Angelos Klitsas | YourDoc | by Aggelos Klitsas

Screen-Shot-2019-05-06-at-20.29.36-1024x685.png

Οι άνδρες και οι γυναίκες που πάσχουν από υπέρταση μπορούν να μειώσουν την ανάγκη για λήψη αντιυπερτασικών φαρμάκων με αλλαγές στον τρόπο ζωής τους, σύμφωνα με μελέτη που παρουσιάστηκε στο ετήσιο συνέδριο της Αμερικανικής Καρδιολογικής Εταιρείας.

Η έρευνα έρχεται να επιβεβαιώσει τις κατευθυντήριες οδηγίες του Αμερικανικού Κολεγίου Καρδιολογίας και της Αμερικανικής Καρδιολογίας για την Υπέρταση που εκδόθηκαν το 2017 και αναφέρουν ότι «η αλλαγή του τρόπου ζωής είναι το πρώτο βήμα για την μείωση της αρτηριακής πίεσης».

Επιστημονική ομάδα του Πανεπιστημίου της Βόρειας Καρολίνα στο Τσαπελ Χιλ, με επικεφαλής τον Δρ Άλαν Χιντερλιτερ, μελέτησε 129 υπέρβαρους ή παχύσαρκους άνδρες και γυναίκες, 40-80 ετών που έπασχαν από υπέρταση.

Οι τιμές της αρτηριακής τους πίεσης κυμαινόταν μεταξύ 130-160/80-99 mmHg αλλά δεν έπαιρναν αντιϋπερτασικά φάρμακα για τη μείωση της. Πάνω από τους μισούς συμμετέχοντες ήταν υποψήφιοι για αντιϋπερτασική φαρμακευτική αγωγή στην αρχή της μελέτης, βάσεις των κατευθυντήριων οδηγιών.

Με τυχαία επιλογή οι ερευνητές ζήτησαν από τους εθελοντές να εφαρμόσουν μια από τρεις αλλαγές για 16 εβδομάδες. Στη μια ομάδα άλλαξε το περιεχόμενο της διατροφής και με συμπεριφορική αγωγή έγινε διαχείριση του σωματικού βάρους, ενώ οι συμμετέχοντες έκαναν γυμναστική για τρεις εβδομάδες υπό επίβλεψη. Η αλλαγή στη διατροφή έγινε με βάση τη δίαιτα DASH που είναι σχεδιασμένη να συντελεί στη μείωση της αρτηριακής πίεσης, με έμφαση σε φρούτα και λαχανικά, γαλακτοκομικά λίγων λιπαρών, ελάχιστο κόκκινο κρέας, αλάτι και γλυκά. Η δεύτερη ομάδα έκανε μόνο δίαιτα DASH, ενώ μια τρίτη ομάδα δεν έκανε αλλαγές στη διατροφή και τη σωματική δραστηριότητα.

Από την επεξεργασία των δεδομένων προέκυψε ότι, η πρώτη ομάδα είχε χάσει κατά μέσο όρο 8,6 κιλά και είχε μειώσει την αρτηριακή πίεση κατά μέσο όρο τη συστολική κατά 16 mmHg και τη διαστολική κατά 10 mmHg, στο τέλος των 16 εβδομάδων.

Όσοι είχαν κάνει μόνο δίαιτα DASH είχαν μέση μείωση της αρτηριακής πίεσης κατά 11/8 mmHg. Η τρίτη ομάδα είχε ελάχιστη μείωση κατά μέσο 3/4 mmHg. Στο τέλος της μελέτης, μόνο το 15% εκείνων που είχαν αλλάξει διατροφή και έκαναν γυμναστική χρειαζόταν αντιϋπερτασική αγωγή, συγκριτικά με το 23% της ομάδας που άλλαξε μόνο διατροφή.

Πηγή: health.in.gr

Office photo created by freepik – www.freepik.com

Οι υψηλές θερμοκρασίες του περιβάλλοντος που παρατηρούνται τις τελευταίες μέρες προκαλούν έντονη δυσφορία, όπως είναι φυσικό, ειδικότερα όμως σε ανθρώπους που αντιμετωπίζουν προβλήματα με την υγεία της καρδιάς τους.

Αυτό συμβαίνει διότι ο οργανισμός, προκειμένου να καταφέρει να μειώσει στα φυσιολογικά επίπεδα τη θερμοκρασία του, υποχρεώνει την καρδιά να χτυπά ταχύτερα, ώστε να διοχετεύσει περισσότερο αίμα στο δέρμα, απ’ όπου αυτή θα αποβληθεί. Όταν όμως η θερμοκρασία του περιβάλλοντος είναι ίση ή υψηλότερη από τη θερμοκρασία του σώματος, η πτώση της με αυτόν τον τρόπο είναι ανέφικτη.

Σε αυτή την περίπτωση η μείωση της θερμοκρασίας του σώματος γίνεται μέσω της εφίδρωσης και της εξάτμισης του παραγόμενου ιδρώτα. Ο μηχανισμός αυτός είναι αποδοτικός όταν η υγρασία περιβάλλοντος είναι χαμηλή, ωστόσο σε περιοχές ή ημέρες, που επικρατεί υψηλή υγρασία, η εξάτμιση εμποδίζεται. Και αυτός ο τρόπος μείωσης της θερμοκρασίας καταπονεί την καρδιά, καθώς απαιτεί την αύξηση των καρδιακών παλμών.

Ποιοι κινδυνεύουν περισσότερο

Στους υγιείς ανθρώπους σε συνθήκες υπερβολικής ζέστης ο οργανισμός τους μπορεί να ανταποκριθεί επαρκώς. Δεν ισχύει όμως το ίδιο με τους καρδιοπαθείς, τους ηλικιωμένους και τους παχύσαρκους, καθώς σε εκείνους ο οργανισμός τους δεν ανταποκρίνεται αρκετά γρήγορα στις μεταβολές θερμοκρασίας, κινδυνεύοντας έτσι να υποστούν θερμοπληξία, μια επικίνδυνη για τη ζωή τους κατάσταση.

Αυξημένο κίνδυνο αντιμετωπίζουν και όσοι λαμβάνουν συγκεκριμένες κατηγορίες φαρμάκων, όπως β-αναστολείς, οι οποίοι επιβραδύνουν τον καρδιακό παλμό, φάρμακα που επηρεάζουν την ικανότητα εφίδρωσης, τα άτομα που βρίσκονται σε αγωγή με αγγειοδιασταλτικά ή διουρητικά φάρμακα, καθώς και όσοι υποφέρουν από παθήσεις που εμποδίζουν την ικανότητα του εγκεφάλου να στείλει σήμα για ενυδάτωση.

Οι παραπάνω είναι σημαντικό να απευθυνθούν στον θεράποντα ιατρό τους, καθώς μπορεί να χρειαστεί ρύθμιση της δοσολογίας των φαρμάκων τους.

Ποια συμπτώματα να προσέχουμε

Όσοι παρουσιάζουν συμπτώματα όπως ναυτία, κόπωση, σύγχυση, πονοκέφαλο ή τάση προς έμετο, πρέπει να μεταβούν ή να μεταφερθούν σε δροσερό χώρο και να ενυδατωθούν επαρκώς με άφθονο νερό. Εάν τα συμπτώματα δεν υποχωρήσουν, πρέπει να αναζητήσουν ιατρική φροντίδα στο πλησιέστερο νοσοκομείο ή κέντρο υγείας.

Photo credit: Freepik

Ο σακχαρώδης διαβήτης είναι μια χρόνια μεταβολική νόσος όπου το σώμα δεν είναι σε θέση να χρησιμοποιήσει αποτελεσματικά τη γλυκόζη, την οποία λαμβάνουμε από τα τρόφιμα για τη μετατροπή της σε ενέργεια. Χαρακτηρίζεται από αύξηση της συγκέντρωσης του σακχάρου στο αίμα και διαταραχή του μεταβολισμού της γλυκόζης, είτε ως αποτέλεσμα ελαττωμένης έκκρισης της ινσουλίνης από το πάγκρεας, είτε λόγω ελάττωσης της ευαισθησίας των κυττάρων του σώματος στην ινσουλίνη.

Πρόκειται για μια πολυδιάστατη νόσο, η οποία δεν επηρεάζει τον οργανισμό μόνο σε σχέση με την απορρύθμιση των επιπέδων του σακχάρου στο αίμα, αλλά συνοδεύεται και από μια αυξημένη προδιάθεση ανάπτυξης λοιμώξεων.

Η επιρρέπεια αυτή αποδίδεται σε δύο βασικούς παράγοντες: Στη δυσαρμονία που προκαλεί η νόσος στη λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος και στην αγγειοπάθεια και νευροπάθεια που προκαλούνται και δημιουργούν εστίες εισόδου μικροβίων στον οργανισμό.

Οι μολύνσεις στις οποίες είναι επιρρεπής ο διαβητικός συνήθως δεν έχουν τη θορυβώδη κλινική συμπτωματολογία που παρατηρείται σε μη διαβητικά άτομα. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να αναζητεί καθυστερημένα ιατρική βοήθεια, το οποίο μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρές συνέπειες για την υγεία του, διότι κάθε λοίμωξη μπορεί να απορρυθμίσει το σάκχαρο και να προκαλέσει σοβαρές επιπλοκές. Για το λόγο αυτό είναι εξαιρετικά σημαντική η πρώιμη ιατρική αξιολόγηση, ανεξαρτήτως είδους και εντάσεως συμπτωμάτων.

Το καλοκαίρι είναι μία περίοδος που παρατηρείται μια σειρά από συχνές ασθένειες, οι οποίες συνήθως οφείλονται σε κάποια λοίμωξη. Μερικές από τις συχνότερες είναι οι εξής:

Κρυολόγημα

Σε περιπτώσεις όπου εκδηλώνονται συμπτώματα όπως συνάχι, χαμηλός πυρετός, πονοκέφαλος, πονόλαιμος και πόνοι στους μυς και στα οστά πρόκειται –εάν δεν συντρέχουν και άλλοι παράγοντες– για το κοινό κρυολόγημα. Αυτό οφείλεται σε μια ιογενή λοίμωξη που εμφανίζεται συχνά στο τέλος του καλοκαιριού και το φθινόπωρο. Περισσότερα από 200 είδη ιών προκαλούν το συγκεκριμένο σύνδρομο.

Ωτίτιδα

Το μπάνιο στην πισίνα το καλοκαίρι και σπανιότερα στη θάλασσα προδιαθέτει για την αποκαλούμενη «ωτίτιδα των κολυμβητών». Πρόκειται για μια μικροβιακή φλεγμονή στον έξω ακουστικό πόρο που εκδηλώνεται με πόνο, ερυθρότητα και οίδημα και θεραπεύεται συνήθως με σταγόνες αντισηπτικού στον έξω ακουστικό πόρο.

Ουρολοιμώξεις

Οι ουρολοιμώξεις είναι μια κατάσταση που δεν προκαλείται από το μπάνιο στη θάλασσα το καλοκαίρι, παρότι στον κόσμο επικρατεί λανθασμένα η αντίθετη άποψη. Γενικά όμως συμπτώματα κυστίτιδας όπως «κάψιμο στην ούρηση», συχνουρία και δυσουρία απαιτούν καλλιέργεια ούρων και συμβουλή από γιατρό για να χορηγηθεί η κατάλληλη θεραπεία.

Διαρροϊκά σύνδρομα

Το καλοκαίρι είναι συχνότερα τα διαρροϊκά σύνδρομα όπως και η γαστρεντερίτιδα (δηλαδή διάρροια που συνοδεύεται από εμέτους), διότι ευνοούνται από τις καιρικές συνθήκες, την ευκολία μετάδοσης και την κατανάλωση τροφίμων χωρίς καλή συντήρηση.

Αίτιο είναι κατά κανόνα πολλά είδη ιών. Επειδή ο ασθενής αφυδατώνεται από τη διάρροια, χρειάζεται λήψη πολλών υγρών από το στόμα, να αποφεύγονται το γάλα και τα σακχαρούχα αναψυκτικά, ενώ η διατροφή θα πρέπει να είναι ελαφρά.

Στην περίπτωση που η διάρροια υπερβεί σε διάρκεια τις 3 ημέρες ή εμφανιστεί υψηλός πυρετός, ή αίμα στα κόπρανα, τότε είναι σημαντική η άμεση λήψη ιατρικής συμβουλής για το ενδεχόμενο της Σαλμονέλας, για την οποία απαιτούνται ειδικά φάρμακα.

Τσιμπήματα από έντομα

Μετά από τσίμπημα από κουνούπι η άλλα έντομα, εφόσον εμφανιστεί έντονη και εκτεταμένη ερυθρότητα γύρω από τα τσίμπημα όπως και πυρετός, χρειάζεται ειδική αγωγή γιατί συνήθως έχει γίνει μόλυνση από στρεπτόκοκκους ή σταφυλόκοκκους.

Κολπίτιδες

Το μπάνιο στη θάλασσα είναι δυνατόν στις γυναίκες και ιδιαίτερα σε όσες έχουν προδιάθεση, όπως οι παχύσαρκες και οι πάσχουσες από σακχαρώδη διαβήτη, να προκαλέσει κολπίτιδα από μύκητες με συμπτώματα που συχνά μοιάζουν με τα συμπτώματα της κυστίτιδας. Σε αυτά περιλαμβάνονται η επιτακτική και συχνή ενούρηση, ο πόνος και το τσούξιμο κατά την ενούρηση και ο πόνος τοπικά στο σημείο που βρίσκεται η ουροδόχος κύστη.

Χρήσιμες συμβουλές

Φροντίστε τον εαυτό σας με υγιεινή διατροφή πλούσια σε φυτικές ίνες, όσπρια, λαχανικά, γαλακτοκομικά προϊόντα χαμηλής περιεκτικότητας σε λιπαρά, αποφύγετε την κατάχρηση κρέατος, καταργείστε το κάπνισμα και ενταχθείτε σε προγράμματα άσκησης, το οποίο δεν είναι απαραίτητο να είναι οργανωμένο, αλλά να περιλαμβάνει συστηματικό γρήγορο περπάτημα.

Η διακοπή του ενεργητικού και του παθητικού καπνίσματος και η διατήρηση φυσιολογικού σακχάρου αίματος είναι τα σημαντικότερα μέτρα που θα βοηθήσουν την άμυνα του οργανισμού σας.

Προσπαθείτε ακόμη να διατηρείτε φυσιολογικό βάρος, να είναι επαρκής ο ύπνος σας, να αποφεύγετε ψυχολογικές επιβαρύνσεις και να πλένετε τα χέρια σας συχνά.

Screen-Shot-2019-07-01-at-20.01.01-1024x685.png

Αν κάποιος ξοδεύει πολύ χρόνο σε καθιστική ζωή τη θέτει ενδεχομένως σε κίνδυνο, παρόλο που μπορεί να ασκείται τακτικά. Έρευνα του American Cancer Society έδειξε ότι αν κάποιος κάθεται για 6 ώρες την ημέρα και πάνω, ο κίνδυνος πρόωρου θανάτου αυξάνεται κατά 19% σε σύγκριση με ανθρώπους που κάθονται λιγότερο από 3 ώρες.

Σύμφωνα με τη νέα έρευνα, η καθιστική ζωή μπορεί ενδεχομένως να οδηγήσει στον θάνατο με 14 τρόπους όπως με καρκίνο, καρδιοπάθεια, εγκεφαλικό επεισόδιο, διαβήτη, νεφρική νόσο, αυτοκτονία, ΧΑΠ, πνευμονοπάθεια, ηπατική νόσο, έλκος και άλλα προβλήματα του πεπτικού, νόσο του Πάρκινσον και του Alzheimer, νευρικές και μυοσκελετικές παθήσεις.

Η Alpa Patel δήλωσε ότι θα πρέπει να κινούμαστε περισσότερο. Όσο λιγότερο κάθεται κάποιος τόσο το καλύτερο. Αν “σπάει” μια ώρα καθιστικής ζωής με 2 λεπτά ορθοστασίας ή ελαφράς άσκησης μπορεί να βελτιώσει τη χοληστερόλη, την αρτηριακή πίεση και το σάκχαρο. Η έρευνα δεν μπόρεσε να αποδείξει αιτιατή σχέση.

Έρευνα από την Αυστραλία υπολόγισε ότι το 90% του χρόνου εκτός εργασίας ήταν καθιστικός και ότι περισσότερο από το ήμισυ το περνούσαν οι άνθρωποι μπροστά στην τηλεόραση ή στον υπολογιστή. Η Patel δήλωσε ότι δεν είναι σαφές γιατί η παρατεταμένη καθιστική ζωή είναι ανθυγιεινή. Είναι πιθανό όσοι περνούν πολύ χρόνο στον καναπέ να έχουν και άλλες ανθυγιεινές συνήθειες.

Το παρατεταμένο κάθισμα έχει συνδεθεί με υψηλότερα επίπεδα τριγλυκεριδίων, σακχάρου, αρτηριακής πίεσης και ινσουλίνης. Επίσης, με φλεγμονή που συνδέεται με την παχυσαρκία. Αυτές οι συνέπειες θα μπορούσαν να εξηγούν γιατί η καθιστική ζωή συνδέεται με θάνατο από καρδιακή, ηπατική και νεφρική νόσο, καθώς και από καρκίνο, διαβήτη και ΧΑΠ.

Είναι λιγότερο σαφές γιατί ο θάνατος από αυτοκτονία, Πάρκινσον και Alzheimer, καθώς και από νευρικές και μυοσκελετικές διαταραχές φαίνεται να συνδέεται με την καθιστική ζωή. Είναι πιθανό οι νόσοι καθαυτές να οδηγούν σε περισσότερο χρόνο καθιστικής ζωής. Ο αυξημένος κίνδυνος θνησιμότητας διέφερε ανάλογα με τη νόσο, από 10% για τον καρκίνο σε 60% για μυοσκελετική νόσο.

Οι ερευνητές συνέλεξαν στοιχεία 128.000 ανθρώπων. Στην έναρξη δεν είχαν σημαντική χρόνια νόσο. Στα 21 χρόνια πέθαναν 49.000 άνθρωποι. Η έρευνα δημοσιεύτηκε στο Journal of Epidemiology.

Πηγή: www.iatronet.gr

Κάθεστε κάτω από την ομπρέλα και δεν βάζετε ή δεν ανανεώνετε το αντηλιακό γιατί θεωρείτε ότι έχετε ήδη αρκετή προστασία; Λάθος, λένε οι ειδικοί.

Μελέτη στην επιθεώρηση JAMA Dermatology αποκαλύπτει πως η ομπρέλα στην παραλία δεν μας προστατεύει αποτελεσματικά από τις ακτίνες του ήλιου. Η τυχαιοποιημένη κλινική δοκιμή μέτρησε την αποτελεσματικότητα της σκιάς από μια ομπρέλα έναντι της προστασίας ενός αντηλιακού προϊόντος με δείκτη προστασίας SPF 100.

Το 81% των συμμετεχόντων από το Τέξας έμειναν 3,5 ώρες κάτω στην παραλία το μεσημέρι, εξοπλισμένοι είτε με μόνο μια ομπρέλα παραλίας είτε μόνο το αντηλιακό. Οι ερευνητές ανακάλυψαν πως ένα εντυπωσιακό 78% των συμμετεχόντων που είχε ως προστασία την ομπρέλα έπαθε έγκαυμα, συγκριτικά με το 25% των συμμετεχόντων που “κάηκαν” ενώ είχαν βάλει αντηλιακό. Παρότι οι συμμετέχοντες έμειναν συνεχώς κάτω από την ομπρέλα και οι ειδικοί προσάρμοζαν τη θέση της ώστε να βρίσκονται συνεχώς κάτω από τη σκιά, η ομπρέλα δεν μπλόκαρε αποτελεσματικά την ακτινοβολία UVB, αυτή που ευθύνεται για τα εγκαύματα.

Η μελέτη αποδεικνύει επιπλέον αυτό που ήδη έχει επισημάνει ο αμερικανικός οργανισμός για τον καρκίνο του δέρματος, Skin Cancer Foundation, και πολλοί δερματολόγοι σε όλο τον κόσμο. Αν θέλουμε να έχουμε την πιο αποτελεσματική προστασία από τον ήλιο θα πρέπει να συνδυάσουμε σκιά, αντηλιακό, προστατευτικά ρούχα και να αποφεύγουμε παράλληλα την έκθεση τις πολύ θερμές ώρες της ημέρας.

Είναι επίσης σημαντικό να σημειώσουμε πως ένα αντηλιακό με δείκτη προστασίας 100, όπως εκείνο που χρησιμοποιήθηκε στη μελέτη, ουσιαστικά δεν προστατεύει περισσότερο από μια φόρμουλα με το μισό SPF. Για την ακρίβεια, ένα αντηλιακό με SPF 50 μπλοκάρει το 98% της ακτινοβολίας UV – και ουσιαστικά αυτό είναι το όριο. Ο αμερικανικός οργανισμός φαρμάκων FDA έχει ήδη χαρακτηρίσει τον υψηλό βαθμό SPF ως “εκ φύσεως παραπλανητικό” και έχει προτείνει διαφορετικού είδους διαβαθμίσεις στις ετικέτες, όπως συμβαίνει ήδη στην Ευρώπη και στον Καναδά.

Πηγή: www.capital.gr
Photo credit: Freepik

Το διαβητικό πόδι είναι μια από τις πιο σοβαρές επιπλοκές που μπορεί να αντιμετωπίσει ένα άτομο με σακχαρώδη διαβήτη.

Ο σακχαρώδης διαβήτης είναι μια χρόνια μεταβολική ασθένεια, η οποία χαρακτηρίζεται από αύξηση της συγκέντρωσης του σακχάρου στο αίμα (υπεργλυκαιμία) και διαταραχή του μεταβολισμού της γλυκόζης. Αυτό συμβαίνει είτε ως αποτέλεσμα ελαττωμένης έκκρισης της ινσουλίνης από το πάγκρεας, μιας ορμόνης που είναι απαραίτητη για να κρατήσει επίπεδα του σακχάρου στο αίμα υπό έλεγχο, είτε λόγω ελάττωσης της ευαισθησίας των κυττάρων του σώματος στην ινσουλίνη. Το αποτέλεσμα είναι να επηρεάζονται πολλαπλά όργανα του σώματος και μακροχρόνια ο οργανισμός να εκτίθεται σε αυξημένο κίνδυνο σοβαρών επιπλοκών, όπως το διαβητικό πόδι.

Οι νευρικές βλάβες που οφείλονται στον διαβήτη μπορεί να καταλήξουν σε περιφερική νευροπάθεια, η οποία πιθανώς να κάνει τα ποδιά λιγότερο ευαίσθητα στους ερεθισμούς και στον πόνο. Μπορεί ακόμη να εμποδιστεί η καλή κυκλοφορία του αίματος και η σωστή και σταθερή βάδιση, αλλά και να μειωθούν οι δυνάμεις του οργανισμού στην αντιμετώπιση των μολύνσεων εξαιτίας της νόσου.

Τα άτομα αυτά μπορεί να παρουσιάσουν συμπτώματα πόνου, μουδιάσματος και βάρους στα κάτω άκρα – γεγονός που τα βάζει σε κίνδυνο για δημιουργία τραυμάτων που δεν μπορούν να επουλωθούν γρήγορα και έτσι μπορεί να δημιουργηθούν διαβητικά έλκη.

Προστασία στην παραλία

Για την προστασία των ποδιών ο ασθενής είναι εξαιρετικά σημαντικό να μην περπατάει ποτέ ξυπόλυτος, ενώ ακόμη και στην παραλία θα πρέπει να φοράει τα παπούτσια και τις κάλτσες μέχρι να φτάσει στο χώρο που πρόκειται να καθίσει. Σημαντική είναι η επάλειψη της ραχιαίας επιφάνειας του ποδιού με αντιηλιακό, ενώ σε περίπτωση που η ακτή έχει βότσαλα ή αχινούς θα πρέπει να φοριούνται ειδικά παπούτσια, τα οποία να αφαιρούνται με την έξοδο από τη θάλασσα. Στη συνέχεια απαραίτητο είναι το καλό σκούπισμα των ποδιών και ο έλεγχος για τυχόν τραύματα.

Έλεγχος

Σε γενικές γραμμές τα άτομα με σακχαρώδη διαβήτη είναι απαραίτητο για την προστασία των ποδιών τους να μεριμνούν για τη φροντίδα τους σε καθημερινή βάση, ανεξάρτητα από την παρουσία ή μη ενδεχόμενων συμπτωμάτων. Την ένταση αυτού του ελέγχου θα πρέπει να αυξάνει η παρουσία ελαττωμένης αισθητικότητας (υπαισθησία), διαταραγμένης αισθητικότητας (παραισθησία), πληγών στα άκρα ή διαταραγμένης αρχιτεκτονικής των αρθρώσεων.

Θα πρέπει να δίνεται προσοχή για τον εντοπισμό σημείων ερυθρότητας, για ρωγμές-κοψίματα, για οίδημα ή για κάποια λοίμωξη. Σημαντικό είναι να συμπεριλαμβάνονται στον έλεγχο και η περιοχή ανάμεσα στα δάκτυλα, καθώς και οι πατούσες και οι παρονύχιες περιοχές. Ένας καθρέπτης ή και τα μέλη της οικογένειας μπορούν να βοηθούν για τα δύσκολα σημεία.

Περιποίηση

Στην περιποίηση των κάτω άκρων περιλαμβάνεται και το καθημερινό πλύσιμο με χλιαρό νερό και μαλακό σαπούνι. Η θερμοκρασία του νερού δεν πρέπει να ξεπερνά τους 32-34 βαθμούς Κελσίου, διότι εξαιτίας της διαβητικής νευροπάθειας η αίσθηση του θερμού μερικές φορές επηρεάζεται, οπότε θα πρέπει να χρησιμοποιείται θερμόμετρο ή ο αγκώνας για την αντίληψη της θερμοκρασίας του νερού. Στη συνέχεια θα πρέπει να ακολουθεί καλό στέγνωμα και ιδιαίτερα των μεσοδακτύλιων περιοχών.

Ξηρότητα

Για την αποφυγή ξηρότητας του δέρματος μπορούν να χρησιμοποιηθούν ενυδατικές κρέμες που μπορούν να επαλειφθούν στη ράχη του ποδιού και την πατούσα. Να αποφεύγεται όμως η επάλειψη ανάμεσα στα δάκτυλα για την πρόληψη εμφάνισης λοιμώξεων. Το ταλκ πάντως μπορεί να τοποθετηθεί στη μεσοδακτύλια περιοχή για να αποφευχθεί η ύγρανσή της.

Κόψιμο νυχιών

Όσον αφορά το κόψιμο των νυχιών, θα πρέπει να γίνεται προσεκτικά με τη βοήθεια νυχοκόπτη ενώ ακόμη θα πρέπει να ακολουθεί ελαφρό λιμάρισμα. Συνίσταται επίσης να μην κόβονται πολύ κοντά ή με γωνίες, διότι υπάρχει κίνδυνος να μεγαλώσουν μέσα στο δέρμα τραυματίζοντας το και δημιουργώντας πύλη εισόδου μικροβίων.

Τραυματισμοί

Οι ενδεχόμενοι τραυματισμοί των ποδιών μπορεί να είναι επικίνδυνοι. Για αυτό συνίσταται οι ασθενείς να μην κυκλοφορούν ποτέ ξυπόλυτοι, ακόμα και μέσα στο σπίτι. Πριν φορέσουν τα παπούτσια να ελέγχουν για παρουσία μικρών αντικειμένων (πετραδάκια-καρφιά).

Το μέγεθος των παπουτσιών θα πρέπει να είναι το ιδανικό για το πόδι, ενώ οι κάλτσες θα πρέπει καθημερινά να είναι καθαρές και ελαφρά πουδραρισμένες ώστε να μην ιδρώνει. Συνίσταται ακόμη να αποφεύγονται οι κάλτσες με σφικτές ραφές ή εκείνες που δεν αφήνουν το πόδι να αναπνέει.

Στην περίπτωση που εμφανιστούν κάλοι, σημαίνει ότι υφίσταται σημείο αυξημένης πίεσης και ελαττωμένης αντίστασης του δέρματος. Η συμβολή του γιατρού είναι απαραίτητη για την αντιμετώπισή τους.

Σε γενικές γραμμές, η προσπάθεια αποφυγής βλαβών στα κάτω άκρα θα πρέπει να ξεκινά με τη σωστή ρύθμιση τόσο του σακχάρου αίματος, όσο και της αρτηριακής πίεσης και της δυσλιπιδαιμίας. Κομβικός είναι και ο ρόλος της διακοπής του καπνίσματος για τη διατήρηση των αγγείων σε καλή κατάσταση.

Σημειωτέον ότι το πόδι που πονά, άλλαξε χρώμα (κόκκινο ή μελανό), είναι θερμό (όλο ή ένα μέρος του), έχει άσχημη οσμή ή εμφάνισε φουσκάλες ή μικρές πληγές, αποτελούν σημάδια για τα οποία θα πρέπει να ζητήσετε ιατρική βοήθεια.

Σε περιόδους έντονου στρες είναι αρκετά συχνό το φαινόμενο σε πολλούς ανθρώπους να αισθάνονται ένα παράδοξο «φτερούγισμα» ή σκίρτημα στην καρδιά τους. Πρόκειται για ένα παθολογικό σύμπτωμα που προκαλεί ιδιαίτερη ανησυχία στα άτομα αυτά, το οποίο μπορεί να είναι παροδικό ή συνεχές και να εκλύεται ή όχι από ερεθίσματα όπως είναι η άσκηση, το φαγητό και η αλλαγή της θέσης του σώματος.

Το σύμπτωμα αυτό συνήθως αποδίδεται στην καρδιακή αρρυθμία, έναν όρο που περιγράφει όλες τις διαταραχές του ομαλού καρδιακού ρυθμού. Συνηθέστερα η εμφάνιση αρρυθμιών οφείλεται σε κάποια καρδιακή πάθηση, ωστόσο ορισμένα φάρμακα μπορούν επίσης να την προκαλέσουν, ειδικά όταν δεν λαμβάνονται στη σωστή δόση.

Συμπτώματα καρδιακής αρρυθμίας

Ανάλογα με τη φύση τους και την προέλευσή τους οι αρρυθμίες έχουν και διαφορετική κλινική σημασία και βαρύτητα.

Γενικότερα μια αρρυθμία μπορεί να εκδηλώνεται με ποικίλα συμπτώματα, όμως στα κυριότερα περιλαμβάνονται το αίσθημα παλμών, δηλαδή αίσθημα «φτερουγίσματος» της καρδιάς, το αίσθημα διακοπών του φυσιολογικού παλμού, η δύσπνοια ή το λαχάνιασμα, η εύκολη κόπωση, η ζάλη και η λιποθυμία ή συγκοπή.

Σε κάθε περίπτωση αρρυθμίας της καρδιάς που επιμένει, ο ασθενής πρέπει να επισκέπτεται τον γιατρό του.

Εξωκαρδιακοί παράγοντες

Παρά το γεγονός ότι το αίσθημα παλμών μπορεί να προκαλείται από καρδιολογικά αίτια, σε ένα μεγάλο ποσοστό των περιστατικών τα «φτερουγίσματα» στο στήθος δεν είναι καρδιακής αιτιολογίας.

Κάθε νόσημα ή παθολογική κατάσταση που μεταβάλλει το ορμονικό περιβάλλον του σώματος, προκαλεί υπερδυναμική κυκλοφορία, νευροφυτική ευαισθησία ή αλλοιώσεις σε δομές κοντά στο μυοκάρδιο συμβάλλει στην εκδήλωση του συμπτώματος.

Σημαντικό επίσης ρόλο μπορούν να διαδραματίσουν και ορισμένες ψυχιατρικές διαταραχές, όπως η είναι κρίση πανικού ή η αγοραφοβία, λόγω της αυξημένης δραστηριοποίησης νευροφυτικών αντανακλαστικών.

Σε άλλες περιπτώσεις μπορεί να αποδοθεί σε παράγοντες όπως έντονο άγχος, υπερκόπωση, κατανάλωση καφέ, οινοπνεύματος, κάπνισμα, γεγονός που συνιστά ότι δεν πρέπει να δημιουργείται έντονη ανησυχία.

Αντιμετώπιση

Η αντιμετώπιση του συμπτώματος καθορίζεται αποκλειστικά από τα ευρήματα της ιατρικής εξέτασης. Δεδομένου του πλήθους των παθολογικών καταστάσεων που συνδέονται με αυτό, καθίσταται απαραίτητη η εξατομικευμένη αξιολόγηση του ασθενούς.

Όσον αφορά τις καρδιακές αρρυθμίες, σε κάποιες περιπτώσεις δεν χρειάζεται ειδική αγωγή, είναι σημαντικό όμως να απαλυνθεί το άγχος που συχνά τις συνοδεύει. Σε άλλες χρησιμοποιούνται φάρμακα ή ακόμα και ειδικές τεχνικές όπως η τοποθέτηση τεχνητού βηματοδότη.

Heart photo created by freepik – www.freepik.com

Το κοινό κρυολόγημα, το οποίο είναι γνωστό και ως ρινοφαρυγγίτιδα, είναι μια εξαιρετικά μεταδοτική νόσος του ανώτερου αναπνευστικού συστήματος, η οποία οφείλεται σε έναν ή και περισσότερους ιούς. Μπορεί να το «κολλήσει» ο καθένας μας με οποιονδήποτε από τους γνωστούς τρόπους μετάδοσης όλων των ιών του αναπνευστικού (χειραψία, φιλί, σταγονίδια από βήχα ή φτάρνισμα) και ειδικά τους χειμερινούς μήνες, όπου ο συνωστισμός σε κλειστούς χώρους είναι συχνότερος.

Δεν πρόκειται όμως για μια ασθένεια που εμφανίζεται μόνο σε περιόδους έντονου κρύου, αλλά και το καλοκαίρι. Το «καλοκαιρινό κρυολόγημα» είναι ένας αδόκιμος όρος που χρησιμοποιείται για να σηματοδοτήσει ετερόκλητα νοσήματα, τα οποία μοιάζουν με το κοινό κρυολόγημα του χειμώνα.

Εκδηλώνεται συνήθως με πονόλαιμο, πόνους στα κόκκαλα και στο μυϊκό ιστό, καθώς και βήχα και μικρό πυρετό, τα οποία μπορεί να εμφανίζονται από κοινού ή μεμονωμένα. Μπορεί μάλιστα να συνυπάρξει και υψηλός πυρετός ή άλλα συμπτώματα από το αναπνευστικό σύστημα, την κοιλιά (πχ. κοιλιακό άλγος) ή και διάρροια.

Πώς προκαλείται

Τα λοιμώδη αίτια και οι μηχανισμοί που εμπλέκονται στην εμφάνιση του καλοκαιρινού κρυολογήματος, διαφέρουν με εκείνα του χειμώνα. Η παραμονή σε ανοικτούς χώρους αναγκαστικά λόγω των υψηλών θερμοκρασιών μειώνει την επίπτωση των αερογενώς μεταδιδόμενων λοιμωδών νοσημάτων. Το κολύμπι σε ακάθαρτα ύδατα, τα κακώς συντηρημένα κλιματιστικά, καθώς και οι υψηλές θερμοκρασίες που ευνοούν τον πολλαπλασιασμό λοιμογόνων παραγόντων στο νερό και στα τρόφιμα συγκαταλέγονται στους παράγοντες που μπορεί να συμβάλλουν στην εμφάνιση κρυολογήματος.

Πρόληψη

Για την πρόληψη του κρυολογήματος ο οργανισμός μας θα πρέπει να είναι καλά οχυρωμένος. Αυτό σημαίνει ότι η σωστή ενυδάτωση θα πρέπει είναι το αρχικό μας μέλημα. Ακολουθούν η ξεκούραση, αν αυτό κρίνεται απαραίτητο, η λήψη επιπλέον ποσότητας βιταμίνης C σε οποιαδήποτε μορφή (εσπεριδοειδή, χυμοί φρούτων ακόμη κι ένα βιταμινούχο σκεύασμα από το φαρμακείο), τα αντιπυρετικά αν η θερμοκρασία σώματος ξεπερνά τους 38 βαθμούς Κελσίου και τέλος η αποφυγή παραμονής μας σε κλειστό χώρο.

Τέλος, δεν θα πρέπει να αμελείται το καλό πλύσιμο των χεριών και των τροφίμων, το καλό ψήσιμο των τροφών, η αποφυγή κατανάλωσης μη παστεριωμένων γαλακτοκομικών προϊόντων ή και αμφιβόλου προέλευσης ποτών ή πάγου, ενώ μετά την κολύμβηση σημαντικό είναι και το πλύσιμο χεριών ποδιών και σώματος.

Photo credit: Freepik

Η κατασκήνωση το καλοκαίρι αποτελεί μια αγαπημένη δραστηριότητα για τα παιδιά, καθώς τους δίνεται η δυνατότητα να γνωρίσουν νέους φίλους, να γυμναστούν, να μάθουν, να παίξουν και να ολοκληρωθούν σαν άτομα.

Είναι μια επιλογή την οποία συχνά αποφεύγουν οι γονείς παιδιών με σακχαρώδη διαβήτη, καθώς ανησυχούν ότι οι προσφερόμενες δραστηριότητες και οι διατροφικές συνήθειες θα επηρεάσουν αρνητικά την υγεία των παιδιών τους. Εφόσον όμως έχει προηγηθεί η κατάλληλη προετοιμασία και τα άτομα που θα τα φροντίζουν πιστεύουν ότι μπορούν να αντιμετωπίσουν την κατάσταση, τότε δεν υπάρχει λόγος για τα παιδιά να μην συμμετέχουν.

Τι είναι ο διαβήτης τύπου 1

Ο σακχαρώδης διαβήτης τύπου 1 είναι μια μορφή του διαβήτη που εμφανίζεται συνήθως στην παιδική ηλικία ή την εφηβεία και προκύπτει από την αυτοάνοση καταστροφή κυττάρων του παγκρέατος που παράγουν ινσουλίνη. Η επακόλουθη έλλειψη ινσουλίνης οδηγεί σε αυξημένα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα και στα ούρα, τα οποία εάν παραμείνουν μακροχρόνια αρρύθμιστα μπορούν να οδηγήσουν σε σοβαρές επιπλοκές.

Τα συνήθη κλινικά συμπτώματα είναι πολυουρία, πολυδιψία, απώλεια βάρους παρά την φυσιολογική ή ακόμα και αυξημένη όρεξη (πολυφαγία), μυϊκή αδυναμία και κόπωση.

Πώς επηρεάζεται ο διαβήτης στην κατασκήνωση

Κατά τη διάρκεια της κατασκήνωσης τα παιδιά αυξάνουν κατά πολύ την φυσική τους δραστηριότητα και ακολουθούν ένα συγκεκριμένο πρόγραμμα διατροφής. Στην περίπτωση του σακχαρώδη διαβήτη η αύξηση της φυσικής δραστηριότητας επηρεάζει σημαντικά την ευαισθησία στην ινσουλίνη και πιθανότατα να χρειάζεται σημαντική μείωση των μονάδων ινσουλίνης που χορηγούνται για τη ρύθμιση της νόσου. Γι’ αυτό το λόγο παρατηρείται αύξηση των επεισοδίων υπογλυκαιμίας, ιδιαίτερα τις πρώτες ημέρες της κατασκήνωσης. Επίσης, η έλλειψη ελεύθερης πρόσβασης σε τρόφιμα μπορεί να δυσκολέψει την προσπάθεια για ανάταξη της υπογλυκαιμίας, γι’ αυτό και είναι σημαντικό είτε το παιδί να πάρει τα κατάλληλα από το σπίτι είτε να γνωρίζει τι μπορεί να προμηθευτεί από την κατασκήνωση.

Ένα ακόμα θέμα που προκύπτει είναι η σωστή αποθήκευση και οι συνθήκες καθαριότητας για την χρήση των ινσουλινών και των λοιπών υλικών. Οι αυξημένες θερμοκρασίες μπορούν να αλλοιώσουν τις ινσουλίνες και να επηρεάσουν την αξιοπιστία των μετρήσεων. Οι γονείς θα πρέπει να έχουν ετοιμάσει ισοθερμικούς αποθηκευτικούς χώρους για την συντήρηση των ινσουλινών και των αναλωσίμων.

Προετοιμασίες

Για να αποφευχθούν επιπλοκές στη ρύθμιση του σακχάρου και το παιδί να συμμετέχει χωρίς περιορισμούς στις δραστηριότητες της κατασκήνωσης, θα πρέπει οι γονείς και το ίδιο να κάνουν μια κατάλληλη προετοιμασία.

Πριν την κατασκήνωση το παιδί θα πρέπει να έχει μια καλή ρύθμιση του σακχάρου, χωρίς μεγάλες διακυμάνσεις στις μονάδες ινσουλίνης που χρησιμοποιεί και στις τιμές του σακχάρου που πετυχαίνει. Θα πρέπει να καταγράψει τις τροφές που καταναλώνει και τις δόσεις που επιλέγει να κάνει.

Όταν θα παρουσιαστεί στην κατασκήνωση, θα πρέπει να γνωρίζει ότι πιθανότατα θα μειώσει τις μονάδες της ινσουλίνης. Αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να είναι προετοιμασμένο για να κάνει περισσότερες μετρήσεις σακχάρου από ότι συνήθιζε. Επειδή η άσκηση μειώνει τις τιμές του σακχάρου για 18-24 ώρες θα πρέπει να μετρά το σάκχαρό του και κατά τη διάρκεια της νύχτας για να αποφύγει την πιθανότητα ανάπτυξης νυχτερινής υπογλυκαιμίας.

Σημαντικό είναι επίσης όταν η τιμή του σακχάρου είναι 240 mg/dl να ελέγχει και για την ύπαρξη κετονών στο αίμα κατά τη διάρκεια της νύχτας προς αποφυγή ανάπτυξης της κέτωσης. Ως κέτωση ορίζεται μια φυσιολογική διαδικασία του μεταβολισμού ώστε να συνεχίσει το σώμα να δουλεύει. Όταν δεν λαμβάνονται αρκετοί υδατάνθρακες από τα τρόφιμα, ο οργανισμός αναγκάζεται να χρησιμοποιήσει τα λιπαρά οξέα ώστε να έχει ενέργεια, με αποτέλεσμα την έκκριση των κετονών (κέτωση).

Συνεργασία

Οι γονείς θα πρέπει να έρθουν σε επαφή με τους κατασκηνωτές και να αντλήσουν όσο γίνεται περισσότερες πληροφορίες για το πρόγραμμα άσκησης και διατροφής. Συνήθως οι μερίδες είναι μετρημένες και μπορεί να υπολογιστεί η συγκέντρωσή τους σε υδατάνθρακες, ώστε να μπορέσουν να συμβουλέψουν το παιδί τους για τις δόσεις που θα επιλέξει.

Τέλος, θα πρέπει να τονίσουν ότι το παιδί τους έχει διαβήτη και να γνωρίσουν προσωπικά την νοσηλεύτρια ή τον γιατρό που διαθέτει η κατασκήνωση. Όλοι μαζί θα πρέπει να σχεδιάσουν τον τρόπο δράσης σε κάθε περίπτωση και να διευκολύνουν το παιδί να λειτουργεί εκτός προγράμματος, όταν το απαιτεί η ρύθμιση του σακχάρου του.

School photo created by senivpetro – www.freepik.com

Ακόμα και χωρίς επιπλέον παράγοντες κινδύνου, νέοι ενήλικες έχουν αυξημένο κίνδυνο καρδιαγγειακής νόσου αν τα επίπεδα χοληστερόλης LDL που έχουν, είναι υψηλά, σύμφωνα με έρευνα παρατήρησης από την American Heart Association (AHA).

Στόχος της έρευνας ήταν να εξεταστεί η σχέση μεταξύ LDL και καρδιακού κινδύνου, ώστε να διαπιστωθεί αν άνθρωποι που εθεωρείτο ότι έχουν χαμηλό δεκαετή κίνδυνο καρδιακών προβλημάτων θα πρέπει να λάβουν μέτρα για να μειώσουν τα επίπεδα χοληστερόλης LDL με αλλαγές στον τρόπο ζωής ή/και φάρμακα, νωρίτερα.

Η έρευνα αφορούσε στοιχεία 36.375 ενηλίκων χωρίς διαβήτη ή καρδιακή νόσο, που συμμετείχαν στο Cooper Center Longitudinal Study και παρακολουθήθηκαν για 27 χρόνια.

Ερευνητές ανακάλυψαν ότι σε σύγκριση με αυτούς που είχαν επίπεδα LDL κάτω του 100 mg/dL, άνθρωποι με επίπεδα μεταξύ 100 και 159 mg/dL είχαν 30% έως 40% υψηλότερο κίνδυνο καρδιοπάθειας και όσοι είχαν επίπεδα άνω των 160 mg/dL, ο κίνδυνος ήταν 70% έως 90% υψηλότερος. Κατά τη διάρκεια της έρευνας πέθαναν 1.684 συμμετέχοντες από καρδιακή νόσο και εγκεφαλικό επεισόδιο.

Πηγή: iatronet.gr

Newer Posts

Older Posts

Blog

Υπέρταση: Αλλαγές στον τρόπο ζωής μειώνουν την ανάγκη για φάρμακα

Πώς οι υψηλές θερμοκρασίες επιβαρύνουν την υγεία της καρδιάς

Ποιοι κινδυνεύουν περισσότερο

Ποια συμπτώματα να προσέχουμε

Διαβήτης: Νοσήματα του καλοκαιριού που απορρυθμίζουν το σάκχαρο

Κρυολόγημα

Ωτίτιδα

Ουρολοιμώξεις

Διαρροϊκά σύνδρομα

Τσιμπήματα από έντομα

Κολπίτιδες

Χρήσιμες συμβουλές

Η καθιστική ζωή συνδέεται με 14 απειλητικά νοσήματα

Έρευνα: Η ομπρέλα ΔΕΝ προστατεύει από τον ήλιο

Διαβητικό πόδι: Οδηγίες για το καλοκαίρι

Προστασία στην παραλία

Έλεγχος

Περιποίηση

Ξηρότητα

Κόψιμο νυχιών

Τραυματισμοί

«Φτερουγίσματα» στο στήθος: Πού μπορεί να οφείλονται

Συμπτώματα καρδιακής αρρυθμίας

Εξωκαρδιακοί παράγοντες

Αντιμετώπιση

«Κρυολόγημα» το καλοκαίρι: Γιατί προκαλείται και πώς προλαμβάνεται;

Πώς προκαλείται

Πρόληψη

Διαβήτης τύπου 1: Οδηγίες για παιδιά που πηγαίνουν κατασκήνωση

Τι είναι ο διαβήτης τύπου 1

Πώς επηρεάζεται ο διαβήτης στην κατασκήνωση

Προετοιμασίες

Συνεργασία

Υψηλή χοληστερόλη: Επικίνδυνη ακόμα και για τους «υγιείς»

ΕΝΗΜΕΡΩΜΕΝΟΣ ΑΣΘΕΝΗΣ ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΥΓΕΙΑ

ΕΝΗΜΕΡΩΜΕΝΟΣ ΑΣΘΕΝΗΣ, ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΥΓΕΙΑ

ΝΟΜΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ

ΑΦΗΣΤΕ ΜΑΣ ΤΗΝ ΓΝΩΜΗ ΣΑΣ

ΝΟΜΙΚΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ