Blog | YourDoc | by Aggelos Klitsas

Κάθε φορά που ο οργανισμός μας λαμβάνει πρωτεΐνες μέσω της διατροφής, ξεκινά ένα σύνολο βιοχημικών αντιδράσεων για την αξιοποίησή τους. Το τελικό αποτέλεσμα είναι η παραγωγή της ουρίας.

Η ουρία είναι μια χημική ένωση που συντίθεται στο ήπαρ και η κύρια λειτουργία της είναι η απομάκρυνση της περίσσειας αζώτου από το σώμα.

Είναι γνωστό ότι περισσότερο από το 90% της ουρίας που παράγεται καθημερινά, αποβάλλεται από τους νεφρούς, ενώ το υπόλοιπο 10% απομακρύνεται από το γαστρεντερικό σωλήνα και το δέρμα.

Σε ένα υγιές άτομο η συγκέντρωση της ουρίας στο αίμα σχετίζεται με το ποσό των προσλαμβανόμενων πρωτεϊνών. Τι συμβαίνει όμως όταν βρίσκεται σε αυξημένα επίπεδα στον οργανισμό και πώς μπορούμε να τη «ρίξουμε»;

Φυσιολογικά επίπεδα ουρίας και τι σημαίνει αυξημένη ουρία

Τα επαρκή επίπεδα ουρίας είναι απαραίτητα για τη διατήρηση ενός ισορροπημένου εσωτερικού περιβάλλοντος και τη διασφάλιση της αποτελεσματικής λειτουργίας διαφόρων διεργασιών του οργανισμού.

Υπό φυσιολογικές συνθήκες, τα επίπεδα κυμαίνονται μεταξύ 10 και 50 mg/dL (χιλιοστόγραμμα ανά δεκατόλιτρο) στους ενήλικες. Η αυξημένη ουρία, γνωστή ως υπερουρία, εμφανίζεται όταν τα επίπεδα υπερβαίνουν το ανώτερο όριο αυτού του εύρους. Μια τέτοια αύξηση υποδεικνύει συχνά μια ανισορροπία στον οργανισμό που χρήζει προσοχής.

Συνήθεις αιτίες αυξημένης ουρίας

Αρκετοί παράγοντες μπορούν να συμβάλουν σε αυξημένα επίπεδα ουρίας. Ορισμένες από τις πιο κοινές αιτίες περιλαμβάνουν:

Δυσλειτουργία των νεφρών: Η μειωμένη νεφρική λειτουργία, όπως σε χρόνια νεφρική νόσο ή οξεία νεφρική βλάβη, μπορεί να οδηγήσει σε αυξημένα επίπεδα λόγω μειωμένης απέκκρισης.
Αφυδάτωση: Η ανεπαρκής πρόσληψη υγρών ή η υπερβολική απώλεια υγρών μπορεί να συγκεντρώσει την ουρία στο αίμα, με αποτέλεσμα υψηλότερα επίπεδα.
Δίαιτα με υψηλή περιεκτικότητα σε πρωτεΐνες: Η κατανάλωση υπερβολικών ποσοτήτων πρωτεΐνης μπορεί να αυξήσει την παραγωγή ουρίας και, κατά συνέπεια, τα επίπεδά της στον οργανισμό.
Ορισμένα φάρμακα: Τα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα ή ορισμένα αντιβιοτικά μπορούν να επηρεάσουν τα επίπεδα ουρίας.

Ποιες είναι οι επιπτώσεις της αυξημένης ουρίας στην υγεία μας

Τα αυξημένα επίπεδα ουρίας μπορεί να εκδηλωθούν με διάφορους τρόπους και μπορεί να έχουν επιπτώσεις στην υγεία μας:

Συμπτώματα: Τα συνήθη συμπτώματα μπορεί να περιλαμβάνουν κόπωση, αδυναμία, μειωμένη όρεξη, αλλαγές στην παραγωγή ούρων και σύγχυση.
Επιπλοκές: Εάν δεν αντιμετωπιστεί η επίμονα αυξημένη ουρία μπορεί να συμβάλει σε διαταραχές ηλεκτρολυτών, κατακράτηση υγρών και πιθανή βλάβη ζωτικών οργάνων.

Διάγνωση και αντιμετώπιση της αυξημένης ουρίας

Για τη διάγνωση της αυξημένης ουρίας διενεργούνται αιματολογικές εξετάσεις. Σε ορισμένες περιπτώσεις χρειάζεται περισσότερη διερεύνηση, όπως εξετάσεις για τη νεφρική λειτουργία για τον εντοπισμό της υποκείμενης αιτίας.

Η αντιμετώπιση των αυξημένων επιπέδων ουρίας συνήθως περιλαμβάνει την αντιμετώπιση της πρωτογενούς αιτίας. Οι θεραπευτικές επιλογές μπορεί να περιλαμβάνουν:

Αλλαγές στον τρόπο ζωής: Η αύξηση της πρόσληψης υγρών, η διατήρηση μιας ισορροπημένης διατροφής και ο περιορισμός της υπερβολικής κατανάλωσης πρωτεϊνών μπορούν να βοηθήσουν στη διαχείριση των επιπέδων.
Φάρμακα: Ανάλογα με την υποκείμενη πάθηση, μπορεί να συνταγογραφηθούν φάρμακα για την αντιμετώπιση της νεφρικής λειτουργίας, τον έλεγχο της αρτηριακής πίεσης ή τη θεραπεία συγκεκριμένων ασθενειών.

Πότε πρέπει να αναζητήσουμε ιατρική συμβουλή;

Όταν εμφανίζουμε επίμονα αυξημένα επίπεδα ουρίας ή παρατηρούμε ανησυχητικά συμπτώματα, είναι πολύ σημαντικό να συμβουλευτούμε τον γιατρό μας. Η έγκαιρη αντιμετώπιση μπορεί να βοηθήσει στον εντοπισμό της υποκείμενης αιτίας και στην έναρξη της κατάλληλης θεραπείας.

Άγγελος Κλείτσας
Ειδικός Παθολόγος – Διαβητολόγος

Featured Image by rawpixel.com on Freepik

Τo διαβητικό πόδι είναι μια κλινική οντότητα που μας απασχολεί όλο και περισσότερο τα τελευταία χρόνια. Διότι τα περιστατικά του σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2 έχουν υψηλή αυξητική τάση, τόσο σε ανεπτυγμένες χώρες όσο και σε αναπτυσσόμενες, ενώ η διαχείρισή του απαιτεί πολύπλευρη ιατρική προσέγγιση.

Πώς προκαλείται;

Όταν τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα παραμένουν υψηλά για εκτενές χρονικό διάστημα, μπορεί να προκληθούν βλάβες στα μικρά αγγεία, οδηγώντας σε διαβητική νευροπάθεια, η οποία μπορεί να κάνει τα ποδιά λιγότερο ευαίσθητα στους ερεθισμούς και στον πόνο.

Έτσι, μπορεί να δημιουργηθεί οποιαδήποτε πληγή χωρίς ο ασθενής να την αντιληφθεί. Η πληγή όμως αυτή ταυτόχρονα συνεπάγεται και είσοδο μικροβίων στον οργανισμό. Με τον τρόπο αυτόν δημιουργείται φλεγμονή στο πόδι, η οποία εάν δεν αντιμετωπιστεί άμεσα και ορθολογικά, αφενός επεκτείνεται πολύ γρήγορα και αφετέρου καταλήγει σε ακρωτηριασμό.

Πώς φροντίζουμε το διαβητικό πόδι το καλοκαίρι;

Κρατάμε τα πόδια μας καθαρά: Τα πλύνουμε καθημερινά με ήπιο σαπούνι και χλιαρό νερό. Και τα στεγνώνουμε καλά, ειδικά στα σημεία μεταξύ των δακτύλων, για να αποφεύγουμε την υγρασία που μπορεί να προκαλέσει μολύνσεις.
Εφαρμόζουμε ενυδατική κρέμα: Είναι σημαντικό γιατί βοηθάει στο να διατηρούμε το δέρμα ενυδατωμένο. Αποφεύγουμε να απλώνουμε την κρέμα μεταξύ των δακτύλων, καθώς αυτό μπορεί να προκαλέσει υγρασία και μολύνσεις.
Φοράμε κατάλληλα παπούτσια: Πρέπει να έχουν καλή εφαρμογή και να είναι κατασκευασμένα από υλικά που βοηθούν το πόδι να «αναπνέει». Αποφεύγουμε τη χρήση σανδαλιών ή παπουτσιών που δημιουργούν τριβή ή πίεση στα πόδια. Καλό είναι επίσης να αποφεύγουμε να περπατάμε ξυπόλητοι και ιδιαίτερα στην παραλία, προκειμένου να αποφεύγουμε τον κίνδυνο τραυματισμού.
Προστατευόμαστε από τον ήλιο: Χρησιμοποιούμε αντηλιακό και φοράμε πέδιλα ή σανδάλια που καλύπτουν το πάνω μέρος των ποδιών για να προστατευτούμε από τον ήλιο. Επίσης, δεν πρέπει να ξεχνάμε να εφαρμόζουμε αντηλιακό και στα πόδια μας.
Ελέγχουμε τα πόδια μας καθημερινά: Εξετάζουμε για ενδείξεις ερεθισμού, κοκκινίσματος, πληγών ή οποιασδήποτε άλλης αλλαγής. Αν ανιχνεύσουμε οποιοδήποτε πρόβλημα, επικοινωνούμε με τον διαβητολόγο μας.
Αποφεύγουμε την υπερβολική ζέστη και τον παρατεταμένο χρόνο στον ήλιο: Διότι αυτό μπορεί να επιδεινώσει την κυκλοφορία του αίματος και να προκαλέσει προβλήματα.

Πότε πρέπει να ζητήσουμε ιατρική συμβουλή;

Όταν το πόδι πονά, άλλαξε χρώμα (κόκκινο ή μελανό), είναι θερμό (όλο ή ένα μέρος του), έχει άσχημη οσμή ή εμφάνισε φουσκάλες ή μικρές πληγές, θα πρέπει να συμβουλευτούμε τον διαβητολόγο μας.

Κάθε περίπτωση μπορεί να είναι μοναδική. Ο γιατρός θα μπορέσει να παράσχει ατομικές συμβουλές για τη φροντίδα του διαβητικού ποδιού.

Άγγελος Κλείτσας, Ειδικός Παθολόγος – Διαβητολόγος

Featured Image by Freepik

Το λαχάνιασμα είναι μία λειτουργία του οργανισμού που εκδηλώνεται όταν το σώμα μας απαιτεί αυξημένη κατανάλωση οξυγόνου προκειμένου να εκτελέσει τις κινήσεις των μυών που επιχειρούμε. Είναι επίσης ένας φυσιολογικός μηχανισμός που βοηθά στη ρύθμιση της θερμοκρασίας του σώματος και στην ομοιόσταση.

Αυτό που συμβαίνει στο σώμα μας όταν λαχανιάζουμε είναι αύξηση της συχνότητας ή του βάθους των αναπνευστικών κινήσεων, δραστηριοποίηση των αναπνευστικών μυών, καθώς και αύξηση του μεταβολισμού και της αρτηριακής πίεσης.

Πότε χαρακτηρίζεται εύκολο το λαχάνιασμα;

Το λαχάνιασμα χαρακτηρίζεται εύκολο όταν προκύπτει με την καταβολή μικρής σωματικής προσπάθειας, που συνήθως συμβαίνει όταν διαταράσσεται κάποια από τις προαναφερθείσες φυσιολογικές προσαρμογές του οργανισμού.

Σε αυτές περιλαμβάνονται -μεταξύ άλλων- παράγοντες που αποφράσσουν τη δίοδο του αέρα και αλλοιώνουν την επιφάνεια των κυψελίδων στους πνεύμονες ή τη φυσιολογική λειτουργία των εγκεφαλικών κέντρων της αναπνοής.

Τα εγκεφαλικά κέντρα της αναπνοής επηρεάζονται σε καταστάσεις όπως η υποξία, η ταχυκαρδία, η υπερβολική άνοδος της αρτηριακής πίεσης, οι κυκλοφορικές διαταραχές και η διαταραχή της λειτουργίας των προσαρμοστικών αντανακλαστικών.

Μπορεί να κρύβει κάτι πιο σοβαρό;

Γενικά το λαχάνιασμα είναι μια φυσιολογική αντίδραση. Ωστόσο, το εύκολο λαχάνιασμα μπορεί επίσης να υποδηλώνει κάποιο υποκείμενο νόσημα, όπως:

Διάφορες αναπνευστικές παθήσεις: Το άσθμα, η χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια (ΧΑΠ), η πνευμονία, το πνευμονικό οίδημα κ.ά. μπορούν να επηρεάσουν τη φυσιολογική αναπνευστική λειτουργία, οδηγώντας σε αυξημένη προσπάθεια για αναπνοή με επακόλουθο το λαχάνιασμα.
Καρδιακές παθήσεις: Το σύνδρομο της συμφορητικής καρδιακής ανεπάρκειας, καρδιακές αρρυθμίες ή άλλες καρδιακές διαταραχές μπορεί να οδηγήσουν σε λαχάνιασμα. Όταν η καρδιά δεν λειτουργεί σωστά, μπορεί να δυσκολεύεται να αντλήσει αποτελεσματικά το αίμα. Το σώμα έτσι χρειάζεται να αντισταθμίσει αυξάνοντας τον αναπνευστικό ρυθμό και οδηγώντας σε λαχάνιασμα.
Θερμοπληξία: Το υπερβολικό λαχάνιασμα μπορεί να είναι σημάδι θερμοπληξίας, η οποία είναι ένα επείγον ιατρικό περιστατικό που προκαλείται από παρατεταμένη έκθεση σε υψηλές θερμοκρασίες. Συμβαίνει όταν οι μηχανισμοί ψύξης του σώματος υπερφορτωθούν, οδηγώντας σε αυξημένη θερμοκρασία του σώματος. Η θερμοπληξία μπορεί να είναι απειλητική για τη ζωή και απαιτεί άμεση ιατρική φροντίδα.
Μεταβολικές διαταραχές: Ορισμένες μεταβολικές διαταραχές όπως ο υπερθυρεοειδισμός ή το σύνδρομο Cushing, μπορούν να επηρεάσουν τη φυσιολογική λειτουργία του οργανισμού και να οδηγήσουν σε αυξημένο λαχάνιασμα.

Αυτά είναι μόνο μερικά παραδείγματα, αφού μπορεί να υπάρχουν και άλλες παθήσεις που σχετίζονται με το εύκολο λαχάνιασμα. Είναι σημαντικό να συμβουλευτείτε τον γιατρό σας εάν εμφανίζεται σε επίμονο μοτίβο.

Άγγελος Κλείτσας
Ειδικός Παθολόγος – Διαβητολόγος

Featured Image by gpointstudio on Freepik

Το μούδιασμα είναι ένα συχνό σύμπτωμα που μπορεί να εμφανιστεί σε κάθε μέρος του σώματος. Πολλοί άνθρωποι συχνά το περιγράφουν με διάφορους τρόπους, όπως τσιμπήματα, κάψιμο, σφιξίματα, τραβήγματα ή ακόμα και σουβλιές.

Τα αίτιά του συνήθως είναι απλά και καθημερινά. Μπορεί να είναι επιμέρους καταστάσεις που συνδέονται με έντονο στρες, ψυχική φόρτιση και ψυχολογικά σύνδρομα. Πιο σπάνια όμως μπορεί να συνδέονται με οργανικές παθήσεις, όπως νευρολογικές διαταραχές, παθήσεις του κυκλοφορικού, παθολογικά σύνδρομα, καθώς και με παθήσεις των οστών που παρακωλύουν την πορεία των νεύρων.

Πού μπορεί να οφείλεται το μούδιασμα;

Το μούδιασμα στα άκρα μπορεί να προκληθεί από την κακή αιμάτωση κάποιου μέλους εξαιτίας στένωσης ή απόφραξης μιας αρτηρίας, η οποία βρίσκεται στα σημεία αυτά. Επίσης, μούδιασμα στα χέρια μπορεί να σημαίνει και παθήσεις του μυοσκελετικού συστήματος, όπως για παράδειγμα αυχενικό σύνδρομο.

Ένας άλλος παράγοντας που προκαλεί μούδιασμα είναι η έκθεση σε υπερβολικό κρύο. Σ’ αυτή την περίπτωση εκδηλώνεται στο πρόσωπο ή και στα άκρα. Όταν όμως εμφανίζεται παροδικά -ύστερα πάντα από την έκθεση σε ψύχος- μπορεί να οφείλεται στο σπάνιο σύνδρομο Raynaud.

Όταν εντοπίζεται στον καρπό του χεριού, που συνήθως όμως συνοδεύεται και από πόνο, μπορεί να οφείλεται στο σύνδρομο καρπιαίου σωλήνα, μια προοδευτική πάθηση που προκαλείται λόγω συμπίεσης ενός βασικού νεύρου στον καρπό. Η πίεση μπορεί να δημιουργηθεί στο καρπιαίο κανάλι λόγω φλεγμονής και πρηξίματος των τενόντων και των συνδέσμων, βλάπτοντας το μεσαίο νεύρο. Τα μουδιάσματα στην περίπτωση αυτή εντοπίζονται ιδιαίτερα στον αντίχειρα, στο δείκτη και στο μεσαίο δάχτυλο.

Όταν το μούδιασμα εμφανίζεται κάθε φορά σε διαφορετικό σημείο του σώματος και διαρκεί από μερικά λεπτά έως και αρκετές ώρες ή και ημέρες, αλλά πάντοτε υποχωρεί χωρίς να αφήνει κανένα νευρολογικό υπόλειμμα στην περιοχή που παρατηρείται, συνήθως οφείλεται στο άγχος. Όταν επιμένει και αποδίδεται σε ψυχολογικά αίτια, τότε συνήθως συστήνεται η θεραπεία με αγχολυτικά ή και ψυχοθεραπεία.

Όταν η αιτιολογία για το μούδιασμα είναι οργανική, συνήθως συνοδεύεται και από άλλα συμπτώματα που προκαλούν συχνά ανησυχία, όπως η μειωμένη αισθητικότητα, οι διαταραχές κινητικότητας του μέλους, ο πόνος, η ζαλάδα, η αδυναμία κ.ά.

Πότε χρήζει διερεύνησης το μούδιασμα;

Το άτομο θα πρέπει να επισκεφτεί άμεσα τον γιατρό στην περίπτωση που το μούδιασμα σε οποιαδήποτε περιοχή του σώματος επιμένει, καθώς μπορεί να κρύβει πιο σοβαρές καταστάσεις.

Επίσης, όταν το σύμπτωμα είναι έντονο, θα πρέπει να γίνει εξέταση από τον γιατρό για να αποκλείσει το ενδεχόμενο εξελισσόμενου εγκεφαλικού ή καρδιολογικού επεισοδίου. Εάν το σύμπτωμα εκδηλώνεται στο θώρακα ή στα άνω άκρα, μπορεί να οφείλεται σε εξελισσόμενη πάθηση του μυοκαρδίου. Τα παροδικά ισχαιμικά επεισόδια επίσης, που μπορεί να είναι προάγγελος ενός μόνιμου εγκεφαλικού, χαρακτηρίζονται από συμπτώματα όπως ζαλάδα, αδυναμία, προβλήματα στην όραση και στην ομιλία, αλλά και μουδιάσματα στο πρόσωπο ή στα άκρα.

Τέλος, ένα μούδιασμα θεωρείται γενικά επικίνδυνο όταν ξεκινάει απότομα μετά από μια κάκωση στο κεφάλι ή την σπονδυλική στήλη, όταν έχει κατανομή σε όλο το χέρι ή το πόδι, όταν συνοδεύεται από πονοκέφαλο, παράλυση χεριού ή ποδιού, ζάλη ή εμετό. Σε κάθε τέτοια περίπτωση ο ασθενής με μούδιασμα πρέπει να εξετάζεται από τον γιατρό.

Ο ειδικός κατά την εξέταση θα διερευνήσει εάν υπάρχουν αισθητικές διαταραχές, διαταραχές νευρολογικού τύπου ή τοπικές διαταραχές αιμάτωσης.

Article featured image by Freepik

Η υιοθέτηση μιας υγιεινής και ισορροπημένης διατροφής είναι σημαντική για κάθε άνθρωπο που ζει με σακχαρώδη διαβήτη. Διότι η διατροφή παίζει καθοριστικό ρόλο στη διατήρηση των φυσιολογικών επιπέδων του σακχάρου στο αίμα –σε συνδυασμό με τη σωματική άσκηση και τη θεραπευτική αγωγή.

Για το λόγο αυτό ορισμένοι άνθρωποι διστάζουν να απολαύσουν τροφές, όπως οι χουρμάδες, οι οποίοι έχουν φυσική γλυκύτητα και είναι καλή πηγή υδατανθράκων –παράγοντες που φυσιολογικά «ανεβάζουν» το σάκχαρο. Ο χουρμάς όμως, όταν καταναλώνεται με σύνεση, μπορεί να προσφέρει πολλά οφέλη, ακόμα και στα άτομα με διαβήτη.

Η διατροφική αξία των χουρμάδων

Οι χουρμάδες διαθέτουν θρεπτικά συστατικά που τους καθιστούν πολύτιμη προσθήκη σε μια ισορροπημένη διατροφή. Είναι πλούσιοι σε φυτικές ίνες, οι οποίες είναι ευεργετικές για τα άτομα με διαβήτη, καθώς βοηθούν στη ρύθμιση των επιπέδων σακχάρου στο αίμα. Είναι γνωστό ότι οι φυτικές ίνες στους χουρμάδες επιβραδύνουν την απορρόφηση του σακχάρου, αποτρέποντας τις απότομες αυξήσεις της γλυκόζης στο αίμα.

Οι χουρμάδες περιέχουν επίσης απαραίτητα μέταλλα, όπως κάλιο και μαγνήσιο. Το κάλιο συμβάλλει στη διατήρηση υγιών επιπέδων της αρτηριακής πίεσης, ενώ το μαγνήσιο βοηθά στο μεταβολισμό των υδατανθράκων. Επιπλέον, οι χουρμάδες αποτελούν πηγή αντιοξειδωτικών, συμπεριλαμβανομένων φαινολικών ενώσεων και φλαβονοειδών, τα οποία μπορούν να έχουν προστατευτικές επιδράσεις στη συνολική υγεία.¹

Πόσους χουρμάδες μπορεί να φάει ένα άτομο με διαβήτη;

Οι χουρμάδες προσφέρουν πολλά οφέλη για την υγεία, ωστόσο είναι σημαντικό να τους καταναλώνουμε με μέτρο εάν έχουμε σακχαρώδη διαβήτη. Είναι πλούσιοι σε υδατάνθρακες και θερμίδες, οπότε η υπερβολική κατανάλωση μπορεί να αυξήσει τα επίπεδα του σακχάρου.

Η συνιστώμενη ποσότητα είναι δύο έως τρεις χουρμάδες ανά μερίδα και ανάλογα με το μέγεθός τους.² Ωστόσο, το άτομο θα πρέπει να μιλήσει με το γιατρό του για να επιβεβαιώσει ότι αυτό είναι ασφαλές.

Τι πρέπει να προσέχουμε

Κάθε οργανισμός διαφέρει και έτσι το ίδιο ισχύει με τον τρόπο με τον οποίο ανταποκρίνεται το σώμα του καθενός στην κατανάλωση χουρμάδων. Ορισμένα άτομα μπορεί να διαπιστώσουν ότι οι χουρμάδες επηρεάζουν σε μικρό βαθμό τα επίπεδα σακχάρου, ενώ σε άλλα μπορεί να παρουσιάζονται υψηλότερες διακυμάνσεις. Ως εκ τούτου, είναι σημαντικό να έχουμε υπόψη μας πώς οι χουρμάδες επηρεάζουν ειδικά το δικό μας σώμα και να προσαρμοζόμαστε ανάλογα.

Υγιεινοί και γευστικοί συνδυασμοί

Οι χουρμάδες όταν συνδυάζονται με πηγές πρωτεΐνης και τρόφιμα πλούσια σε φυτικές ίνες μπορούν να βοηθήσουν στην επιβράδυνση της διαδικασίας της πέψης, ελαχιστοποιώντας τις απότομες αυξήσεις του σακχάρου στο αίμα.³Ένα πολύ γευστικό παράδειγμα αποτελεί ο συνδυασμός με το γιαούρτι και τη βρώμη.

Συμπερασματικά

Οι χουρμάδες μπορούν να αποτελέσουν μια θρεπτική και νόστιμη προσθήκη σε μια διατροφή φιλική προς τον διαβήτη. Χάρη στην υψηλή περιεκτικότητά τους σε φυτικές ίνες, απαραίτητα μέταλλα και αντιοξειδωτικά συμβάλλουν σε μια ισορροπημένη διατροφή.

Ωστόσο, είναι ζωτικής σημασίας τα άτομα με διαβήτη να τους καταναλώνουν με μέτρο, να παρακολουθούν τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα τους και να τους συνδυάζουν με άλλα τρόφιμα. Με αυτόν τον τρόπο μπορούν να απολαμβάνουν τα οφέλη των χουρμάδων, ενώ παράλληλα να διαχειρίζονται αποτελεσματικά τα επίπεδα σακχάρου.

Όπως πάντα, είναι σημαντική πρώτα η συμβουλή από τον επιβλέποντα ιατρό και τον εξειδικευμένο διατροφολόγο για την προσθήκη τους στο διατροφικό πλάνο.

Mohamed Ali Al-Farsi, Nutritional and functional properties of dates: a review, Crit Rev Food Sci Nutr. 2008 Nov;48(10):877-87. doi: 10.1080/10408390701724264. Retrieved from: https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/18949591/
Hyder Osman Mirghani, Dates fruits effects on blood glucose among patients with diabetes mellitus: A review and meta-analysis, Pak J Med Sci. 2021 Jul-Aug; 37(4): 1230–1236, retrieved from: https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC8281151/
James M. Lattimer, Effects of Dietary Fiber and Its Components on Metabolic Health, Nutrients. 2010 Dec; 2(12): 1266–1289. Retrieved from: https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3257631/

Ο αιματοκρίτης είναι μία τιμή που υποδεικνύει το ποσοστό του όγκου που καταλαμβάνουν τα ερυθρά αιμοσφαίρια στο αίμα και προκύπτει από αιματολογική εξέταση.

Τα ερυθρά αιμοσφαίρια είναι ο πιο πολυπληθής τύπος κυττάρου του αίματος και ο βασικός μηχανισμός που διαθέτει ο οργανισμός για τη μεταφορά οξυγόνου σε ιστούς και κύτταρα μέσω της ροής του αίματος.

Η τιμή αυτή χρησιμοποιείται σε συνδυασμό με της αιμοσφαιρίνης (πρωτεΐνη του αίματος η οποία δεσμεύει και μεταφέρει οξυγόνο) για τη διάγνωση της αναιμίας.

Ο υψηλός ή χαμηλός αιματοκρίτης μπορεί να υποδεικνύει μια σειρά από προβλήματα υγείας, και είναι σημαντικό να ελέγχουμε τον αιματοκρίτη μας τακτικά για την έγκαιρη διάγνωση ορισμένων παθήσεων.

Ποιες είναι οι φυσιολογικές τιμές

Τα φυσιολογικά επίπεδα του αιματοκρίτη διαφέρουν ανά ηλικία, αλλά μετά την εφηβεία καθορίζονται με βάση το φύλο. Για τους άνδρες συνήθως κυμαίνονται μεταξύ 40-54% ενώ για τις γυναίκες σε 36-47%, όταν δεν βρίσκονται σε εγκυμοσύνη.

Μετά τα 60 οι άντρες και οι γυναίκες έχουν ελαφρά χαμηλότερες τιμές αιματοκρίτη, κάτι που αντανακλά τον χαμηλότερο αριθμό ερυθρών αιμοσφαιρίων σε αυτήν την ηλικία.

Οι γυναίκες μάλιστα θα πρέπει να γνωρίζουν ότι κατά την εγκυμοσύνη οι φυσιολογικές τιμές είναι χαμηλότερες απ’ ότι συνήθως. Στην περίπτωση της μονής κύησης είναι στο 34%, ενώ στην πολύδυμο κύηση είναι στο 30%.

Τι σημαίνει ο υψηλός αιματοκρίτης για την υγεία μας;

Οι αυξημένες τιμές του αιματοκρίτη προκαλούνται από διάφορους παράγοντες. Μπορεί να αποτελούν ένδειξη απώλειας υγρών, όπως στις περιπτώσεις της αφυδάτωσης, των εγκαυμάτων και της θεραπείας με διουρητικά. Πιο σπάνια μπορεί να υποδεικνύουν αύξηση του αριθμού των ερυθροκυττάρων (ερυθραιμία) που μπορεί να προκύψει από καταστάσεις όπως καρδιαγγειακές και νεφρικές διαταραχές. Από την αφυδάτωση μειώνεται ο όγκος του αίματος, ωστόσο οι τιμές του αιματοκρίτη επανέρχονται σε φυσιολογικά επίπεδα μετά από επαρκή πρόσληψη υγρών.

Σε περιπτώσεις όπου ο αιματοκρίτης είναι αυξημένος σε επανειλημμένες αιματολογικές εξετάσεις, πρέπει να γίνει διερεύνηση της αιτίας.

Όταν ο υψηλός αιματοκρίτης οφείλεται σε αυξημένο αριθμό ερυθρών αιμοσφαιρίων συνήθως ο επιβλέπον ιατρός συστήνει στο άτομο να ασχοληθεί με τον αθλητισμό, διότι ενδεχομένως έχει καλύτερη οξυγόνωση των μυών. Ο υπερβολικά υψηλός αριθμός ερυθρών αιμοσφαιρίων όμως μπορεί να κάνει το αίμα πιο αργό στην κίνησή του και τελικά να παρέχεται λιγότερο οξυγόνο στα όργανα του σώματος.

Ο υψηλός αιματοκρίτης που οφείλεται σε ερυθραιμία συμβάλλει στην αύξηση της αρτηριακής πίεσης, ενώ υπάρχει ο κίνδυνος να σχηματισθεί πιο εύκολα θρόμβος και τελικά έμφραγμα. Άτομα με αιματοκρίτη πάνω από 50% εμφανίζουν αυξημένο κίνδυνο στεφανιαίας νόσου ή εγκεφαλικού επεισοδίου.

Επιπλέον, όταν ο αιματοκρίτης είναι υψηλός, αυξάνεται και ο κίνδυνος για σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2. Άνδρες με αιματοκρίτη πάνω από 48% εμφανίζουν 4 φορές υψηλότερο κίνδυνο να αναπτύξουν διαβήτη τύπου 2 σε σύγκριση με όσους έχουν αιματοκρίτη κάτω από 42%. Αυτό αποδίδεται κυρίως στό ότι όταν το αίμα είναι πυκνό, η ινσουλίνη δυσκολεύεται να μεταφέρει τη γλυκόζη μέσα στα κύτταρα με αποτέλεσμα να αυξάνονται τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα.

Τι σημαίνει ο χαμηλός αιματοκρίτης για την υγεία μας;

Η χαμηλή τιμή του αιματοκρίτη μπορεί να υποδηλώνει μικρότερο από τα όρια αριθμό ερυθρών αιμοσφαιρίων στο αίμα. Αυτό σημαίνει ότι τα όργανα του σώματος δεν λαμβάνουν αρκετό οξυγόνο, με αποτέλεσμα να εμφανιστούν τα συμπτώματα της αναιμίας. Σε αυτά περιλαμβάνονται η εύκολη κόπωση, η λιποθυμική τάση, το αίσθημα ταχυκαρδίας, η δύσπνοια, η απώλεια αντοχής και η αδυναμία συγκέντρωσης.

Τα αίτια του χαμηλού αιματοκρίτη μπορεί να είναι:

Ελλιπής διατροφή και ανεπάρκεια σιδήρου και βιταμινών, συμπεριλαμβανομένου του φυλλικού οξέος και της βιταμίνης Β12
Φάρμακα που ενοχοποιούνται για μείωση του αιματοκρίτη
Η εγκυμοσύνη
Ορισμένες ορμονικές διαταραχές
Μειωμένη παραγωγή ερυθρών αιμοσφαιρίων από τον μυελό των οστών ή διήθηση του μυελού των οστών από αιματολογικές ή άλλες κακοήθειες
Πιθανή καταστροφή των ερυθρών αιμοσφαιρίων στην κυκλοφορία (αιμολυτική αναιμία)
Οξεία ή χρόνια απώλεια αίματος – αιμορραγία.

Όσο χαμηλότερος είναι ο αιματοκρίτης τόσο πιο πιθανές και σοβαρότερες είναι οι οργανικές επιπλοκές, λόγω χαμηλής παροχής οξυγόνου σε έδαφος αναιμίας.

Πώς μπορούμε να ρυθμίσουμε τα επίπεδα του αιματοκρίτη;

Ανάλογα την περίπτωση ο επιβλέπων ιατρός θα συστήσει μία εξατομικευμένη θεραπευτική αγωγή.

Στην περίπτωση του χαμηλού αιματοκρίτη συνήθως συστήνεται η λήψη σιδήρου μέσω της διατροφής ή συμπληρωμάτων σιδήρου. Οι σημαντικότερες πηγές σιδήρου που συνθέτουν μια διατροφή για χαμηλό αιματοκρίτη είναι το κόκκινο κρέας και το συκώτι, τα ψάρια και τα οστρακοειδή, τα φασόλια και το μπρόκολο κ.ά. Συστήνεται επίσης η αποφυγή τροφών που μειώνουν την απορρόφηση σιδήρου, όπως καφεϊνούχα ποτά και γαλακτοκομικά προϊόντα. Επιπρόσθετα, προτείνεται και η λήψη τροφών που έχουν υψηλή περιεκτικότητα σε φυλλικό οξύ και Βιταμίνη Β12, όπως τα αυγά, τα φυστίκια, το σπανάκι, κ.ά.

Στην περίπτωση του υψηλού αιματοκρίτη είναι σημαντικό να παραμένουμε ενυδατωμένοι, να διακόπτουμε το κάπνισμα, να αποφεύγουμε το αλκοόλ και τα συμπληρώματα σιδήρου, να μην ασκούμαστε σε υπερβολικό βαθμό, αλλά και να κάνουμε αιμοδοσία εφόσον το επιθυμούμε. Υπάρχουν επίσης ορισμένα φάρμακα που μπορεί να συστήσει ο επιβλέπων ιατρός, ενώ ορισμένες τροφές είναι γνωστό ότι βοηθούν στη μείωση των επιπέδων αιματοκρίτη, όπως το γκρέιπφρουτ, το πράσινο τσάι και το τσάι Matcha.

Συμπερασματικά

Η διατήρηση υγιών επιπέδων αιματοκρίτη είναι σημαντική για τη συνολική υγεία. Τα υψηλά ή χαμηλά επίπεδα αιματοκρίτη μπορεί να υποδηλώνουν ποικίλα προβλήματα υγείας και να αυξάνουν τον κίνδυνο μακροχρόνιων επιπλοκών. Με την ισορροπημένη διατροφή, την ενυδάτωση και τη διαρκή δραστηριότητα, μπορούμε να συμβάλλουμε στη διατήρηση των τιμών σε υγιή επίπεδα και να προλάβουμε πιθανά προβλήματα υγείας.

Featured Image: by Freepik

Άρθρο της Linda Girgis, MD, στο Medscape.com

Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και οι ιστότοποι των μεγαλύτερων μέσων ενημέρωσης είναι γεμάτα από ιστορίες σχετικά με το νέο «θαυματουργό» φάρμακο για την απώλεια βάρους: το Ozempic (σεμαγλουτίδη). Ακόμη και οι αστέρες του Χόλιγουντ μιλούν γι’ αυτό.

Πρόσφατα, ο ζήλος για τη συνταγογράφηση αυτού του φαρμάκου για τον διαβήτη οδήγησε σε μια 6μηνη έλλειψη, καθιστώντας δύσκολη την απόκτησή του από οποιονδήποτε. Μέρος του προβλήματος προέρχεται από την ψηφιακή πρόσβαση σε αυτά τα φάρμακα, όπου ο ασθενής μπορεί να πάρει τη συνταγή του online. Επιπλέον, ορισμένα προγράμματα απώλειας βάρους συνέβαλαν στην προώθηση του.

Είναι σημαντικό όμως να θυμόμαστε ότι το Ozempic δεν έχει λάβει έγκριση από τον αμερικανικό Οργανισμό Τροφίμων και Φαρμάκων (FDA) για την απώλεια βάρους, αλλά για τη θεραπεία του σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2. Οι γιατροί γενικά συνηθίζουν να συνταγογραφούν φάρμακα για χρήσεις που δεν έχουν λάβει ένδειξη, αλλά αυτό πρέπει να γίνεται με γνώμονα τη συνολική εικόνα.

Το Ozempic είναι ένας αγωνιστής του γλυκαγονόμορφου πεπτιδίου-1 (GLP-1), που μειώνει την αιμοσφαιρίνη A1c σε ασθενείς με διαβήτη και μειώνει τον κίνδυνο καρδιαγγειακών επεισοδίων. Η σεμαγλουτίδη πωλείται επίσης και σε σκεύασμα με την εμπορική ονομασία Wegovy, το οποίο ενδείκνυται για την απώλεια βάρους. Τόσο το Ozempic όσο και το Wegovy πωλούνται σε πολλαπλές δόσεις, αλλά η δόση-στόχος για το Wegovy είναι υψηλότερη.

Η απώλεια βάρους με το Wegovy είναι κατά μέσο όρο υψηλότερη από εκείνη που παρατηρείται με το Ozempic. Ωστόσο, είναι συχνά πιο δύσκολο να καλυφθεί το Wegovy από τις ασφαλιστικές εταιρείες.

Ως γιατροί, πρέπει να είμαστε οι υπεύθυνοι για τα φάρμακα που συνταγογραφούμε. Είναι σαφές ότι το διαδίκτυο δεν πρέπει να καθοδηγεί τις συνταγογραφικές μας συνήθειες. Η συνταγογράφηση του Ozempic για την απώλεια βάρους μπορεί να καταστήσει πιο δύσκολη τη λήψη του από ασθενείς με διαβήτη και θα πρέπει να εξετάσουμε άλλες επιλογές έως ότου να είναι διαθέσιμο σε περισσότερα σημεία ή και να λάβει έγκριση από τον FDA για τη θεραπεία της παχυσαρκίας.

Οι περισσότεροι από εμάς έχουμε δει τους ασθενείς μας με διαβήτη να δυσκολεύονται να εκτελέσουν μια συνταγή για το Ozempic, είτε επειδή είναι σε αναμονή είτε λόγω έλλειψης κάλυψης. Οι ασφαλιστικές εταιρείες δεν έχουν κανένα κίνητρο να μειώσουν το κόστος όταν έχει τόσο μεγάλη ζήτηση με το σημερινό ποσοστό. Για αυτούς τους ασθενείς, η μείωση της A1c μπορεί να είναι σωτήρια για τη ζωή τους και να αποτρέψει τις επιπλοκές του διαβήτη, όπως η νεφρική ανεπάρκεια και οι καρδιακές παθήσεις. Στο σημερινό περιβάλλον θα πρέπει να επιφυλάξουμε τη συνταγογράφηση του Ozempic για τους ασθενείς μας με διαβήτη που το χρειάζονται περισσότερο. Το Wegovy είναι διαθέσιμο και μπορεί να συνταγογραφηθεί για τους ασθενείς που επιθυμούν να χάσουν βάρος.

Πολλοί ασθενείς αναζητούν τη «μαγική» θεραπεία. Κανένα από τα δύο φάρμακα δεν είναι αυτό. Οι ασθενείς πρέπει να ξεκινήσουν πρώτα με αλλαγές στον τρόπο ζωής. Στην πρωτοβάθμια περίθαλψη, οι συμβουλές και η βοήθεια προς τους ασθενείς για την εφαρμογή τους είναι συχνά τα πιο δύσκολα καθήκοντά μας. Ωστόσο, κανένα φάρμακο δεν πρόκειται να λειτουργήσει αν ο ασθενής δεν κάνει προσαρμογές στη διατροφή του και στην ποσότητα και το είδος της κίνησης που κάνει. Σε ασθενείς που δυσκολεύονται να αλλάξουν τη διατροφή τους, η μείωση της πρόσληψης υδατανθράκων μπορεί να είναι ένα καλό πρώτο βήμα. Η άσκηση ή η μεγαλύτερη δραστηριότητα, εάν ο ασθενής δεν μπορεί να ασκηθεί, είναι μια σημαντική θεραπεία.

Όπως όλοι γνωρίζουμε, η μετφορμίνη είναι η συνήθης προτιμώμενη μέθοδος για τη θεραπεία του διαβήτη τύπου 2, εκτός αν αντενδείκνυται σε έναν συγκεκριμένο ασθενή. Υπάρχουν πολλά από του στόματος φάρμακα για τον διαβήτη και το ποια από αυτά και πώς συνταγογραφούνται πρέπει να προσαρμόζονται στον εκάστοτε ασθενή. Το Ozempic μπορεί να χρησιμοποιηθεί όταν ένας ασθενής δεν μπορεί να λάβει μετφορμίνη ή άλλα φάρμακα από το στόμα ή αν προτιμά να κάνει μια εβδομαδιαία ένεση αντί να θυμάται να παίρνει καθημερινά χάπια, για παράδειγμα.

Η παχυσαρκία έχει λάβει διαστάσεις επιδημίας στις Ηνωμένες Πολιτείες. Σύμφωνα με το Κέντρο Ελέγχου Νοσημάτων (CDC), περισσότερο από το 40% του πληθυσμού των ΗΠΑ είναι παχύσαρκο. Επιπλέον, εκατομμύρια παιδιά ηλικίας μεταξύ 2 και 19 ετών θεωρούνται πλέον παχύσαρκα, και οι ιατρικές επιπλοκές για τα άτομα αυτά δεν έχουν ακόμη φανεί. Επίσης, πολλοί από εμάς βλέπουμε καθημερινά συχνότερα περιστατικά διαβήτη, υπέρτασης και άλλων χρόνιων νοσημάτων σε εφήβους.

Ο πόλεμός μας κατά της παχυσαρκίας είναι ένας αγώνας για μελλοντικές ζωές και το να έχουμε περισσότερα διαθέσιμα εργαλεία είναι σίγουρα μια βοήθεια. Όπως συμβαίνει και με τους ασθενείς με διαβήτη, όλα τα θεραπευτικά σχήματα πρέπει να ξεκινούν με αλλαγές στον τρόπο ζωής. Οι δίαιτες της μόδας σπάνια οδηγούν σε μακροχρόνια απώλεια βάρους.

Υπάρχουν τώρα αρκετά φάρμακα που είναι διαθέσιμα για να βοηθήσουν στην απώλεια βάρους, το Wegovy είναι μόνο ένα από αυτά. Οι ασθενείς συχνά έρχονται σε εμάς με τις δικές τους προσωπικές προτιμήσεις και είναι δουλειά μας να τους καθοδηγήσουμε προς την καταλληλότερη πορεία.

Ας σταματήσουμε να συνταγογραφούμε το Ozempic για την απώλεια βάρους επειδή το λένε οι υπόλοιποι. Κρατήστε το για τους ασθενείς μας με διαβήτη, εκείνους των οποίων η ζωή μπορεί να εξαρτάται από τη λήψη του. Αν δεν είχαμε άλλα φάρμακα διαθέσιμα, θα ήταν μια πολύ διαφορετική ιστορία. Αλλά έχουμε, και πρέπει να αντισταθούμε στην πίεση που δεχόμαστε και να κάνουμε το σωστό για όλους τους ασθενείς μας.

Η βιταμίνη Β12 είναι απαραίτητη για την ομαλή λειτουργία του νευρικού συστήματος, την επιτέλεση σημαντικών λειτουργιών του σώματος ή την παραγωγή ερυθρών αιμοσφαιρίων και DNA.

Σύμφωνα με τις συστάσεις, ο μέσος ενήλικας πρέπει να λαμβάνει 2,4 μικρογραμμάρια βιταμίνης Β12 καθημερινά. Ωστόσο, η Β12 δεν μπορεί να παραχθεί από τον οργανισμό και πρέπει να λαμβάνεται μέσω της διατροφής ή συμπληρωμάτων.

Το πρόβλημα είναι ότι η πλειονότητα των ανθρώπων δεν λαμβάνει αρκετή βιταμίνη Β12 από τη διατροφή και σε ορισμένες περιπτώσεις η βιταμίνη δεν απορροφάται από το σώμα, ανεξάρτητα από τη δόση που λαμβάνουν. Σε κάθε περίπτωση, η ανεπάρκεια και η έλλειψη της Β12 μπορεί να οδηγήσει σε προβλήματα υγείας.

Ποιοι έχουν μεγαλύτερο κίνδυνο ανεπάρκειας βιταμίνης Β12;

Υπάρχουν πολλοί λόγοι που μπορούν να οδηγήσουν σε έλλειψη βιταμίνης Β12, όπως ορισμένα γαστρεντερικά προβλήματα, η λήψη κάποιων φαρμάκων, η υψηλή κατανάλωση αλκοόλ και η μεγάλη ηλικία που οδηγεί σε μειωμένη ικανότητα του σώματος να παράγει οξέα του στομάχου. Πολύ βασικοί όμως είναι η χορτοφαγική διατροφή και η χειρουργική επέμβαση απώλειας βάρους.

Χειρουργική επέμβαση απώλειας βάρους: Οι άνθρωποι που έχουν υποβληθεί σε χειρουργική επέμβαση απώλειας βάρους είναι πιθανότερο να αντιμετωπίσουν έλλειψη βιταμίνης Β12, καθώς η εν λόγω επέμβαση επηρεάζει την ικανότητα του σώματος να απορροφά τη βιταμίνη από τα τρόφιμα.
Χορτοφαγική διατροφή: Τα τρόφιμα που περιέχουν τη βιταμίνη B12 είναι το κρέας, τα αυγά, τα πουλερικά, τα γαλακτοκομικά προϊόντα και άλλα ζωικά προϊόντα. Για αυτόν τον λόγο, οι vegetarian και οι vegan συνήθως κινδυνεύουν περισσότερο από έλλειψη Β12, κυρίως εάν δεν καταναλώνουν εμπλουτισμένα με Β12 τρόφιμα ή συμπληρώματα.

Σε αυτές τις περιπτώσεις είναι καλό να ζητάτε από τον γιατρό σας να σας παραπέμπει συχνά για αιματολογικές εξετάσεις.

Πώς εκδηλώνεται η ανεπάρκεια βιταμίνης Β12;

Εμφανίζεται συνήθως σταδιακά με συμπτώματα που γίνονται όλο και πιο έντονα με την πάροδο του χρόνου:

Αδυναμία
Κόπωση
Μούδιασμα στα χέρια ή στα πόδια
Δυσκολία στο περπάτημα με προβλήματα ισορροπίας
Αναιμία
Πρήξιμο και φλεγμονή στη γλώσσα
Γνωστικές δυσκολίες όπως δυσκολία στη σκέψη ή απώλεια μνήμης

Τα συμπτώματα αυτά ωστόσο είναι κοινά μεταξύ πολλών ασθενειών και ως εκ τούτου η διάγνωση θα πρέπει να γίνεται από τον επιβλέποντα ιατρό. Η έγκαιρη διάγνωση και θεραπεία είναι σημαντική. Εάν αφεθεί χωρίς θεραπεία, η ανεπάρκεια μπορεί να προκαλέσει σοβαρά νευρολογικά προβλήματα και αιματολογικές ασθένειες.

Πώς μπορούμε να αυξήσουμε τα επίπεδα βιταμίνης Β12 στον οργανισμό μας;

Σε περίπτωση σοβαρής ανεπάρκειας ή έλλειψης βιταμίνης Β12, μπορεί να αντιμετωπιστεί με εβδομαδιαία ή ημερήσια υψηλή δόση της βιταμίνης. Εάν η ανεπάρκεια είναι ήπια, μπορείτε απλά να πάρετε μια τυποποιημένη πολυβιταμίνη.

Αν είστε χορτοφάγος ή vegan, είναι σημαντικό να καταναλώνετε εμπλουτισμένα με Β12 ψωμί και δημητριακά ή να παίρνετε μια τυποποιημένη πολυβιταμίνη με 6 μικρογραμμάρια Β12. Εάν είστε άνω των 50 ετών, είναι καλό να παίρνετε συμπλήρωμα Β12, καθώς υπάρχει μεγάλη πιθανότητα το σώμα σας να μην μπορεί να απορροφήσει αρκετή ποσότητα μέσω της διατροφής σας.

«Έχω διαβήτη. Τι θα πρέπει να προσέξω στο Πασχαλινό τραπέζι για να μην απορρυθμίσω το σάκχαρο»;

Πολλοί άνθρωποι που πάσχουν από σακχαρώδη διαβήτη αναρωτιούνται ποιες είναι οι επιλογές τους για το τραπέζι της Κυριακής του Πάσχα. Κάποιοι από αυτούς μάλιστα αυτοπεριορίζονται, πιστεύοντας ότι δεν μπορούν να απολαύσουν την αγαπημένη μας παράδοση.

Η αλήθεια όμως είναι ότι με μερικές εναλλακτικές, αλλά και με μέτρο, δε χρειάζεται να πούμε «αντίο» στα αγαπημένα μας πιάτα.

Μαγειρίτσα

Μία μερίδα μαγειρίτσα μπορεί να περιέχει περίπου 580 θερμίδες, ενώ έχει επίσης υψηλή περιεκτικότητα σε χοληστερόλη. Αυτή η ποσότητα μπορεί να μειωθεί κατά 213 mg ανά κρόκο, χρησιμοποιώντας μόνο τα ασπράδια των αυγών αντί για ολόκληρο τον κρόκο ή μόνο έναν κρόκο για το μαγείρεμα. Επίσης, προτείνεται μια παραλλαγή της μαγειρίτσας, όπου αντί για συκώτι, μπορούν να χρησιμοποιηθούν κομμάτια κρέατος αρνιού από τα οποία έχει αφαιρεθεί το λίπος, με αποτέλεσμα να μειωθεί η περιεκτικότητα σε χοληστερόλη, καθώς το συκώτι είναι πλούσιο σε αυτήν.

Τσουρέκι

Το τσουρέκι είναι πηγή πολλών υδατανθράκων και λίπους, καθώς τα 100 γραμμάρια του περιέχουν 408 θερμίδες, 65,5 γραμμάρια υδατανθράκων και 105 mg χοληστερόλης. Η χρήση γλυκαντικής ουσίας επιτρέπει στους ανθρώπους με διαβήτη να το απολαύσουν μόνο σε μικρές ποσότητες.

Αυγά

Όσον αφορά την κατανάλωση αυγών, το κάθε ένα με μέτριο μέγεθος περιέχει περίπου 75-80 θερμίδες, 6 γραμμάρια πρωτεΐνης, 5 γραμμάρια λίπους και κυρίως 215-230 mg χοληστερόλης. Επομένως, αποτελούν πηγή αρκετής ποσότητας λίπους και χοληστερόλης και θα πρέπει να περιορίσουμε την κατανάλωσή τους, καθώς στα ίδια γεύματα υπάρχουν και άλλες πηγές αυτών των διατροφικών στοιχείων.

Κρέας

Στο πασχαλινό τραπέζι συνήθως συστήνεται το κατσίκι αντί του αρνιού, επειδή είναι λιγότερο λιπαρό. Τα 100 γραμμάρια άψητου κρέατος (αρνιού ή κατσικιού) περιέχουν περίπου 370 θερμίδες, αλλά η περιεκτικότητα σε λίπος είναι αρκετά υψηλή. Και τα δύο είδη κρέατος είναι πηγές υψηλής βιολογικής αξίας πρωτεΐνης, καθώς επίσης περιέχουν βιταμίνες (κυρίως τη βιταμίνη Β), σίδηρο και φώσφορο.

Προσοχή

Πρέπει να σημειωθεί ότι άτομα με διαταραγμένο λιπιδαιμικό προφίλ (υψηλά επίπεδα χοληστερόλης και τριγλυκεριδίων) πρέπει να αποφεύγουν τρόφιμα με υψηλή περιεκτικότητα σε χοληστερόλη και λίπος.

Οπότε, δεδομένου ότι στο πασχαλινό τραπέζι μας περιλαμβάνονται πολλά φαγητά με υψηλό θερμιδικό φορτίο και ποσοστά λίπους και χοληστερόλης, είναι σημαντικό για όσους έχουν διαβήτη να λάβουν υπόψη τους τις συστάσεις και να συμβουλευτούν τον θεράποντα ιατρό τους για τη βέλτιστη διαχείριση του σακχάρου τους.

Όταν μιλάμε για ίωση, αναφερόμαστε στο κοινώς αναφερόμενο κρύωμα, στη λοίμωξη δηλαδή που οφείλεται σε κάποιον ιό και συνηθέστερα προσβάλει το ανώτερο αναπνευστικό σύστημα.

Συνήθως εκδηλώνεται με συμπτώματα όπως πονόλαιμο, καταρροή, ξηρό βήχα, ρινική συμφόρηση και πυρετό, ενώ ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να προκαλέσει και γαστρεντερικές διαταραχές (διάρροια ή εμετός), μειωμένη όρεξη κ.ά.

Οι ιώσεις γενικά μπορούν να προσβάλλουν τόσο βρέφη και παιδιά όσο και ενήλικες κάθε ηλικιακής ομάδας, ενώ εμφανίζονται πιο συχνά σε περιόδους με χαμηλές θερμοκρασίες, καθώς το ψυχρό κλίμα με έντονη παρουσία υγρασίας παρέχει τις ιδανικές συνθήκες για την εξάπλωση ορισμένων ιών.

Αν και η ίωση είναι συνηθισμένη ασθένεια, υπάρχουν ορισμένα λάθη που κάνουμε όταν την αντιμετωπίζουμε παρατείνοντας τη διάρκειά της.

1. Δεν ξεκουραζόμαστε

Πολλοί επιμένουν στην καθημερινή τους ρουτίνα αντί να δίνουν χρόνο στον οργανισμό τους για ανάρρωση. Ο οργανισμός όμως χρειάζεται ενέργεια για να καταπολεμήσει τον ιό που έχει εισβάλει στο εσωτερικό του. Επομένως, πρέπει για μερικές μέρες να αποφεύγουμε τις καθημερινές μας υποχρεώσεις προκειμένου να αναρρώσουμε πιο γρήγορα.

2. Παίρνουμε αντιβιοτικά χωρίς ιατρική συμβουλή

Η χορήγηση των αντιβιοτικών γίνεται σε λοιμώξεις που οφείλονται σε βακτήρια και όχι ιούς. Η χρήση αντιβιοτικών χωρίς τη συμβουλή του γιατρού μπορεί να προκαλέσει ανεπιθύμητες ενέργειες και να επηρεάσει τη φυσική άμυνα του οργανισμού μας.

3. Δεν κοιμόμαστε επαρκώς

Ένας καλός ύπνος μπορεί να βοηθήσει το σώμα μας να αναπληρώσει τις δυνάμεις του και να αντιμετωπίσει αποτελεσματικότερα την ίωση. Επίσης, είναι σημαντικό να αποφύγουμε το άγχος και το στρες, και να διατηρήσουμε μια «χαλαρή στάση».

4. Δεν τρώμε

Η ίωση μπορεί να καταστήσει δύσκολη την κατανάλωση τροφής, αφού συχνά οι ασθενείς χάνουν την αίσθηση της γεύσης ή και της όρεξης. Είναι σημαντικό ωστόσο να προσπαθήσουμε να διατηρήσουμε ένα υγιές καθεστώς διατροφής και να καταναλώνουμε τρόφιμα πλούσια σε θρεπτικά συστατικά. Μια καλή επιλογή είναι οι σούπες, τα φρούτα και τα λαχανικά.

5. Συνεχίζουμε το κάπνισμα

Το κάπνισμα μπορεί να επιδεινώσει τα συμπτώματα της ίωσης και να προκαλέσει επιπλοκές. Μπορεί επίσης να επηρεάσει το ανοσοποιητικό σύστημα, καθιστώντας δυσκολότερη την αντιμετώπιση της ίωσης. Είναι σημαντικό να μην καπνίζουμε καθόλου και να μην εκθέτουμε τον εαυτό μας στον καπνό από άλλους καπνιστές.

6. Δεν πίνουμε αρκετά υγρά

Κατά τη διάρκεια της ίωσης είναι σημαντικό να καταναλώνουμε πολλά υγρά, όπως νερό, τσάι, φυσικούς χυμούς και σούπες. Αυτό μπορεί να βοηθήσει στην ανακούφιση των συμπτωμάτων και στην αντιμετώπιση της αφυδάτωσης. Ο οργανισμός τα χρειάζεται για να εκτελεί πολλές λειτουργίες, όπως η μείωση της ρινικής συμφόρησης, η ρύθμιση της εσωτερικής θερμοκρασίας με την εφίδρωση, η καταπράυνση του πονοκεφάλου κ.ά.

7. Αγνοούμε τα πρώτα συμπτώματα

Όταν περνάμε μια ίωση, είναι σημαντικό να ακούμε το σώμα μας και να μην αγνοούμε τα σημάδια. Αν αισθανθούμε πυρετό, βήχα ή πονόλαιμο, πρέπει να αναλάβουμε δράση και να προσπαθήσουμε να ανακουφιστούμε από τα συμπτώματα. Είναι επίσης σημαντικό να επισκεφτούμε το γιατρό μας εάν τα συμπτώματα επιμένουν ή επιδεινώνονται, ή αν έχουμε οποιαδήποτε ανησυχία για την υγεία μας.

Newer Posts

Older Posts

Φυσιολογικά επίπεδα ουρίας και τι σημαίνει αυξημένη ουρία

Συνήθεις αιτίες αυξημένης ουρίας

Ποιες είναι οι επιπτώσεις της αυξημένης ουρίας στην υγεία μας

Διάγνωση και αντιμετώπιση της αυξημένης ουρίας

Πότε πρέπει να αναζητήσουμε ιατρική συμβουλή;

Featured Image by rawpixel.com on Freepik

Πώς προκαλείται;

Πώς φροντίζουμε το διαβητικό πόδι το καλοκαίρι;

Πότε πρέπει να ζητήσουμε ιατρική συμβουλή;

Featured Image by Freepik

Πότε χαρακτηρίζεται εύκολο το λαχάνιασμα;

Μπορεί να κρύβει κάτι πιο σοβαρό;

Πού μπορεί να οφείλεται το μούδιασμα;

Πότε χρήζει διερεύνησης το μούδιασμα;

Η διατροφική αξία των χουρμάδων

Πόσους χουρμάδες μπορεί να φάει ένα άτομο με διαβήτη;

Τι πρέπει να προσέχουμε

Υγιεινοί και γευστικοί συνδυασμοί

Συμπερασματικά

Ποιες είναι οι φυσιολογικές τιμές

Τι σημαίνει ο υψηλός αιματοκρίτης για την υγεία μας;

Τι σημαίνει ο χαμηλός αιματοκρίτης για την υγεία μας;

Πώς μπορούμε να ρυθμίσουμε τα επίπεδα του αιματοκρίτη;

Συμπερασματικά

Ποιοι έχουν μεγαλύτερο κίνδυνο ανεπάρκειας βιταμίνης Β12;

Πώς εκδηλώνεται η ανεπάρκεια βιταμίνης Β12;

Πώς μπορούμε να αυξήσουμε τα επίπεδα βιταμίνης Β12 στον οργανισμό μας;

Μαγειρίτσα

Τσουρέκι

Αυγά

Κρέας

Προσοχή

1. Δεν ξεκουραζόμαστε

2. Παίρνουμε αντιβιοτικά χωρίς ιατρική συμβουλή

3. Δεν κοιμόμαστε επαρκώς

4. Δεν τρώμε

5. Συνεχίζουμε το κάπνισμα

6. Δεν πίνουμε αρκετά υγρά

7. Αγνοούμε τα πρώτα συμπτώματα

ΝΟΜΙΚΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ