνο για χόμπι και δραστηριότητες που σας ευχαριστούν
  • Καλλιεργήστε υγιείς κοινωνικές σχέσεις και μην διστάζετε να ζητάτε υποστήριξη

Ύπνος: Ο αφανής ηρωας της καρδιαγγειακής υγείας

Η σημασία του καλού ύπνου για την καρδιαγγειακή υγεία συχνά υποτιμάται. Ωστόσο, η ανεπαρκής ποιότητα ή ποσότητα ύπνου μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο υπέρτασης, παχυσαρκίας και διαβήτη. Πώς μπορούμε να βελτιώσουμε τον ύπνο μας;

  • Τηρήστε ένα σταθερό πρόγραμμα ύπνου
  • Δημιουργήστε ένα χαλαρωτικό περιβάλλον στο υπνοδωμάτιο
  • Αποφύγετε την καφεΐνη και το αλκοόλ πριν τον ύπνο
  • Περιορίστε την έκθεση σε μπλε φως από ηλεκτρονικές συσκευές πριν τον ύπνο

Η σημασία της τακτικής παρακολούθησης

Παρά τη σημασία των παραπάνω αλλαγών στον τρόπο ζωής, δεν πρέπει να παραβλέπουμε τη σημασία της τακτικής ιατρικής παρακολούθησης. Οι τακτικοί έλεγχοι της αρτηριακής πίεσης, των επιπέδων χοληστερόλης και σακχάρου στο αίμα είναι απαραίτητοι για την έγκαιρη ανίχνευση και αντιμετώπιση πιθανών προβλημάτων.

Η φροντίδα της καρδιάς μας δεν χρειάζεται να είναι μια τρομακτική ή δύσκολη διαδικασία. Μικρές, σταδιακές αλλαγές στην καθημερινότητά μας μπορούν να έχουν σημαντικό αντίκτυπο στη μακροπρόθεσμη υγεία της. 

 

Άγγελος Κλείτσας,
Ειδικός Παθολόγος-Διαβητολόγος


Geniki-aimatos-1024x536.jpg

10 Ιουλίου, 2024 Angelos KlitsasΆρθρα0

Η γενική αίματος είναι μία από τις πιο συχνές και σημαντικές εργαστηριακές εξετάσεις που διενεργούμε σήμερα, παρέχοντας μια συνολική εικόνα για την υγεία μας.

Στο παρόν άρθρο, θα αναλύσουμε τις βασικές παραμέτρους που μας δείχνει, τις περιπτώσεις όπου είναι απαραίτητη, καθώς και τη συχνότητα με την οποία πρέπει να γίνεται σε διάφορες ηλικιακές ομάδες και καταστάσεις.

Ποιους δείκτες περιλαμβάνει η γενική αίματος

Η εξέταση αναλύει τρεις κύριους τύπους κυττάρων του αίματος αλλά μετρά επίσης την αιμοσφαιρίνη και τον αιματοκρίτη. Συγκεκριμένα περιλαμβάνει:

  • Αιματοκρίτης (Hct): το ποσοστό του όγκου του αίματος που καταλαμβάνουν τα ερυθρά αιμοσφαίρια
  • Αιμοσφαιρίνη (Hb): η πρωτεΐνη στα ερυθρά αιμοσφαίρια που μεταφέρει οξυγόνο
  • Αριθμός λευκών αιμοσφαιρίων (WBC): περιλαμβάνει διάφορους τύπους όπως ουδετερόφιλα, λεμφοκύτταρα, μονοκύτταρα, ηωσινόφιλα και βασεόφιλα
  • Αριθμός αιμοπεταλίων (PLT): σημαντικά για την πήξη του αίματος σε οποιαδήποτε βλάβη του αγγειακού συστήματος, είτε αυτή είναι στο δέρμα είτε σε εσωτερικούς ιστούς και όργανα
  • Μέσος όγκος ερυθρών (MCV): δείχνει το μέγεθος των ερυθρών αιμοσφαιρίων
  • Μέση περιεκτικότητα αιμοσφαιρίνης (MCH): η ποσότητα αιμοσφαιρίνης ανά ερυθρό αιμοσφαίριο
  • Μέση συγκέντρωση αιμοσφαιρίνης ερυθροκυττάρων (MCHC): η συγκέντρωση αιμοσφαιρίνης σε δεδομένο όγκο ερυθρών αιμοσφαιρίων

Τι δείχνει η γενική αίματος

Ανά περίπτωση, η εξέταση μπορεί να δείξεις τις εξής καταστάσεις:

  • Αναιμία: χαμηλός αριθμός ερυθρών αιμοσφαιρίων ή αιμοσφαιρίνης
  • Λοιμώξεις: αυξημένος αριθμός λευκών αιμοσφαιρίων
  • Φλεγμονές: μπορεί να προκαλέσουν αύξηση των λευκών αιμοσφαιρίων
  • Αιματολογικές διαταραχές: όπως λευχαιμία ή λεμφώματα
  • Προβλήματα πήξης: μη φυσιολογικός αριθμός αιμοπεταλίων
  • Διατροφικές ελλείψεις: π.χ. έλλειψη σιδήρου ή βιταμίνης Β12
  • Αφυδάτωση: μπορεί να φανεί από αυξημένο αιματοκρίτη
  • Παρενέργειες φαρμάκων: ορισμένα φάρμακα μπορεί να επηρεάσουν τις τιμές του αίματος

Πότε είναι απαραίτητη

  • Ως μέρος του ετήσιου check-up
  • Όταν υπάρχουν συμπτώματα όπως κόπωση, αδυναμία, πυρετός
  • Πριν από χειρουργικές επεμβάσεις
  • Για την παρακολούθηση χρόνιων παθήσεων

Σε ποιες ηλικίες είναι απαραίτητη;

Η γενική εξέταση αίματος είναι σημαντική σε όλες τις ηλικίες, αλλά η συχνότητα και η αναγκαιότητά της μπορεί να διαφέρει ανάλογα με την ηλικιακή ομάδα και την κατάσταση υγείας του ατόμου. Ας δούμε πιο αναλυτικά:

Νεογέννητα:

  • Συνήθως γίνεται έλεγχος αμέσως μετά τη γέννηση για να ελεγχθούν πιθανές συγγενείς διαταραχές.

Παιδιά και έφηβοι:

  • Κατά τη διάρκεια των τακτικών παιδιατρικών ελέγχων.
  • Πριν από την έναρξη του σχολείου ή συμμετοχή σε αθλητικές δραστηριότητες.

Ενήλικες (18-40 ετών):

  • Τουλάχιστον κάθε 2-3 χρόνια, εφόσον είναι υγιείς.
  • Ετησίως αν υπάρχουν παράγοντες κινδύνου ή χρόνιες παθήσεις.

Ενήλικες (40-50 ετών):

  • Ετησίως, ως μέρος του ετήσιου check-up.

Ενήλικες (άνω των 50 ετών):

  • Ετησίως ή και πιο συχνά, ανάλογα με την κατάσταση υγείας.

Έγκυες γυναίκες:

  • Κατά την έναρξη της εγκυμοσύνης και περιοδικά κατά τη διάρκειά της.

Άτομα με χρόνιες παθήσεις:

  • Συχνότητα καθορίζεται από τον θεράποντα ιατρό, συνήθως πιο συχνά από τον γενικό πληθυσμό.

Είναι σημαντικό να τονιστεί ότι αυτές είναι γενικές οδηγίες και η ακριβής συχνότητα θα πρέπει να καθορίζεται από τον θεράποντα ιατρό, λαμβάνοντας υπόψη το ατομικό ιατρικό ιστορικό, τους παράγοντες κινδύνου και την τρέχουσα κατάσταση υγείας του κάθε ατόμου.

 

Featured article image by freepik


Προσθέστε-επικεφαλίδα-1024x536.png

12 Ιουλίου, 2023 Angelos KlitsasΆρθρα0

Η κρεατινική κινάση ή αλλιώς κρεατινική φωσφοκινάση (CK ή CPK) είναι ένα ένζυμο που βρίσκεται κυρίως στους μύες μας, αλλά και σε άλλα μέρη του σώματός μας, όπως η καρδιά και ο εγκέφαλος. Ο ρόλος της είναι να συμβάλλει στην παραγωγή ενέργειας για να λειτουργούν σωστά οι μύες μας.

Όταν γενικά κινούμε τους μυς μας ή αθλούμαστε, η CK βοηθά στη μεταφορά ενός μορίου που ονομάζεται φωσφορικό άλας από μια ουσία που ονομάζεται κρεατίνη σε ένα άλλο μόριο που ονομάζεται ΑΤΡ, το οποίο είναι σαν καύσιμο για τους μυς μας.

Όταν οι μύες μας είναι υγιείς, τα επίπεδα της CK στο αίμα μας είναι συνήθως φυσιολογικά. Ωστόσο, εάν υπάρχει βλάβη ή στρες στους μύες μας, η CK μπορεί να διαρρεύσει στην κυκλοφορία του αίματος και κατ’ επέκταση παρατηρούμε αυξημένα επίπεδα μετά την εξέταση.

Ποιες είναι οι φυσιολογικές τιμές

Η εξέταση της CK γίνεται κατόπιν αιμοληψίας. Η τιμή της εξαρτάται από παράγοντες όπως το φύλο, η ηλικία, η φυλή και η φυσική κατάσταση του ατόμου. Σε ένα γενικό πλαίσιο οι φυσιολογικές τιμές κυμαίνονται συνήθως μεταξύ 24 – 195 IU/L για τους άνδρες και 24-170U/L για τις γυναίκες, με ελαφριά απόκλιση των τιμών ή χρήση διαφορετικών μονάδων μέτρησης από εργαστήριο σε εργαστήριο.

Οι άντρες και τα άτομα με πιο αυξημένη μυϊκή μάζα εμφανίζουν ελαφρώς υψηλότερες τιμές CK, ενώ τα επίπεδα CK των αθλητών εξετάζονται με διαφορετικά κριτήρια που σχετίζονται με το άθλημα και τη φυσική τους κατάσταση, στα πλαίσια του απαραίτητου αθλητιατρικού ελέγχου.

Ποιες καταστάσεις αυξάνουν την τιμή της CK στο σώμα μας

Οι παράγοντες αύξησης των τιμών της είναι ποικίλοι. Αύξηση της CK παρατηρείται στα νεογέννητα, με τα αγόρια να έχουν ελαφρά υψηλότερη τιμή από τους ενήλικες και οι ενήλικες υψηλότερη από τα άτομα της τρίτης ηλικίας.

Παρατηρείται μάλιστα και σε διάφορες παθολογικές καταστάσεις, όπως σε περιπτώσεις:

  • μυϊκής δυστροφίας
  • νόσων του κεντρικού νευρικού συστήματος
  • υποθυρεοειδισμού
  • καρδιακών νοσημάτων
  • τραύματος
  • λοιμωδών νοσημάτων
  • νοσημάτων των μυών
  • ισχαιμικού αγγειακού εγκεφαλικού επεισοδίου
  • πνευμονικής εμβολής
  • καρκινωμάτων
  • αιμόλυσης
  • ορμονικών διαταραχών

Τα επίπεδά της CK αυξάνουν επίσης και η σκληρή και παρατεταμένη άσκηση, η οποία όμως εξαρτάται από το φύλο, τη φυλή και τον βαθμό στον οποίο το άτομο έχει αθληθεί. Μόνιμη αύξηση προκαλείται μετά από συχνή προπόνηση ή αγώνα, ειδικά σε ασκήσεις που περιλαμβάνουν βάρη ή αντιστάσεις, ενώ αύξηση του ενζύμου παρατηρείται και σε λήψη ορισμένων φαρμάκων (π.χ. σαλικυλικά και υπολιπιδαιμικά).

Τι σημαίνει η αύξηση της κρεατινικής κινάσης

Τα αυξημένα επίπεδα της CK στο αίμα μπορεί να είναι ένα σημάδι ότι κάτι μπορεί να μην “πηγαίνει καλά” με τους μύες ή την καρδιά μας. Είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι τα επίπεδα CK από μόνα τους δεν μπορούν να μας πουν τι ακριβώς συμβαίνει, αλλά μπορούν να αποτελέσουν ένα χρήσιμο στοιχείο για τον επιβλέποντα ιατρό ώστε να διερευνήσει περαιτέρω και να διαγνώσει τη συγκεκριμένη αιτία της αυξημένης CK.

Έτσι, με απλά λόγια, η κινάση της κρεατίνης είναι μια πρωτεΐνη που βοηθά τους μυς να παράγουν ενέργεια και τα υψηλότερα επίπεδα της CK στο αίμα μπορεί να υποδεικνύουν μυϊκά ή καρδιακά προβλήματα που χρειάζονται ιατρική φροντίδα.

Άγγελος Κλείτσας
Ειδικός Παθολόγος-Διαβητολόγος

 

Featured mage by prostooleh on Freepik


Προσθέστε-επικεφαλίδα-1-1024x536.png

21 Ιουνίου, 2023 Angelos KlitsasΆρθρα0

Κάθε φορά που ο οργανισμός μας λαμβάνει πρωτεΐνες μέσω της διατροφής, ξεκινά ένα σύνολο βιοχημικών αντιδράσεων για την αξιοποίησή τους. Το τελικό αποτέλεσμα είναι η παραγωγή της ουρίας.

Η ουρία είναι μια χημική ένωση που συντίθεται στο ήπαρ και η κύρια λειτουργία της είναι η απομάκρυνση της περίσσειας αζώτου από το σώμα.

Είναι γνωστό ότι περισσότερο από το 90% της ουρίας που παράγεται καθημερινά, αποβάλλεται από τους νεφρούς, ενώ το υπόλοιπο 10% απομακρύνεται από το γαστρεντερικό σωλήνα και το δέρμα.

Σε ένα υγιές άτομο η συγκέντρωση της ουρίας στο αίμα σχετίζεται με το ποσό των προσλαμβανόμενων πρωτεϊνών. Τι συμβαίνει όμως όταν βρίσκεται σε αυξημένα επίπεδα στον οργανισμό και πώς μπορούμε να τη «ρίξουμε»;

Φυσιολογικά επίπεδα ουρίας και τι σημαίνει αυξημένη ουρία

Τα επαρκή επίπεδα ουρίας είναι απαραίτητα για τη διατήρηση ενός ισορροπημένου εσωτερικού περιβάλλοντος και τη διασφάλιση της αποτελεσματικής λειτουργίας διαφόρων διεργασιών του οργανισμού.

Υπό φυσιολογικές συνθήκες, τα επίπεδα κυμαίνονται μεταξύ 10 και 50 mg/dL (χιλιοστόγραμμα ανά δεκατόλιτρο) στους ενήλικες. Η αυξημένη ουρία, γνωστή ως υπερουρία, εμφανίζεται όταν τα επίπεδα υπερβαίνουν το ανώτερο όριο αυτού του εύρους. Μια τέτοια αύξηση υποδεικνύει συχνά μια ανισορροπία στον οργανισμό που χρήζει προσοχής.

Συνήθεις αιτίες αυξημένης ουρίας

Αρκετοί παράγοντες μπορούν να συμβάλουν σε αυξημένα επίπεδα ουρίας. Ορισμένες από τις πιο κοινές αιτίες περιλαμβάνουν:

  1. Δυσλειτουργία των νεφρών: Η μειωμένη νεφρική λειτουργία, όπως σε χρόνια νεφρική νόσο ή οξεία νεφρική βλάβη, μπορεί να οδηγήσει σε αυξημένα επίπεδα λόγω μειωμένης απέκκρισης.
  2. Αφυδάτωση: Η ανεπαρκής πρόσληψη υγρών ή η υπερβολική απώλεια υγρών μπορεί να συγκεντρώσει την ουρία στο αίμα, με αποτέλεσμα υψηλότερα επίπεδα.
  3. Δίαιτα με υψηλή περιεκτικότητα σε πρωτεΐνες: Η κατανάλωση υπερβολικών ποσοτήτων πρωτεΐνης μπορεί να αυξήσει την παραγωγή ουρίας και, κατά συνέπεια, τα επίπεδά της στον οργανισμό.
  4. Ορισμένα φάρμακα: Τα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα ή ορισμένα αντιβιοτικά μπορούν να επηρεάσουν τα επίπεδα ουρίας.

Ποιες είναι οι επιπτώσεις της αυξημένης ουρίας στην υγεία μας

Τα αυξημένα επίπεδα ουρίας μπορεί να εκδηλωθούν με διάφορους τρόπους και μπορεί να έχουν επιπτώσεις στην υγεία μας:

  1. Συμπτώματα: Τα συνήθη συμπτώματα μπορεί να περιλαμβάνουν κόπωση, αδυναμία, μειωμένη όρεξη, αλλαγές στην παραγωγή ούρων και σύγχυση.
  2. Επιπλοκές: Εάν δεν αντιμετωπιστεί η επίμονα αυξημένη ουρία μπορεί να συμβάλει σε διαταραχές ηλεκτρολυτών, κατακράτηση υγρών και πιθανή βλάβη ζωτικών οργάνων.

Διάγνωση και αντιμετώπιση της αυξημένης ουρίας

Για τη διάγνωση της αυξημένης ουρίας διενεργούνται αιματολογικές εξετάσεις. Σε ορισμένες περιπτώσεις χρειάζεται περισσότερη διερεύνηση, όπως εξετάσεις για τη νεφρική λειτουργία για τον εντοπισμό της υποκείμενης αιτίας.

Η αντιμετώπιση των αυξημένων επιπέδων ουρίας συνήθως περιλαμβάνει την αντιμετώπιση της πρωτογενούς αιτίας. Οι θεραπευτικές επιλογές μπορεί να περιλαμβάνουν:

  1. Αλλαγές στον τρόπο ζωής: Η αύξηση της πρόσληψης υγρών, η διατήρηση μιας ισορροπημένης διατροφής και ο περιορισμός της υπερβολικής κατανάλωσης πρωτεϊνών μπορούν να βοηθήσουν στη διαχείριση των επιπέδων.
  2. Φάρμακα: Ανάλογα με την υποκείμενη πάθηση, μπορεί να συνταγογραφηθούν φάρμακα για την αντιμετώπιση της νεφρικής λειτουργίας, τον έλεγχο της αρτηριακής πίεσης ή τη θεραπεία συγκεκριμένων ασθενειών.

Πότε πρέπει να αναζητήσουμε ιατρική συμβουλή;

Όταν εμφανίζουμε επίμονα αυξημένα επίπεδα ουρίας ή παρατηρούμε ανησυχητικά συμπτώματα, είναι πολύ σημαντικό να συμβουλευτούμε τον γιατρό μας. Η έγκαιρη αντιμετώπιση μπορεί να βοηθήσει στον εντοπισμό της υποκείμενης αιτίας και στην έναρξη της κατάλληλης θεραπείας.

Άγγελος Κλείτσας
Ειδικός Παθολόγος – Διαβητολόγος

 

Featured Image by rawpixel.com on Freepik

Προσθέστε-επικεφαλίδα-3-1024x536.png

Το λαχάνιασμα είναι μία λειτουργία του οργανισμού που εκδηλώνεται όταν το σώμα μας απαιτεί αυξημένη κατανάλωση οξυγόνου προκειμένου να εκτελέσει τις κινήσεις των μυών που επιχειρούμε. Είναι επίσης ένας φυσιολογικός μηχανισμός που βοηθά στη ρύθμιση της θερμοκρασίας του σώματος και στην ομοιόσταση.

Αυτό που συμβαίνει στο σώμα μας όταν λαχανιάζουμε είναι αύξηση της συχνότητας ή του βάθους των αναπνευστικών κινήσεων, δραστηριοποίηση των αναπνευστικών μυών, καθώς και αύξηση του μεταβολισμού και της αρτηριακής πίεσης.

Πότε χαρακτηρίζεται εύκολο το λαχάνιασμα;

Το λαχάνιασμα χαρακτηρίζεται εύκολο όταν προκύπτει με την καταβολή μικρής σωματικής προσπάθειας, που συνήθως συμβαίνει όταν διαταράσσεται κάποια από τις προαναφερθείσες φυσιολογικές προσαρμογές του οργανισμού.

Σε αυτές περιλαμβάνονται -μεταξύ άλλων- παράγοντες που αποφράσσουν τη δίοδο του αέρα και αλλοιώνουν την επιφάνεια των κυψελίδων στους πνεύμονες ή τη φυσιολογική λειτουργία των εγκεφαλικών κέντρων της αναπνοής.

Τα εγκεφαλικά κέντρα της αναπνοής επηρεάζονται σε καταστάσεις όπως η υποξία, η ταχυκαρδία, η υπερβολική άνοδος της αρτηριακής πίεσης, οι κυκλοφορικές διαταραχές και η διαταραχή της λειτουργίας των προσαρμοστικών αντανακλαστικών.

Μπορεί να κρύβει κάτι πιο σοβαρό;

Γενικά το λαχάνιασμα είναι μια φυσιολογική αντίδραση. Ωστόσο, το εύκολο λαχάνιασμα μπορεί επίσης να υποδηλώνει κάποιο υποκείμενο νόσημα, όπως:

  • Διάφορες αναπνευστικές παθήσεις: Το άσθμα, η χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια (ΧΑΠ), η πνευμονία, το πνευμονικό οίδημα κ.ά. μπορούν να επηρεάσουν τη φυσιολογική αναπνευστική λειτουργία, οδηγώντας σε αυξημένη προσπάθεια για αναπνοή με επακόλουθο το λαχάνιασμα.
  • Καρδιακές παθήσεις: Το σύνδρομο της συμφορητικής καρδιακής ανεπάρκειας, καρδιακές αρρυθμίες ή άλλες καρδιακές διαταραχές μπορεί να οδηγήσουν σε λαχάνιασμα. Όταν η καρδιά δεν λειτουργεί σωστά, μπορεί να δυσκολεύεται να αντλήσει αποτελεσματικά το αίμα. Το σώμα έτσι χρειάζεται να αντισταθμίσει αυξάνοντας τον αναπνευστικό ρυθμό και οδηγώντας σε λαχάνιασμα.
  • Θερμοπληξία: Το υπερβολικό λαχάνιασμα μπορεί να είναι σημάδι θερμοπληξίας, η οποία είναι ένα επείγον ιατρικό περιστατικό που προκαλείται από παρατεταμένη έκθεση σε υψηλές θερμοκρασίες. Συμβαίνει όταν οι μηχανισμοί ψύξης του σώματος υπερφορτωθούν, οδηγώντας σε αυξημένη θερμοκρασία του σώματος. Η θερμοπληξία μπορεί να είναι απειλητική για τη ζωή και απαιτεί άμεση ιατρική φροντίδα.
  • Μεταβολικές διαταραχές: Ορισμένες μεταβολικές διαταραχές όπως ο υπερθυρεοειδισμός ή το σύνδρομο Cushing, μπορούν να επηρεάσουν τη φυσιολογική λειτουργία του οργανισμού και να οδηγήσουν σε αυξημένο λαχάνιασμα.

Αυτά είναι μόνο μερικά παραδείγματα, αφού μπορεί να υπάρχουν και άλλες παθήσεις που σχετίζονται με το εύκολο λαχάνιασμα. Είναι σημαντικό να συμβουλευτείτε τον γιατρό σας εάν εμφανίζεται σε επίμονο μοτίβο.

Άγγελος Κλείτσας
Ειδικός Παθολόγος – Διαβητολόγος

Featured Image by gpointstudio on Freepik


Προσθέστε-επικεφαλίδα-2-1024x536.png

24 Μαΐου, 2023 Angelos KlitsasΆρθρα0

Το μούδιασμα είναι ένα συχνό σύμπτωμα που μπορεί να εμφανιστεί σε κάθε μέρος του σώματος. Πολλοί άνθρωποι συχνά το περιγράφουν με διάφορους τρόπους, όπως τσιμπήματα, κάψιμο, σφιξίματα, τραβήγματα ή ακόμα και σουβλιές.

Τα αίτιά του συνήθως είναι απλά και καθημερινά. Μπορεί να είναι επιμέρους καταστάσεις που συνδέονται με έντονο στρες, ψυχική φόρτιση και ψυχολογικά σύνδρομα. Πιο σπάνια όμως μπορεί να συνδέονται με οργανικές παθήσεις, όπως νευρολογικές διαταραχές, παθήσεις του κυκλοφορικού, παθολογικά σύνδρομα, καθώς και με παθήσεις των οστών που παρακωλύουν την πορεία των νεύρων.

Πού μπορεί να οφείλεται το μούδιασμα;

Το μούδιασμα στα άκρα μπορεί να προκληθεί από την κακή αιμάτωση κάποιου μέλους εξαιτίας στένωσης ή απόφραξης μιας αρτηρίας, η οποία βρίσκεται στα σημεία αυτά. Επίσης, μούδιασμα στα χέρια μπορεί να σημαίνει και παθήσεις του μυοσκελετικού συστήματος, όπως για παράδειγμα αυχενικό σύνδρομο.

Ένας άλλος παράγοντας που προκαλεί μούδιασμα είναι η έκθεση σε υπερβολικό κρύο. Σ’ αυτή την περίπτωση εκδηλώνεται στο πρόσωπο ή και στα άκρα. Όταν όμως εμφανίζεται παροδικά -ύστερα πάντα από την έκθεση σε ψύχος- μπορεί να οφείλεται στο σπάνιο σύνδρομο Raynaud.

Όταν εντοπίζεται στον καρπό του χεριού, που συνήθως όμως συνοδεύεται και από πόνο, μπορεί να οφείλεται στο σύνδρομο καρπιαίου σωλήνα, μια προοδευτική πάθηση που προκαλείται λόγω συμπίεσης ενός βασικού νεύρου στον καρπό. Η πίεση μπορεί να δημιουργηθεί στο καρπιαίο κανάλι λόγω φλεγμονής και πρηξίματος των τενόντων και των συνδέσμων, βλάπτοντας το μεσαίο νεύρο. Τα μουδιάσματα στην περίπτωση αυτή εντοπίζονται ιδιαίτερα στον αντίχειρα, στο δείκτη και στο μεσαίο δάχτυλο.

Όταν το μούδιασμα εμφανίζεται κάθε φορά σε διαφορετικό σημείο του σώματος και διαρκεί από μερικά λεπτά έως και αρκετές ώρες ή και ημέρες, αλλά πάντοτε υποχωρεί χωρίς να αφήνει κανένα νευρολογικό υπόλειμμα στην περιοχή που παρατηρείται, συνήθως οφείλεται στο άγχος. Όταν επιμένει και αποδίδεται σε ψυχολογικά αίτια, τότε συνήθως συστήνεται η θεραπεία με αγχολυτικά ή και ψυχοθεραπεία.

Όταν η αιτιολογία για το μούδιασμα είναι οργανική, συνήθως συνοδεύεται και από άλλα συμπτώματα που προκαλούν συχνά ανησυχία, όπως η μειωμένη αισθητικότητα, οι διαταραχές κινητικότητας του μέλους, ο πόνος, η ζαλάδα, η αδυναμία κ.ά.

Πότε χρήζει διερεύνησης το μούδιασμα;

Το άτομο θα πρέπει να επισκεφτεί άμεσα τον γιατρό στην περίπτωση που το μούδιασμα σε οποιαδήποτε περιοχή του σώματος επιμένει, καθώς μπορεί να κρύβει πιο σοβαρές καταστάσεις.

Επίσης, όταν το σύμπτωμα είναι έντονο, θα πρέπει να γίνει εξέταση από τον γιατρό για να αποκλείσει το ενδεχόμενο εξελισσόμενου εγκεφαλικού ή καρδιολογικού επεισοδίου. Εάν το σύμπτωμα εκδηλώνεται στο θώρακα ή στα άνω άκρα, μπορεί να οφείλεται σε εξελισσόμενη πάθηση του μυοκαρδίου. Τα παροδικά ισχαιμικά επεισόδια επίσης, που μπορεί να είναι προάγγελος ενός μόνιμου εγκεφαλικού, χαρακτηρίζονται από συμπτώματα όπως ζαλάδα, αδυναμία, προβλήματα στην όραση και στην ομιλία, αλλά και μουδιάσματα στο πρόσωπο ή στα άκρα.

Τέλος, ένα μούδιασμα θεωρείται γενικά επικίνδυνο όταν ξεκινάει απότομα μετά από μια κάκωση στο κεφάλι ή την σπονδυλική στήλη, όταν έχει κατανομή σε όλο το χέρι ή το πόδι, όταν συνοδεύεται από πονοκέφαλο, παράλυση χεριού ή ποδιού, ζάλη ή εμετό. Σε κάθε τέτοια περίπτωση ο ασθενής με μούδιασμα πρέπει να εξετάζεται από τον γιατρό.

Ο ειδικός κατά την εξέταση θα διερευνήσει εάν υπάρχουν αισθητικές διαταραχές, διαταραχές νευρολογικού τύπου ή τοπικές διαταραχές αιμάτωσης.

 

Article featured image by Freepik


Προσθέστε-επικεφαλίδα-1024x536.png

10 Μαΐου, 2023 Angelos KlitsasΆρθρα0

Ο αιματοκρίτης είναι μία τιμή που υποδεικνύει το ποσοστό του όγκου που καταλαμβάνουν τα ερυθρά αιμοσφαίρια στο αίμα και προκύπτει από αιματολογική εξέταση.

Τα ερυθρά αιμοσφαίρια είναι ο πιο πολυπληθής τύπος κυττάρου του αίματος και ο βασικός μηχανισμός που διαθέτει ο οργανισμός για τη μεταφορά οξυγόνου σε ιστούς και κύτταρα μέσω της ροής του αίματος.

Η τιμή αυτή χρησιμοποιείται σε συνδυασμό με της αιμοσφαιρίνης (πρωτεΐνη του αίματος η οποία δεσμεύει και μεταφέρει οξυγόνο) για τη διάγνωση της αναιμίας.

Ο υψηλός ή χαμηλός αιματοκρίτης μπορεί να υποδεικνύει μια σειρά από προβλήματα υγείας, και είναι σημαντικό να ελέγχουμε τον αιματοκρίτη μας τακτικά για την έγκαιρη διάγνωση ορισμένων παθήσεων.

Ποιες είναι οι φυσιολογικές τιμές

Τα φυσιολογικά επίπεδα του αιματοκρίτη διαφέρουν ανά ηλικία, αλλά μετά την εφηβεία καθορίζονται με βάση το φύλο. Για τους άνδρες συνήθως κυμαίνονται μεταξύ 40-54% ενώ για τις γυναίκες σε 36-47%, όταν δεν βρίσκονται σε εγκυμοσύνη.

Μετά τα 60 οι άντρες και οι γυναίκες έχουν ελαφρά χαμηλότερες τιμές αιματοκρίτη, κάτι που αντανακλά τον χαμηλότερο αριθμό ερυθρών αιμοσφαιρίων σε αυτήν την ηλικία.

Οι γυναίκες μάλιστα θα πρέπει να γνωρίζουν ότι κατά την εγκυμοσύνη οι φυσιολογικές τιμές είναι χαμηλότερες απ’ ότι συνήθως. Στην περίπτωση της μονής κύησης είναι στο 34%, ενώ στην πολύδυμο κύηση είναι στο 30%.

Τι σημαίνει ο υψηλός αιματοκρίτης για την υγεία μας;

Οι αυξημένες τιμές του αιματοκρίτη προκαλούνται από διάφορους παράγοντες. Μπορεί να αποτελούν ένδειξη απώλειας υγρών, όπως στις περιπτώσεις της αφυδάτωσης, των εγκαυμάτων και της θεραπείας με διουρητικά. Πιο σπάνια μπορεί να υποδεικνύουν αύξηση του αριθμού των ερυθροκυττάρων (ερυθραιμία) που μπορεί να προκύψει από καταστάσεις όπως καρδιαγγειακές και νεφρικές διαταραχές. Από την αφυδάτωση μειώνεται ο όγκος του αίματος, ωστόσο οι τιμές του αιματοκρίτη επανέρχονται σε φυσιολογικά επίπεδα μετά από επαρκή πρόσληψη υγρών.

Σε περιπτώσεις όπου ο αιματοκρίτης είναι αυξημένος σε επανειλημμένες αιματολογικές εξετάσεις, πρέπει να γίνει διερεύνηση της αιτίας.

Όταν ο υψηλός αιματοκρίτης οφείλεται σε αυξημένο αριθμό ερυθρών αιμοσφαιρίων συνήθως ο επιβλέπον ιατρός συστήνει στο άτομο να ασχοληθεί με τον αθλητισμό, διότι ενδεχομένως έχει καλύτερη οξυγόνωση των μυών. Ο υπερβολικά υψηλός αριθμός ερυθρών αιμοσφαιρίων όμως μπορεί να κάνει το αίμα πιο αργό στην κίνησή του και τελικά να παρέχεται λιγότερο οξυγόνο στα όργανα του σώματος.

Ο υψηλός αιματοκρίτης που οφείλεται σε ερυθραιμία συμβάλλει στην αύξηση της αρτηριακής πίεσης, ενώ υπάρχει ο κίνδυνος να σχηματισθεί πιο εύκολα θρόμβος και τελικά έμφραγμα. Άτομα με αιματοκρίτη πάνω από 50% εμφανίζουν αυξημένο κίνδυνο στεφανιαίας νόσου ή εγκεφαλικού επεισοδίου.

Επιπλέον, όταν ο αιματοκρίτης είναι υψηλός, αυξάνεται και ο κίνδυνος για σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2. Άνδρες με αιματοκρίτη πάνω από 48% εμφανίζουν 4 φορές υψηλότερο κίνδυνο να αναπτύξουν διαβήτη τύπου 2 σε σύγκριση με όσους έχουν αιματοκρίτη κάτω από 42%. Αυτό αποδίδεται κυρίως στό ότι όταν το αίμα είναι πυκνό, η ινσουλίνη δυσκολεύεται να μεταφέρει τη γλυκόζη μέσα στα κύτταρα με αποτέλεσμα να αυξάνονται τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα.

Τι σημαίνει ο χαμηλός αιματοκρίτης για την υγεία μας;

Η χαμηλή τιμή του αιματοκρίτη μπορεί να υποδηλώνει μικρότερο από τα όρια αριθμό ερυθρών αιμοσφαιρίων στο αίμα. Αυτό σημαίνει ότι τα όργανα του σώματος δεν λαμβάνουν αρκετό οξυγόνο, με αποτέλεσμα να εμφανιστούν τα συμπτώματα της αναιμίας. Σε αυτά περιλαμβάνονται η εύκολη κόπωση, η λιποθυμική τάση, το αίσθημα ταχυκαρδίας, η δύσπνοια, η απώλεια αντοχής και η αδυναμία συγκέντρωσης.

Τα αίτια του χαμηλού αιματοκρίτη μπορεί να είναι:

  • Ελλιπής διατροφή και ανεπάρκεια σιδήρου και βιταμινών, συμπεριλαμβανομένου του φυλλικού οξέος και της βιταμίνης Β12
  • Φάρμακα που ενοχοποιούνται για μείωση του αιματοκρίτη
  • Η εγκυμοσύνη
  • Ορισμένες ορμονικές διαταραχές
  • Μειωμένη παραγωγή ερυθρών αιμοσφαιρίων από τον μυελό των οστών ή διήθηση του μυελού των οστών από αιματολογικές ή άλλες κακοήθειες
  • Πιθανή καταστροφή των ερυθρών αιμοσφαιρίων στην κυκλοφορία (αιμολυτική αναιμία)
  • Οξεία ή χρόνια απώλεια αίματος – αιμορραγία.

Όσο χαμηλότερος είναι ο αιματοκρίτης τόσο πιο πιθανές και σοβαρότερες είναι οι οργανικές επιπλοκές, λόγω χαμηλής παροχής οξυγόνου σε έδαφος αναιμίας.

Πώς μπορούμε να ρυθμίσουμε τα επίπεδα του αιματοκρίτη;

Ανάλογα την περίπτωση ο επιβλέπων ιατρός θα συστήσει μία εξατομικευμένη θεραπευτική αγωγή.

Στην περίπτωση του χαμηλού αιματοκρίτη συνήθως συστήνεται η λήψη σιδήρου μέσω της διατροφής ή συμπληρωμάτων σιδήρου. Οι σημαντικότερες πηγές σιδήρου που συνθέτουν μια διατροφή για χαμηλό αιματοκρίτη είναι το κόκκινο κρέας και το συκώτι, τα ψάρια και τα οστρακοειδή, τα φασόλια και το μπρόκολο κ.ά. Συστήνεται επίσης η αποφυγή τροφών που μειώνουν την απορρόφηση σιδήρου, όπως καφεϊνούχα ποτά και γαλακτοκομικά προϊόντα. Επιπρόσθετα, προτείνεται και η λήψη τροφών που έχουν υψηλή περιεκτικότητα σε φυλλικό οξύ και Βιταμίνη Β12, όπως τα αυγά, τα φυστίκια, το σπανάκι, κ.ά.

Στην περίπτωση του υψηλού αιματοκρίτη είναι σημαντικό να παραμένουμε ενυδατωμένοι, να διακόπτουμε το κάπνισμα, να αποφεύγουμε το αλκοόλ και τα συμπληρώματα σιδήρου, να μην ασκούμαστε σε υπερβολικό βαθμό, αλλά και να κάνουμε αιμοδοσία εφόσον το επιθυμούμε. Υπάρχουν επίσης ορισμένα φάρμακα που μπορεί να συστήσει ο επιβλέπων ιατρός, ενώ ορισμένες τροφές είναι γνωστό ότι βοηθούν στη μείωση των επιπέδων αιματοκρίτη, όπως το γκρέιπφρουτ, το πράσινο τσάι και το τσάι Matcha.

Συμπερασματικά

Η διατήρηση υγιών επιπέδων αιματοκρίτη είναι σημαντική για τη συνολική υγεία. Τα υψηλά ή χαμηλά επίπεδα αιματοκρίτη μπορεί να υποδηλώνουν ποικίλα προβλήματα υγείας και να αυξάνουν τον κίνδυνο μακροχρόνιων επιπλοκών. Με την ισορροπημένη διατροφή, την ενυδάτωση και τη διαρκή δραστηριότητα, μπορούμε να συμβάλλουμε στη διατήρηση των τιμών σε υγιή επίπεδα και να προλάβουμε πιθανά προβλήματα υγείας.

 

Featured Image: by Freepik


B12-1024x536.png

19 Απριλίου, 2023 Angelos KlitsasΆρθρα0

Η βιταμίνη Β12 είναι απαραίτητη για την ομαλή λειτουργία του νευρικού συστήματος, την επιτέλεση σημαντικών λειτουργιών του σώματος ή την παραγωγή ερυθρών αιμοσφαιρίων και DNA.

Σύμφωνα με τις συστάσεις, ο μέσος ενήλικας πρέπει να λαμβάνει 2,4 μικρογραμμάρια βιταμίνης Β12 καθημερινά. Ωστόσο, η Β12 δεν μπορεί να παραχθεί από τον οργανισμό και πρέπει να λαμβάνεται μέσω της διατροφής ή συμπληρωμάτων.

Το πρόβλημα είναι ότι η πλειονότητα των ανθρώπων δεν λαμβάνει αρκετή βιταμίνη Β12 από τη διατροφή και σε ορισμένες περιπτώσεις η βιταμίνη δεν απορροφάται από το σώμα, ανεξάρτητα από τη δόση που λαμβάνουν. Σε κάθε περίπτωση, η ανεπάρκεια και η έλλειψη της Β12 μπορεί να οδηγήσει σε προβλήματα υγείας.

Ποιοι έχουν μεγαλύτερο κίνδυνο ανεπάρκειας βιταμίνης Β12;

Υπάρχουν πολλοί λόγοι που μπορούν να οδηγήσουν σε έλλειψη βιταμίνης Β12, όπως ορισμένα γαστρεντερικά προβλήματα, η λήψη κάποιων φαρμάκων, η υψηλή κατανάλωση αλκοόλ και η μεγάλη ηλικία που οδηγεί σε μειωμένη ικανότητα του σώματος να παράγει οξέα του στομάχου. Πολύ βασικοί όμως είναι η χορτοφαγική διατροφή και η χειρουργική επέμβαση απώλειας βάρους.

  • Χειρουργική επέμβαση απώλειας βάρους: Οι άνθρωποι που έχουν υποβληθεί σε χειρουργική επέμβαση απώλειας βάρους είναι πιθανότερο να αντιμετωπίσουν έλλειψη βιταμίνης Β12, καθώς η εν λόγω επέμβαση επηρεάζει την ικανότητα του σώματος να απορροφά τη βιταμίνη από τα τρόφιμα.
  • Χορτοφαγική διατροφή: Τα τρόφιμα που περιέχουν τη βιταμίνη B12 είναι το κρέας, τα αυγά, τα πουλερικά, τα γαλακτοκομικά προϊόντα και άλλα ζωικά προϊόντα. Για αυτόν τον λόγο, οι vegetarian και οι vegan συνήθως κινδυνεύουν περισσότερο από έλλειψη Β12, κυρίως εάν δεν καταναλώνουν εμπλουτισμένα με Β12 τρόφιμα ή συμπληρώματα.

Σε αυτές τις περιπτώσεις είναι καλό να ζητάτε από τον γιατρό σας να σας παραπέμπει συχνά για αιματολογικές εξετάσεις.

Πώς εκδηλώνεται η ανεπάρκεια βιταμίνης Β12;

Εμφανίζεται συνήθως σταδιακά με συμπτώματα που γίνονται όλο και πιο έντονα με την πάροδο του χρόνου:

  • Αδυναμία
  • Κόπωση
  • Μούδιασμα στα χέρια ή στα πόδια
  • Δυσκολία στο περπάτημα με προβλήματα ισορροπίας
  • Αναιμία
  • Πρήξιμο και φλεγμονή στη γλώσσα
  • Γνωστικές δυσκολίες όπως δυσκολία στη σκέψη ή απώλεια μνήμης

Τα συμπτώματα αυτά ωστόσο είναι κοινά μεταξύ πολλών ασθενειών και ως εκ τούτου η διάγνωση θα πρέπει να γίνεται από τον επιβλέποντα ιατρό. Η έγκαιρη διάγνωση και θεραπεία είναι σημαντική. Εάν αφεθεί χωρίς θεραπεία, η ανεπάρκεια μπορεί να προκαλέσει σοβαρά νευρολογικά προβλήματα και αιματολογικές ασθένειες.

Πώς μπορούμε να αυξήσουμε τα επίπεδα βιταμίνης Β12 στον οργανισμό μας;

Σε περίπτωση σοβαρής ανεπάρκειας ή έλλειψης βιταμίνης Β12, μπορεί να αντιμετωπιστεί με εβδομαδιαία ή ημερήσια υψηλή δόση της βιταμίνης. Εάν η ανεπάρκεια είναι ήπια, μπορείτε απλά να πάρετε μια τυποποιημένη πολυβιταμίνη.

Αν είστε χορτοφάγος ή vegan, είναι σημαντικό να καταναλώνετε εμπλουτισμένα με Β12 ψωμί και δημητριακά ή να παίρνετε μια τυποποιημένη πολυβιταμίνη με 6 μικρογραμμάρια Β12. Εάν είστε άνω των 50 ετών, είναι καλό να παίρνετε συμπλήρωμα Β12, καθώς υπάρχει μεγάλη πιθανότητα το σώμα σας να μην μπορεί να απορροφήσει αρκετή ποσότητα μέσω της διατροφής σας.


Προσθέστε-επικεφαλίδα-1-1024x536.png

28 Φεβρουαρίου, 2023 Angelos KlitsasΆρθρα0

Η Σαρακοστή είναι μια περίοδος νηστείας που διαρκεί συνήθως 40 ημέρες και ακολουθείται κατά τη διάρκεια της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, που προηγείται του Πάσχα. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου αποφεύγεται η κατανάλωση κρέατος, γαλακτοκομικών προϊόντων και αλκοόλ, ενώ μερικοί αποφεύγουν επίσης να καταναλώνουν ψάρι και ελαιόλαδο.

Η ερώτηση που πολλοί έχουν είναι αν η Σαρακοστιανή νηστεία είναι πραγματικά ωφέλιμη για την υγεία. Ενώ η απάντηση σε αυτό το ερώτημα μπορεί να εξαρτάται από πολλούς παράγοντες, ορισμένες έρευνες έχουν δείξει πολλά και σημαντικά οφέλη.

Τα οφέλη για την υγεία

Σύμφωνα με μελέτες, η Σαρακοστή μπορεί να βοηθήσει στη βελτίωση της υγείας της καρδιάς. Η κατανάλωση περισσότερων φρούτων, λαχανικών και υποκατάστατων των παραδοσιακών πηγών πρωτεϊνών μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο καρδιαγγειακών νοσημάτων, καθώς αυτές οι τροφές είναι υψηλές σε αντιοξειδωτικά, φυτικές ίνες και ωμέγα-3 λιπαρά οξέα, τα οποία έχουν αποδειχθεί ότι είναι καλά για την καρδιαγγειακή υγεία.

Επιπλέον, η Σαρακοστή μπορεί να βοηθήσει στη βελτίωση του μεταβολισμού. Η αποφυγή κατανάλωσης τροφών υψηλής περιεκτικότητας σε κορεσμένα λίπη και ζάχαρη, καθώς και η αυξημένη κατανάλωση φρούτων και λαχανικών, μπορεί να βοηθήσει στη διατήρηση υγιούς βάρους και στην πρόληψη του διαβήτη τύπου 2.

Τι πρέπει να προσέχουμε

Εντούτοις, η Σαρακοστιανή νηστεία μπορεί σε ορισμένες περιπτώσεις να επηρεάσει και αρνητικά την υγεία. Αυτό μπορεί να συμβεί όταν η διατροφή γίνεται απλά περιοριστική, χωρίς να λαμβάνονται υπόψη οι διατροφικές ανάγκες του οργανισμού. Η έλλειψη πρωτεϊνών, ασβεστίου και βιταμινών μπορεί να οδηγήσει σε διαταραχές της υγείας.

Ωστόσο, με μια προσεκτικά σχεδιασμένη διατροφή, η νηστεία μπορεί να είναι ως και θετική για την υγεία. Είναι σημαντικό να περιλαμβάνονται τρόφιμα από όλες τις βασικές ομάδες τροφίμων, όπως φρούτα, λαχανικά και όσπρια. Επίσης, είναι σημαντικό να μην παραλείπονται σημαντικές θρεπτικές ουσίες όπως πρωτεΐνες, ασβέστιο και βιταμίνες από τη διατροφή.

Επιπλέον, η Σαρακοστιανή νηστεία δεν είναι κατάλληλη για όλους. Ορισμένες ομάδες ανθρώπων, όπως οι έγκυες γυναίκες, οι θηλάζουσες μητέρες, οι ηλικιωμένοι, καθώς και άτομα με ιατρικά προβλήματα, όπως οι ασθενείς με διαβήτη, πρέπει να συμβουλευτούν τον γιατρό τους πριν από την έναρξη της νηστείας και να κάνουν προσεγμένα τις διατροφικές επιλογές τους.

Συνοψίζοντας, η νηστεία μπορεί να έχει οφέλη για την υγεία, όπως βελτίωση της καρδιαγγειακής υγείας και βελτίωση του μεταβολισμού, όταν εφαρμόζεται με τρόπο ισορροπημένο. Ωστόσο, είναι σημαντικό να έχουμε υπόψη μας ότι πρέπει να προσέχουμε τη διατροφή μας όλο το χρόνο και όχι μόνο κατά τη διάρκεια της Σαρακοστής.


happy-young-woman-sitting-floor-using-laptop-gray-wall-1024x682.jpg

26 Μαΐου, 2022 Angelos KlitsasΆρθρα0

Η καρέκλα σήμερα έχει γίνει για πολλούς αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητάς τους. Οι «καθιστοί εργαζόμενοι» έχουν γίνει πλειονότητα, ενώ καθιστικές έγιναν και οι περισσότερες δραστηριότητες στον ελεύθερο χρόνο: η ανάγνωση βιβλίων, το σινεμά, η τηλεόραση, το διαδίκτυο, ο υπολογιστής, τα βιντεοπαιχνίδια κ.ά.

Τα στοιχεία αυτά επισημαίνουν πρόσφατες έρευνες, οι οποίες έχουν δείξει ότι περνάμε το 75% του χρόνου μας αδρανείς. Είμαστε καθισμένοι για περίπου 9,5 ώρες την ημέρα σε μια ή περισσότερες καρέκλες.

Το αποτέλεσμα είναι ότι αλλάζει το σώμα μας αφού κάνει ό,τι μπορεί για να έχουμε το είδος του σώματος που χρειαζόμαστε. Αυτό σημαίνει ότι ανάλογα με τη χρήση, οι μύες μας μπορεί να γίνουν δυνατότεροι ή πιο αδύναμοι, όπως και τα οστά μας να γίνουν πιο λεπτά ή πιο πυκνά. Το γεγονός αυτό εξηγεί γιατί με την καθιστική ζωή που κάνουμε ο πόνος στη μέση θεωρείται παγκοσμίως μία από τις πρώτες αιτίες αναπηρίας.

Μία σχετική μελέτη συνέλλεξε τα δεδομένα από τις συνήθειες περισσότερων από 7.800 γυναικών. Όπως διαπιστώθηκε, εκείνες που κάθονταν 10 ώρες την ημέρα είχαν μικρότερα τελομερή, τα οποία αποτελούν δείκτη της γήρανσης των κυττάρων. Η καθιστική ζωή, όπως ήταν το συμπέρασμα, είχε γεράσει αυτές τις γυναίκες κατά 8 χρόνια.

Δεν είναι όμως μόνο αυτός ο αντίκτυπος της καθιστικής ζωής. Ασθένειες όπως ο διαβήτης τύπου 2, τα καρδιαγγειακά νοσήματα και κάποιοι τύποι καρκίνου συνδέονται με την αδράνεια – και κατ’ επέκταση με την… καρέκλα.

Πώς μπορούμε να φροντίσουμε τον εαυτό μας;

Εάν η δουλειά μας είναι καθιστική είναι σημαντικό να σηκωνόμαστε από την καρέκλα και να περπατούμε στον χώρο για να ξεμουδιάζουμε.

Μπορούμε επίσης να κάνουμε μικρές ασκήσεις, που ανακουφίζουν τη σπονδυλική στήλη από την ακαμψία και την ενδοδισκική πίεση. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η έκταση της μέσης σε όρθια θέση: Ξεκινούμε τοποθετώντας τα χέρια μας χαμηλά στη μέση. Ρίχνουμε αργά το κορμί μας προς τα πίσω, σχηματίζοντας ένα τόξο στη μέση. Μένουμε σε αυτή τη θέση για 3 δευτερόλεπτα και επανερχόμαστε στην αρχική. Η άσκηση αυτή συνίσταται να επαναλαμβάνεται 5 φορές.

Τέλος, στον ελεύθερο χρόνο μας είναι σωστό να ακολουθούμε σωστή διατροφή, να κάνουμε γυμναστική να να φροντίζουμε να χαλαρώνουμε από το στρες.

Photo credit: Girl laptop photo created by diana.grytsku – www.freepik.com




ΕΝΗΜΕΡΩΜΕΝΟΣ ΑΣΘΕΝΗΣ ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΥΓΕΙΑ





ΕΝΗΜΕΡΩΜΕΝΟΣ ΑΣΘΕΝΗΣ, ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΥΓΕΙΑ





ΑΦΗΣΤΕ ΜΑΣ ΤΗΝ ΓΝΩΜΗ ΣΑΣ




Κλείτσας Άγγελος Παθολόγος Καλαμαριά - Σήμα αναγνώρισης ασθενών από Doctoranytime



Copyright by Yourdoc.gr 2025. All rights reserved.



Web design by Siteworks



Copyright by Yourdoc.gr 2025. All rights reserved. Web design by Siteworks