Blog

Ο σακχαρώδης διαβήτης είναι ένα χρόνιο μεταβολικό νόσημα το οποίο χαρακτηρίζεται από υψηλές τιμές γλυκόζης στο αίμα (το απλό σάκχαρο που δίνει ενέργεια στα κύτταρα του ανθρώπινου οργανισμού). Αναπτύσσεται όταν ο οργανισμός δεν παράγει ή δεν χρησιμοποιεί αποτελεσματικά μια ορμόνη που ονομάζεται ινσουλίνη, η οποία βοηθά στην απομάκρυνση του πλεονάσματος γλυκόζης από το αίμα.

Εξαιτίας της παθοφυσιολογίας του ο σακχαρώδης διαβήτης μπορεί να παρουσιάσει ορισμένες φορές οξείες καταστάσεις και προβλήματα στην καθημερινότητα του ασθενή, όπως είναι η υπερωσμωτική μη κετωτική κατάσταση.

Η συγκεκριμένη συνήθως εμφανίζεται σε ηλικιωμένα άτομα με σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2, κυρίως στο πλαίσιο μιας αρρώστιας, π.χ. μιας λοίμωξης. Μερικές φορές μπορεί να αποτελεί και την πρώτη εκδήλωση εμφάνισης του διαβήτη.

Στην υπερωσμωτική μη κετωτική κατάσταση τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα αυξάνονται (συνήθως πάνω από 600 mg/dl). Ο οργανισμός έχει την ανάγκη να ξεφορτωθεί το επιπλέον αυτό σάκχαρο και το αποβάλει με τα ούρα. Με τον τρόπο αυτό δημιουργείται πολυουρία και αφυδάτωση. Αν αυτή η κατάσταση συνεχιστεί για αρκετές ημέρες, τότε η αφυδάτωση μπορεί να οδηγήσει σε σπασμούς, κώμα και τελικά στον θάνατο.

Συμπτώματα

Η υπερωσμωτική μη κετωτική κατάσταση κάνει το άτομο να χάσει τις αισθήσεις του, δηλαδή να πέσει σε κώμα. Προτού όμως συμβεί αυτό υπάρχουν προειδοποιητικά συμπτώματα για μερικές ημέρες, όπως:

– Έντονη δίψα, η οποία σιγά σιγά εξασθενεί
– Πολυουρία
– Αλλαγή του χρώματος των ούρων (πολύ σκούρο κίτρινο ή καφέ)
– Ξηροστομία
– Θερμό, ξηρό δέρμα χωρίς ιδρώτα
– Πυρετός
– Διέγερση ή σύγχυση.

Πρόληψη

Ο καλύτερος τρόπος πρόληψης αυτής της επιπλοκής είναι ο τακτικός έλεγχος των επιπέδων σακχάρου. Αν για παράδειγμα το άτομο έχει πολυουρία και συνεχόμενα υψηλές τιμές σακχάρου στο αίμα, τότε θα πρέπει να ελέγξει αν είσαι άρρωστο, π.χ. αν έχει πυρετό. Θα πρέπει επίσης να πίνει πολλά υγρά, να επικοινωνήσει με τον γιατρό του και αν παρουσιάσει πυρετό ή οι τιμές του σακχάρου παραμένουν υψηλές παρά τη λήψη υγρών θα πρέπει να επισκεφτεί νοσοκομείο.

Η ελκώδης κολίτιδα είναι ένα νόσημα που ανήκει στα λεγόμενα ιδιοπαθή φλεγμονώδη νοσήματα του εντέρου (ΙΦΝΕ). Προσβάλλει το παχύ έντερο και μπορεί να εκτείνεται είτε σε λίγα μόνο εκατοστά από τον πρωκτό είτε να προσβάλλει όλη την έκταση του παχέος εντέρου. Εμφανίζεται κυρίως στην δεύτερη με τρίτη δεκαετία και κυρίως μεταξύ 15 και 25 ετών, αλλά και στην πέμπτη και έκτη δεκαετία και κυρίως μεταξύ 55 και 65 ετών.

Η ακριβής αιτιολογία της, όπως ισχύει και στην περίπτωση των ΙΦΝΕ, δεν είναι γνωστή. Αυτό που όμως είναι γνωστό, είναι ότι σχετίζεται με μια σειρά από άλλα αυτοάνοσα νοσήματα, όπως είναι η ψωρίαση, ο υποθυρεοειδισμός και ο σακχαρώδης διαβήτης. Μεταξύ αυτών ο σακχαρώδης διαβήτης αποτελεί το συχνότερο νόσημα που σχετίζεται με την ελκώδη κολίτιδα, γεγονός που έχει κλινική αλλά και θεραπευτική σημασία. Απαιτεί ιδιαίτερη προσοχή και αντιμετώπιση από εξειδικευμένους γιατρούς σε όσους πάσχουν από διαβήτη, τόσο για τη σωστή ρύθμιση της αγωγής, τη διατήρηση του σακχάρου στα επιθυμητά επίπεδα, αλλά και τη σωστή πρόληψη και αντιμετώπιση των κοινών επιπλοκών των δύο νοσημάτων.

Συμπτώματα

Στα συμπτώματα της ελκώδους κολίτιδας συχνά περιλαμβάνονται το κοιλιακό άλγος, οι διαρροϊκές κενώσεις με πρόσμιξη αίματος και βλέννης, το αίσθημα έπειξης προς κένωση (επείγουσα ανάγκη για κένωση), καθώς και πυρετός. Τα συμπτώματα αυτά μπορεί να υπάρχουν για αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα χωρίς να τίθεται η διάγνωση της νόσου.

Η βαρύτητα της νόσου ποικίλει και μπορεί να είναι ήπια (λιγότερες από 4 διαρροϊκές κενώσεις ανά ημέρα χωρίς αίμα), μέτρια (περισσότερες από 4 αλλά λιγότερες από 6 διαρροϊκές κενώσεις ανά ημέρα) ή βαριά (περισσότερες από 7 διαρροϊκές κενώσειςανά ημέρα με μεγάλη απώλεια αίματος, καθώς και παρουσία συστηματικών συμπτωμάτων, όπως πυρετός).

Επιπλοκές

Η ελκώδης κολίτιδα, όπως ισχύει και στην περίπτωση του σακχαρώδη διαβήτη, δεν προσβάλλει μόνο το έντερο, αλλά προκαλεί διάφορες επιπλοκές από άλλα συστήματα του οργανισμού. Στις πιο συχνές και κοινές τους περιλαμβάνονται η λιπώδης διήθηση (στεάτωση) του ήπατος, η οστεοπόρωση, τα θρομβωτικά επεισόδια, οι λοιμώξεις, ο σχηματισμός χολολίθων στη χοληδόχο κύστη και η πολυνευροπάθεια.

Γι’ αυτό σε ασθενείς με ελκώδη κολίτιδα και ταυτόχρονα σακχαρώδη διαβήτη, υπάρχει αυξημένος κίνδυνος για τις ανωτέρω επιπλοκές και χρειάζεται ιδιαίτερη επαγρύπνηση και αντιμετώπισή τους όταν παρουσιαστούν.

Αντιμετώπιση

Η θεραπεία της ελκώδους κολίτιδας σε άτομα με διαβήτη γίνεται με τη χορήγηση φαρμακευτικής θεραπείας ανάλογα με τη βαρύτητα της νόσου, ενώ απαραίτητη είναι και η ρύθμιση των επιπέδων του σακχάρου στο αίμα.

Για τους ασθενείς που η φαρμακευτική θεραπεία δεν είναι επιτυχής, υπάρχει η λύση της χειρουργικής αφαίρεσης του παχέος εντέρου.

Οι άνδρες -αλλά όχι οι γυναίκες- που κοιμούνται πολύ λίγες ή πάρα πολλές ώρες, σε σχέση με τον μέσο όρο, αντιμετωπίζουν αυξημένο κίνδυνο εκδήλωσης διαβήτη, σύμφωνα με ολλανδική μελέτη που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό έντυπο Journal of Clinical Endocrinology and Metabolism.

Πρόκειται για την πρώτη μελέτη που δείχνει ότι ο ύπνος ασκεί διαφορετική επίδραση στα δύο φύλα, όσον αφορά τον μεταβολισμό του σακχάρου και τον κίνδυνο διαβήτη.

Οι ερευνητές του Ιατρικού Κέντρου του Πανεπιστημίου VU του Άμστερνταμ, με επικεφαλής την Δρ Φέμκε Ρούτερς, μελέτησαν σχεδόν 800 υγιείς ανθρώπους, 30-60 ετών σε 14 ευρωπαϊκές χώρες. Συγκεκριμένα, συσχέτισαν τις συνήθειες του ύπνου καθενός συμμετέχοντος, με τον μεταβολισμό της γλυκόζης στο αίμα του και τον κίνδυνο εμφάνισης διαβήτη.

Όπως διαπίστωσαν, τόσο οι άνδρες που κοιμόντουσαν λιγότερο, όσο και εκείνοι που αντίθετα κοιμόντουσαν περισσότερο, είχαν μειωμένη ικανότητα μεταβολισμού της γλυκόζης, σε σχέση με όσους κοιμόντουσαν περίπου επτά ώρες κάθε βράδυ, με συνέπεια να έχουν υψηλότερα επίπεδα σακχάρου στο αίμα.

Αντίθετα, στις γυναίκες που κοιμόντουσαν πολύ λίγο ή πάρα πολύ, δεν παρατηρήθηκε κάτι ανάλογο, καθώς ο οργανισμός τους ανταποκρινόταν καλά στην ινσουλίνη, ενώ είχαν και ομαλή λειτουργία των β-κυττάρων που παράγουν ινσουλίνη στο πάγκρεας.

Αυτό, κατά τους ερευνητές, δείχνει ότι ο ύπνος δεν πρέπει να συσχετιστεί με τον κίνδυνο διαβήτη στις γυναίκες, παρά μόνο στους άνδρες.

Οι ερευνητές επεσήμαναν ότι κατά τα τελευταία 50 χρόνια η μέση διάρκεια ύπνου έχει μειωθεί κατά μιάμιση έως δύο ώρες, ενώ την ίδια περίοδο τα περιστατικά διαβήτη έχουν σχεδόν διπλασιασθεί.

Πηγή: health.in.gr

Το Σύστημα Παρακολούθησης Γλυκόζης FreeStyle Libre με Τεχνολογία Flash, υπόσχεται να απλοποιήσει τη ζωή των 600.000 περίπου πασχόντων από διαβήτη στην Ελλάδα, καθώς τους απαλλάσσει από την ταλαιπωρία του τρυπήματος στα δάκτυλα. Το κόστος συσκευής και αισθητήρα ανέρχεται κατά μέσο όρο στα 108,00 ευρώ τον μήνα και προς το παρόν δεν καλύπτεται από τον ΕΟΠΥΥ.

Η καταγραφή της γλυκόζης γίνεται μέσω ενός αισθητήρα που τοποθετείται στο πίσω μέρος του άνω βραχίονα, για έως και 14 ημέρες. Για τη χρήση του προϊόντος δεν απαιτείται βαθμονόμηση με τρύπημα στα δάκτυλα, μία βασική διαφορά σε σχέση με τα συστήματα συνεχούς καταγραφής της γλυκόζης που κυκλοφορούν στην αγορά.

Σήμερα, στην Ελλάδα οι πάσχοντες από διαβήτη υπολογίζονται σε περίπου 600.000, ενώ οι ειδικοί εκτιμούν ότι υπάρχουν και άλλες 200.000 άνθρωποι που ακόμα δεν έχουν διαγνωστεί ότι πάσχουν από τη νόσο.

Μόνο το 1/3 των ασθενών έχει καλή συμμόρφωση στις κατευθυντήριες οδηγίες για την παρακολούθηση της διακύμανσης της γλυκόζης στο αίματος, κατά τη διάρκεια της ημέρας. Τα 2/3 αναφέρουν ότι παραλείπουν την πιστή τήρηση των οδηγιών του θεράποντα ιατρού, επειδή θεωρούν ότι δυσχεραίνουν την καθημερινότητά τους.

Έτσι, το σύστημα FreeStyle Libre υπόσχεται να απαλλάξει τους ασθενείς με διαβήτη από το βάσανο του τρυπήματος του δακτύλου για την μέτρηση της γλυκόζης στο αίμα.

Το FreeStyle Libre αποτελείται από έναν διακριτικό αισθητήρα -περίπου στο μέγεθος ενός νομίσματος των 2 ευρώ- ο οποίος προσαρμόζεται στο πίσω μέρος του άνω βραχίονα και μετρά τη γλυκόζη στο διάμεσο υγρό ανά λεπτό, μέσω ενός μικρού (5mm μήκους, 0.4mm πλάτους) ινιδίου που εισάγεται ακριβώς κάτω από το δέρμα και διατηρείται σταθερό με ένα μικρό αυτοκόλλητο επίθεμα.

Με μια απλή σάρωση της συσκευής ανάγνωσης πάνω από τον αισθητήρα λαμβάνεται ανώδυνα σε λιγότερο από ένα δευτερόλεπτο μια ένδειξη γλυκόζης. Η σάρωση μπορεί να πραγματοποιηθεί ακόμα και πάνω από τα ρούχα, διασφαλίζοντας διακριτική και άνετη λήψη δεδομένων γλυκόζης.

Κάθε σάρωση εμφανίζει την τρέχουσα ένδειξη της γλυκόζης, ένα ιστορικό 8 ωρών και ένα βέλος τάσης που δείχνει την κατεύθυνση μεταβολής της γλυκόζης. Η συσκευή ανάγνωσης αποθηκεύει δεδομένα γλυκόζης έως και 90 ημερών, παρέχοντας μια καταγραφή του ιστορικού των δεδομένων γλυκόζης.

Το λογισμικό του συστήματος FreeStyle Libre παρουσιάζει τα δεδομένα γλυκόζης με ευανάγνωστα διαγράμματα, φιλικά στη χρήση τόσο για τους επαγγελματίες υγείας, όσο και για τα άτομα με διαβήτη, οδηγώντας σε μία πιο εποικοδομητική μεταξύ τους συζήτηση αναφορικά με τη θεραπεία και κάθε αναγκαία τροποποίησή της.

Το σύστημα FreeStyle Libre απαλλάσσει τα άτομα με διαβήτη από την ταλαιπωρία της τακτικής παρακολούθησης του σακχάρου, επιτρέποντάς τους να κατανοήσουν καλύτερα τα επίπεδα της γλυκόζης τους.

Παρέχει επίσης την αναφορά «Προφίλ Διακύμανσης Γλυκόζης», που δίνει στους χρήστες και τους επαγγελματίες υγείας μια οπτική απεικόνιση μιας τυπικής μέρας ενός ατόμου με διαβήτη, αξιοποιώντας το μεγάλο πλήθος δεδομένων γλυκόζης που καταγράφονται για να αποκαλύψει πιθανές τάσεις υπογλυκαιμίας ή υπεργλυκαιμίας.

Τα δεδομένα τα οποία παράγονται από το σύστημα FreeStyle Libre αποκαλύπτουν τις τάσεις και την μεταβλητότητα της γλυκόζης και μπορούν να βοηθήσουν τα άτομα με διαβήτη να καθορίσουν σε συνεννόηση με τον ιατρό τους πώς θα τροποποιήσουν τις διατροφικές και άλλες συνήθειές τους, προκειμένου να διαχειριστούν καλύτερα το διαβήτη τους.

Πηγή: health.in.gr

Η διαβητική κετοξέωση είναι μία σοβαρή επιπλοκή του σακχαρώδη διαβήτη τύπου 1, η οποία συμβαίνει σε ένα μικρό ποσοστό των ασθενών, αλλά μπορεί ακόμη σπανιότερα να εμφανιστεί και σε άτομα με διαβήτη τύπου 2.

Ο σακχαρώδης διαβήτης είναι μία χρόνια πάθηση, η οποία εμφανίζεται όταν το πάγκρεας δεν παράγει αρκετή ινσουλίνη (τύπου 1) ή όταν ο οργανισμός δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει αποτελεσματικά την παραγόμενη ινσουλίνη (τύπου 2). Η ινσουλίνη είναι μια ορμόνη που επιτρέπει στα κύτταρα να συλλέξουν το σάκχαρο από το αίμα και να το χρησιμοποιήσουν μεταξύ άλλων ως πηγή ενέργειας.

Η διαβητική κετοξέωση μπορεί να εμφανιστεί ύστερα από κάποιο γεγονός που απορυθμίζει το σάκχαρο του ασθενή (λοίμωξη, τραυματισμός, στρες, καρδιακή προσβολή, εγκεφαλικό επεισόδιο, χειρουργική επέμβαση) και δεν γίνει ανάλογη προσαρμογή της δόσης ινσουλίνης. Χαρακτηρίζεται από σημαντική αύξηση της γλυκόζης στο αίμα (άνω των 250mg/dl) και παρουσία αυξημένων επιπέδων κετονικών σωμάτων στο αίμα και τα ούρα.

Λόγω της έλλειψης ινσουλίνης τα κύτταρα αδυνατούν να χρησιμοποιήσουν τη γλυκόζη, η οποία αυξάνει στο αίμα και ο οργανισμός στρέφεται στη χρησιμοποίηση προϊόντων διάσπασης του λίπους ως εναλλακτική πηγή ενέργειας. Ο μεταβολισμός των λιπαρών οξέων οδηγεί στην παραγωγή προϊόντων που είναι γνωστά ως «κετονικά σώματα» ή κετόνες. Η παρουσία στο αίμα αυξημένων συγκεντρώσεων κετονικών σωμάτων οδηγεί σε οξέωση, η οποία αν δεν θεραπευτεί άμεσα είναι ιδιαίτερα επικίνδυνη.

Η Ευγλυκαιμική Διαβητική Κετοξέωση (ΕΔΚ) είναι η ίδια περίπτωση με την διαβητική κετοξέωση με την διαφορά ότι αυτή εμφανίζεται σε σχετικά φυσιολογικές τιμές σακχάρου, αλλά μόνο σε άτομα που λαμβάνουν μια συγκεκριμένη κατηγορία αντι-διαβητικών φάρμακων: τους SGLT-2 αναστολείς.

Η δράση των φαρμάκων αυτών είναι πολύ αποτελεσματική στη μείωση του σακχάρου και συγχρόνως βοηθά στη μείωση της πίεσης και στην απώλεια βάρους των ασθενών. Ωστόσο, σε πολύ σπάνιες περιπτώσεις μπορεί να οδηγήσουν σε ΕΔΚ.

Στην εκδήλωσή της συμβάλουν παράγοντες όπως η έντονη άσκηση, η ελαττωμένη λήψη τροφής, η κατανάλωση αλκοόλ, η παρουσία λοίμωξης, καθώς και καταστάσεις που προκαλούν έντονο άγχος, όπως χειρουργικές επεμβάσεις.

Συμπτώματα

Τα αυξημένα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα προκαλούν συμπτώματα όπως πολυουρία, συχνουρία, αφυδάτωση, έντονη δίψα και απώλεια ηλεκτρολυτών (κυρίως νατρίου, καλίου, μαγνησίου). Η απώλεια ηλεκτρολυτών μαζί με την οξέωση οδηγούν σε προοδευτική εμφάνιση πονοκεφάλου, ναυτίας με εμέτους, πόνου στην κοιλιά, ταχυπαλμία, καθώς και σε διαταραχή του επιπέδου συνείδησης σε περίπτωση καθυστέρησης της αντιμετώπισης.

Αντιμετώπιση

Τα άτομα που πάσχουν από διαβήτη και λαμβάνουν τα SGLT-2 θα πρέπει, όταν αισθανθούν κάποια από τα παραπάνω συμπτώματα, να μετρούν το σάκχαρο και συγχρόνως τις κετόνες στο αίμα. Η διαδικασία είναι εύκολη με τους νέας τεχνολογίας μετρητές σακχάρου.

Αν το σάκχαρο είναι σχετικά καλό ή ελαφρά αυξημένο και ταυτόχρονα υπάρχει αύξηση στις κετόνες, θα πρέπει να υποψιαστούν την ΕΔΚ, να μην μειώσουν τη δόση της ινσουλίνης και να ενημερώσουν άμεσα τον γιατρό τους.

Η αντιμετώπιση της ΕΔΚ γίνεται με άφθονη χορήγηση υγρών, γλυκόζης και ινσουλίνης. Η όλη θεραπευτική προσέγγιση όμως θα πρέπει να γίνεται για λόγους ασφαλείας στο νοσοκομείο.

photo credit: Philips diabetes self-care app with integrated virtual community via photopin (license)

Της Μαρίας Β. Μπαλογιάννη, ειδικού παθολόγου 

Η γλυκοζυλιωμένη αιμοσφαιρίνη είναι μία εξέταση αίματος που δείχνει το μέσο όρο του ζαχάρου τους τελευταίους τρεις μήνες. Έτσι, ο μέσος όρος του ζαχάρου στο αίμα τους τελευταίους 3 μήνες αντιστοιχεί σε μία τιμή γλυκοζυλιωμένης αιμοσφαιρίνης.

Γλυκοζυλ. Αιμοσφαιρίνη     Μέσος όρος του ζαχάρου 2 – 3μηνών

5                                                             97
6                                                            126
7                                                            154
8                                                            183
9                                                            212
10                                                          240
11                                                           269
12                                                          298
13                                                          326
14                                                          355

Ποιοι πρέπει να κάνουν αυτή την εξέταση;

Αυτοί που έχουν αυξημένη πιθανότητα να εμφανίσουν σακχαρώδη διαβήτη, σαν τσεκ απ, δηλαδή όλοι άνω των 45, οι υπέρβαροι, αυτοί που έχουν αυξημένη πίεση, χοληστερίνη, πολυκυστικές ωοθήκες, αυτοί που έπαθαν έμφραγμα ή εγκεφαλικό και όσοι έχουν γονείς ή αδέλφια με σακχαρώδη διαβήτη.

Αυτοί που έχουν σακχαρώδη διαβήτη, για να δουν αν η θεραπεία που παίρνουν ρυθμίζει το ζάχαρο

Τι γλυκοζυλιωμένη πρέπει να έχουν;

Αυτοί που δεν έχουν γνωστό σακχαρώδη διαβήτη πρέπει να έχουν γλυκοζυλιωμένη κάτω από 5,7. Αν η γλυκοζυλιωμένη τους είναι 5,7 – 6,4, έχουν μεγάλη πιθανότητα να αποκτήσουν διαβήτη, ενώ αν έχουν από 6,5 και πάνω θα πρέπει να επαναλάβουν και αν και τη δεύτερη φορά βρεθεί το ίδιο τότε είναι διαβητικοί.

Αυτοί που έχουν διαβήτη πρέπει να έχουν γλυκοζυκιωμένη από 6,5 έως 7. Ο γιατρός που παρακολουθεί τον ασθενή θα καθορίσει το όριο, καθώς κάποιοι ασθενείς  χρειάζονται πιο χαμηλή και άλλοι πιο υψηλή γλυκοζυλιωμένη.

Κάθε πότε πρέπει να τη μετρούν;

Οι διαβητικοί πρέπει να τη μετρούν κάθε 3 μήνες ή κάθε φορά που ο γιατρός τους θα τους αλλάξει τα φάρμακα.

Όσοι την κάνουν σαν τσεκ απ, θα την επαναλάβουν στα 3 χρόνια αν η προηγούμενη τιμή είναι κάτω από 5,7, και σε ένα χρόνο αν είναι από 5,7 έως 6,4.

Δεν χρειάζεται πλέον να μετρούν ζάχαρο στο αίμα, στο εργαστήριο ή με τους μετρητές;

Το ζάχαρο στο αίμα δείχνει την τιμή τη συγκεκριμένη στιγμή και είναι σημαντικό για το γιατρό για να βάλει τη σωστή θεραπεία στον ασθενή. Έτσι, αν η γλυκοζυλιωμένη αιμοσφαιρίνη είναι υψηλή ο γιατρός θα χρειαστεί να δει μετρήσεις από το σπίτι προκειμένου να δει ποια ζάχαρα έχουν ανέβει, τα πρωινά, τα μεσημεριανά ή τα βραδινά, τα προ ή μετά το φαγητό.

Μπορεί οι μετρήσεις του ζαχάρου στο σπίτι να μη συμβαδίζουν με την γλυκοζυλιωμένη αιμοσφαιρίνη;

Αυτό μπορεί να συμβεί αν ο μετρητής έχει χαλάσει ή αν ο ασθενής έχει αναιμία, αυξημένα τριγλυκερίδια, αυξημένη χολερυθρίνη ή αυξημένη ουρία οπότε βγαίνει λάθος η τιμή της γλυκοζυλιωμένης αιμοσφαιρίνης

Γιατί μας ενδιαφέρει η γλυκοζυλιωμένη αιμοσφαιρίνη;

Από μελέτες έχει βρεθεί ότι όσοι διαβητικοί έχουν γλυκοζυλιωμένη 6,5-7 δεν θα εμφανίσουν στο μέλλον προβλήματα από τα μάτια, τα νεύρα και τους νεφρούς. Ακόμη, όσοι εμφάνισαν διαβήτη πρόσφατα και έχουν καλή γλυκοζυλιωμένη από την έναρξη του διαβήτη προφυλάσσονται από το έμφραγμα και το εγκεφαλικό.

Σε κάθε περίπτωση ο εξειδικευμένος ιατρός θα πάρει το ιστορικό του ασθενή, θα τον εξετάσει και βλέποντας τον συνολικά θα αποφασίσει για την κατάλληλη θεραπεία και παρακολούθηση του.

Πηγή: pathologos-neasmyrni.gr

photo credit: Diabetes via photopin (license)

Δύο «έξυπνα» δερματικά επιθέματα που υπόσχονται καλύτερο έλεγχο του διαβήτη, ανέπτυξαν δύο ξεχωριστές επιστημονικές ομάδες. Και τα δύο επιθέματα βρίσκονται ακόμα σε πειραματικό στάδιο, αλλά οι ερευνητές υποστηρίζουν ότι έχουν τις δυνατότητες να αλλάξουν στο μέλλον τη διαχείριση της νόσου.

Στην πρώτη περίπτωση, ερευνητές από τη Νότια Κορέα ανέπτυξαν ένα επίθεμα από γραφένιο, το οποίο προσκολλάται στο δέρμα και παρακολουθεί συνεχώς και με ακρίβεια το επίπεδο της γλυκόζης μέσω του ιδρώτα. Όταν χρειάζεται, το επίθεμα μειώνει τα επίπεδα του σακχάρου στο αίμα απελευθερώνοντας αυτόματα μετφορμίνη.

Το γραφένιο, ένα δισδιάστατο υλικό από άτομα άνθρακα, είναι πολλά υποσχόμενο σε εφαρμογές φορετών ή φορέσιμων (wearable) ηλεκτρονικών, καθώς είναι εύκαμπτο, καλός αγωγός του ηλεκτρισμού, μαλακό και πολύ λεπτό. Όμως από μόνο του είναι δύσκολο να χρησιμοποιηθεί σε ηλεκτροχημικές συσκευές που ανιχνεύουν βιοδείκτες, γι’ αυτό οι Κορεάτες επιστήμονες το συνδύασαν με χρυσό.

Συγκεκριμένα, το επίθεμα εμπεριέχει και νανοσωματίδια χρυσού, ενώ χάρη σε ένα πλέγμα από χρυσό πάνω στο οποίο αναπτύχθηκε, είναι εύκαμπτο και ημιδιαφανές. Επίσης, περιέχει μια σειρά από μικροσκοπικούς αισθητήρες, που ανιχνεύουν στο δέρμα την υγρασία, τη γλυκόζη, την οξύτητα (pH) και τη θερμοκρασία του οργανισμού.

Ο αισθητήρας γλυκόζης αντιλαμβάνεται τις μεταβολές του pH στον ιδρώτα, ενώ στη συνέχεια οι αισθητήρες του pH και της θερμοκρασίας διορθώνουν την πρώτη μέτρηση της γλυκόζης, ώστε να είναι ακριβής σε πραγματικό χρόνο. Όταν από κοινού οι αισθητήρες του επιθέματος ανιχνεύσουν υψηλό επίπδο γλυκόζης στον ιδρώτα, τότε μικροβελόνες απελευθερώνουν μετφορμίνη στο δέρμα.

Η ανίχνευση της γλυκόζης στον ιδρώτα προβάλλει ως μια εναλλακτική λύση σε σχέση με την πιο επώδυνη ανίχνευση του σακχάρου στο αίμα, με τρύπημα του δακτύλου. Στόχος των επιστημόνων είναι ένα ελάχιστα επεμβατικό σύστημα, που αφενός θα παρακουλοθεί και αφετέρου θα ρυθμίζει το σάκχαρο.

Όπως αναφέρεται σε σχετικό άρθρο του Nature Nanotechnology, οι επιστήμονες του Κέντρου Έρευνας Νανοσωματιδίων του Ινστιτούτου Βασικής Επιστήμης στη Σεούλ, με επικεφαλής τον Δρ Ντάε-Χιεόνγκ Κιμ, δοκίμασαν επιτυχώς το επίθεμα σε διαβητικά πειραματόζωα (ποντίκια) και σε δύο υγιείς άνδρες.

Στη δεύτερη μελέτη, ερευνητές στις ΗΠΑ δημιούργησαν ένα άλλο «έξυπνο» συνθετικό επίθεμα με β-κύτταρα παγκρέατος που παράγουν ινσουλίνη. Το επίθεμα απελευθερώνει δόσεις ινσουλίνης για να ελέγξουν το σάκχαρο στο αίμα, χωρίς κίνδυνο πρόκλησης υπογλυκαιμίας.

Όπως αναφέρεται στο επιστημονικό έντυπο Advanced Materials, το επίθεμα ανέπτυξαν ερευνητές του Πανεπιστημίου της Βόρεια Καρολίνα, με επικεφαλής τον επίκουρο καθηγητή Δρ Ζεν Γκου του Τμήματος Βιοϊατρικής Μηχανικής. Το σκεπτικό τους ήταν να αναπτύξουν μια μη επεμβατική εναλλακτική λύση αντί της μεταμόσχευσης β-κυττάρων που εμπεριέχει τον κίνδυνο της απόρριψής τους από τον οργανισμό του ασθενή ή της εμφάνισης παρενεργειών.

Το επίθεμα περιέχει μικροβελόνες με ζωντανά β-κύτταρα και οι δοκιμές σε πειραματόζωα με διαβήτη τύπου Ι έδειξαν ότι ανιχνεύει γρήγορα την αύξηση του σακχάρου και ανταποκρίνεται άμεσα απελευθερώνοντας το φορτίο του.

Αξίζει να σημειωθεί ότι πέρυσι στο επιστημονικό έντυπο Proceedings of the National Academy of Sciences (PNAS), είχε παρουσιαστεί για πρώτη φορά επίθεμα ινσουλίνης.

Οι ερευνητές σπεύδουν να σημειώσουν ότι θα πρέπει να προηγηθούν προκλινικές και κλινικές μελέτες, προτού τα πειραματικά αυτά επιθέματα χρησιμοποιηθούν για τη θεραπεία ασθενών με διαβήτη. Όταν όμως αυτό συμβεί, σύμφωνα με τους επιστήμονες, θα αποτελέσει μια ασφαλέστερη επιλογή σε σχέση με τις υπάρχουσες.

Σύμφωνα με επιδημιολογικά στοιχεία, από διαβήτη πάσχουν περίπου 390 εκατομμύρια άνθρωποι παγκοσμίως, οι οποίοι αναμένεται να φθάσουν τα 500 εκατομμύρια έως το 2030. Η ινσουλίνη είναι ορμόνη που παράγεται στο πάγκρεας και ρυθμίζει το σάκχαρο στο αίμα. Εξαιτίας του διαβήτη, παράγεται ανεπαρκής ποσότητα ινσουλίνης, με συνέπεια την αύξηση του σακχάρου (υπεργλυκαιμία).

Σήμερα, οι ασθενείς με διαβήτη τύπου Ι και εκείνοι με προχωρημένο διαβήτη τύπου ΙΙ ελέγχουν τακτικά το επίπεδο του σακχάρου στο αίμα και με ενέσεις ινσουλίνης το διατηρούν σε ελεγχόμενα επίπεδα. Τυχόν λάθη στη δοσολογία της χορηγούμενης ινσουλίνης αλλά και των λοιπών αντιδιαβητικών φαρμάκων μπορεί να έχουν σοβαρές συνέπειες στην υγεία των ασθενών.

Πηγή: health.in.gr