Blog

handshake.png

8 Φεβρουαρίου, 2017 Angelos KlitsasΆρθρα0

Οι άνθρωποι, ιδίως οι ηλικιωμένοι, που επισκέπτονται τον ίδιο γιατρό σε βάθος χρόνου, κάνουν πιο σπάνια εισαγωγή σε νοσοκομείο για κάποιο πρόβλημα υγείας τους, σύμφωνα με μια νέα βρετανική επιστημονική έρευνα. Η μελέτη δείχνει ότι η αφοσίωση σε ένα γιατρό «ξεπληρώνεται» με λιγότερες «επισκέψεις» στο νοσοκομείο.

Οι ερευνητές του Ιδρύματος Υγείας (The Health Foundation) του Λονδίνου, με επικεφαλής τον Ισαάκ Μπάρκερ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο βρετανικό ιατρικό περιοδικό “British Medical Journal” (BMJ), ανέλυσαν στοιχεία για πάνω από 230.000 ασθενείς ηλικίας 62 έως 82 ετών.

Διαπιστώθηκε ότι όσοι εμφάνιζαν υψηλό βαθμό επιμονής στον ίδιο γιατρό, είχαν κατά μέσο όρο 12% λιγότερες εισαγωγές σε νοσοκομείο, ενώ όσοι είχαν μέσο βαθμό «αφοσίωσης», είχαν 9% λιγότερες εισαγωγές, σε σχέση με εκείνους που δεν έβλεπαν σχεδόν ποτέ τον ίδιο γιατρό.

Αυτή η αντίστροφη σχέση (συχνές επισκέψεις στον ίδιο γιατρό – πιο σπάνιες εισαγωγές σε νοσοκομείο) ήταν ακόμη πιο έντονη σε όσους ασθενείς πήγαιναν συχνότερα σε γιατρό για διάφορους λόγους.

Οι ερευνητές ανέφεραν ότι η επιμονή στον ίδιο γιατρό δημιουργεί μια αποτελεσματική σχέση εμπιστοσύνης και αμοιβαίας υπευθυνότητας ανάμεσα στον ασθενή και στον γιατρό, οδηγώντας έτσι σε καλύτερη κατανόηση των προβλημάτων του πρώτου από τον δεύτερο, πράγμα που έχει θετικό αντίκτυπο στην υγεία των ασθενών.

Πηγή: www.skai.gr

OBFD2Y0.png

25 Ιανουαρίου, 2017 Angelos KlitsasΆρθρα0

Η κατάθλιψη είναι εξίσου επιβαρυντική για την καρδιά με την παχυσαρκία και τη χοληστερόλη, σύμφωνα με γερμανική μελέτη που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό έντυπο Atherosclerosis.

Επιστημονική ομάδα του Ερευνητικού Κέντρου Περιβαλλοντικής Υγείας «Helmholtz Zentrum» του Μονάχου, σε συνεργασία με ειδικούς του Τεχνολογικού Πανεπιστημίου του Μονάχου και του Γερμανικού Κέντρου για τις Καρδιαγγειακές Νόσους, ανέλυσαν στοιχεία για 3.428 άνδρες, 45-74 ετών και τους έθεσαν υπό ιατρική παρακολούθηση για δέκα χρόνια.

Οι ειδικοί συνέκριναν την επίπτωση της κατάθλιψης με τέσσερις μείζονες παράγοντες κινδύνου για καρδιαγγειακή νόσο. «Η μελέτη έδειξε ότι ο κίνδυνος μοιραίας καρδιαγγειακής νόσου λόγω κατάθλιψης είναι εξίσου σοβαρός με αυτόν λόγω αυξημένης χοληστερόλης ή παχυσαρκίας» εξηγεί ο Δρ Καρλ-Χάινς Λαντβινγκ, καθηγητής Ψυχοσωματικής Ιατρικής και επικεφαλής της μελέτης.

Μόνον η υψηλή αρτηριακή πίεση και το κάπνισμα σχετίστηκαν με υψηλότερο καρδιαγγειακό κίνδυνο. Πάντως, η κατάθλιψη εξακολουθούσε να αναλογεί στο 15% των καρδιαγγειακών θανάτων, ποσοστό συγκρίσιμο με αυτό της υπερχολήστερολαιμίας, της παχυσαρκίας και του καπνίσματος, οι οποίοι ευθύνονται για το 8,4 με 21,4% των καρδιαγγειακών θανάτων.

«Τα στοιχεία δείχνουν ότι η κατάθλιψη έχει μέτρια επίδραση εντός των μειζόνων μη συγγενών παραγόντων κινδύνου για καρδιαγγειακό νόσημα. Στους ασθενείς υψηλού κινδύνου λοιπόν η διαγνωστική αξιολόγηση της κατάθλιψης θα πρέπει να θεωρείται βασική παράμετρος, διευκολύνοντας τον εύστοχο εντοπισμό τους και την βέλτιστη διαχείρισή τους» καταλήγει ο γερμανός ερευνητής.

Πηγή: health.in.gr

Featured image designed by Freepik


food-1245685_1280.jpg

11 Ιανουαρίου, 2017 Angelos KlitsasΆρθρα0

Τα ω-3 λιπαρά οξέα μειώνουν τον κίνδυνο εμφάνισης στεφανιαίας νόσου στα άτομα με υψηλή χοληστερόλη ή τριγλυκερίδια, σύμφωνα με αμερικανική μελέτη που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό έντυπο Mayo Clinic Proceedings.

Επιστημονική ομάδα του Ινστιτούτου EpidStat του Μίσιγκαν με επικεφαλής τον δρ. Ντομινίκ Αλεξάντερ μελέτησαν στοιχεία από 34 κλινικές δοκιμές και έρευνες, που αφορούσαν συνολικά πάνω από 820.000 άτομα.

Από την επεξεργασία των αποτελεσμάτων διαπιστώθηκε ότι, η κατανάλωση ω-3 λιπαρών οξέων και συγκεκριμένα EPA και DHA είναι ιδιαίτερα ωφέλιμη για τις ομάδες υψηλού κινδύνου, μειώνοντας κατά 16% τον καρδιαγγειακό κίνδυνο σε όσους έχουν υψηλά τριγλυκερίδια και κατά 14% σε όσους έχουν υψηλή LDL («κακή») χοληστερόλη. Ενώ συνολικά για τον γενικό πληθυσμό, ο κίνδυνος είναι μειωμένος από 6% έως 18%.

Προηγούμενες μελέτες είχαν συσχετίσει τα ω-3 με μειωμένο κίνδυνο καρδιακής αρρυθμίας, χαμηλότερο επίπεδο λιπιδίων στο αίμα, καθώς επίσης λιγότερη αθηροσκλήρωση και υπέρταση.

Οι ερευνητές συστήνουν λοιπόν την κατανάλωση ψαριών (κυρίως σολομού και σαρδέλας) δύο φορές την εβδομάδα ή τη λήψη διατροφικών συμπληρωμάτων με ω-3 λιπαρά οξέα.

Πηγή: health.in.gr


Diabetes-letters.jpg

Γράφει ο Ιωάννης Σ. Τερζής*

Ο διαβήτης τύπου 2 (ΣΔ-2) ή διαβήτης των ενηλίκων είναι η συχνότερη μορφή σακχαρώδους διαβήτη (90%) και συνήθως εμφανίζεται μετά την ηλικία των 55 ετών. Σε αυτόν τον τύπο διαβήτη δεν παρατηρείται έλλειψη ινσουλίνης αλλά μια κατάσταση δυσλειτουργίας της ινσουλίνης (ινσουλινική αντίσταση) που σχετίζεται με κληρονομικότητα αλλά και με την υπερβολική συσσώρευση λίπους στον οργανισμό (παχυσαρκία).

Ο διαβήτης αποτελεί την κατά σειρά τέταρτη αιτία θανάτου καθώς και τον σπουδαιότερο προδιαθεσικό παράγοντα καρδιαγγειακών και εγκεφαλικών επεισοδίων, τύφλωσης και χρόνιας νεφρικής ανεπάρκειας. Από τους ενήλικους διαβητικούς, 75-80% πεθαίνουν τελικά από έμφραγμα ή εγκεφαλικό.

Συχνότητα

Η συχνότητα του σακχαρώδη διαβήτη στη χώρα μας τριπλασιάστηκε τα τελευταία 30 χρόνια. Μάλιστα η σύγχρονη επιδημιολογική έξαρση της παχυσαρκίας έχει ευνοήσει την εμφάνιση ενός μεγάλου πληθυσμού νεαρών ατόμων με προδιαβήτη ή ΣΔ-2, μιας ασθένειας που παραδοσιακά αφορούσε μεσήλικες και άτομα της τρίτης ηλικίας. Υπολογίζεται λοιπόν ότι σήμερα πάσχουν από διαβήτη σχεδόν 1.000.000 Έλληνες, από τους οποίους οι περισσότεροι δυστυχώς δεν γνωρίζουν καν ότι αντιμετωπίζουν αυτό το μεγάλο πρόβλημα.

Παχυσαρκία

Από θεραπευτική άποψη, η παχυσαρκία αποτελεί τον κυριότερο τροποποιήσιμο παράγοντα κινδύνου για ΣΔ-2 μια και στην ουσία λειτουργεί σαν «προθάλαμος» για διαβήτη. Τελευταία, το ιατρικό ενδιαφέρον έχει κινήσει η διαπίστωση ότι μετά από χειρουργική απώλεια βάρους παρατηρείται σημαντική ύφεση ή και ίαση του ΣΔ-2. Μια σειρά από πρόσφατες μελέτες δημοσιευμένες σε έγκυρα ιατρικά περιοδικά, δίνουν έμφαση στη δυνατότητα θεραπείας των δυσλιπιδαιμιών και του σακχαρώδους διαβήτη τύπου 2, μέσω της βαριατρικής χειρουργικής.

Σε πρώτη ανάγνωση μπορεί να ακούγεται περίεργο. Τόσο οι ασθενείς, όσο και οι γιατροί έχουμε συνηθίσει να θεωρούμε το σακχαρώδη διαβήτη μια πάθηση που αντιμετωπίζεται στα αρχικά στάδια με τη λήψη αντιδιαβητικών χαπιών, ενώ σε προχωρημένες καταστάσεις με τη λήψη ινσουλίνης. Η πλήρης ίαση της νόσου ή η βελτίωση της αποτέλεσε ένα παράπλευρο εύρημα της χειρουργικής αντιμετώπισης της παχυσαρκίας.

Χειρουργική

Αρχικά, πριν περίπου 40 χρόνια είχε διαπιστωθεί ότι διαβητικοί ασθενείς που υποβάλλονταν σε επέμβαση γαστρεκτομής για την αντιμετώπιση γαστρικού έλκους, μετεγχειρητικά παρουσίαζαν βελτίωση του διαβήτη. Εκείνη την εποχή δεν δόθηκε η δέουσα σημασία σε αυτό το εύρημα. Στις αρχές της δεκαετίας του 80 το εύρημα αυτό ξαναήρθε στην επιφάνεια, αυτή τη φορά μέσω της επέμβασης της γαστρικής παράκαμψης για την αντιμετώπιση της παχυσαρκίας.

Tο 1997, τεκμηριωμένα πλέον, ανακοινώθηκε ότι η χειρουργική προκαλεί ίαση του διαβήτη στο 83% των περιπτώσεων και μειώνει το ποσοστό θανάτων από το 4.5% στο 1% σε σχέση με παχύσαρκους διαβητικούς ασθενείς που επέλεξαν να μη χειρουργηθούν.

Με βάση τα ευρήματα αυτά και άλλοι ερευνητές, κάνοντας ανασκόπηση της εμπειρίας τους, παρουσίασαν παρόμοια αποτελέσματα. Έτσι το Μάρτιο 2007 συγκεντρώθηκαν στη Ρώμη ειδικοί από όλο τον κόσμο και καθόρισαν τις κατευθυντήριες οδηγίες σε ό,τι αφορά τη χειρουργική αντιμετώπιση του σακχαρώδη διαβήτη τύπου ΙΙ.

Προϋποθέσεις

Η ένδειξη της χειρουργικής επέμβασης γίνεται περισσότερο επιτακτική αν διαβητικοί που είναι υπέρβαροι (με Δείκτη Μάζας Σώματος 30-35), παρουσιάζουν συνεχή αύξηση του βάρους και ιδιαίτερα αν αυτό συνοδεύεται από υψηλά επίπεδα χοληστερίνης, τριγλυκεριδίων, υπέρταση και άπνοια αποφρακτικού τύπου.

Όσο αφορά την επιτυχή εξέλιξη της χειρουργικής αντιμετώπισης του διαβήτη, δυο πράγματα είναι σημαντικά. Το πρώτο είναι πότε πρέπει να χειρουργηθεί ένας διαβητικός και το δεύτερο ποια επέμβαση μας εγγυάται καλύτερα αποτελέσματα και περισσότερη ασφάλεια.

Αποτελέσματα

Σημειωτέον ότι μετά την επέμβαση βελτιώνονται τα συμπτώματα της διαβητικής νευροπάθειας, ενώ σταματά η περαιτέρω εξέλιξη άλλων επιπλοκών του διαβήτη όπως νεφροπάθεια, αμφιβληστροειδοπάθεια, περιφερική αγγειοπάθεια.

Διεθνείς οδηγίες

Τον Μάιο του 2016 στο Κουβέιτ έγινε μια συνάντηση ειδικών απ’ όλο τον κόσμο στην οποία έλαβα μέρος. Εκεί ο καθηγητής χειρουργικής στο πανεπιστήμιο του Cleveland και διευθυντής της βαριατρικής κλινικής και κλινικής χειρουργικής θεραπείας του διαβήτη ανακοίνωσε αποτελέσματα, στα οποία η χειρουργική θεραπεία για το διαβήτη είναι η πρώτη επιλογή ακόμη και σε άτομα με δείκτη μάζας σώματος 27 (ΒΜΙ 27). Και απ’ ότι φαίνεται το ΒΜΙ 27 σύντομα θα κατέβει κι άλλο.

Ίδια ήταν και τα συμπεράσματα στο παγκόσμιο συνέδριο χειρουργικής της παχυσαρκίας και μεταβολικών νόσων που έγινε το Σεπτέμβριο του 2016 στο Rio της Βραζιλίας και στο οποίο έλαβα ενεργά μέρος. Η παχυσαρκία ονομάστηκε και χαρακτηρίστηκε πλέον χρόνια νόσος. Στο ίδιο συνέδριο ξεχώρισε πλέον η χειρουργική της παχυσαρκίας (βαριατρική) απο την μεταβολική χειρουργική (ΣΔ, υπερλιπιδαιμίες, DIABESITY).

Επίσης πολλές διαβητολογικές εταιρείες παγκοσμίως περιλαμβάνουν στα θεραπευτικά guidelines τους τη χειρουργική θεραπεία. H American Diabites Assosiation (ADA), American Assotiation of Clinical Endocrinology (AACE), Diabetes UK, International Diabetes Federation (IDF) και πολλές άλλες προτείνουν τη χειρουργική σαν μια απο τις λύσεις για τη θεραπεία του διαβήτη.

Πιο αποτελεσματική

Παγκοσμίως πλέον είναι αποδεκτό οτι η μεταβολική χειρουργική είναι πιο αποτελεσματική από την φαρμακευτική και την life-style παρέμβαση για την απώλεια βάρους, τον έλεγχο του διαβήτη και την βελτίωση των καρδιομεταβολικών κινδύνων για τουλάχιστον πέντε χρόνια.

Αφού λοιπόν η χειρουργική μπορεί να δώσει μια μόνιμη λύση στο θέμα του σακχαρώδη διαβήτη τύπου ΙΙ, καθώς και στο καρδιομεταβολικό σύνδρομο οφείλουμε τουλάχιστον να ενημερωθούμε.

 

* Ιωάννης Σ. Τερζής, General-Bariatric and Metabolic Surgeon, Αναπληρωτής Διευθυντής Α΄ Χειρουργικής Κλινικής Ναυτικού Νοσοκομείου Αθηνών, Διευθυντής Κλινικής Χειρουργικής Θεραπείας του Διαβήτη και Μεταβολικών Νόσων Βιοκλινικής Αθηνών.

Photo credit: PracticalCures via Foter.com / CC BY


pexels-photo-40120.jpeg

16 Νοεμβρίου, 2016 Angelos KlitsasΆρθρα0

Οι μεσήλικες που εργάζονται πολλές ώρες και συχνά θυσιάζουν τον ύπνο τους για χάρη της δουλειάς τους, τείνουν να έχουν χειρότερη υγεία όταν γεράσουν, σύμφωνα με φινλανδική έρευνα που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό έντυπο Age and Ageing.

Οι ερευνητές του Πανεπιστημίου της Γυβάσκυλα, με επικεφαλής την Δρ Μικαέλα Μπιργκίτα φον Μπόνσντορφ, ανέλυσαν σε βάθος 25ετίας στοιχεία για την υγεία άνω των 3.000 ανδρών, επαγγελματιών και επιχειρηματιών, τόσο κατά την μέση όσο και την τρίτη ηλικία.

Από την εργασία των δεδομένων προέκυψε ότι, όσοι 45άρηδες και 50άρηδες είχαν τη συνήθεια να δουλεύουν σκληρά (πάνω από 50 ώρες την εβδομάδα) και να μην κοιμούνται αρκετά (λιγότερο από 6,5 ώρες τη μέρα), στην ηλικία των 65 και 70 ετών είχαν χειρότερες επιδόσεις στις σωματικές λειτουργίες, στη ζωτικότητά και στη γενικότερη υγεία τους, σε σχέση με όσους εργάζονταν λιγότερο και κοιμούνταν περισσότερο κατά την μέση ηλικία.

Όπως επισημαίνει η Δρ Μπόντσντορφ, «στην εποχή μας πολλοί επαγγελματίες και άλλοι εργαζόμενοι, πέρα από τις ώρες στο γραφείο, δουλεύουν αρκετές ακόμη ώρες στο σπίτι ή κατά τις μετακινήσεις τους, π.χ. διαβάζοντας την ηλεκτρονική αλληλογραφία ή έγγραφα της δουλειάς τους. Αυτό σημαίνει ότι, στην πραγματικότητα, ένας σύγχρονος μεσήλικας δουλεύει παραπάνω από το κανονικό και αυτό μπορεί να έχει συνέπειες για την υγεία του εν καιρώ, όταν πια βγει στη σύνταξη».

Πηγή: health.in.gr


kids-smartphone.jpg

2 Νοεμβρίου, 2016 Angelos KlitsasΆρθρα0

Η χρήση έξυπνων ηλεκτρονικών συσκευών, όπως κινητά τηλέφωνα, ταμπλέτες και ηλεκτρονικοί υπολογιστές, πριν τον νυχτερινό ύπνο αυξάνουν τον κίνδυνο αϋπνίας ή κακής ποιότητας ύπνου στα παιδιά, σύμφωνα με βρετανική μελέτη που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό έντυπο JAMA Pediatrics.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον ειδικό στη βιοστατιστική Μπεν Κάρτερ του Βασιλικού Κολεγίου του Λονδίνου και της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου του Κάρντιφ, αξιολόγησαν 20 μελέτες παρατήρησης, που συνολικά αφορούσαν περίπου 125.200 παιδιά, με μέση ηλικία 14,5 ετών.

Από την επεηεργασία των δεδομένων διαπιστώθηκε ότι η χρήση ηλεκτρονικών συσκευών υπερδιπλασιάζει τον κίνδυνο ανεπαρκούς ύπνου.

Οι επιστήμονες εξηγούν ότι ο ύπνος είναι ζωτικός για την υγιή σωματική και ψυχική ανάπτυξη των παιδιών και τονίζουν ότι η χρήση ηλεκτρονικών φορητών συσκευών πριν από τον ύπνο έχει αρνητικές συνέπειες τόσο για την ποσότητα, όσο και για την ποιότητα του ύπνου, με αποτέλεσμα τα παιδιά να είναι νυσταγμένα την επόμενη μέρα.

Οι ερευνητές συνιστούν την ελάχιστη δυνατή χρήση τέτοιων συσκευών στην κρεβατοκάμαρα πριν την ώρα του ύπνου.

Πηγή: Health.in.gr


O6I4JV0.jpg

19 Οκτωβρίου, 2016 Angelos KlitsasΆρθρα0

Διαφορετικά αξιολογούν τα δυο φύλα την υγεία τους και τους κινδύνους που την επηρεάζουν, γεγονός που θα μπορούσε να εξηγήσει, εν μέρει, τον λόγο που οι γυναίκες ζουν περισσότερο, σύμφωνα με αμερικανική μελέτη που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό έντυπο Journal of Laparoendoscopic and Advanced Surgical Techniques.

Όπως διαπιστώθηκε από τα αποτελέσματα της μελέτης, στην οποία συμμετείχαν 1.500 ενήλικες, οι γυναίκες αξιολογούν τον εαυτό τους ως λιγότερο υγιείς, παρόλο που τείνουν να ζουν περισσότερο, ενώ οι άνδρες θεωρούν τους εαυτούς τους ως εξαιρετικά υγιείς, ενδεχομένως γιατί είναι πιθανότερο να μην αναζητούν ιατρική βοήθεια.

Σύμφωνα με τον ερευνητή Σερβιν Ασσαρι της Σχολής Δημόσιας Υγείας του Πανεπιστημίου του Μίσιγκαν, οι άνδρες αντιλαμβάνονται τον κίνδυνο που σχετίζεται με θέματα υγείας με διαφορετικό τρόπο από ό,τι οι γυναίκες, και αυτό γιατί «ο εγκέφαλος είναι σχεδιασμένος με τρόπο που να προστατεύει τους άνδρες από την αντίληψη του κινδύνου».

Όσον αφορά την παχυσαρκία, οι γυναίκες είναι περισσότερο ευαισθητοποιημένες για τις επιπτώσεις της νόσου στην υγεία τους, συγκριτικά με τους άνδρες, και γι’ αυτό αποφασίσουν συχνότερα πιο δραστικές λύσεις για την αντιμετώπισή της. Τέτοιες είναι οι βαριατρικές επεμβάσεις για την απώλεια του πλεονάζοντος βάρους.

Τα παραπάνω αποδείχθηκαν και από μια μελέτη η οποία πραγματοποιήθηκε από ερευνητές της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια στο Σαν Ντιέγκο, οι οποίοι θέλησαν να καταλάβουν γιατί το 80% των ασθενών που υποβάλλονται σε χειρουργική επέμβαση απώλειας βάρους -η οποία περιλαμβάνει επεμβάσεις που είτε περιορίζουν την ποσότητα της τροφής που μπορεί να ληφθεί είτε μειώνουν την απορρόφηση των θρεπτικών συστατικών και κατ’ επέκταση των προσλαμβανόμενων θερμίδων- είναι γυναίκες, παρά το γεγονός ότι τα ποσοστά παχυσαρκίας τους δεν είναι μεγαλύτερα από εκείνα των ανδρών.

Οι ερευνητές έχοντας στη διάθεσή τους στοιχεία 190.705 παχύσαρκων ασθενών, από τους οποίους το μεγαλύτερο ποσοστό είχε υποβληθεί σε γαστρική παράκαμψη (93%) και το υπόλοιπο σε γαστρικό μανίκι (7%) από το 1998 έως το 2010, διερεύνησαν τους μη βιολογικούς παράγοντες στους οποίους μπορεί να οφείλεται το μικρότερο ποσοστό των ανδρών που αναζητήσουν τη χειρουργική επιλογή για τη μείωση του βάρους τους.

Η μελέτη κατάφερε να εντοπίσει δημογραφικούς, κοινωνικοοικονομικούς και πολιτισμικούς παράγοντες που συμβάλλουν στη ύπαρξη της σημαντικής στατιστικής διαφοράς που υπάρχει μεταξύ των ανδρών και των γυναικών που υποβάλλονται σε βαριατρικές επεμβάσεις.

Ειδικότερα, στους παράγοντες που επηρεάσουν την παρατηρημένη ανισότητα υποβολής των δύο φύλων σε τέτοιου είδους επεμβάσεις περιλαμβάνονται η χειρουργική καταλληλότητα, η ηλικία, η ασφαλιστική κάλυψη, η ευαισθητοποίηση για την υγεία και η αντίληψη της εικόνας του σώματος.

Ο κύριος συντάκτης της μελέτης, καθηγητής Χειρουργικής Σαντιάγκο Χοργκαν, MD, ανέφερε ότι οι γυναίκες φαίνεται να είναι πιο ενημερωμένες και πολύ πιο πρόθυμες να εξετάσουν την πιθανότητα να δοκιμάσουν τη χειρουργική απώλειας βάρους σε νεώτερες ηλικίες από τους άνδρες, οι οποίοι αντίθετα έχουν την τάση να σκέπτονται αυτό το ενδεχόμενο αφού έχει κλονιστεί η υγεία τους από νοσήματα που συνοδεύουν την παχυσαρκία.

Ένας άλλος πιθανός λόγος για το υψηλότερο ποσοστό των γυναικών που υποβάλλονται σε βαριατρική χειρουργική είναι η μεγαλύτερη καταλληλότητα, σύμφωνα με τους ερευνητές, οι οποίοι παρέπεμψαν σε μια ανάλυση που πραγματοποιήθηκε από το Ιατρικό Πανεπιστήμιο της Νότιας Καρολίνα και η οποία αφορούσε τη διερεύνηση των τάσεων που έχουν οι διαφορετικές φυλές για υποβολή σε βαριατρική χειρουργική στις ΗΠΑ. Η ανάλυση αποκάλυψε ότι η αναλογία των γυναικών που ήταν κατάλληλες για βαριατρική επέμβαση από το 1999 έως το 2010 ήταν μεγαλύτερη.

Σημαντικό, όμως, ρόλο στην αναλογία ανδρών/γυναικών που υποβάλλονται σε επέμβαση απώλειας βάρους παίζει και η οικονομική κατάστασή τους, καθώς σε χώρες με χαμηλότερο μέσο εισόδημα έχει παρατηρηθεί σημαντικά υψηλότερο ποσοστό γυναικών που παίρνουν την απόφαση να χειρουργηθούν. Το ίδιο και ορισμένες εθνικές ομάδες, εύρημα που δείχνει ότι υπάρχουν ορισμένες πολιτιστικές και φυλετικές διαφορές που μπορεί να επιτείνουν αυτή την ανισότητα.

«Οι γυναίκες είναι γενικά πολύ πιο επιμελείς από τους άνδρες σε θέματα που άπτονται της υγείας τους, όπως άλλωστε και της υγείας των οικείων τους, ενδεχομένως λόγω της φύσης τους. Σκέφτονται τη μελλοντική υγεία τους, καθώς είναι περισσότερο ενημερωμένες για τις συνέπειες της παχυσαρκίας στον οργανισμό, οι οποίες αυξάνονται με την πάροδο του χρόνου. Επίσης, έχουν πρότυπα ομορφιάς και δεν παύουν ποτέ να επιδιώκουν», σχολιάζει ο γενικός χειρουργός, ειδικός σε θέματα παχυσαρκίας Δρ Γιώργος Σπηλιόπουλος.

«Δεδομένου ότι η πλειοψηφία των ανδρών είναι ικανοποιημένοι από την υγεία τους, όπως έχει καταδείξει άλλωστε και μελέτη του Πανεπιστημίου του Κάνσας, οι παχύσαρκοι άνδρες πρέπει να συνειδητοποιήσουν την ανάγκη για έλεγχο του βάρους τους. Έχουν μια λανθασμένη αντίληψη για το σώμα τους, θεωρούν τον εαυτό τους άτρωτο ως κάποια ηλικία, με συνέπεια να μην αναζητούν εγκαίρως τη συνδρομή της ιατρικής προκειμένου να αποφύγουν τις αρνητικές επιπτώσεις της παχυσαρκίας αργότερα στη ζωή τους. Και η βαριατρική χειρουργική μπορεί να συμβάλλει αποτελεσματικά στη βελτίωση των παθήσεων που σχετίζονται με την παχυσαρκία», καταλήγει ο Δρ Σπηλιόπουλος.

Πηγή: health.in.gr

Featured image designed by Freepik


Phosphorus-800x440.png

3 Οκτωβρίου, 2016 Angelos KlitsasΆρθρα0

Ο φώσφορος είναι ένα ιχνοστοιχείο που υπάρχει σε κάθε κύτταρο του οργανισμού μας και είναι απαραίτητος για τη σύνθεση του DNA και τη διατήρηση της ζωής.

Αποτελεί το 1% του σωματικού βάρους και μαζί με το ασβέστιο συνιστούν τα πλέον σημαντικά μέταλλα για τη φυσιολογική κατασκευή των οστών και τη διατήρηση τους σε καλή κατάσταση. Το 85% της ποσότητας φωσφόρου που υπάρχει στο σώμα μας βρίσκεται στα οστά και στα δόντια, ενώ το υπόλοιπο 15% βρίσκεται στους μαλακούς ιστούς, στα διάφορα όργανα και φυσικά σε κάθε κύτταρο.

Ο φώσφορος επιτελεί μια σειρά από πολύ βασικές λειτουργίες για τον οργανισμό μας, καθώς συμβάλλει στην ανάπτυξή, στο σχηματισμό των οστών και των δοντιών, στη συντήρηση και στην επισκευή των κυττάρων και των ιστών, στην ομαλή λειτουργία των νεφρών, των μυών, της καρδιάς, του νευρικού ιστού, καθώς και του μεταβολισμού του σώματος. Βοηθά επίσης το σώμα να παράγει το ATP, ένα μόριο το οποίο χρησιμοποιείται από το σώμα μας για να αποθηκεύει ενέργεια, είναι απαραίτητος για την παραγωγή DNA και RNA, ενώ τέλος συνεργάζεται με άλλες βιταμίνες και ανόργανα συστατικά.

Πηγές

Ο φώσφορος υπάρχει σε όλα σχεδόν τα τρόφιμα, αλλά ιδιαιτέρως πλούσια σε αυτόν είναι τα γαλακτοκομικά προϊόντα και τα ψάρια. Είναι απαραίτητο συστατικό για κάθε ζωντανό οργανισμό και όχι μόνο για τον άνθρωπο. Φώσφορο περιέχουν επίσης όλοι οι σπόροι (φασόλια, μπιζέλια, δημητριακά, καρύδια), ωστόσο από τον ανθρώπινο οργανισμό απορροφάται μόνο το περίπου μισό της ποσότητας που αυτοί περιέχουν.

Ο μεταβολισμός του φωσφόρου εξαρτάται κυρίως από τη διατροφή και τη δράση της παραθορμόνης, η ορμόνη που παράγουν οι παραθυρεοειδείς αδένες. Επηρεάζεται επίσης και από διάφορα νοσήματα και φάρμακα που άλλοτε αυξάνουν τα επίπεδά του στο αίμα (υπερφωσφαταιμία) και άλλοτε τα μειώνουν (υποφωσφαταιμία).

Πώς προκαλείται η έλλειψη φωσφόρου

Οι ημερήσιες ανάγκες του οργανισμού σε φώσφορο ανέρχονται σε 700mg την ημέρα. Η διαταραχή του φωσφόρου του αίματος προκαλείται από διάφορους παράγοντες και νόσους. Μεταξύ αυτών περιλαμβάνονται η κακή διατροφή και η δυσαπορρόφηση, ο αλκοολισμός, ο υπερπαραθυρεοειδισμός και τα νεφρικά νοσήματα με διαταραγμένη απέκκριση.

Συμπτώματα ανεπάρκειας

Η έλλειψη φωσφόρου προκαλεί δυσλειτουργίες σε όλα τα προαναφερθέντα επίπεδα. Στα κύρια συμπτώματα περιλαμβάνονται:

– Απώλεια της όρεξης
– Κόπωση
– Ακανόνιστη αναπνοή
– Ανησυχία
– Πόνος στα οστά και ευθραυστότητα
– Δυσκαμψία αρθρώσεων
– Ευερεθιστότητα
– Μούδιασμα
– Αδυναμία
– Διαταραχές βάρους
– Επιβράδυνση της ανάπτυξης στα παιδιά.

Τι προκαλεί η υπερπρόσληψη

Η πρόσληψη φωσφόρου πρέπει να βρίσκεται σε ισορροπία με την πρόσληψη ασβεστίου. Όταν η πρόσληψη του ενός από τα δύο μέταλλα αυξάνεται, τότε η απορρόφηση του άλλου μειώνεται, με αποτέλεσμα να παρουσιαστούν γαστρεντερικές διαταραχές.

Σημειώνεται ότι σε άτομα που ήδη προϋπάρχει κάποιο πρόβλημα στα νεφρά, η υπερπρόσληψη μπορεί να επιδεινώσει το πρόβλημα.

Η υπερβολική πρόσληψη φωσφόρου (περισσότερο από 1-1,5 γραμμάριο ημερησίως), επηρεάζει το μεταβολισμό του ασβεστίου και προκαλεί υποασβεστιαιμία και δευτεροπαθή υπερπαραθυρεοειδισμό.


Heart-Health.jpg

31 Αυγούστου, 2016 Angelos KlitsasΆρθραΔιαβήτης0

Η κολπική μαρμαρυγή είναι μία ακανόνιστη ταχυκαρδία και η πιο συχνή μορφή καρδιακής αρρυθμίας, η οποία αποδίδεται σε μια δυσλειτουργία του μηχανισμού ηλεκτρικής διέγερσης της καρδιάς.

Οι δύο κόλποι της καρδιάς ουσιαστικά δεν συστέλλονται για να προωθήσουν το αίμα προς τις κοιλίες, γεγονός το οποίο αποδίδεται σε διάφορους παράγοντες. Κάθε καρδιακή και πνευμονική πάθηση ή γονιδιακή διαταραχή που μπορεί να αυξήσει αισθητά τις πιέσεις μέσα στους κόλπους μπορεί να οδηγήσει σε κολπική μαρμαρυγή.

Συχνά η αρρυθμία που προκαλείται είναι ασυμπτωματική ή συνοδεύεται μόνο από ελαφρά συμπτώματα, όπως το αίσθημα παλμών, η ζάλη και η κόπωση. Το «φτερούγισμα» στο στήθος είναι το συνηθέστερο. Σε ορισμένες περιπτώσεις υπάρχει επίσης ο κίνδυνος ισχαιμίας, ενώ σοβαρές κλινικές καταστάσεις που μπορούν να δημιουργηθούν είναι η οξεία καρδιακή κάμψη, το οξύ πνευμονικό οίδημα κ.ά.

Τα κοινά σημεία με τον διαβήτη

Ο σακχαρώδης διαβήτης είναι ένα χρόνιο μεταβολικό νόσημα που χαρακτηρίζεται από υψηλές τιμές γλυκόζης στο αίμα (το απλό σάκχαρο που δίνει ενέργεια στα κύτταρα του ανθρώπινου οργανισμού). Αναπτύσσεται όταν ο οργανισμός δεν παράγει ή δεν χρησιμοποιεί αποτελεσματικά μια ορμόνη που ονομάζεται ινσουλίνη, η οποία βοηθά στην απομάκρυνση του πλεονάσματος γλυκόζης από το αίμα.

Ο διαβήτης είναι η συχνότερη διαταραχή του μεταβολισμού και έχει αρκετά κοινά σημεία με τη συχνότερη διαταραχή του καρδιακού ρυθμού (κολπική μαρμαρυγή):

1. Το κυριότερο αίτιο των δύο είναι η παχυσαρκία, η κακή και πλούσια σε αλάτι και θερμίδες διατροφή, καθώς και η έλλειψη φυσικής δραστηριότητας.
2. Είναι δύο νοσήματα που προκαλούν σημαντική επιβάρυνση της ποιότητας ζωής του ατόμου.
3. Συνυπάρχουν συχνά, καθώς περίπου ένας στους τέσσερις ασθενείς με κολπική μαρμαρυγή πάσχει από σακχαρώδη διαβήτη.
4. Ο διαβήτης αυξάνει σημαντικά την πιθανότητα εγκεφαλικού επεισοδίου σε ασθενείς με κολπική μαρμαρυγή.
5. Η φαρμακευτική αγωγή που χρησιμοποιείται για την κολπική μαρμαρυγή δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί στις περιπτώσεις όπου ο σακχαρώδης διαβήτης συνυπάρχει με τη στεφανιαία νόσο, διότι ελλοχεύει ο κίνδυνος της καρδιακής ανακοπής.

Πρόληψη

Είναι πολύ σημαντικό για τους ασθενείς, προκειμένου να διαφύγουν τον κίνδυνο, να μεριμνήσουν ώστε να αποκτήσουν ένα φυσιολογικό σωματικό βάρος με ισορροπημένη διατροφή και φυσική δραστηριότητα. Όσοι αντιμετωπίζουν πρόβλημα κολπικής μαρμαρυγής θα πρέπει να διακόψουν το κάπνισμα, αλλά και να περιορίσουν ή να διακόψουν την κατανάλωση καφέ, τσαγιού και αναψυκτικών τύπου κόλα που περιέχουν καφεΐνη. Τέλος, είναι απαραίτητο να περιορίσουν την κατανάλωση αλκοόλ, αλλά και να συμβουλεύονται τον γιατρό τους πριν λάβουν κάποιο φάρμακο, καθώς ορισμένα επηρεάζουν τον καρδιακό ρυθμό.


Sun-Skin.jpg

29 Αυγούστου, 2016 Angelos KlitsasΆρθρα0

Κάθε καλοκαίρι, όπως φυσικά και κατά τη διάρκεια άλλων εποχών στη χώρα μας, πολλοί από εμάς συνηθίζουν να εκτίθενται στον ήλιο για παρατεταμένο χρονικό διάστημα, είτε γιατί μπορεί να απολαμβάνουν τον χρόνο τους στην παραλία είτε γιατί το επιβάλλει η φύση του επαγγέλματός τους.

Κάτι τέτοιο ωστόσο ενέχει κινδύνους για τον οργανισμό μας, καθώς μπορεί να προκύψουν οξεία ή χρόνια παθολογικά προβλήματα από την τοξική βλάβη της ηλιακής ακτινοβολίας στο δέρμα και τους βλεννογόνους ή και κόπωση των ομοιοστατικών μηχανισμών του σώματος.

Οξείες βλάβες

Η βλάβη από τον ήλιο αρχικά προσβάλλει τα επιφανειακά στρώματα του δέρματος με αποτέλεσμα την εμφάνιση ερεθισμού με μικρή ερυθρότητα και πόνο. Καθώς η βλάβη προχωράει βαθύτερα, τα συμπτώματα επιδεινώνονται, η ερυθρότητα γίνεται πιο έντονη, ο πόνος αυξάνεται και εμφανίζονται φουσκάλες ή πρήξιμο. Στο σημείο αυτό η σοβαρότητα του εγκαύματος εξαρτάται από την έκταση του δέρματος που προσβλήθηκε και το βάθος του εγκαύματος.

Στα προβλήματα που μπορεί να προκαλέσουν τα εγκαύματα περιλαμβάνονται η αφυδάτωση, ηλεκτρολυτικές διαταραχές, καθώς και σοβαρές λοιμώξεις που μπορεί να οδηγήσουν σε νοσηλεία. Σε βάθος χρόνου μάλιστα τα εγκαύματα έχουν συνδεθεί και με την ανάπτυξη δερματικών καρκινωμάτων. Εκτός όμως από τις βλάβες του δέρματος από την ηλιακή ακτινοβολία μπορεί να προσβληθεί και ο οφθαλμός με ηλιακό έγκαυμα και θάμβο της όρασης.

Στις ομάδες υψηλού κινδύνου για σοβαρές άμεσες επιπλοκές είναι τα μικρά παιδιά, οι ηλικιωμένοι και οι πάσχοντες από ορισμένα χρόνια νοσήματα όπως ο σακχαρώδης διαβήτης.

Χρόνια προβλήματα

Οι χρόνιες βλάβες που μπορεί να προκαλέσει στο δέρμα η παρατεταμένη έκθεση στον ήλιο είναι πολλές και χαρακτηρίζονται από άμετρο πολλαπλασιασμό κυττάρων με απώλεια της φυσιολογικής αυτορρύθμισης.

Η πιο επικίνδυνη βλάβη είναι το μελάνωμα, λόγω της ταχύτητας που πραγματοποιεί μεταστάσεις. Είναι σημαντικό να γνωρίζουμε ότι κάθε πρωτοεμφανιζόμενος σπίλος ή σπίλος που αλλάζει χρώμα πρέπει να μας παραπέμπει για εξέταση σε ειδικό. Η πιθανότητα κακοήθειας είναι υψηλή όταν το χρώμα του σπίλου είναι μελανό ή μαύρο, έχει ασαφή όρια, ασύμμετρο σχήμα, ανομοιομορφία χρώματος, αυξητική τάση ή μέγεθος πάνω από έξι χιλιοστά.

Κόπωση ομοιοστατικών μηχανισμών

Οι ομοιοστατικοί μηχανισμοί είναι η ικανότητα του οργανισμού να διατηρεί σταθερές τις συνθήκες του εσωτερικού περιβάλλοντος του σώματος (θερμοκρασία, συγκεντρώσεις διάφορων συστατικών, άμυνα κτλ.) παρά τις εξωτερικές μεταβολές. Αυτή λειτουργία είναι πολύ σημαντική και η εφίδρωση, η περιφερική αγγειοδιαστολή και η δίψα είναι βασικοί συντελεστές του συστήματος ομοιόστασης.

Όταν όμως μηχανισμοί αυτοί υφίστανται κόπωση και ανεπαρκούν, εμφανίζεται ηλίαση. Η ηλίαση εκδηλώνεται με ατονία, ζάλη, πονοκέφαλο, αδυναμία, κράμπες, σύγχυση, ναυτία, εμετό, λιποθυμία, εγκεφαλική δυσλειτουργία και διαταραχές ούρων.

Όταν η ομοιοστατική λειτουργία διαταραχτεί σε μεγάλο βαθμό, εμφανίζεται θερμοπληξία με πυρετό που μπορεί να εξελιχθεί σε σοβαρή βλάβη στην λειτουργία της καρδιάς, των πνευμόνων, του εγκεφάλου, του ήπατος και των νεφρών.

Άτομα υψηλού κινδύνου είναι τα μικρά παιδιά, τα παχύσαρκα άτομα, τα υποτασικά, τα άτομα που ευρίσκονται σε κακή φυσική κατάσταση, που λαμβάνουν χρονίως ορισμένου τύπου φάρμακα, οι ηλικιωμένοι, οι ασκούμενοι και οι πάσχοντες από ορισμένα ιατρικά νοσήματα, όπως καρδιακή ανεπάρκεια.

Πρόληψη

Για την πρόληψη των προβλημάτων αυτών είναι σημαντικό:

– Να αποφεύγετε την έκθεση στον ήλιο κατά την διάρκεια της ύψιστης ηλιοφάνειας 11.00 – 17.00.
– Να πίνετε επαρκή ποσότητα νερού, να φοράτε καπέλο και ανοιχτόχρωμα ρούχα, να κάνετε πολλά δροσερά μπάνια κατά την παραμονή στην θάλασσα και να αποφεύγετε το αλκοόλ και τα βαριά φαγητά. Συνιστάται επίσης χρήση αντηλιακών γυαλιών και γαλακτωμάτων με υψηλό δείκτη προστασίας.

Τέλος, σημαντικό είναι να γίνονται ορισμένες τροποποιήσεις στην φαρμακευτική αγωγή που λαμβάνουν οι χρονίως πάσχοντες.




ΕΝΗΜΕΡΩΜΕΝΟΣ ΑΣΘΕΝΗΣ ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΥΓΕΙΑ





ΕΝΗΜΕΡΩΜΕΝΟΣ ΑΣΘΕΝΗΣ, ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΥΓΕΙΑ





ΑΦΗΣΤΕ ΜΑΣ ΤΗΝ ΓΝΩΜΗ ΣΑΣ




Κλείτσας Άγγελος Παθολόγος Καλαμαριά - Σήμα αναγνώρισης ασθενών από Doctoranytime



Copyright by Yourdoc.gr 2025. All rights reserved.



Web design by Siteworks



Copyright by Yourdoc.gr 2025. All rights reserved. Web design by Siteworks