Blog

Σχέδιο-χωρίς-τίτλο.png

15 Ιουνίου, 2020 Angelos KlitsasΔιαβήτης0

Η ηλικία των 40 είναι μια κρίσιμη περίοδος για την υγεία του οργανισμού μας. Οι διατροφικές μας συνήθειες και ο τρόπος ζωής που είχαμε ή που θα έχουμε έως αυτά τα έτη είναι από τους σημαντικότερους παράγοντες που μπορούν να επηρεάσουν τη γενικότερη υγεία μας.

Πολλαπλές μελέτες έχουν δείξει ότι συνήθειες όπως η τακτική άσκηση, οι σωστές διατροφικές επιλογές, ο επαρκής ύπνος, η περιορισμένη κατανάλωση αλκοόλ και η αποχή από το κάπνισμα μπορούν να βοηθήσουν στη μείωση του κινδύνου για χρόνιες νόσους.

Γι’ αυτό αν εφαρμόζετε τα παραπάνω είναι καλό να συνεχίσετε να το κάνετε και αν όχι, τότε είναι πολύ σημαντικό να ξεκινήσετε.

Δείτε παρακάτω μερικά από τα προβλήματα υγείας που μπορεί να αντιμετωπίσετε.

Καρδιαγγειακά προβλήματα

Οι υψηλές τιμές σε αρτηριακή πίεση, χοληστερόλη, τριγλυκερίδια, καθώς και ο παλμός σε χαλάρωση είναι μεταξύ άλλων καταστάσεις που επηρεάζουν την υγεία της καρδιάς.

Αυτοί οι δείκτες έχουν την τάση να «ανεβαίνουν» με την ενηλικίωση, αυξάνοντας τον κίνδυνο για αρκετές σοβαρές καταστάσεις υγείας, όπως η καρδιακή προσβολή και το εγκεφαλικό επεισόδιο. Είναι σημαντικό να ακολουθείτε τις γενικές συστάσεις για την παρακολούθησή τους και να τους κρατάτε σε υγιή επίπεδα με τον τρόπο ζωής σας ή αν χρειαστεί και με φαρμακευτική αγωγή.

Σακχαρώδης διαβήτης

Ο σακχαρώδης διαβήτης είναι μια πάθηση που χαρακτηρίζεται από υψηλές τιμές γλυκόζης στο αίμα, το απλό δηλαδή σάκχαρο που δίνει ενέργεια στα κύτταρά μας. Αναπτύσσεται όταν ο οργανισμός δεν παράγει ή δεν χρησιμοποιεί αποτελεσματικά την ινσουλίνη, μια ορμόνη που βοηθά στην απομάκρυνση του πλεονάσματος γλυκόζης από το αίμα.

Πρόκειται για ένα σημαντικό πρόβλημα υγείας και ο κίνδυνος για διαβήτη τύπου 2 αυξάνει με την ηλικία.

Οστεοπόρωση

Η οστεοπόρωση αποτελεί το συχνότερο νόσημα μεταβολισμού των οστών. Χαρακτηρίζεται από χαμηλή οστική μάζα, ή πιο απλά ποσοτική μείωση του οστού, καθώς και από διαταραχή της αρχιτεκτονικής του οστού, με αποτέλεσμα την ελάττωση της μηχανικής αντοχής του, αύξηση της ευθραυστότητας και κατ’ επέκταση αυξημένο κίνδυνο κατάγματος.

Η οστική μάζα μειώνεται σταδιακά στην ηλικία των 40 και άνω.

Άγχος και κατάθλιψη

Το άγχος όταν διατηρείται σε φυσιολογικά επίπεδα δεν είναι επικίνδυνο για τον οργανισμό μας. Όταν όμως είναι αυξημένο για μεγάλο χρονικό διάστημα μπορεί να παίξει σημαντικό ρόλο στην εμφάνιση προβλημάτων υγείας, ειδικά μετά την ηλικία των 40.

Η κατάθλιψη επιπροσθέτως, ανάλογα το βαθμό της, μπορεί να οδηγήσει σε απώλεια ενδιαφέροντος και ενέργειας, απόσυρση από συνήθεις δραστηριότητες και αλληλεπιδράσεις, απάθεια και ανικανότητα να εμφανίσετε χαρά.

Είναι πολύ σημαντικό να φροντίσετε την ψυχική σας υγεία και να αναζητήσετε συμβουλή έγκαιρα.

Σεξουαλική υγεία

Η γενική μας υγεία επηρεάζεται σε μεγάλο βαθμό από τη σεξουαλική και αναπαραγωγική μας υγεία αντίστοιχα. Συχνά θέματα είναι η σεξουαλική δυσλειτουργία, οι σεξουαλικά μεταδιδόμενες νόσοι και οι λοιμώξεις.

Οι άντρες στα 40 μπορεί ενδεχομένως να εμφανίσουν συμπτώματα υπερπλασίας του προστάτη, έλλειψης τεστοστερόνης και μεταβατικής στυτικής δυσλειτουργίας. Οι γυναίκες από την άλλη μπορεί να αρχίσουν να νιώθουν συμπτώματα περιεμμηνόπαυσης όπως ευερεθιστότητα και εξάψεις.

Ο γιατρός σας μπορεί να σας δώσει συμβουλές για το πώς να ρυθμίσετε τα προβλήματα αυτά.

Δερματικά προβλήματα

Η προσεκτική φροντίδα του δέρματός μας γίνεται ακόμα πιο σημαντική μετά τα 40. Η η βλάβη από τον ήλιο, η ακμή, οι «λεκέδες» και οι ρυτίδες είναι θέματα που απασχολούν μεγάλο μέρος του πληθυσμού σε αυτές τις ηλικίες.

Κρατήστε το δέρμα σας υγιές, συμβουλευτείτε τον δερματολόγο σας και μην ξεχνάτε να φοράτε αντηλιακό ευρέως φάσματος όταν είστε στον ήλιο.

Όραση και ακοή

Οι αλλαγές στην όραση και στην ακοή είναι σχετικά συχνές για ανθρώπους στα 40 τους. Μπορείτε ενδεχομένως να διαπιστώσετε ότι χρειάζεστε γυαλιά τόσο για το διάβασμα όσο και για το να βλέπετε μακριά, αλλά και να χρειάζεται να καταβάλλετε περισσότερη προσπάθεια για να ακούτε καλύτερα.

Απευθυνθείτε στον γιατρό σας αν παρατηρήσετε αλλαγές ή αν έχετε ερωτήσεις για την υγεία σας και ζητήστε συμβουλές για οτιδήποτε σχετικό σας απασχολεί.


YD.png

Μέρες τώρα, προσπαθώ να σκεφτώ και να αξιολογήσω τη στάση των ασθενών μου με σακχαρώδη διαβήτη κατά τη διάρκεια της ιδιαίτερης αυτής περιόδου της καραντίνας εξαιτίας του νέου κορονοϊού (CoVid – 19).

Ομολογουμένως ήταν και εν πολλοίς εξακολουθεί να είναι μία πρωτόγνωρη κατάσταση, που όμως έχει να μας μάθει και να μας δείξει πολλά. Αρκεί να το κατανοήσουμε.

Σε μια προχθεσινή μου συζήτηση με ανθρώπους της φαρμακευτικής αγοράς, μου τέθηκε το ερώτημα: «Είχατε κ. Κλείτσα τηλεφωνήματα από διαβητικούς ασθενείς αυτήν την περίοδο, που ανησυχούσαν για το σάκχαρό τους;».

Με εξέπληξε η ερώτηση γιατί με έβαλε να γυρίσω πίσω και να αναλογιστώ τι συνέβη στο ιατρείο μου όλο αυτό το δίμηνο που πέρασε.

Λέω λοιπόν σήμερα ότι στην πλειοψηφία τους, οι ασθενείς με διαβήτη – στη διάρκεια της καραντίνας – δέχτηκαν «επίθεση» από την τηλεόραση και τα λοιπά μέσα ενημέρωσης, ότι ανήκουν στις ευπαθείς ομάδες ή αλλιώς στις ομάδες υψηλού κινδύνου σε σχέση με τον νέο ιό. Και όντως είναι έτσι…

Αναρωτιέμαι όμως, μήπως όλη αυτή η υπέρ – πληροφόρηση, όλη αυτή η υπερτροφοδότηση με την έννοια «είμαι ασθενής υψηλού κινδύνου», τους έκανε να εγκλωβιστούν ενδεχομένως σε ένα σενάριο φόβου. Να κρυφτούν δηλαδή υποσυνείδητα και ακούσια πίσω από μία βολική σε εισαγωγικά ασπίδα προστασίας.

Γιατί η –δική μου τουλάχιστον– εμπειρία λέει ότι τελικά αυτή η κατηγορία των ασθενών έμεινε μακριά από το ιατρείο, μακριά ακόμη και από το τηλέφωνο. Αρνήθηκαν μάλλον να ασχοληθούν με το διαβήτη τους, δεν θέλησαν να επικοινωνήσουν με τον γιατρό τους όπως ίσως θα έκαναν σε άλλη περίοδο και πραγματικά αισθάνομαι ότι η παραπάνω έννοια τους εγκλώβισε σε μία παθητική στάση απέναντι στη νόσο, χωρίς να σκέφτονται πιθανές παρενέργειες της στάσης τους αυτής.

Δεν ξέρω αν και άλλοι συνάδελφοί μου έχουν αυτήν την εικόνα. Ελπίζω να μην αλλοιωθεί η πρόοδος που κάνουμε με τους ασθενείς μας σε βήματα θεραπείας, σε συμβουλές για διατροφή και άσκηση. Και βέβαια όλα θα κριθούν όταν οι διαβητικοί ασθενείς επανακάμψουν στο ιατρείο, όταν δούμε την όποια μεταβολή στις μετρήσεις τους αλλά και στην HBA1c.

Tότε θα ξέρουμε σίγουρα και με ασφάλεια αν και κατά πόσον η περίοδος αυτή επηρέασε αρνητικά η όχι τη ρύθμιση ενός διαβητικού ασθενή.

Το μήνυμά μου σε αυτούς τους ανθρώπους είναι να μην αμελούν την υγεία τους. Να συνεχίσουν να ζούνε και να φροντίζουν τον εαυτό τους ακολουθώντας τις οδηγίες των ειδικών. Γιατί και ο τρόπος ζωής που είχε επιβάλλει αυτή η περίοδος μπορεί να οδηγήσει σε προβλήματα απορρύθμισης του σακχαρώδη διαβήτη.

Featured photo credit: Woman photo created by freepik – www.freepik.com


nm-5-facts-about-diabetes-thumb.jpg

29 Απριλίου, 2020 Angelos KlitsasΔιαβήτης0

Ο σακχαρώδης διαβήτης είναι μια χρόνια μεταβολική νόσος που χαρακτηρίζεται από υψηλές τιμές γλυκόζης στο αίμα. Η γλυκόζη είναι το απλό σάκχαρο που δίνει ενέργεια στα κύτταρα του ανθρώπινου οργανισμού. Ο διαβήτης αναπτύσσεται όταν ο οργανισμός δεν παράγει ή δεν χρησιμοποιεί αποτελεσματικά μια ορμόνη που ονομάζεται ινσουλίνη, η οποία βοηθά στην απομάκρυνση της γλυκόζης που «περισσεύει» στο αίμα. Το αποτέλεσμα είναι μακροχρόνια, εάν δεν προηγηθεί έλεγχος και ρύθμιση των επιπέδων αυτών, να προκληθούν σοβαρές επιπλοκές για την υγεία του ατόμου.

Σύμφωνα με τα νεότερα δεδομένα οι ασθενείς με σακχαρώδη διαβήτη έχουν 50% πιθανότητα να υποβληθούν σε χειρουργικές επεμβάσεις, γεγονός το οποίο αποδίδεται στην αυξημένη νοσηρότητα και θνητότητα λόγω καρδιακών επιπλοκών και λοιμώξεων.

Παρακάτω εξηγούνται όλα όσα θα πρέπει να γνωρίζουν οι ασθενείς πριν υποβληθούν σε μία χειρουργική επέμβαση.

Το στρες της χειρουργικής επέμβασης

Όπως είναι φυσιολογικό, πριν από μία επέμβαση το άτομο μπορεί να βιώνει έντονο άγχος. Σε αυτή την περίπτωση είναι χρήσιμο να συζητήσει με τον γιατρό του ώστε να λύσει όλες τις απορίες και για να το βοηθηθεί να διαχειριστεί το άγχος του. Γιατί με το στρες γενικότερα παρατηρείται αυξημένη έκκριση των σχετιζόμενων ορμονών στη διάρκεια της χειρουργικής επέμβασης και για λίγες μέρες ύστερα από αυτήν, με αποτέλεσμα να προκαλείται υπεργλυκαιμία και καταβολισμός πρωτεϊνών.

Η μεταβολική αυτή απορρύθμιση μπορεί να οδηγήσει σε:

  • Αυξημένη νοσηρότητα
  • Καθυστερημένη επούλωση
  • Μειωμένη απάντηση στη λοίμωξη
  • Αυξημένο καταβολισμό πρωτεϊνών
  • Ηλεκτρολυτικές διαταραχές

Προεγχειρητική προετοιμασία

Η εισαγωγή στο νοσοκομείο γίνεται τρεις ή και περισσότερες μέρες πριν την επέμβαση. Τόσο στο διάστημα αυτό όσο και πριν από αυτό, το άτομο θα πρέπει να φροντίσει για την ικανοποιητική γλυκαιμική ρύθμιση και να διακόψει ή να ελαττώσει το κάπνισμα. Ειδικότερα, συστήνεται:

  • Διακοπή ή ελάττωση του καπνίσματος τουλάχιστον έξι εβδομάδες πριν τη χειρουργική επέμβαση
  • Εκτίμηση της γενικής κατάστασης του ασθενούς και συνυπαρχόντων παθολογικών ευρημάτων
  • Αφαίρεση κοσμημάτων και τεχνητών οδοντοστοιχιών
  • Αφαίρεση χρώματος από τα νύχια
  • Ρύθμιση ηλεκτρολυτών
  • Ικανοποιητική ρύθμιση της γλυκόζης του αίματος και της γλυκοζυλιωμένης αιμοσφαιρίνης πριν την εισαγωγή στο νοσοκομείο (< 150-180 mg/dl)
  • Μέτρηση γλυκόζης αίματος το προηγούμενο βράδυ
  • Παρακολούθηση της αρτηριακής πίεσης και των σφύξεων
  • Λήψη ειδικών οδηγιών από τον γιατρό για τη διαχείριση της φαρμακευτικής αγωγής

Τέλος, όπως πριν από κάθε χειρουργική επέμβαση το άτομο θα πρέπει να είναι νηστικό πριν την αναισθησία (τουλάχιστον έξι ώρες χωρίς τροφή και δύο ώρες χωρίς νερό) για την αποφυγή σοβαρών επιπλοκών.

Το χειρουργείο μπορεί να αναβληθεί σε περίπτωση που παρατηρηθεί σοβαρή υποπρωτεϊναιμία (χαμηλά επίπεδα πρωτεΐνης στο αίμα).

Μετά το χειρουργείο

Ύστερα από την επιτυχημένη ολοκλήρωση της χειρουργικής επέμβασης συχνός έλεγχος της γλυκόζης (κάθε 2 ώρες) και των ηλεκτρολυτών (κάθε 6-12 ώρες), ενώ ανά περίπτωση διαμορφώνεται και η λήψη της φαρμακευτικής αγωγής (ινσουλίνη και αντιδιαβητικά δισκία).

Μετά την έξοδο από το νοσοκομείο συστήνονται τακτική παρακολούθηση των επιπέδων σακχάρου, συγκεκριμένες διατροφικές επιλογές, φυσική δραστηριότητα, διαχείριση του στρες και οδηγίες ως προς την αγωγή.


12914-1024x536.jpg

16 Απριλίου, 2020 Angelos KlitsasΔιαβήτης0

Η Κυριακή του Πάσχα πλησιάζει και οι περισσότεροι, παρά το γεγονός ότι το φετινό τραπέζι θα φιλοξενεί λιγότερα άτομα, φαίνεται ότι θα συνεχίσουν την παράδοση. Οι διατροφικές επιλογές όμως για τα άτομα με σακχαρώδη διαβήτη είναι σημαντικό να γίνονται με προσοχή.

Την περίοδο της νηστείας η διατροφή στηρίζεται κατά κύριο λόγο σε τροφές-πηγές υδατανθράκων, για τις οποίες ο ασθενής θα πρέπει να προσέξει ώστε να μην επιβαρύνει τα επίπεδα σακχάρου στον οργανισμό του. Από την άλλη όμως ακολουθούν και 1-2 ημέρες “υπερφαγίας” που μπορούν επίσης να οδηγήσουν στην απορρύθμιση του σακχάρου.

Το παραδοσιακό μας τραπέζι περιλαμβάνει μια μεγάλη ποικιλία από φαγητά, τα οποία έχουν υψηλό θερμιδικό φορτίο, καθώς και υψηλά ποσοστά λίπους και χοληστερίνης. Είναι λοιπόν χρήσιμο για τα άτομα με διαβήτη να λάβουν υπόψη ορισμένες συστάσεις.

Κρέας

Γενικά στο πασχαλινό τραπέζι συνίσταται το κατσίκι από το αρνί, καθώς είναι λιγότερο λιπαρό. Τα 100 γραμμάρια άψητου κρέατος (αρνιού ή κατσικιού) δίνουν περίπου 370 θερμίδες με μεγάλη όμως συμμετοχή σε αυτές από λίπος. Είναι και τα δύο πηγές πρωτεΐνης υψηλής βιολογικής αξίας αλλά και βιταμινών (κυρίως Β), σιδήρου και φωσφόρου.

Αυγά

Σε ό,τι αφορά την κατανάλωση αυγών, το κάθε ένα που είναι μέτριου μεγέθους δίνει περίπου 75-80 θερμίδες, 6 γρ. πρωτεΐνης, 5 γρ. λίπους και κυρίως 215-230 mg χοληστερίνης. Είναι επομένως πηγή αρκετής ποσότητας λίπους και χοληστερίνης και γι’ αυτό θα πρέπει να περιοριστεί η κατανάλωσή τους, δεδομένου ότι στα ίδια γεύματα υπάρχουν και άλλες πηγές αυτών των διατροφικών στοιχείων.

Μαγειρίτσα

Όσον αφορά τη μαγειρίτσα, μια μερίδα μπορεί να δώσει μέχρι και 580 θερμίδες, ενώ έχει και μεγάλη περιεκτικότητα σε χοληστερόλη. Χρησιμοποιώντας μόνο τα ασπράδια και όχι ολόκληρο τον κρόκο ή μόνο έναν κρόκο από τα αυγά για το μαγείρεμα μπορεί να μειώσει αυτή την ποσότητα (κατά 213 mg ανά κρόκο). Στο μαγείρεμα επίσης προτείνεται και μια παραλλαγή της μαγειρίτσας, όπου αντί του συκωτιού μπορεί να χρησιμοποιηθούν κομμάτια κρέατος αρνιού από τα οποία έχει αφαιρεθεί το λίπος. Μειώνεται έτσι η περιεκτικότητα σε χοληστερίνη, δεδομένου ότι το συκώτι είναι πλούσιο σε αυτή.

Τσουρέκι

Το πασχαλινό τσουρέκι είναι πηγή πολλών υδατανθράκων και λίπους. Τα 100 γρ. δίνουν 408 θερμίδες, με 65,5 γρ. υδατανθράκων και 105 mg χοληστερόλης. Η χρήση γλυκαντικής ουσίας “επιτρέπει” στα άτομα με διαβήτη να το δοκιμάσουν μόνο σε μερίδες μέτριου μεγέθους.

Κλείνοντας, πρέπει να σημειωθεί ότι τα άτομα με διαταραγμένο λιπιδαιμικό προφίλ (υψηλά επίπεδα χοληστερόλης και τριγλυκεριδίων) χρειάζεται να αποφεύγουν τα τρόφιμα υψηλής περιεκτικότητας σε χοληστερόλη και λίπος.

Food photo created by senivpetro – www.freepik.com


Diabetes-1024x536.jpg

H Ελληνική Διαβητολογική Εταιρεία (ΕΔΕ) σε εναρμόνιση με την Διεθνή Ομοσπονδία Διαβήτη (IDF) με στόχο την πρόληψη και την αντιμετώπιση του κορονοϊού από τα άτομα με σακχαρώδη διαβήτη και των προβλημάτων που ενδεχομένως προκύψουν, προχώρησε στην έκδοση ειδικών οδηγιών.

Είναι γνωστό πως τα άτομα με διαβήτη είναι πιο ευάλωτα στις λοιμώξεις και ειδικότερα έχει διαπιστωθεί πως έχουν 2-3 φορές μεγαλύτερο κίνδυνο να νοσήσουν από τον κορονοϊό, ανεξάρτητα από το αν συνυπάρχουν ή όχι άλλα προβλήματα υγείας. Σύμφωνα πάντως με το IDF για λόγους άγνωστους μέχρι σήμερα, η νόσηση από τον κορονοϊό φαίνεται ότι εξελίσσεται σχετικά ήπια στα νεότερα άτομα και ιδίως στα παιδιά με διαβήτη τύπου 1.

Παράγοντες κινδύνου

Σε γενικές γραμμές, παράγοντες οι οποίοι αυξάνουν τον κίνδυνο νόσησης στα άτομα με διαβήτη είναι οι κάτωθι:

  • κακή γλυκαιμική ρύθμιση (η υπεργλυκαιμία αποδυναμώνει το ανοσοποιητικό σύστημα)
  • μεγάλη διάρκεια του διαβήτη
  • έντονη παχυσαρκία
  • μεγάλη ηλικία
  • κάπνισμα
  • παρουσία χρόνιων επιπλοκών της νόσου (κυρίως από το καρδιαγγειακό σύστημα και τους νεφρούς)

Συμπτώματα

Συνήθως πρόκειται για ήπια νόσο και το 98% όσων μολύνονται επιβιώνουν. Από τα άτομα που νοσούν, πάνω από 80% εμφανίζουν ήπια συμπτώματα όμοια με του κοινού κρυολογήματος και μπορούν να αναρρώσουν στο σπίτι:

  • καταρροή
  • βήχας
  • πονόλαιμος
  • πονοκέφαλος
  • ανεξήγητη κούραση
  • πυρετός

Σε ποσοστό ~14% ο ιός εισβάλει βαθύτερα στους πνεύμονες και προκαλεί πνευμονία με σοβαρότερα συμπτώματα (δύσπνοια). Σε ποσοστό όμως ~5% η κατάσταση μπορεί να γίνει κρίσιμη με
εμφάνιση αναπνευστικής ανεπάρκειας, σήψης και ανεπάρκειας λειτουργίας όλων των ζωτικών οργάνων.

Προληπτικά μέτρα για προφύλαξη από τον κορονοϊό

  1. Καλή γλυκαιμική ρύθμιση
  2. Φυσική δραστηριότητα/άσκηση
  3. Επαρκής ενυδάτωση, κατανάλωση τροφών ή ροφημάτων πλούσιων σε αντιοξειδωτικά (όπως φρούτα, λαχανικά, πράσινο τσάι) και αποφυγή επεξεργασμένων τροφίμων ενισχύουν την επάρκεια του ανοσοποιητικού συστήματος στην άμυνα του οργανισμού
  4. Συχνό πλύσιμο των χεριών με σαπούνι και νερό ή χρήση αλκοολούχου διαλύματος ειδικά πριν το φαγητό και μετά από επίσκεψη σε δημόσιους χώρους
  5. Αποφυγή επαφών ή διατήρηση απόστασης (το λιγότερο 1 μέτρο) από ανθρώπους που έχουν συμπτώματα ή νοσούν εμφανώς. Κάλυψη της μύτης ή του στόματος με χαρτομάντιλο μιας χρήσης σε βήχα ή φτάρνισμα και στη συνέχεια απόρριψη του σε κάδο
  6. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας δεν συστήνει τη χρήση απλής χειρουργικής μάσκας στην κοινότητα σε όσους δεν έχουν συμπτώματα αναπνευστικού, ακόμα και σε περιοχές με κρούσματα κορονοϊού. Η χρήση μάσκας δεν μειώνει την σημασία των άλλων γενικών μέτρων πρόληψης της νόσου και μπορεί να οδηγήσει σε περιττό κόστος και προβλήματα προμηθειών
  7. Διασφάλιση ότι υπάρχει άμεση πρόσβαση στα τηλέφωνα επείγουσας επικοινωνίας σε περίπτωση ασθένειας και οι ποσότητες φαρμάκων (ιδίως ινσουλίνης) και αναλωσίμων για τον αυτοέλεγχο της γλυκόζης είναι επαρκείς, ώστε να μην χρειαστεί έξοδος από το σπίτι
  8. Περιορισμός των μη απαραίτητων επαφών και μετακινήσεων, ιδιαίτερα σε περιπτώσεις όπου συναθροίζονται περισσότερα από 4-5 άτομα

Εάν εκδηλωθεί νόσος

  1. Σε περίπτωση που εκδηλωθεί νόσος και παρουσιαστούν συμπτώματα (ιδιαίτερα από το αναπνευστικό):
  2. Να ενημερωθεί πρώτα ο θεράπων ιατρός πριν από την μετάβαση στο νοσοκομείο
  3. Εάν δεν είναι δυνατή η επικοινωνία με τον θεράποντα, υπάρχει η δυνατότητα επικοινωνίας με τον ΕΟΔΥ στο τετραψήφιο τηλέφωνο 1135
  4. Αν δοθούν τελικά οδηγίες παραμονής στο σπίτι, πρέπει να παρεμποδισθεί η μετάδοση του ιού σε όσους ζουν μαζί ή στους επισκέπτες
  5. Ύπνος σε διαφορετικό δωμάτιο ή ξεχωριστό κρεβάτι και τη χρήση μάσκας, σημαντικό είναι να μην μοιράζονται τα σκεύη φαγητού (κουταλάκια, μαχαιροπήρουνα κ.λπ.)
  6. Μετά το σχολαστικό πλύσιμο των χεριών καλό είναι να χρησιμοποιούνται χάρτινες πετσέτες μιας χρήσης.
  7. Εάν αυτό δεν είναι εφικτό, πρέπει να έχουν τη δική τους πετσέτα την οποία αλλάζουν όταν μουσκέψει (ο κορωνοϊός αγαπάει την υγρασία).

Όπως με όλες τις ιώσεις, στη νόσηση από τον κορονοϊό μπορεί να παρατηρηθεί απορρύθμιση του γλυκαιμικού ελέγχου. Σε τέτοιες περιπτώσεις απαιτείται άμεση επικοινωνία με τον θεράποντα ιατρό, διότι αυξάνονται οι ανάγκες του οργανισμού σε ινσουλίνη και χρειάζεται κατάλληλη τροποποίηση της φαρμακευτικής αγωγής και της διατροφής.

Γενικοί κανόνες

  • Επιβάλλεται επαρκής ενυδάτωση (τουλάχιστον μισό ποτήρι νερό κάθε ώρα) για την διατήρηση τόσο του κυκλοφορικού συστήματος όσο και του μεταβολισμού των κυττάρων σε καλή κατάσταση
  • Συχνός έλεγχος των επιπέδων της γλυκόζης στο τριχοειδικό αίμα με τις συσκευές αυτομέτρησης και προσπάθεια διατήρησης τους σε αποδεκτά επίπεδα (80-180 mg/dl) με τις οδηγίες του θεράποντος ιατρού
  • Σε άτομα με διαβήτη τύπου 1, αλλά και τύπου 2 που ρυθμίζονται με σχήματα ινσουλινοθεραπείας, απαραίτητος είναι ο έλεγχος για παρουσία κετονών στο τριχοειδικό αίμα. Η αύξηση των κετονών υποδηλώνει εκτροπή του μεταβολισμού σε καύση λίπους αντί γλυκόζης και μπορεί να οδηγήσει σε οξέωση
  • Για τα άτομα με διαβήτη τύπου 2 που λαμβάνουν αντιδιαβητικές αγωγές και είναι καλά ρυθμισμένοι, τα αποθέματα της ινσουλίνης στο πάγκρεας είναι σχετικά επαρκή και συνήθως δεν δημιουργούνται σοβαρά προβλήματα κατά τη διάρκεια οξείας νόσου. Αν στα θεραπευτικά σχήματα υπάρχουν αναστολείς SGLT2 (δαπαγλιφλοζίνη, εμπαγλιφλοζίνη, καναγλιφλοζίνη), πρέπει να διακόπτονται άμεσα με την εμφάνιση της οξείας νόσου και να ξαναρχίζουν μετά την αποδρομή της. Η κατηγορία αυτή των φαρμάκων είναι εξαιρετικά αποτελεσματική στη ρύθμιση του διαβήτη και χρησιμοποιείται πλέον ευρύτατα (συχνά στο ίδιο χάπι μαζί με τη μετφορμίνη)
  • Οδηγίες για την αντιμετώπιση του διαβήτη στην οξεία νόσηση υπάρχουν στις «Κατευθυντήριες Οδηγίες για την Διαχείριση των Ατόμων με Σακχαρώδη Διαβήτη» της Ελληνικής Διαβητολογικής Εταιρείας με ελεύθερη πρόσβαση στο site (www.ede.gr)

Πηγή: www.ede.gr

People photo created by jcomp – www.freepik.com


March-20-2020.png

10 Φεβρουαρίου, 2020 Angelos KlitsasΔιαβήτης0

Ο σακχαρώδης διαβήτης είναι μια πάθηση που χαρακτηρίζεται από υψηλές τιμές γλυκόζης στο αίμα, το απλό δηλαδή σάκχαρο που δίνει ενέργεια στα κύτταρά μας. Αναπτύσσεται όταν ο οργανισμός δεν παράγει ή δεν χρησιμοποιεί αποτελεσματικά την ινσουλίνη, μια ορμόνη που βοηθά στην απομάκρυνση του πλεονάσματος γλυκόζης από το αίμα.

Ο τρόπος με τον οποίο εκδηλώνεται ο σακχαρώδης διαβήτης εξαρτάται από πολλούς παράγοντες και κυρίως από τον τύπο του. Ο τύπος 2 συνήθως ακολουθεί μία «ύπουλη» πορεία ή μπορεί να είναι ακόμα και τελείως ασυμπτωματικός, ενώ όταν τελικά διαγιγνώσκεται έχουν ήδη εμφανιστεί σοβαρές επιπλοκές στην υγεία. Όταν το σάκχαρο βρίσκεται σε υψηλά επίπεδα για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα, τα διάφορα όργανα του σώματος φθείρονται και προκαλούνται έτσι οι επιπλοκές.

Ποιες είναι οι διαφορές στον διαβήτη τύπου 1 και 2;

Ο διαβήτης τύπου 1, ο οποίος παλαιότερα ονομαζόταν νεανικός ή ινσουλινοεξαρτώμενος διαβήτης, αντιπροσωπεύει το 5-10 % των ατόμων που πάσχουν από διαβήτη. Στον διαβήτη τύπου 1 το ανοσοποιητικό σύστημα του οργανισμού καταστρέφει τα κύτταρα που απελευθερώνουν ινσουλίνη με αποτέλεσμα να εξαλείφουν τελικά την παραγωγή ινσουλίνης από το σώμα.

Ο διαβήτης τύπου 2 αφορά την πλειοψηφία των ανθρώπων που πάσχουν από διαβήτη. Η ανάπτυξή του οφείλεται στο συνδυασμό γενετικών παραγόντων και τρόπου ζωής. Στον διαβήτη τύπου 2 ο οργανισμός δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει την ινσουλίνη με σωστό τρόπο (αντίσταση στην ινσουλίνη). Καθώς όμως ο διαβήτης τύπου 2 επιδεινώνεται το πάγκρεας παράγει ολοένα και λιγότερη ινσουλίνη (ανεπάρκεια ινσουλίνης).

Ποια είναι τα πρώτα συμπτώματα;

Όπως προαναφέρθηκε, τα συμπτώματα του διαβήτη τύπου 2 μπορεί να μην εμφανιστούν μέχρι να έχουν προκληθεί οι θορυβώδεις επιπλοκές του. Εκείνα που μπορεί να υπάρχουν θεωρούνται κλασικά για κάθε τύπο διαβήτη και είναι τα παρακάτω:

  • Πολλά ούρα (πολυουρία) που οφείλεται στο ότι όταν υπάρχει πολύ σάκχαρο στο αίμα, αυτό διαφεύγει και στα ούρα παρασύροντας και νερό. Αυτή η απώλεια νερού με τα ούρα προκαλεί και κάποιου βαθμού αφυδάτωση με αποτέλεσμα…
  • … στεγνό στόμα (ξηροστομία) και ανάγκη για πολύ νερό (πολυδιψία). Τα πολλά ούρα λοιπόν δεν οφείλονται στο ότι οι ασθενείς πίνουν πολύ νερό, αλλά το αντίθετο (θέλουν πολύ νερό επειδή έχουν πολλά ούρα). Κάποιοι κάνουν το μεγάλο λάθος να προσπαθούν να μην πίνουν νερό, γιατί τους ενοχλεί που πηγαίνουν συνέχεια στην τουαλέτα!
  • Απώλεια βάρους, η οποία μπορεί να συμβεί γιατί η έλλειψη ινσουλίνης αφήνει τα κύτταρα χωρίς θρεπτικά συστατικά και χωρίς ενέργεια. Έτσι ο ασθενής αδυνατίζει, αλλά αυτό που χάνει δεν είναι λίπος, είναι κυρίως μυϊκή μάζα. Αυτή η απώλεια βάρους συμβαίνει παρόλο που το άτομο δεν έχει μειώσει το πόσο τρώει, αλλά μπορεί αντιθέτως…
  • … να τρώει ακόμα περισσότερο από πριν (πολυφαγία), σε μια προσπάθεια του οργανισμού να βρει αυτά τα θρεπτικά συστατικά που λείπουν από τα κύτταρα.
  • Άλλα συμπτώματα που μπορεί να παρουσιαστούν είναι εύκολη κούραση (από έλλειψη ενέργειας), θολή όραση (από συσσώρευση γλυκόζης στο φακό του ματιού, η οποία προσελκύει και νερό και προκαλεί προσωρινό «φούσκωμα» του φακού), κράμπες στα πόδια, φαγούρα και μηκυτιάσεις στα γεννητικά όργανα κ.ά.

Ποιοι είναι οι παράγοντες κινδύνου;

Υπάρχουν δύο κατηγορίες παραγόντων που συνδέονται με την εμφάνιση του σακχαρώδη διαβήτη: αυτούς που μπορούμε να ελέγξουμε και αυτούς που δεν μπορούμε. Σε εκείνους που μπορούμε να ελέγξουμε περιλαμβάνονται μεταξύ άλλων:

  • Η παχυσαρκία
  • Η καθιστική ζωή
  • Το κάπνισμα
  • Τα επίπεδα κακής χοληστερόλης

Στους παράγοντες κινδύνου που δεν ελέγχονται, είναι:

  • Η εθνικότητα ή φυλή: Σύμφωνα με μελέτες τα άτομα Ισπανικής καταγωγής, Αφροαμερικανοί και Ασιάτες έχουν μεγαλύτερες πιθανότητες να νοσήσουν από διαβήτη.
  • Η κληρονομικότητα.
  • Η ηλικία, καθώς από τα 45 και μετά οι πιθανότητες αυξάνονται.

People photo created by jcomp – www.freepik.com


March-20-2020-copy.png

9 Δεκεμβρίου, 2019 Angelos KlitsasΔιαβήτης0

Ο σακχαρώδης διαβήτης είναι μια χρόνια μεταβολική ασθένεια, η οποία χαρακτηρίζεται από αύξηση της συγκέντρωσης του σακχάρου στο αίμα (υπεργλυκαιμία) και διαταραχή του μεταβολισμού της γλυκόζης. Αυτό προκύπτει είτε ως αποτέλεσμα ελαττωμένης έκκρισης μιας ορμόνης, που ονομάζεται ινσουλίνη, είτε λόγω ελάττωσης της ευαισθησίας των κυττάρων του σώματος στην ινσουλίνη.

Οι χαμηλές θερμοκρασίες του χειμώνα είναι γνωστό ότι μπορούν να επηρεάσουν σημαντικά διάφορες χρόνιες νόσους όπως είναι ο διαβήτης. Ιδιαίτερα λόγω των αυξημένων κρουσμάτων γρίπης και κρυολογημάτων η διαχείριση του διαβήτη γίνεται δυσκολότερη. Αυτό συμβαίνει διότι αυτές οι ασθένειες απορρυθμίζουν τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα, ενώ το ίδιο ισχύει και σε περιπτώσεις αλλαγών που γίνονται στις διατροφικές συνήθειες ή στον περιορισμό της σωματικής άσκησης.

Η ρύθμιση των επιπέδων του σακχάρου είναι ο κεντρικός στόχος της θεραπευτικής αντιμετώπισης του διαβήτη γι’ αυτό και ο ασθενής θα πρέπει λάβει τα κατάλληλα μέτρα προκειμένου να αποφύγει τους κινδύνους των επιπλοκών της νόσου.

Κρύο και γρίπη

Ο ασθενής θα πρέπει να μην είναι εκτεθειμένος για καιρό σε πολύ έντονο κρύο, καθώς αυτό μπορεί να κάνει το αίμα πιο παχύρρευστο και επιρρεπές στην πήξη.

Θα πρέπει να πλένει τα χέρια πιο συχνά, ενώ –εφόσον είναι δυνατό– να γίνεται και εμβολιασμός έναντι της γρίπης.

Όσοι έχουν αρρωστήσει από κοινό κρυολόγημα ή γρίπη θα πρέπει να καταναλώνουν πολλά υγρά, να μετρούν το σάκχαρο συχνότερα και να φροντίζουν να μένουν ζεστοί. Τα πόδια είναι σημαντικό να είναι ζεστά και προστατευμένα με άνετα παπούτσια και κάλτσες.

Οι συσκευές αυτοελέγχου θα πρέπει επίσης να προστατεύονται. Η συσκευή αυτοελέγχου της γλυκόζης στο αίμα και η αντλία ινσουλίνης πρέπει να διατηρούνται σε “κανονική” θερμοκρασία. Η ιδανική για μετρητές και ταινίες κυμαίνεται από 18 έως 30°C.

Σωματική άσκηση

Ο διαβητικός είναι σημαντικο να αναζητήσει τρόπους για να ασκείται καθημερινά, περπατώντας σε κάποιο τοπικό εμπορικό κέντρο ή να ασκηθεί σε γυμναστήριο.

Μαθήματα γυμναστικής σε ομάδες όπως εκείνα της κολύμβησης μπορούν να βοηθήσουν.

Δραστηριότητες που μπορούν να γίνουν ακόμα και στο σπίτι, όπως ισομετρικές ασκήσεις, ανυψώσεις στα πόδια ή τα χέρια την ώρα της τηλεόρασης ή ακούγοντας μουσική είναι επίσης χρήσιμες. Ακόμη, εάν ο ασθενής είναι σε θέση, θα μπορούσε να κάνει ως άσκηση το περπάτημα πάνω και κάτω τις σκάλες στο σπίτι του.

Διατροφή

Σε γενικές γραμμές οι διαβητικοί θα πρέπει να προσέχουν το σύνολο των γλυκών και των λιπαρών τροφών που καταναλώνουν.

Καλό είναι να προτιμούν περισσότερο τα φρούτα και λαχανικά που είναι στην εποχή τους.

Όσον αφορά το αλκοόλ θα πρέπει να υπάρχει μέτρο, ενώ όταν ο ασθενής λαμβάνει ινσουλίνη, είναι καλύτερο να ποθεί μαζί με το φαγητό.

Υπογλυκαιμία

Η υπογλυκαιμία είναι μία κατάσταση στην οποία το σάκχαρο του αίματος πέφτει κάτω από 70ml/dl και εκδηλώνεται με μια σειρά συγκεκριμένων συμπτωμάτων. Σε αυτά περιλαμβάνονται η πείνα, η εφίδρωση, ο πονοκέφαλος, η ζάλη, η θολή όραση, το τρέμουλο, η ναυτία, η ταχυκαρδία, η υπνηλία, η έλλειψη συγκέντρωσης, η νευρικότητα, η συμπεριφορά μεθυσμένου, η αδυναμία και η ξαφνική κούραση.

Ο ασθενής είναι πάντα καλό να έχει δισκία γλυκόζης ή άλλη θεραπεία υπογλυκαιμίας άμεσα διαθέσιμη, ανεξάρτητα από την περίοδο του χρόνου.

Προστασία από ακραίες θερμοκρασίες

Στις πολύ χαμηλές θερμοκρασίες είναι σημαντικό να αποφεύγεται η απώλεια υγρασίας από το δέρμα. Ενυδατικές κρέμες που “κλειδώνουν” μέσα στο δέρμα την υγρασία, αποφυγή του καυτού νερού στο μπάνιο, καθώς και έλεγχος στα πόδια συχνά για οποιαδήποτε σημάδια πιθανών προβλημάτων μπορούν να βοηθήσουν.


Child-fever.png

Ο πυρετός αποτελεί ένα από τα πιο συνηθισμένα ιατρικά συμπτώματα και χαρακτηρίζεται από την αύξηση της θερμοκρασίας του σώματος πάνω από το φυσιολογικό εύρος των 36,5-37,5 βαθμών Κελσίου.

Προκύπτει εξαιτίας διαφόρων παραγόντων και χρησιμεύει ως αμυντικός μηχανισμός, καθώς η ανοσολογική απάντηση του οργανισμού μπορεί να γίνει πιο ισχυρή υπό υψηλές θερμοκρασίες. Η αντιμετώπισή του δεν είναι πάντα απαραίτητη, καθώς οι περισσότεροι άνθρωποι αναρρώνουν χωρίς ειδική ιατρική φροντίδα.

Στην περίπτωση όμως του σακχαρώδη διαβήτη και ειδικότερα στα παιδιά μικρής ηλικίας τα πράγματα είναι διαφορετικά. Στα παιδιά που έχουν σακχαρώδη διαβήτη είναι καλύτερο να δίνεται περισσότερη έμφαση ώστε να μην κολλήσουν οποιοδήποτε μικρόβιο ή ιό που θα τους προκαλούσε πυρετό.

Αυτό ισχύει διότι η αύξηση της θερμοκρασίας δημιουργεί έντονο στρες στο σώμα του παιδιού, το οποίο μπορεί να οδηγήσει σε απορρύθμιση του σακχάρου στο αίμα του, καθώς και στις ανάλογες επιπλοκές.

Υπολογίζεται ότι αυτά τα παιδιά έχουν 6 φορές περισσότερες πιθανότητες να νοσηλευτούν εξαιτίας του πυρετού.

Θορυβώδη συμπτώματα

Η αντιμετώπιση του πυρετού σε παιδιά με διαβήτη χρήζει ιατρικής συμβουλής όταν:

– ο πυρετός δεν πέφτει παρά τη χρήση αντιπυρετικών,
– οι μέσες τιμές σακχάρου παραμένουν μεγαλύτερες από το όριο που έχει συστήσει ο θεράπων ιατρός,
– εμφανίζεται υπνηλία, σύγχυση ή δύσπνοια,
– η αναπνοή γίνεται γρήγορη με κοφτή ανάσα,
– ο πυρετός, ενώ έχει υποχωρήσει για μία ή δύο μέρες, επανέρχεται.

Πρόληψη

Η μετάδοση των μικροβίων που προκαλούν πυρετό συνήθως γίνεται με το βήχα, το φτάρνισμα, καθώς και από την επαφή των χεριών με αντικείμενα ή επιφάνειες που έχουν μολυνθεί. Συνίσταται λοιπόν η αποφυγή κλειστών χώρων (παιδότοποι, κ.λπ.) σε περιόδους έξαρσης.

Όσον αφορά την προσωπική υγιεινή, τα παιδιά θα πρέπει να δίνουν έμφαση στο πλύσιμο των χεριών, το κόψιμο των νυχιών, να μην βάζουν τα δάχτυλα στο στόμα και τη μύτη, να αλλάζουν συχνά ρούχα και εσώρουχα, κ.λπ.

Συνίσταται επίσης ο εμβολιασμός με το εποχικό εμβόλιο της γρίπης, αλλά και του πνευμονιόκοκκου. Ειδικά αυτό για την γρίπη επιβάλλεται να γίνεται σε παιδιά με διαβήτη, έστω και καθυστερημένα, καθώς η συγκεκριμένη μπορεί να απορρυθμίσει σημαντικά τα επίπεδα του σακχάρου.

Τέλος, όλα τα παιδιά με διαβήτη που έχουν πυρετό, θα πρέπει να μετράνε πιο συχνά το σάκχαρό τους, να μην παραλείπουν τα γεύματα εάν τους προκαλείται ανορεξία, να πίνουν άφθονα υγρά και να προσέχουν με την κατάχρηση των χυμών.


Diabetes.png

13 Νοεμβρίου, 2019 Angelos KlitsasΔιαβήτης0

Ο σακχαρώδης διαβήτης είναι μια χρόνια πάθηση που εμφανίζεται όταν το πάγκρεας δεν παράγει αρκετή ινσουλίνη ή όταν ο οργανισμός δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει αποτελεσματικά την παραγόμενη ινσουλίνη. Η ινσουλίνη είναι μια ορμόνη που επιτρέπει στα κύτταρα να πάρουν το σάκχαρο από το αίμα και να το χρησιμοποιήσουν ως πηγή ενέργειας.

Θεωρείται ένα από τα πιο σοβαρά χρόνια νοσήματα στην Ευρώπη, ενώ στις ΗΠΑ χαρακτηρίστηκε το πιο επικίνδυνο μαζί με την υπέρταση και τη στεφανιαία νόσο. Στη χώρα μας οι τελευταίες μελέτες δείχνουν ότι τα ποσοστά του διαβήτη αγγίζουν το 9%-9,5%.

Ο λόγος όμως για τον οποίο είναι σημαντική η ενημέρωση σχετικά με τη νόσο δεν είναι μόνο η επιδημική τάση ανάπτυξής της αλλά και οι σοβαρές χρόνιες επιπλοκές από τις οποίες συνοδεύεται. Ο διαβήτης αποτελεί το πρώτο αίτιο νεφρικής ανεπάρκειας που χρήζει αιμοκάθαρσης, καθώς και το πρώτο αίτιο της τύφλωσης των ενηλίκων, του εμφράγματος και του εγκεφαλικού επεισοδίου, του ακρωτηριασμού των κάτω άκρων και της στυτικής δυσλειτουργίας.

Η έγκαιρη διάγνωση και ρύθμιση του διαβήτη μπορεί να προλάβει την εκδήλωση επιπλοκών.

Τι συμπτώματα προκαλεί

Ο τρόπος με τον οποίο εκδηλώνεται, εξαρτάται από πολλούς παράγοντες και κυρίως από τον τύπο του διαβήτη. Γενικά ο τύπος 1 είναι αυτός που είναι πιθανότερο να εκδηλωθεί ξαφνικά – και σε μικρότερη ηλικία – με τα θορυβώδη συμπτώματα της οξείας επιπλοκής του, της διαβητικής κετοξέωσης, ενώ ο τύπος 2 συνήθως ακολουθεί πιο «ύπουλη» πορεία ή μπορεί να είναι ακόμα και τελείως ασυμπτωματικός.

Πάντως συμπτώματα που μπορεί να υπάρχουν και θεωρούνται κλασικά για κάθε τύπο διαβήτη είναι:

– Συχνοουρία – Πολυουρία
– Απώλεια Βάρους
– Αδυναμία / Καταβολή
– Πολυδιψία – Πολυφαγία
– Έλλειψη ενδιαφέροντος και συγκέντρωσης
– Εμετοί και στομαχικός πόνο
– Μουδιάσματα στα άκρα
– Πληγές που αργούν να επουλωθούν
– Θολή όραση
– Συχνές λοιμώξεις

Πρόληψη

Το πρώτο βήμα για την πρόληψη είναι να γνωρίζουμε τι κίνδυνο έχουμε να αναπτύξουμε διαβήτη. Στους παράγοντες κινδύνου ανάπτυξης προδιαβήτη ή διαβήτη τύπου 2 περιλαμβάνονται:

– Οι τιμές γλυκόζης αίματος εκτός των κανονικών ορίων
– Η ηλικία άνω των 45 ετών
– Το οικογενειακό ιστορικό διαβήτη ανεξάρτητα από την ηλικία
– Το υπερβολικό βάρος ή η παχυσαρκία
– Η καθιστική ζωή σε συνδυασμό με τη σπάνια σωματική άσκηση
– Η υψηλή αρτηριακή πίεση
– Τα χαμηλά επίπεδα «καλής» (HDL) χοληστερόλης στο αίμα
– Τα υψηλά τριγλυκερίδια αίματος
– Ο διαβήτης κατά την εγκυμοσύνη
– Το σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών
– Το ιστορικό με παθήσεις της καρδιάς, του εγκεφάλου ή των κάτω μελών
– Ορισμένες δερματικές παθήσεις όπως η μελανίζουσα ακάνθωση

Τέλος, στην κατηγορία εντάσσονται τα άτομα που ανήκουν σε εθνικές ομάδες υψηλού κινδύνου όπως Λατινοαμερικάνοι, Ισπανικής προέλευσης, Αφρικανοαμερικανοί, Ινδιάνοι της Αμερικής, ιθαγενείς της Αλάσκας και Αμερικανοασιάτες.

Σαφώς υπάρχουν παράγοντες για τους οποίους δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι ώστε να προλάβουμε τη νόσο, γεγονός το οποίο ισχύει κατά βάση στην περίπτωση του διαβήτη τύπου 1. Η γνώση όμως των παραπάνω σε συνδυασμό με τη λήψη ορισμένων μέτρων, όπως ο προληπτικός έλεγχος και η υιοθέτηση ενός υγιέστερου τρόπου ζωής μπορούν να βοηθήσουν σε αυτή την κατεύθυνση.


Screen-Shot-2019-10-30-at-19.04.40-1024x684.png

30 Οκτωβρίου, 2019 Angelos KlitsasΔιαβήτης0

Η γρίπη είναι μια οξεία νόσος του αναπνευστικού συστήματος που προκαλείται από διάφορους ιούς, οι οποίοι εισβάλλουν στον οργανισμό μας με την εισπνοή σταγονιδίων που εκπέμπονται με την ομιλία, τον βήχα ή το φτέρνισμα των νοσούντων.

Μεταδίδεται πολύ εύκολα από άτομο σε άτομο και μπορεί να προκαλέσει από ήπια έως και πολύ σοβαρή νόσηση, προσβάλλοντας το ανώτερο ή και το κατώτερο τμήμα του αναπνευστικού συστήματος (μύτη, φάρυγγας, λάρυγγας, βρόγχοι). Παράγοντες όπως ο ψυχρός καιρός και η συγκέντρωση πολλών ατόμων σε κλειστούς χώρους αυξάνουν τη μετάδοση της.

Οι περισσότεροι υγιείς άνθρωποι την ξεπερνούν χωρίς να παρουσιάσουν επιπλοκές, ορισμένοι όμως, όπως άτομα που ανήκουν σε ομάδες υψηλού κινδύνου, διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο για σοβαρές επιπλοκές από τη γρίπη.

Σε αυτές τις ομάδες ανήκουν και οι άνθρωποι με σακχαρώδη διαβήτη. Η λοίμωξη από τους ιούς της, όπως και από πολλούς άλλους ιούς, δημιουργεί έντονο στρες στο σώμα, το οποίο με τη σειρά του μπορεί να οδηγήσει σε αυξημένα επίπεδα σακχάρου στο αίμα.

Συμπτώματα

Τα συμπτώματα της γρίπης συνήθως ξεκινούν απότομα και περιλαμβάνουν υψηλό πυρετό, έντονη κόπωση, καταρροή, πονόλαιμο, βήχα (συνήθως ξηρό), πόνους των μυών και των αρθρώσεων και πονοκέφαλο. Τα παιδιά μπορεί να παρουσιάσουν συμπτώματα από το γαστρεντερικό, όπως ναυτία, εμέτους, διάρροια, τα οποία στους ενήλικες είναι πιο σπάνια.

Ξεκινούν από 1 έως 4 ημέρες μετά την προσβολή από τον ιό και διαρκούν από 2 έως 7 ημέρες. Ο βήχας όμως μπορεί να επιμένει για αρκετό χρονικό διάστημα.

Πώς μπορείτε να ξέρετε ότι έχετε γρίπη

Μπορεί να έχετε γρίπη εάν παρουσιάσετε ξαφνικά πυρετό, συμπτώματα από το αναπνευστικό (καταρροή, βήχα), έντονους μυϊκούς πόνους και αυτό συμβαίνει τους χειμερινούς μήνες, κυρίως από τον Δεκέμβριο έως το Μάρτιο. Βέβαια μπορεί να πάθετε γρίπη οποιαδήποτε άλλη εποχή του χρόνου, αυτό όμως είναι πιο σπάνιο.

Πότε να επικοινωνήσετε με γιατρό

Υπάρχουν κάποια συμπτώματα για τα οποία θα πρέπει άμεσα να επικοινωνήσετε με έναν γιατρό. Σε αυτά περιλαμβάνονται:

  • ο υψηλός και παρατεινόμενος πυρετός,
  • η δύσπνοια,
  • ο πόνος ή αίσθημα πίεσης στο στήθος,
  • τα λιποθυμικά επεισόδια,
  • η περίεργη υπνηλία και η σύγχυση,
  • οι πολλοί ή παρατεινόμενοι έμετοι,
  • και η ύπαρξη πύον στις αμυγδαλές με υψηλό πυρετό που δεν υποχωρεί εύκολα.

Σε ό,τι αφορά τον διαβήτη είναι σημαντικό να επικοινωνήσετε με τον ειδικό όταν οι τιμές του σακχάρου, παρά τις προσπάθειες, παραμένουν περισσότερο από 2-3 ημέρες μεγαλύτερες 200mg/dl. Τέλος, θα πρέπει να αναζητήσετε ιατρική συμβουλή όταν εκδηλώνονται συμπτώματα από τον διαβήτη όπως πολυουρία – πολυδιψία και έντονη κόπωση.

Τι πρέπει να κάνετε εάν αρρωστήσετε

Η τήρηση βασικών κανόνων υγιεινής είναι ένας αρκετά αποτελεσματικός τρόπος για να προστατευτούμε από την γρίπη. Για το λόγο αυτό:

  1. αποφύγετε στενή επαφή με άλλα άτομα,
  2. αποφύγετε να έρχεστε σε επαφή με άτομα που είναι άρρωστα,
  3. κρατήστε απόσταση από τους άλλους όταν είστε εσείς άρρωστοι για να τους προφυλάξετε και να μην αρρωστήσουν,
  4. μείνετε στο σπίτι σας όταν είστε άρρωστοι,
  5. καλύψτε με χαρτομάντιλο το στόμα και τη μύτη σας όταν βήχετε ή φταρνίζεστε,
  6. πλένετε συχνά τα χέρια σας για να μειωθεί η διασπορά των ιών
  7. και αποφύγετε να πιάνετε τα μάτια σας, τη μύτη σας ή το στόμα σας.

Αντιμετώπιση

Όπως συμβαίνει με τις περισσότερες ιώσεις, έτσι και η γρίπη συνήθως «κάνει τον κύκλο της». Χρειάζεται ξεκούραση, πολλά υγρά και αποφυγή του καπνίσματος.

Σε ό,τι αφορά τη λήψη φαρμάκων είναι σημαντικό να συμβουλεύεστε έναν ειδικό πριν από τη λήψη. Τα αντιβιοτικά δεν έχουν καμία θέση στην θεραπεία της γρίπης διότι δεν καταπολεμούν τους ιούς.

Όσοι άνθρωποι θεραπεύονται με ινσουλίνη πρέπει να μετρούν το σάκχαρο τους κάθε 3-4 ώρες, ιδίως αν έχουν υψηλό πυρετό. Θα πρέπει να προσπαθούν να διατηρούν το σάκχαρο τους σε τιμές μικρότερες του 200 η καλύτερα του 180mg/dl, αλλά και να αποφεύγουν τις υπογλυκαιμίες.

Όσοι θεραπεύονται με δισκία είναι χρήσιμο να παρακολουθούν τα μεταγευματικά τους επίπεδα σακχάρου (2 ώρες μετά τα κύρια γεύματα), τα οποία θα πρέπει να είναι μικρότερα του 180mg/dl. Σημαντικό είναι επίσης, παρά την πιθανή ανορεξία, να μην παραλείπονται γεύματα και άφθονη λήψη πάσης φύσεως υγρών (με προσοχή για όσα ανεβάζουν το σάκχαρο).

People photo created by freepik – www.freepik.com




ΕΝΗΜΕΡΩΜΕΝΟΣ ΑΣΘΕΝΗΣ ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΥΓΕΙΑ





ΕΝΗΜΕΡΩΜΕΝΟΣ ΑΣΘΕΝΗΣ, ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΥΓΕΙΑ






Copyright by Yourdoc.gr 2025. All rights reserved.





Copyright by Yourdoc.gr 2025. All rights reserved.