Η οξεία ρινοφαρυγγίτιδα, γνωστή και ως κοινό κρυολόγημα, αποτελεί την πιο συχνή μορφή λοίμωξης του αναπνευστικού συστήματος, ιδιαίτερα κατά τη χειμερινή περίοδο.
Η εμφάνισή της οφείλεται σε λοίμωξη από διάφορους ιούς και για το λόγο αυτό ο ανθρώπινος οργανισμός αδυνατεί να αναπτύξει ανοσία κατά της ασθένειας. Αυτό συμβαίνει διότι τα αντισώματα που δημιουργούνται έναντι του ενός ιού δεν μπορούν να προστατεύσουν από τον επόμενο υπεύθυνο.
Η μετάδοση της νόσου γίνεται είτε με τα σταγονίδια που εκπέμπει ένας άρρωστος με το φτάρνισμα, το βήχα ή και την ομιλία, τα οποία ταξιδεύουν με μεγάλη ταχύτητα στον αέρα, είτε μέσω επαφής με μολυσμένη επιφάνεια από σάλιο με τα χέρια μας που στη συνέχεια θα το μεταφέρουν στη μύτη.
Συμπτώματα
Μετά από την αρχική λοίμωξη η περίοδος επώασης του ιού κυμαίνεται στις 8 με 12 ώρες.
Τα συμπτώματα μπορεί να εμφανισθούν συνήθως μετά από 10-12 ώρες ή μπορεί να ξεκινήσουν μετά από 2 με 5 μέρες από τη μόλυνση. Σε αυτά περιλαμβάνονται:
– Βήχας από ήπιος έως πολύ έντονος
– Πονόλαιμος
– Φτάρνισμα
– Ρινική καταρροή
– Αίσθημα απόφραξης της μύτης με δυσκολία στην αναπνοή
– Αδυναμία ή και μυαλγίες
– Πονοκέφαλος
– Ανορεξία
– Πυρετός
Τα συμπτώματα συνήθως διαρκούν λίγες μέρες αλλά σε μερικές περιπτώσεις μπορεί να διαρκέσουν 7-14 μέρες, με τον βήχα συνήθως να υποχωρεί τελευταίο.
Τα άτομα των οποίων η γενική κατάσταση δεν είναι καλή ή που πάσχουν και από άλλες αρρώστιες που επηρεάζουν την άμυνα του οργανισμού, είναι πολύ ευαίσθητα στα κρυολογήματα, ενώ ακόμη τα συμπτώματα και γενικά η νόσος εμφανίζονται σχετικά πιο βαριά, αυξάνοντας παράλληλα την πιθανότητα σοβαρών επιπλοκών.
Οι επιπλοκές, εάν συμβούν, αφορούν περισσότερο τους πολύ ηλικιωμένους, τους πολύ νεαρούς ή εκείνους που έχουν εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα. Μπορεί μάλιστα να εμφανιστούν και δευτερογενείς βακτηριακές λοιμώξεις οδηγώντας σε ιγμορίτιδα, λοίμωξη του αυτιού, πνευμονία, χρόνια βρογχίτιδα, φαρυγγίτιδα και λαρυγγίτιδα.
Αντιμετώπιση
Η καλύτερη αντιμετώπιση της ρινοφαρυγγίτιδας είναι η πρόληψη. Σε γενικές γραμμές συνίσταται η αποφυγή της επαφής με άτομο που νοσεί ή με μολυσμένο υλικό που περιέχει τον ιό. Επιπλέον, πρέπει να γίνεται συχνά πλύση των χεριών, να αποφεύγουμε να πιάνουμε συχνά το πρόσωπο, τη μύτη και το στόμα, ενώ σε χώρους με πολλά άτομα να αποφεύγονται οι χειραψίες και τα φιλιά. Στην αντίθετη περίπτωση τα χέρια και το πρόσωπο θα πρέπει να πλένονται καλά.
Η θεραπεία συνήθως στοχεύει να καταπολεμήσει τα συμπτώματα καθώς είναι αναποτελεσματική ενάντια στον ιό. Η αντιμετώπιση της ασθένειας βασίζεται στο ανοσοποιητικό σύστημα, ενώ η καλή ενυδάτωση, η αποφυγή καταπόνησης και κούρασης, τα αναλγητικά και τα αντιπυρετικά είναι ορισμένα από τα μέτρα που μπορεί να βοηθήσουν.
