Blog

Yourdoc-Articles-1024x536.png

Από τον Βρετανό κολυμβητή και ασθενή με σακχαρώδη διαβήτη Steve στο diabetes.org.uk.

Είμαι διαβητικός εδώ και 47 χρόνια. Ήμουν μόλις 8 ετών όταν διαγνώστηκα και πήγα στο νοσοκομείο για να σταθεροποιηθώ και να λάβω την ινσουλίνη. Όταν βγήκα από το νοσοκομείο μια εβδομάδα αργότερα η Αγγλία είχε κερδίσει το World Cup.

Θυμάμαι πάντα ότι βρισκόμουν στο νοσοκομείο και η νοσοκόμα ερχόταν και μου έδινε μια ένεση δύο φορές την ημέρα, πράγμα που με ενόχλησε γιατί πονάει και δεν μπορούσα να καταλάβω γιατί έπρεπε να κάνω ένεση δύο φορές την ημέρα.

Το επόμενο βράδυ η μαμά και ο μπαμπάς μου ήρθαν να με επισκεφτούν και η μαμά μου για να με συμβουλεύσει σκέφτηκε να το κάνει με ένα τρόπο που θα με σόκαρε εκείνη την περίοδο. Μου είπε ότι αν έτρωγα ξανά γλυκά ή σοκολάτα, θα κατέληγα να τυφλωθώ ή να χάσω τα πόδια.

Θέλω να ενθαρρύνω κάθε άτομο που μόλις διαγνώστηκε με διαβήτη ότι μπορεί να ζήσει μια πολύ φυσιολογική ζωή.

Από τότε ήμουν σε θέση να αποδείξω ότι η ζωή με διαβήτη δεν είναι το τέλος του κόσμου. Ως κολυμβητής, ανέλαβα την κολύμβηση μεγάλων αποστάσεων στις αρχές της δεκαετίας του 1970 και έχω περάσει τα χρόνια κολυμπώντας σε όλο το μήκος της λίμνης Windermere 10,5 μίλια, στο Morecambe Bay 11 μίλια και στο Ullswater που είναι 7 μίλια.

Τον Αύγουστο του 1980 έγινα μέλος μιας ομάδας έξι ατόμων που κολύμπησαν στο English Channel από την Αγγλία στη Γαλλία. Γι ‘αυτό θέλω να ενθαρρύνω κάθε άτομο που μόλις διαγνώστηκε με διαβήτη ότι μπορεί να ζήσει μια πολύ φυσιολογική ζωή. Οπότε μην τα παρατάς!

Steve

Πηγή: diabetes.org.uk


Yourdoc-Articles-1-1024x536.png

Το «burnout» (εξάντληση) του σακχαρώδη διαβήτη είναι ένας όρος που περιγράφει τη συναισθηματική κόπωση και απογοήτευση που αισθάνονται τα άτομα με διαβήτη, όταν φτάνουν στο σημείο να κουράζονται από την καθημερινή αυτοφροντίδα της νόσου.

Δεν είναι ίδιο με την κατάθλιψη, συμβαίνει όμως όταν ο ασθενής είτε δεν επιθυμεί να αλλάξει είτε είναι απλά κουρασμένος από την ατελείωτη προσπάθεια που απαιτεί η αυτοφροντίδα. Ο κλινικός ψυχολόγος William Polonsky για να το περιγράψει πιο απλά, εξήγησε ότι τα άτομα που βρίσκονται σε burnout, «πολεμούν με το διαβήτη τους και χάνουν».

Η κατάσταση αυτή μπορεί να είναι είτε προσωρινή είτε μόνιμη.

Ποια είναι τα σημάδια του 

Tα σημάδια του «burnout» του διαβήτη περιλαμβάνουν:

– Αποδέσμευση από την αυτοδιαχείριση, όπως μείωση του χρόνου αυτοελέγχου της γλυκόζης αίματος και διαχείρισης των αποτελεσμάτων, παράλειψη λήψης αντιδιαβητικής αγωγής, δόσεων ινσουλίνης, καθημερινής φροντίδας των ποδιών, τακτικής σωματικής άσκησης κ.ά.
– Ανθυγιεινή ή ανεξέλεγκτη διατροφή, χωρίς υπολογισμό των υδατανθράκων.
– Aρνητικά συναισθήματα για τη νόσο ή τη διαχείρισή της και σκέψεις εγκατάλειψης.
– Μη συμμετοχή στη θεραπευτική εκπαίδευση, αποφυγή ραντεβού ιατρικής περίθαλψης.

Πώς μπορείτε να το διαχειριστείτε

– Αφιερώστε χρόνο για να κάνετε πράγματα που σας αρέσουν.
– Αποφύγετε το στρες και την απογοήτευση γύρω από τις διακυμάνσεις των μετρήσεων γλυκόζης. Βάλτε στόχο να είστε κινητοποιημένοι και «όχι τέλειοι» για να αποφύγετε το άγχος.
– Βάλτε μικρούς και ρεαλιστικούς θεραπευτικούς στόχους.
– Δώστε προσοχή στα συναισθήματά σας. Εστιάστε στα οφέλη της αυτοδιαχείρισης καταγράφοντας τις μετρήσεις της γλυκόζης και την αντίστοιχη συναισθηματική σας κατάσταση, ώστε να αποκτήσετε εσείς τον μελλοντικό έλεγχο.
– Αναζητήστε βοήθεια και υποστήριξη από τους επαγγελματίες υγείας όταν νομίζετε ότι ξεφεύγετε συναισθηματικά αλλά και τους οικείους σας.

Η κατάλληλη υποστήριξη, η συνεχής καθοδήγηση και η θεραπευτική συμμαχία μπορούν να συμβάλουν καθοριστικά στην επίτευξη των θεραπευτικών στόχων, στην αποφυγή των επιπλοκών και στη διατήρηση της ποιότητας ζωής του ατόμου με σακχαρώδη διαβήτη.

Βιβλιογραφική Πηγή: Μαρία Μελετιάδου, Περιοδικό «Στα χρώματα του διαβήτη», Τεύχος 35, Απρίλιος- Ιούνιος 2021, σελ. 66-69.

Yourdoc-Articles-1024x536.png

Ο σακχαρώδης διαβήτης είναι ένα χρόνιο μεταβολικό νόσημα, το οποίο χαρακτηρίζεται από υψηλά επίπεδα γλυκόζης (σακχάρου) στο αίμα. Αυτό συμβαίνει διότι ο οργανισμός παράγει λιγότερη ή και καθόλου ινσουλίνη – η ορμόνη που παίζει κύριο ρόλο στον μεταβολισμό των υδατανθράκων (σακχάρων) – ή χρησιμοποιεί την ινσουλίνη με μη αποτελεσματικό τρόπο.

Εκδηλώνεται έτσι αύξηση της συγκέντρωσης του σακχάρου στο αίμα (υπεργλυκαιμία) και διαταραχή του μεταβολισμού της γλυκόζης, η οποία προκύπτει είτε ως αποτέλεσμα της ελαττωμένης έκκρισης ινσουλίνης είτε λόγω της ελάττωσης της ευαισθησίας των κυττάρων του σώματος στη δράση της ινσουλίνης.

Γιατί είναι απαραίτητος για όλους ο προληπτικός έλεγχος

Ο σακχαρώδης διαβήτης είναι μία «ύπουλη» ασθένεια καθώς στην πλειονότητα των περιπτώσεων δεν εκδηλώνεται έγκαιρα με κάποια συμπτώματα. Τα επίπεδα σακχάρου όταν παραμένουν υψηλά για μεγάλο χρονικό διάστημα μπορούν να βλάψουν πολλά από τα όργανα του σώματος και να οδηγήσουν σε σοβαρές επιπλοκές.

Ο διαβήτης αποτελεί το πρώτο αίτιο νεφρικής ανεπάρκειας που χρήζει αιμοκάθαρσης, καθώς και το πρώτο αίτιο της τύφλωσης των ενηλίκων, του εμφράγματος και του εγκεφαλικού επεισοδίου, του ακρωτηριασμού των κάτω άκρων και της στυτικής δυσλειτουργίας.

Για αυτό και η έγκαιρη πρόληψη είναι μείζονος σημασίας.

Ποια είναι τα κλασικά συμπτώματα του διαβήτη

Ο τρόπος με τον οποίο εκδηλώνεται, εξαρτάται από πολλούς παράγοντες και κυρίως από τον τύπο του διαβήτη. Γενικά ο τύπος 1 είναι αυτός που είναι πιθανότερο να εκδηλωθεί ξαφνικά – και σε μικρότερη ηλικία – με τα θορυβώδη συμπτώματα της οξείας επιπλοκής του, της διαβητικής κετοξέωσης, ενώ ο τύπος 2 συνήθως ακολουθεί πιο «ύπουλη» πορεία ή μπορεί να είναι ακόμα και τελείως ασυμπτωματικός.

Πάντως συμπτώματα που μπορεί να υπάρχουν και θεωρούνται κλασικά για κάθε τύπο διαβήτη είναι:

– Συχνοουρία – Πολυουρία
– Απώλεια Βάρους
– Αδυναμία / Καταβολή
– Πολυδιψία – Πολυφαγία
– Έλλειψη ενδιαφέροντος και συγκέντρωσης
– Εμετοί και στομαχικός πόνο
– Μουδιάσματα στα άκρα
– Πληγές που αργούν να επουλωθούν
– Θολή όραση
– Συχνές λοιμώξεις

Πρόληψη

Το πρώτο βήμα για την πρόληψη είναι να γνωρίζουμε τι κίνδυνο έχουμε να αναπτύξουμε διαβήτη. Στους παράγοντες κινδύνου ανάπτυξης προδιαβήτη ή διαβήτη τύπου 2 περιλαμβάνονται:

– Οι τιμές γλυκόζης αίματος εκτός των κανονικών ορίων
– Η ηλικία άνω των 45 ετών
– Το οικογενειακό ιστορικό διαβήτη ανεξάρτητα από την ηλικία
– Το υπερβολικό βάρος ή η παχυσαρκία
– Η καθιστική ζωή σε συνδυασμό με τη σπάνια σωματική άσκηση
– Η υψηλή αρτηριακή πίεση
– Τα χαμηλά επίπεδα «καλής» (HDL) χοληστερόλης στο αίμα
– Τα υψηλά τριγλυκερίδια αίματος
– Ο διαβήτης κατά την εγκυμοσύνη
– Το σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών
– Το ιστορικό με παθήσεις της καρδιάς, του εγκεφάλου ή των κάτω μελών
– Ορισμένες δερματικές παθήσεις όπως η μελανίζουσα ακάνθωση

Τέλος, στην κατηγορία εντάσσονται τα άτομα που ανήκουν σε εθνικές ομάδες υψηλού κινδύνου όπως Λατινοαμερικάνοι, Ισπανικής προέλευσης, Αφρικανοαμερικανοί, Ινδιάνοι της Αμερικής, ιθαγενείς της Αλάσκας και Αμερικανοασιάτες.

Σαφώς υπάρχουν παράγοντες για τους οποίους δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι ώστε να προλάβουμε τη νόσο, γεγονός το οποίο ισχύει κατά βάση στην περίπτωση του διαβήτη τύπου 1. Η γνώση όμως των παραπάνω σε συνδυασμό με τη λήψη ορισμένων μέτρων, όπως ο προληπτικός έλεγχος και η υιοθέτηση ενός υγιέστερου τρόπου ζωής μπορούν να βοηθήσουν σε αυτή την κατεύθυνση.

 

Πηγές
  • Ελληνική Διαβητολογική Εταιρεία, Κατευθυντήριες Οδηγίες για τη Διαχείριση του Διαβητικού Ασθενούς, 2018., www.ede.gr/wp-content/uploads/2012/odigies.pdf
  • World Health Organisation, “Definition, Diagnosis and Classification of Diabetes Mellitus and its Complications” (1999). Archived (PDF)from the original on 2003-03-08.
  • World Health Organization, ‘About diabetes’, Archived from the original on 31 March 2014. Retrieved 4 April 2014.

Επίσκεψη-στο-γιατρό-1-1024x536.png

28 Απριλίου, 2021 Angelos KlitsasΥπέρταση0

Το μαγειρικό αλάτι είναι μια χημική ένω­ση που αποτελείται κατά 40% από νά­τριο (Na) και κατά 60% από χλώριο (Cl). Δηλαδή 1 γρ. αλάτι ισοδυναμεί με 0,4 γρ. νάτριο. Πολλοί πιστεύουν ότι πετυχαί­νουν χαμηλή πρόσληψη αλατιού/νατρίου επειδή δεν προσθέτουν επιπλέον αλάτι στο πιάτο τους. Όμως, εκτός από το επιτραπέζιο, υπάρχουν πολλές τροφές που περιέχουν κρυμμένο προστιθέμενο αλάτι ή νάτριο. Έρευνες σε ευρωπαϊκά κράτη έχουν δείξει ότι το 70-75% του προσλαμβανομένου νατρίου προέρχεται από επεξεργασμένες τροφές και τα γεύματα.

Το ψωμί είναι από τους μεγαλύτερους προμηθευτές αλατιού στη διατροφή των Ελλήνων. Το νάτριο συνήθως προέρχεται από αυξητικούς παράγοντες που χρησιμοποιούνται για την παραγωγή του. Τα ολικής αλέσεως, τα πολύσπορα και κάποια νέα προϊόντα με εναλλακτικά αλεύρια είναι καλές επιλογές που περιέχουν λιγότερο νάτριο και περισσότερες φυτικές ίνες αλλά και βιταμίνες του συμπλέγματος Β.

Η ελάχιστη ποσότητα νατρίου που χρειάζεται ένας υγιής ενήλικας εκτιμάται ότι είναι 0,18-0,23 γρ. ημερησίως (υπό την προϋπόθεση ότι δεν ιδρώνει). Ωστόσο, μια διατροφή που παρέχει αυτή την ποσότητα νατρίου είναι πιθανό να μην μπορεί να καλύψει τις ανάγκες σε άλλα θρεπτικά συστατικά. Επομένως, προκειμένου να διασφαλιστεί η επάρκεια σε άλλες θρεπτικές ουσίες και να αναπληρωθούν οι απώλειες νατρίου μέσω του ιδρώτα, οι υγιείς ενήλικες χρειάζονται περίπου 1,5 γρ. νάτριο την ημέρα, που αντιστοι­χεί σε 3,8 γρ. αλάτι ημερησίως.

Επειδή όμως είναι δύσκολο να επιτευχθεί μια τέτοια πρόσληψη –δεδομένου ότι μέση κατανάλωση αλατιού στα περισσότερα ευρωπαϊκά κράτη κυμαίνεται στα 8-11 γρ. ημερησίως–, μια πιο ρεαλιστική σύσταση από παγκόσμιους οργανισμούς και εθνικές αρχές είναι τα 5-6 γρ. αλάτι την ημέρα.

Οι προτεινόμενες τιμές

Η Ευρωπαϊκή Αρχή Ασφά­λειας Τροφίμων (EFSA) συγκεκριμένα προτείνει τιμή αναφοράς πρόσληψης για τις ανάγκες επισήμανσης των τροφίμων τα 6 γρ. αλάτι για το γενικό πληθυσμό. Παιδιά μικρότερα των 11 ετών θα πρέ­πει να προσλαμβάνουν ακόμα λιγότερο από τα 6 γρ. ημερησίως.

Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας συστήνει λιγότερο από 5 γρ. αλάτι ημερησίως (2 γρ. νάτριο) και ίδιες συστάσεις ισχύουν και για την Ελλάδα. Η ποσότητα 5 γρ. ισοδυναμεί με 1 κουταλάκι του γλυκού (ή καλύτερα τα 3/4 αυτού).

Πόσο αλάτι τρώμε στην Ελλάδα

Όπως πάντα, έχουμε στη διάθεσή μας ελάχιστα στοιχεία για τη διατροφική συμπεριφορά των Ελλήνων, αλλά μια ενδεικτική έρευνα στη Βόρεια Ελλάδα (μελέτη Sin 2015-2016) έδειξε ότι οι Θεσσαλονικείς άνδρες καταναλώνουν 11,9 γρ. ημερησίως και οι γυναίκες 9,7 γρ. – ποσότητα διπλάσια από τις συστάσεις.

Πηγή: www.capital.gr


Επίσκεψη-στο-γιατρό-1-1024x536.png

21 Απριλίου, 2021 Angelos KlitsasΆρθρα0

Γράφει η Ελένη Πορφύρη, διαιτολόγος

Το άγχος είναι αναπόφευκτο κομμάτι της σύγχρονης ζωής και σε πολλές περιπτώσεις έχει επιβλαβείς συνέπειες για την υγεία. Οι πιο συνηθισμένες εκδηλώσεις του άγχους περιλαμβάνουν ταχυκαρδίες, εξάντληση, αϋπνία, ημικρανίες και γαστρεντερικές διαταραχές. Εκτός από τις τεχνικές χαλάρωσης, στις φυσικές μεθόδους καταπολέμησης του άγχους κατά την διάρκεια της ημέρας καθώς και για διαταραχές του ύπνου, περιλαμβάνεται η χρήση βοτάνων με αγχολυτική / καταπραϋντική δράση. Μερικά από αυτά είναι τα εξής:

Πράσινο τσάι

Το πράσινο τσάι χρησιμοποιείται συχνά ως χαλαρωτικό ποτό. Αν και μπορεί να περιέχει περισσότερη καφεΐνη από τον καφέ, η θεανίνη που εμπεριέχεται σε αυτό, φαίνεται να εξουδετερώνει το διεγερτικό της αποτέλεσμα σε κάποιο βαθμό. Η L-θεανίνη είναι ένα αμινοξύ που εκχυλίζεται από το πράσινο ή το μαύρο τσάι. Έρευνες δείχνουν ότι το παρόν αμινοξύ βοηθά στην καταστολή του αυξημένου καρδιακού ρυθμού και μειώνει την πίεση του αίματος, ενώ σε ορισμένες μελέτες σε ανθρώπους έχει αποδειχτεί ότι μειώνει το άγχος.

Χαμομήλι (Matricaria chamomilla)

Τα κύρια συστατικά του, που περιλαμβάνουν φλαβονοειδή, κουμαρίνες, τανίνες και βλεννίνες, του δίνουν ισχυρές αντιμολυσματικές, αντιφλεγμονώδεις, αγχολυτικές και καταπραϋντικές ιδιότητες. Ηρεμεί τα νεύρα και ανακουφίζει από έντονα συναισθηματικά προβλήματα. Δρα κατά της αϋπνίας, της ανησυχίας και της νευρικής έντασης. Λειτουργεί σαν ηρεμιστικό σε καταστάσεις στρες, ημικρανίες, νευραλγίες και ζαλάδες ενώ είναι και αντισπασμωδικό.

Βαλεριάνα (Valeriana officinalis)

Είναι ευεργετική για τις διαταραχές του ύπνου, που συχνά συνδέονται με το άγχος και το στρες. Έχει κατευναστική δράση που οφείλεται στα δραστικά συστατικά valepotriates, που περιέχονται στη ρίζα του φυτού. Η βαλεριάνα έχοντας ήπια ηρεμιστική δράση βοηθά στην καταπολέμηση προβλημάτων που προκύπτουν από άγχος, κράμπες, τρέμουλο, υπερένταση και νευρικότητα. Παράλληλα, δρα ως υπναγωγός καθώς έχει την ιδιότητα να ελαττώνει το χρόνο εισαγωγής στον ύπνο, έχει πολύτιμη δράση στην αντιμετώπιση της αϋπνίας και προάγει τον φυσικό και ξεκούραστο ύπνο.

Σκαφίδιο (Scutellaria lateriflora)

Χρησιμοποιείται ως αγχολυτικό και τονωτικό υπό τη μορφή αφεψήματος (τσάι, 15-20g ξηρού βοτάνου σε ένα φλυτζάνι του τσαγιού νερό, 3-5 φορές την ημέρα). Έχει ηρεμιστικές, σπασμολυτικές, διουρητικές και τονωτικές ιδιότητες. Λαμβάνεται από του στόματος για την θεραπεία της νευρικής εξάντλησης, των πονοκεφάλων, της προεμμηνορρυσιακής έντασης, του άγχους, της υστερίας, της κατάθλιψης, των νευρικών κρίσεων και της αϋπνίας.

Τζιτζιφιά (Ziziphus jujuba var. Spinosa)

Οι άνθρωποι που υποφέρουν από αϋπνία, ή στρες, μπορούν να καταναλώσουν το εκχύλισμα σπόρων της τζιτζιφιάς ή αφέψημα από τζίτζιφα. Η ηρεμιστική φύση των οργανικών ενώσεων που περιέχονται σε αυτό το ευεργετικό φρούτο ηρεμεί το σώμα και το μυαλό.

Λυκίσκος, το «ζυθοβότανο» (Humulus lupulus)

Χρησιμοποιείται συχνά ως ήπιο ηρεμιστικό για διαταραχές άγχους, που περιλαμβάνουν νευρικότητα, κατάθλιψη και αϋπνία. Ένα μαξιλάρι γεμάτο λυκίσκο πιστεύεται ότι είναι ένα παραδοσιακό φάρμακο για νευρικότητα, αυτί και πονόδοντο.

Πασιφλόρα (Passiflora incarnata)

Αναμφισβήτητα η πιο κοινή φαρμακευτική χρήση του τσαγιού ή των εκχυλισμάτων της πασιφλόρας είναι η καταπολέμιση της αϋπνίας. Έρευνες έχουν δείξει ότι η κατανάλωση χαμηλών ποσοτήτων του συγκεκριμένου τσαγιού έχει κάποια βραχυπρόθεσμα οφέλη σε ενήλικες με προβλήματα ύπνου. Φαίνεται να ενισχύει το επίπεδο του γ-αμινοβουτυρικού οξέος (GABA) στον εγκέφαλο. Αυτή η ένωση μειώνει την εγκεφαλική δραστηριότητα, συμβάλλοντας σε ένα πιο χαλαρό και καλύτερο ύπνο. Παράλληλα, χρησιμοποιείται και για την καταπολέμηση της νευρικότητας, του άγχους και της πίεσης και φαίνεται ότι δεν προκαλεί υπνηλία ή μειωμένη απόδοση στην εργασία.

Flower photo created by 8photo – www.freepik.com


Επίσκεψη-στο-γιατρό-1024x536.png

14 Απριλίου, 2021 Angelos KlitsasΠαχυσαρκία0

Γράφει ο Θανάσης Τσιούδας, διαιτολόγος – διατροφολόγος

Η πρωτεΐνη αποτελεί το κυριότερο δομικό και λειτουργικό συστατικό όλων των κυττάρων του ανθρώπινου σώματος. Είναι απαραίτητη για:

  • την ανάπτυξη, τη διατήρηση και την αναδόμηση των ιστών του σώματος
  • την παραγωγή ενζύμων, ορμονών, νευροδιαβιβαστών και αντισωμάτων

Ωστόσο, οι περισσότεροι από εμάς καταναλώνουμε πολύ περισσότερη πρωτεΐνη από ό, τι πραγματικά χρειαζόμαστε – ειδικά όταν πρόκειται για το κρέας. Πολλοί μάλιστα, ακολουθούν δίαιτες με υψηλή περιεκτικότητα σε πρωτεΐνες για την απώλεια βάρους που μπορεί να είναι κατάλληλες για μερικά άτομα, αλλά όχι για όλους.

Πόση πρωτεΐνη χρειαζόμαστε πραγματικά;

Η συνιστώμενη ημερήσια πρόσληψη (RDA) πρωτεΐνης εξαρτάται από την ηλικία και το βάρος σας. Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δίνεται στα παιδιά, στις έγκυες ή θηλάζουσες γυναίκες, στους αθλητές, στους ηλικιωμένους και στα άτομα που αναρρώνουν από τραυματισμούς που χρειάζονται περίπου 25 % περισσότερη πρωτεΐνη από έναν τυπικό ενήλικα άντρα ή γυναίκα, επειδή το σώμα τους δημιουργεί περισσότερους μυς.

Γενικά, τα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων συνιστούν 10 – 35 % των ημερήσιων θερμίδων σας να προέρχονται από πρωτεΐνες. Έτσι, αυτό αντιστοιχεί περίπου σε:

  • 46 γραμμάρια πρωτεΐνης για ενήλικες γυναίκες και
  • 56 γραμμάρια πρωτεΐνης για ενήλικες άνδρες.

 Πρωτεϊνικές Δίαιτες

Το μεγαλύτερο πιθανό πρόβλημα με τις δίαιτες υψηλές σε πρωτεΐνες είναι ότι εκείνες στηρίζονται κυρίως στην κατανάλωση πρωτεΐνης ζωικής προέλευσης όπως:

  • κόκκινο κρέας
  • πουλερικά
  • ψάρια
  • θαλασσινά
  • αυγά
  • γαλακτοκομικά – γάλα, γιαούρτι, τυριά

Ωστόσο, ο οργανισμός δεν προσλαμβάνει αρκετές φυτικές ίνες, αντιοξειδωτικά, βιταμίνες και ανόργανα συστατικά, τα οποία βρίσκονται στα δημητριακά, τα λαχανικά και τα φρούτα.

Κατά τη διάρκεια εφαρμογής τέτοιων διαιτών είναι σημαντική η εναλλαγή πρωτεϊνών ζωικής προέλευσης με πηγές πρωτεΐνης φυτικής προέλευσης, οι οποίες θα σας δώσουν τα παραπάνω εξίσου αναγκαία θρεπτικά συστατικά. Τέτοιες πηγές είναι:

  • όσπρια
  • ξηροί καρποί
  • σπόροι
  • σόγια
  • δημητριακά
  • εμπλουτισμένα δημητριακά
  • λαχανικά

Εναλλακτικά τρόφιμα πλούσια σε πρωτεΐνη φυτικής προέλευσης

Τρόφιμα Πρωτεΐνη (γρ.)
Ξηροί καρποί  
Αμύγδαλα, ¼ φλιτζανιού 8
Ανάμικτοι ξηροί καρποί, ¼ φλιτζανιού 6
Φιστίκια, ¼ φλιτζανιού 9,5
Καρύδια, ¼ φλιτζανιού 4,5
Ηλιόσποροι  1/3 φλιτζανιού 6
Ταχίνι, 2 κουταλιές της σούπας 5
Φυστικοβούτυρο, 2 κουταλιές της σούπας 8
Σιτηρά  
Κινόα, μαγειρεμένη, 1 φλιτζάνι 8
Καστανό ρύζι, μαγειρεμένο, 1 φλιτζάνι 5
Ψωμί ολικής άλεσης, 1 φέτα 6
Πλιγούρι σίκαλης, μαγειρεμένο, 1 φλιτζάνι 6
Πλιγούρι βρώμης βρασμένο, 1 φλιτζάνι 6
Όσπρια & προϊόντα σόγιας  
Φακές, μαγειρεμένες, 1 φλιτζάνι 18
Μαύρα φασόλια, μαγειρεμένα, 1 φλιτζάνι 15
Φασόλια, μαγειρεμένα, 1 φλιτζάνι 13
Φασόλια σόγιας, μαγειρεμένα, 1 φλιτζάνι 22
Σόγια μαγειρεμένη, 1/3 φλιτζανιού 10
Tofu, ¾ φλιτζανιού 15,5
Μπιφτέκι λαχανικών, 60γρ 14

Είναι επιβλαβής η αυξημένη κατανάλωση πρωτεΐνης;

H διατροφική πρωτεΐνη φαίνεται να διαδραματίζει σημαντικό ρόλο σε πολλές μεταβολικές διεργασίες, όπως ο κορεσμός, η κυτταρική σηματοδότηση, η θερμογένεση και η γλυκαιμική ρύθμιση στο σώμα. Αυτό το φαινόμενο καθίσταται σημαντικό και ωφέλιμο όταν η κατανάλωση είναι υψηλότερη από την ημερήσια συνιστώμενη πρόσληψη (RDA) για ένα χρονικό διάστημα. Μεγάλη ανησυχία υπάρχει σχετικά με το επίπεδο της διατροφικής πρωτεΐνης και της νεφρικής λειτουργίας που παρουσιάζονται συχνά στις κατευθυντήριες γραμμές για τη δημόσια υγεία. Εκτός από τους ισχυρισμούς ότι η υψηλή πρόσληψη πρωτεϊνών μακροπρόθεσμα προκαλεί νεφρική νόσο, μερικές μελέτες έχουν δείξει ότι η νεφρική λειτουργία μπορεί να επηρεαστεί αρνητικά από την εφαρμογή διαιτών με υψηλή περιεκτικότητα σε πρωτεΐνες για μεγάλα διαστήματα.

Συνολικά, υπάρχουν λίγες ενδείξεις ότι οι δίαιτες με υψηλή περιεκτικότητα σε πρωτεΐνες ενέχουν σοβαρό κίνδυνο για τη λειτουργία των νεφρών σε υγιείς πληθυσμούς. Όσον αφορά τις μακροπρόθεσμες κλινικές δοκιμές παρέμβασης, στις οποίες αυξάνεται η διατροφική πρωτεΐνη σε υγιή άτομα, θα πρέπει να συνεχίσουν να διεξάγονται για να προσδιοριστεί η αποτελεσματικότητα και οι πιθανές αρνητικές συνέπειες μιας τέτοιας διατροφής.

Ιδιαίτερη προσοχή όσον αφορά την υψηλότερη πρόσληψη πρωτεϊνών πρέπει να δίνουν οι πιο ευαίσθητες ομάδες.  Παρόλο που οι δίαιτες αυτές προκαλούν αλλαγές στη νεφρική λειτουργία (δηλ. παρατηρείται αυξημένος ρυθμός σπειραματικής διήθησης GFR) και σε αρκετούς σχετικούς ενδοκρινικούς παράγοντες, που μπορεί να είναι επιβλαβείς για τις πιο ευαίσθητες ομάδες όπως οι διαβητικοί και εκείνοι με υπάρχουσα νεφρική νόσο, δεν υπάρχει επαρκής έρευνα για την επέκταση αυτών των ευρημάτων σε υγιή άτομα με φυσιολογική νεφρική λειτουργία αυτή τη στιγμή.


Επίσκεψη-στο-γιατρό-1024x536.png

12 Απριλίου, 2021 Angelos KlitsasΆρθρα0

Η διακοπή του καπνίσματος είναι αναμφίβολα μια δύσκολη υπόθεση. Τα οφέλη όμως από τη διακοπή του αποτελούν το βασικό κίνητρο σε αυτή την κατεύθυνση και είναι μάλιστα πιο άμεσα απ’ ό,τι πολλοί μπορεί να νομίζουν. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (WHO), συμβάλλοντας σε αυτό το μέτωπο, κατέγραψε και συγκέντρωσε τα οφέλη από τη διακοπή του καπνίσματος σε ένα συγκεκριμένο χρονικό πλαίσιο, τα οποία ξεκινούν από τα πρώτα 20 κιόλας λεπτά.

20 λεπτά

Η πίεση του αίματος και οι σφυγμοί επιστρέφουν σε φυσιολογικά επίπεδα.

8 ώρες

Τα επίπεδα οξυγόνου στο αίμα επιστρέφουν σε φυσιολογικά επίπεδα και τα επίπεδα της νικοτίνης και του μονοξειδίου του άνθρακα μειώνονται πάνω από το μισό.

24 ώρες

Το μονοξείδιο του άνθρακα έχει αποβληθεί πλήρως από το σώμα. Οι πνεύμονες αρχίζουν να αποβάλουν τα κατάλοιπα του τσιγάρου μέσω της βλέννης.

48 ώρες

Η νικοτίνη έχει αποβληθεί πλήρως από το σώμα. Η αίσθηση της γεύσης και της όσφρησης βελτιώνονται σημαντικά.

72 ώρες

Η αναπνοή γίνεται ευκολότερη. Οι βρόγχοι αρχίζουν να χαλαρώνουν και τα επίπεδα ενέργειας αυξάνονται.

2 έως 12 εβδομάδες

Βελτιώνεται η κυκλοφορία του αίματος σε όλο το σώμα, διευκολύνοντας σημαντικά το βάδισμα και το τρέξιμο.

3 έως 9 μήνες

Ο βήχας η δύσπνοια και τα αναπνευστικά προβλήματα υποχωρούν αισθητά καθώς η λειτουργία των πνευμόνων έχει αυξηθεί μέχρι και κατά 10%.

1 χρόνος

Ο κίνδυνος καρδιακής προσβολής μειώνεται κατά το ήμισυ.

5 χρόνια

Ο κίνδυνος για εγκεφαλικό επεισόδιο μειώνεται σχεδόν στο μισό σε σύγκριση με τον κίνδυνο που αντιμετωπίζει ένας καπνιστής.

10 χρόνια

Ο κίνδυνος εμφάνισης καρκίνου του πνεύμονα μειώνεται στο μισό σε σύγκριση με τον κίνδυνο που αντιμετωπίζει ένας καπνιστής. Το ίδιο ισχύει και για τον καρκίνο του στόματος, του λαιμού, του οισοφάγου, της ουροδόχου κύστης, του τραχήλου της μήτρας και του παγκρέατος.

15 χρόνια

Οι πιθανότητες καρδιακής προσβολής είναι ίδιες με αυτές ενός ανθρώπου που δεν έχει καπνίσει ποτέ.

 

Πηγές

  1. Mahmud, A, Feely, J. Effect of Smoking on Arterial Stiffness and Pulse Pressure Amplification. Hypertension. 2003; 41(1):183-7.
  2. U.S. Department of Health and Human Services. The Health Consequences of Smoking: Nicotine Addiction: A Report of the Surgeon General. U.S. Department of Health and Human Services, Public Health Service, Centers for Disease Control, Center for Chronic Disease Prevention and Health Promotion, Office on Smoking and Health. DHHS Publication No. (CDC) 88-8406. 1988.
  3. U.S. Department of Health and Human Services. The Health Benefits of Smoking Cessation. U.S. Department of Health and Human Services, Public Health Service, Centers for Disease Control, Center for Chronic Disease Prevention and Health Promotion, Office on Smoking and Health. DHHS Publication No. (CDC) 90-8416. 1990.
  4. Doll R, Peto R, Boreham J, Sutherland I. Mortality in relation to smoking: 50 years’ observations on male British doctors. BMJ. 2004; 328(7455):1519-1527.
  5. US Department of Health and Human Services 2004, The Health Consequences of Smoking: A Report of the Surgeon General, US Department of Health and Human Services, Centers for Disease Control and Prevention, National Center for Chronic Disease Prevention and Health Promotion, Office on Smoking and Health, 2004.

Yourdoc-Articles-1024x536.png

26 Μαρτίου, 2021 Angelos KlitsasΠαχυσαρκία0

Γράφει ο Θανάσης Τσιούδας, διαιτολόγος – διατροφολόγος

Η μεγαλύτερη θρησκευτική γιορτή του εκκλησιαστικού ημερολογίου για τους Χριστιανούς είναι το Άγιο Πάσχα. Πολλοί είναι αυτοί που ξεκινούν νηστεία είτε για λίγες μέρες είτε σε όλη τη διάρκεια της Σαρακοστής.

Η νηστεία περιλαμβάνει την πνευματική και διατροφική αποχή από διάφορους «πειρασμούς». Διατροφικά τηρείται αποχή από το κρέας, το ψάρι, τα γαλακτοκομικά και τα αυγά. Η καθημερινή διατροφή περιλαμβάνει όσπρια, θαλασσινά, μαλάκια, λαχανικά, αμυλώδη λαχανικά κ.ά. Με τέτοιες ομάδες τροφών όμως, πώς γίνεται να βάζουμε κιλά στη νηστεία; Η απάντηση δεν είναι μόνο μία!

Party Υδατανθράκων

Να μην παρεξηγηθούμε. Οι υδατάνθρακες δεν είναι εχθρός μας αλλά μπορεί να γίνει λίγο άπιστος σαν φίλος μας. Η υπερβολική κατανάλωση υδατανθράκων την περίοδο αυτή, πέραν της κατακράτησης  που προκαλεί, μπορεί να μας οδηγήσει σε καθημερινό θερμιδικό πλεόνασμα το οποίο εν τέλει να συντελέσει στην αύξηση βάρους.

Ελλειψη Πρωτεΐνης

Λόγω της αποχής από βασικές πηγές πρωτεΐνης, π.χ. κοτόπουλο, αυγά, γάλα χωρίς την κατάλληλη καθοδήγηση και τη βοήθεια πιστοποιημένου διαιτολόγου, είναι δύσκολο να πάρεις την απαραίτητη τόσο σε ποσότητα όσο και σε ποιότητα πρωτεΐνη καθημερινά.

Το προφίλ αμινοξέων στα περισσότερα φυτικά τρόφιμα έχει σημαντικές ελλείψεις σε αρκετά αμινοξέα , ειδικά σε βασικά (λευκίνη, ισολευκίνη, βαλίνη). Με κατάλληλους συνδυασμούς το προφίλ αμινοξέων φυτικών πιάτων μπορεί να πλησιάσει ακόμα και την πρωτεΐνη του αυγού-η οποία θεωρείται η κορυφαία σε ποιότητα πρωτεΐνη.

Για παράδειγμα, συνδυάζοντας τη φακή με το ρύζι φτάνουμε σε  πρωτεϊνικό προφίλ με σχεδόν 100% σε όλα τα αμινοξέα. Επίσης, η έλλειψη πρωτεΐνης δυσκολεύει τη ικανοποίηση του κορεσμού καθώς πολλές φορές λείπει ένα βασικό αμινοξύ, η τρυπτοφάνη.

Η τρυπτοφάνη που χρειάζεται ο οργανισμός για να παράγει  σεροτονίνη αποκτιέται μόνο από τη διατροφή και συγκεκριμένα από τα πρωτεϊνούχα τρόφιμα όπως κρέας, ψάρι, όσπρια κτλ.

Η σεροτονίνη είναι ένας νευροδιαβιβαστής που παράγεται στον οργανισμό από την τρυπτοφάνη  και μας προκαλεί χαλάρωση, ηρεμία και καλή διάθεση.

Επομένως, πολλές φορές, λίγο λειψού πρωτεϊνικού προφίλ πεινάμε περισσότερο, άρα τρώμε και περισσότερο.

Λιπαρά

Στα φαγητά μας κατά την περίοδο της νηστείας πολλές φορές ξεφεύγουμε λίγο εως πολύ σε ποσότητες λιπαρών. Στην καλύτερη των περιπτώσεων αυτά τα λιπαρά θα είναι μονο- και πολυ-ακόρεστα από ελαιόλαδο, ξηρούς καρπούς, ταχίνι και ελιές αλλά τις περισσότερες φορές προέρχονται από φοινικέλαια, υδρογονοποιημένα λιπαρά οξέα από έτοιμα νηστίσιμα φαγητά κ.ά

Επίσης, δεν υπολογίζουμε την ποσότητα που προσθέτουμε στα φαγητά μας με αποτέλεσμα οι θερμίδες του τελικού μας πιάτου να ξεπερνούν τις προσδοκώμενες ακόμα και εάν χρησιμοποιούμε τα καλύτερα υλικά. Δεν υπάρχουν καλά και κακά τρόφιμα αλλά σωστή και πρακτική χρήση τους.

Αρτοσκευάσματα

Ο φούρνος της γειτονιάς γίνεται συνήθεια. Είναι διαφορετικό να πάρεις για πρωινό ένα κουλούρι με πάστα ελιάς από το αγοράσεις μια νηστίσιμη πίτα σφολιάτα με πατάτα. Δεν είναι εύκολο να αποφύγεις τους πειρασμούς αλλά η προσπάθεια ανταμείβεται! Τα προϊόντα που υπάρχουν στο εμπόριο μπορεί να κρύβουν πολλές θερμίδες οπότε καλό θα ήταν να έχεις τον νου σου για τις διατροφικές ετικέτες ή για την ποιότητα των προϊόντων.

Νηστίσιμα προϊόντα

Η ετικέτα « νηστίσιμο» δεν σημαίνει απαραίτητα ότι έχει λίγες θερμίδες. Νηστίσιμο τυρί, φυτική κρέμα κ.ά είναι τρόφιμα με αρκετές θερμίδες , διότι το ζωικό τους λίπος αντικαθίσταται με φυτικό δημιουργώντας ένα τελικό προϊόν με τα ίδια λιπαρά.

Ο ταραμάς και ο χαλβάς είναι χαρακτηριστικά τρόφιμα της νηστείας παρόλα αυτά είναι από τα πιο λιπαρά και έντονα θερμιδικά τρόφιμα  παρέχοντας πολύ ενέργεια σε μικρές ποσότητες, με αποτέλεσμα να ξεφεύγουμε εύκολα στην κατανάλωσή τους. Άλλωστε για αυτό είναι και πολύ νόστιμα!

Η περίοδος της νηστείας έχει διαφορετική σημασία για τον καθένα ξεχωριστά. Από διατροφικής άποψης αποτελεί μια ευκαιρία να δοκιμάσουμε τον εαυτό μας και να προσαρμοστούμε σε μια διαφορετική καθημερινότητα. Με προσοχή, υπομονή και σωστή καθοδήγηση όλα θα κυλίσουν ομαλά μέχρι το Πάσχα.


woman-holding-glass-filled-with-water-copy-space-1024x576.jpg

22 Μαρτίου, 2021 Angelos KlitsasΆρθρα0

Γράφει ο Θανάσης Τσιούδας, διαιτολόγος – διατροφολόγος

Το νερό αποτελεί το πιο βασικό και απαραίτητο συστατικό για όλους τους ζωντανούς οργανισμούς, ειδικά εάν σκεφτούμε πως το 60% περίπου του ανθρώπινου οργανισμού αποτελείται από νερό.

Ο κάθε οργανισμός χρειάζεται διαφορετική ποσότητα κατανάλωσης νερού, αφού μεγάλο ρόλο διαδραματίζει η ηλικία, η φυσική δραστηριότητα, το φύλο κ.α.

Πόσο νερό πρέπει να πίνω;

Τα παιδιά ηλικίας 1 -18 ετών θα πρέπει να καταναλώνουν από 3 μέχρι 8 ποτήρια νερό, οι ενήλικες από 6 έως 8 ποτήρια νερό, οι έγκυες από 7 έως 9  και οι θηλάζουσες από 9 έως 11. Να σημειωθεί ότι 1 ποτήρι νερό ισούται με 250 ml.

Για όσους δεν μπορούν να πιούν πολύ νερό, ένας ακόμη τρόπος κατανάλωσης υγρών εκτός του νερού είναι και τα ροφήματα που είναι φτωχά σε ζάχαρη και λιπαρά. Για παράδειγμα, το τσάι, οι φυσικοί χυμοί και τα smoothie αποτελούν μια δροσιστική επιλογή ενυδάτωσης.

Μπορείς επίσης να φας το νερό σου!

Πολλά τρόφιμα είναι πλούσια σε νερό. Τα φρούτα και τα λαχανικά είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα τέτοιων τροφίμων και αποτελούν έναν τρόπο για να προσλαμβάνουμε περισσότερο νερό μέσα στην ημέρα.

Λαχανικά όπως το αγγούρι, τα κολοκυθάκια, το iceberg, οι ντομάτες και τα ραπανάκια περιέχουν >95% νερό. Αντίστοιχα, το πορτοκάλι, το γκρέιπφρουτ, οι φράουλες, το πεπόνι και το καρπούζι είναι κάποια από τα φρούτα που έχουν περιεκτικότητα ~90% σε νερό.

Ποια είναι τα οφέλη του νερού;

Στο σημείο αυτό όμως είναι λογικό να αναρωτηθεί κάποιος ποια είναι τα οφέλη του νερού και γιατί πρέπει να πίνουμε τουλάχιστον 6 ποτήρια νερό ημερησίως; Η απάντηση είναι πως τα οφέλη του νερού είναι ποικίλα σε όλα τα όργανα του σώματος και στην σύσταση τους. Αναλυτικότερα:

ΟΡΓΑΝΑ ΟΦΕΛΗ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΑΦΥΔΑΤΩΣΗΣ
Εγκέφαλος Καλύτερη λειτουργία εγκεφάλου/Ενίσχυση μνήμης

Βελτίωση διάθεσης

Πονοκέφαλος/Σύγχυση

/Ζαλάδες

Έντερο Καλύτερη κινητικότητα εντέρου/Βοηθάει στην δυσκοιλιότητα Δυσκοιλιότητα
Νεφρά Καλύτερη λειτουργία νεφρών αυξάνοντας τον όγκο των ούρων Πόνοι και Δυσφορία→

πέτρες στα νεφρά

Δέρμα Ενυδάτωση & Ελαστικότητα δέρματος Ξηρότητα/Τραχύτητα

επιδερμίδας

Νερό & γυμναστική

Όταν κάποιος αθλείται είναι λογικό να υπάρχει απώλεια σωματικών υγρών και ηλεκτρολυτών με αποτέλεσμα να χρειάζεται παραπάνω ενυδάτωση από την συνιστώμενη. Η αφυδάτωση μπορεί να οδηγήσει σε μυϊκή αδυναμία και κόπωση μειώνοντας τις αθλητικές αποδόσεις.

Μείωση-Διαχείριση Βάρους

Η μειωμένη πρόσληψη νερού αποτελεί παράγοντα εμφάνισης της παχυσαρκίας. Πολύ γνωστή είναι η φράση «Δεν πεινάς , διψάς», η οποία αληθεύει. Πολλές φορές, δημιουργείται το αίσθημα της πείνας αλλά έχετε αναρωτηθεί ποτέ εάν έχετε πιει αρκετά υγρά και κυρίως νερό μέσα στην ημέρα; Αυτό που τελικά μπορεί να ευθύνεται για το αίσθημα της πείνας σας είναι μάλλον η ανεπαρκής πρόσληψη νερού. Ως λύση για να ενυδατωθείτε θα ήταν η κατανάλωση υγρών ή τροφίμων πλούσια σε νερό, διαχωρίζοντας ή και μειώνοντας με αυτό τον τρόπο το βάρος σας και αποφεύγοντας την κατανάλωση περιττών θερμίδων.

Ωστόσο, ακόμα και στην πρόσληψη νερού χρειάζεται μέτρο. Η υπερενυδάτωση λόγω μεγάλης πρόσληψης νερού και υγρών οδηγεί στην καταπόνηση των νεφρών και τα φυσιολογικά επίπεδα νατρίου διαταράσσονται με αποτέλεσμα να υπάρχει διόγκωση των κυττάρων.

Photo Credit: Water photo created by freepik – www.freepik.com


Diabetes-1024x536.png

Ο σακχαρώδης διαβήτης είναι μια χρόνια μεταβολική νόσος όπου το σώμα δεν είναι σε θέση να χρησιμοποιήσει αποτελεσματικά τη γλυκόζη, την οποία λαμβάνουμε από τα τρόφιμα για τη μετατροπή της σε ενέργεια. Χαρακτηρίζεται από αύξηση της συγκέντρωσης του σακχάρου στο αίμα και διαταραχή του μεταβολισμού της γλυκόζης, είτε ως αποτέλεσμα ελαττωμένης έκκρισης της ινσουλίνης από το πάγκρεας, είτε λόγω ελάττωσης της ευαισθησίας των κυττάρων του σώματος στην ινσουλίνη.

Τα τελευταία χρόνια είναι γεγονός ότι απασχολεί εκατομμύρια ανθρώπους σε ολόκληρο τον κόσμο και επηρεάζει σημαντικά πολιτικές και συστήματα Υγείας. Εκτιμάται ότι μέχρι το 2025 οι διαβητικοί θα ξεπεράσουν τα 600 εκατομμύρια, ενώ ήδη η Διεθνής Ομοσπονδίας Διαβήτη (IDF) υπολογίζει ότι σε ολόκληρο τον κόσμο τo 9-10% των ανθρώπων πάσχει από σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2. Στη χώρα μας οι τελευταίες μελέτες δείχνουν ότι τα ποσοστά του διαβήτη αγγίζουν το 9%-9,5%.

Το σημαντικό όμως στον διαβήτη δεν είναι τόσο η υψηλή τάση ανάπτυξής του όσο οι χρόνιες επιπλοκές που συνοδεύουν τη νόσο. Ο διαβήτης είναι το πρώτο αίτιο τύφλωσης των ενηλίκων, πρώτο αίτιο νεφρικής ανεπάρκειας που χρήζει αιμοκάθαρσης, πρώτο αίτιο εμφράγματος και εγκεφαλικού επεισοδίου, πρώτο αίτιο ακρωτηριασμού των κάτω άκρων, πρώτο αίτιο στυτικής δυσλειτουργίας.

Ποιοι είναι οι νέοι παράγοντες εμφάνισης του σακχαρώδη διαβήτη

Η ερευνητική κοινότητα στην προσπάθεια να εξηγήσει την υπερβολική αυτή αύξηση ανακάλυψε νέους προδιαθεσικούς παράγοντες, εκτός της κληρονομικότητας, της ηλικίας και της παχυσαρκίας, που ήταν γνωστοί μέχρι τώρα. Σύμφωνα με τη σχετική μελέτη, που δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό έντυπο Diabetologia, νέοι παράγοντες εμφάνισης του σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2 είναι:

  • η παιδική παχυσαρκία
  • η υπέρταση
  • η υπερλιπιδαιμία
  • η κοιλιακή παχυσαρκία
  • το συνεχές «τσιμπολόγημα» χωρίς προγραμματισμό όλη την ημέρα
  • το κάπνισμα
  • η κατάθλιψη
  • προβλήματα και αστάθεια στην ψυχική διάθεση
  • η μεγάλη κατανάλωση οινοπνεύματος
  • η συστηματική αποφυγή του πρωινού γεύματος
  • η λιπώδης διήθηση ήπατος
  • η αϋπνία
  • το στρες
  • το άγχος
  • και η υπερβολική χρήση καφεΐνης.

Πρόληψη

Το πρώτο βήμα για την πρόληψη είναι να γνωρίζουμε τι κίνδυνο έχουμε να αναπτύξουμε διαβήτη.

Αφενός γνωρίζοντας τους προδιαθεσικούς παράγοντες μπορούμε να κάνουμε τις απαραίτητες αλλαγές στις καθημερινές μας συνήθειες, οι οποίες αυξάνουν το ρίσκο. Αφετέρου στις περιπτώσεις όπου ο τρόπος ζωής δε σχετίζεται με την εμφάνιση του διαβήτη, είναι σημαντικό να γνωρίζουμε το πότε πρέπει και να κάνουμε προληπτικό έλεγχο σε συνεννόηση με τον γιατρό.

Οι παράγοντες αυτοί είναι:

  • Η ηλικία άνω των 45 ετών
  • Το οικογενειακό ιστορικό διαβήτη ανεξάρτητα από την ηλικία
  • Η καθιστική ζωή σε συνδυασμό με τη σπάνια σωματική άσκηση
  • Τα χαμηλά επίπεδα «καλής» (HDL) χοληστερόλης στο αίμα
  • Τα υψηλά τριγλυκερίδια αίματος
  • Ο διαβήτης κατά την εγκυμοσύνη
  • Το σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών
  • Το ιστορικό με παθήσεις της καρδιάς, του εγκεφάλου ή των κάτω μελών
  • Ορισμένες δερματικές παθήσεις όπως η μελανίζουσα ακάνθωση.



ΕΝΗΜΕΡΩΜΕΝΟΣ ΑΣΘΕΝΗΣ ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΥΓΕΙΑ





ΕΝΗΜΕΡΩΜΕΝΟΣ ΑΣΘΕΝΗΣ, ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΥΓΕΙΑ






Copyright by Yourdoc.gr 2025. All rights reserved.





Copyright by Yourdoc.gr 2025. All rights reserved.