Blog

Memory.jpg

14 Σεπτεμβρίου, 2016 Angelos KlitsasΔιαβήτης0

Οι ηλικιωμένοι με ανεπαρκώς ελεγχόμενο διαβήτη ενδεχομένως να αντιμετωπίζουν προβλήματα με την μνήμη τους, σύμφωνα με αμερικανική μελέτη που δημοσιεύεται στο επιστημονικό έντυπο  Journal of Epidemiology and Community Health.

Επιστημονική ομάδα του Πανεπιστημίου της Νότιας Φλόριντα μελέτησε τα αποτελέσματα μιας σειρά τεσσάρων τεστ μνήμης που είχαν διεξαχθεί από το 2006 έως το 2012 σε 950 ηλικιωμένους με διαβήτη και 3.469 ηλικιωμένους χωρίς τη νόσο.

Οι συμμετέχοντες που είχαν διαβήτη και αυξημένα επίπεδα σακχάρου στο αίμα είχαν χειρότερες επιδόσεις στον πρώτο γύρο των τεστ μνήμης στην αρχή της μελέτης και είχαν επίσης μεγαλύτερη φθορά στην λειτουργία της μνήμης μέχρι να ολοκληρωθεί η έρευνα.

«Πιστεύουμε ότι ο συνδυασμός διαβήτη και υψηλών επιπέδων σακχάρου στο αίμα αυξάνει τις πιθανότητες εμφάνισης διαφόρων προβλημάτων υγείας. Και η παρούσα μελέτη αναδεικνύει τον κίνδυνο επιδείνωσης της μνήμης. Αν και δεν εξηγεί γιατί συμβαίνει αυτό. Όμως εικάζουμε ότι τα αυξημένα επίπεδα του σακχάρου καταστρέφουν τα εγκεφαλικά κύτταρα που μεταδίδουν μηνύματα στον ιππόκαμπο, τμήμα του εγκεφάλου που παίζει ρόλο στην λειτουργία της μνήμης» εξηγεί η επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης Κολιν Παππας, ερευνήτρια στο αμερικανικό πανεπιστήμιο.

Στα αρχικά στάδια της μελέτης, όταν οι συμμετέχοντες ήταν περίπου 73 ετών, κατά μέσο όρο, υποβλήθηκαν σε εξέταση γλυκοζυλιωμένης αιμοσφαιρίνης (HbA1c), δηλαδή υπολογισμού του ποσοστού της αιμοσφαιρίνης (πρωτεΐνη των ερυθρών κυττάρων που μεταφέρει οξυγόνο) που είναι επικαλυμμένη με γλυκόζη. Μια τιμή από 6,5% και πάνω υποδεικνύει διαβήτη.

Τα άτομα χωρίς διαβήτη είχαν κατά μέσο όρο HbA1c 5,6, δηλαδή εντός φυσιολογικών ορίων, αλλά όσοι είχαν διαβήτη εμφάνιζαν τιμές 6,7 και άνω, αυξάνοντας τον κίνδυνο εμφάνισης επιπλοκών της νόσου.

Οι ερευνητές έκαναν και τεστ μνήμης στους συμμετέχοντες, όπου έπρεπε να ανακαλέσουν άμεσα ή σε βάθος χρόνου λέξεις, για να καταγραφεί η εγκεφαλική λειτουργία μακροπρόθεσμα.

Τα υψηλότερα επίπεδα της HbA1c συσχετίστηκαν με χαμηλότερα σκορ στο πρώτο τεστ μνήμης και πιο απότομη έκπτωση των σκορ με την πάροδο του χρόνου.

«Αν και οι ερευνητές μέτρησαν μόνο μια φορά την HbA1c στην αρχή της μελέτης και επίσης δεν παραθέτουν τυχόν στοιχεία για την φαρμακευτική αγωγή των ατόμων με διαβήτη, αναδεικνύεται η ανάγκη διατήρηση της γλυκοζυλιωμένης αιμοσφαιρίνης εντός φυσιολογικών ορίων για την προστασία της μνήμης με την πάροδο του χρόνου» σχολιάζει ο Δρ Τζόι Βεργκεσε, διευθυντής του Κέντρου για την Γήρανση του Εγκεφάλου «Montefiore-Einstein» στη Νέα Υόρκη.

Τα άτομα με διαβήτη μπορεί να βιώσουν διάφορες εγκεφαλικές αλλαγές που εκδηλώνονται με την πάροδο του χρόνου, όπως η συρρίκνωση περιοχών που σχετίζονται με τη μνήμη και τη σκέψη, καθώς και βλάβες στα αιμοφόρα αγγεία που τροφοδοτούν τον εγκέφαλο. Τα υψηλά επίπεδα σακχάρου στο αίμα μπορεί να έχουν καταστροφικές συνέπειες για την εγκεφαλική υγεία ακόμα και στους ηλικιωμένους που πληρούν τα βασικά κριτήρια για την θεραπεία του διαβήτη» συμπληρώνει.

Πηγή: health.in.gr


FORA-CARE-005-e14111144942451.jpg

5 Σεπτεμβρίου, 2016 Angelos KlitsasΔιαβήτης0

Ο σακχαρώδης διαβήτης είναι ένα χρόνιο μεταβολικό νόσημα το οποίο χαρακτηρίζεται από υψηλές τιμές γλυκόζης στο αίμα (το απλό σάκχαρο που δίνει ενέργεια στα κύτταρα του ανθρώπινου οργανισμού). Αναπτύσσεται όταν ο οργανισμός δεν παράγει ή δεν χρησιμοποιεί αποτελεσματικά μια ορμόνη που ονομάζεται ινσουλίνη, η οποία βοηθά στην απομάκρυνση του πλεονάσματος γλυκόζης από το αίμα.

Εξαιτίας της παθοφυσιολογίας του ο σακχαρώδης διαβήτης μπορεί να παρουσιάσει ορισμένες φορές οξείες καταστάσεις και προβλήματα στην καθημερινότητα του ασθενή, όπως είναι η υπερωσμωτική μη κετωτική κατάσταση.

Η συγκεκριμένη συνήθως εμφανίζεται σε ηλικιωμένα άτομα με σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2, κυρίως στο πλαίσιο μιας αρρώστιας, π.χ. μιας λοίμωξης. Μερικές φορές μπορεί να αποτελεί και την πρώτη εκδήλωση εμφάνισης του διαβήτη.

Στην υπερωσμωτική μη κετωτική κατάσταση τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα αυξάνονται (συνήθως πάνω από 600 mg/dl). Ο οργανισμός έχει την ανάγκη να ξεφορτωθεί το επιπλέον αυτό σάκχαρο και το αποβάλει με τα ούρα. Με τον τρόπο αυτό δημιουργείται πολυουρία και αφυδάτωση. Αν αυτή η κατάσταση συνεχιστεί για αρκετές ημέρες, τότε η αφυδάτωση μπορεί να οδηγήσει σε σπασμούς, κώμα και τελικά στον θάνατο.

Συμπτώματα

Η υπερωσμωτική μη κετωτική κατάσταση κάνει το άτομο να χάσει τις αισθήσεις του, δηλαδή να πέσει σε κώμα. Προτού όμως συμβεί αυτό υπάρχουν προειδοποιητικά συμπτώματα για μερικές ημέρες, όπως:

– Έντονη δίψα, η οποία σιγά σιγά εξασθενεί
– Πολυουρία
– Αλλαγή του χρώματος των ούρων (πολύ σκούρο κίτρινο ή καφέ)
– Ξηροστομία
– Θερμό, ξηρό δέρμα χωρίς ιδρώτα
– Πυρετός
– Διέγερση ή σύγχυση.

Πρόληψη

Ο καλύτερος τρόπος πρόληψης αυτής της επιπλοκής είναι ο τακτικός έλεγχος των επιπέδων σακχάρου. Αν για παράδειγμα το άτομο έχει πολυουρία και συνεχόμενα υψηλές τιμές σακχάρου στο αίμα, τότε θα πρέπει να ελέγξει αν είσαι άρρωστο, π.χ. αν έχει πυρετό. Θα πρέπει επίσης να πίνει πολλά υγρά, να επικοινωνήσει με τον γιατρό του και αν παρουσιάσει πυρετό ή οι τιμές του σακχάρου παραμένουν υψηλές παρά τη λήψη υγρών θα πρέπει να επισκεφτεί νοσοκομείο.


Obesity.jpg

2 Σεπτεμβρίου, 2016 Angelos KlitsasΠαχυσαρκία2

Το κοιλιακό λίπος, το οποίο είναι γνωστό και ως κεντρική ή ανδρική παχυσαρκία, είναι ένα σοβαρό πρόβλημα το οποίο αντιμετωπίζει σήμερα ένα αρκετά μεγάλο ποσοστό του γενικού πληθυσμού. Η συσσώρευση του λίπους στην περιοχή της κοιλιάς θεωρείται επικίνδυνη καθώς επιδρά «τοξικά» σε όλα τα όργανα και τα αγγεία του οργανισμού.

Αυτό συμβαίνει διότι, σε αντίθεση με το λίπος που συσσωρεύεται στους γοφούς και στα υπόλοιπα σημεία, το λίπος που συγκεντρώνεται γύρω από τα εσωτερικά όργανα της κοιλιάς είναι μεταβολικώς ενεργό και εκκρίνει περισσότερες φλεγμονώδεις, τοξικές και χημικές ουσίες. Οι ουσίες αυτές συνδέονται με αρκετές νοσηρές καταστάσεις όπως:

– η αύξηση της αρτηριακής πίεσης,
– η μείωση της «καλής» χοληστερόλης (HDL) και η αύξηση της «κακής» χοληστερόλης (LDL),
– η ανθεκτικότητα στην ινσουλίνη, η μείωση δηλαδή της ικανότητας των κυττάρων να χρησιμοποιούν ορθά την ινσουλίνη,
– καθώς και η αύξηση της έκκρισης οιστρογόνων.

Το αποτέλεσμα αυτών είναι να πολλαπλασιάζεται σε αυτά τα άτομα η πιθανότητα εκδήλωσης καρδιοπάθειας, σακχαρώδους διαβήτη, μεταβολικού συνδρόμου, καρκίνου του μαστού και του παχέος εντέρου, υπέρτασης και προβλημάτων στη χοληδόχο κύστη.

Γυναίκες και άνδρες με κοιλιακή παχυσαρκία κινδυνεύουν εξίσου, αν και οι άνδρες έχουν συχνότερα πάχος στην κοιλιά από τη νεαρή ηλικία, ενώ οι γυναίκες το εμφανίζουν συνήθως λίγο πριν ή μετά την εμμηνόπαυση.

Το βάρος του ανθρώπινου σώματος εξαρτάται από τις θερμίδες που προσλαμβάνονται από τη διατροφή και από τις θερμίδες που καταναλώνονται καθημερινά. Όταν υπάρχει θετικό πλεόνασμα θερμίδων, δημιουργείται λίπος που κατανέμεται στο σώμα σε διάφορες περιοχές, όπως η κοιλιά, οι γοφοί, οι βραχίονες και αλλού. Η αύξηση του σωματικού βάρους επηρεάζεται επίσης και από την αύξηση της ηλικίας, καθώς συνήθως παρατηρείται μείωση της μυϊκής μάζας και αύξηση του λίπους. Η μείωση των μυών μειώνει την κατανάλωση θερμίδων, γεγονός που ευνοεί την αύξηση του βάρους σώματος με απόκτηση περιττών κιλών.

Η παθολογική σημασία όμως της άθροισης λίπους στην κοιλιά παραμένει ακόμα και εάν το σωματικό βάρος εμφανίζεται φυσιολογικό.

Η μείωση του περιττού σωματικού βάρους μειώνει την περίμετρο της κοιλιάς. Το σπλαγχνικό λίπος ελαττώνεται από τη δίαιτα και τη σωματική άσκηση.


Heart-Health.jpg

31 Αυγούστου, 2016 Angelos KlitsasΆρθραΔιαβήτης0

Η κολπική μαρμαρυγή είναι μία ακανόνιστη ταχυκαρδία και η πιο συχνή μορφή καρδιακής αρρυθμίας, η οποία αποδίδεται σε μια δυσλειτουργία του μηχανισμού ηλεκτρικής διέγερσης της καρδιάς.

Οι δύο κόλποι της καρδιάς ουσιαστικά δεν συστέλλονται για να προωθήσουν το αίμα προς τις κοιλίες, γεγονός το οποίο αποδίδεται σε διάφορους παράγοντες. Κάθε καρδιακή και πνευμονική πάθηση ή γονιδιακή διαταραχή που μπορεί να αυξήσει αισθητά τις πιέσεις μέσα στους κόλπους μπορεί να οδηγήσει σε κολπική μαρμαρυγή.

Συχνά η αρρυθμία που προκαλείται είναι ασυμπτωματική ή συνοδεύεται μόνο από ελαφρά συμπτώματα, όπως το αίσθημα παλμών, η ζάλη και η κόπωση. Το «φτερούγισμα» στο στήθος είναι το συνηθέστερο. Σε ορισμένες περιπτώσεις υπάρχει επίσης ο κίνδυνος ισχαιμίας, ενώ σοβαρές κλινικές καταστάσεις που μπορούν να δημιουργηθούν είναι η οξεία καρδιακή κάμψη, το οξύ πνευμονικό οίδημα κ.ά.

Τα κοινά σημεία με τον διαβήτη

Ο σακχαρώδης διαβήτης είναι ένα χρόνιο μεταβολικό νόσημα που χαρακτηρίζεται από υψηλές τιμές γλυκόζης στο αίμα (το απλό σάκχαρο που δίνει ενέργεια στα κύτταρα του ανθρώπινου οργανισμού). Αναπτύσσεται όταν ο οργανισμός δεν παράγει ή δεν χρησιμοποιεί αποτελεσματικά μια ορμόνη που ονομάζεται ινσουλίνη, η οποία βοηθά στην απομάκρυνση του πλεονάσματος γλυκόζης από το αίμα.

Ο διαβήτης είναι η συχνότερη διαταραχή του μεταβολισμού και έχει αρκετά κοινά σημεία με τη συχνότερη διαταραχή του καρδιακού ρυθμού (κολπική μαρμαρυγή):

1. Το κυριότερο αίτιο των δύο είναι η παχυσαρκία, η κακή και πλούσια σε αλάτι και θερμίδες διατροφή, καθώς και η έλλειψη φυσικής δραστηριότητας.
2. Είναι δύο νοσήματα που προκαλούν σημαντική επιβάρυνση της ποιότητας ζωής του ατόμου.
3. Συνυπάρχουν συχνά, καθώς περίπου ένας στους τέσσερις ασθενείς με κολπική μαρμαρυγή πάσχει από σακχαρώδη διαβήτη.
4. Ο διαβήτης αυξάνει σημαντικά την πιθανότητα εγκεφαλικού επεισοδίου σε ασθενείς με κολπική μαρμαρυγή.
5. Η φαρμακευτική αγωγή που χρησιμοποιείται για την κολπική μαρμαρυγή δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί στις περιπτώσεις όπου ο σακχαρώδης διαβήτης συνυπάρχει με τη στεφανιαία νόσο, διότι ελλοχεύει ο κίνδυνος της καρδιακής ανακοπής.

Πρόληψη

Είναι πολύ σημαντικό για τους ασθενείς, προκειμένου να διαφύγουν τον κίνδυνο, να μεριμνήσουν ώστε να αποκτήσουν ένα φυσιολογικό σωματικό βάρος με ισορροπημένη διατροφή και φυσική δραστηριότητα. Όσοι αντιμετωπίζουν πρόβλημα κολπικής μαρμαρυγής θα πρέπει να διακόψουν το κάπνισμα, αλλά και να περιορίσουν ή να διακόψουν την κατανάλωση καφέ, τσαγιού και αναψυκτικών τύπου κόλα που περιέχουν καφεΐνη. Τέλος, είναι απαραίτητο να περιορίσουν την κατανάλωση αλκοόλ, αλλά και να συμβουλεύονται τον γιατρό τους πριν λάβουν κάποιο φάρμακο, καθώς ορισμένα επηρεάζουν τον καρδιακό ρυθμό.


Sun-Skin.jpg

29 Αυγούστου, 2016 Angelos KlitsasΆρθρα0

Κάθε καλοκαίρι, όπως φυσικά και κατά τη διάρκεια άλλων εποχών στη χώρα μας, πολλοί από εμάς συνηθίζουν να εκτίθενται στον ήλιο για παρατεταμένο χρονικό διάστημα, είτε γιατί μπορεί να απολαμβάνουν τον χρόνο τους στην παραλία είτε γιατί το επιβάλλει η φύση του επαγγέλματός τους.

Κάτι τέτοιο ωστόσο ενέχει κινδύνους για τον οργανισμό μας, καθώς μπορεί να προκύψουν οξεία ή χρόνια παθολογικά προβλήματα από την τοξική βλάβη της ηλιακής ακτινοβολίας στο δέρμα και τους βλεννογόνους ή και κόπωση των ομοιοστατικών μηχανισμών του σώματος.

Οξείες βλάβες

Η βλάβη από τον ήλιο αρχικά προσβάλλει τα επιφανειακά στρώματα του δέρματος με αποτέλεσμα την εμφάνιση ερεθισμού με μικρή ερυθρότητα και πόνο. Καθώς η βλάβη προχωράει βαθύτερα, τα συμπτώματα επιδεινώνονται, η ερυθρότητα γίνεται πιο έντονη, ο πόνος αυξάνεται και εμφανίζονται φουσκάλες ή πρήξιμο. Στο σημείο αυτό η σοβαρότητα του εγκαύματος εξαρτάται από την έκταση του δέρματος που προσβλήθηκε και το βάθος του εγκαύματος.

Στα προβλήματα που μπορεί να προκαλέσουν τα εγκαύματα περιλαμβάνονται η αφυδάτωση, ηλεκτρολυτικές διαταραχές, καθώς και σοβαρές λοιμώξεις που μπορεί να οδηγήσουν σε νοσηλεία. Σε βάθος χρόνου μάλιστα τα εγκαύματα έχουν συνδεθεί και με την ανάπτυξη δερματικών καρκινωμάτων. Εκτός όμως από τις βλάβες του δέρματος από την ηλιακή ακτινοβολία μπορεί να προσβληθεί και ο οφθαλμός με ηλιακό έγκαυμα και θάμβο της όρασης.

Στις ομάδες υψηλού κινδύνου για σοβαρές άμεσες επιπλοκές είναι τα μικρά παιδιά, οι ηλικιωμένοι και οι πάσχοντες από ορισμένα χρόνια νοσήματα όπως ο σακχαρώδης διαβήτης.

Χρόνια προβλήματα

Οι χρόνιες βλάβες που μπορεί να προκαλέσει στο δέρμα η παρατεταμένη έκθεση στον ήλιο είναι πολλές και χαρακτηρίζονται από άμετρο πολλαπλασιασμό κυττάρων με απώλεια της φυσιολογικής αυτορρύθμισης.

Η πιο επικίνδυνη βλάβη είναι το μελάνωμα, λόγω της ταχύτητας που πραγματοποιεί μεταστάσεις. Είναι σημαντικό να γνωρίζουμε ότι κάθε πρωτοεμφανιζόμενος σπίλος ή σπίλος που αλλάζει χρώμα πρέπει να μας παραπέμπει για εξέταση σε ειδικό. Η πιθανότητα κακοήθειας είναι υψηλή όταν το χρώμα του σπίλου είναι μελανό ή μαύρο, έχει ασαφή όρια, ασύμμετρο σχήμα, ανομοιομορφία χρώματος, αυξητική τάση ή μέγεθος πάνω από έξι χιλιοστά.

Κόπωση ομοιοστατικών μηχανισμών

Οι ομοιοστατικοί μηχανισμοί είναι η ικανότητα του οργανισμού να διατηρεί σταθερές τις συνθήκες του εσωτερικού περιβάλλοντος του σώματος (θερμοκρασία, συγκεντρώσεις διάφορων συστατικών, άμυνα κτλ.) παρά τις εξωτερικές μεταβολές. Αυτή λειτουργία είναι πολύ σημαντική και η εφίδρωση, η περιφερική αγγειοδιαστολή και η δίψα είναι βασικοί συντελεστές του συστήματος ομοιόστασης.

Όταν όμως μηχανισμοί αυτοί υφίστανται κόπωση και ανεπαρκούν, εμφανίζεται ηλίαση. Η ηλίαση εκδηλώνεται με ατονία, ζάλη, πονοκέφαλο, αδυναμία, κράμπες, σύγχυση, ναυτία, εμετό, λιποθυμία, εγκεφαλική δυσλειτουργία και διαταραχές ούρων.

Όταν η ομοιοστατική λειτουργία διαταραχτεί σε μεγάλο βαθμό, εμφανίζεται θερμοπληξία με πυρετό που μπορεί να εξελιχθεί σε σοβαρή βλάβη στην λειτουργία της καρδιάς, των πνευμόνων, του εγκεφάλου, του ήπατος και των νεφρών.

Άτομα υψηλού κινδύνου είναι τα μικρά παιδιά, τα παχύσαρκα άτομα, τα υποτασικά, τα άτομα που ευρίσκονται σε κακή φυσική κατάσταση, που λαμβάνουν χρονίως ορισμένου τύπου φάρμακα, οι ηλικιωμένοι, οι ασκούμενοι και οι πάσχοντες από ορισμένα ιατρικά νοσήματα, όπως καρδιακή ανεπάρκεια.

Πρόληψη

Για την πρόληψη των προβλημάτων αυτών είναι σημαντικό:

– Να αποφεύγετε την έκθεση στον ήλιο κατά την διάρκεια της ύψιστης ηλιοφάνειας 11.00 – 17.00.
– Να πίνετε επαρκή ποσότητα νερού, να φοράτε καπέλο και ανοιχτόχρωμα ρούχα, να κάνετε πολλά δροσερά μπάνια κατά την παραμονή στην θάλασσα και να αποφεύγετε το αλκοόλ και τα βαριά φαγητά. Συνιστάται επίσης χρήση αντηλιακών γυαλιών και γαλακτωμάτων με υψηλό δείκτη προστασίας.

Τέλος, σημαντικό είναι να γίνονται ορισμένες τροποποιήσεις στην φαρμακευτική αγωγή που λαμβάνουν οι χρονίως πάσχοντες.


baby-1151346_1280.jpg

27 Ιουλίου, 2016 Angelos KlitsasΠαχυσαρκία0

Τα παιδιά προσχολικής ηλικίας που μπαίνουν νωρίς για ύπνο έχουν μικρότερη πιθανότητα να γίνουν παχύσαρκοι έφηβοι, αναφέρει νέα έρευνα.

Επιστήμονες από το Ohio State University στο Columbus εξέτασαν στοιχεία από 977 παιδιά που είχαν γεννηθεί το 1991 και τα παρακολουθούσαν μέχρι τα 15 τους χρόνια.

Όταν είχαν γίνει 4 χρόνων, οι μητέρες τους είχαν δηλώσει τι ώρα έμπαιναν συνήθως για ύπνο. Όπως είχαν πει, τα μισά έμπαιναν για ύπνο γύρω στις 8-9 το βράδυ, το 25% στις 8 ή νωρίτερα και τα υπόλοιπα μετά τις 9.

Όταν οι ερευνητές εξέτασαν το σωματικό βάρος των παιδιών σε ηλικία 15 ετών ανακάλυψαν πως όσα έμπαιναν στην προσχολική ηλικία για ύπνο στις 8 είχαν τις μισές πιθανότητες να είναι παχύσαρκα συγκριτικά με όσα ήταν ξύπνια μέχρι τις 9.

Η πιθανότητα παχυσαρκίας ήταν μεγαλύτερη για τα παιδιά που έμπαιναν για ύπνο ανάμεσα στις 8 και στις 9 το βράδυ και μέγιστη για όσα κοιμόντουσαν μετά τις 9, γράφουν η Dr. Sarah Anderson, Associate Professor Epidemiology, College of Public Health, Ohio State University, και οι συνεργάτες της στο περιοδικό Journal of Pediatrics.

“Η ενθάρρυνση των μικρών παιδιών να μπαίνουν νωρίς για ύπνο μπορεί να αποτελεί έναν τρόπο πρόληψης της υπερβολικής αύξησης του σωματικού βάρους” δήλωσε η Anderson.

Οι ερευνητές συνυπολόγισαν κι άλλους πιθανούς παράγοντες που μπορεί να επηρεάσουν την πιθανότητα παχυσαρκίας όπως την κοινωνικο-οικονομική κατάσταση των γονέων, την παχυσαρκία της μητέρας και την ποιότητα της σχέσης μητέρας-παιδιού. Απεδείχθη όμως ότι τα συμπεράσματά τους παρέμεναν ισχυρά.

Αν και η Anderson παραδέχτηκε πως δεν είναι πάντα εύκολο να μπαίνουν τα παιδιά νωρίς για ύπνο, ειδικά όταν δουλεύουν οι γονείς τους, πρόσθεσε πως είναι σημαντικό να βάζουν ως προτεραιότητα την ανάγκη του παιδιού για επαρκή ύπνο, γιατί έτσι θέτουν τα θεμέλια για μια υγιή ζωή στο μέλλον.

Πηγή: iatronet.gr


FORA-CARE-005-e14111144942451.jpg

20 Ιουλίου, 2016 Angelos KlitsasΔιαβήτης0

Οι προοπτικές για ανθρώπους με διαβήτη τύπου 2 και καρδιοπάθεια μπορεί ενδεχομένως να είναι πιο ζοφερές σε σχέση με ότι πιστεύαμε μέχρι τώρα, αναφέρει νέα έρευνα.

Ο ερευνητής Dr. William White, Καθηγητής στο University of Connecticut, δήλωσε ότι ο διαβήτης τύπου 2 που συνοδεύεται από οξύ στεφανιαίο σύνδρομο χρειάζεται πολύ περισσότερη προσοχή, ιδιαίτερα για να αποφευχθεί ακόμα ένα σημαντικό καρδιακό συμβάν.

Η έρευνα, περιέλαβε περισσότερους από 5.300 ανθρώπους με διαβήτη τύπου 2, από διάφορες χώρες. Όσοι εισήχθησαν στο νοσοκομείο για συμφορητική καρδιακή ανεπάρκεια είχαν 24% έως 28% πιθανότητες να πεθάνουν εντός 18 μηνών-πέντε φορές υψηλότερο ποσοστό να εμφανίσουν σημαντικό καρδιακό πρόβλημα όσοι δε νοσηλεύτηκαν.

Ο κίνδυνος καρδιοπάθειας είναι 2 έως 3 φορές υψηλότερος σε ανθρώπους με διαβήτη τύπου 2, σε σχέση με το γενικό πληθυσμό, σημείωσαν οι ερευνητές.

Ο White δήλωσε ότι σε όλες τις μελλοντικές έρευνες για τον διαβήτη τύπου 2 και την καρδιοπάθεια, το αποτέλεσμα της καρδιακής ανεπάρκειας θα πρέπει να λάβει την ίδια έκταση λεπτομερούς ελέγχου με το εγκεφαλικό επεισόδιο, την καρδιακή προσβολή και την ασταθή στηθάγχη.

Η αιτία που η καρδιοπάθεια και ο διαβήτης τύπου 2 συνδέονται οφείλεται μερικώς στο ότι η παχυσαρκία και προβλήματα όπως η υπέρταση και η υψηλή χοληστερόλη συμβάλλουν στις 2 νόσους. Ωστόσο, υπάρχουν επίσης ανησυχίες ότι ορισμένα φάρμακα για τον έλεγχο του σακχάρου σε ανθρώπους με διαβήτη μπορεί επίσης ενδεχομένως να βλάψουν την καρδιά, σύμφωνα με τους ερευνητές.

Η έρευνα παρουσιάστηκε στο συνέδριο American Diabetes Association στη Νέα Ορλεάνη και δημοσιεύτηκε στη διαδικτυακή έκδοση του περιοδικού Diabetes Care.

Πηγή: iatronet.gr


stomach-pain.jpg

18 Ιουλίου, 2016 Angelos KlitsasΔιαβήτης0

Η ελκώδης κολίτιδα είναι ένα νόσημα που ανήκει στα λεγόμενα ιδιοπαθή φλεγμονώδη νοσήματα του εντέρου (ΙΦΝΕ). Προσβάλλει το παχύ έντερο και μπορεί να εκτείνεται είτε σε λίγα μόνο εκατοστά από τον πρωκτό είτε να προσβάλλει όλη την έκταση του παχέος εντέρου. Εμφανίζεται κυρίως στην δεύτερη με τρίτη δεκαετία και κυρίως μεταξύ 15 και 25 ετών, αλλά και στην πέμπτη και έκτη δεκαετία και κυρίως μεταξύ 55 και 65 ετών.

Η ακριβής αιτιολογία της, όπως ισχύει και στην περίπτωση των ΙΦΝΕ, δεν είναι γνωστή. Αυτό που όμως είναι γνωστό, είναι ότι σχετίζεται με μια σειρά από άλλα αυτοάνοσα νοσήματα, όπως είναι η ψωρίαση, ο υποθυρεοειδισμός και ο σακχαρώδης διαβήτης. Μεταξύ αυτών ο σακχαρώδης διαβήτης αποτελεί το συχνότερο νόσημα που σχετίζεται με την ελκώδη κολίτιδα, γεγονός που έχει κλινική αλλά και θεραπευτική σημασία. Απαιτεί ιδιαίτερη προσοχή και αντιμετώπιση από εξειδικευμένους γιατρούς σε όσους πάσχουν από διαβήτη, τόσο για τη σωστή ρύθμιση της αγωγής, τη διατήρηση του σακχάρου στα επιθυμητά επίπεδα, αλλά και τη σωστή πρόληψη και αντιμετώπιση των κοινών επιπλοκών των δύο νοσημάτων.

Συμπτώματα

Στα συμπτώματα της ελκώδους κολίτιδας συχνά περιλαμβάνονται το κοιλιακό άλγος, οι διαρροϊκές κενώσεις με πρόσμιξη αίματος και βλέννης, το αίσθημα έπειξης προς κένωση (επείγουσα ανάγκη για κένωση), καθώς και πυρετός. Τα συμπτώματα αυτά μπορεί να υπάρχουν για αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα χωρίς να τίθεται η διάγνωση της νόσου.

Η βαρύτητα της νόσου ποικίλει και μπορεί να είναι ήπια (λιγότερες από 4 διαρροϊκές κενώσεις ανά ημέρα χωρίς αίμα), μέτρια (περισσότερες από 4 αλλά λιγότερες από 6 διαρροϊκές κενώσεις ανά ημέρα) ή βαριά (περισσότερες από 7 διαρροϊκές κενώσειςανά ημέρα με μεγάλη απώλεια αίματος, καθώς και παρουσία συστηματικών συμπτωμάτων, όπως πυρετός).

Επιπλοκές

Η ελκώδης κολίτιδα, όπως ισχύει και στην περίπτωση του σακχαρώδη διαβήτη, δεν προσβάλλει μόνο το έντερο, αλλά προκαλεί διάφορες επιπλοκές από άλλα συστήματα του οργανισμού. Στις πιο συχνές και κοινές τους περιλαμβάνονται η λιπώδης διήθηση (στεάτωση) του ήπατος, η οστεοπόρωση, τα θρομβωτικά επεισόδια, οι λοιμώξεις, ο σχηματισμός χολολίθων στη χοληδόχο κύστη και η πολυνευροπάθεια.

Γι’ αυτό σε ασθενείς με ελκώδη κολίτιδα και ταυτόχρονα σακχαρώδη διαβήτη, υπάρχει αυξημένος κίνδυνος για τις ανωτέρω επιπλοκές και χρειάζεται ιδιαίτερη επαγρύπνηση και αντιμετώπισή τους όταν παρουσιαστούν.

Αντιμετώπιση

Η θεραπεία της ελκώδους κολίτιδας σε άτομα με διαβήτη γίνεται με τη χορήγηση φαρμακευτικής θεραπείας ανάλογα με τη βαρύτητα της νόσου, ενώ απαραίτητη είναι και η ρύθμιση των επιπέδων του σακχάρου στο αίμα.

Για τους ασθενείς που η φαρμακευτική θεραπεία δεν είναι επιτυχής, υπάρχει η λύση της χειρουργικής αφαίρεσης του παχέος εντέρου.


stomach-pain.jpg

13 Ιουλίου, 2016 Angelos KlitsasΆρθρα0

Η αύξηση της θερμοκρασίας στη διάρκεια του καλοκαιριού εγκυμονεί τον κίνδυνο της αλλοίωσης των τροφίμων και κατά συνέπεια της εκδήλωσης ασθενειών από τροφικές δηλητηριάσεις. Αυτές, κατά τους θερινούς μήνες οφείλονται κυρίως στην κατανάλωση τροφίμων που προετοιμάζονται, διατηρούνται ή διατίθενται, χωρίς την τήρηση των απαραίτητων μέτρων υγιεινής.

Το Κέντρο Προστασίας Καταναλωτών (ΚΕΠΚΑ), επικαλούμενο οδηγίες του ΕΦΕΤ για την επιλογή τροφίμων το καλοκαίρι, συνιστά τους καταναλωτές να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί στη διάρκεια του καλοκαιριού τόσο κατά την αγορά και διατήρηση των τροφίμων, όσο και κατά τις επισκέψεις χώρους μαζικής εστίασης.

Συγκεκριμένα συνιστάται:

– Να ελέγχουμε χρώμα, οσμή, γεύση των τροφίμων, καθώς και την ημερομηνία λήξεως και τις συνθήκες διατήρησής τους.
– Δεν αγοράζουμε και δεν αφήνουμε τρόφιμα εκτεθειμένα, στον ήλιο ή στα έντομα.
– Τοποθετούμε τα ευαλλοίωτα τρόφιμα, που απαιτούν συντήρηση, υπό ψύξη, στο ψυγείο, όσο πιο γρήγορα γίνεται, μετά την αγορά τους.
– Πλένουμε τα χέρια μας, συχνά, με σαπούνι και νερό και, πάντα, πριν από κάθε γεύμα.
– Δεν αγοράζουμε γαλακτοκομικά προϊόντα, παρά μόνον από ελεγχόμενες και οργανωμένες γαλακτοκομικές επιχειρήσεις.
– Τρώμε μόνο καλομαγειρεμένο φαγητό και καλοπλυμένα φρούτα και λαχανικά.
– Δεν τρώμε μισομαγειρεμένο κρέας ή ωμά αυγά. Τα όστρακα, πρέπει να είναι πάντα ζωντανά πριν το μαγείρεμα τους. Είναι επικίνδυνο να καταναλώνονται ωμά, ιδίως από τις ευαίσθητες ομάδες πληθυσμού (παιδιά, έγκυες, ηλικιωμένους, ασθενείς με χρόνια νοσήματα ή με καταστολή του ανοσοποιητικού τους συστήματος). Συστήνεται η θέρμανση τους για 30′ στους 140οC, για ασφαλή κατανάλωση.
– Τα τρόφιμα και κυρίως τα ευαλλοίωτα, δηλ. όσα συντηρούνται σε ψύξη, πρέπει να αγοράζονται από ελεγχόμενους χώρους, δηλαδή από αγορές και όχι από πλανόδιους πωλητές.

Χυμοί – Εμφιαλωμένα νερά

– Οι χυμοί και τα εμφιαλωμένα νερά πρέπει να φυλάσσονται ή σε ψυγεία, ή σε δροσερά και σκιερά μέρη. Δεν αγοράζουμε χυμούς και νερά, που είναι εκτεθειμένα, στον ήλιο.
– Τα υγεία δεν πρέπει να είναι εκτεθειμένα, στο ήλιο.
– Τηρούμε τις σωστές συνθήκες διατήρησης. Μετά το άνοιγμα της συσκευασίας φυλάσσουμε την ποσότητα, που δεν καταναλώσαμε, στο ψυγείο.

Παγωτά

Οι καταψύκτες όπου φυλάσσονται τα παγωτά:

– πρέπει να λειτουργούν, σε θερμοκρασίες μικρότερες από -18 °C,
– δεν πρέπει να είναι εκτεθειμένοι, στον ήλιο,
– πρέπει να κλείνουν ερμητικά,
– δεν πρέπει να σχηματίζεται, πάγος στο εσωτερικό τους.
– δεν αγοράζουμε παγωτά, που εμφανίζουν ελαττώματα, στη συσκευασία τους (παραμορφωμένες ή σχισμένες συσκευασίες κ.λπ.), διότι αυτό υποδηλώνει είτε προβλήματα, στη λειτουργία του καταψύκτη, οπότε το παγωτό έχει, εν μέρει, αποψυχθεί και επανακαταψυχθεί, είτε λανθασμένους χειρισμούς, στη μεταφορά, μεταχείριση και διάθεση των παγωτών, στα σημεία πώλησης.
– αποθηκεύουμε, στην κατάψυξη του σπιτιού μας, το παγωτό, όσο το δυνατό γρηγορότερα, μετά την αγορά του. Αν αγοράζουμε παγωτό, από Σουπερ Μάρκετ, πρέπει να είναι το τελευταίο είδος, που θα βάλουμε στο καροτσάκι μας.
– πριν αγοράσουμε χύμα παγωτό, ελέγχουμε την καθαριότητα του χώρου, του προσωπικού και των εργαλείων. Ελέγχουμε τις συνθήκες διατήρησής του στις βιτρίνες. Οι βιτρίνες θα πρέπει να λειτουργούν, σε θερμοκρασίες μικρότερες από -14 °C και να μην είναι εκτεθειμένες στον ήλιο. Όταν η λειτουργία της βιτρίνας δεν είναι σωστή, σχηματίζεται πάγος, στα τοιχώματα και μεταβάλλεται η σκληρότητα και η μορφή του παγωτού.
– πριν την κατανάλωση του παγωτού, προσέχουμε μήπως έχουν σχηματιστεί κρύσταλλοι, στο εσωτερικό της μάζας του. Οι αποχρωματισμένες περιοχές και οι μεγάλοι κρύσταλλοι πάγου, στην κύρια μάζα του παγωτού, αποτελούν ένδειξη απόψυξης και επανακατάψυξης, γεγονός που ευνοεί την ανάπτυξη μικροβίων.

Ψησταριές

Μικρόβια όπως η σαλμονέλα, τα κολοβακτηρίδια κ.λπ. μπορούν να προκαλέσουν σοβαρές ασθένειες. Μπορούμε όμως να προφυλαχθούμε ακολουθώντας μερικές πρακτικές συμβουλές:

– Το φαγητό πρέπει να είναι καλοψημένο, όχι όμως, καμένο.
– Τα κατεψυγμένα τρόφιμα, πριν τα ψήσουμε, πρέπει να αποψυχθούν καλά.
– Πρέπει να γυρίζουμε το τρόφιμο, συχνά, για να ψηθεί ομοιόμορφα.
– Πρέπει να είμαστε βέβαιοι ότι το κρέας έχει ψηθεί, στο εσωτερικό του.
– Ακόμη και αν το κρέας είναι καμένο, εξωτερικά, μπορεί να μην είναι καλά ψημένο, από μέσα. Για αυτό το ψήνουμε ομοιόμορφα, σε σταθερή θερμοκρασία.

Ωμό κρέας

– Δεν αφήνουμε το ωμό κρέας να ακουμπά ή να στάζει, σε άλλα τρόφιμα.
– Χρησιμοποιούμε διαφορετικά εργαλεία (μαχαίρια, επιφάνειες κοπής ) για τα ωμά κρέατα και τα ψημένα τρόφιμα.
– Δεν τοποθετούμε το ψημένο φαγητό, στο ίδιο πιάτο, που είχαμε χρησιμοποιήσει, για το ωμό κρέας, χωρίς να το πλύνουμε πρώτα, πολύ καλά.
– Πλένουμε σχολαστικά τα χέρια μας, μετά το χειρισμό ωμών κρεάτων.
– Δεν προσθέτουμε, σε ψημένο κρέας, σάλτσα ή μαρινάδα, την οποία έχουμε προηγουμένως, χρησιμοποιήσει, σε ωμό.

Μαγειρεμένα τρόφιμα

– Μετά το ψήσιμο, το φαγητό πρέπει να καταναλωθεί, όσο το δυνατόν γρηγορότερα. Διαφορετικά το φυλάγουμε, στο ψυγείο, αφού κρυώσει, μέσα σε (2) ώρες από το ψήσιμο του. Μετά από τέσσερις ώρες, από το τέλος του ψησίματος και εφόσον παρέμεινε εκτός ψυγείου, αρχίζει η αλλοίωση του και δεν πρέπει να καταναλώνεται. Αναθέρμανση (ξαναζέσταμα) του ίδιου φαγητού, δεν επιτρέπεται, για δεύτερη φορά.
– Ο ζεστός καιρός είναι ιδανικός, για την ανάπτυξη μικροβίων. Για το λόγο αυτό, κρατάμε το φαγητό, εκτός ψυγείου, για όσο λιγότερο χρόνο γίνεται.

Γεύμα εκτός σπιτιού

Το καλοκαίρι πολλές φορές τρώμε έξω. Καλό είναι να τηρούμε τις παρακάτω πρακτικές συμβουλές:

– Επιλέγουμε καταστήματα, που φαίνονται ότι εφαρμόζουν τα απαραίτητα μέτρα υγιεινής, για την ασφάλεια των τροφίμων (καθαρά πατώματα, τοίχοι και τραπεζομάντιλα, καθαρές τουαλέτες, απουσία εντόμων και προσωπικό, με καθαρά ρούχα εργασίας ).
– Δεν καταναλώνουμε φαγητά, που έχουν ασυνήθιστο χρώμα, μυρωδιά και γεύση.
– Ζητάμε, πάντα, τα κρέατα, πουλερικά και ψάρια να είναι καλοψημένα.
– Δεν καταναλώνουμε λαχανικά, που φαίνονται ότι δεν έχουν πλυθεί, καλά.
– Προτιμούμε φαγητά πρόσφατης παρασκευής ή φαγητά, που παρασκευάζονται την ώρα της παραγγελίας.

Μικρογεύματα

Μερικές χρήσιμες συμβουλές, όταν αγοράζουμε τρόφιμα, από τα κυλικεία πλοίων, τρένων, καντίνες κ.λπ., είναι οι εξής:

– Επιλέγουμε καταστήματα, που φαίνονται ότι εφαρμόζουν τα απαραίτητα μέτρα υγιεινής, για την ασφάλεια των τροφίμων.
– Έτοιμα σάντουιτς (με αλλαντικά, τυρί, αυγά, διάφορες σαλάτες ή σάλτσες, κ. λπ. ) πρέπει να διατηρούνται, στο ψυγείο.
– Έτοιμα σνάκ (τυρόπιτες, πίτσες, σπανακόπιτες, κ.λπ.) πρέπει να διατηρούνται, σε θερμοκρασία μεγαλύτερη των 60 °C, να είναι, δηλαδή, πολύ ζεστά.
– Σαλάτες, που διατίθενται, σε salad bar, πρέπει να διατηρούνται, υπό ψύξη και σε ειδικές προθήκες.
– Οι βιτρίνες με χύμα παγωτά, πρέπει να έχουν την κατάλληλη θερμοκρασία. Τα παγωτά να είναι σκληρά, να μην είναι εκτεθειμένα, σε έντομα και να σερβίρονται, με καθαρά σκεύη.
– Τα προϊόντα κρέατος και πουλερικών (γύρος, σουβλάκια, κ.λπ.) πρέπει να είναι καλοψημένα.
– Τα ψυγεία με αναψυκτικά και εμφιαλωμένα νερά δεν πρέπει να είναι εκτεθειμένα στον ήλιο και να έχουν την κατάλληλη θερμοκρασία (μικρότερη από 7οC).
– Τα μαγειρεμένα τρόφιμα, διάφορα είδη γαλακτομικών ή διάφορα είδη αλιευμάτων, που δεν καταναλώθηκαν, εντός δύο ωρών, από την αγορά τους και δε διατηρήθηκαν, στο ψυγείο, πρέπει να πετιούνται.

Πηγή: health.in.gr


pexels-photo.jpg

6 Ιουλίου, 2016 Angelos KlitsasΔιαβήτης0

Οι άνδρες -αλλά όχι οι γυναίκες- που κοιμούνται πολύ λίγες ή πάρα πολλές ώρες, σε σχέση με τον μέσο όρο, αντιμετωπίζουν αυξημένο κίνδυνο εκδήλωσης διαβήτη, σύμφωνα με ολλανδική μελέτη που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό έντυπο Journal of Clinical Endocrinology and Metabolism.

Πρόκειται για την πρώτη μελέτη που δείχνει ότι ο ύπνος ασκεί διαφορετική επίδραση στα δύο φύλα, όσον αφορά τον μεταβολισμό του σακχάρου και τον κίνδυνο διαβήτη.

Οι ερευνητές του Ιατρικού Κέντρου του Πανεπιστημίου VU του Άμστερνταμ, με επικεφαλής την Δρ Φέμκε Ρούτερς, μελέτησαν σχεδόν 800 υγιείς ανθρώπους, 30-60 ετών σε 14 ευρωπαϊκές χώρες. Συγκεκριμένα, συσχέτισαν τις συνήθειες του ύπνου καθενός συμμετέχοντος, με τον μεταβολισμό της γλυκόζης στο αίμα του και τον κίνδυνο εμφάνισης διαβήτη.

Όπως διαπίστωσαν, τόσο οι άνδρες που κοιμόντουσαν λιγότερο, όσο και εκείνοι που αντίθετα κοιμόντουσαν περισσότερο, είχαν μειωμένη ικανότητα μεταβολισμού της γλυκόζης, σε σχέση με όσους κοιμόντουσαν περίπου επτά ώρες κάθε βράδυ, με συνέπεια να έχουν υψηλότερα επίπεδα σακχάρου στο αίμα.

Αντίθετα, στις γυναίκες που κοιμόντουσαν πολύ λίγο ή πάρα πολύ, δεν παρατηρήθηκε κάτι ανάλογο, καθώς ο οργανισμός τους ανταποκρινόταν καλά στην ινσουλίνη, ενώ είχαν και ομαλή λειτουργία των β-κυττάρων που παράγουν ινσουλίνη στο πάγκρεας.

Αυτό, κατά τους ερευνητές, δείχνει ότι ο ύπνος δεν πρέπει να συσχετιστεί με τον κίνδυνο διαβήτη στις γυναίκες, παρά μόνο στους άνδρες.

Οι ερευνητές επεσήμαναν ότι κατά τα τελευταία 50 χρόνια η μέση διάρκεια ύπνου έχει μειωθεί κατά μιάμιση έως δύο ώρες, ενώ την ίδια περίοδο τα περιστατικά διαβήτη έχουν σχεδόν διπλασιασθεί.

Πηγή: health.in.gr




ΕΝΗΜΕΡΩΜΕΝΟΣ ΑΣΘΕΝΗΣ ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΥΓΕΙΑ





ΕΝΗΜΕΡΩΜΕΝΟΣ ΑΣΘΕΝΗΣ, ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΥΓΕΙΑ





ΑΦΗΣΤΕ ΜΑΣ ΤΗΝ ΓΝΩΜΗ ΣΑΣ




Κλείτσας Άγγελος Παθολόγος Καλαμαριά - Σήμα αναγνώρισης ασθενών από Doctoranytime



Copyright by Yourdoc.gr 2025. All rights reserved.



Web design by Siteworks



Copyright by Yourdoc.gr 2025. All rights reserved. Web design by Siteworks