Το καλοκαίρι φέρνει μαζί του ήλιο, θάλασσα, ξεκούραση — αλλά και ορισμένες προκλήσεις για όσους έχουν αυξημένη αρτηριακή πίεση. Πολλοί από εμάς ακούμε συχνά αντικρουόμενες συμβουλές: «Τώρα με τη ζέστη δεν χρειάζεται το χάπι σου», ή «ιδρώνεις, οπότε έχεις χαμηλή πίεση». Πόσα από αυτά είναι αλήθεια;
Ας ξεκαθαρίσουμε τι ισχύει πραγματικά και τι όχι.
Η υπέρταση, δηλαδή η υψηλή αρτηριακή πίεση, σήμερα αποτελεί ένα από τα πιο διαδεδομένα προβλήματα υγείας. Εκτιμάται ότι περίπου ένας στους τρεις ενήλικες έχει υπέρταση, που αν δεν αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά, μπορεί να οδηγήσει σε επιπλοκές, όπως είναι η νεφρική βλάβη, η καρδιακή ανεπάρκεια και το εγκεφαλικό επεισόδιο.
Η υπέρταση, γνωστή και ως υψηλή αρτηριακή πίεση, είναι μία κατάσταση όπου η πίεση του αίματος στα αγγεία μας είναι υψηλότερη από τα φυσιολογικά επίπεδα. Πρόκειται για μία νόσο που επηρεάζει ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού, η οποία εάν παραμείνει αρρύθμιστη για μεγάλο χρονικό διάστημα μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρές επιπλοκές.
Η υπέρταση ή αλλιώς υψηλή αρτηριακή πίεση είναι μία χρόνια πάθηση κατά την οποία η πίεση που ασκεί το αίμα στο εσωτερικό τοίχωμα των μεγάλων αρτηριών του σώματος, είναι αυξημένη σε επίπεδα άνω των φυσιολογικών τιμών.
Συγκεκριμένα, ένα άτομο θεωρείται υπερτασικό όταν η συστολική του πίεση είναι πάνω από 140mmHg και η διαστολική του πίεση πάνω από 90mmHg. Αυτή η κατάσταση σε βάθος χρόνους μπορεί να επικίνδυνη για την υγεία μας, γι’ αυτό και είναι απαραίτητο να ελέγχουμε την πίεσή μας ώστε να εντοπίσουμε έγκαιρα το πρόβλημα.
Η αρτηριακή πίεση είναι γνωστό ότι παρουσιάζει εποχιακή διακύμανση. Το καλοκαίρι η προσοχή μας πρέπει να είναι εξίσου μεγάλη με το χειμώνα, καθώς ορισμένες οδηγίες που αφορούν τη ρύθμισή της διαφοροποιούνται.
Εάν έχουμε υψηλή αρτηριακή πίεση, θα πρέπει να γνωρίζουμε ότι η ζέστη μπορεί να προκαλέσει προβλήματα, ιδίως όταν υπάρχει και υγρασία σε επίπεδα άνω του 70%. Σε αυτές τις συνθήκες το σώμα μας εργάζεται σκληρά για να δροσιστεί μέσω αλλαγών όπως η αυξημένη ροή αίματος στο δέρμα και η εφίδρωση.
Έτσι όμως μπορεί να επέλθει η αφυδάτωση και γι’ αυτό είναι σημαντικό να προσέχουμε. Πρέπει να αποφεύγουμε την υπερβολική έκθεση στον ήλιο και να διατηρούμε δροσερό το σώμα μας.
Η επάρκεια νερού στον οργανισμό μας είναι σημαντική για τη διατήρηση της αρτηριακής πίεσης σε υγιή επίπεδα. Πρέπει να πίνουμε αρκετό νερό κατά τη διάρκεια της ημέρας και να αποφεύγουμε την υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ.
Η υπερβολική κατανάλωση αλατιού μπορεί να αυξήσει την αρτηριακή πίεση. Πρέπει να προσπαθούμε να περιορίσουμε την κατανάλωση αλατιού και να επιλέγουμε τρόφιμα με χαμηλή περιεκτικότητα σε αλάτι.
Προσπαθούμε να τηρούμε μια υγιεινή διατροφή πλούσια σε φρέσκα φρούτα, λαχανικά και δημητριακά ολικής άλεσης. Αποφεύγουμε τα τρόφιμα με υψηλή περιεκτικότητα σε λίπη και ακολουθούμε τις συστάσεις του γιατρού μας για την κατανάλωση νατρίου και λιπαρών.
Συνεχίζουμε να ασκούμαστε τακτικά, αλλά προσαρμόζουμε την ένταση της άσκησης ώστε να αποφύγουμε τις υπερβολές. Δεν ασκούμαστε στις πιο ζεστές ώρες της ημέρας και επιλέγουμε δραστηριότητες που μπορούν να γίνουν σε δροσερό περιβάλλον.
Συνεχίζουμε να παρακολουθούμε την αρτηριακή πίεσή μας τακτικά και συμβουλευόμαστε τον γιατρό μας για τον καλύτερο τρόπο διαχείρισής της.
Άγγελος Κλείτσας, Ειδικός Παθολόγος – Διαβητολόγος
Το λαχάνιασμα είναι μία λειτουργία του οργανισμού που εκδηλώνεται όταν το σώμα μας απαιτεί αυξημένη κατανάλωση οξυγόνου προκειμένου να εκτελέσει τις κινήσεις των μυών που επιχειρούμε. Είναι επίσης ένας φυσιολογικός μηχανισμός που βοηθά στη ρύθμιση της θερμοκρασίας του σώματος και στην ομοιόσταση.
Αυτό που συμβαίνει στο σώμα μας όταν λαχανιάζουμε είναι αύξηση της συχνότητας ή του βάθους των αναπνευστικών κινήσεων, δραστηριοποίηση των αναπνευστικών μυών, καθώς και αύξηση του μεταβολισμού και της αρτηριακής πίεσης.
Το λαχάνιασμα χαρακτηρίζεται εύκολο όταν προκύπτει με την καταβολή μικρής σωματικής προσπάθειας, που συνήθως συμβαίνει όταν διαταράσσεται κάποια από τις προαναφερθείσες φυσιολογικές προσαρμογές του οργανισμού.
Σε αυτές περιλαμβάνονται -μεταξύ άλλων- παράγοντες που αποφράσσουν τη δίοδο του αέρα και αλλοιώνουν την επιφάνεια των κυψελίδων στους πνεύμονες ή τη φυσιολογική λειτουργία των εγκεφαλικών κέντρων της αναπνοής.
Τα εγκεφαλικά κέντρα της αναπνοής επηρεάζονται σε καταστάσεις όπως η υποξία, η ταχυκαρδία, η υπερβολική άνοδος της αρτηριακής πίεσης, οι κυκλοφορικές διαταραχές και η διαταραχή της λειτουργίας των προσαρμοστικών αντανακλαστικών.
Γενικά το λαχάνιασμα είναι μια φυσιολογική αντίδραση. Ωστόσο, το εύκολο λαχάνιασμα μπορεί επίσης να υποδηλώνει κάποιο υποκείμενο νόσημα, όπως:
Αυτά είναι μόνο μερικά παραδείγματα, αφού μπορεί να υπάρχουν και άλλες παθήσεις που σχετίζονται με το εύκολο λαχάνιασμα. Είναι σημαντικό να συμβουλευτείτε τον γιατρό σας εάν εμφανίζεται σε επίμονο μοτίβο.
Άγγελος Κλείτσας
Ειδικός Παθολόγος – Διαβητολόγος
Featured Image by gpointstudio on Freepik
Όταν η αρτηριακή μας πίεση είναι υψηλή αλλά όχι σε επίπεδο ώστε να θεωρείται υπέρταση, τότε μιλάμε για προϋπέρταση. Πρόκειται δηλαδή για μία κατάσταση κατά την οποία η αρτηριακή μας πίεση βρίσκεται μεταξύ των φυσιολογικών και των υψηλών επιπέδων.
Εάν ξεπεράσει αυτό το εύρος, τότε μιλάμε για υπέρταση. Οπότε στην περίπτωση της υπέρτασης η δύναμη του αίματος που πιέζει τα τοιχώματα στις αρτηρίες είναι πολύ υψηλή, γεγονός το οποίο αυξάνει τον κίνδυνο για ανάπτυξη καρδιακής ανεπάρκειας, νεφρικής νόσου κ.ά.
Η προϋπέρταση δεν θεωρείται ασθένεια και συνήθως δεν προκαλεί συμπτώματα. Ωστόσο, όταν βρισκόμαστε στο στάδιο της προϋπέρτασης, σημαίνει ότι έχουμε αυξημένο κίνδυνο να αναπτύξουμε υπέρταση. Και επομένως δεν πρέπει να την αγνοήσουμε.
Συνήθως η υπέρταση δεν προκαλεί συμπτώματα και γι’ αυτό χαρακτηρίζεται ως “σιωπηλή νόσος”. Σε πολλούς ασθενείς η διάγνωση γίνεται είτε σε κάποια τυχαία μέτρηση είτε όταν έχει πλέον οδηγήσει σε κάποια από τις προαναφερθείσες επιπλοκές.
Οπότε ο μόνος τρόπος για να μάθουμε εάν έχουμε προϋπέρταση είναι να μετρήσουμε την αρτηριακή μας πίεση. Όταν η μέτρηση της συστολικής πίεσης (σε ενήλικες άνω των 18 ετών) είναι μεταξύ 120-139 mmHg και της διαστολικής 80-89 mmHg, τότε μιλάμε για προϋπέρταση.
Όταν η αρτηριακή πίεση είναι φυσιολογική, οι ειδικοί συνιστούν να την ελέγχουμε τουλάχιστον μία φορά κάθε δύο χρόνια. Εάν είναι υψηλή, ο επιβλέπων ιατρός μπορεί να συστήσει πιο συχνές μετρήσεις. Η καλύτερη συχνότητα θα εξαρτηθεί επίσης από το ιατρικό και οικογενειακό ιστορικό.
Όλοι μπορούν να εμφανίσουν υψηλή αρτηριακή πίεση, ωστόσο ορισμένοι άνθρωποι κινδυνεύουν περισσότερο. Στους ανθρώπους με αυξημένο κίνδυνο υψηλής αρτηριακής πίεσης, περιλαμβάνονται:
Η προϋπέρταση μπορεί να αντιστραφεί. Κάνοντας βασικές αλλαγές στον τρόπο ζωής, είναι δυνατό να μειώσουμε την αρτηριακή πίεση σε υγιή επίπεδα και να προστατέψουμε τις αρτηρίες από βλάβες.
Τα ασταθή ωράρια ύπνου μπορούν να αυξήσουν τον κίνδυνο μεταβολικών διαταραχών, όπως τα αυξημένα επίπεδα σακχάρου αίματος, η παχυσαρκία και η υπέρταση, σύμφωνα με πρόσφατη μελέτη.
Οι επιστήμονες δεν γνωρίζουν ακόμη τον ακριβή λόγο που κοιμόμαστε. Στην προσπάθειά τους να δώσουν απάντηση σε αυτό το ερώτημα, έχουν διαπιστώσει ότι το ρολόι του σώματος ρυθμίζει τόσο την ξεκούραση όσο και τον μεταβολισμό μας.
Το μεγαλύτερο μέρος της έρευνας έχει εστιάσει στις επιπτώσεις της έλλειψης ύπνου, η νέα μελέτη των επιστημόνων του Brigham and Women’s Hospital όμως, υποδεικνύει ότι ακόμη και αν κοιμόμαστε αρκετά, η μη τήρηση σταθερών ωραρίων μπορεί να διαταράξει τον μεταβολισμό.
Η τήρηση σταθερού προγράμματος ύπνου από την άλλη, μπορεί να συμβάλλει στην πρόληψη όχι μόνο των διαταραχών του μεταβολισμού, αλλά και της κατάθλιψης, ωφελώντας παράλληλα την υγεία της καρδιάς, σημειώνουν οι ερευνητές.
Το σώμα λειτουργεί σύμφωνα με ένα εσωτερικό ρολόι το οποίο δεν μετρά με βάση τα λεπτά ή τις ώρες, αλλά τους ρυθμούς. Ο κιρκάδιος ρυθμός επηρεάζεται από τη ροή διαφόρων ορμονών και τις βιολογικές διαδικασίες που λαμβάνουν χώρα κατά τη διάρκεια του 24ώρου.
Όταν ο κιρκάδιος ρυθμός λειτουργεί φυσιολογικά, μας υποδεικνύει πότε να φάμε και πότε να κοιμηθούμε μέσω των αλλαγών στα επίπεδα των ορμονών. Λειτουργεί όμως και αντίστροφα: Αυτά που τρώμε αλλά και ο χρόνος που τρώμε και κοιμόμαστε μπορούν να διαταράξουν το βιολογικό ρολόι.
Είναι γνωστό ότι η έλλειψη ύπνου αυξάνει τον κίνδυνο διαβήτη, κυρίως επειδή μεταβάλλει την απελευθέρωση ινσουλίνης στο σώμα. Η ινσουλίνη επιτρέπει στο μεταβολικό μας σύστημα να επεξεργάζεται σωστά και να διασπά τη γλυκόζη, την οποία το σώμα μετατρέπει στη συνέχεια σε ενέργεια.
Οι άνθρωποι που δεν κοιμούνται επαρκώς σε χρόνια βάση τείνουν να παράγουν λιγότερη ινσουλίνη, επιτρέποντας τη συσσώρευση γλυκόζης στο αίμα σε ανθυγιεινά επίπεδα.
Δεν είναι απαραίτητο όμως να μην κοιμάται κανείς επαρκώς για να διαταράξει τον κιρκάδιο ρυθμό και κατά συνέπεια τον μεταβολισμό του.
Ακόμη και η κατά μία ώρα απόκλιση στην ώρα που κάποιος κοιμάται και ξυπνάει καθημερινά, μπορεί να διαταράξει τον κιρκάδιο ρυθμό και τον τρόπο με τον οποίο το σώμα του επεξεργάζεται τις τροφές.
Οι ερευνητές παρακολούθησαν πάνω από 2.000 άνδρες και γυναίκες από 45 έως 84 ετών για περίπου 6 χρόνια και ανακάλυψαν δραματικές διαφορές στις μεταβολικές διαταραχές ανάλογα με την κανονικότητα του ύπνου.
Διαπίστωσαν ότι κάθε ωριαία μετατόπιση στο νυχτερινό ωράριο ύπνου, πολλαπλασιάζει τους μεταβολικούς κινδύνους, ανέφερε ο συν-συγγραφέας της μελέτης και επιδημιολόγος Δρ Tianyi Huang.
Συγκεκριμένα κάθε ώρα ασυνέπειας στο πρόγραμμα ύπνου συνδέθηκε με 27% μεγαλύτερο κίνδυνο μεταβολικού προβλήματος.
Όσοι πήγαιναν για ύπνο και ξύπναγαν σε μεταβλητούς χρόνους, ήταν πιθανότερο να αναπτύξουν υψηλή αρτηριακή πίεση, υψηλά επίπεδα σακχάρου στο αίμα, παχυσαρκία ή άλλη μεταβολική διαταραχή.
Οι ερευνητές αναφέρουν ότι αυτό είναι απόδειξη ότι τα ακανόνιστα ωράρια ύπνου μπορούν να προκαλούν μεταβολικές διαταραχές. Αν και η αιτία δεν είναι απολύτως σαφής, αναφέρουν ότι όσοι έχουν ασταθές ωράριο ύπνου, είναι πιθανότερο να δουλεύουν σε βάρδιες, να τρώνε περισσότερο, να καπνίζουν, να έχουν κατάθλιψη και γενικά να μην κοιμούνται.
Πηγή: onmed.gr
Το μαγειρικό αλάτι είναι μια χημική ένωση που αποτελείται κατά 40% από νάτριο (Na) και κατά 60% από χλώριο (Cl). Δηλαδή 1 γρ. αλάτι ισοδυναμεί με 0,4 γρ. νάτριο. Πολλοί πιστεύουν ότι πετυχαίνουν χαμηλή πρόσληψη αλατιού/νατρίου επειδή δεν προσθέτουν επιπλέον αλάτι στο πιάτο τους. Όμως, εκτός από το επιτραπέζιο, υπάρχουν πολλές τροφές που περιέχουν κρυμμένο προστιθέμενο αλάτι ή νάτριο. Έρευνες σε ευρωπαϊκά κράτη έχουν δείξει ότι το 70-75% του προσλαμβανομένου νατρίου προέρχεται από επεξεργασμένες τροφές και τα γεύματα.
Το ψωμί είναι από τους μεγαλύτερους προμηθευτές αλατιού στη διατροφή των Ελλήνων. Το νάτριο συνήθως προέρχεται από αυξητικούς παράγοντες που χρησιμοποιούνται για την παραγωγή του. Τα ολικής αλέσεως, τα πολύσπορα και κάποια νέα προϊόντα με εναλλακτικά αλεύρια είναι καλές επιλογές που περιέχουν λιγότερο νάτριο και περισσότερες φυτικές ίνες αλλά και βιταμίνες του συμπλέγματος Β.
Η ελάχιστη ποσότητα νατρίου που χρειάζεται ένας υγιής ενήλικας εκτιμάται ότι είναι 0,18-0,23 γρ. ημερησίως (υπό την προϋπόθεση ότι δεν ιδρώνει). Ωστόσο, μια διατροφή που παρέχει αυτή την ποσότητα νατρίου είναι πιθανό να μην μπορεί να καλύψει τις ανάγκες σε άλλα θρεπτικά συστατικά. Επομένως, προκειμένου να διασφαλιστεί η επάρκεια σε άλλες θρεπτικές ουσίες και να αναπληρωθούν οι απώλειες νατρίου μέσω του ιδρώτα, οι υγιείς ενήλικες χρειάζονται περίπου 1,5 γρ. νάτριο την ημέρα, που αντιστοιχεί σε 3,8 γρ. αλάτι ημερησίως.
Επειδή όμως είναι δύσκολο να επιτευχθεί μια τέτοια πρόσληψη –δεδομένου ότι μέση κατανάλωση αλατιού στα περισσότερα ευρωπαϊκά κράτη κυμαίνεται στα 8-11 γρ. ημερησίως–, μια πιο ρεαλιστική σύσταση από παγκόσμιους οργανισμούς και εθνικές αρχές είναι τα 5-6 γρ. αλάτι την ημέρα.
Η Ευρωπαϊκή Αρχή Ασφάλειας Τροφίμων (EFSA) συγκεκριμένα προτείνει τιμή αναφοράς πρόσληψης για τις ανάγκες επισήμανσης των τροφίμων τα 6 γρ. αλάτι για το γενικό πληθυσμό. Παιδιά μικρότερα των 11 ετών θα πρέπει να προσλαμβάνουν ακόμα λιγότερο από τα 6 γρ. ημερησίως.
Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας συστήνει λιγότερο από 5 γρ. αλάτι ημερησίως (2 γρ. νάτριο) και ίδιες συστάσεις ισχύουν και για την Ελλάδα. Η ποσότητα 5 γρ. ισοδυναμεί με 1 κουταλάκι του γλυκού (ή καλύτερα τα 3/4 αυτού).
Όπως πάντα, έχουμε στη διάθεσή μας ελάχιστα στοιχεία για τη διατροφική συμπεριφορά των Ελλήνων, αλλά μια ενδεικτική έρευνα στη Βόρεια Ελλάδα (μελέτη Sin 2015-2016) έδειξε ότι οι Θεσσαλονικείς άνδρες καταναλώνουν 11,9 γρ. ημερησίως και οι γυναίκες 9,7 γρ. – ποσότητα διπλάσια από τις συστάσεις.
Πηγή: www.capital.gr
Η αρτηριακή πίεση είναι ένας όρος που περιγράφει την πίεση που ασκεί το αίμα στο τοίχωμα των αρτηριών καθώς ρέει μέσα σε αυτές.
Η πίεση εξαρτάται από την ροή του αίματος, το πόσο δηλαδή αίμα στέλνει η καρδιά σε κάθε συστολή, καθώς και από την αντίσταση που προβάλουν τα αγγεία στη ροή αυτή. Εάν η αρτηριακή πίεση είναι υψηλή, τότε η καρδιά πρέπει να εργαστεί δυνατότερα για να διατηρήσει επαρκή ροή αίματος στο σώμα μας.
Υπάρχουν διάφοροι παράγοντες που μπορούν να επηρεάσουν την αρτηριακή πίεση μεταξύ των οποίων είναι το κάπνισμα, η ηλικία άνω των 60, ο καθιστικός τρόπος ζωής, ο σακχαρώδης διαβήτης, το υπερβολικό σωματικό βάρος και η υψηλή χοληστερόλη.
Υπάρχουν όμως και άλλοι παράγοντες που πολλοί ενδεχομένως δεν το γνωρίζουν παρότι συχνά πρόκειται για απλές καθημερινές συνήθειες.
Στην αύξηση της αρτηριακής πίεσης μπορεί να συμβάλλεί τόσο η καθημερινή κατανάλωση καφέ όσο και το αλκοόλ.
Γενικά συνίσταται ο περιορισμός της καφεΐνης σε λιγότερο από 300 χιλιοστόγραμμα (mg), δηλαδή περίπου δύο με τρία φλιτζάνια καφέ την ημέρα. Αυτό μπορεί να βοηθήσει στην αποφυγή της αύξησης της αρτηριακής πίεσης από το να φτάσει σε πολύ υψηλά επίπεδα.
Αντίστοιχα το αλκοόλ θα πρέπει να περιορίζεται σε όχι περισσότερο από ένα ποτό ημερησίως για τις γυναίκες και όχι περισσότερο από δύο ποτά την ημέρα για τους άνδρες.
Ορισμένα φάρμακα όπως είναι τα αντιφλεγμονώδη, π.χ. η ναπροξένη και η ιβουπροφαίνη, μπορούν να αυξήσουν την αρτηριακή πίεση. Επιπλέον, πολλά φάρμακα με αποσυμφορητικές δραστικές ουσίες είναι επίσης γνωστό ότι αυξάνουν την αρτηριακή πίεση.
Συνεπώς, τα άτομα που λαμβάνουν μη συνταγογραφούμενα φάρμακα για τη θεραπεία μικρών πόνων ή για αδιαθεσίες υπάρχει περίπτωση να δούνε υψηλές τιμές στην αρτηριακή τους πίεση.
Σε ό,τι αφορά τα συνταγογραφούμενα φάρμακα, υπάρχουν ορισμένα τα οποία επίσης μπορούν να αυξήσουν την αρτηριακή πίεση, είναι όμως σημαντικό ο ασθενής να μην σταματήσει να τα λαμβάνει χωρίς τη συμβουλή του γιατρού του.
Υπάρχουν συμπληρώματα και ορισμένοι συνδυασμοί τροφίμων που μπορούν επίσης να οδηγήσουν σε αυξημένη αρτηριακή πιέση.
Τα συμπληρώματα που φέρουν την ένδειξη «φυσικά» ή «βιολογικά» συνήθως μπορούν να επηρεάσουν την πίεση. Αντίστοιχα, η κατανάλωση «δυνατών» τυριών και διαφόρων κρεάτων από άτομα που λαμβάνουν ορισμένα αντικαταθλιπτικά φάρμακα μπορεί να οδηγήσει σε υπερτασικά επεισόδια.
Η υπέρταση σπάνια εμφανίζει συμπτώματα και η αναγνώρισή της συνήθως γίνεται μέσω προσυμπτωματικού ελέγχου ή όταν το άτομο αναζητά φροντίδα για κάποιο άλλο πρόβλημα υγείας.
Μερικά άτομα με υψηλή αρτηριακή πίεση αναφέρουν πονοκεφάλους (ειδικά στο πίσω μέρος του κεφαλιού και κατά τις πρωινές ώρες), καθώς και ζαλάδα, ίλιγγο, εμβοές (βόμβο ή σφύριγμα στα αυτιά), διαταραχές στην όραση ή λιποθυμικά επεισόδια. Η υψηλή πίεση επίσης αυξάνει τον κίνδυνο για καρδιοπάθειες, καρδιακή προσβολή και εγκεφαλικά επεισόδια.
Προσοχή εφίσταται στο γεγονός ότι το να έχει κάποιος υψηλή πίεση δεν σημαίνει ότι είναι νευρικός, νιώθει ένταση ή ότι είναι υπερβολικά δραστήριος. Μπορεί κάποιος να είναι ήρεμος, άνετος και χαλαρός αλλά να έχει υψηλή πίεση.
Η υπέρταση ή αλλιώς υψηλή αρτηριακή πίεση είναι μία χρόνια πάθηση κατά την οποία η πίεση, που ασκεί το αίμα στο εσωτερικό τοίχωμα των μεγάλων αρτηριών του σώματος, είναι αυξημένη σε επίπεδα άνω των φυσιολογικών τιμών.
Πρόκειται για μια κατάσταση η οποία δεν εμφανίζει πάντα συμπτώματα, περνώντας συχνά απαρατήρητη. Μακροχρόνια ωστόσο μπορεί να προκαλέσει σοβαρές επιπλοκές εάν παραμείνει αρρύθμιστη, συμπεριλαμβανομένων του εγκεφαλικού επεισοδίου και της καρδιακής και νεφρικής ανεπάρκειας.
Υπάρχουν διάφορα αίτια που συνδέονται με την υπέρταση, μεταξύ των οποίων είναι η γήρανση, η διατροφή με αυξημένη περιεκτικότητα σε αλάτι και λίπος, καθώς και παθολογικές καταστάσεις όπως η νεφρική νόσος.
Η διαχείρισή της σε γενικές γραμμές περιλαμβάνει αλλαγές στον τρόπο ζωής, όπως συγκεκριμένες διατροφικές συνήθειες, σωματική άσκηση και έλεγχο του βάρους, ενώ άλλες φορές μπορεί να χρειάζεται και φαρμακευτική αγωγή, ανάλογα με το αίτιο που την προκάλεσε.
Οι χαμηλές θερμοκρασίες είναι ένας παράγοντας για τον οποίο τα άτομα με υπέρταση θα πρέπει να δίνουν ιδιαίτερη προσοχή. Εκτός από την έξαρση των ιώσεων, σε περιόδους με χαμηλές θερμοκρασίες προκαλείται και έξαρση της υπέρτασης.
Η πίεση είναι κατά κανόνα υψηλότερη τον χειμώνα και χαμηλότερη το καλοκαίρι και ο λόγος γι’ αυτό είναι ότι οι χαμηλές θερμοκρασίες προκαλούν συστολή των αιμοφόρων αγγείων.
Εξαιτίας αυτού απαιτείται μεγαλύτερη πίεση για την κυκλοφορία του αίματος μέσα στα αγγεία και τις φλέβες, οπότε και προκύπτει η υπέρταση. Εκτός από το κρύο, αυτό που μπορεί επίσης να επηρεάσει την πίεση κατά τη διάρκεια του χειμώνα είναι η απότομη αλλαγή του καιρού, όπως για παράδειγμα το ξέσπασμα μιας καταιγίδας.
Το σώμα, οπότε και τα αιμοφόρα αγγεία, μπορεί να αντιδράσουν στις απότομες αλλαγές της υγρασίας και της ατμοσφαιρικής πίεσης με τον ίδιο τρόπο που αντιδρούν στο κρύο. Αυτές οι μεταβολές στην πίεση του αίματος που σχετίζονται με τις καιρικές συνθήκες είναι πιο συχνές σε άτομα ηλικίας 65 ετών και πάνω.
Άλλες αιτίες της εποχιακής υπέρτασης (υψηλή αρτηριακή πίεση) περιλαμβάνουν την αύξηση του σωματικού βάρους και τη μειωμένη σωματική δραστηριότητα, που παρατηρείται στους περισσότερους ανθρώπους το χειμώνα.
Το άτομο με υπέρταση σε περίοδο με χαμηλές θερμοκρασίες οφείλει να συνεχίσει να παρακολουθεί τις μετρήσεις της αρτηριακής πίεσης και να επικοινωνήσει με τον γιατρό του. Εκείνος μπορεί να συστήσει κάποια αλλαγή στη δοσολογία του φαρμάκου που ενδεχομένως λαμβάνει για την πίεση ή να τον καθοδηγήσει προς μία εναλλακτική φαρμακευτική αγωγή.
