Blog

Screen-Shot-2019-09-30-at-20.15.34-1024x684.png

30 Σεπτεμβρίου, 2019 Angelos KlitsasΆρθρα0

Το αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο είναι μια κατάσταση που συμβαίνει όταν η ροή του αίματος στον εγκέφαλο ελαττώνεται σημαντικά ή διακόπτεται απότομα. Τα εγκεφαλικά κύτταρα, που βρίσκονται στο σημείο όπου δεν κυκλοφορεί το αίμα, πεθαίνουν λόγω έλλειψης οξυγόνου.

Ένα αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο μπορεί να είναι ελαφρύ ή πολύ σοβαρό και συνεπώς τα αποτελέσματά του μπορεί να είναι προσωρινά ή μόνιμα.

Υπάρχουν επίσης δύο κύριοι τύποι: το ισχαιμικό και το αιμορραγικό. Αν συμβεί λόγω αιμορραγίας, τότε κάνουμε λόγο για αιμορραγικό εγκεφαλικό επεισόδιο. Αν οφείλεται σε απόφραξη ενός αγγείου, τότε ονομάζεται ισχαιμικό. Σε κάθε περίπτωση η αντιμετώπισή του γίνεται στο νοσοκομείο.

Πώς εκδηλώνεται

Το ισχαιμικό εγκεφαλικό επεισόδιο εκδηλώνεται με απότομη έναρξη ενός ή περισσοτέρων συμπτωμάτων:

  1. Αδυναμία στα χέρια ή τα πόδια
  2. Μούδιασμα στα χέρια ή τα πόδια
  3. Δυσκολία στην ομιλία
  4. Δυσκολία στο περπάτημα (αστάθεια βάδισης)
  5. Ίλιγγος και ζάλη
  6. Ελάττωση της όρασης ή διπλωπία
  7. Πονοκέφαλος και εμετός
  8. Σε μεγάλα εγκεφαλικά επεισόδια, ο ασθενής χάνει τις αισθήσεις του και πέφτει σε κώμα.

Σημειωτέον ότι κάθε ένα από αυτά τα συμπτώματα μπορεί να οφείλεται και σε άλλες νευρολογικές καταστάσεις. Η απότομη έναρξη είναι εκείνη που «δείχνει» προς ένα αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο.

Ποιοι κινδυνεύουν περισσότερο από εγκεφαλικό

Το εγκεφαλικό μπορεί να προκληθεί στον καθένα. Υπάρχουν παράγοντες κινδύνου που δεν μπορούν να τροποποιηθούν, πολλοί όμως μπορούν να βελτιωθούν με την σωστή διατροφή και φροντίδα. Μερικοί εξ αυτών είναι:

  • Ηλικία: Ο κίνδυνος αυξάνεται σε άτομα άνω των 55 ετών
  • Φύλο: Οι άντρες έχουν περισσότερες πιθανότητες για εγκεφαλικό επεισόδιο και ακόμη περισσότερο οι διαζευγμένοι
  • Οικογενειακό ιστορικό εγκεφαλικού
  • Παρελθόν με εγκεφαλικό ή παροδικό ισχαιμικό εγκεφαλικό επεισόδιο
  • Αυξημένη αρτηριακή πίεση
  • Αυξημένη χοληστερόλη
  • Υπερβολικό βάρος και παχυσαρκία
  • Σακχαρώδης Διαβήτης
  • Κάπνισμα
  • Αυξημένα επίπεδα ομοσυστείνης (αμινοξύ στο αίμα)

Αντιμετώπιση

Η αντιμετώπιση του οξέως εγκεφαλικού περιλαμβάνει τη γρήγορη μεταφορά του ασθενούς σε εξειδικευμένο κέντρο, την έγκαιρη παρακολούθηση ζωτικών σημείων και την έγκαιρη θρομβόλυση, εφόσον είναι εκτικό, για τη διάλυση του θρόμβου που περιορίζει τη ροή του αίματος στο αγγείο.

Μετά τις πρώτες 48 ώρες, και αφού έχει σταθεροποιηθεί ο ασθενής, αρχίζει πρόγραμμα παθητικής κινητοποίησης από φυσιοθεραπευτές, εργοθεραπευτές και λογοθεραπευτές όπου υπάρχει ανάγκη. Οι συνοδοί εκπαιδεύονται για την αναγκαιότητα της συνέχισης του προγράμματος και μετά τις συνεδρίες των ειδικών.

Στη συνέχεια και με την πρόοδο της αποκατάστασης το πρόγραμμα περιλαμβάνει ενεργητικές υποβοηθούμενες ασκήσεις επί κλίνης, ισορροπία σε καθιστή θέση με και χωρίς υποστήριξη, κινητοποίηση στο κρεβάτι, εκτίμηση από εργοθεραπευτή των ικανοτήτων για προσωπική φροντίδα και λήψη τροφής και από τον λογοθεραπευτή για δυνατότητα επικοινωνίας.

Business photo created by katemangostar – www.freepik.com


14493-1024x684.jpg

23 Σεπτεμβρίου, 2019 Angelos KlitsasΔιαβήτης0

Ο σακχαρώδης διαβήτης είναι μία χρόνια νόσος που χαρακτηρίζεται από υψηλές τιμές γλυκόζης στο αίμα. Το απλό σάκχαρο δηλαδή που δίνει ενέργεια στα κύτταρα του ανθρώπινου οργανισμού βρίσκεται σε επίπεδα άνω του φυσιολογικού με αποτέλεσμα μακροπρόθεσμα να δημιουργεί βλάβες σε διάφορα μέρη του σώματος.

Τύποι διαβήτη

Υπάρχουν δύο κύριοι τύποι διαβήτη. Ο συνηθέστερος είναι ο διαβήτης τύπου 2, που προκαλείται από αδυναμία του οργανισμού να παράγει αρκετή ινσουλίνη ή να μπορεί να τη χρησιμοποιεί κατάλληλα. Η ινσουλίνη είναι μια ορμόνη που μεταξύ άλλων ελέγχει τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα. Ο δεύτερος συνηθέστερος τύπος διαβήτη είναι ο διαβήτης τύπου 1, που παρουσιάζεται όταν ο οργανισμός δεν μπορεί πλέον να παράγει αυτή την ζωτικής σημασίας ορμόνη.

Πώς εκδηλώνεται

Ο τρόπος με τον οποίο εκδηλώνεται, εξαρτάται από πολλούς παράγοντες και κυρίως από τον τύπο του διαβήτη. Γενικά ο τύπος 1 είναι αυτός που είναι πιθανότερο να εκδηλωθεί ξαφνικά (και σε μικρότερη ηλικία), με τα θορυβώδη συμπτώματα της οξείας επιπλοκής του (διαβητική κετοξέωση), ενώ ο τύπος 2 συνήθως ακολουθεί πιο ήπια-ύπουλη πορεία ή μπορεί να είναι ακόμα και τελείως ασυμπτωματικός.

Το σάκχαρο δεν πρέπει να αυξάνεται πάνω από ορισμένα όρια. Αν συμβεί αυτό τότε μπορεί να παρουσιαστούν διάφορα συμπτώματα όπως:

  • Κόπωση
  • Αυξημένη δίψα ή και πείνα
  • Πιθανή απώλεια βάρους
  • Θολωμένη όραση
  • Συχνοουρία
  • Κακή επούλωση τραυμάτων
  • Κολπίτιδες/Ουρηθρίτιδες
  • Μούδιασμα στα άκρα
  • Προβλήματα με τη στύση

Εάν το σάκχαρο είναι υψηλό για χρόνια, χωρίς κατάλληλη θεραπεία μπορεί να προκαλέσει σοβαρές επιπλοκές:

  • Στοματικές παθήσεις
  • Διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια η οποία αποτελεί την 1η αιτία τύφλωσης σε νέες ηλικίες
  • Διαβητική νεφροπάθεια η οποία αποτελεί την πιο συχνή αιτία νεφρικής ανεπάρκειας
  • Υπέρταση/Αθηροσκλήρυνση/Έμφραγμα
  • Διαβητική νευροπάθεια η οποία αποτελεί την 1η αιτία ακρωτηριασμού κάτω άκρου
  • Εγκεφαλικό/Άνοια

«Σιωπηλή» νόσος – Ποιοι πρέπει να κάνουν έλεγχο

Δεδομένου ότι ο σακχαρώδης διαβήτης συνήθως δεν εμφανίζει συμπτώματα, οδηγώντας μετά από χρόνια σε σοβαρές επιπλοκές, είναι σημαντικό να ανιχνεύεται νωρίς και να αντιμετωπίζεται αποτελεσματικά.

Στους παράγοντες κινδύνου διαβήτη τύπου 2 περιλαμβάνονται μεταξύ άλλων η παχυσαρκία, η καθιστική ζωή, η μεγάλη κατανάλωση υδατανθράκων, καθώς και η κληρονομικότητα. Εκτός αυτών όμως αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης διαβήτη έχουν και άτομα με υπέρταση ή υπερλιπιδαιμία, καρδιαγγειακή νόσο, όσοι λαμβάνουν αντιψυχωσικά φάρμακα, καθώς και οι γυναίκες με ιστορικό διαβήτη κύησης ή σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών.

Σε ό,τι αφορά τον διαβήτη τύπου 1, η αιτία που προκαλείται δεν είναι ακόμα πλήρως κατανοητή.

Αντιμετώπιση – αυτοέλεγχος

Ο σακχαρώδης διαβήτης χρειάζεται σε συχνή βάση αυτοέλεγχο. Η μέτρηση των επιπέδων καταδεικνύει το πόσο καλά το άτομο διαχειρίζεται τους παράγοντες που επηρεάζουν το σάκχαρό του και την ινσουλίνη και είναι σημαντικό να γίνεται συχνά στην πορεία της ημέρας. Η θεραπεία του καθενός προσαρμόζεται στα αποτελέσματα της καταμέτρηση, ενώ βοηθάει και στην πρόληψη των χρόνιων διαβητικών επιπλοκών.

Το πόσο συχνά και το πότε πρέπει να γίνεται η μέτρηση των επιπέδων του σακχάρου ποικίλλει μεταξύ ανθρώπων, καθώς εξαρτάται από τους λόγους για τους οποίους γίνεται η μέτρηση. Το πρόγραμμα ο ασθενής θα πρέπει να το καθορίζει σε συνεργασία με τον γιατρό του.

People photo created by jcomp – www.freepik.com


Flu.png

20 Σεπτεμβρίου, 2019 Angelos KlitsasΛοιμώξεις0

Το ανοσοποιητικό σύστημα είναι ένα σύνολο μηχανισμών, που είναι υπεύθυνοι για την άμυνα του οργανισμού απέναντι σε τοξικούς παράγοντες. Αποτελείται από πολλά διαφορετικά όργανα και ιστούς, μεταξύ των οποίων ο μυελός των οστών και ο θύμος αδένας, όπου δημιουργούνται και αναπτύσσονται τα ειδικά κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος. Η σωστή του λειτουργία είναι σημαντική για τη μακροζωία και την αποτροπή εμφάνισης επικίνδυνων νοσημάτων.

Το πόσο καλά όμως μπορεί να μας προστατέψει από μικρόβια και ιούς εξαρτάται από πολλούς παράγοντες, μεταξύ των οποίων ο τρόπος ζωής. Το στρες, η έλλειψη σωματικής άσκησης, η ελάχιστη ξεκούραση με ύπνο, η κακή διατροφή που δεν προσφέρει τα απαραίτητα για τον οργανισμό, το κάπνισμα, αλλά και η κοινωνική απομόνωση που επηρεάζει αρνητικά την ψυχολογία μπορούν να αποδυναμώσουν τις άμυνες του σώματος.

Χρόνιο στρες

Το χρόνιο στρες καθιστά τον οργανισμό πιο ευάλωτο σε ασθένειες –από το κρύωμα έως τις σοβαρές νόσους– διότι τον εκθέτει σε ένα σταθερό ρεύμα ορμονών (π.χ. κορτιζόλη και αδρεναλίνη) που καταστέλλουν το ανοσοποιητικό. Η μείωση του στρες χαμηλώνει τα επίπεδα ορμόνης που παράγει και βοηθά στο να κοιμόμαστε καλύτερα, κάτι που βελτιώνει και τις άμυνες του οργανισμού. Η απαλλαγή από το άγχος δεν είναι πάντα εύκολη, ωστόσο είναι εφικτός ο έλεγχος του μέσω διαφόρων τρόπων όπως η επιβράδυνση των καθημερινών ρυθμών, η σύνδεση με άλλους ανθρώπους ή ακόμη και ο διαλογισμός.

Σωματική άσκηση

Η σωματική άσκηση μπορεί να συμβάλλει στην ενδυνάμωση του ανοσοποιητικού συστήματος, καθώς ενισχύει ορισμένες χημικές ουσίες του οργανισμού που συμβάλλουν στη γενικότερη ευεξία του σώματος και στον καλύτερο ύπνο. Η μέτρια άσκηση, όπως ένας καθημερινός περίπατος μισής ώρας μπορεί να βοηθήσει το ανοσοποιητικό σύστημα να καταπολεμήσει μια ενδεχόμενη λοίμωξη.

Διατροφή

Όσον αφορά τη διατροφή, είναι σημαντικό να τονιστεί ότι δεν υπάρχουν κάποια συγκεκριμένα τρόφιμα που να δρουν μεμονωμένα, αλλά επενεργούν συνολικά στο πλαίσιο μιας ισορροπημένης διατροφής. Σε γενικές γραμμές είναι καλύτερο να προτιμώνται τρόφιμα που είναι πλούσια σε θρεπτικά συστατικά αντί εκείνων με υψηλή θερμιδική αξία.

Στις τροφές που ενισχύουν το ανοσοποιητικό σύστημα περιλαμβάνονται γενικότερα τα ψάρια, διότι περιέχουν τα χρήσιμα για τον οργανισμό ωμέγα-3 λιπαρά οξέα, τα οποία αυξάνουν και τη δραστηριότητα των λευκών αιμοσφαιρίων.

Άλλα χρήσιμα στοιχεία είναι τα μονοακόρεστα λίπη, όπως το ελαιόλαδο και το φύτρο σιταριού, οι ζωικές πρωτεΐνες (κοτόπουλο, κόκκινο κρέας), τα φρούτα και τα λαχανικά διότι είναι πλούσια σε βιταμίνες, ιχνοστοιχεία και φολικό οξύ, το σκόρδο διότι περιέχει μια ουσία που καταπολεμά τα μικρόβια και τους μύκητες, καθώς και το γιαούρτι γιατί βοηθά στη διατήρηση του βλεννογόνου του εντέρου σε καλή κατάσταση, το οποίο αποτελεί μια βασική γραμμή άμυνας του οργανισμού κατά των παθογόνων μικροοργανισμών. Επίσης, οι ξηροί καρποί αποτελούν ένα ωφέλιμο για την υγεία σνακ, καθώς περιέχουν βιταμίνη Ε.

Κάπνισμα

Το κάπνισμα, τέλος, λόγω της αύξησης του διοξειδίου του άνθρακα και της πτώσης του οξυγόνου του αίματος που προκαλεί, επιδεινώνει περαιτέρω την κατάσταση όταν υπάρχει διαταραχή του ανοσοποιητικού. Μελέτες έχουν αναδείξει σε καπνιστές σημαντική δυσλειτουργία των λευκών αιμοσφαιρίων.

Ο κατάλογος των νοσημάτων που προκαλούν ή μπορούν να προκληθούν από αδύναμο ανοσοποιητικό σύστημα είναι μακρύς και οι παθοφυσιολογικοί μηχανισμοί διαφέρουν από περίπτωση σε περίπτωση. Είναι συνεπώς σημαντικό να γνωρίζουμε τους παράγοντες που μπορούμε να ελέγξουμε για να αποφύγουμε τις αρνητικές για την υγεία μας επιπτώσεις.


Screen-Shot-2019-04-19-at-14.53.22-1024x683.png

9 Σεπτεμβρίου, 2019 Angelos KlitsasΔιαβήτης0

Ο σακχαρώδης διαβήτης είναι μια χρόνια μεταβολική νόσος που χαρακτηρίζεται από αύξηση των επιπέδων του σακχάρου (γλυκόζης) στο αίμα και οφείλεται σε απόλυτη ή σχετική έλλειψη ινσουλίνης ή και μειονεκτική δράση της.

Η αντιμετώπισή του βασίζεται στον τρόπο ζωής του ατόμου και κυρίως στις διατροφικές συνήθειες. Τα άτομα με διαβήτη χρειάζεται να τρέφονται υγιεινά, να έχουν φυσιολογικό βάρος και να διατηρούν σε φυσιολογικά επίπεδα το σάκχαρο, τα λιπίδια αίματος και την αρτηριακή πίεση. Η σωστή επιλογή των τροφών σε συνδυασμό με τη συχνή σωματική δραστηριότητα βοηθούν στην επίτευξη των ανωτέρω στόχων.

Γενικότερα αυτό που συμβαίνει στην περίπτωση του διαβήτη είναι ότι η λήψη ζάχαρης, υδατανθράκων και λιπαρών αυξάνει απότομα τη γλυκόζη στο αίμα, προκαλώντας υπεργλυκαιμία. Προκύπτουν έτσι αυξημένες απαιτήσεις σε ινσουλίνη και ακολουθεί η απότομη μείωση του σακχάρου (υπογλυκαιμία). Αυτές οι απότομες αυξομειώσεις δεν βοηθούν στην επίτευξη του γλυκαιμικού ελέγχου, ο οποίος είναι ο στόχος διαχείρισης της νόσου. Για τον λόγο αυτό τα γλυκά αποτελούν μια κατηγορία τροφίμων, τα οποία παραδοσιακά αποφεύγονται από τα άτομα με διαβήτη.

Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν μπορούν να απολαύσουν κάποιο επιδόρπιο. Μπορούν να καταναλώνουν τρόφιμα με χαμηλό γλυκαιμικό δείκτη, ώστε να αποφεύγονται οι απότομες αυτές οι αυξομειώσεις. Ο γλυκαιμικός δείκτης μετράει το βαθμό και το ρυθμό αύξησης του σακχάρου μετά την κατανάλωση ενός συγκεκριμένου τροφίμου. Τα τρόφιμα με χαμηλό γλυκαιμικό δείκτη απελευθερώνουν αργά και σταθερά τη γλυκόζη, δίνοντας ενέργεια στο σώμα και αποφεύγοντας τις απότομες αυξομειώσεις των επιπέδων του σακχάρου στο αίμα, που προκαλούνται μετά από γεύματα με υψηλό γλυκαιμικό δείκτη.

Συνεπώς, κατά την επιλογή επιδορπίου τα άτομα με σακχαρώδη διαβήτη θα πρέπει να αξιολογούν τα εξής χαρακτηριστικά: χαμηλό γλυκαιμικό δείκτη, απουσία ζάχαρης, περιορισμένες θερμίδες και χαμηλά λιπαρά. Όσο για το αν πρέπει ή όχι να αποφεύγονται γενικότερα τα γλυκά, εάν αυτά περιλαμβάνουν τα ανωτέρω χαρακτηριστικά, τότε συμβάλλουν και στην αποφυγή ατασθαλιών που φέρνουν τα αντίθετα αποτελέσματα.

Food photo created by valeria_aksakova – www.freepik.com


Heart-Cholesterol-1024x536.png

4 Σεπτεμβρίου, 2019 Angelos KlitsasΆρθρα0

Η χοληστερόλη είναι μια λιπαρή ουσία που βρίσκεται σε όλα τα τμήματα του ανθρώπινου οργανισμού, η οποία είναι απαραίτητη για την παραγωγή και δράση ορισμένων ορμονών και της βιταμίνης D.

Διακρίνεται στην «καλή» (HDL) και στην «κακή» (LDL) χοληστερόλη, οι οποίες έχουν λάβει το χαρακτηρισμό τους με βάση του πως επηρεάζουν τον οργανισμό ανάλογα με τα επίπεδά τους στο αίμα.

Η LDL χαρακτηρίζεται «κακή» διότι όταν ξεπερνά την ποσότητα την οποία χρειάζεται ο οργανισμός, αντί να χρησιμοποιηθεί για τις ζωτικές λειτουργίες, διεισδύει στο τοίχωμα των αγγείων και προσκολλάται σε αυτό μαζί με άλλα λιπίδια, προκαλώντας μια σειρά από σοβαρές επιπλοκές. Η HDL, από την άλλη, δρα προστατευτικά απομακρύνοντας την «κακή» χοληστερόλη από το τοίχωμα των αγγείων και στέλνοντάς τη στο ήπαρ, όπου και μεταβολίζεται.

Περισσότερα από τα 2/3 της χοληστερόλης που κυκλοφορεί στο αίμα, παράγεται στο ήπαρ, ενώ από την τροφή που λαμβάνουμε προέρχεται μόνο το 1/3.

Το μεγάλο πρόβλημα όμως είναι ότι δεν υπάρχουν συμπτώματα από την αυξημένη χοληστερόλη και για αυτό συνίσταται τουλάχιστον μετά την ηλικία των 20 ετών να την μετράμε.

Φυσιολογικές τιμές

Τα επίπεδα ολικής χοληστερόλης μικρότερα από 200 mg/dL (χιλιοστόγραμμα ανά δέκατο του λίτρου αίματος) θεωρούνται φυσιολογικά, ενώ υψηλά θεωρούνται εκείνα που είναι μεγαλύτερα των 240 mg/dL. Η φυσιολογική τιμή της «κακής» χοληστερόλης είναι κάτω από 130 mg/dL, ενώ υψηλή θεωρείται η τιμή άνω των 160 mg/dL.

Σημειώνεται ότι η LDL θα πρέπει να είναι κάτω από 100 mg/dL όταν συντρέχει στεφανιαία νόσος, αρτηριοσκλήρυνση καρωτίδων, ανεύρυσμα κοιλιακής αορτής ή σακχαρώδης διαβήτης, ενώ σε κάποιες άλλες περιπτώσεις η τιμή της πρέπει να είναι κάτω από 70 mg/dL.

Ποιοι χρειάζονται προληπτικό έλεγχο

Σύμφωνα µε τις αναθεωρημένες κατευθυντήριες οδηγίες του 2014 της Ελληνικής Εταιρείας Αθηροσκλήρωσης για τη Διάγνωση και Αντιμετώπιση των Δυσλιπιδαιμιών, προληπτικές εξετάσεις θα πρέπει να κάνουν:

  • Όλοι οι άντρες άνω των 40 ετών
  • Όλες οι γυναίκες μετά την εµµηνόπαυση
  • Υπέρβαρα και παχύσαρκα άτομα µε δείκτη μάζας σώματος (∆ΜΣ) πάνω από 27 kg/m2.
  • Οι καπνιστές
  • Οι συγγενείς ατόµων µε κληρονοµικές διαταραχές των λιπιδίων
  • Τα παιδιά µε κληρονοµικό ιστορικό υπερλιπιδαιµίας ή καρδιαγγειακής νόσου ή άλλους παράγοντες κινδύνου

Τέλος, ο προληπτικός έλεγχος είναι απαραίτητος και σε άτομα με:

  • Αθηρωματική νόσο ανεξάρτητα από την ηλικία ή τα κλινικά ευρήματα
  • Υπέρταση
  • Οικογενειακό ιστορικό πρώιµης στεφανιαίας νόσου
  • Σακχαρώδη διαβήτη ανεξάρτητα από την ηλικία
  • Σεξουαλική δυσλειτουργία
  • Χρόνια νεφρική νόσο
  • Χρόνια φλεγµονώδη νοσήµατα

Background photo created by jcomp – www.freepik.com


Fotolia_129288643_Subscription_Monthly_M.png

2 Σεπτεμβρίου, 2019 Angelos KlitsasΥπέρταση0

Πολύ συχνά με ρωτούν: σε ποιο χέρι να μετρήσω την πίεση; πόσες φορές; με τι είδους πιεσόμετρο; Οι γενικές οδηγίες είναι πολύ απλές και έχουν ως εξής:

1. Μετρούμε την πίεσή μας πάντα όταν είμαστε νηστικοί και ξεκούραστοι.
2. Θέτουμε το χέρι μας στο ύψος περίπου της καρδιάς, σταθερό επάνω στο τραπέζι και να μην καλύπτεται από ρούχα.
3. Δεν πρέπει να ανεβάζουμε το μανίκι ψηλά ώστε να σφίγγει το μπράτσο.
4. Δεν έχει σημασία ποιο από τα δύο χέρια θα χρησιμοποιήσουμε.
5. Πρέπει να είμαστε χαλαροί στη θέση μας για τουλάχιστον 5 λεπτά πριν τη μέτρηση, τα πόδια να ακουμπάνε στο πάτωμα χωρίς να είναι σταυρωμένα και να υποστηρίζεται η πλάτη πίσω στο κάθισμα.
6. Δεν μετράμε την πίεση αν είμαστε έντονα αγχωμένοι και στρεσαρισμένοι.
7. Η μέτρηση γίνεται τουλάχιστον 30 λεπτά αργότερα, εάν έχουμε καπνίσει ή και πιει καφέ.
8. Αν προηγουμένως έγινε οποιαδήποτε σωματική άσκηση, περιμένουμε 30 λεπτά.
9. Η ουροδόχος κύστη πρέπει να είναι άδεια ώστε να μην υπάρχει η αίσθηση για ούρηση.
10. Η θερμοκρασία του δωματίου να είναι τέτοια ώστε να μην κρυώνουμε.
11. Δεν πρέπει να υπάρχει έντονος θόρυβος στο δωμάτιο.
12. Το πανί που τυλίγει το μπράτσο (η περιχειρίδα) πρέπει να εφαρμόζει καλά και να βρίσκεται στο ύψος της καρδιάς. Υπάρχουν διάφορα μεγέθη περιχειρίδας ανάλογα με το πάχος του μπράτσου, γι’ αυτό συμβουλευτείτε το γιατρό σας για το σωστό μέγεθος.
13. Πάντα είναι καλύτερα να μετρήσουμε τρεις φορές και να αξιολογήσουμε την ενδιάμεση μέτρηση. Επειδή όμως αυτό δεν είναι πρακτικό μας αρκεί μόνον η πρώτη.

Στο υδραργυρικό πιεσόμετρο

Στην περίπτωση που έχουμε υδραργυρικό και όχι ηλεκτρονικό πιεσόμετρο, κάνουμε τα εξής:

1. Τοποθετούμε την άκρη του ακουστικού στην εσωτερική επιφάνεια του αγκώνα, χωρίς να καλύπτεται τελείως από την περιχειρίδα.
2. Το πιεσόμετρο θα πρέπει να δείχνει ακριβώς 0 πριν από την χρήση.
3. Φουσκώνουμε το πιεσόμετρο μέχρι τα 200-220 mmHg. Ξεφουσκώνουμε αργά (περίπου 10 mmHg κάθε 5 δευτερόλεπτα).
4. Συστολική πίεση είναι το σημείο που ακούγεται ο πρώτος ρυθμικός χτύπος.
6. Διαστολική πίεση είναι το σημείο όπου ο ρυθμικός ήχος παύει να ακούγεται.
7. Δεν μιλάμε κατά τη διάρκεια της μέτρησης.
8. Κάνουμε δύο ή τρεις διαδοχικές μετρήσεις με μεσοδιάστημα δύο λεπτών μεταξύ τους και καταγράφουμε τις τιμές. Σημειώνουμε και την ώρα που κάναμε τη μέτρηση.

Σε κάθε περίπτωση τις σωστές οδηγίες θα τις λάβετε από τον γιατρό σας, ο οποίος και θα αξιολογήσει τα αποτελέσματα των μετρήσεων.


7-1024x536.jpg

28 Αυγούστου, 2019 Angelos KlitsasΛοιμώξεις0

Κάθε χρόνο, με το πέρας του καλοκαιριού και με την έναρξη του φθινοπώρου, τείνουν συχνά να παρουσιάζονται ανά το ευρύ κοινό μια σειρά από συγκεκριμένες παθήσεις.

Πολλοί αναφέρουν ότι εμφανίζουν συμπτώματα όπως παρατεινόμενη κόπωση, πυρετό, διάρροια, αϋπνία ή και εξανθήματα στο δέρμα. Αυτά στην πλειονότητα των περιπτώσεων μπορεί να αποτελούν αμιγώς ψυχοσωματικές εκδηλώσεις που οφείλονται στην ρουτίνα της καθημερινότητας και στο στρες που την συνοδεύει.

Από την άλλη όμως μπορεί να οφείλονται σε παθογόνους παράγοντες που έδρασαν κατά την διάρκεια των καλοκαιρινών διακοπών και εκδηλώνονται μερικές μέρες ή εβδομάδες αργότερα. Οι παθογόνοι αυτοί παράγοντες σχετίζονται μεταξύ άλλων με κακές συνθήκες υγιεινής ή διατροφής κατά τις διακοπές, με επαφή με ζώα ή έντομα, καθώς και με ανεπαρκές ιστορικό εμβολιασμών, ενώ ιδιαίτερη σημασία έχει ο τόπος του ταξιδιού, το αν γίνεται σε οργανωμένο ή όχι κάμπινγκ και για πόσο διάστημα.

Ατονία

Η ατονία ή αδυναμία αποτελεί μια κατάσταση η οποία χαρακτηρίζεται από έλλειψη ενέργειας. Το άτομο που νιώθει ατονία δυσκολεύεται να κάνει δραστηριότητες που απαιτούν μυϊκή προσπάθεια, ή όταν τις κάνει κουράζεται πολύ γρήγορα και εξαντλείται, ενώ ακόμη μπορεί να δυσκολεύεται να εκτελέσει πνευματικές δραστηριότητες της καθημερινότητας που προϋποθέτουν ψυχική συγκέντρωση.

Στους παράγοντες που μπορούν να οδηγήσουν σε αυτήν συγκαταλέγονται οι κακές διατροφικές συνήθειες κατά τις διακοπές, όπως η τυποποιημένη διατροφή που είναι πτωχή σε βιταμίνες και χρήσιμα ιχνοστοιχεία. Κατά την επάνοδο οι αυξημένες απαιτήσεις της καθημερινότητας σε συνδυασμό με ένα κακό διατροφικό προφίλ έχει ως συνέπεια την εμφάνιση παρατεινόμενης κόπωσης και ατονίας.

Στο σημείο αυτό μπορεί να απαιτηθεί ενίσχυση του οργανισμού με εξατομικευμένα διατροφικά προγράμματα ή ενισχυτικά φαρμακευτικά σκευάσματα.

Πυρετός

Τα αίτια του πυρετού που συνδέονται με τα ταξίδια συνιστούν έναν μακρύ κατάλογο. Ο πυρετός μπορεί να προκληθεί από λοιμώξεις που έχουν απόλυτη σχέση με τον τόπο του ταξιδιού και το ιστορικό των εμβολιασμών, ενώ μπορούν να επιβαρύνουν σημαντικά την υγεία. Η ηπατίτιδα, οι ρικετσιώσεις, η βακτηριδιακή εντερίτιδα και το AIDS είναι μερικές από τις νόσους που εντάσσονται στην λίστα. Είναι συνεπώς απαραίτητο να απορρίψει ένας ειδικός τους ενδεχόμενους κινδύνους.

Αϋπνία

Η αϋπνία χαρακτηρίζεται ιατρικώς ως η έλλειψη επαρκούς ύπνου. Εκδηλώνεται με δυσχέρεια επέλευσής του ύπνου, με νυχτερινές αφυπνίσεις, με πολύ πρωινό ξύπνημα καθώς και με φαινόμενα ανεπαρκούς ξεκούρασης παρά τη διάρκειά του, όπως υπνηλία και κόπωση.

Η αλλαγή του περιβάλλοντος, η αύξηση της κατανάλωσης καφέ, η επιστροφή στην ρουτίνα της καθημερινότητας και η αιφνίδια αλλαγή συνηθειών είναι παράγοντες με δυσμενή επίδραση στον κύκλο ύπνου και αφύπνισης.

Η αποφυγή στέρησης ύπνου κατά τις μέρες που προηγούνται του ταξιδιού, ο ύπνος μικρής διάρκειας το απόγευμα πριν το πολύωρο ταξίδι, η σταθερότητα στις ώρες κατάκλισης και αφύπνισης, η αποφυγή κατάχρησης αλκοόλ, καφέ και τοξικών ουσιών καθώς και ειδική διατροφή και φάρμακα βοηθούν στην περίπτωση της αϋπνίας.

Εξανθήματα

Τα εξανθήματα είναι ιδιαίτερα συχνά μετά τις διακοπές και μπορεί να οφείλονται τόσο σε απλές αντιδράσεις υπερευαισθησίας και τσιμπήματα εντόμων όσο και σε σοβαρότερες μεταναστευτικές παθήσεις και λοιμώξεις.

Διάρροια

Η διάρροια που εμφανίζεται μετά τις διακοπές συνήθως οφείλεται σε κάποια λοίμωξη, σε δυσανεξία στην λακτόζη ή στο σύνδρομο υπερευαισθησίας του εντέρου. Η ιατρική αξιολόγηση είναι απαραίτητη όταν το σύμπτωμα δεν αποκαθίσταται ταχέως, δεν ανταποκρίνεται σε απλούς διατροφικούς χειρισμούς ή συνοδεύεται από σοβαρές εκδηλώσεις όπως πυρετό, πτώση της πίεσης και εμετούς.

Μεταβολικές διαταραχές

Είναι γεγονός ότι πολλοί κατά τις θερινές διακοπές ακολουθούν μια κακής ποιότητας διατροφή και αυξάνουν την πρόσληψη αλκοόλ και τα νυχτερινά γεύματα με αποτέλεσμα να προκαλούν μια αύξηση του βάρους.

Η άμεση απώλεια των κιλών όμως που πλεονάζουν είναι σημαντική, διότι το πλεονάζον βάρος που παγιώνεται σε βάθος χρόνου είναι πιο δύσκολο να χαθεί, ενώ σε πολλές περιπτώσεις αυτό συνοδεύεται με βλαπτικές μεταβολικές διαταραχές όπως είναι η αύξηση του σακχάρου του αίματος, της χοληστερόλης, της αρτηριακής πίεσης και του ουρικού οξέως.

Στις περιπτώσεις αυτές συνίστανται εξατομικευμένα ιατρικά διατροφικά προγράμματα σε συνδυασμό με ορισμένα φαρμακευτικά σκευάσματα, τα οποία κάποιες φορές είναι αναγκαία.

Σκοπός είναι η αποκατάσταση των οργανικών παρεκτροπών και η ανάκτηση της μεταβολικής ισορροπίας του οργανισμού.

People photo created by jcomp – www.freepik.com


5199-1024x683.png

5 Αυγούστου, 2019 Angelos KlitsasΆρθρα0

Ο ύπνος διάρκειας 7 ωρών μπορεί ενδεχομένως να εμποδίζει την υπερβολική ηλικία καρδιάς, αναφέρει νέα  έρευνα που παρουσιάστηκε σε συνέδριο στη Βαλτιμόρη.

Το 7 φαίνεται να είναι ο επιθυμητός αριθμός για τις ώρες ύπνου σε διάστημα 24 ωρών, ενώ το να κοιμάται κάποιος λιγότερο ή περισσότερο μπορεί ενδεχομένως να αυξάνει την ηλικία της καρδιάς. Όσοι κοιμούνται λίγο έχουν κίνδυνο για τους υψηλότερους αριθμούς γήρανσης της καρδιάς. Ο ερευνητής δήλωσε ότι τα προκαταρκτικά αποτελέσματα αξίζουν επειδή δίνουν ποσοτικοποιημένο τρόπο να κοιτάμε τη διάρκεια του ύπνου στο πλαίσιο του καρδιαγγειακού κινδύνου και θα μπορούσε να είναι χρήσιμη στην κλινική φροντίδα, καθώς και στη δημόσια υγεία.

Ερευνητές ανέλυσαν τη διάρκεια ύπνου 12.775 ενηλίκων, 30 έως 74 ετών, που έλαβαν μέρος στην έρευνα 2007 – 2014 National Health and Nutrition Examination Survey (NHANES). Η παραπάνω έρευνα συμπληρώνει άλλες που δείχνουν τα οφέλη του τακτικού ύπνου στην υγεία.

Η περίληψη της έρευνας είναι διαθέσιμη στη διαδικτυακή έκδοση του περιοδικού Sleep.

Πηγή: www.iatronet.gr
Photo credit: Woman photo created by katemangostar – www.freepik.com


Screen-Shot-2019-05-13-at-19.38.54-1024x523.png

Η σωματική άσκηση σε συνδυασμό με τη διατροφή αποτελούν τον βασικότερο παράγοντα για τη διαχείριση του σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2, καθώς μπορεί να ρυθμίσει άμεσα το σάκχαρο στα άτομα εκείνα, ενώ παράλληλα έχει διαπιστωθεί ότι αυξάνει την επιβίωση σε διαβητικούς και των δύο τύπων.

Ο σακχαρώδης διαβήτης είναι μια πάθηση που χαρακτηρίζεται από υψηλές τιμές γλυκόζης στο αίμα (το απλό σάκχαρο που δίνει ενέργεια στα κύτταρα του ανθρώπινου οργανισμού). Αναπτύσσεται όταν ο οργανισμός δεν παράγει ή δεν χρησιμοποιεί αποτελεσματικά μια ορμόνη που ονομάζεται ινσουλίνη, η οποία βοηθά στην απομάκρυνση του πλεονάσματος γλυκόζης από το αίμα.

Η άσκηση προϋποθέτει κάποιο χρονικό διάστημα για να υπάρχει όφελος: Τριάντα λεπτά μέτριας αεροβικής άσκησης ή και γρήγορο βάδισμα 5 φορές την εβδομάδα και 2 φορές την εβδομάδα αναερόβιας άσκησης όπως είναι τα βάρη και οι αντιστάσεις.

Πριν την άσκηση

Πρέπει να τονιστεί ότι η απότομη άσκηση σε διαβητικούς με καθιστική ζωή μπορεί να προκαλέσει έμφραγμα, γι’ αυτό και είναι απαραίτητο να ξεκινούν με ελαφρό περπάτημα και αφού έχουν εξεταστεί από τον γιατρό τους και κάνουν ένα καρδιογράφημα. Στην περίπτωση που προκύψουν συμπτώματα όπως δυσκολία στην ανάσα, πόνος στο στήθος και τις γάμπες όταν γυμνάζονται ή έχουν επιπλοκές από το διαβήτη ή πάσχουν από τη νόσο για πάνω από 10 χρόνια θα πρέπει να κάνουν τεστ κοπώσεως.

Οι κίνδυνοι

Η έντονη σωματική άσκηση μπορεί να προκαλέσει σοβαρές αρρυθμίες ή και έμφραγμα σε περίπτωση που υπάρχει γνωστό ή όχι πρόβλημα με την καρδιά. Το άτομο μπορεί επίσης να εκδηλώσει υπογλυκαιμία στην περίπτωση που λαμβάνει ινσουλίνη ή φάρμακα που προκαλούν υπογλυκαιμία.

Προκειμένου να την αποφύγει, θα πρέπει να μετρά το σάκχαρό του πριν από την άσκηση. Αν είναι:

  • <90, θα πρέπει να καταναλωθούν 10 με 15 γραμμάρια υδατάνθρακες που σημαίνει μισό ποτήρι χυμό πορτοκάλι, καθώς και μέτρηση του σάκχαρου κατά την άσκηση κάθε μισή ώρα.
  • 90-150, μπορεί να ξεκινήσει η άσκηση αλλά και να καταναλωθούν επίσης 10 με 15 γραμ. υδατανθράκων κάθε μισή ώρα άσκησης, εφόσον αυτή διαρκέσει μια ώρα ή περισσότερο.
  • 150-250, μπορούν να αρχίσουν να ασκούνται και να είναι σε επιφυλακή αν παρουσιάσουν συμπτώματα υπογλυκαιμίας.
  • 250-350, μπορούν να ασκηθούν ελαφρά, δηλαδή χαλαρό περπάτημα, διαφορετικά θα πρέπει να διορθώσουν το σάκχαρο ανάλογα με τις οδηγίες του ιατρού τους.
  • >350, θα πρέπει να  διορθώσουν το σάκχαρο ανάλογα με τις οδηγίες του ιατρού τους και εν συνεχεία να ασκηθούν.

Επίσης, την ημέρα της άσκησης ο διαβητικός θα πρέπει να είναι σε επιφυλακή για υπογλυκαιμία καθώς έχει παρατηρηθεί ότι ακόμα και το νυχτερινό σάκχαρο της ημέρας της άσκησης μπορεί να μειωθεί με αποτέλεσμα να δημιουργηθούν σοβαρές νυχτερινές υπογλυκαιμίες.

Η άσκηση είναι απαραίτητη για τη σωστή ρύθμιση του διαβητικού, όμως προηγουμένως απαιτείται ένα τσεκ απ, καθώς και συνεχής παρακολούθηση ώστε να τροποποιηθούν τα φάρμακα και η δοσολογία τους προς αποφυγή της υπογλυκαιμίας και άλλων επιπλοκών.

People photo created by jcomp – www.freepik.com


21408046486_96260752a5_o.png

26 Ιουλίου, 2019 Angelos KlitsasΔιαβήτης0

Ένας ασθενής με οποιοδήποτε τύπο διαβήτη χρειάζεται σε συχνή βάση να μετράει τα επίπεδα του σακχάρου στο αίμα του, προκειμένου να τα διατηρήσει σε επίπεδα κοντά στο φυσιολογικό και να αποφύγει τις επιπλοκές της νόσου.

Υπάρχουν όμως ορισμένες κακές συνήθειες που μπορεί να αλλοιώσουν τη μέτρηση στο σπίτι. Οι ταινίες της μέτρησης είναι στην πραγματικότητα μικρά πλαστικά ιατρικά εργαστήρια, τα οποία πρέπει να χρησιμοποιούνται με καθαρά χέρια, καθώς οτιδήποτε υπάρχει πάνω τους μπορεί να επηρεάσει τα αποτελέσματα.

Αν για παράδειγμα κάποιος έχει ζάχαρη στο δάκτυλό του, αυτή μπορεί να μολύνει το δείγμα του αίματος και η τιμή του σακχάρου να βγει υψηλότερη από το πραγματικό.

Συνεπώς οι ασθενείς θα πρέπει να φροντίσουν να πλένουν πολύ καλά τα χέρια τους με σαπούνι και νερό πριν κάνουν τη μέτρηση, καθώς και να τα στεγνώνουν καλά, διότι η υγρασία στο δάκτυλο μπορεί να αραιώσει το δείγμα του αίματος και να οδηγήσει σε χαμηλότερη τιμή σακχάρου από την κανονική.

Η απολύμανση των χεριών είναι επίσης που χρειάζεται προσοχή. Όποιος χρησιμοποιεί οινόπνευμα ή απολυμαντικό χεριών δεν πρέπει να προχωρά στη μέτρηση αν δεν στεγνώσουν πρώτα εντελώς τα χέρια του. Το σκούπισμα με ένα καθαρό βαμβακερό ύφασμα έπειτα από την απολύμανση συμβάλλει στη μεγαλύτερη ασφάλεια.

Ακόμη, συνίσταται να γίνεται ποιοτικός έλεγχος σε κάθε καινούργιο κουτάκι ταινιών προκειμένου να βεβαιώνεται ότι λειτουργούν άριστα. Ο έλεγχος αυτός γίνεται με το ειδικό διάλυμα για τις ταινίες ως εξής: βάλτε την ταινία στον μετρητή σακχάρου σαν να επρόκειτο να κάνετε μέτρηση αίματος και σταλάξτε στην άκρη της μία ή δύο σταγόνες από το διάλυμα. Η μέτρηση στη συνέχεια θα πρέπει να βρίσκεται εντός των ορίων που αναγράφει η συσκευασία των ταινιών.

Σημαντικό ρόλο παίζει επίσης η φύλαξη των ταινιών. Θα πρέπει να αποθηκεύονται σε δροσερό και ξηρό χώρο και όχι στο φαρμακείο του μπάνιου ή στο ντουλαπάκι του αυτοκινήτου, καθώς η ζέστη, το κρύο και η υγρασία μπορεί να τους δημιουργήσουν προβλήματα.

Στην περίπτωση που ο ασθενής δει μια τιμή στο σάκχαρο που δεν συνάδει με το πως αισθάνεται, τότε θα πρέπει να επαναλάβει τη μέτρηση λίγα λεπτά αργότερα.

Τέλος, απαραίτητο είναι να μην χρησιμοποιούνται οι ταινίες μετά την ημερομηνία λήξεώς τους διότι το αποτέλεσμα ενδέχεται να είναι αλλοιωμένο.

photo credit: Philips Communications Philips diabetes self-care app with integrated virtual community via photopin (license)




ΕΝΗΜΕΡΩΜΕΝΟΣ ΑΣΘΕΝΗΣ ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΥΓΕΙΑ





ΕΝΗΜΕΡΩΜΕΝΟΣ ΑΣΘΕΝΗΣ, ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΥΓΕΙΑ





ΑΦΗΣΤΕ ΜΑΣ ΤΗΝ ΓΝΩΜΗ ΣΑΣ




Κλείτσας Άγγελος Παθολόγος Καλαμαριά - Σήμα αναγνώρισης ασθενών από Doctoranytime



Copyright by Yourdoc.gr 2025. All rights reserved.



Web design by Siteworks



Copyright by Yourdoc.gr 2025. All rights reserved. Web design by Siteworks