Angelos Klitsas | YourDoc | by Aggelos Klitsas

Παγκόσμια Ημέρα για την Υπέρταση η σημερινή και στην Ελλάδα η Εθνική Επιδημιολογική Μελέτη ΕΜΕΝΟ (2015-16) που έγινε σε δείγμα περίπου 6.000 ενηλίκων σε όλη την χώρα έδειξε (ενδιάμεση ανάλυση):

πάνω από το 1/3 του πληθυσμού έχουν υπέρταση (περίπου 2.000.000 άτομα) και πάνω από το 1/2 των ηλικιωμένων έχουν υπέρταση
40% των υπερτασικών είναι αδιάγνωστοι (περίπου 800.000)
20% έχουν επιτύχει καλή ρύθμιση με φαρμακευτική θεραπεία (περίπου 1.500.000 είναι αρρύθμιστοι)
οι άνδρες και οι νεότεροι υπερτασικοί έχουν συχνότερα αρρύθμιστη υπέρταση.

Σύμφωνα με τον Πρόεδρο της Ελληνικής Εταιρείας Υπέρτασης (ΕΕΥ), Γ. Στεργίου, Καθηγητή Παθολογίας και Υπέρτασης, Κέντρο Υπέρτασης STRIDE-7, Γ’ Παθολογική Κλινική Πανεπιστημίου Αθηνών, Νοσοκομείο «Σωτηρία», Αθήνα «Τα ευρήματα αυτά έχουν άμεσες επιπτώσεις στη συχνότητα των εμφραγμάτων της καρδιάς και των εγκεφαλικών επεισοδίων στη χώρα μας και υπάρχει επιτακτική ανάγκη ανάπτυξης εθνικού προγράμματος διάγνωσης και ρύθμισης της υπέρτασης».

Με σκοπό τον εορτασμό της φετινής Παγκόσμιας Ημέρας Υπέρτασης και με μήνυμα «Μετρήστε την πίεσή σας», η ΕΕΥ θα πραγματοποιήσει Καμπάνια Ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης για την Υπέρταση που θα λάβει χώρα ανήμερα την Παγκόσμια Ημέρα (Τετάρτη, 17 Μαΐου), τόσο σε Αθήνα όσο και σε Θεσσαλονίκη. Η καμπάνια θα περιλαμβάνει ενημερωτικά περίπτερα και δωρεάν μετρήσεις αρτηριακής πίεσης από γιατρούς. Στην Αθήνα, το περίπτερο θα στηθεί στο Πάρκο που βρίσκεται στο σταθμό του Μετρό Ευαγγελισμός (Λ. Βασ. Σοφίας και Ριζάρη) και στη Θεσσαλονίκη στην πλατεία Αριστοτέλους. Και στις δύο πόλεις οι μετρήσεις θα πραγματοποιούνται μεταξύ 9.00-16.00.

Η υπέρταση παραμένει κύριος τροποποιήσιμος παράγοντας κινδύνου για νόσο ή θάνατο διεθνώς. Αποτελεί την πρώτη αιτία νόσου στις ανεπτυγμένες χώρες, την πρώτη αιτία καρδιαγγειακού νοσήματος. Ειδικότερα, θεωρείται ως ο ισχυρότερος παράγοντας κινδύνου για εγκεφαλικό επεισόδιο και ένας από τους ισχυρότερους για στεφανιαία νόσο και έμφραγμα και καρδιακή ανεπάρκεια. Στην Ευρώπη περίπου το 50% των θανάτων σε άνδρες και γυναίκες αποδίδεται στα καρδιαγγειακά νοσήματα.

Υπάρχουν διάφορα μέσα για να μειωθεί η πίεση χωρίς φάρμακα αλλά και καλά μελετημένα και δραστικά φάρμακα ώστε να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά και να προληφθούν οι επιπλοκές της.
Η υγιεινή διατροφή με πολλά φρούτα, λαχανικά και γαλακτοκομικά χωρίς πολλά λίπη, η μείωση του αλατιού στο φαγητό, η τακτική σωματική άσκηση (π.χ. γρήγορα βάδισμα για τουλάχιστον μισή ώρα τις περισσότερες μέρες της εβδομάδας), η διατήρηση κανονικού σωματικού βάρους και η αποφυγή υπερβολικής κατανάλωσης αλκοόλ μπορούν να συμβάλλουν στη μείωση της πίεσης αλλά και να προλάβουν ή να καθυστερήσουν την εμφάνισή της.
Υπάρχουν διάφορες επιλογές για φαρμακευτική θεραπεία, η οποία εξασφαλίζει αποτελεσματική προστασία από τα καρδιαγγειακά επεισόδια χωρίς ανεπιθύμητες ενέργειες.
Για να επιτευχθεί άριστη ρύθμιση της πίεσης συχνά χρειάζεται συνδυασμός 2 ή περισσότερων φαρμάκων. Η θεραπεία επιλέγεται για κάθε περίπτωση ξεχωριστά, ανάλογα με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του κάθε ασθενή. · Η θεραπεία είναι καθημερινή (συνήθως μόνο πρωινή, ή λιγότερο συχνά 2 ή σπάνια 3 φορές την ημέρα) και όχι περιστασιακή ή μεταβαλλόμενη ανάλογα με τις τιμές της πίεσης που βρίσκει ο ασθενής στο σπίτι.

Πηγή: iatronet.gr

Η ρεσβερατρόλη, ένα αντιοξειδωτικό που περιέχει το κόκκινο κρασί, τα φιστίκια και τα μούρα, μπορεί να αποδειχθεί ο καλύτερος σύμμαχος για την προστασία των αιμοφόρων αγγείων των ανθρώπων που πάσχουν από διαβήτη τύπου 2.

Σύμφωνα με μελέτη που παρουσιάστηκε σε συνέδριο της Αμερικανικής Καρδιολογικής Εταιρείας στη Μινεάπολις, ερευνητές της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Βοστόνης, με επικεφαλής τη Δρ Ναόμι Χαμπουργκ, διαπίστωσαν ότι τα συμπληρώματα ρεσβερατρόλης άμβλυναν την αρτηριακή σκλήρυνση σε ορισμένους πάσχοντες από διαβήτη τύπου 2. Η αθηροσκλήρωση είναι γνωστός παράγοντας κινδύνου για έμφραγμα και εγκεφαλικό επεισόδιο.

Η σκλήρυνση των αρτηριών είναι φυσιολογική καθώς ο άνθρωπος μεγαλώνει. Αλλά στα άτομα με διαβήτη τύπου 2 και παχυσαρκία, η αθηροσκλήρωση ξεκινά από πολύ νωρίς και έχει πολύ σοβαρότερες συνέπειες για την υγεία τους.

Οι ερευνητές μέτρησαν το πάχος της αορτής (της μεγαλύτερης αρτηρίας του σώματος που μεταφέρει αίμα από την καρδιά προς τα υπόλοιπα όργανα) σε 57 άτομα με διαβήτη τύπου 2, 56 ετών με παχυσαρκία. Ενώ έκαναν και άλλες εξετάσεις για να δουν την υγεία των αιμοφόρων αγγείων.

Ορισμένοι ασθενείς πήραν συμπληρώματα ρεσβερατρόλης, ενώ άλλοι εικονικό συμπλήρωμα.

Οι ερευνητές παρατήρησαν μια τάση προς λιγότερη αορτική σκλήρυνση στην πρώτη ομάδα, αλλά χωρίς στατιστική σημασία.

Σε μια υποομάδα όμως 23 ατόμων που είχαν σημαντικά άκαμπτη αορτή από την αρχή της μελέτης, μια ημερήσια δόση 100 mg ρεσβερατρόλης για δύο εβδομάδες, μείωσε την ακαμψία σχεδόν 5%. Στη συνέχεια πήραν 300 mg για δύο εβδομάδες και η σκληρότητα μειώθηκε κατά 9%.

Αντιθέτως, η αορτική σκλήρυνση επιτάθηκε στην ομάδα ελέγχου.

Από πειράματα σε ζώα έχει διαπιστωθεί ότι η ρεσβερατρόλη ενεργοποιεί το γονίδιο SIRT1 που καθυστερεί τα γήρανση και την εκδήλωσης σοβαρών παθήσεων.

Για το επιβεβαιώσουν οι επιστήμονες πήραν δείγματα από τα τοιχώματα των αιμοφόρων αγγείων επτά ασθενών και εξέτασαν τη δραστηριότητα του SIRT1. Και όντως διαπίστωσαν ότι η δραστηριότητα του γονιδίου αυξήθηκε σημαντικά μετά τη λήψη των συμπληρωμάτων ρεσβερατρόλης.

«Αυτό δεν αποδεικνύει ότι η ρεσβερατρόλη ενεργοποιεί το γονίδιο της μακροζωίας, αλλά υπάρχει σίγουρα συσχετισμός», σημειώνουν οι ερευνητές.

Και συμπληρώνουν ότι θα πρέπει ο συσχετισμός να μελετηθεί περαιτέρω για να αποφανθούν αν όντως η ρεσβερατρόλη βελτιώνει τις αγγειακές ανωμαλίες στα άτομα με διαβήτη τύπου 2 και αν μειώνει τον μακροπρόθεσμο κίνδυνο για έμφραγμα και εγκεφαλικό επεισόδιο.

Πηγή: health.in.gr

Photo credit: Freepik

Η διαλείπουσα χωλότητα είναι μια πάθηση που εκδηλώνεται με τη μορφή πόνου, αδυναμίας, βάρους ή σφιξίματος στα κάτω μέλη (μηροί, γάμπες, γλουτοί ή πέλματα) κατά το περπάτημα, αλλά εξαφανίζεται με το ολιγόλεπτο σταμάτημα και την ξεκούραση.

Αυτό συμβαίνει διότι μπορεί να υπάρχει μειωμένη ροή αίματος με τις αρτηρίες προς τα κάτω μέλη όταν το άτομο βαδίζει, αλλά στην ηρεμία η ποσότητα του αίματος να είναι επαρκής.

Η διαλείπουσα χωλότητα παρουσιάζεται γρηγορότερα κατά τη βάδιση σε ανηφόρα ή με γρηγορότερο βήμα, οπότε οι απαιτήσεις των μυών σε αίμα και οξυγόνο γίνονται μεγαλύτερες, ενώ με τον καιρό τα συμπτώματα μπορεί να γίνονται αισθητά και σε μικρότερες αποστάσεις.

Πού οφείλεται

Η συνηθέστερη αιτία είναι η αθηροσκλήρυνση που μπορεί να στενέψει μια αρτηρία ή να την κλείσει εντελώς. Η συγκεκριμένη είναι μια διεργασία γήρανσης που συμβαίνει νωρίτερα σε ανθρώπους που καπνίζουν, αλλά και σε όσους έχουν σακχαρώδη διαβήτη, υπέρταση ή αυξημένη χοληστερόλη. Όταν η πάθηση αυτή προσβάλλει τις αρτηρίες που τροφοδοτούν τα κάτω μέλη, ονομάζεται περιφερική αποφρακτική αρτηριοπάθεια ή περιφερική αγγειακή νόσος.

Σημειωτέον ότι τα συμπτώματα της διαλείπουσας χωλότητας μπορούν να εμφανιστούν και σε άλλες καταστάσεις, οι οποίες ωστόσο δεν είναι αγγειακές. Σε αυτές περιλαμβάνονται μυοσκελετικές παθήσεις όπως η οστεοαρθρίτιδα (ισχίων ή γονάτων), οι νευρολογικές παθήσεις όπως η διαβητική νευροπάθεια και ο ριζιτικός πόνος από στένωση του νωτιαίου σωλήνα ή από συμπίεση νευρικών ριζών στη σπονδυλική στήλη.

Ο ειδικός για το λόγο αυτό θα εκτιμήσει τη γενική κατάσταση της υγείας του ατόμου πριν προχωρήσει στη διάγνωση.

Θεραπεία

Η αντιμετώπιση της διαλείπουσας χωλότητας εξαρτάται από το αίτιο που την προκάλεσε, οπότε και η θεραπευτική αγωγή καθορίζεται αναλόγως.

Σε γενικές γραμμές η συντηρητική αγωγή με ένα πρόγραμμα βαδίσματος βοηθά πολύ και είναι ασφαλής, ενώ συνίσταται παράλληλα η πλήρης διακοπή του καπνίσματος, η λήψη φαρμακευτικής θεραπείας, ο έλεγχος των επιπέδων του σακχάρου στο αίμα, της αρτηριακής πίεσης και της χοληστερόλης, η τακτική άσκηση, η μείωση κατανάλωσης ζωικών λιπών και η διατήρηση του σωματικού βάρους σε κανονικά επίπεδα.

Στις περιπτώσεις όμως της διαλείπουσας χωλότητας που είναι σοβαρές και περιορίζουν σε σημαντικό βαθμό τον ασθενή, συνίσταται η χειρουργική και η ενδαγγειακή θεραπεία.

Ο αιματοκρίτης (HCT) αποτελεί την εκατοστιαία αναλογία του όγκου του αίματος που καταλαμβάνεται από τα ερυθροκύτταρα (ερυθρά αιμοσφαίρια) ανά μονάδα όγκου αίματος. Η τιμή αυτή χρησιμοποιείται μαζί με εκείνην της αιμοσφαιρίνης για να διαπιστωθεί η αναιμία, μια κατάσταση του αίματος κατά την οποία η τιμή της αιμοσφαιρίνης είναι χαμηλότερη των 13,5g% στους άνδρες και χαμηλότερη των 12g% στις γυναίκες.

Υψηλός αιματοκρίτης

Ο αυξημένος αιματοκρίτης μπορεί να αποτελεί ένδειξη απώλειας υγρών, όπως στις περιπτώσεις της αφυδάτωσης, των εγκαυμάτων και της θεραπείας με διουρητικά ή – πιο σπάνια – σε αύξηση του αριθμού των ερυθροκυττάρων (ερυθραιμία) που μπορεί να προκύψει σε περιπτώσεις όπως οι καρδιαγγειακές και οι νεφρικές διαταραχές. Κατά την αφυδάτωση μειώνεται ο όγκος του αίματος, ωστόσο οι τιμές του αιματοκρίτη επανέρχονται σε φυσιολογικά επίπεδα μετά από επαρκή πρόσληψη υγρών.

Στις περιπτώσεις πάντως που σε επανειλημμένες αιματολογικές εξετάσεις ο αιματοκρίτης βρίσκεται αυξημένος, πρέπει να γίνει διερεύνηση της αιτίας.

Όταν ο υψηλός αιματοκρίτης οφείλεται σε σχετικά αυξημένο αριθμό ερυθρών αιμοσφαιρίων συνήθως συνιστούμε στο άτομο να ασχοληθεί με τον αθλητισμό, διότι ενδεχομένως έχει καλύτερη οξυγόνωση των μυών. Τα υπερβολικά πολλά ερυθρά αιμοσφαίρια όμως μπορούν να κάνουν το αίμα πιο αργό στη κίνησή του και τελικά παρέχεται λιγότερο οξυγόνο στα όργανα του σώματος.

Ο υψηλός αιματοκρίτης που οφείλεται σε ερυθραιμία συμβάλλει στην αύξηση της αρτηριακής πίεσης, ενώ υπάρχει ο κίνδυνος να σχηματισθεί πιο εύκολα θρόμβος και τελικά έμφραγμα. Άτομα με αιματοκρίτη πάνω από 50% εμφανίζουν αυξημένο κίνδυνο στεφανιαίας νόσου ή εγκεφαλικού επεισοδίου.

Αυξάνεται μάλιστα και ο κίνδυνος για σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2 όταν ο αιματοκρίτης είναι υψηλός. Άνδρες με αιματοκρίτη πάνω από 48% εμφανίζουν 4 φορές υψηλότερο κίνδυνο να αναπτύξουν διαβήτη τύπου 2 σε σύγκριση με όσους έχουν αιματοκρίτη κάτω από 42%. Αυτό κατά πάσα πιθανότητα συμβαίνει διότι όταν το αίμα είναι πυκνό, η ινσουλίνη δυσκολεύεται να μεταφέρει τη γλυκόζη μέσα στα κύτταρα με αποτέλεσμα να ανεβαίνει το «ζάχαρο» στο αίμα.

Φυσιολογικά επίπεδα

Οι φυσιολογικές τιμές του αιματοκρίτη διαφέρουν ανά ηλικία αλλά μετά την εφηβεία καθορίζονται με βάση το φύλο. Για τους άνδρες συνήθως κυμαίνονται μεταξύ 40-52% ενώ για τις γυναίκες σε 36-48%, όταν δεν βρίσκονται σε εγκυμοσύνη. Μετά τα 60 οι άντρες και οι γυναίκες έχουν ελαφρά χαμηλότερες τιμές αιματοκρίτη, κάτι που αντανακλά τον χαμηλότερο αριθμό ερυθρών αιμοσφαιρίων σε αυτήν την ηλικία. Οι γυναίκες μάλιστα θα πρέπει να γνωρίζουν ότι κατά την εγκυμοσύνη οι φυσιολογικές τιμές είναι χαμηλότερες από ότι συνήθως. Στην περίπτωση της μονής κύησης είναι στο 34% και 30% στην πολύδυμο κύηση.

Σημειωτέον ακόμη ότι υπάρχουν φάρμακα που μπορούν να προκαλέσουν χαμηλό ή υψηλό αιματοκρίτη, ενώ παροδική και μικρή πτώση προκαλείται από τις ιώσεις, το άγχος, την αϋπνία και την κόπωση. Χαμηλό αιματοκρίτη προκαλούν οι διατροφικές ανεπάρκειες, η κατάκλιση, η υπερφόρτωση με υγρά, ορισμένες ορμονικές διαταραχές, αλλά και η εγκυμοσύνη όπως προαναφέρθηκε.

Photo credit: Freepik

Ο μεταβολισμός σαν όρος αποτελεί το αθροιστικό σύνολο των βιοχημικών διεργασιών που γίνονται στα κύτταρα, κατά τις οποίες είτε αποθηκεύεται ενέργεια, είτε απελευθερώνεται από τα βιομόρια ενέργεια.

Το μεταβολικό σύνδρομο είναι μια σύνθετη οντότητα για την οποία συνήθως κάνουμε λόγο όταν συνυπάρχουν πολλοί παράγοντες κινδύνου, δηλαδή πολλές πιθανότητες να υποστεί ο ασθενής σοβαρό καρδιαγγειακό ή αγγειακό νόσημα που να συνδέεται με κάποια διαταραχή του μεταβολισμού.

Σε αυτούς τους παράγοντες κινδύνου περιλαμβάνονται:

Το κοιλιακό λίπος, δηλαδή η συσσώρευση λίπους στην κοιλιά και γύρω από αυτή.
Η αθηρογενετική δυσλιπιδαιμία, δηλαδή πολλά τριγλυκερίδια, μεγάλη συγκέντρωση «κακής» χοληστερόλης και μικρή συγκέντρωση «καλής» χοληστερόλης.
Η αντίσταση στην ινσουλίνη, δηλαδή το σώμα να μην μπορεί να χρησιμοποιήσει σωστά την ινσουλίνη. Αυτό σημαίνει μη φυσιολογικά επίπεδα γλυκόζης στο αίμα.
Η υψηλή αρτηριακή υπέρταση.
Η προ-θρομβωτική κατάσταση που διαπιστώνεται με την ανίχνευση «ινωδογόνων» ή «πλασμινογόνων» στοιχείων στο αίμα. Σημαίνει ότι μπορεί ο ασθενής να αποκτήσει θρόμβους στις αρτηρίες του.

Τα αίτια εμφάνισης

Όπως σχεδόν για όλες τις ασθένειες, τόσο η γονιδιακή προδιάθεση όσο και οι συνθήκες της ζωής μας, παίζουν εξίσου σημαντικό ρόλο στην εμφάνιση αυτού του συνόλου ασθενειών. Το οικογενειακό ιστορικό είναι συχνά καθοριστικό για την εξέλιξη των ασθενειών. Αν παραδείγματος χάριν στην οικογένεια υπάρχει ιστορικό σακχαρώδους διαβήτη, υπέρτασης και καρδιοπάθειας σε μικρή ηλικία, ο κίνδυνος για την εμφάνιση μεταβολικού συνδρόμου αυξάνεται σε μεγάλο βαθμό. Υπάρχουν βέβαια και περιπτώσεις που άνθρωποι με «βαρύ» ιστορικό αυτών των χρόνιων ασθενειών δεν νοσούν. Αυτό αποδεικνύει και τη σημασία, που έχουν οι συνθήκες της ζωής μας.

Η δραστηριότητα και η άσκηση, η ενσυνείδητη διατροφή με σκοπό τη θρέψη και την υγεία, και η ψυχική ηρεμία δρουν προστατευτικά ελαχιστοποιώντας τις αρνητικές επιπτώσεις των γονιδίων μας. Αντίθετα, το κάπνισμα, η καθιστική ζωή, η ανθυγιεινή διατροφή και το έντονο στρες έχουν αρνητικές επιπτώσεις στην υγεία, που λειτουργούν αθροιστικά με εκείνες της γονιδιακής προδιάθεσης.

Τρόποι προστασίας

Η διακοπή του καπνίσματος
Η απώλεια του πλεονάζοντος σωματικού βάρους.
Η καθημερινή άσκηση διάρκειας μισής ώρας.
Η μεσογειακή διατροφή που χαρακτηρίζεται από μικρή κατανάλωση ζωικού λίπους και αλατιού με πολλά φρούτα, λαχανικά, όσπρια και δημητριακά ολικής άλεσης (μαύρο ψωμί και αναποφλοίωτο ρύζι).
Η λελογισμένη χρήση ελαιολάδου, χωρίς βούτυρα ή μαργαρίνες.
Τα ψάρια που είναι πλούσια σε ω-3 λιπαρά οξέα (στον ατμό ή ψητά).
Η σπάνια κατανάλωση κρέατος.
Τα γαλακτοκομικά σε μέτριες ποσότητες με προτίμηση σε αυτά με χαμηλά λιπαρά.
Η αποφυγή γλυκών με πολλά βούτυρα και κρέμες. Λιγότερο παχυντικά είναι τα γλυκά του κουταλιού.
Το κρασάκι με μέτρο μαζί με το φαγητό είναι ευεργετικό.

Μία τέτοια διατροφή μειώνει κατά πολύ την εμφάνιση μεταβολικού συνδρόμου, ενώ η αρτηριακή πίεση, το σάκχαρο του αίματος, η χοληστερίνη και τα τριγλυκερίδια επανέρχονται σε άριστα επίπεδα. Όταν όμως δεν μπορούμε να επιτύχουμε την αλλαγή στο τρόπο ζωής μας συνιστάται η φαρμακευτική αντιμετώπιση των διαταραχών του μεταβολικού συνδρόμου. Πάντα όμως η εμπροσθοφυλακή της προσπάθειας παραμένουν η αποχή από το κάπνισμα, η υγιεινή διατροφή και η γυμναστική.

Ένα άτομο με μεταβολικό σύνδρομο έχει μεγάλες πιθανότητες να βελτιώσει το επίπεδο υγείας του. Αν καταφέρει να υιοθετήσει έναν υγιεινό τρόπο διατροφής και ήπιας εβδομαδιαίας άσκησης τότε θα νιώσει πολύ καλύτερα τόσο από τη μείωση του βάρους του, όσο και από τη μείωση των τιμών ζαχάρου, πίεσης και χοληστερίνης που θα έχουν αυξηθεί.

Η βιταμίνη D είναι κάτι περισσότερο από μια απλή βιταμίνη, καθώς η οργανική αυτή λιποδιαλυτή ουσία ανήκει πλέον και στις ορμόνες, ενώ έχει άμεση δράση στα γονίδιά μας. Όταν πριν από 350 εκατομμύρια χρόνια οι πρώτοι σπονδυλωτοί οργανισμοί εγκατέλειψαν τους ωκεανούς και βγήκαν στην ξηρά, η βιταμίνη D έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην εξέλιξη των ειδών, αφού μέσω αυτής ρυθμίζεται η απορρόφηση του ασβεστίου από τον οργανισμό, άρα και η δυνατότητα δόμησης ισχυρού και υγιούς σκελετού. Τα σπονδυλωτά της ξηράς ανέπτυξαν τη δυνατότητα παραγωγής βιταμίνης D, μέσω της έκθεσης του δέρματός τους στην ηλιακή ακτινοβολία.

Και αν όλα αυτά σας ακούγονται μακρινό παρελθόν, η Δρ. Νικολέτα Κοΐνη, M.D., πιστοποιημένη Ιατρός Λειτουργικής, Προληπτικής, Αντιγηραντικής και Αναγεννητικής Ιατρικής από την Αμερικανική Ακαδημία Αντιγηραντικής Ιατρικής υπενθυμίζει ότι «ακόμα και σήμερα, ο μηχανισμός παραγωγής της βιταμίνης παραμένει ίδιος. Συγκεκριμένα, στο ανθρώπινο σώμα η παραγωγή της βιταμίνης D γίνεται μέσω της έκθεσης του δέρματος στο ηλιακό φως. Για αυτό και έχει λάβει το προσωνύμιο “βιταμίνη του ήλιου”, επειδή πέραν της πρόσληψής της από τα τρόφιμα, παράγεται φυσικά από τον οργανισμό μας, όταν η ηλιακή ακτινοβολία έρχεται σε επαφή με το δέρμα μας».

Η βιταμίνη D απαντάται με τη μορφή της χοληκαλσιφερόλης στα ζώα (βιταμίνη D3) και εργοκαλσιφερόλης στα φυτά (βιταμίνη D2). Η D3, που είναι η ανενεργή μορφή της βιταμίνης D, συντίθεται, από το παράγωγο της χοληστερόλης, 7-δεϋδροξυλοχοληστερόλη, στην επιδερμίδα, μέσω μιας διαδικασίας που απαιτεί την υπεριώδη ακτινοβολία του κλάσματος Β του ήλιου (UBV). Στη συνέχεια μεταβολίζεται στο ήπαρ σχηματίζοντας την χαλκιδιόλη ή 25-υδροξυβιταμίνη D [25(OH)D3] που είναι η αποθηκεύσιμη μορφή και έπειτα στους νεφρούς γίνεται άλλη μια υδροξυλίωση σχηματίζοντας την καλσιτριόλη ή 1,25-διυδροξυβιταμίνη D [1,25(OH) D3] που είναι η ενεργή μορφή. Η καλσιτριόλη είναι το τελικό προϊόν του μεταβολισμού και είναι μια σεκοστεροειδής ορμόνη που αλληλεπιδρά με περισσότερα από 2.500 γονίδια στο ανθρώπινο σώμα.

«Ιδιαίτερα σημαντική είναι μια πρόσφατη μελέτη, που έγινε το 2006, αποτέλεσμα της συνεργασίας δύο σπουδαίων πανεπιστημίων, του Χάρβαρντ και του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια στο Λος Άντζελες, που απέδειξε ότι η βιταμίνη D είναι απαραίτητη για να μπορούν τα κύτταρα να έχουν πρόσβαση στη βιβλιοθήκη του DNA. Η έρευνα τεκμηρίωσε ότι ενώ τα λευκά αιμοσφαίρια του οργανισμού έχουν καταγεγραμμένη την πληροφορία στο DNA τους για την αντιμετώπιση του βακίλου της φυματίωσης, δεν μπορούν να τη χρησιμοποιήσουν εν τη απουσία της βιταμίνης D. Ο υποδοχέας της βιταμίνης D (VDR) εντοπίζεται στον πυρήνα των κυττάρων και δρα σαν μεταγραφικός παράγοντας, όταν είναι ενωμένος με τον προσδέτη του, δηλαδή την καλσιτριόλη. Η σύνδεση της ενεργής μορφής της βιταμίνης D στον υποδοχέα της είναι σημαντική για τη λειτουργία του μεταγραφικού μηχανισμού στα ευκαρυωτικά κύτταρα. Με απλά λόγια, η βιταμίνη D είναι απαραίτητη για τη δράση περισσοτέρων από 2.500 γονιδίων. Μάλιστα, κάποιες μελέτες ανεβάζουν τον αριθμό αυτό στις 30.000. Πρόκειται για γονίδια που συνθέτουν πολλές πρωτεΐνες, οι οποίες παίζουν σημαντικό ρόλο στη ρύθμιση, τη διαφοροποίηση και τον πολλαπλασιασμό των κυττάρων. Οι υποδοχείς της βιταμίνης D βρίσκονται στο έντερο, στα οστά, στον εγκέφαλο, στον προστάτη, στο μαστό, στο κόλον, σε κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος, στους καρδιακούς και στους αγγειακούς μυς», εξηγεί η ιατρός Λειτουργικής και Αναγεννητικής Ιατρικής.
Βιταμίνη D: Απαραίτητη όχι μόνο για τα οστά

Υπό το φως των νέων αυτών επιστημονικών στοιχείων γίνεται αντιληπτό ότι η βιταμίνη D δεν είναι μόνο απαραίτητη για υγιή οστά και την πρόληψη παθήσεων, όπως η οστεοπόρωση και η ραχίτιδα (πάθηση που προκαλεί παραμόρφωση των οστών και καθυστερημένη ανάπτυξη), αλλά για το σύνολο του οργανισμού μας.

Ο διακεκριμένος Αμερικανός καθηγητής Βιοχημείας, Anthony Norman, στο ομότιτλο βιβλίου για τη βιταμίνη D (που κυκλοφόρησε αρχικά το 1979) την χαρακτηρίζει απαραίτητη για την ομαλή λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος, τη μυϊκή δύναμη και την εγκεφαλική δραστηριότητα, καθώς και για την έκκριση και ρύθμιση της ινσουλίνης από το πάγκρεας και τη ρύθμιση της αρτηριακής πίεσης.

«Η πιο σημαντική ιδιότητα της βιταμίνης D είναι η ρύθμιση της απορρόφησης του ασβεστίου και του φωσφόρου, ενώ είναι απαραίτητη για τη σωστή ανάπτυξη των οστών και των δοντιών και για την πρόληψη πολλών ασθενειών. Μελέτες έχουν ήδη τεκμηριώσει ότι η έλλειψή της σχετίζεται μεταξύ άλλων με τον καρκίνο, την υπέρταση, τις καρδιοπάθειες, τον αυτισμό, την παχυσαρκία, τον σακχαρώδη διαβήτη, την πολλαπλή σκλήρυνση, τη ρευματοειδή αρθρίτιδα, τη νόσο του Crohn, τη γρίπη και το κοινό κρυολόγημα, την ψωρίαση, τη σηψαιμία, την αϋπνία, την πρόωρη γήρανση, το άσθμα, την κυστική ίνωση, την υπογονιμότητα, την ημικρανία, την κατάθλιψη, τη νόσο Αλτσχάιμερ, τη σχιζοφρένεια, την επιληψία, τα μυϊκά άλγη και πολλές παθήσεις των δοντιών», σημειώνει η Δρ. Νικολέτα Κοΐνη.
Από έλλειψη βιταμίνης D πάσχουν οι Έλληνες

Παρά το γεγονός ότι ζούμε σε μια από τις πιο ηλιόλουστες περιοχές του πλανήτη, δυστυχώς ο σύγχρονος τρόπος ζωής, με την συστηματική χρήση αντηλιακών προϊόντων και την πολύωρη παραμονή σε κλειστούς χώρους, έχει γίνει αιτία υψηλό ποσοστό Ελλήνων να παρουσιάζει χαμηλά επίπεδα βιταμίνης D.

Όπως εξηγεί η Δρ Κοΐνη, «έλλειψη βιταμίνης D συνήθως παρουσιάζουν τα άτομα με σκουρόχρωμο δέρμα, καθώς η μελανίνη δρα σαν φίλτρο στην απορρόφηση της UVB ακτινοβολίας, άνθρωποι που εκτίθενται λίγο ή καθόλου στον ήλιο, όπως οι ηλικιωμένοι και τα βρέφη, αυτοί που καλύπτονται πλήρως λόγω θρησκευτικών ή πολιτιστικών πεποιθήσεων, αυτοί που σκοπίμως αποφεύγουν την έκθεση στον ήλιο για λόγους αισθητικούς ή υγείας και οι πάσχοντες από παχυσαρκία, χρόνια νεφρική νόσο, ηπατική ανεπάρκεια, νοσήματα του γαστρεντερικού συστήματος ή που έχουν υποβληθεί σε χειρουργικές επεμβάσεις για την αφαίρεση ή παράκαμψη τμήματος του στομάχου ή του εντέρου. Ακόμη, να αναφέρουμε και όσους κάνουν χρήση φαρμάκων που αυξάνουν την κατανάλωση βιταμίνης D, όπως τα αντισπασμωδικά. Τέλος, ανεπάρκεια βιταμίνης D προκαλεί και το γεγονός ότι η D3 δεν περιέχεται πλέον σε επαρκείς ποσότητες στις τροφές, οπότε δεν είναι δυνατό να λαμβάνει όση χρειάζεται ο οργανισμός μέσω της διατροφής».

Και καταλήγει λέγοντας ότι, τα επιθυμητά ποσοστά της βιταμίνης D σε ανθρώπους χωρίς σοβαρά προβλήματα υγείας, πρέπει να κυμαίνονται μεταξύ 60-80 ng/ml. Στην περίπτωση πολλαπλών προβλημάτων, όπως καρδιολογικά, αυτοάνοσα, καρκίνος, τα επίπεδα της βιταμίνης πρέπει να είναι πολύ μεγαλύτερα για να επιτευχθεί η λεγόμενη «θεραπευτική δράση» της σε συνεργασία και σε συνδυασμό πάντοτε, με τα επιθυμητά και κατάλληλα επίπεδα μαγνησίου, βιταμίνης Κ2, ψευδάργυρου και βορίου, ώστε να διασφαλίζονται οι λειτουργίες της βιταμίνης D στο σώμα μας.

Πηγή: iatronet.gr (http://www.iatronet.gr/eidiseis-nea/epistimi-zwi/news/40656/ti-epiptwseis-exei-i-elleipsi-vitaminis-d-ston-organismo-mas.html)

Οι πάσχοντες από σακχαρώδη διαβήτη τις ημέρες του Πάσχα ευλόγως ρωτούν για την διατροφή που πρέπει να ακολουθήσουν. Χρειάζεται να τηρήσουν το αυστηρό διαιτολόγιο που γνωρίζουν ή μήπως μπορούν να συμμετάσχουν στη γαστριμαργική απόλαυση των ημερών;

Ο θεράπων ιατρός οφείλει να ενημερώσει τον ασθενή για το τι μπορεί να κάνει, ώστε να περιορίσει τις επιπτώσεις από τις διαιτητικές παρεκτροπές που ενδεχομένως θα υπάρξουν.

Ειδικότερα, αυτά που θα πρέπει να προσέξουν οι διαβητικοί είναι η ποσότητα του γεύματος, ο τρόπος με τον οποίο θα είναι μαγειρεμένο, καθώς και τα υλικά που θα χρησιμοποιήσουν. Για παράδειγμα, το κατσίκι είναι λιγότερο παχύ από το αρνί, οπότε εάν μπορούν ας το προτιμήσουν. Εάν θέλουν να το συνοδεύσουν με πατάτες, καλό θα είναι να είναι ψητές, μαγειρεμένες χώρια από το κρέας και με ελαιόλαδο.

Επίσης, τόσο γενικότερα στις γιορτές όσο και καθημερινά, ένα μεγάλο πρόβλημα είναι οι ποσότητες του φαγητού που καταναλώνονται. Αν νομίζει κανείς ότι θα παρασυρθεί από την παρέα του, μπορεί να φάει μία σαλάτα χορταρικών πριν από το γεύμα και να πιει ένα ή δύο ποτήρια νερό στην αρχή, ώστε να μειώσει την πείνα του.

Όσον αφορά την μαγειρίτσα, για την παρασκευή της είναι καλό να χρησιμοποιηθεί μόνο το ασπράδι του αυγού και όχι ο κρόκος ή αντί για αυγολέμονο να προστεθεί γιαούρτι.

Για τα γλυκά των ημερών ο διαβητικός μπορεί να τα απολαύσει χρησιμοποιώντας γλυκαντικές ουσίες στην παρασκευή τους.

Τέλος, θα πρέπει να προσέξει την κατανάλωση αλκοόλ: ένα με δύο ποτήρια κρασί είναι αρκετά.

Καλές γιορτές και καλό Πάσχα!

Σύμφωνα με επιστήμονες του University of Leeds ο σύντομος ύπνος θα μπορούσε να μειώσει τον κίνδυνο διαβήτη, καρδιακών προβλημάτων και κατάθλιψης, που είναι πιο πιθανά όταν κάποιος δεν κοιμάται αρκετά.

Η Nerina Ramlakhan δήλωσε ότι η απώλεια μιας ώρας στο κρεβάτι είναι πολύ άσχημη για ανθρώπους που ήδη παλεύουν με προβλήματα ύπνου.

Τα ευρήματα έδειξαν ότι ο ύπνος μεταξύ 2 και 4μμ για 20 μόλις λεπτά μπορεί να κάνει σημαντική διαφορά.

Ο σύντομος ύπνος αποδείχτηκε ότι ενισχύει τη δημιουργικότητα και την ικανότητα επίλυσης προβλημάτων και μπορεί να εξισορροπήσει το ανοσοποιητικό σύστημα-το προσωπικό ενός γραφείου μπορεί έτσι να λείπει λιγότερο από τη δουλειά.

Πηγή: iatronet.gr

Featured photo designed by Freepik

Έρευνα που πραγματοποιήθηκε από επιστήμονες του Πανεπιστημίου του Μίσιγκαν, έδειξε ότι περισσότεροι από ένας στους πέντε νέους με τύπου 1 διαβήτη και το 7% όσων έχουν τύπου 2 διαβήτη, εκδηλώνουν μία σοβαρή πάθηση των ματιών πριν καλά-καλά φτάσουν στα 24 τους χρόνια.

Η πάθηση είναι η διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια και οφείλεται σε βλάβες που υφίστανται τα μικροσκοπικά αιμοφόρα αγγεία του αμφιβληστροειδή από τη συνεχή έκθεση σε υψηλά επίπεδα σακχάρου.

Ο αμφιβληστροειδής είναι ο φωτοευαίσθητος χιτώνας των ματιών που βρίσκεται στο πίσω μέρος τους και φέρει τα κύτταρα-υποδοχείς του φωτός, χάρη στα οποία βλέπουμε. Οι βλάβες σε αυτόν αποτελούν τον κύριο λόγο απώλειας όρασης σε άτομα ηλικίας 20-65 ετών στις χώρες της Δύσης, συμπεριλαμβανομένης της Ελλάδας.

Η αξιολόγηση της όρασης 4.008 παιδιών και εφήβων ηλικίας κάτω των 21 ετών αποκάλυψε ενδείξεις διαβητικής αμφιβληστροειδοπάθειας ακόμα και σε παιδιά ηλικίας 6 ετών!

«Υπάρχει η αντίληψη ότι η διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια είναι πολύ σπάνια στους νέους με διαβήτη», δήλωσε η κύρια ερευνήτρια δρ Σοφία Γουάνγκ, από το Τμήμα Οφθαλμολογίας και Οπτικών Επιστημών του πανεπιστημίου. «Αυτό όμως είναι λάθος.

Ελπίζουμε ότι τα ευρήματά μας θα συμβάλλουν στην ενημέρωση των παιδιάτρων και των άλλων παρόχων Υγείας για τη σημασία που έχει να παραπέμπουν τακτικά τους μικρούς ασθενείς τους στους οφθαλμιάτρους για να γίνεται προληπτικός έλεγχος για τη νόσο».

Στη νέα μελέτη συμμετείχαν νεοδιαγνωσθέντες ασθενείς με τύπου 1 ή τύπου 2 διαβήτη, που είχαν ηλικία 21 ετών ή μικρότερη. Έως το τέλος της περιόδου παρακολούθησης (κατά μέσο όρο ήταν λίγο παραπάνω από 3 χρόνια), το 14% από αυτούς είχαν εκδηλώσει διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια.

Ειδικότερα, από τους 2.240 νέους με διαβήτη τύπου 1, το 20,1% είχαν εκδηλώσει την οφθαλμοπάθεια μέσα σε 3,2 χρόνια παρακολούθησης, ενώ από τους 1.768 νέους με διαβήτη τύπου 2, το 7,2% εκδήλωσαν τη νόσο μέσα σε 3,1 χρόνια παρακολούθησης.

Όπως έγραψαν οι επιστήμονες σε πρόσφατο τεύχος του περιοδικού Ophthalmology, το οποίο εκδίδει η Αμερικανική Ακαδημία Οφθαλμολογίας (AAO), ανακάλυψαν ότι οι νέοι με τύπου 1 διαβήτη εκδηλώνουν διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια ταχύτερα απ’ ό,τι οι συνομήλικοί τους με τύπου 2 διαβήτη.

Κατά το παρελθόν, λένε οι ερευνητές, τα περισσότερα παιδιά που έπρεπε να παρακολουθούν και να ρυθμίζουν το σάκχαρό τους έπασχαν από τύπου 1 διαβήτη που είναι ένα αυτοάνοσο νόσημα. Σήμερα, όμως, σχεδόν οι μισοί έφηβοι που διαγιγνώσκονται με διαβήτη έχουν την τύπου 2 μορφή που συνδέεται με την παχυσαρκία και την καθιστική ζωή.

Οι επιστήμονες του Μίσιγκαν ήθελαν να μάθουν περισσότερα για τους παράγοντες κινδύνου για διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια στους ανηλίκους και αν οι κατευθυντήριες οδηγίες για τον προληπτικό οφθαλμολογικό έλεγχο επαρκούν για την έγκαιρη ανίχνευση της νόσου.

«Η μελέτη τους έδειξε πως οι νέοι με αρρύθμιστο σάκχαρο, όπως αυτό καθορίζεται από τα επίπεδα της γλυκοζυλιωμένης αιμοσφαιρίνης (HbA1c), υπονομεύουν την όρασή τους. Κάθε αύξηση της HbA1c κατά 1%, συνοδευόταν με αύξηση 20% του κινδύνου για διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια στους νέους με τύπου 1 διαβήτη και 30% σε όσους είχαν τύπου 2 διαβήτη» σχολιάζει ο ο Δρ. Αναστάσιος-Ι. Κανελλόπουλος, MD, χειρουργός οφθαλμίατρος, ιδρυτής και επιστημονικός διευθυντής του Ινστιτούτου Οφθαλμολογίας LaserVision, καθηγητής Οφθαλμολογίας Πανεπιστημίου Νέας Υόρκης, NYU Medical School.

Και συνεχίζει: «Ο κύριος λόγος για τον οποίο συνιστάται στα άτομα με διαβήτη να ελέγχουν τακτικά την όρασή τους, είναι για να εντοπίζονται τυχόν αλλαγές στα αιμοφόρα αγγεία του αμφιβληστροειδή, γιατί στα αρχικά της στάδια η νόσος δεν επηρεάζει την όραση και έτσι δεν γίνεται αντιληπτή.

Οι ισχύουσες κατευθυντήριες οδηγίες συνιστούν να αρχίζει ο οφθαλμολογικός έλεγχος 3-5 χρόνια μετά την αρχική διάγνωση του διαβήτη. Ωστόσο η νέα έρευνα έδειξε πως όταν συμβεί αυτό, πάνω από 18% των νέων με τύπου 1 διαβήτη έχουν ήδη αναπτύξει διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια. Με άλλα λόγια, η νόσος μπορεί να έχει ήδη εξελιχθεί αρκετά, αν περάσει η πρώτη πενταετία χωρίς να γίνει έλεγχος της όρασης».

Η διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια είναι πάρα πολύ συχνή. Αν και ακριβή στοιχεία για τον αριθμό των κρουσμάτων δεν υπάρχουν, διεθνής μελέτη που δημοσιεύθηκε το 2012 στο περιοδικό Diabetes Care υπολόγισε ότι 93 εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο πάσχουν από αυτήν, ενώ 28 εκατομμύρια έχουν τόσο εξελιγμένη μορφή της νόσου ώστε κινδυνεύουν να τυφλωθούν.

Έχει επίσης υπολογιστεί ότι το τουλάχιστον 90% των νέων κρουσμάτων θα μπορούσαν να αποφευχθούν, αν αντιμετωπίζονταν εγκαίρως και σωστά και γινόταν τακτικός προληπτικός έλεγχος των ματιών.

Αυτός είναι και ο λόγος που «έχει ζωτική σημασία να γίνεται τουλάχιστον μία φορά τον χρόνο προληπτικός οφθαλμολογικός έλεγχος σε όλους τους ασθενείς με διαβήτη – και από αυτή τη σύσταση δεν εξαιρούνται τα παιδιά και οι έφηβοι» καταλήγει ο Δρ. Κανελλόπουλος.

Πηγή: iatronet.gr

Ο διαβήτης της κύησης είναι μια μορφή διαβήτη που εμφανίζεται κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, συνήθως στο δεύτερο τρίμηνο. Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης ο πλακούντας παράγει ορμόνες που βοηθούν το έμβρυο να μεγαλώσει. Οι ορμόνες αυτές κάνουν πιο δύσκολη τη δράση της ινσουλίνης στο σώμα με αποτέλεσμα να αυξάνονται τα επίπεδα της γλυκόζης (του σακχάρου) στο αίμα.

Ο σακχαρώδης διαβήτης είναι μια πάθηση όπου το σώμα δεν είναι σε θέση να χρησιμοποιήσει αποτελεσματικά τη γλυκόζη που λαμβάνουμε από τα τρόφιμα για τη μετατροπή της σε ενέργεια. Χαρακτηρίζεται από αύξηση της συγκέντρωσης του σακχάρου στο αίμα (υπεργλυκαιμία) και διαταραχή του μεταβολισμού της γλυκόζης, είτε ως αποτέλεσμα ελαττωμένης έκκρισης της ινσουλίνης από το πάγκρεας, είτε λόγω ελάττωσης της ευαισθησίας των κυττάρων του σώματος στην ινσουλίνη.

Η εγκυμοσύνη είναι η πρώτη όψη της διαβητικής ζωής όπου έχει αποδειχθεί χωρίς καμιά αμφιβολία πως η κακή ρύθμιση κατά τη σύλληψη και τη διάρκειά της, συνοδεύεται από πολλές επιπλοκές για τη μητέρα και το παιδί, οι οποίες όμως μπορούν να προληφθούν με την καλή ρύθμιση.

Η υγεία της εγκύου που παρουσιάζει διαβήτη και του παιδιού εξαρτώνται από τη ρύθμιση του διαβήτη κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Εάν αυτή είναι άριστη, πράγμα όχι δύσκολο, από τη στιγμή της σύλληψης μέχρι τον τοκετό οι κίνδυνοι για τη μητέρα και το παιδί δεν είναι μεγαλύτεροι απ’ αυτούς που παρατηρούνται στις εγκύους που δεν έχουν σακχαρώδη διαβήτη.

Παράγοντες κινδύνου

Ο διαβήτης της εγκυμοσύνης είναι συχνός και προκύπτει στο 4-8% των κυήσεων. Αυξημένο κίνδυνο (σε ποσοστό έως και 14%) έχουν οι εξής περιπτώσεις:

Ηλικία άνω των 25 και ιδιαίτερα άνω των 35 ετών
Παχυσαρκία ή υπέρβαρο προ κύησης. Οι παχύσαρκες γυναίκες έχουν 4πλάσιο κίνδυνο ανάπτυξης διαβήτη κύησης, ενώ σε εκείνες με Δείκτη Μάζας Σώματος >40 είναι 9πλάσιος.
Υπερβολική αύξηση βάρους κατά τη διάρκεια της κύησης
Ιστορικό προηγούμενης κύησης με διαβήτη. Στις γυναίκες αυτές ο κίνδυνος αυξάνεται σε 30-80% σε επόμενη κύηση.
Ιστορικό προδιαβήτη/αντίστασης στην ινσουλίνη
Ιστορικό κύησης με νεογνό άνω των 4 κιλών
Ιστορικό ανεξήγητου εμβρυϊκού θανάτου
Σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών
Οικογενειακό ιστορικό σακχαρώδους διαβήτη (1ου βαθμού συγγένεια) ή διαβήτη κύησης
Φυλή (λατίνοι, αφροαμερικάνοι)

Διάγνωση

Οι περισσότερες γυναίκες δεν εμφανίζουν κανένα σύμπτωμα εκτός αν το σάκχαρο ανέβει αρκετά. Στην περίπτωση αυτή μπορεί να προκαλέσει συμπτώματα όπως αυξημένη δίψα, μεγάλη κόπωση, συχνοουρία, αλλαγή στην όραση, συχνές ουρολοιμώξεις ή κολπίτιδες.

Προληπτικά όλες οι έγκυες γυναίκες πρέπει να ελέγξουν το σάκχαρο τους μόλις επιβεβαιωθεί η εγκυμοσύνη. Αν το σάκχαρο νηστείας είναι φυσιολογικό στο πρώτο τρίμηνο, ο επόμενος έλεγχος γίνεται μεταξύ της 24ης και 28ης εβδομάδας της κύησης.

Το τεστ με το οποίο γίνεται η διάγνωση λέγεται «καμπύλη σακχάρου» (δοκιμασία γλυκόζης) γιατί αφορά την μέτρηση του σακχάρου πριν και μετά την πόση ενός υγρού με μεγάλη περιεκτικότητα σε ζάχαρη.

Σημειώνεται ότι οι γυναίκες που είναι παχύσαρκες, είχαν διαβήτη της κύησης σε προηγούμενη εγκυμοσύνη ή έχουν οικογενειακό ιστορικό σακχαρώδους διαβήτη αποτελούν εξαίρεση. Εκείνες θα πρέπει να ελέγχονται από την πρώτη επίσκεψη (πριν τη 12η εβδομάδα).

Αντιμετώπιση

Η αντιμετώπιση του διαβήτη κατά την εγκυμοσύνη περιλαμβάνει τα εξής:

Διατροφή με ελεγχόμενη ποσότητα υδατανθράκων
Καθημερινή άσκηση. Ακόμη και 20 λεπτά περπάτημα μετά από κάθε γεύμα μπορεί να βοηθήσουν σημαντικά στην ελάττωση των επίπεδων του σακχάρου.
Έλεγχος του σακχάρου 4 φορές την ημέρα, κάθε πρωί και μια ώρα μετά από κάθε γεύμα. Τις τιμές αυτές πρέπει να τις γνωρίζει ο γιατρός για αυτό είναι σημαντικό να σημειώνονται.
Έλεγχος κετόνων στα ούρα με ειδικές ταινίες τουλάχιστον 2 φορές την εβδομάδα
Συχνή παρακολούθηση των επιπέδων του σακχάρου σε συνεργασία με τον γιατρό. Στην περίπτωση που η διατροφή και η άσκηση δεν αρκούν μπορεί να χρειαστούν ινσουλίνη ή φάρμακα για τον έλεγχό του σακχάρου.

Newer Posts

Older Posts

Blog

Περίπου 2 εκατ. Έλληνες έχουν υπέρταση – Το 40% είναι αδιάγνωστοι

Φυσικό αντιοξειδωτικό προστατεύει τις αρτηρίες των ασθενών με διαβήτη

Διαλείπουσα χωλότητα: Ο πόνος που ξεκινάει με το περπάτημα

Πού οφείλεται

Θεραπεία

Υψηλός αιματοκρίτης: Τι σημαίνει για την υγεία μας

Υψηλός αιματοκρίτης

Φυσιολογικά επίπεδα

Τι είναι το μεταβολικό σύνδρομο και πώς αντιμετωπίζεται

Τα αίτια εμφάνισης

Τρόποι προστασίας

Τι επιπτώσεις έχει η έλλειψη βιταμίνης D στον οργανισμό μας;

Σακχαρώδης διαβήτης: Διατροφικές συστάσεις για το Πάσχα

20λεπτος ύπνος αναζωογονεί τους κουρασμένους εργαζόμενους

Η διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια απειλεί και τους νεαρούς διαβητικούς

Διαβήτης εγκυμοσύνης: Ποιες γυναίκες έχουν αυξημένο κίνδυνο;

Παράγοντες κινδύνου

Διάγνωση

Αντιμετώπιση

ΕΝΗΜΕΡΩΜΕΝΟΣ ΑΣΘΕΝΗΣ ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΥΓΕΙΑ

ΕΝΗΜΕΡΩΜΕΝΟΣ ΑΣΘΕΝΗΣ, ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΥΓΕΙΑ

ΝΟΜΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ

ΑΦΗΣΤΕ ΜΑΣ ΤΗΝ ΓΝΩΜΗ ΣΑΣ

ΝΟΜΙΚΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ